Ο νέος μου εαυτός είναι ωραίος.
The new me is beauty.
(Γέλια) Ε, ο κόσμος συνήθως λέει, «Ο Νόρμαν είναι ΟΚ, αλλά αν ακολουθούσες ό,τι είπε, τα πάντα θα ήταν εύχρηστα αλλά άσχημα». Λοιπόν, δεν είχα αυτό στο μυαλό μου, άρα...
(Laughter) Yeah, people used to say, "Norman's OK, but if you followed what he said, everything would be usable but it would be ugly." Well, I didn't have that in mind, so ...
Αυτό είναι καλοφτιαγμένο. Σας ευχαριστώ που στήσατε την παρουσίαση μου. Είναι απλά πανέμορφο. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι κάνει ή για τι είναι χρήσιμο, αλλά το θέλω. Κι αυτή είναι η νέα μου ζωή. Η νέα μου ζωή είναι να προσπαθώ να καταλαβαίνω τι είναι η ομορφιά, και το «ωραίο» και τα «συναισθήματα». Ο νέος μου εαυτός ασχολείται με το να φτιάχνει έξυπνα και διασκεδαστικά πράγματα.
This is neat. Thank you for setting up my display. I mean, it's just wonderful. And I haven't the slightest idea of what it does or what it's good for, but I want it. And that's my new life. My new life is trying to understand what beauty is about, and "pretty," and "emotions." The new me is all about making things kind of neat and fun.
Κι αυτός είναι ένας αποχυμωτής Φίλιπ Σταρκ, από την Alessi. Είναι καλοφτιαγμένος, διασκεδαστικός. Τόσο, που τον έχω στο σπίτι μου -- αλλά το έχω στο χωλ, δεν τον χρησιμοποιώ για να φτιάχνω χυμό.
And so this is a Philippe Starck juicer, produced by Alessi. It's just neat; it's fun. It's so much fun I have it in my house -- but I have it in the entryway, I don't use it to make juice.
(Γέλια)
(Laughter)
Μάλιστα αγόρασα τη σπέσιαλ επίχρυση έκδοση που έρχεται με ένα σημειωματάκι που λέει, «Μην το χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε χυμό». Το οξύ θα καταστρέψει το επίχρισμα.
In fact, I bought the gold-plated special edition and it comes with a little slip of paper that says, "Don't use this juicer to make juice." The acid will ruin the gold plating.
(Γέλια)
(Laughter)
Έτσι βασικά, πήρα ένα κουτί χυμό και τον έβαλα στο ποτήρι για να βγάλω τη φωτογραφία.
So actually, I took a carton of orange juice and I poured it in the glass to take this picture.
(Γέλια)
(Laughter)
Από κάτω είναι ένα πανέμορφο μαχαίρι. Είναι ένα μαχαίρι κοπής Global, κατασκευασμένο στην Ιαπωνία. Καταρχήν, δείτε το σχήμα -- απλά υπέροχο να το βλέπεις. Δεύτερον, είναι υπέροχα ισορροπημένο: έχει καλή λαβή, καλή αίσθηση. Και τρίτον, είναι τόσο κοφτερό, που κόβει. Είναι απόλαυση να το χρησιμοποιείς. Άρα, τα έχει όλα, σωστά; Είναι όμορφο και λειτουργικό. Κι μπορώ να σας πω ιστορίες γι' αυτό, που το καθιστούν ανακλαστικό, κι έτσι θα δείτε ότι έχω μια θεωρία για το συναίσθημα. Κι αυτά είναι τα τρία συστατικά.
Beneath it is a wonderful knife. It's a Global cutting knife made in Japan. First of all, look at the shape -- it's just wonderful to look at. Second of all, it's really beautifully balanced: it holds well, it feels well. And third of all, it's so sharp, it just cuts. It's a delight to use. And so it's got everything, right? It's beautiful and it's functional. And I can tell you stories about it, which makes it reflective, and so you'll see I have a theory of emotion. And those are the three components.
