It's the fifth time I stand on this shore, the Cuban shore, looking out at that distant horizon, believing, again, that I'm going to make it all the way across that vast, dangerous wilderness of an ocean. Not only have I tried four times, but the greatest swimmers in the world have been trying since 1950, and it's still never been done.
Ötödször állok itt a kubai parton, a távoli horizontot nézve, és újra hiszem, hogy meg tudom csinálni, át tudok jutni a túlpartra, keresztül a hatalmas, veszélyes, vad óceánon. Nem csak én álltam neki négyszer. A világ legnagyobb úszói 1950 óta próbálták, de még senkinek sem sikerült.
The team is proud of our four attempts. It's an expedition of some 30 people. Bonnie is my best friend and head handler, who somehow summons will, that last drop of will within me, when I think it's gone, after many, many hours and days out there. The shark experts are the best in the world -- large predators below. The box jellyfish, the deadliest venom in all of the ocean, is in these waters, and I have come close to dying from them on a previous attempt. The conditions themselves, besides the sheer distance of over 100 miles in the open ocean -- the currents and whirling eddies and the Gulf Stream itself, the most unpredictable of all of the planet Earth.
A csapat büszke arra a négy próbálkozásra. Majdnem 30 ember munkájáról van szó. Bonnie a legjobb barátom és edzőm, aki valahogy képes az erőmet, az utolsó csepp akaraterőmet is előhívni, amikor úgy érzem, már nincs tovább hosszú-hosszú napok elteltével. A cápaszakértők a világ legjobbjai. Hatalmas ragadozók vannak odalent. A legveszélyesebb mérgező állat, a kockamedúza is ezekben a vizekben él, és egyszer már majdnem meghaltam miattuk egy korábbi kísérletnél. A körülmények is, a 160 km távolság mellett kint a nyílt vízen-- az áramlatok és az örvények, maga a Golf áramlat is a legkiszámíthatatlanabb az egész bolygón.
And by the way -- it's amusing to me that journalists and people, before these attempts, often ask me, "Well, are you going to go with any boats or any people or anything?"
Megjegyzem elég vicces, amikor újságírók jönnek a kísérletek előtt és megkérdezik, hogy majd fognak követni csónakok
(Laughter)
vagy emberek vagy bármi?
And I'm thinking, what are they imagining? That I'll just sort of do some celestial navigation --
Én meg töprengek, hogy vajon mit gondolnak? Hogy majd a csillagokat követve,
(Laughter)
egy vadászkéssel a számban
And carry a bowie knife in my mouth, and I'll hunt fish and skin them alive and eat them, and maybe drag a desalinization plant behind me for fresh water.
halat vadászok, élve megnyúzom és megeszem őket, és mondjuk még egy víztisztítót is húzok magam után, hogy legyen ivóvizem?
(Laughter)
(Nevetés)
Yes, I have a team.
Igen, csapattal megyek. (Nevetés)
(Laughter)
Ez a csapat profi, bátor,
And the team is expert, and the team is courageous, and brimming with innovation and scientific discovery, as is true of any major expedition on the planet.
tele innovációval és tudományos felfedezésekkel, mint minden nagyobb expedíció a világon.
And we've been on a journey. And the debate has raged, hasn't it, since the Greeks, of isn't it what it's all about? Isn't life about the journey, not really the destination? And here we've been on this journey, and the truth is, it's been thrilling. We haven't reached that other shore, and still, our sense of pride and commitment, unwavering commitment. When I turned 60, the dream was still alive from having tried this in my 20s -- dreamed it and imagined it. The most famous body of water on the Earth today, I imagine, Cuba to Florida. And it was deep. It was deep in my soul.
Egy út végére értünk. Már régóta megy a vita, a görögök óta, hogy erről szól az egész, nem? Az út a lényeg, nem a célállomás, igaz? Itt voltunk ezen az úton, és bevallom, fantasztikus volt. Nem értük el a másik partot, de a büszkeségünk, elkötelezettségünk, mindenáron összetartásunk megmaradt. Amikor betöltöttem a 60-at, még mindig élt az álom hogy a 20-as éveimben megpróbáltam, megálmodtam, elképzeltem. A leghíresebb tenger a Földön, azt hiszem, Kuba és Florida között van. Mélyen a lelkemben volt ez az álom.
