I want to talk about penguins today. But first, I want to start by saying that we need a new operating system, for the oceans and for the Earth. When I came to the Galapagos 40 years ago, there were 3,000 people that lived in the Galapagos. Now there are over 30,000. There were two Jeeps on Santa Cruz. Now, there are around a thousand trucks and buses and cars there. So the fundamental problems that we face are overconsumption and too many people. It's the same problems in the Galapagos, except, obviously, it's worse here, in some ways, than other places. Because we've only doubled the population of the Earth since the 1960s -- a little more than doubled -- but we have 6.7 billion people in the world, and we all like to consume. And one of the major problems that we have is our operating system is not giving us the proper feedback. We're not paying the true environmental costs of our actions.
Ik wil het vandaag over pinguïns hebben. Ik wil beginnen met te stellen dat we een nieuw besturingssysteem moeten hebben voor de oceanen en voor de aarde. Toen ik 40 jaar geleden naar de Galapagos kwam, waren daar 3.000 mensen die leefden op de Galapagos. Nu zijn er meer dan 30.000. Er waren twee jeeps op Santa Cruz. Nu zijn hier ongeveer duizend trucks en bussen en auto's. De fundamentele problemen waar we tegen aan lopen zijn overconsumptie en te veel mensen. Dezelfde problemen zijn er in de Galapagos, alleen, logischerwijs, is het hier, op bepaalde gebieden, erger dan ergens anders. Want we hebben de bevolking op Aarde verdubbeld sinds 1960 - iets meer dan verdubbeld. We hebben 6.7 miljard mensen in de wereld. We willen allemaal consumeren. Eén van de grootste problemen die we hebben is dat ons besturingssysteem ons niet de juiste feedback geeft. We betalen niet de werkelijke milieukosten van onze acties.
And when I came at age 22 to live on Fernandina, let me just say, that I had never camped before. I had never lived alone for any period of time, and I'd never slept with sea lions snoring next to me all night. But moreover, I'd never lived on an uninhabited island. Punta Espinosa is where I lived for over a year, and we call it uninhabited because there are no people there. But it's alive with life; it's hardly uninhabited. So a lot has happened in the last 40 years,
Toen ik op 22 jarige leeftijd op Fernandina ging wonen. Ik moet wel zeggen dat ik nog nooit had gekampeerd. Ik had nog nooit alleen gewoond ongeacht hoe lang. Ik had nog nooit geslapen met zeeleeuwen die de hele nacht naast me lagen te snurken. Bovendien had ik nog nooit op een onbewoond eiland geleefd. Ik heb meer dan een jaar in Punta Espinosa gewoond. We noemen het onbewoond omdat er geen mensen zijn. Maar het wemelt er van leven. Het is nauwelijks onbewoond. Er is veel gebeurd in de laatste 40 jaar.
and what I learned when I came to the Galapagos is the importance of wild places, wild things, certainly wildlife, and the amazing qualities that penguins have. Penguins are real athletes: They can swim 173 kilometers in a day. They can swim at the same speed day and night -- that's faster than any Olympic swimmer. I mean, they can do like seven kilometers an hour and sustain it. But what is really amazing, because of this deepness here, Emperor penguins can go down more than 500 meters and they can hold their breath for 23 minutes. Magellanic penguins, the ones that I work on, they can dive to about 90 meters and they can stay down for about 4.6 minutes. Humans, without fins: 90 meters, 3.5 minutes. And I doubt anybody in this room could really hold their breath for 3.5 minutes. You have to train to be able to do that. So penguins are amazing athletes.
