The new me is beauty.
Mijn nieuwe ik is schoonheid.
(Laughter) Yeah, people used to say, "Norman's OK, but if you followed what he said, everything would be usable but it would be ugly." Well, I didn't have that in mind, so ...
(Gelach) Mensen zeiden altijd, weet je, Norman zelf is Ok, maar als je zijn adviezen opvolgt, zou alles bruikbaar zijn, maar wel lelijk. Dat was nou ook weer niet de bedoeling, dus ...
This is neat. Thank you for setting up my display. I mean, it's just wonderful. And I haven't the slightest idea of what it does or what it's good for, but I want it. And that's my new life. My new life is trying to understand what beauty is about, and "pretty," and "emotions." The new me is all about making things kind of neat and fun.
Dit is mooi. Hartelijk dank voor het klaarzetten van mijn object. Ik bedoel, het is prachtig en ik heb echt geen idee wat het nut er van is maar ik wil het hebben. En dat is mijn nieuwe leven. In mijn nieuwe leven zoek ik naar de betekenis van schoonheid en aantrekkingskracht en emoties. Mijn nieuwe ik wil alles smaakvol en leuk maken.
And so this is a Philippe Starck juicer, produced by Alessi. It's just neat; it's fun. It's so much fun I have it in my house -- but I have it in the entryway, I don't use it to make juice.
Dus hier heb je een Phillippe Starck citruspers, gemaakt door Alessi. Hij is zo leuk om in huis te hebben, maar hij staat in de gang en ik maak er geen sap mee. (Gelach)
(Laughter)
Ik heb zelfs de vergulde special edition gekocht.
In fact, I bought the gold-plated special edition and it comes with a little slip of paper that says, "Don't use this juicer to make juice." The acid will ruin the gold plating.
Er zat een klein papiertje bij waar op stond, "Gebruik deze pers niet om sap mee te maken. Het zuur beschadigt het verguldsel." (Gelach)
(Laughter)
Dus ik heb een doosje sinaasappelsap gepakt
So actually, I took a carton of orange juice and I poured it in the glass to take this picture.
en het in een glas geschonken voor deze foto. (Gelach)
(Laughter)
En eronder ligt een prachtig mes.
Beneath it is a wonderful knife. It's a Global cutting knife made in Japan. First of all, look at the shape -- it's just wonderful to look at. Second of all, it's really beautifully balanced: it holds well, it feels well. And third of all, it's so sharp, it just cuts. It's a delight to use. And so it's got everything, right? It's beautiful and it's functional. And I can tell you stories about it, which makes it reflective, and so you'll see I have a theory of emotion. And those are the three components.
Het is een Global mes uit Japan. Kijk eerst eens naar de vorm, het mes is prachtig om naar te kijken. Ten tweede is het perfect gebalanceerd en ligt het goed in de hand. En daarnaast is het zo scherp, dat het gewoon snijdt. Het is fantastisch in gebruik. Dus het heeft alles, toch? Het is prachtig en functioneel. En ik kan er verhalen over vertellen, waardoor het reflectief wordt en u zult zien dat ik een theorie heb over emotie. Dit zijn de drie componenten. Hiroshi Ishii en zijn groep bij het MIT Media Lab namen een pingpongtafel met een projector erboven.
Hiroshi Ishii and his group at the MIT Media Lab took a ping-pong table and placed a projector above it, and on the ping-pong table they projected an image of water with fish swimming in it. And as you play ping-pong, whenever the ball hits part of the table, the ripples spread out and the fish run away. But of course, then the ball hits the other side, the ripples hit the -- poor fish, they can't find any peace and quiet.
Ze projecteerden op de pingpongtafel een beeld van water met zwemmende vissen erin. Tijdens het pingpongen verschijnen er, telkens als de bal de tafel raakt golven en vluchten de vissen weg. De bal raakt daarna natuurlijk ook de andere kant en de golven raken de arme vissen en die kunnen geen rust vinden. (Gelach) Is het een goede manier om tafeltennis te spelen?