Ο Χιρόσι Ίσι και η ομάδα του στο Εργαστήρι ΜΙΤ Μίντια πήραν ένα τραπέζι πινγκ πονγκ και τοποθέτησαν έναν προβολέα από πάνω, κι επάνω στο τραπέζι πινγκ πονγκ πρόβαλαν μια εικόνα νερού με ψάρια που κολυμπούσαν μέσα. Καθώς παίζεις, όποτε το μπαλάκι χτυπήσει κάποιο σημείο του τραπεζιού, απλώνονται κυματισμοί και τα ψάρια φεύγουν μακριά. Μετά φυσικά, το μπαλάκι χτυπάει την άλλη πλευρά, οι παφλασμοί χτυπούν τα -- καημένα ψάρια, δεν βρίσκουν ησυχία.
Hiroshi Ishii and his group at the MIT Media Lab took a ping-pong table and placed a projector above it, and on the ping-pong table they projected an image of water with fish swimming in it. And as you play ping-pong, whenever the ball hits part of the table, the ripples spread out and the fish run away. But of course, then the ball hits the other side, the ripples hit the -- poor fish, they can't find any peace and quiet.
(Γέλια)
(Laughter)
Είναι σωστός τρόπος να παίζεις πινγκ πονγκ; Όχι. Αλλά είναι διασκεδαστικός; Ναι, ναι!
Is that a good way to play ping-pong? No. But is it fun? Yeah! Yeah.
Ή, δείτε το Γκουγκλ. Εάν ας πούμε, γράψετε, "συναίσθημα και ντιζάιν", θα σας δώσει 10 σελίδες αποτελέσματα. Έτσι στη Γκουγκλ, πήραν το λογότυπο τους και το άπλωσαν. Αντί να γράψουν, "Έχετε 73.000 αποτελέσματα. Αυτό είναι ένα από τα 20. Επόμενο," απλά σου βάζουν τόσα "ο", όσες είναι οι σελίδες. Πραγματικά απλό και έξυπνο. Πάω στοίχημα ότι πολλοί από εσάς το είδατε και ποτέ δεν το προσέξατε. Αυτό είναι ο υποσυνείδητος νους που περίπου το προσέχει -- πιθανά είναι κάπως ευχάριστο και δεν ξέρατε γιατί. Κι απλά είναι έξυπνο. Και βέβαια, το πραγματικά καλό είναι, πως αν γράψεις "ντιζάιν και συναίσθημα", η πρώτη απάντηση από τις 10 σελίδες στην αναζήτηση είναι η ιστοσελίδα μου.
Or look at Google. If you type in, oh say, "emotion and design," you get 10 pages of results. So Google just took their logo and they spread it out. Instead of saying, "You got 73,000 results. This is one through 20. Next," they just give you as many o's as there are pages. It's really simple and subtle. I bet a lot of you have seen it and never noticed it. That's the subconscious mind that sort of notices it -- it probably is kind of pleasant and you didn't know why. And it's just clever. And of course, what's especially good is, if you type "design and emotion," the first response out of those 10 pages is my website.
(Γέλια)
(Laughter)
Το παράξενο τώρα είναι, ότι η Γκουγκλ λέει ψέμματα, γιατί αν γράψω "ντιζάιν και συναίσθημα", λέει, "Δεν χρειάζεται το "και". Το βρίσκουμε έτσι κι αλλιώς". Άρα, οκ. Γράφω λοιπόν "ντιζάιν συναίσθημα" και η ιστοσελίδα μου δεν ήταν πάλι πρώτη. Ήταν τρίτη. Καλά, άλλη ιστορία.
Now, the weird thing is Google lies, because if I type "design and emotion," it says, "You don't need the 'and.' We do it anyway." So, OK. So I type "design emotion" and my website wasn't first again. It was third. Oh well, different story.
