The technology likely to have the greatest impact on the next few decades has arrived. And it's not social media. It's not big data. It's not robotics. It's not even AI. You'll be surprised to learn that it's the underlying technology of digital currencies like Bitcoin. It's called the blockchain. Blockchain.
Tehnologija koja će verovatno imati najveći uticaj na narednih nekoliko decenija je stigla. To nisu društveni mediji. To nisu veliki podaci. Nije u pitanju robotika. Čak nije ni veštačka inteligencija. Iznenadiće vas saznanje da se radi o tehnologiji koja je u osnovi digitalnih valuta kao što je bitkoin. Naziva se blokčejn. Blokčejn.
Now, it's not the most sonorous word in the world, but I believe that this is now the next generation of the internet, and that it holds vast promise for every business, every society and for all of you, individually.
Nije najzvučnija reč na svetu, ali verujem da je to sada sledeća generacija interneta, i da daje velika obećanja svakom poslu, svakom društvu i svakome od vas pojedinačno.
You know, for the past few decades, we've had the internet of information. And when I send you an email or a PowerPoint file or something, I'm actually not sending you the original, I'm sending you a copy. And that's great. This is democratized information. But when it comes to assets -- things like money, financial assets like stocks and bonds, loyalty points, intellectual property, music, art, a vote, carbon credit and other assets -- sending you a copy is a really bad idea. If I send you 100 dollars, it's really important that I don't still have the money --
Znate, proteklih nekoliko decenija, imali smo internet informacija. Kada vam pošaljem imejl, fajl Pauer Pointa ili bilo šta, zapravo vam ne šaljem original, već vam šaljem kopiju. To je sjajno. To je demokratizovana informacija. Međutim, kada se radi o imovini - o stvarima kao što je novac, finansijska sredstva kao što su akcije i obveznice, poeni za lojalnost, intelektualna svojina, muzika, umetnost, birački glasovi, kredit za ugljenik i ostala sredstva - slanje kopije je veoma loša ideja. Ako vam pošaljem 100 dolara, vrlo je važno da novac više nije kod mene -
(Laughter)
(Smeh)
and that I can't send it to you. This has been called the "double-spend" problem by cryptographers for a long time.
tako da ne mogu da vam ga pošaljem. To su kriptografi dugo nazivali problem „dvostruke potrošnje“.
So today, we rely entirely on big intermediaries -- middlemen like banks, government, big social media companies, credit card companies and so on -- to establish trust in our economy. And these intermediaries perform all the business and transaction logic of every kind of commerce, from authentication, identification of people, through to clearing, settling and record keeping. And overall, they do a pretty good job. But there are growing problems.
Danas se potpuno oslanjamo na velike posrednike kao što su banke, vlada, velike kompanije društvenih medija, kompanije za kreditne kartice itd. da bismo uspostavili poverenje u našu ekonomiju. Ovi posrednici izvršavaju logiku svih poslova i transakcija svake vrste razmene, od dokazivanja autentičnosti, identifikacije ljudi, do kliringa, izmirenja i vođenja evidencije. Sve u svemu, prilično dobro obavljaju posao. Međutim, postoje problemi u porastu.
To begin, they're centralized. That means they can be hacked, and increasingly are -- JP Morgan, the US Federal Government, LinkedIn, Home Depot and others found that out the hard way. They exclude billions of people from the global economy, for example, people who don't have enough money to have a bank account. They slow things down. It can take a second for an email to go around the world, but it can take days or weeks for money to move through the banking system across a city. And they take a big piece of the action -- 10 to 20 percent just to send money to another country. They capture our data, and that means we can't monetize it or use it to better manage our lives. Our privacy is being undermined. And the biggest problem is that overall, they've appropriated the largesse of the digital age asymmetrically: we have wealth creation, but we have growing social inequality.