(Laughter)
Nee. Maar is het leuk?
Is that a good way to play ping-pong? No. But is it fun? Yeah! Yeah.
Ja! Absoluut. Neem nu Google. Als je bijvoorbeeld "emotion and design" intypt
Or look at Google. If you type in, oh say, "emotion and design," you get 10 pages of results. So Google just took their logo and they spread it out. Instead of saying, "You got 73,000 results. This is one through 20. Next," they just give you as many o's as there are pages. It's really simple and subtle. I bet a lot of you have seen it and never noticed it. That's the subconscious mind that sort of notices it -- it probably is kind of pleasant and you didn't know why. And it's just clever. And of course, what's especially good is, if you type "design and emotion," the first response out of those 10 pages is my website.
krijg je 10 pagina's met resultaat. Dus Google heeft zijn logo uitgerekt. In plaats van te zeggen "U heeft 73.000 resultaten. Deze tot en met 20. Volgende," geven ze je gewoon zoveel O's als er pagina's zijn. Het is heel eenvoudig en subtiel. Ik wed dat veel van jullie het gezien, maar niet opgemerkt hebben. Het is het onderbewuste dat er iets van merkt, waardoor het waarschijnlijk aangenaam is maar je weet niet waarom. Het is heel slim. En het allerbeste is, dat als je "design and emotion" intypt, het eerste resultaat van deze 10 pagina's mijn website is. (Gelach)
(Laughter)
Het vreemde is dat Google liegt,
Now, the weird thing is Google lies, because if I type "design and emotion," it says, "You don't need the 'and.' We do it anyway." So, OK. So I type "design emotion" and my website wasn't first again. It was third. Oh well, different story.
want als ik "design and emotion" intyp, zegt Google: "Je hebt de 'and' niet nodig. Ik voeg het toch al toe." OK. Dus typte ik "design emotion" in en mijn website stond niet meer bovenaan. Hij stond op de derde plek. Maar ach, dat is een ander verhaal. Er stond een fantastische recensie in The New York Times
There was this wonderful review in The New York Times about the MINI Cooper automobile. It said, "You know, this is a car that has lots of faults. Buy it anyway. It's so much fun to drive." And if you look at the inside of the car -- I mean, I loved it, I wanted to see it, I rented it, this is me taking a picture while my son is driving -- and the inside of the car, the whole design is fun. It's round, it's neat. The controls work wonderfully. So that's my new life; it's all about fun.
over de MINI Cooper. Er werd geschreven: "Deze auto heeft een hoop zwakke punten. Maar je moet hem toch kopen. Het is zo leuk om erin te rijden." En als je kijkt naar het interieur van de auto – Ik wilde het met eigen ogen zien, dus ik heb hem gehuurd, hier maak ik een foto, terwijl mijn zoon rijdt – en het interieur van de auto, het design is leuk. Met ronde vormen, smaakvol. De besturing werkt goed. Dat is mijn nieuwe leven, het draait allemaal om plezier. Ik geloof echt dat leuke dingen beter werken.
I really have the feeling that pleasant things work better, and that never made any sense to me until I finally figured out -- look ... I'm going to put a plank on the ground. So, imagine I have a plank about two feet wide and 30 feet long and I'm going to walk on it, and you see I can walk on it without looking, I can go back and forth and I can jump up and down. No problem. Now I'm going to put the plank 300 feet in the air -- and I'm not going to go near it, thank you. Intense fear paralyzes you. It actually affects the way the brain works.
Vroeger geloofde ik dat niet, totdat ik er eindelijk achter kwam. Kijk... ik leg een plank op de vloer. Stel je voor dat ik een plank heb die 70 cm breed is en 9 meter lang en ik loop er overheen en je ziet dat ik er overheen loop zonder te kijken, ik kan heen en weer lopen en er op springen. Geen probleem. Nu leg ik de plank op 90 meter hoogte en ik blijf er ver uit de buurt. Extreme angst verlamt. Het beïnvloedt de werking van het brein.