Υπήρχε μια υπέροχη κριτική στους Νιου Γιορκ Τάιμς για το αυτοκίνητο ΜΙΝΙ κούπερ. Έλεγε, "Ξέρετε, αυτό είναι ένα αμάξι με πολλά ελαττώματα. Αγοράστε το, όπως και να 'χει. Είναι τόσο διασκεδαστικό στην οδήγηση". Κι αν δείτε στο εσωτερικό του -- σας λέω, το λάτρεψα, ήθελα να το δω, το νοίκιασα, αυτός είμαι εγώ ενώ φωτογραφίζω τον γιο μου που οδηγεί -- και όλο το ντιζάιν στο εσωτερικό του αυτοκινήτου είναι διασκεδαστικό. Είναι στρογγυλό και νοικοιρεμένο. Το σύστημα πλοήγησης δουλεύει υπέροχα. Αυτή είναι λοιπόν η νέα μου ζωή, έχει να κάνει με την διασκέδαση.
There was this wonderful review in The New York Times about the MINI Cooper automobile. It said, "You know, this is a car that has lots of faults. Buy it anyway. It's so much fun to drive." And if you look at the inside of the car -- I mean, I loved it, I wanted to see it, I rented it, this is me taking a picture while my son is driving -- and the inside of the car, the whole design is fun. It's round, it's neat. The controls work wonderfully. So that's my new life; it's all about fun.
Έχω την αίσθηση ότι τα ευχάριστα πράγματα λειτουργούν καλύτερα, κι αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα ώσπου ανακάλυψα -- κοιτάξτε... Θα βάλω μια σανίδα στο έδαφος. Φανταστείτε λοιπόν μια σανίδα πλάτους 60 εκ. και μήκους 9 μέτρων. και θα περπατήσω πάνω της, και δείτε, περπατάω χωρίς να βλέπω, Πάω μπρος πίσω, και πηδάω πάνω κάτω. Κανένα πρόβλημα. Θα βάλω τώρα τη σανίδα σε 90 μέτρα ύψος στον αέρα -- και δεν θα πλησιάσω, ευχαριστώ πολύ. Ο έντονος φόβος σε παραλύει. Στην πραγματικότητα επηρεάζει τον τρόπο που λειτουργεί το μυαλό.
I really have the feeling that pleasant things work better, and that never made any sense to me until I finally figured out -- look ... I'm going to put a plank on the ground. So, imagine I have a plank about two feet wide and 30 feet long and I'm going to walk on it, and you see I can walk on it without looking, I can go back and forth and I can jump up and down. No problem. Now I'm going to put the plank 300 feet in the air -- and I'm not going to go near it, thank you. Intense fear paralyzes you. It actually affects the way the brain works.
Ο Πωλ Σάφο, πριν την ομιλία του, είπε ότι δεν την είχε έτοιμη παρά μόνο λίγες μέρες ή ώρες πριν τη διάλεξη, κι ότι η ανησυχία τον βοηθούσε πολύ να συγκεντρωθεί. Αυτό κάνει η ανησυχία κι ο φόβος σου προκαλεί αυτό που λένε -- την διερεύνηση κατά βάθος -- να συγκεντρωθείς, να μην είσαι αφηρημένος. Και δεν μπορούσα να πιέσω τον εαυτό μου να περπατήσει στη σανίδα. Μερικοί μπορούν - οι ακροβάτες, οι οικοδόμοι. Όμως πραγματικά αλλάζει τον τρόπο που σκέφτεσαι.
So, Paul Saffo, before his talk said that he didn't really have it down until just a few days or hours before the talk, and that anxiety was really helpful in causing him to focus. That's what fear and anxiety does; it causes you to be -- what's called depth-first processing -- to focus, not be distracted. And I couldn't force myself across that. Now some people can -- circus workers, steel workers. But it really changes the way you think.