Wat ik geleerd heb toen ik naar de Galapagos kwam is het belang van natuurlijke plaatsen en dingen, en zeker in het wild levende dieren, en de verbazingwekkende kwaliteiten die pinguïns hebben. Pinguïns zijn echte atleten. Ze kunnen 173 km per dag zwemmen. Ze kunnen dag en nacht op dezelfde snelheid zwemmen. Dat is sneller dan enige Olympische zwemmer. Ze kunnen ongeveer zeven kilometer per uur zwemmen en dat ook nog volhouden. Maar wat echt verbazingwekkend is - vanwege de diepte hier - koningspinguïns kunnen tot een diepte van meer dan 500 meter duiken. Ze kunnen hun adem wel 23 minuten inhouden. Magelhaen pinguïns, waar ik mee werk, kunnen tot ongeveer 90 meter duiken. Ze blijven onder gedurende ongeveer 4,6 minuten. Mensen, zonder vinnen, 90 meter, 3.5 minuten, en ik betwijfel of iemand in deze ruimte werkelijk zijn of haar adem 3,5 minuut kan inhouden. Je moet trainen om dat te kunnen doen. Pinguïns zijn dus bijzonder goede atleten.
The other thing is, I've never met anybody that really doesn't say that they like penguins. They're comical, they walk upright, and, of course, they're diligent. And, more importantly, they're well-dressed. So they have all the criteria that people normally like. But scientifically, they're amazing because they're sentinels. They tell us about our world in a lot of different ways, and particularly the ocean.
En nog wat anders, ik heb nog nooit iemand ontmoet die pinguïns niet leuk vindt. Ze zijn komisch, ze lopen rechtop, en ze zijn, natuurlijk, ijverig. Nog belangrijker, ze zijn goed gekleed. Ze voldoen dus aan alle criteria die mensen normaliter leuk vinden. Wetenschappelijk zijn ze bijzonder omdat ze verklikkers zijn. Ze vertellen ons iets over de wereld op veel verschillende manieren, en meer specifiek, de oceaan.
This is a picture of a Galapagos penguin that's on the front of a little zodiac here in the Galapagos. And that's what I came to study. I thought I was going to study the social behavior of Galapagos penguins, but you already know penguins are rare. These are the rarest penguins in the world. Why I thought I was going to be able to do that, I don't know. But the population has changed dramatically since I was first here. When I counted penguins for the first time and tried to do a census, we just counted all the individual beaks that we could around all these islands. We counted around 2,000, so I don't know how many penguins there really are, but I know I can count 2,000. If you go and do it now, the national parks count about 500. So we have a quarter of the penguins that we did 40 years ago. And this is true of most of our living systems. We have less than we had before, and most of them are in fairly steep decline. And I want to just show you a little bit about why.
Dit is een foto van een Galapagos pinguïn aan de rand van een inham hier in de Galapagos. En dat is wat ik hier kwam bestuderen. Ik dacht dat ik het sociale gedrag van Galapagos pinguïns ging bestuderen. Zoals jullie al weten zijn pinguïns zeldzame dieren. Dit zijn de meest zeldzame pinguïns in de wereld. Ik weet niet waarom ik dacht dat ik dat kon doen. De populatie is dramatisch veranderd sinds ik hier voor het eerst was. Toen ik voor eerst pinguïns ging tellen probeerden we een totaaltelling te houden. We hebben gewoon alle individuele snavels geteld op al deze eilanden. We telden er ongeveer 2.000, ik weet niet hoeveel pinguïns er werkelijk waren. maar ik weet dat ik er 2.000 heb kunnen tellen. Als je het nu opnieuw doet, in de nationale parken, tel je er ongeveer 500. Dus we hebben nog maar een kwart van de pinguïns die we 40 jaar geleden hadden. Dit geldt voor de meeste van onze levende systemen. We hebben minder dan vroeger, en de meeste van hen zijn sterk aan het afnemen. Ik wil een beetje vertellen waarom.
(Braying)
(balken)
That's a penguin braying to tell you that it's important to pay attention to penguins. Most important of all, I didn't know what that was the first time I heard it. And you can imagine sleeping on Fernandina your first night there and you hear this lonesome, plaintful call. I fell in love with penguins, and it certainly has changed the rest of my life. What I found out I was studying is really the difference in how the Galapagos changes, the most extreme variation. You've heard about these El Ninos, but this is the extreme that penguins all over the world have to adapt to. This is a cold-water event called La Nina. Where it's blue and it's green, it means the water is really cold. And so you can see this current coming up -- in this case, the Humboldt Current -- that comes all the way out to the Galapagos Islands, and this deep undersea current, the Cromwell Current, that upwells around the Galapagos. That brings all the nutrients: When this is cold in the Galapagos, it's rich, and there's plenty of food for everyone.
