Моля, всички присъстващи да се замислите за най-голямата си лична цел. Наистина. Може да си помислите за малко. Трябва да почувствате това за да го разберете. Отделете няколко секунди и си помислете за най-голямата си лична цел, разбрахте ли? Представете си, че точно сега решавате, че ще я постигнете. Представете си, че казвате на някой, когото сте срещнали днес, какво ще направите. Представете си, техните поздравления и тяхното високо мнение за вас. Не се ли чувствате добре като го казвате на глас? Не се ли чувствате вече една крачка по-близо, като че ли това вече е станало част от вашата идентичност?
Everyone, please think of your biggest personal goal. For real -- you can take a second. You've got to feel this to learn it. Take a few seconds and think of your personal biggest goal, okay? Imagine deciding right now that you're going to do it. Imagine telling someone that you meet today what you're going to do. Imagine their congratulations, and their high image of you. Doesn't it feel good to say it out loud? Don't you feel one step closer already, like it's already becoming part of your identity?
Ами ето я лошата новина: трябвало е да държите устата си затворена, защото това добро чувство, сега ще ви направи по-малко вероятно да го направите. Многократни психологически изследвания са показали, че ако кажете на някого вашата цел, това го прави по-малко вероятно тя да се осъществи. Всеки път, когато имате цел, има някои стъпки, които трябва да се направят, работа, която трябва да се извърши, за да се постигне целта. В идеалния случай, не бихте били задоволени, докато всъщност не сте положили усилия, но когато кажете на някого целта си, и те я признаят, психолози са установили, че това се нарича социална действителност. Умът е подмамен с чувството, че това вече е направено. И след това, понеже сте почувствали удовлетворение, сте по-малко мотивирани да извършите необходимата усилена работа. Така че това противоречи на общоприетото мнение, че ние трябва да кажем на нашите приятели целите ни, нали? -- така че те да ни държат отговорни за тях, мда.
Well, bad news: you should have kept your mouth shut, because that good feeling now will make you less likely to do it. The repeated psychology tests have proven that telling someone your goal makes it less likely to happen. Any time you have a goal, there are some steps that need to be done, some work that needs to be done in order to achieve it. Ideally you would not be satisfied until you'd actually done the work. But when you tell someone your goal and they acknowledge it, psychologists have found that it's called a "social reality." The mind is kind of tricked into feeling that it's already done. And then because you've felt that satisfaction, you're less motivated to do the actual hard work necessary. (Laughter) So this goes against conventional wisdom that we should tell our friends our goals, right? So they hold us to it.
И така, нека да разгледаме доказателствата. През 1926 г. Курт Люин, основател на социалната психология, нарича това "заместване." През 1933 г. Вера Малер установява, че когато целта е призната от останалите, тя се чувства истинска в съзнанието. През 1982 г. Питър Голуитцър написа цяла книга по тази тема, и през 2009 г. той направи някои нови тестове, които бяха публикувани.
So, let's look at the proof. 1926: Kurt Lewin, founder of social psychology, called this "substitution." 1933: Wera Mahler found when it was acknowledged by others, it felt real in the mind. 1982, Peter Gollwitzer wrote a whole book about this, and in 2009, he did some new tests that were published.
Ето в какво се състояха: 163 души в четири отделни изследвания -- всеки записал своите лични цели, след това половината от тях обявявили ангажимента си към тази цел на присъстващите, а другата половина не го направили. И тогава всеки получил 45 минути за работа, която щяло да ги отведе директно към целта им, но им казали, че могат да спрат по всяко време. Сега, онези, които държали устата си затворена, работели през целите 45 минути, средно, и когато били запитани след това, казали, че смятали, че все още им предстои дълъг път за да постигнат целта си. Но онези, които я обявили, се отказали след само 33 минути, средно, и когато били запитани след това, отговорили, че са се чувствали много по-близо до постигането на целта си.
It goes like this: 163 people across four separate tests. Everyone wrote down their personal goal. Then half of them announced their commitment to this goal to the room, and half didn't. Then everyone was given 45 minutes of work that would directly lead them towards their goal, but they were told that they could stop at any time. Now, those who kept their mouths shut worked the entire 45 minutes on average, and when asked afterward, said that they felt that they had a long way to go still to achieve their goal. But those who had announced it quit after only 33 minutes, on average, and when asked afterward, said that they felt much closer to achieving their goal.
И така, ако това е вярно, какво можем да направим? Ами, бихте могли да устоите на изкушението да обявите целта си. Може да забавите удовлетворението, което носи социалното потвърждение. И можете да разберете, че ума ви приема погрешно говоренето за действие. Но ако ви се налага да говорите за нещо, можете да го направите по начин, който не ви дава никакво удовлетворение, като например: "Наистина искам да бягам в този маратон, така че трябва да тренирам пет пъти в седмицата, и да се сритам отзад, ако не го правя, става ли?"
So if this is true, what can we do? Well, you could resist the temptation to announce your goal. You can delay the gratification that the social acknowledgment brings, and you can understand that your mind mistakes the talking for the doing. But if you do need to talk about something, you can state it in a way that gives you no satisfaction, such as, "I really want to run this marathon, so I need to train five times a week and kick my ass if I don't, okay?"
Така че хора, следващия път, когато сте изкушени да кажете на някого целта си, какво ще кажете? Точно така. Браво.
So audience, next time you're tempted to tell someone your goal, what will you say? (Silence)
Exactly! Well done.
(Laughter)
(Ръкопляскания)
(Applause)