Κι έπειτα, η Άλις Ίσεν, ψυχολόγος, έκανε αυτό το θαυμάσιο πείραμα. Έφερε φοιτητές να λύσουν προβλήματα. Έφερνε λοιπόν κόσμο στο δωμάτιο, και κρεμόταν ένα σχοινί εκεί κι ένα σχοινί εδώ. Το δωμάτιο ήταν άδειο, εκτός από ένα τραπέζι με ένα σωρό βλακείες επάνω -- κάτι χαρτιά, ψαλίδια και τέτοια. Και τους έβαζε μέσα, και τους έλεγε, "Αυτό είναι ένα τεστ νοημοσύνης και καθορίζει το πόσο καλά τα καταφέρνετε στη ζωή". Μπορείτε να δέσετε μαζί τα δύο σχοινιά;" Έπιαναν λοιπόν το ένα σχοινί και το τραβούσαν ως εδώ και δεν έφτανε το άλλο σχοινί. Πάλι δεν φτάνει. Και κανείς βασικά δεν μπορούσε να το λύσει. Φέρνεις μια δεύτερη ομάδα ατόμων, και λες, "Α, πριν αρχίσουμε, έχω ένα κουτί ζαχαρωτά, και δεν τρώω γλυκά. Θα το θέλατε;"
And then, a psychologist, Alice Isen, did this wonderful experiment. She brought students in to solve problems. So, she'd bring people into the room, and there'd be a string hanging down here and a string hanging down here. It was an empty room, except for a table with a bunch of crap on it -- some papers and scissors and stuff. And she'd bring them in, and she'd say, "This is an IQ test and it determines how well you do in life. Would you tie those two strings together?" So they'd take one string and they'd pull it over here and they couldn't reach the other string. Still can't reach it. And, basically, none of them could solve it. You bring in a second group of people, and you say, "Oh, before we start, I got this box of candy, and I don't eat candy. Would you like the box of candy?"
Κι απ' ότι φαίνεται τους αρέσει, και τους κάνει χαρούμενους -- όχι πάρα πολύ, αλλά λίγο χαρούμενους. Και μαντέψτε -- έλυσαν το πρόβλημα. Κι αποδεικνύεται ότι όταν είσαι ανήσυχος εκτοξεύεις νευρικούς πομπούς στον εγκέφαλο, το οποίο σε συγκεντρώνει στην διερεύνηση κατά βάθος. Κι όταν είσαι χαρούμενος -- αυτό που αποκαλούμε θετική δύναμη -- εκτοξεύεις ντοπαμίνη στους προμετωπιαίους λοβους, και λύνεις τα προβλήματα με τη διερεύνηση κατά πλάτος. είσαι πιο επιρρεπής στη διακοπή, σκέφτεσαι πιο ελεύθερα. Αυτό δεν είναι εξάλλου κι ο καταιγισμός ιδεών; Στον καταιγισμό ιδεών σας κάνουμε χαρούμενους, παίζουμε παιχνίδια, λέμε, "όχι κριτική", και σου έρχονται όλες αυτές οι παράξενες, εύστοχες ιδέες. Όμως εάν ήσασταν έτσι συνέχεια, ποτέ δεν θα ολοκληρώνατε μια δουλειά γιατί ενώ θα δουλεύατε, θα λέγατε, "Α, έχω ένα νέο τρόπο να το κάνω". Άρα, για να βγει η δουλειά πρέπει να έχετε μια προθεσμία, σωστά; Πρέπει να είστε ανήσυχοι. Το μυαλό δουλεύει διαφορετικά όταν είσαι χαρούμενος λειτουργείς καλύτερα επειδή είσαι πιο δημιουργικός. Έχεις ένα προβληματάκι και λες, "Α, θα βρω άκρη". Σιγά το πράμα.
And turns out they liked it, and it made them happy -- not very happy, but a little bit of happy. And guess what -- they solved the problem. And it turns out that when you're anxious you squirt neural transmitters in the brain, which focuses you makes you depth-first. And when you're happy -- what we call positive valence -- you squirt dopamine into the prefrontal lobes, which makes you a breadth-first problem solver: you're more susceptible to interruption; you do out-of-the-box thinking. That's what brainstorming is about, right? With brainstorming we make you happy, we play games, and we say, "No criticism," and you get all these weird, neat ideas. But in fact, if that's how you always were you'd never get any work done because you'd be working along and say, "Oh, I got a new way of doing it." So to get work done, you've got to set a deadline, right? You've got be anxious. The brain works differently if you're happy. Things work better because you're more creative. You get a little problem, you say, "Ah, I'll figure it out." No big deal.