Dat is een balkende pinguïn die je vertelt dat het belangrijk is om op pinguïns te letten. Het meest belangrijke, toen ik dat voor het eerst hoorde, wist ik niet wat het was. Je moet je voorstellen dat je, op je eerste nacht op Fernandina, deze eenzame klaagzang hoort. Ik werd verliefd op de pinguïns. en het heeft zeker weten de rest van mijn leven veranderd. Ik ontdekte tijdens mijn studie het verschil in hoe de Galapagos verandert, de meest extreme variatie. Je hebt gehoord van die El Niňos, maar dit is het extreme waar pinguïns wereldwijd zich aan moeten aanpassen. Dit is een koud water gebeurtenis genaamd La Niňa. Waar het blauw en groen is, is het water echt koud. Je kunt deze stroming zien aankomen -- in dit geval, de Humboldt stroming -- die komt helemaal naar de Galapagos Eilanden, en deze diepe onderzeese stroming, de Cromwell Stroming, die omhoog komt rond de Galapagos. Het brengt alle voedingsstoffen. Als dit koud is in de Galapagos, dan is het rijk, en is er een overvloed aan voedsel voor iedereen.
When we have extreme El Nino events, you see all this red, and you see no green out here around the Galapagos. That means that there's no upwelling, and there's basically no food. So it's a real desert for not only for the penguins and the sea lions and the marine iguanas ... things die when there's no food. But we didn't even know that that affected the Galapagos when I went to study penguins. And you can imagine being on an island hoping you're going to see penguins, and you're in the middle of an El Nino event and there are no penguins. They're not breeding; they're not even around. I studied marine iguanas at that point. But this is a global phenomenon, we know that.
Als we extreme El Niňo gebeurtenissen hebben, zie je dat dit allemaal rood is, en je ziet geen groen hier rond de Galapagos. Dat betekent dat er geen koude stroming is, en dus geen voedsel. Het is dan een echte woestijn en niet alleen voor de pinguïns, zeeleeuwen en de zeeleguanen. Dingen gaan dood als er geen voedsel is. We wisten helemaal niet dat het de Galapagos beïnvloedde toen ik de pinguïns ging bestuderen. Je moet je voorstellen dat je op een eiland zit en hoopt pinguïns te zien, en je zit midden in een El Niňo gebeurtenis, en er zijn geen pinguïns. Ze zijn niet aan het broeden; ze zijn er gewoon niet. Ik ben toen zeeleguanen gaan bestuderen. Maar dit is een wereldwijd fenomeen, dat weten we.
And if you look along the coast of Argentina, where I work now, at a place called Punta Tombo -- the largest Magellanic penguin colony in the world down here about 44 degrees south latitude -- you see that there's great variation here. Some years, the cold water goes all the way up to Brazil, and other years, in these La Nina years, it doesn't. So the oceans don't always act together; they act differently, but that is the kind of variation that penguins have to live with, and it's not easy. So when I went to study the Magellanic penguins, I didn't have any problems. There were plenty of them.
Als je langs de kust van Argentinië kijkt, waar ik nu werk, in Punta Tombo, de grootste Magelhaen pinguïn kolonie in de wereld, hier beneden op ongeveer 44 graden zuiderbreedte, Je ziet dat er een grote variatie is hier. Sommige jaren gaat het koude water helemaal naar boven naar Brazilië en andere jaren, in deze La Niňa jaren, gebeurt dat niet. De oceanen werken dus niet altijd samen, ze werken anders. Dat is de variatie waar pinguïns mee moeten leven, en het is niet gemakkelijk. Toen ik daar de Magelhaen pinguïns ging bestuderen, had ik geen enkel probleem. Er waren er meer dan genoeg.