So, Paul Saffo, before his talk said that he didn't really have it down until just a few days or hours before the talk, and that anxiety was really helpful in causing him to focus. That's what fear and anxiety does; it causes you to be -- what's called depth-first processing -- to focus, not be distracted. And I couldn't force myself across that. Now some people can -- circus workers, steel workers. But it really changes the way you think.
Paul Saffo vertelde vlak voor zijn speech dat de speech niet af was tot een paar dagen of uren voordat hij gegeven moest worden en dat de zenuwen hem hielpen te focussen. Daar zorgen angst en zenuwen voor. Ze zorgen voor wat men 'diepte-eerst-verwerking' noemt – zodat je gefocust bent en niet afgeleid wordt. Ik kon mezelf daar niet toe dwingen. Sommige mensen kunnen dat wel – circusartiesten, staalarbeiders. Het verandert echt je manier van denken.
And then, a psychologist, Alice Isen, did this wonderful experiment. She brought students in to solve problems. So, she'd bring people into the room, and there'd be a string hanging down here and a string hanging down here. It was an empty room, except for a table with a bunch of crap on it -- some papers and scissors and stuff. And she'd bring them in, and she'd say, "This is an IQ test and it determines how well you do in life. Would you tie those two strings together?" So they'd take one string and they'd pull it over here and they couldn't reach the other string. Still can't reach it. And, basically, none of them could solve it. You bring in a second group of people, and you say, "Oh, before we start, I got this box of candy, and I don't eat candy. Would you like the box of candy?"
Alice Isen, een psycholoog, heeft een prachtig experiment gedaan. Ze nam studenten mee om problemen op te lossen. Ze nam mensen de kamer in, er hing hier een touw en dan daar een touw en een lege kamer, op een tafel vol troep na – met papier, scharen en andere dingen. Ze bracht de studenten naar binnen en zei: "Dit is een IQ-test die aantoont hoe succesvol je zult zijn. Kun je deze twee touwtjes aan elkaar knopen?" Dus ze pakten een touw en trokken het deze kant op maar konden het andere touw niet bereiken. Krijg het nog niet te pakken. Eigenlijk kon niemand het oplossen. Neem nu een tweede groep mensen en zeg: "O, voordat we beginnen, ik heb een doos met snoep, maar eet geen snoep. Willen jullie de doos met snoep hebben?"
And turns out they liked it, and it made them happy -- not very happy, but a little bit of happy. And guess what -- they solved the problem. And it turns out that when you're anxious you squirt neural transmitters in the brain, which focuses you makes you depth-first. And when you're happy -- what we call positive valence -- you squirt dopamine into the prefrontal lobes, which makes you a breadth-first problem solver: you're more susceptible to interruption; you do out-of-the-box thinking. That's what brainstorming is about, right? With brainstorming we make you happy, we play games, and we say, "No criticism," and you get all these weird, neat ideas. But in fact, if that's how you always were you'd never get any work done because you'd be working along and say, "Oh, I got a new way of doing it." So to get work done, you've got to set a deadline, right? You've got be anxious. The brain works differently if you're happy. Things work better because you're more creative. You get a little problem, you say, "Ah, I'll figure it out." No big deal.
Ze zijn er blij mee en worden er gelukkig van niet extreme gelukkig, maar een beetje gelukkig. En raad eens – zij losten het probleem op. En het blijkt dat als je angstig bent er neurotransmitters je brein in worden gespoten, die zorgen voor focus, die je 'diepte-eerst' maken. En als je blij bent – we noemen dat positieve valentie – spuit je dopamine in de prefrontale kwabben, wat ervoor zorgt dat je problemen eerst in de breedte oplost. Je wordt eerder onderbroken, denkt out-of-the-box. Daar gaat het om bij brainstormen, toch? Brainstormen is leuk, we spelen spelletjes en we zeggen: "Geen kritiek," en je krijgt allemaal vreemde, leuke ideeën. Maar eigenlijk zou je nooit iets voor elkaar krijgen als je altijd zo was. Tijdens het werk zou je zeggen: "Ik heb een andere manier bedacht om het te doen." Om het werk af te krijgen, moet je een deadline hebben, toch? Je moet je zorgen maken. Je brein werkt dus anders, en als je blij bent, gaan dingen beter omdat je creatiever bent. Je loopt tegen een probleempje aan en zegt: "Dat los ik wel op." Geen probleem.