Υπάρχει κάτι που αποκαλώ το ενστικτώδες επίπεδο της διαδικασίας, Βιολογία -- έχουμε συν-προσαρμοστεί μέσω της βιολογίας να μας αρέσουν τα ζωηρά χρώματα. Είναι εξαιρετικά καλό ότι στα θηλαστικά και στα πρωτόζωα αρέσουν τα φρούτα και τα ζωηρόχρωμα φυτά, επειδή τρώς τα φρούτα και κατ' επέκταση διασκορπίζεις το σπόρο. Ένα καταπληκτικό σύνολο πραγμάτων υπάρχει στον εγκέφαλο. Δεν μας αρέσουν οι πικρές γεύσεις, δεν μας αρέσουν οι δυνατοί ήχοι, δεν μας αρέσουν οι υψηλές θερμοκρασίες, οι χαμηλές θερμοκρασίες. Δεν μας αρέσουν οι φωνές που επιπλήττουν, τα θυμωμένα πρόσωπα, μας αρέσουν τα συμμετρικά πρόσωπα, κ.λ.π., κ.λ.π. Αυτό είναι το ενστικτώδες επίπεδο. Στο ντιζάιν μπορείς να εκφράσεις το ενστικτώδες με πολλούς τρόπους, όπως την επιλογή του τύπου της γραμματοσειράς και το κόκκινο που εκφράζει το θερμό, συναρπαστικό. Ή τη Τζάγκουαρ του 1963: Πρόκειται για φτηνιάρικο αμάξι, διαλύεται συνέχεια, αλλά οι κάτοχοί του το λατρεύουν. Και είναι πανέμορφο -- βρίσκεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης. Ένα μπουκάλι νερού: Το αγοράζεις για το μπουκάλι, όχι για το νερό. Κι όταν τελειώσει το νερό, ο κόσμος δεν το πετάει. Το κρατούν -- ξέρετε, είναι σαν τα παλιά μπουκάλια κρασί, το κρατάς για ντεκόρ ή το ξαναγεμίζεις νερό, που αποδεικνύει ότι δεν το αγόρασες για το νερό. Όλα έχουν να κάνουν με την ενστικτώδη εμπειρία.
There's something I call the visceral level of processing, and there will be visceral-level design. Biology -- we have co-adapted through biology to like bright colors. That's especially good that mammals and primates like fruits and bright plants, because you eat the fruit and you thereby spread the seed. There's an amazing amount of stuff that's built into the brain. We dislike bitter tastes, we dislike loud sounds, we dislike hot temperatures, cold temperatures. We dislike scolding voices. We dislike frowning faces; we like symmetrical faces, etc., etc. So that's the visceral level. In design, you can express visceral in lots of ways, like the choice of type fonts and the red for hot, exciting. Or the 1963 Jaguar: It's actually a crummy car, falls apart all the time, but the owners love it. And it's beautiful -- it's in the Museum of Modern Art. A water bottle: You buy it because of the bottle, not because of the water. And when people are finished, they don't throw it away. They keep it for -- you know, it's like the old wine bottles, you keep it for decoration or maybe fill it with water again, which proves it's not the water. It's all about the visceral experience.
