There's a common misconception that if you like to meticulously organize your things, keep your hands clean, or plan out your weekend to the last detail, you might have OCD. In fact, OCD, which stands for obsessive compulsive disorder, is a serious psychiatric condition that is frequently misunderstood by society and mental health professionals alike. So let's start by debunking some myths. Myth one: repetitive or ritualistic behaviors are synonymous with OCD. As its name suggests, obsessive compulsive disorder has two aspects: the intrusive thoughts, images, or impulses, known as obsessions, and the behavioral compulsions people engage in to relieve the anxiety the obsessions cause. The kinds of actions that people often associate with OCD, like excessive hand washing, or checking things repeatedly, may be examples of obsessive or compulsive tendencies that many of us exhibit from time to time. But the actual disorder is far more rare and can be quite debilitating. People affected have little or no control over their obsessive thoughts and compulsive behaviors, which tend to be time consuming and interfere with work, school or social life to the point of causing significant distress. This set of diagnostic criteria is what separates people suffering from OCD from those who may just be a bit more meticulous or hygiene obsessed than usual. Myth two: the main symptom of OCD is excessive hand washing. Although hand washing is the most common image of OCD in popular culture, obsessions and compulsions can take many different forms. Obsessions can manifest as fears of contamination and illness, worries about harming others, or preoccupations with numbers, patterns, morality, or sexual identity. And compulsions can range from excessive cleaning or double checking, to the fastidious arrangement of objects, or walking in predetermined patterns. Myth three: individuals with OCD don't understand that they are acting irrationally. Many individuals with OCD actually understand the relationship between their obsessions and compulsions quite well. Being unable to avoid these thoughts and actions despite being aware of their irrationality is part of the reason why OCD is so distressing. OCD sufferers report feeling crazy for experiencing anxiety based on irrational thoughts and finding it difficult to control their responses. So what exactly causes OCD? The frustrating answer is we don't really know. However, we have some important clues. OCD is considered a neurobiological disorder. In other words, research suggests that OCD sufferers brains are actually hardwired to behave in a certain fashion. Research has implicated three regions of the brain variously involved in social behavior and complex cognitive planning, voluntary movement, and emotional and motivational responses. The other piece of the puzzle is that OCD is associated with low levels of serotonin, a neurotransmitter that communicates between brain structures and helps regulate vital processes, such as mood, aggression, impulse control, sleep, appetite, body temperature and pain. But are serotonin and activity in these brain regions the sources of OCD or symptoms of an unknown underlying cause of the disorder. We probably won't know until we have a much more intimate understanding of the brain. The good news is there are effective treatments for OCD, including medications, which increase serotonin in the brain by limiting its reabsorption by brain cells, behavioral therapy that gradually desensitizes patients to their anxieties, and in some cases, electroconvulsive therapy, or surgery, when OCD doesn't respond to other forms of treatment. Knowing that your own brain is lying to you while not being able to resist its commands can be agonizing. But with knowledge and understanding comes the power to seek help, and future research into the brain may finally provide the answers we're looking for.
Er is een algemene misvatting dat als je jouw spullen nauwgezet organiseert, je handen schoon houdt, of je weekendje weg tot in de kleinste details plant, dat je misschien OCS hebt. Maar OCS, wat obsessieve-compuslieve stoornis betekent, is een ernstige psychiatrische aandoening die door de samenleving niet goed begrepen wordt en ook niet door psychische hulpverleners. Laten we dus beginnen wat mythes te ontzenuwen. Mythe 1: gewoontes of rituelen zijn hetzelfde als OCS. Zoals de naam suggereert heeft een obsessieve-compulsieve twee aspecten: de storende gedachten, beelden of impulsen, die we obsessies noemen, en de dwangmatige gedragingen die mensen hebben om de angst te doen afnemen die de obsessie veroorzaakt. De typische gedragingen die mensen vaak associëren met OCS, zoals overmatig handen wassen, of zaken steeds maar controleren, kunnen voorbeelden zijn van obsessieve of dwangmatige neigingen die velen van ons soms laten zien. De echte stoornis is veel zeldzamer en kan heel invaliderend zijn. Patiënten hebben weinig of geen controle over hun obsessieve gedachten en dwangmatige handelingen, die vaak heel tijdrovend zijn en die werk, school of een sociaal leven zo verstoren dat ze aanzienlijk leed veroorzaken. De diagnostische criteria scheiden de mensen die lijden aan OCS van hen die misschien gewoon heel precies zijn of meer bezig met hygiëne dan normaal. Mythe 2: het belangrijkste symptoom van OCS is overmatig handen wassen. Hoewel we handen wassen vaak als stereotype van OCS zien, kunnen obsessies en dwanghandelingen in vele vormen voorkomen. Obsessies kunnen zich uiten als angst voor besmetting en ziekte, bezorgd zijn om anderen schade te berokkenen of in beslag genomen worden door getallen, patronen, moraal of seksuele identiteit. Dwanghandelingen kunnen variëren van excessief schoonmaken en controleren tot spullen heel precies neerzetten of tot lopen volgens bepaalde patronen. Mythe 3: mensen met OCS begrijpen niet dat zij zich irrationeel gedragen. Veel mensen met OCS begrijpen best goed wat de relatie is... tussen hun obsessies en hun dwanghandelingen. Omdat zij hun denken en doen niet kunnen veranderen terwijl ze weten dat het irrationeel is, is er mede de reden van dat OCS zo veel last veroorzaakt. Mensen met OCS zeggen dat zij gek zijn omdat zij angst voelen op basis van irrationele gedachten en vinden het moeilijk om hun reactie in toom te houden. Wat is nou precies de oorzaak van OCS? Het frustrerende is dat we het niet precies weten. Maar er zijn wel belangrijke aanwijzingen. OCS wordt beschouwd als een neurobiologische aandoening. Onderzoek lijkt aan te tonen dat de hersenen van mensen met OCS geprogrammeerd zijn om bepaald gedrag te vertonen. Het wijst naar drie gebieden in het brein, die betrokken zijn bij sociaal gedrag, complexe cognitieve planning, vrijwillige bewegingen en emotionele en enthousiaste reacties. Een ander stukje van de puzzel is dat OCS geassocieerd wordt met een laag serotoninegehalte, een neurotransmitter die communiceert tussen hersengebieden en vitale processen helpt reguleren, zoals stemming, agressie, impulscontrole, slaap, hongergevoel, lichaamstemperatuur en pijn. Maar zijn serotonine en de activiteit in deze hersengebieden de bron van OCS of zijn het symptomen van een onderliggende oorzaak van de stoornis? Waarschijnlijk weten we het pas als we veel beter begrijpen hoe de hersenen werken. Het goede nieuws is dat er effectieve behandelingen van OCS zijn, waaronder medicijnen die het serotoninegehalte verhogen door de heropname ervan in de hersencellen te beperken, door gedragstherapie die de patiënten minder gevoelig maakt voor hun angsten, en in sommige gevallen door elektroshocktherapie, of een operatie als de OCS niet reageert op andere behandelingen. Weten dat je eigen hersenen je voorliegen terwijl je het niet kunt weerstaan, kan afschuwelijk zijn. Maar met kennis en begrip kun je ook de kracht vinden om hulp te zoeken, en verder hersenonderzoek kan eindelijk de antwoorden geven die we zoeken.