When I turned 60, it wasn't so much about the athletic accomplishment, it wasn't the ego of "I want to be the first." That's always there and it's undeniable. But it was deeper. It was "how much life is there left?" Let's face it -- we're all on a one-way street, aren't we? And what are we going to do? What are we going to do as we go forward, to have no regrets looking back? And all this past year in training, I had that Teddy Roosevelt quote to paraphrase it, floating around in my brain. It says, "You go ahead. You go ahead and sit back in your comfortable chair and you be the critic, you be the observer, while the brave one gets in the ring and engages and gets bloody and gets dirty and fails over and over and over again, but yet isn't afraid and isn't timid and lives life in a bold way."
Amikor 60 lettem, már nem annyira a sportteljesítményről volt szó, vagy arról, hogy én akarok lenni az első. Ez mindig ott van, kár is tagadni. De többről szólt a dolog. Mennyi életerő van még bennem? Valljuk be, mindannyian egy egyirányú utcában haladunk, nem igaz? És mit teszünk? Mit fogunk tenni, hogy miközben haladunk, ne kelljen semmit megbánni, ha visszatekintünk? Az elmúlt év edzései során egy Teddy Roosevelt idézet járt a fejemben, valahogy így szólt: "Hajrá, dőlj nyugodtan hátra a fotelben, kritizálj, legyél te a megfigyelő, míg a bátrak beszállnak a ringbe, véresek, piszkosak lesznek, és elbuknak újra és újra, félelem és visszarettenés nélkül bátran élik az életet."
And so of course I want to make it across. It is the goal, and I should be so shallow to say that this year, the destination was even sweeter than the journey.
Szóval természetesen át akarok jutni. Ez a cél, és nem átallom sekélyesen kijelenteni, hogy idén a cél még jobb volt, mint maga az út.
(Laughter)
(Nevetés) (Taps)
(Applause)
De önmagáért is megérte megtenni ezt az utat.
But the journey itself was worthwhile taking. And at this point, by this summer, everybody -- scientists, sports scientists, endurance experts, neurologists, my own team, Bonnie -- said it's impossible. It just simply can't be done, and Bonnie said to me, "But if you're going to take the journey, I'm going to see you through to the end of it, so I'll be there."
Ezen a nyáron mindenki -- tudósok, sportorvosok, állóképesség-szakértők, ideggyógyászok, a csapatom, Bonnie -- mindenki azt mondta, lehetetlen. Egyszerűen képtelenség, de Bonnie azt mondta, hogy ha belevágok, akkor végigcsinálja velem, és ott lesz.
And now we're there. As we're looking out, kind of a surreal moment before the first stroke, standing on the rocks at Marina Hemingway, the Cuban flag is flying above, all my team is out in their boats, hands up in the air, "We're here! We're here for you!" Bonnie and I look at each other and say, this year, the mantra is -- and I've been using it in training -- Find a way. You have a dream and you have obstacles in front of you, as we all do. None of us ever get through this life without heartache, without turmoil, and if you believe and you have faith and you can get knocked down and get back up again and you believe in perseverance as a great human quality, you find your way. And Bonnie grabbed my shoulders, and she said, "Let's find our way to Florida."
És most ott vagyunk. Ahogy ott állunk egy szürreális pillanatban az első karcsapás előtt, a Hemingway kikötő szikláin, felettünk a kubai zászló lobog, a csapat a hajókon, feltett kézzel bíztatnak: "Itt vagyunk veled!" Bonnie-val egymásra nézünk, és az idei mantrát mondjuk -- edzésre is használtam -- találd meg az utat. Van egy álmod, és vannak akadályok is előtted, mint mindannyiunk előtt. Egyikünk élete sem telik szívfájdalom, balszerencse nélkül. De ha hiszel és van hited, akkor fel tudsz kelni még ha el is esel, és ha a kitartást fantasztikus emberi erőnek tartod, akkor megtalálod az utat. Bonnie megragadta a vállam, és azt mondta: "Keressük meg az utat Floridába."
And we started, and for the next 53 hours, it was an intense, unforgettable life experience. The highs were high, the awe -- I'm not a religious person, but I'll tell you, to be in the azure blue of the Gulf Stream as if, as you're breathing, you're looking down miles and miles and miles, to feel the majesty of this blue planet we live on -- it's awe-inspiring. I have a playlist of about 85 songs, and especially in the middle of the night ... That night, because we use no lights -- lights attract jellyfish, lights attract sharks, lights attract baitfish that attract sharks, so we go in the pitch black of the night. You've never seen black this black. You can't see the front of your hand, and the people on the boat, Bonnie and my team on the boat -- they just hear the slapping of the arms, and they know where I am, because there's no visual at all. And I'm out there kind of tripping out on my little playlist.
