I want to talk about penguins today. But first, I want to start by saying that we need a new operating system, for the oceans and for the Earth. When I came to the Galapagos 40 years ago, there were 3,000 people that lived in the Galapagos. Now there are over 30,000. There were two Jeeps on Santa Cruz. Now, there are around a thousand trucks and buses and cars there. So the fundamental problems that we face are overconsumption and too many people. It's the same problems in the Galapagos, except, obviously, it's worse here, in some ways, than other places. Because we've only doubled the population of the Earth since the 1960s -- a little more than doubled -- but we have 6.7 billion people in the world, and we all like to consume. And one of the major problems that we have is our operating system is not giving us the proper feedback. We're not paying the true environmental costs of our actions.
من امروز میخوام در رابطه با پنگوئن ها صحبت کنم، ولی درابتدا میخوام دررابطه با این موضوع صحبت کنم که ما نیاز به یک سیستم عملیاتی جدید برای اقیانوسها وزمین داریم. وقتی که من ۴۰ سال پیش به گالاپاگوس اومدم، اونجا ۳۰۰۰ نفرجمعیت داشت که تو گالاپاگوس زندگی میکردند. حالا اونجا بیشتر از ۳۰۰۰۰ نفر جمعیت داره. اونجا دو تا ماشین جیپ در سانتاکروز بود. حالا حدود هزار تا کامیون واتوبوس وماشین اونجا وجود داره. پس مشکل اساسی که ما با آن مواجه هستیم، مصرف بالا وتعداد زیاد آدمهاست. این همان مشکلی است که در گالاپاگوس نیز وجود دارد، بجز اینکه، مشخصا، این موضوع اینجا به طرق مختلفی بدتراز جاهای دیگه است. برای اینکه جمعیت ما روی کره زمین از زمان دهۀ ۱۹۶۰، دوبرابر شده -- کمی بیشتر از دوبرابر. ولی ما، ۶.۷ میلیارد نفر روی کرۀ زمین جمعیت داریم. وهمۀ ما علاقه داریم که مصرف کننده باشیم. و یکی ازمشکلات اصلی ما اینست که سیستم عملیاتی ما به ما بازخورد صحیحی نمیدهد. ما نمی پردازیم هزینه واقعی ای برای فعالیتهای محیطیمان.
And when I came at age 22 to live on Fernandina, let me just say, that I had never camped before. I had never lived alone for any period of time, and I'd never slept with sea lions snoring next to me all night. But moreover, I'd never lived on an uninhabited island. Punta Espinosa is where I lived for over a year, and we call it uninhabited because there are no people there. But it's alive with life; it's hardly uninhabited. So a lot has happened in the last 40 years,
وزمانی که در سن ۲۲ سالگی به فرناندینا کوچ کردم، اجازه بدید که صادقانه بگم که من هرگز تا قبل از آن چادرنزده بودم. وهرگز تنهازندگی نکرده بودم برای هیچ دوره ای از زمان. وهرگزدرکنارشیرهای دریایی نخوابیده بودم که همه شب درکنارمن خروپف کنند. بعلاوه من هرگز درجزیره ای غیرمسکونی زندگی نکرده بودم. پونتا اسپیونسا جایی است که من برای یک سال درآنجازندگی کردم ومااونجاروغیرمسکونی میگیم چون درآنجاهیچ انسانی زندگی نمیکنه ولی اونجا باموجوداتش زنده است. اونجاشدیدا غیرمسکونیه ازاینروچیزهای زیادی که درطول40سال اتفاق افتاده
and what I learned when I came to the Galapagos is the importance of wild places, wild things, certainly wildlife, and the amazing qualities that penguins have. Penguins are real athletes: They can swim 173 kilometers in a day. They can swim at the same speed day and night -- that's faster than any Olympic swimmer. I mean, they can do like seven kilometers an hour and sustain it. But what is really amazing, because of this deepness here, Emperor penguins can go down more than 500 meters and they can hold their breath for 23 minutes. Magellanic penguins, the ones that I work on, they can dive to about 90 meters and they can stay down for about 4.6 minutes. Humans, without fins: 90 meters, 3.5 minutes. And I doubt anybody in this room could really hold their breath for 3.5 minutes. You have to train to be able to do that. So penguins are amazing athletes.