This is a picture at Punta Tombo in February showing all the penguins along the beach. I went there because the Japanese wanted to start harvesting them and turning them into high fashion golf gloves, protein and oil. Fortunately, nobody has harvested any penguins and we're getting over 100,000 tourists a year to see them. But the population is declining and it's declined fairly substantially, about 21 percent since 1987, when I started these surveys, in terms of number of active nests. Here, you can see where Punta Tombo is, and they breed in incredibly dense colonies. We know this because of long-term science, because we have long-term studies there. And science is important in informing decision makers, and also in changing how we do and knowing the direction of change that we're going in.
Dit is een foto van Punta Tombo in februari die alle pinguïns langs het strand toont. Ik ging daarheen omdat de japanners ze wilden doden om ze te verwerken in modieuze golfhandschoenen, proteïne en oliën. Gelukkig heeft niemand pinguïns gedood, en we krijgen meer dan 100.000 toeristen per jaar om ze te zien. Maar de populatie is dalende, en het is substantieel gedaald, ongeveer 21 procent, sinds 1987, toen ik deze onderzoeken begon, in termen van actieve nesten. Hier, je kunt zien waar Punta Tombo is. Ze broeden in ontzettend dichte koloniën. We weten dit door lange termijn wetenschap, omdat we lange-termijn studies doen. Wetenschap is belangrijk voor het informeren van de besluitvormers, voor het veranderen van hoe we het doen en te weten in welke richting de verandering gaat.
And so we have this penguin project. The Wildlife Conservation Society has funded me along with a lot of individuals over the last 27 years to be able to produce these kinds of maps. And also, we know that it's not only Galapagos penguins that are in trouble, but Magellanics and many other species of penguins. And so we have started a global penguin society to try to focus on the real plight of penguins. This is one of the plights of penguins: oil pollution. Penguins don't like oil and they don't like to swim through oil. The nice thing is, if you look down here in Argentina, there's no surface oil pollution from this composite map. But, in fact, when we went to Argentina, penguins were often found totally covered in oil. So they were just minding their own business. They ended up swimming through ballast water that had oil in it. Because when tankers carry oil they have to have ballast at some point, so when they're empty, they have the ballast water in there. When they come back, they actually dump this oily ballast water into the ocean. Why do they do that? Because it's cheaper, because they don't pay the real environmental costs. We usually don't, and we want to start getting the accounting system right so we can pay the real cost.
Daarom hebben we dit pinguïn project. Het Wildlife Conservatie Genootschap heeft mij gesponsord, samen met veel individuen de afgelopen 27 jaar, om mij in staat te stellen dit soort kaarten te produceren. We weten dat het niet alleen de Galapagos pinguïns zijn die in de problemen zitten, maar ook de Magelhaen en vele andere soorten pinguïns. Dus zijn we een wereldwijde pinguïn genootschap gestart om te proberen focussen op de echte situatie van pinguïns. Dit is één van de situaties waar pinguïns mee te maken hebben: olievervuiling. Pinguïns houden niet van olie, en ze houden niet van zwemmen door olie. Het fijne is, als je hier beneden kijkt in Argentinië, er is geen olievervuiling volgens deze kaart. Toen we naar Argentinië gingen, werden vaak pinguïns gevonden die volledig onder de olie zaten. Ze waren gewoon met hun eigen zaken bezig. Ze zwommen door ballastwater waar olie doorheen zat. Want, als tankers olie vervoeren, hebben ze op een bepaald moment ballast nodig. Wanneer ze dan leeg zijn, hebben ze daar ballastwater in. Als ze terugkomen, dumpen ze dit olieachtige ballastwater in de oceaan. Waarom ze dat doen? Omdat het goedkoper is. Omdat ze dan niet de werkelijke milieukosten hoeven te betalen. We doen dat gewoonlijk nooit, en we willen beginnen om het verrekeningssysteem goed te krijgen zodat we de echte kosten kunnen betalen.
At first, the Argentine government said, "No, there's no way. You can't find oiled penguins in Argentina. We have laws, and we can't have illegal dumping; it's against the law." So we ended up spending nine years convincing the government that there were lots of oiled penguins. In some years, like this year, we found more than 80 percent of the adult penguins dead on the beach were covered in oil. These little blue dots are the fledglings -- we do this survey every March -- which means that they're only in the environment from January until March, so maybe three months at the most that they could get covered in oil. And you can see, in some years over 60 percent of the fledglings were oiled.