Elkezdtük hát, és a következő 53 óra megfeszített, felejthetetlen élmény volt. Lenyűgöző volt. Nem vagyok egy vallásos ember, de mondom nektek, amikor ott vagy az azúrkék Golf áramlatban és lélegzel, látva magad előtt a hihetetlen távolságot, akkor átérzed, milyen csodálatos bolygón élünk, és hatalmába kerít az ámulat. 85 dal van a lejátszási listámon. Különösen az éjszaka közepén, amikor nem használunk fényeket -- a fény odavonzza a medúzákat, cápákat, kishalakat, amikre jönnek a cápák, szóval vaksötétben úszunk éjszaka. De ilyen sötétet még nem láttál. Nem látsz el a kezedig, nem látod az embereket a hajón, Bonnie-t és a többieket, ők is csak a karcsapások alapján tudják, merre vagyok, mert abszolút nem látunk semmit. Én meg kezdek egy kicsit dimenziót váltani a kis dalaimat hallgatva.
(Laughter)
(Nevetés)
I've got tight rubber caps, I don't hear a thing. I've got goggles and I'm turning my head 50 times a minute, and I'm singing ...
Szűk gumisapka van rajtam, semmit nem hallok. Szemüveg is van rajtam, percenként ötvenszer fordítom a fejem, és csak éneklek,
(Singing) Imagine there's no heaven
♪ Imagine there's no heaven ♪
(Laughter)
♪ doo doo doo doo doo ♪
doo doo doo doo doo It's easy if you try doo doo doo doo doo
♪ It's easy if you try ♪ ♪ doo doo doo doo doo ♪ Simán el tudom énekelni ezt a dalt ezerszer egymás után.
And I can sing that song a thousand times in a row.
(Nevetés)
(Laughter)
Ez már önmagában egy jó kis mutatvány.
Now there's a talent unto itself.
(Nevetés) (Taps)
(Laughter)
(Applause)
És mindig, amikor a végére érek:
And each time I get done with,
♪ Ooh, you may say I'm a dreamer but I'm not the only one ♪
(Singing) Oh, you may say I'm a dreamer but I'm not the only one
222.
222.
(Singing) Imagine there's no heaven
♪ Imagine there's no heaven ♪
(Laughter)
S amikor az ezredik
And when I get through the end of a thousand of John Lennon's "Imagine," I have swum nine hours and 45 minutes ... exactly.
"Imagine" végére érek, akkor tudom, hogy 9 óra 45 perce úszok. Pontosan.
(Laughter)
Aztán ott vannak a mélypontok. Persze, hogy vannak.
And then there are the crises. Of course there are. And the vomiting starts, the seawater -- you're not well. You're wearing a jellyfish mask for the ultimate protection. It's difficult to swim in. It's causing abrasions on the inside of the mouth, but the tentacles can't get you. And the hypothermia sets in. The water's 85 degrees, and yet you're losing weight and using calories. And as you come over toward the side of the boat -- not allowed to touch it, not allowed to get out, but Bonnie and her team hand me nutrition and ask me how I'm doing, am I all right. I am seeing the Taj Mahal --
Kezdődik a hányás, a sós víztől nem vagy igazán jól, medúzavédő maszk a fejeden, a legfontosabb védelem. Nehéz úszni benne. Feldörzsöli a szád belsejét, de így nem érnek el a csápok. Majd jön a fagyérzet. A víz 30°C-os, de mégis fogysz, égeted a kalóriákat. Megközelíted a csónak szélét (nem szabad megfogni, vagy beszállni), hogy Bonnie és a csapat oda tudja adni az ennivalót. Megkérdezik, mi történik, jól vagyok-e, én meg csak nézem a Taj Mahalt.
(Laughter)
Over here. I'm in a very different state --
Egész más állapotban vagyok.
(Laughter)
Arra gondolok, hogy sosem hittem volna,
And I'm thinking, "Wow! I never thought I'd be running into the Taj Mahal out here. It's gorgeous! I mean, how long did it take them to build that? It's just ... So, uh -- wooo -- you know?
hogy pont itt futok bele a Taj Mahalba. Gyönyörű. Mennyi ideig épült vajon? Egyszerűen... huh. (Nevetés)
(Laughter)
We kind of have a cardinal rule that I'm never told how far it is, because we don't know how far it is. What's going to happen to you between this point and that point? What's going to happen to the weather and the currents and, God forbid, you're stung, when you don't think you could be stung in all this armor. Bonnie made a decision coming into that third morning that I was suffering, and I was hanging on by a thread. And she said, "Come here," and I came close to the boat, and she said, "Look, look out there." And I saw light, because the day is easier than the night, and I thought we were coming into day. I saw a stream of white light along the horizon, and I said, "It's going to be morning soon." And she said, "No, those are the lights of Key West." It was 15 more hours, which for most swimmers would be a long time.