Za početak, centralizovani su. To znači da se mogu hakovati, i sve više ih hakuju - JP Morgan, federalna vlada SAD-a, LinkedIn, Houm Dipo i drugi su to otkrili na teži način. Odstranjuju milijarde ljudi iz svetske ekonomije, na primer, ljude koji nemaju dovoljno novca da bi imali račun u banci. Oni usporavaju stvari. Za imejl može biti potrebna sekunda da se pošalje širom sveta, ali može potrajati nekoliko dana ili nedelja dok se novac ne pokrene kroz bankarski sistem u okviru jednog grada. Oni uzimaju znatnu količinu dobiti - 10 do 20 posto samo da bi poslali novac u drugu zemlju. Zaplene naše podatke, a to znači da od njih ne možemo ostvarivati zaradu niti ih koristiti da bolje upravljamo svojim životom. Naša privatnost je podrivena. A najveći problem je što su, sve u svemu, asimetrično prisvojili obilje darova digitalnog doba - imamo stvaranje bogatstva, ali i društvenu nejednakost u porastu.
So what if there were not only an internet of information, what if there were an internet of value -- some kind of vast, global, distributed ledger running on millions of computers and available to everybody. And where every kind of asset, from money to music, could be stored, moved, transacted, exchanged and managed, all without powerful intermediaries? What if there were a native medium for value?
Šta ako ne bi postojao samo internet informacija, kako bi bilo kada bi postojao internet vrednosti - neka vrsta ogromnog, globalnog, raspodeljenog registra koji cirkuliše na milionima kompjutera i dostupan je svima, a gde bi se svaka vrsta imovine, od novca do muzike, mogla skladištiti, premeštati, sa njom se vršiti transakcije, razmenjivati i upravljati, sve to bez moćnih posrednika? Šta ako bi postojao domaći medijum za vrednost?
Well, in 2008, the financial industry crashed and, perhaps propitiously, an anonymous person or persons named Satoshi Nakamoto created a paper where he developed a protocol for a digital cash that used an underlying cryptocurrency called Bitcoin. And this cryptocurrency enabled people to establish trust and do transactions without a third party. And this seemingly simple act set off a spark that ignited the world, that has everyone excited or terrified or otherwise interested in many places. Now, don't be confused about Bitcoin -- Bitcoin is an asset; it goes up and down, and that should be of interest to you if you're a speculator. More broadly, it's a cryptocurrency. It's not a fiat currency controlled by a nation-state. And that's of greater interest. But the real pony here is the underlying technology. It's called blockchain.
Pa, 2008. godine se srušila finansijska industrija i, možda u pravi čas, anonimna osoba ili osobe po imenu Satoši Nakamoto stvorio je dokument u kome je razvio protokol za digitalni novac koji je u osnovi koristio kriptovalutu zvanu bitkoin. Ta kriptovaluta je omogućila ljudima da uspostave poverenje i vrše transakcije bez trećeg lica. Ovaj naizgled jednostavan čin aktivirao je iskru koja je zapalila svet, zbog koje su svi postali uzbuđeni, užasnuti ili na drugi način zainteresovani na mnogim mestima. Nemojte da vas zbunjuje bitkoin - to je stvar od vrednosti; raste i pada, a to bi trebalo da vas zanima ako ste špekulant. Šire gledano, to je kriptovaluta. To nije dekretna valuta koju kontroliše država, a to je od većeg značaja. Ono što je zaista zanimljivo ovde jeste tehnologija koja se nalazi u osnovi. Naziva se blokčejn.
So for the first time now in human history, people everywhere can trust each other and transact peer to peer. And trust is established, not by some big institution, but by collaboration, by cryptography and by some clever code. And because trust is native to the technology, I call this, "The Trust Protocol."
Sada prvi put u ljudskog istoriji ljudi sa svih strana mogu verovati jedni drugima i međusobno vršiti transakcije. Poverenje ne uspostavlja neka velika institucija već saradnja, kriptografija i izvestan pametni kod. Pošto je poverenje prirodno za tehnologiju, ovo nazivam „protokol poverenja“.
Now, you're probably wondering: How does this thing work? Fair enough. Assets -- digital assets like money to music and everything in between -- are not stored in a central place, but they're distributed across a global ledger, using the highest level of cryptography. And when a transaction is conducted, it's posted globally, across millions and millions of computers. And out there, around the world, is a group of people called "miners." These are not young people, they're Bitcoin miners. They have massive computing power at their fingertips -- 10 to 100 times bigger than all of Google worldwide. These miners do a lot of work. And every 10 minutes, kind of like the heartbeat of a network, a block gets created that has all the transactions from the previous 10 minutes. Then the miners get to work, trying to solve some tough problems.