Το μεσαίο επίπεδο της διαδικασίας είναι το συμπεριφοριστικό κι εκεί ακριβώς είναι που γίνονται τα περισσότερα πράγματα. Το ενστικτώδες είναι στο υποσυνείδητο, δεν το αντιλαμβάνεσαι. Η συμπεριφορά είναι στο υποσυνείδητο, δεν την αντιλαμβάνεσαι. Σχεδόν όλα όσα κάνουμε είναι υποσυνείδητα. Περπατάω κυκλικά στη σκηνή -- Δεν προσέχω τον έλεγχο των ποδιών μου. Κάνω πολλά, η περισσότερη ομιλία μου είναι υποσυνείδητη, την έχω κάνει πρόβα και την έχω σκεφτεί πολλές φορές Τα πιο πολλά απ' όσα κάνουμε είναι υποσυνείδητα. Η αυτόματη συμπεριφορά-- λόγω εκπαίδευσης -- υποσυνείδητη, ελεγχόμενη από τη συμπεριφοριστική πλευρά. Και το συμπεριφοριστικό ντιζάιν έχει να κάνει με την αίσθηση του ελέγχου, που περιλαμβάνει χρησιμότητα, κατανόηση -- αλλά επίσης την αίσθηση και το βάρος.
The middle level of processing is the behavioral level and that's actually where most of our stuff gets done. Visceral is subconscious, you're unaware of it. Behavioral is subconscious, you're unaware of it. Almost everything we do is subconscious. I'm walking around the stage -- I'm not attending to the control of my legs. I'm doing a lot; most of my talk is subconscious; it has been rehearsed and thought about a lot. Most of what we do is subconscious. Automatic behavior -- skilled behavior -- is subconscious, controlled by the behavioral side. And behavioral design is all about feeling in control, which includes usability, understanding -- but also the feel and heft.
Γι' αυτό τα μαχαίρια Global είναι τόσο καλοφτιαγμένα. Είναι τόσο ισορροπημένα, τόσο κοφτερά, που πραγματικά αισθάνεσαι ότι ελέγχεις το κόψιμο. Ή, όταν οδηγείς ένα υψηλών αποδόσεων σπορ αυτοκίνητο πάνω σε μια απαιτητική στροφή -- ξανά, η αίσθηση ότι έχεις τον πλήρη έλεγχο του περιβάλλοντος. Ή η σαρκική αίσθηση. Αυτό είναι το ντους Κόλερ, ένα ντους καταρράκτης, κι όλες αυτές οι προεξοχές από κάτω είναι επίσης κεφαλές ντους. Σε πιτσιλάει γύρω γύρω και μπορείς να μείνεις στο ντους για ώρες -- κι ωστόσο να μη σπαταλάς νερό, επειδή ανακυκλοφορεί το ίδιο βρωμόνερο.
That's why the Global knives are so neat. They're so nicely balanced, so sharp, that you really feel you're in control of the cutting. Or, just driving a high-performance sports car over a demanding curb -- again, feeling that you are in complete control of the environment. Or the sensual feeling. This is a Kohler shower, a waterfall shower, and actually, all those knobs beneath are also showerheads. It will squirt you all around and you can stay in that shower for hours -- and not waste water, by the way, because it recirculates the same dirty water.
(Γέλια)
(Laughter)
Ή αυτό -- που είναι μια πανέμορφη τσαγιέρα που βρήκα στο Ξενοδοχείο Four Seasons στο Σικάγο. Είναι μια Ronnefeldt τσαγιέρα με κλίση. Κάπως έτσι δείχνει η τσαγιέρα αλλά για να την χρησιμοποιείς την γέρνεις πίσω, και βάζεις τσάι μέσα, και μετά το γεμίζεις νερό. Το νερό στάζει σιγά σιγά πάνω απ' το τσάι. Και το τσάι στέκεται σε αυτό το σημείο δεξιά -- το τσάι βρίσκεται στα δεξιά αυτής της γραμμής. Υπάρχει μια μικρή προεξοχή μέσα, και το τσάι στέκεται εκεί και το νερό τη γεμίζει έτσι. Κι όταν το τσάι είναι έτοιμο, ή σχεδόν έτοιμο, το γέρνεις. Κι αυτό σημαίνει ότι το τσάι είναι μερικώς καλυμμένο ενώ ολοκληρώνεται το βράσιμό του. Κι όταν έχει τελειώσει, το βάζεις κάθετα, και τώρα είναι -- θυμάστε -- πάνω από αυτή τη γραμμή και το νερό φτάνει μόνο μέχρι εδώ -- κι έτσι το τσάι μένει έξω. Επιπλέον λοιπόν, επικοινωνεί, πράγμα το οποίο κάνει το συναίσθημα.