Van egy aranyszabályunk, miszerint sosem mondják meg, hol tartunk, mert nem tudjuk, mennyi van még hátra. Mi fog még történni a mostani és a célpont között? Milyen lesz az időjárás, az áramlatok, vagy ne adj' isten megcsíp egy medúza, hiába vagy tetőtől talpig beöltözve. Bonnie úgy döntött a harmadik reggelen, hogy szenvedek, és csak egy hajszálon múlik az egész, ezért azt mondta, "Gyere ide", odaúsztam a csónakhoz, és folytatta: "Odanézz." Fényeket láttam, és mert a nappal könnyebb, mint az éjszaka, azt hittem, pirkad. Fehér fénycsíkot láttam végig a horizonton, és mondtam is, "Nemsokára itt a reggel." Mire ő: "Nem, azok már Key West fényei." Még 15 óra volt hátra, ami azt hiszem, a legtöbb úszónak picit sok lenne.
(Laughter)
(Nevetés) (Taps)
(Applause)
El sem bírjátok képzelni, hány 15 órás edzésem volt.
You have no idea how many 15-hour training swims I had done.
So here we go, and I somehow, without a decision, went into no counting of strokes and no singing and no quoting Stephen Hawking on the parameters of the universe. I just went into thinking about this dream, and why and how. As I said, when I turned 60, it wasn't about that concrete "Can you do it?" That's the everyday machinations. That's the discipline, and it's the preparation, and there's a pride in that. But I decided to think, as I went along, about -- you know, the phrase usually is, "reaching for the stars." And in my case, it's reaching for the horizon. And when you reach for the horizon, as I've proven, you may not get there. But what a tremendous build of character and spirit that you lay down; what a foundation you lay down in reaching for those horizons.
Itt tartunk hát, és én valahogy, nem tudatosan, abbahagytam a karcsapások számolását, az éneklést, a Stephen Hawking-féle idézeteket az univerzum paramétereiről, és csak erre az álomra gondoltam, hogy miért, és hogyan. Amint említettem, ahogy betöltöttem a 60-at, már nem az volt a konkrét kérdés, hogy meg tudom-e csinálni. Ez egy általános hajtóerő, a fegyelmezettség, a felkészülés, amire büszke lehetsz. Inkább arra a kifejezésre gondoltam, hogy "a határ a csillagos ég." Az én esetemben a határ a horizont volt. És amikor a horizontot akarod elérni, ahogy az én esetem is bizonyítja, nem biztos, hogy odaérsz, de micsoda hatalmas jellemformáló élményen mész keresztül. Micsoda alapokat helyezel le ahhoz, hogy egyszer elérd a horizontot.
And now, the shore is coming. And there's just a little part of me that's sad. The epic journey is going to be over.
Közelít a part, és egy kis részem szinte szomorú. A legendás út véget ér.
So many people come up to me now and say, "What's next?"
Sokan jönnek és kérdezik, mi jön ezután? Mert ez szuper volt!
(Laughter)
"We love that!"
(Laughter)
Tök jó volt nézni a kis pontot a monitoron!
"That little tracker on the computer? When are you going to do the next one? We can't wait to follow the next one." Well, they were just there for 53 hours, and I was there for years. And so there won't be another epic journey in the ocean.
Mikor csinálod meg megint? Alig várjuk. Ők csak 53 órát voltak ott, én éveket. Nem lesz több legendás kaland az óceánban.
But the point is, and the point was, that every day of our lives is epic. And I'll tell you, when I walked up onto that beach, staggered up onto that beach ... I had so many times, in a very puffed-up ego way, rehearsed what I would say ...
De a lényeg az, mindig is az volt, hogy minden napunk hősies. Én mondom nektek, amikor kiértem a partra, kikászálódtam, s már annyiszor elképzeltem a nagy egómmal, hogy mit fogok mondani, amikor odaérek.
(Laughter)
on the beach. When Bonnie thought the back of my throat was swelling up, she brought the medical team over to our boat to say, "She's really beginning to have trouble breathing; another 12, 24 hours in the saltwater ..." -- the whole thing -- I just thought, in my hallucinatory moment, that I heard the word "tracheotomy."
Mikor Bonnie azt hitte, hogy bedagadt a torkom, odahozta az orvosokat a csónakhoz, mert aggódott, hogy lassan kezdenek légzési nehézségeim lenni. Még 12-24 óra a sós vízben, és az egész tortúra -- azt hiszem, a hallucinációk során még a "légcsőmetszés" szót is hallani véltem.