Eerst zei de Argentijnse regering: "Nee, niet mogelijk. Je kunt geen met olie besmeurde pinguïns in Argentinië vinden. We hebben wetten. Er zijn geen illegale dumpings; het is tegen de wet." We zijn uiteindelijk negen jaar bezig geweest de overheid ervan te overtuigen dat er veel met olie besmeurde pinguïns waren. In sommige jaren, zoals in dit jaar, waren meer dan 80 procent van de volwassen pinguïns die we dood op het strand vonden, besmeurd met olie. Deze kleine blauwe punten zijn de jongelingen -- we doen dit onderzoek elk jaar in maart, hetgeen betekent dat ze alleen in de omgeving zijn van januari tot en met maart. Ten hoogste drie maanden kunnen ze door olie besmeurd worden. Je kunt zien dat in sommige jaren, meer dan 60 procent van de jongelingen door olie zijn besmeurd.
Eventually, the government listened and, amazingly, they changed their laws. They moved the tanker lanes 40 kilometers farther off shore, and people are not doing as much illegal dumping. So what we're seeing now is very few penguins are oiled. Why are there even these penguins oiled? Because we've solved the problem in Chubut province, which is like a state in Argentina where Punta Tombo is -- so that's about 1,000 kilometers of coastline -- but we haven't solved the problem in northern Argentina, Uruguay and Brazil. So now I want to show you that penguins are affected.
Uiteindelijk luisterde de overheid. Ze veranderden hun wetten. Ze verplaatsen de tanker routes 40 km verder uit de kust, en de illegale dumpings verminderden. We zien nu nog heel weinig pinguïns besmeurd met olie. Waarom zijn ze er toch nog? Omdat we het probleem hebben opgelost in de provincie Chubut, Dat is een provincie in Argentinië waar Punta Tombo is -- dat is een kustlijn van ongeveer 1000 km. We hebben het probleem niet opgelost in Noord Argentinië, Uruguay en Brazilië. Nu wil ik je laten zien dat pinguïns getroffen worden.
I'm just going to talk about two things. This is climate change. Now this has really been a fun study because I put satellite tags on the back of these Magellanic penguins. Try to convince donors to give you a couple thousand dollars to glue a satellite tag on the back of penguins. But we've been doing this now for more than a decade to learn where they go. We thought we needed a marine protected area of about 30 kilometers, and then we put a satellite tag on the back of a penguin. And what the penguins show us -- and these are all the little dots from where the penguins' positions were for penguins in incubation in 2003 -- and what you see is some of these individuals are going 800 kilometers away from their nests. So that means as their mate is sitting on the nest incubating the eggs, the other one is out there foraging, and the longer they have to stay gone, the worse condition the mate is in when the mate comes back. And, of course, all of this then leads to a vicious cycle and you can't raise a lot of chicks.
Ik ga het over twee dingen hebben. Dit is klimaatverandering. Dit is een hele leuke studie geweest omdat ik satellietzenders op de rug van deze Magelhaen pinguïns heb vastgemaakt. Probeer donors maar eens te overtuigen om je een paar duizend dollar te geven om een satellietzender op de rug van pinguïns te lijmen. We doen dit nu al meer dan 10 jaar, om te bestuderen waar ze heen gaan. We dachten dat we een beschermd zeegebied nodig hadden van ongeveer 30 km, tot we de satellietzender op de rug van een pinguïn bevestigden. Wat de pinguïns ons toonden -- en dit zijn alle kleine puntjes van de posities van pinguïns die in 2003 broedden. Wat je ziet is dat sommige 800 km van hun nest verwijderd zijn. Dat betekent dat terwijl hun partner op het nest eieren zit uit te broeden, de andere aan het foerageren is, ergens ver weg. Hoe langer ze weg moeten blijven, hoe slechter de conditie van hun partner zal zijn als ze terugkomen. Dit alles leidt tot een vicieuze cirkel, en je kun niet veel kleintjes opvoeden.