وچیزهایی که من آموختم زمانیکه به گالاپاگوس اومدم اهمیت سرزمینهای وحش وموجودات وحشی و قطعاحیات وحش است. وخصوصیات متحیرکننده ای است که پنگوئن ها دارند. پنگوئن ها ورزشکاران واقعی هستند. اونها میتونند 173 کیلومتر دریک روز شناکنند. اونها میتونند بایک سرعت یکسان در روز وشب شناکنند. واین یعنی اونها ازهر شناگرالمپیکی سریعتر شنامیکنند. اونها به طورمتوسط میتونند ساعتی 7کیلومتر شناکنند واین روهم افزایش بدهند. ولی چیزی که ازهمه حیرت آورتره موضوع عمقه پنگوئن ها میتونند در آب فروبرن تاعمق بیشتراز500متر واونها میتونند نفسشون رو برای 23دقیقه نگه دارن. پنگوئن های ماگالانیک ازانواعی بودند که من روی آنه تحقیق کردم اونها میتونند شیرجه هایی به اندازه 90متر بزنن و میتوننداونجا(زیر آب)باقی بمونند درحدود 6/4دقیقه انسانها.بدون دست.90متر.5/3دقیقه من شک دارم کسی دراین اتاق بتونه واقعا نفسش رو برای 5/3دقیقع نگه داره شما باید برای این موضوع تربیت بشید پس پنگوئن ها ورزشکاران حیرت انگیزی هستند.
The other thing is, I've never met anybody that really doesn't say that they like penguins. They're comical, they walk upright, and, of course, they're diligent. And, more importantly, they're well-dressed. So they have all the criteria that people normally like. But scientifically, they're amazing because they're sentinels. They tell us about our world in a lot of different ways, and particularly the ocean.
وموضوع دیگه اینکه من هرگز شخصی روندیدم که واقها بگه پنگوئن ها رو دوست داره اونها خنده دارن وبه صورت عمودی راه میرن درواقع اونها سخت کوش وکوشا هستند. ومهمترازهمه اونها خیلی خوشگل هستند. پس اونها همه معیارها رودارن تامردم ذاتا اونها رو دوست داشته باشن. ولی بهطورعلمی آنها شگفت آورن چونکه اونها اونها به طرق مختلف درباره جهان به ماچیزهای زیادی میگن به خصوص درباره اقیانوس
This is a picture of a Galapagos penguin that's on the front of a little zodiac here in the Galapagos. And that's what I came to study. I thought I was going to study the social behavior of Galapagos penguins, but you already know penguins are rare. These are the rarest penguins in the world. Why I thought I was going to be able to do that, I don't know. But the population has changed dramatically since I was first here. When I counted penguins for the first time and tried to do a census, we just counted all the individual beaks that we could around all these islands. We counted around 2,000, so I don't know how many penguins there really are, but I know I can count 2,000. If you go and do it now, the national parks count about 500. So we have a quarter of the penguins that we did 40 years ago. And this is true of most of our living systems. We have less than we had before, and most of them are in fairly steep decline. And I want to just show you a little bit about why.
این یک تصویرازپنگوئن های گالاپاگوسه که درجلوی تعدادی از علاتم زودیاک در گالاپاگوس قرار داره واین دلیلی بودکه من برای مطالعه آمدم. من گمان میکردم که برای مطالعه درباره رفتارهای اجتماعی پنگوئنهای گالاپاگوس به اونجا میرم ولی شما میدونید که پنگوئن ها موجودات کمیابی هستند اینهاکمیابترین پنگوئن ها درجهان هستند. چرا گمان میکردم قادرم این کارهاروانجام بدم نمیدونم. ولی مردم عوض شده اند بالاخض از زمانی که برای اولین بار اینجا بودم. زمانیکه برای اولین بار پنگوئن ها روشمردم وسعی کردم که سرشماری انجام بدم تنها تونستیم همه منقارهای منحصر به فرد اونها رو بشمرم درسرتاسر جزیره ما حدود 2000 تاپنگوئن روشمردیم ولی من بازهم واقعا نمیدونستم که اونها چندتا هستن ولی فکر میکنم من تونستم 2000تاروبشمرم اگرشمابه پارک ملی برید واین کارو انجام بدید شاید 500 تاشون رو بشمرید حالا ما یک چهارم این تعداد پنگوئن رو داریم نسبت به 40سال قبل واین بیشترین حقیقت از سیستم زندگی ماست. ماحالا تعداد کمتری از قبل پنگوئن داریم وبشتر اونها هم در سراشیبی انقراض هستند. ومن قصد دارم فقط تکه ای از این علت ها رو بهتون نشون بدم.