There's something I call the visceral level of processing, and there will be visceral-level design. Biology -- we have co-adapted through biology to like bright colors. That's especially good that mammals and primates like fruits and bright plants, because you eat the fruit and you thereby spread the seed. There's an amazing amount of stuff that's built into the brain. We dislike bitter tastes, we dislike loud sounds, we dislike hot temperatures, cold temperatures. We dislike scolding voices. We dislike frowning faces; we like symmetrical faces, etc., etc. So that's the visceral level. In design, you can express visceral in lots of ways, like the choice of type fonts and the red for hot, exciting. Or the 1963 Jaguar: It's actually a crummy car, falls apart all the time, but the owners love it. And it's beautiful -- it's in the Museum of Modern Art. A water bottle: You buy it because of the bottle, not because of the water. And when people are finished, they don't throw it away. They keep it for -- you know, it's like the old wine bottles, you keep it for decoration or maybe fill it with water again, which proves it's not the water. It's all about the visceral experience.
Er is iets dat ik het viscerale niveau van verwerking noem. Biologie - op biologisch niveau houden we van heldere kleuren. Gelukkig houden zoogdieren en primaten van fruit en felgekleurde planten, want je eet het fruit en verspreidt daardoor het zaad. Er is verbazingwekkend veel ingebouwd in het brein. We houden niet van bitter, niet van harde geluiden, niet van hoge temperaturen, lage temperaturen. We houden niet van bestraffende stemmen, gefronste gezichten. We houden van symmetrische gezichten, etc., etc. Dat is nou het viscerale niveau en in design kun je het viscerale op vele manieren uiten, zoals in het soort lettertype en de kleur rood voor heet, spannend. Of de Jaguar uit '63. Eigenlijk is het een slechte auto, hij valt steeds uit elkaar, maar de eigenaren zijn er gek op. En hij is prachtig -- hij staat in het Museum of Modern Art. Een waterfles. Je koopt hem om de fles, niet om het water. En als de mensen klaar zijn, gooien ze hem niet weg. Ze bewaren hem voor – net als oude wijnflessen bewaar je hem als decoratie of misschien vul je hem nog eens, wat bewijst dat het niet om het water gaat. Het gaat om de viscerale ervaring. Het middelste niveau van verwerking is het gedragsniveau
The middle level of processing is the behavioral level and that's actually where most of our stuff gets done. Visceral is subconscious, you're unaware of it. Behavioral is subconscious, you're unaware of it. Almost everything we do is subconscious. I'm walking around the stage -- I'm not attending to the control of my legs. I'm doing a lot; most of my talk is subconscious; it has been rehearsed and thought about a lot. Most of what we do is subconscious. Automatic behavior -- skilled behavior -- is subconscious, controlled by the behavioral side. And behavioral design is all about feeling in control, which includes usability, understanding -- but also the feel and heft.
en daar is waar we het meeste voor elkaar krijgen. Visceraal is onderbewust, je merkt het niet. Gedrag is onderbewust, je merkt het niet. Bijna alles wat we doen is onderbewust. Ik loop over het podium, besteed geen aandacht aan de besturing van mijn benen. Ik doe veel, het grootste deel van mijn speech is onderbewust, ik heb hem vaak geoefend en er over nagedacht. Het meeste wat we doen komt uit het onderbewustzijn. Automatisch gedrag – vakkundig gedrag is onderbewust, wordt geleid door de gedragskant. En behavioural design gaat over het gevoel van controle, inclusief gebruiksgemak, begrip, maar ook het gevoel en gewicht. Dat maakt Global-messen zo puur.