Verovatno se pitate: „Kako to funkcioniše?“ Pošteno. Imovina - digitalna sredstva poput novca, do muzike i svega između - ne čuvaju se na nekom glavnom mestu, već su raspodeljena u okviru globalnog registra, koristeći najviši nivo kriptografije. Kada se transakcija izvrši, to se objavljuje na globalnom nivou, na milionima kompjutera. Tamo negde, širom sveta, postoji grupa ljudi koji se zovu „rudari“. To su rudari bitkoina. Imaju ogromnu računarsku snagu na dohvat ruke - 10 do 100 puta veću od celokupne moći Gugla širom sveta. Ti rudari mnogo rade. Svakih deset minuta, poput otkucaja srca mreže, stvara se blok koji sadrži sve transakcije od prethodnih 10 minuta. Zatim rudari prionu na posao, pokušavajući da reše neke teške probleme.
And they compete: the first miner to find out the truth and to validate the block, is rewarded in digital currency, in the case of the Bitcoin blockchain, with Bitcoin. And then -- this is the key part -- that block is linked to the previous block and the previous block to create a chain of blocks. And every one is time-stamped, kind of like with a digital waxed seal. So if I wanted to go and hack a block and, say, pay you and you with the same money, I'd have to hack that block, plus all the preceding blocks, the entire history of commerce on that blockchain, not just on one computer but across millions of computers, simultaneously, all using the highest levels of encryption, in the light of the most powerful computing resource in the world that's watching me. Tough to do. This is infinitely more secure than the computer systems that we have today. Blockchain. That's how it works.
Oni se nadmeću. Prvi rudar koji otkrije istinu i potvrdi blok bude nagrađen digitalnom valutom, a to je, u slučaju bitkoinovog blokčejna, bitkoin. A zatim, a ovo je ključni deo, taj blok je povezan sa prethodnim blokom i blokom pre njega da bi stvorili lanac blokova. Svaki od njih dobije oznaku sa vremenom, poput digitalnog pečatiranja voskom. Tako ako bih hteo da hakujem blok i, recimo, da vama i vama platim istim novcem, morao bih da hakujem taj blok, plus sve prethodne blokove, čitavu istoriju razmene na tom blokčejnu, ne samo na jednom kompjuteru već na milionima kompjutera, istovremeno, koristeći najviše nivoe enkripcije imajući u vidu najmoćniji kompjuterski izvor na svetu koji me posmatra. Teško je to obaviti. Ovo je beskonačno bezbednije od kompjuterskih sistema koje imamo danas. Blokčejn. Tako funkcioniše.
So the Bitcoin blockchain is just one. There are many. The Ethereum blockchain was developed by a Canadian named Vitalik Buterin. He's [22] years old, and this blockchain has some extraordinary capabilities. One of them is that you can build smart contracts. It's kind of what it sounds like. It's a contract that self-executes, and the contract handles the enforcement, the management, performance and payment -- the contract kind of has a bank account, too, in a sense -- of agreements between people. And today, on the Ethereum blockchain, there are projects underway to do everything from create a new replacement for the stock market to create a new model of democracy, where politicians are accountable to citizens.
Bitkoinov blokčejn je samo jedan. Postoji ih mnogo. Itirijumov blokčejn je razvio Kanađanin po imenu Vitalik Buterin. Ima 19 godina i njegov blokčejn ima neke izuzetne sposobnosti. Jedna od njih je da možete sačiniti pametne ugovore. To je otprilike onako kao što i zvuči. To je ugovor koji se samoizvršava, a ugovor reguliše primenjivanje, upravljanje, izvršavanje i uplatu - ugovor na neki način ima bankovni račun - sporazuma između ljudi. Danas na itirijumovom blokčejnu postoje projekti na putu da urade sve, od stvaranja nove zamene za berzu do stvaranja novog modela demokratije u kome bi političari odgovarali građanima.