(Braying)
(صدای فریاد وجیغ پنگوئن ها)
That's a penguin braying to tell you that it's important to pay attention to penguins. Most important of all, I didn't know what that was the first time I heard it. And you can imagine sleeping on Fernandina your first night there and you hear this lonesome, plaintful call. I fell in love with penguins, and it certainly has changed the rest of my life. What I found out I was studying is really the difference in how the Galapagos changes, the most extreme variation. You've heard about these El Ninos, but this is the extreme that penguins all over the world have to adapt to. This is a cold-water event called La Nina. Where it's blue and it's green, it means the water is really cold. And so you can see this current coming up -- in this case, the Humboldt Current -- that comes all the way out to the Galapagos Islands, and this deep undersea current, the Cromwell Current, that upwells around the Galapagos. That brings all the nutrients: When this is cold in the Galapagos, it's rich, and there's plenty of food for everyone.
این صدای دادوفریاد وجیغ پنگوئن هاست که به شما اینو بگه که این مهمه که به پنگوئن ها توجه کنید. خیلی هم مهمه من اولین بار که این صداها رو شنیدم نفهمیدم که چی بود؟ وشما میتونید تصور کنید وقتی که برای اولین شب تو فرناندینا خوابیدید وشما چنین فریادهای سوزناک وافسرده کننده رو میشنوید. من عاشق پنگوئن ها شدم. واین به واقع بقیه زندگی منو عوض کرده چی رو کشف کردم؟من داشتم مطالعه میکردم که واقعا چگونه وازچه طریق اختلاف ها در گالاپاگوس تغییر میکنه دگرگونیهای بینهایت شما احتمالا درباره ال نینو شنیده اید ولی این شدیدترین شرایطی است که پنگوئن ها در سرتاسر دنیا باید با آن سازگار شوند. این یک پیشامد دررابطه با آبهای سرد است که لا نینا نامیده میشود. جاییکه رنگ آب آبی یاسبز باشد نشانه این است که آب واقعا سرد است. وشما میتونید پی ببرید که این پدیده درحال آمدن است- دراین حالت جریان هومبولت- که ازهرمسیری به سمت جزیره گالاپاگوس می آید وجریانهای عمیق زیردریایی(جریانهای کروم ول) که دراطراف گالاپاگوس به طرف بالا می آیند مواد مغذی را به این سمت می آورند. زمانی که درگالاپاگوس آب سرد است آب مغذی است وبرای هر موجودی موادمغذی پیدامیشود.
When we have extreme El Nino events, you see all this red, and you see no green out here around the Galapagos. That means that there's no upwelling, and there's basically no food. So it's a real desert for not only for the penguins and the sea lions and the marine iguanas ... things die when there's no food. But we didn't even know that that affected the Galapagos when I went to study penguins. And you can imagine being on an island hoping you're going to see penguins, and you're in the middle of an El Nino event and there are no penguins. They're not breeding; they're not even around. I studied marine iguanas at that point. But this is a global phenomenon, we know that.
زمانیکه ما باپدیده شدید ال نینو روبرو هستیم شما آب رو به رنگ قرمز میبینید وهیچ رنگ سبزی مشاهده نمیکنید دراطراف گالاپاگوس واین نشاندهنده این است که جریانهای بالارونده ای وجودندارد. واساسا ماده غذایی ای نیست پس اینجا شبیه یک بیابان واقعی است نه فقط برای پنگوئن ها وشیرهای دریایی وسوسمارهای دریایی موجودات میمیرند زمانی که غذایی نیست ولی حتی من آگاه نبودم نسبت به این اثرات زمانی که برای مطالعه پنگوئن ها به گالاپاگوس رفتم. وشمامیتونید تصور کنید که دریک چنین جزیره ای هستید وامیدوارید که پنگوئن ها رو ببینید ودرست دروسط جریانهای ال نینو قرار گرفته اید وهیچ پنگوئنی نیست آنها درحال تولیدمثل نیستند ویاحتی درآن نزدیکی نیز نیستند درآن زمان من در رابطه باسوسمارهای دریایی مطالعه میکردم ولی این یک پدیده جهانی است که ما آنرا میدانیم
And if you look along the coast of Argentina, where I work now, at a place called Punta Tombo -- the largest Magellanic penguin colony in the world down here about 44 degrees south latitude -- you see that there's great variation here. Some years, the cold water goes all the way up to Brazil, and other years, in these La Nina years, it doesn't. So the oceans don't always act together; they act differently, but that is the kind of variation that penguins have to live with, and it's not easy. So when I went to study the Magellanic penguins, I didn't have any problems. There were plenty of them.