That's why the Global knives are so neat. They're so nicely balanced, so sharp, that you really feel you're in control of the cutting. Or, just driving a high-performance sports car over a demanding curb -- again, feeling that you are in complete control of the environment. Or the sensual feeling. This is a Kohler shower, a waterfall shower, and actually, all those knobs beneath are also showerheads. It will squirt you all around and you can stay in that shower for hours -- and not waste water, by the way, because it recirculates the same dirty water.
Ze zijn zo goed gebalanceerd, zo scherp, je voelt dat je de controle hebt over het snijden. Of het besturen van een eersteklas sportwagen over een moeilijk traject, waarbij je ook voelt dat je de controle hebt over de omgeving. Of het sensuele gevoel. Dit is een Kohler-douche, een watervaldouche en alle knoppen hieronder zijn ook douchekoppen. Je wordt helemaal besproeid en kan uren onder die douche staan. Zonder water te verspillen, de douche hergebruikt het vieze water. (Gelach)
(Laughter)
Of dit – dit is een handige theepot die ik tegenkwam
Or this -- this is a really neat teapot I found at high tea at The Four Seasons Hotel in Chicago. It's a Ronnefeldt tilting teapot. That's kind of what the teapot looks like but the way you use it is you lay it on its back, and you put tea in, and then you fill it with water. The water then seeps over the tea. And the tea is sitting in this stuff to the right -- the tea is to the right of this line. There's a little ledge inside, so the tea is sitting there and the water is filling it up like that. And when the tea is ready, or almost ready, you tilt it. And that means the tea is partially covered while it completes the brewing. And when it's finished, you put it vertically, and now the tea is -- you remember -- above this line and the water only comes to here -- and so it keeps the tea out. On top of that, it communicates, which is what emotion does.
bij een high-tea in het Four Seasons Hotel in Chicago. Het is een schuine theepot van Ronnefeldt. Zo ziet de theepot er ongeveer uit, maar je gebruikt hem door hem op zijn rug te leggen, en er thee in te doen, vervolgens vul je hem met water en loopt het water over de thee. De thee ligt hier rechts – rechts van deze lijn. Er zit binnenin een klein platform, dat de thee hier houdt en het water vult het op. Als de thee klaar, of bijna klaar is, zet je hem schuin. Daardoor wordt de thee gedeeltelijk afgedekt, terwijl hij verder trekt. En als het klaar is, zet je hem rechtop, zodat de thee boven deze lijn ligt en het water maar tot hier komt en de thee weghoudt. Daarnaast communiceert de theepot, dat is wat emoties doen. Emoties draaien om actie, emoties draaien echt om actie.
Emotion is all about acting; emotion is really about acting. It's being safe in the world. Cognition is about understanding the world, emotion is about interpreting it -- saying good, bad, safe, dangerous, and getting us ready to act, which is why the muscles tense or relax. And that's why we can tell the emotion of somebody else -- because their muscles are acting, subconsciously, except that we've evolved to make the facial muscles really rich with emotion. Well, this has emotions if you like, because it signals the waiter that, "Hey, I'm finished. See -- upright." And the waiter can come by and say, "Would you like more water?" It's kind of neat. What a wonderful design.