Here you see in 2003 -- these are all the dots of where the penguins are -- they were raising a little over a half of a chick. Here, you can see in 2006, they raised almost three quarters of a chick per nest, and you can see that they're closer to Punta Tombo; they're not going as far away. This past year, in 2009, you can see that they're now raising about a fourth of a chick, and some of these individuals are going more than 900 kilometers away from their nests. So it's kind of like you having a job in Chicago, and then you get transferred to St. Louis, and your mate is not happy about this because you've got to pay airfare, because you're gone longer. The same thing's true for penguins as well. And they're going about, on average now, 40 kilometers farther than they did a decade ago.
Hier in 2003 -- dit zijn alle punten van waar de pinguïns zijn -- ze voedden gemiddeld iets meer dan een half kuiken op. Hier, in 2006, kun je zien dat ze bijna driekwart van een kuiken opvoedden per nest. Je kunt zien dat ze dichter bij Punta Tombo zijn; ze gaan niet zo ver weg. Het afgelopen jaar, in 2009, kun je zien dat ze nu ongeveer een kwart van een kuiken opvoedden En sommige gaan meer dan 900 km van hun nest af. Het is dus een beetje alsof je een baan hebt in Chicago, en dan wordt je overgeplaatst naar St. Louis, en je partner is daar niet blij mee omdat je nu veel reisgeld moet betalen, omdat je langer weg bent. Hetzelfde geldt voor pinguïns. Ze gaan nu, gemiddeld, zo'n 40 km verder dan ze 10 jaar geleden deden.
We need to be able to get information out to the general public. And so we started a publication with the Society for Conservation that we think presents cutting-edge science in a new, novel way, because we have reporters that are good writers that actually can distill the information and make it accessible to the general public. So if you're interested in cutting-edge science and smarter conservation, you should join with our 11 partners -- some of them here in this room, like the Nature Conservancy -- and look at this magazine because we need to get information out about conservation to the general public.
We moeten in staat zijn het grote publiek te informeren. Dus zijn we een publicatie gestart met het Genootschap voor Conservatie waarvan wij vinden dat het gloednieuwe wetenschap op een unieke wijze presenteert. We hebben goede journalisten die goed kunnen schrijven en de juiste informatie kunnen destilleren om het toegankelijk te maken voor het grote publiek. Dus als je geïnteresseerd bent in gloednieuwe wetenschap en slimme conservatie, sluit je dan aan bij onze 11 partners, sommigen van hen zijn hier, zoals de Natuur Conservatie Raad. Kijk eens naar dit tijdschrift, omdat we informatie over conservatie naar buiten moeten brengen naar het grote publiek.
Lastly I want to say that all of you, probably, have had some relationship at some time in your life with a dog, a cat, some sort of pet, and you recognized that those are individuals. And some of you consider them almost part of your family. If you had a relationship with a penguin, you'd see it in the same sort of way. They're amazing creatures that really change how you view the world because they're not that different from us: They're trying to make a living, they're trying to raise their offspring, they're trying to get on and survive in the world.
OK, tenslotte wil ik zeggen dat iedereen hier waarschijnlijk een relatie heeft gehad, ergens gedurende jullie leven, met een hond, een kat, een bepaald soort huisdier, en je vond dat het individuen waren. Sommigen van jullie zullen ze bijna als deel van de familie beschouwen. Als je een relatie met een pinguïn zou hebben, zou je er hetzelfde over denken. Het zijn bijzondere schepselen die werkelijk de wijze waarop je de wereld bekijkt, verandert omdat ze niet veel anders zijn dan wij. Ze proberen hun leven te leven. Ze proberen hun nakomelingen op te voeden. Ze proberen door te gaan en te overleven in de wereld.
This is Turbo the Penguin. Turbo's never been fed. He met us and got his name because he started standing under my diesel truck: a turbo truck, so we named him Turbo. Turbo has taken to knocking on the door with his beak, we let him in and he comes in here. And I just wanted to show you what happened one day when Turbo brought in a friend. So this is Turbo. He's coming up to one of my graduate students and flipper patting, which he would do to a female penguin. And you can see, he's not trying to bite. This guy has never been in before and he's trying to figure out, "What is going on? What is this guy doing? This is really pretty weird." And you'll see soon that my graduate student ... and you see, Turbo's pretty intent on his flipper patting. And now he's looking at the other guy, saying, "You are really weird." And now look at this: not friendly. So penguins really differ in their personalities just like our dogs and our cats.