(Applause)
(Aplauz)
So to understand what a radical change this is going to bring, let's look at one industry, financial services. Recognize this? Rube Goldberg machine. It's a ridiculously complicated machine that does something really simple, like crack an egg or shut a door. Well, it kind of reminds me of the financial services industry, honestly. I mean, you tap your card in the corner store, and a bitstream goes through a dozen companies, each with their own computer system, some of them being 1970s mainframes older than many of the people in this room, and three days later, a settlement occurs. Well, with a blockchain financial industry, there would be no settlement, because the payment and the settlement is the same activity, it's just a change in the ledger. So Wall Street and all around the world, the financial industry is in a big upheaval about this, wondering, can we be replaced, or how do we embrace this technology for success?
Kako bismo razumeli kakvu će radikalnu promenu ovo doneti, pogledajmo jednu industriju, finansijske usluge. Prepoznajete li ovo? Mašina Ruba Goldberga. To je smešno komplikovana mašina koja radi nešto veoma jednostavno, kao što je razbijanje jajeta ili zatvaranje vrata. Pa, nekako me podseća na industriju finansijskih usluga, iskreno. Mislim, provučete karticu u prodavnici na uglu i bitski protok se kreće kroz desetine kompanija, od kojih svaka ima sopstveni računarski sistem, a neki od njih su mejnfrejmovi iz '70-ih, stariji od mnogih ljudi u ovoj prostoriji, i tri dana kasnije se dešava poravnanje. Sa blokčejnovom finansijskom industrijom, ne bi bilo poravnanja, jer su plaćanje i poravnanje ista aktivnost. To je samo sitniš u registru. Tako su Vol Strit i svi širom sveta, finansijska industrija je veoma uskomešana zbog ovoga, pitajući se da li može biti zamenjena ili kako da prigrlimo ovu tehnologiju radi uspeha.
Now, why should you care? Well, let me describe some applications. Prosperity. The first era of the internet, the internet of information, brought us wealth but not shared prosperity, because social inequality is growing. And this is at the heart of all of the anger and extremism and protectionism and xenophobia and worse that we're seeing growing in the world today, Brexit being the most recent case.
Zašto bi vas bilo briga? Pa, dopustite da objasnim neke primene. Prosperitet. Prva era interneta, interneta informacija, donela nam je bogatstvo ali ne i zajednički prosperitet, jer je društvena nejednakost u porastu. To je u srcu celokupnog besa, ekstremizma, protekcionizma, ksenofobije i gorih stvari koje viđamo u porastu u današnjem svetu. Bregzit je najskoriji primer.
So could we develop some new approaches to this problem of inequality? Because the only approach today is to redistribute wealth, tax people and spread it around more. Could we pre-distribute wealth? Could we change the way that wealth gets created in the first place by democratizing wealth creation, engaging more people in the economy, and then ensuring that they got fair compensation? Let me describe five ways that this can be done.
Da li bismo mogli razviti neke nove pristupe ovom problemu nejednakosti? Jer, jedini pristup danas je da se preraspodeli bogatstvo, oporezuje narod i pronese se više okolo. Možemo li unapred raspodeliti bogatstvo? Možemo li promeniti način na koji bogatstvo uopšte nastaje demokratizacijom stvaranja bogatstva, angažovanjem više ljudi u ekonomiji, a zatim obezbeđivanjem da dobijaju poštenu nadoknadu? Dozvolite da objasnim pet načina na koje se ovo može sprovesti.
Number one: Did you know that 70 percent of the people in the world who have land have a tenuous title to it? So, you've got a little farm in Honduras, some dictator comes to power, he says, "I know you've got a piece of paper that says you own your farm, but the government computer says my friend owns your farm." This happened on a mass scale in Honduras, and this problem exists everywhere. Hernando de Soto, the great Latin American economist, says this is the number one issue in the world in terms of economic mobility, more important than having a bank account, because if you don't have a valid title to your land, you can't borrow against it, and you can't plan for the future.
Broj jedan - da li ste znali da 70 posto ljudi u svetu koji poseduju zemljište ima malo prava na njega? Tako, ako imate malu farmu u Hondurasu, neki diktator dođe na vlast i kaže: „Znam da imaš papir koji kaže da poseduješ svoju farmu, ali vladin kompjuter kaže da moj prijatelj poseduje tvoju farmu.“ Ovo se dešavalo u ogromnoj meri u Hondurasu, a taj problem postoji svuda. Hernando De Soto, veliki latinoamerički ekonomista, kaže da je ovo svetski problem broj jedan u pogledu ekonomske pokretljivosti, što je važnije od posedovanja bankovnog računa, jer ako nemate važeće pravo na svoju zemlju, ne možete je založiti i ne možete praviti planove za budućnost.