(Laughter)
(Nevetés)
Bonnie said to the doctor, "I'm not worried about her not breathing. If she can't talk when she gets to the shore, she's going to be pissed off."
De Bonnie azt mondta az orvosnak: "Nem érdekel, hogy tud-e lélegezni. De ha nem tud majd beszélni, amikor kiér, totál ki lesz akadva!"
(Laughter)
(Nevetés)
But the truth is, all those orations that I had practiced, just to get myself through some training swims as motivation -- it wasn't like that. It was a very real moment, with that crowd, with my team. We did it. I didn't do it. We did it. And we'll never forget it. It'll always be part of us.
Az igazat megvallva, ezeket a szónoklatokat, amiket olyan jól begyakoroltam motivációként az edzésekre, kidobhattam az ablakon. Nagyon valóságos pillanat volt ott a tömegben, a csapatommal. Megcsináltuk! Nem én, hanem mi, együtt. És sosem fogjuk elfelejteni. A részünkké vált.
The three things I did sort of blurt out when we got there, was first: Never, ever give up. I live it. What's the phrase from today from Socrates?
Végül három dolgot tudtam kinyögni amikor odaértünk. Az első: "Soha-soha ne add fel!" Eszerint élek. Mi is a mai idézet Szókratésztól?
Audience: To be is to do.
Lenni annyi, mint tenni.
Diana Nyad: To be is to do. So I don't stand up and say, "Don't ever give up." I didn't give up. There was action behind these words.
Nem csak kiállok és prédikálok, hogy ne add fel. Én nem adtam fel, és tett van a szavaim mögött. A második, hogy az álmaidat akárhány évesen
The second is: You can chase your dreams at any age; you're never too old. Sixty-four; a thing no one, at any age, any gender, could ever do has done it. And there's no doubt in my mind that I am at the prime of my life today.
megvalósíthatod, sosem vagy túl öreg. 64 évesen csináltam meg, amit semmilyen korú, nemű ember addig nem tudott megcsinálni, és egy percig sem kétlem, hogy ma az életem csúcspontján vagyok.
(Applause)
(Taps)
Yeah.
Igen!
(Applause)
Köszönöm.
Thank you.
And the third thing I said on that beach was, it looks like the most solitary endeavor in the world, and in many ways, of course, it is. And in other ways, and the most important ways, it's a team. And if you think I'm a badass, you want to meet Bonnie.
A harmadik dolog pedig, amit ott a parton mondtam, az volt, hogy: "Lehet, hogy a világ legmagányosabb erőfeszítésének tűnik ez, és sok szempontból valóban az, de más, sokkal fontosabb szempontból ez csapatmunka, és ha azt hiszitek, elvetemült vagyok, hát hadd mutassam be Bonnie-t."
(Laughter)
(Nevetés)
Bonnie, where are you? Where are you? There's Bonnie Stoll.
Bonnie, hol vagy? Merre vagy? Ott van, Bonnie Stoll. (Taps)
(Applause)
A barátom.
My buddy.
(Applause)
Ahogy Henry David Thoreau mondta,
The Henry David Thoreau quote goes, "When you achieve your dreams, it's not so much what you get as who you have become in achieving them." And yeah, I stand before you now. In the three months since that swim ended, I've sat down with Oprah, and I've been in President Obama's Oval Office; I've been invited to speak in front of esteemed groups such as yourselves; I've signed a wonderful major book contract. All of that's great, and I don't denigrate it. I'm proud of it all, but the truth is, I'm walking around tall because I am that bold, fearless person, and I will be, every day, until it's time for these days to be done.
amikor eléred az álmaidat, nem az a fontos, hogy mit értél el, hanem hogy kivé váltál az úton. Itt állok hát előttetek. Három hónappal a nagy úszás után Oprah vendége voltam, meglátogattam Obama elnök Ovális Irodáját, és olyan kiváló csoportok előtt beszéltem, mint ti itt. Aláírtam egy szuper könyvszerződést. Ez mind fantasztikus, nem akarom lekicsinyelni. Büszke vagyok rá. De az igazság az, hogy azért járok emelt fővel, mert én vagyok az a bátor, rettenthetetlen ember, és az is maradok minden nap, amíg a napjaim el nem fogynak.
Thank you very much and enjoy the conference.
Nagyon szépen köszönöm, és érezzétek jól magatokat a konferencián.
Thank you. Thank you!
Köszönöm. Köszönöm. Köszönöm. (Taps)
(Applause)
Köszönöm. Köszönöm. Köszönöm.
Thank you. Thank you. Thank you. Thank you! Thank you.
Köszönöm.
(Applause)
Találd meg az utat! (Taps)
Find a way!
(Applause)