Or this -- this is a really neat teapot I found at high tea at The Four Seasons Hotel in Chicago. It's a Ronnefeldt tilting teapot. That's kind of what the teapot looks like but the way you use it is you lay it on its back, and you put tea in, and then you fill it with water. The water then seeps over the tea. And the tea is sitting in this stuff to the right -- the tea is to the right of this line. There's a little ledge inside, so the tea is sitting there and the water is filling it up like that. And when the tea is ready, or almost ready, you tilt it. And that means the tea is partially covered while it completes the brewing. And when it's finished, you put it vertically, and now the tea is -- you remember -- above this line and the water only comes to here -- and so it keeps the tea out. On top of that, it communicates, which is what emotion does.
Το συναίσθημα έχει να κάνει με την ερμηνεία, το συναίσθημα είναι ηθοποιία. Είναι να αισθάνεσαι ασφαλής στον κόσμο. Η γνώση είναι για να κατανοείς τον κόσμο, το συναίσθημα είναι για να τον ερμηνεύεις -- λέγοντας καλό, κακό, ασφαλές, επικίνδυνο, και προετοιμάζοντας μας να δράσουμε, για αυτό οι μύες τεντώνουν ή χαλαρώνουν. Γι' αυτό και μπορούμε να καταλαβαίνουμε τα συναισθήματα των άλλων -- διότι οι μυς τους δρουν, υποσυνείδητα, κι επιπλέον εξελιχθήκαμε στο να εκφράζουμε πάρα πολλά συναισθήματα με τους μύες του προσώπου. Λοιπόν, κι αυτό έχει αισθήματα αν θέλετε, επειδή γνέφει στον σερβιτόρο, "Έι, τελείωσα. Βλέπεις -- είμαι όρθια". Κι ο σερβιτόρος μπορεί να έρθει και να πει, "Θα θέλατε λίγο νερό ακόμα;" Είναι καλοφτιαγμένο. Τι υπέροχο ντιζάιν.
Emotion is all about acting; emotion is really about acting. It's being safe in the world. Cognition is about understanding the world, emotion is about interpreting it -- saying good, bad, safe, dangerous, and getting us ready to act, which is why the muscles tense or relax. And that's why we can tell the emotion of somebody else -- because their muscles are acting, subconsciously, except that we've evolved to make the facial muscles really rich with emotion. Well, this has emotions if you like, because it signals the waiter that, "Hey, I'm finished. See -- upright." And the waiter can come by and say, "Would you like more water?" It's kind of neat. What a wonderful design.
Και το τρίτο είναι το ανακλαστικό, που είναι αν θέλετε, το υπερεγώ, είναι ένα μικρό μέρος του εγκεφάλου που δεν έχει έλεγχο του τί κάνεις, δεν έχει τον έλεγχο -- δεν βλέπει τις αισθήσεις, δεν ελέγχει τους μυς. Επιβλέπει το τί συμβαίνει. Είναι αυτή η φωνούλα στο κεφάλι σου που παρακολουθεί και λέει, "Αυτό είναι καλό. Αυτό είναι κακό". Ή, γιατί το κάνεις αυτό; Δεν καταλαβαίνω". Είναι αυτή η φωνούλα στο κεφάλι σου, η έδρα της συνείδησης.
And the third level is reflective, which is, if you like the superego, it's a little part of the brain that has no control over what you do, no control over the -- doesn't see the senses, doesn't control the muscles. It looks over what's going on. It's that little voice in your head that's watching and saying, "That's good. That's bad." Or, "Why are you doing that? I don't understand." It's that little voice in your head that's the seat of consciousness.