So today, companies are working with governments to put land titles on a blockchain. And once it's there, this is immutable. You can't hack it. This creates the conditions for prosperity for potentially billions of people.
Zato kompanije danas sarađuju sa vladama da bi postavile na blokčejn pravo na zemljište. Kada se nađe tamo, to je nepromenljivo. Ne možete ga hakovati. Ovo stvara uslove za napredak za potencijalno milijarde ljudi.
Secondly: a lot of writers talk about Uber and Airbnb and TaskRabbit and Lyft and so on as part of the sharing economy. This is a very powerful idea, that peers can come together and create and share wealth. My view is that ... these companies are not really sharing. In fact, they're successful precisely because they don't share. They aggregate services together, and they sell them. What if, rather than Airbnb being a $25 billion corporation, there was a distributed application on a blockchain, we'll call it B-Airbnb, and it was essentially owned by all of the people who have a room to rent. And when someone wants to rent a room, they go onto the blockchain database and all the criteria, they sift through, it helps them find the right room, and then the blockchain helps with the contracting, it identifies the party, it handles the payments just through digital payments -- they're built into the system. And it even handles reputation, because if she rates a room as a five-star room, that room is there, and it's rated, and it's immutable. So, the big sharing-economy disruptors in Silicon Valley could be disrupted, and this would be good for prosperity.
Drugo, mnogi pisci govore o Uberu, Er-bi-en-biju, Taskrabitu, Liftu i tako dalje, kao o delu ekonomije deljenja. Ovo je veoma moćna ideja, da se slični ljudi mogu okupiti, stvoriti i podeliti bogatstvo. Moje gledište je da ove kompanije u stvari ne dele. Zapravo, uspešne su upravo zato što ne dele. One udružuju usluge i prodaju ih. Šta bi bilo kada bi, umesto da Er-bi-en-bi bude korporacija sa 25 milijardi dolara, postojala raspodeljena aplikacija na blokčejnu, nazvaćemo je Bi-er-bi-en-bi, a nad kojom bi u suštini imali vlasništvo svi ljudi koji imaju sobu za iznajmljivanje. Kada neko želi da iznajmi sobu, odu na bazu podataka blokčejna i prelista sve kriterijume, to im pomogne da nađu pravu sobu, a zatim im blokčejn pomogne oko sklapanja ugovora, identifikuje drugu stranu, rukovodi uplatama samo kroz digitalne uplate - ugrađene su u sistem. Čak se bavi i reputacijom, jer ako ona oceni sobu sa pet zvezdica, ta soba je tamo, ocenjena je i to je nepromenljivo. Dakle, remetioci velike ekonomije deljenja u Silicijumskoj dolini bi se mogli poremetiti, a to bi bilo dobro za prosperitet.
Number three: the biggest flow of funds from the developed world to the developing world is not corporate investment, and it's not even foreign aid. It's remittances. This is the global diaspora; people have left their ancestral lands, and they're sending money back to their families at home. This is 600 billion dollars a year, and it's growing, and these people are getting ripped off.
Broj tri - najveći priliv sredstava iz razvijenog sveta ka zemljama u razvoju nisu korporativna ulaganja, a to čak nije ni strana pomoć. To su doznake iz inostranstva. U pitanju je globalna dijaspora; ljudi su napustili zemlju svojih predaka i šalju novac svojim porodicama kod kuće. To je 600 milijardi dolara godišnje i u porastu je, a te ljude pelješe.
Analie Domingo is a housekeeper. She lives in Toronto, and every month she goes to the Western Union office with some cash to send her remittances to her mom in Manila. It costs her around 10 percent; the money takes four to seven days to get there; her mom never knows when it's going to arrive. It takes five hours out of her week to do this.
Anali Domingo je kućna pomoćnica. Živi u Torontu i svakoga meseca odlazi u poslovnicu Vestern Juniona sa nešto gotovine da bi poslala doznake svojoj mami u Manili. To je košta oko 10 posto; potrebno je četiri do sedam dana da novac tamo stigne; njena mama nikada ne zna kada će stići. Oduzima joj pet sati nedeljno da to uradi.