Dit is Turbo de Pinguïn. Turbo is nooit gevoed. Hij ontmoette ons en kreeg zijn naam omdat hij onder mijn diesel truck ging staan. Een turbo truck, en dus noemden we hem Turbo. Turbo heeft zichzelf aangeleerd met zijn snavel op de deur te kloppen. We laten hem binnen, en hij komt er hier in. Ik wil jullie laten zien wat er op een dag gebeurde toen Turbo een vriend meenam. Dit is dus Turbo. Hij komt naar één van mijn assistenten in opleiding en klapt met zijn vinnen. zoals hij zou doen bij een vrouwtjes pinguïn. Zoals je kunt zien, probeert hij niet te bijten. Deze kerel is nooit eerder binnen geweest, en hij probeert uit te vinden, "Wat is hier aan de hand? Wat is deze kerel aan het doen? Dit is allemaal nogal vreemd." En je zult straks zien, dat mijn assistent in opleiding -- en je zult zien, Turbo is heel doelbewust met zijn vin geklap. Nu kijkt hij naar de ander, zeggend, "Jij bent echt raar." Kijk nu hier naar; niet vriendelijk. Pinguïns hebben dus echt verschillende persoonlijkheden net als onze honden en onze katten.
We're also trying to collect our information and become more technologically literate. So we're trying to put that in computers in the field. And penguins are always involved in helping us or not helping us in one way or another. This is a radio frequency ID system. You put a little piece of rice in the foot of a penguin that has a barcode, so it tells you who it is. It walks over the pad, and you know who it is.
We proberen ook onze informatie te verzamelen om meer technologisch geletterd te worden. We proberen dat in computers in het veld te stoppen. Pinguïns zijn altijd betrokken door ons op de een of andere manier te helpen of niet te helpen. Dit is een radio frequentie ID systeem. We hebben een kleine stukje rijst aan de voet van de pinguïn vastgemaakt dat een barcode heeft zodat het je kan vertellen wie het is. Het wandelt over het pad, en je weet wie het is.
Okay, so here are a few penguins coming in. See, this one's coming back to its nest. They're all coming in at this time, walking across there, just kind of leisurely coming in. Here's a female that's in a hurry. She's got food. She's really rushing back, because it's hot, to try to feed her chicks. And then there's another fellow that will leisurely come by. Look how fat he is. He's walking back to feed his chicks. Then I realize that they're playing king of the box. This is my box up here, and this is the system that works. You can see this penguin, he goes over, he looks at those wires, does not like that wire. He unplugs the wire; we have no data.
OK, hier zijn een paar pinguïns die binnenkomen. Kijk, deze komt terug naar zijn nest. Ze komen allemaal binnen op dit moment, rustig lopend, op een ontspannen manier. Hier is een vrouwtje dat haast heeft. Zij haast zich echt terug, omdat het heet is, om haar kinderen te voeden. Dan is er een andere kerel die ontspannen voorbij komt. Kijk eens hoe dik hij is. Hij loopt terug om zijn kinderen te voeden. Dan besef ik dat ze koning van de doos aan het spelen zijn. Dit is mijn doos hier, en dit is het systeem dat werkt. Je ziet deze pinguïn, hij gaat eroverheen, hij kijkt naar die draden, hij vind die draad niet leuk. Hij trekt de stekker eruit; we hebben geen data.
(Laughter)
(gelach)
So, they really are pretty amazing creatures. OK. Most important thing is: Only you can change yourself, and only you can change the world and make it better, for people as well as penguins.
Het zijn dus echt bijzondere schepselen. OK. Het allerbelangrijkste is, alleen jij kan jezelf veranderen. Alleen jij kan de wereld veranderen en het beter maken voor zowel mensen als pinguïns.
So, thank you very much. (Applause)
Dank u zeer.