Je veilig voelen in de wereld. Cognitie gaat over begrip van de wereld, emotie over interpretatie daarvan over goed, slecht, veilig, gevaarlijk, en om ons klaar te maken voor actie, door spieren te spannen of ontspannen. Daarom kunnen we de emotie van iemand anders zien, omdat hun spieren reageren, onderbewust. We hebben ons ontwikkeld zodat onze gezichtsspieren vol van emotie zijn. Je zou kunnen zeggen dat dit emoties heeft, omdat het de ober laat weten: "Hé, ik ben klaar. Kijk – rechtop." En de ober kan langskomen en vragen: "Wilt u meer water?" Het is prachtig. Wat een fantastisch design. Het derde niveau is reflectief,
And the third level is reflective, which is, if you like the superego, it's a little part of the brain that has no control over what you do, no control over the -- doesn't see the senses, doesn't control the muscles. It looks over what's going on. It's that little voice in your head that's watching and saying, "That's good. That's bad." Or, "Why are you doing that? I don't understand." It's that little voice in your head that's the seat of consciousness.
je zou het het superego kunnen noemen, het kleine deel van het brein dat geen controle heeft over wat je doet, geen controle over – ziet de zintuigen niet, heeft geen controle over de spieren. Het kijkt wat er gebeurt. Het is het stemmetje in je hoofd. Dat kijkt en zegt: "Dat is goed. Dat is slecht." of: "Waarom doe je dat? Ik begrijp het niet." Het stemmetje in je hoofd is de basis van je bewustzijn. Hier is een geweldig reflectief product.
Here's a great reflective product. Owners of the Hummer have said, "You know I've owned many cars in my life -- all sorts of exotic cars, but never have I had a car that attracted so much attention." It's about attention. It's about their image, not about the car. If you want a more positive model -- this is the GM car. And the reason you might buy it now is because you care about the environment. And you'll buy it to protect the environment, even though the first few cars are going to be really expensive and not perfected. But that's reflective design as well. Or an expensive watch, so you can impress people -- "Oh gee, I didn't know you had that watch." As opposed to this one, which is a pure behavioral watch, which probably keeps better time than the $13,000 watch I just showed you. But it's ugly. This is a clear Don Norman watch.
Eigenaren van Hummers zeggen: "Weet je, ik heb vele auto's gehad, allerlei exotische auto's, maar nooit een auto die zo veel aandacht trekt." Het gaat om het imago, niet om de auto. Maar zelfs als je een meer positief model zoekt... dit is de GM-auto. En waarschijnlijk koop je hem als je om het milieu geeft en koop je hem om het milieu te beschermen, ook al zullen de eerste paar auto's heel duur zijn en niet perfect. Het is ook reflectief design. Of een duur horloge, waarmee je indruk kunt maken op mensen, die zeggen: "Wow, ik wist niet dat je dat horloge had." In tegenstelling tot deze, een puur gedragsgericht horloge, dat waarschijnlijk beter werkt dan het 13.000 dollar kostende horloge van net. Maar het is lelijk. Een duidelijk Don Norman-horloge. Soms zet je de ene emotie tegenover de andere, de viscerale angst om te vallen tegen de reflectieve staat die zegt: "Het is OK. Het is OK. Het is veilig."
And what's neat is sometimes you pit one emotion against the other, the visceral fear of falling against the reflective state saying, "It's OK. It's OK. It's safe. It's safe." If that amusement park were rusty and falling apart, you'd never go on the ride. So, it's pitting one against the other. The other neat thing ...
Als het attractiepark roestig is en uit elkaar valt, ga je niet in de attracties. Je zet het een af tegen het ander. Een volgend leuk ding. (Gelach) Dit meubelstuk is gemaakt door Jake Cress, hij maakte deze vreemde meubelset.
(Laughter)
Dit is zijn stoel met een klauw, en deze arme stoel is zijn bal kwijtgeraakt,
So Jake Cress is this furniture maker, and he makes this unbelievable set of furniture. And this is his chair with claw, and the poor little chair has lost its ball and it's trying to get it back before anybody notices. And what's so neat about it is how you accept that story. And that's what's nice about emotion.
en probeert hem terug te krijgen voordat iemand het merkt. Het mooie is dat je het verhaal accepteert. En dat is nou zo leuk aan emotie. Dat is nieuw voor mij. Ik zeg vanaf nu alleen positieve dingen. (Gelach) (Applaus)
So that's the new me. I'm only saying positive things from now on.
(Laughter)
(Applause)