Six months ago, Analie Domingo used a blockchain application called Abra. And from her mobile device, she sent 300 bucks. It went directly to her mom's mobile device without going through an intermediary. And then her mom looked at her mobile device -- it's kind of like an Uber interface, there's Abra "tellers" moving around. She clicks on a teller that's a five-star teller, who's seven minutes away. The guy shows up at the door, gives her Filipino pesos, she puts them in her wallet. The whole thing took minutes, and it cost her two percent. This is a big opportunity for prosperity.
Pre šest meseci, Anali Domingo je upotrebila blokčejn aplikaciju zvanu Abra. Sa svog mobilnog telefona je poslala 300 dolara. Otišlo je direktno na mobilni uređaj njene mame, bez posrednika. Kada je njena mama pogledala svoj mobilni - poput Uberovog interfejsa je, tu su Abrini „blagajnici“ koji se kreću okolo. Ona klikne na blagajnika koji ima pet zvezdica, a koji je udaljen samo sedam minuta. Tip se pojavi na vratima, da joj filipinske pezose i ona ih stavlja u novčanik. Cela stvar je trajala nekoliko minuta i koštala ju je dva posto. Ovo je velika prilika za prosperitet.
Number four: the most powerful asset of the digital age is data. And data is really a new asset class, maybe bigger than previous asset classes, like land under the agrarian economy, or an industrial plant, or even money. And all of you -- we -- create this data. We create this asset, and we leave this trail of digital crumbs behind us as we go throughout life. And these crumbs are collected into a mirror image of you, the virtual you. And the virtual you may know more about you than you do, because you can't remember what you bought a year ago, or said a year ago, or your exact location a year ago. And the virtual you is not owned by you -- that's the big problem.
Broj četiri - najmoćnija imovina digitalnog doba su podaci. Podaci su zaista nova kategorija imovine, možda veća od prethodnih kategorija, kao zemljište u agrarnoj privredi, industrijski pogon, ili čak novac. Svi vi, mi stvaramo te podatke. Mi stvaramo tu imovinu i ostavljamo trag digitalnih mrvica za sobom dok se krećemo kroz život. Te mrvice se sakupljaju u vaš odraz, vašu virtuelnu ličnost. Vaša virtuelna ličnost može znati više o vama nego što vi znate, jer se ne možete setiti šta ste kupili ili rekli pre godinu dana, niti koja je bila vaša tačna lokacija pre godinu dana. A vašu virtuelnu ličnost ne posedujete vi; to je veliki problem.
So today, there are companies working to create an identity in a black box, the virtual you owned by you. And this black box moves around with you as you travel throughout the world, and it's very, very stingy. It only gives away the shred of information that's required to do something. A lot of transactions, the seller doesn't even need to know who you are. They just need to know that they got paid.
Danas postoje kompanije koje rade na tome da stvore identitet u crnoj kutiji, vašu virtuelnu ličnost koju vi posedujete. Ta crna kutija se kreće sa vama dok putujete svetom i veoma je škrta. Daje samo delić informacije koji je neophodan da se nešto uradi. Pri većini transakcija, prodavac čak ni ne mora da zna ko ste. Samo treba da zna da je dobio uplatu.
And then this avatar is sweeping up all of this data and enabling you to monetize it. And this is a wonderful thing, because it can also help us protect our privacy, and privacy is the foundation of a free society. Let's get this asset that we create back under our control, where we can own our own identity and manage it responsibly.
Zatim avatar čisti sve te podatke i omogućava vam da ih unovčite. To je sjajna stvar jer nam takođe može pomoći da zaštitimo privatnost, a privatnost je osnova slobodnog društva. Hajde da vratimo vrednosti koje stvaramo pod svoju kontrolu, gde možemo imati vlasništvo nad svojim identitetom i odgovorno upravljati njime.
Finally --
Konačno -
(Applause)
(Aplauz)
Finally, number five: there are a whole number of creators of content who don't receive fair compensation, because the system for intellectual property is broken. It was broken by the first era of the internet. Take music. Musicians are left with crumbs at the end of the whole food chain. You know, if you were a songwriter, 25 years ago, you wrote a hit song, it got a million singles, you could get royalties of around 45,000 dollars. Today, you're a songwriter, you write a hit song, it gets a million streams, you don't get 45k, you get 36 dollars, enough to buy a nice pizza.