Εδώ ένα σπουδαίο ανακλαστικό προιόν. Οι ιδιοκτήτες του Χάμερ έχουν πει, "Ξέρεις είχα πολλά αμάξια στη ζωή μου -- όλα τα εξωτικά αυτοκίνητα, αλλά ποτέ ένα αμάξι που να έλκει τόση πολλή προσοχή". Όλα γίνονται για την προσοχή. Πρόκειται για την εικόνα, όχι για το αμάξι. Αν θέλετε ένα πιο θετικό μοντέλο -- είναι το αμάξι GM. Κι ο λόγος που ίσως το αγοράσετε τώρα είναι επειδή νοιάζεστε για το περιβάλλον. Και θα το αγοράσετε για να το προστατέψετε, ακόμη κι αν τα πρώτα αμάξια θα είναι πολύ ακριβά κι όχι τελειοποιημένα. Αλλά κι αυτό είναι ανακλαστικό ντιζάιν επίσης. Ή ένα ακριβό ρολόι, ώστε να εντυπωσιάσετε τον κόσμο -- "Έλα, δεν ήξερα ότι είχες αυτό το ρολόι". Σε αντίθεση με αυτό εδώ, που είναι καθαρά συμπεριφοριστικό ρολόι, που πιθανά δείχνει καλύτερα την ώρα από των $13.000 ρολόι που μόλις σας έδειξα. Αλλά είναι άσχημο. Αυτό είναι ξεκάθαρα ένα ρολόι Ντον Νόρμαν .
Here's a great reflective product. Owners of the Hummer have said, "You know I've owned many cars in my life -- all sorts of exotic cars, but never have I had a car that attracted so much attention." It's about attention. It's about their image, not about the car. If you want a more positive model -- this is the GM car. And the reason you might buy it now is because you care about the environment. And you'll buy it to protect the environment, even though the first few cars are going to be really expensive and not perfected. But that's reflective design as well. Or an expensive watch, so you can impress people -- "Oh gee, I didn't know you had that watch." As opposed to this one, which is a pure behavioral watch, which probably keeps better time than the $13,000 watch I just showed you. But it's ugly. This is a clear Don Norman watch.
Και το ωραίο είναι ότι μερικές φορές το ένα συναίσθημα συγκρούεται με το άλλο, ο ενστικτώδης φόβος της πτώσης εναντίον της στοχαστικής στάσης που λέει, "Είναι όκει, είναι όκει. Είναι ασφαλές. Είναι ασφαλές." Αν αυτό το λούνα παρκ ήταν σκουριασμένο και διαλυόταν, ποτέ δε θα ανεβαίνατε. Είναι λοιπόν σύγκρουση του ενός με το άλλο. Το άλλο ωραίο...
And what's neat is sometimes you pit one emotion against the other, the visceral fear of falling against the reflective state saying, "It's OK. It's OK. It's safe. It's safe." If that amusement park were rusty and falling apart, you'd never go on the ride. So, it's pitting one against the other. The other neat thing ...
(Γέλια)
(Laughter)
Ο Τζέικ Κρες λοιπόν είναι κατασκευαστής επίπλων, και φτιάχνει αυτό το απίστευτο σετ επίπλων. Κι αυτή είναι η καρέκλα του με την πατούσα, κι η καημένη η καρέκλα έχασε το μπαλάκι της και προσπαθεί να το πιάσει πριν πάρει κανείς χαμπάρι. Και το θαυμάσιο εδώ είναι το πως δέχεστε αυτή την ιστορία. Κι αυτό είναι το ωραίο με το συναίσθημα.
So Jake Cress is this furniture maker, and he makes this unbelievable set of furniture. And this is his chair with claw, and the poor little chair has lost its ball and it's trying to get it back before anybody notices. And what's so neat about it is how you accept that story. And that's what's nice about emotion.
Αυτός λοιπόν είναι ο νέος μου εαυτός. Λέω μόνο θετικά πράγματα από δω και μπρος.
So that's the new me. I'm only saying positive things from now on.
(Γέλια)
(Laughter)
(Χειροκρότημα)
(Applause)