Konačno, broj pet - postoji znatan broj kreatora sadržaja koji ne dobijaju poštenu nadoknadu jer je uništen sistem za intelektualnu svojinu. Uništilo ga je prvo doba interneta. Uzmite muziku. Muzičarima ostaju mrvice na kraju čitavog lanca ishrane. Znate, ako ste tekstopisac pre 25 godina i napišete pesmu koja je hit, dobije milion singlova, mogli ste dobiti honorar od oko 45 000 dolara. Danas, ako ste tekstopisac i napišete pesmu koja je hit, dobije milione preslušavanja, ne dobijate 45 hiljada, dobijete 36 dolara, dovoljno da kupite finu picu.
So Imogen Heap, the Grammy-winning singer-songwriter, is now putting music on a blockchain ecosystem. She calls it "Mycelia." And the music has a smart contract surrounding it. And the music protects her intellectual property rights. You want to listen to the song? It's free, or maybe a few micro-cents that flow into a digital account. You want to put the song in your movie, that's different, and the IP rights are all specified. You want to make a ringtone? That's different. She describes that the song becomes a business. It's out there on this platform marketing itself, protecting the rights of the author, and because the song has a payment system in the sense of bank account, all the money flows back to the artist, and they control the industry, rather than these powerful intermediaries. Now, this is --
Imodžen Hip, pevačica i tekstopisac, dobitnica Gremija, sada postavlja muziku u blokčejn ekosistem. Naziva ga „Micelija“. Ta muzika ima pametan ugovor kojim je obuhvaćena i ta muzika štiti njena prava na intelektualnu svojinu. Želite da poslušate pesmu? Besplatno je, ili možda nekoliko mikrocenti koji odlaze na digitalni račun. Ako želite da stavite pesmu u svoj film, to je drugo, i naznačena su prava intelektualne svojine. Želite da napravite melodiju za mobilni? To je drugačije. Ona opisuje kako pesma postaje posao. Nalazi se na toj platformi promovišući samu sebe, štiteći prava autora, a pošto pesma ima sistem uplate u smislu bankovnog računa, sav novac odlazi umetniku i oni kontrolišu industriju umesto tih moćnih posrednika. E, sad, ovo -
(Applause)
(Aplauz)
This is not just songwriters, it's any creator of content, like art, like inventions, scientific discoveries, journalists. There are all kinds of people who don't get fair compensation, and with blockchains, they're going to be able to make it rain on the blockchain. And that's a wonderful thing.
Ovo nije samo za tekstopisce, već za bilo koje kreatore sadržaja, kao što je umetnost, pronalasci, naučna otkrića, novinari. Postoje raznorazni ljudi koji ne dobijaju pravičnu nadoknadu, a sa blokčejnom će biti u mogućnosti da zatrpaju blokčejn novcem, a to je sjajna stvar.
So, these are five opportunities out of a dozen to solve one problem, prosperity, which is one of countless problems that blockchains are applicable to.
Dakle, ovo je pet prilika od desetine da se reši jedan problem, prosperitet, a to je jedan od bezbroj problema na koje se blokčejnovi mogu primeniti.
Now, technology doesn't create prosperity, of course -- people do. But my case to you is that, once again, the technology genie has escaped from the bottle, and it was summoned by an unknown person or persons at this uncertain time in human history, and it's giving us another kick at the can, another opportunity to rewrite the economic power grid and the old order of things, and solve some of the world's most difficult problems, if we will it.
Naravno, tehnologija ne stvara prosperitet, već ljudi. No, ono što vam predočavam je da je, još jednom, duh tehnologije pobegao iz boce i prizvala ga je nepoznata osoba ili osobe u ovo nesigurno vreme ljudske istorije, a pruža nam drugi pokušaj, drugu priliku da iznova ispišemo mrežu ekonomske moći i stari poredak stvari, kao i da rešimo neke od najtežih problema sveta, ako budemo voljni za to.
Thank you.
Hvala.
(Applause)
(Aplauz)