واگرشما به امتداد سواحل آرژانتین که الان من درحال کارهستم نگاه کنید جایی که پونتا تومبا نامیده میشود بزرگترین کلونی پنگوئنهای ماگالانیک درجهان در 44درجه جنوبی عرض جغرافیایی هست. شمادرآنجا اختلافهای عمیقی رامشاهده میکنید. بعضی سالها آبهای سرد ازهمه جهت به سمت برزیل بالا می آیند ودربعضی سالها درسالها ی لانینا این اتفاق نمی افتد لذا اقیانوسها معمولا به این دوگونه رفتار نمیکنند آنهارفتاری متفاوت دارند واین یک نوع از اختلاف هاست که پنگوئن ها مجبوربه زندگی با آن هستند واین ساده نیست لذا وقتیکه من برای مطالعه برروی پنگوئنهای ماگالانیک رفتم مشکل چندانی نداشتم تعداد زیادی از اونها اونجا بودند
This is a picture at Punta Tombo in February showing all the penguins along the beach. I went there because the Japanese wanted to start harvesting them and turning them into high fashion golf gloves, protein and oil. Fortunately, nobody has harvested any penguins and we're getting over 100,000 tourists a year to see them. But the population is declining and it's declined fairly substantially, about 21 percent since 1987, when I started these surveys, in terms of number of active nests. Here, you can see where Punta Tombo is, and they breed in incredibly dense colonies. We know this because of long-term science, because we have long-term studies there. And science is important in informing decision makers, and also in changing how we do and knowing the direction of change that we're going in.
این یه عکس از پونتا تومبا درماه فوریه است که تمام پنگوئن ها رودرامتداد ساحل نشون میده من اونجا رفتم چونکه ژاپنیها مخواستند شروع به انها کنند واونها روبهدستکشهای مدروزگلف پروتئین وروغن تبدیل کنند خوشبختانه کسی نتوانست هیچ پنگوئنی رو کنه وحدود 100000بازدیدکننده دریک سال برای تماشای پنگوئنها به اونجا امدند ولی جمعیت اونها درحال کم شدنه وبه صورت نسبتا قابل توجهی حدود 21درصد کاهش پیدا کرده ازسال1987که من شروع به بررسی کردم درواقع تعداد آشیانه های فعالشان اکنون شما میتونید ببینید که پونتا تومبا کجاست. آونها به طورباورنکردنی در کلونیهای انبوه تولیدمثل میکنند ومااینها رومیدونیم بخاطر علوم به خاطراینکه مااینجا مطالعات داریم وعلم به خاطر اینکه به خالق تصمیم آگاهی میده مهمه وهمچنین دررابطه با اینکه چگونه مااین تغییرات روانجام میدیم ومشناسیم مسیرهای تغییراتی رو که به سمت اونها میریم
And so we have this penguin project. The Wildlife Conservation Society has funded me along with a lot of individuals over the last 27 years to be able to produce these kinds of maps. And also, we know that it's not only Galapagos penguins that are in trouble, but Magellanics and many other species of penguins. And so we have started a global penguin society to try to focus on the real plight of penguins. This is one of the plights of penguins: oil pollution. Penguins don't like oil and they don't like to swim through oil. The nice thing is, if you look down here in Argentina, there's no surface oil pollution from this composite map. But, in fact, when we went to Argentina, penguins were often found totally covered in oil. So they were just minding their own business. They ended up swimming through ballast water that had oil in it. Because when tankers carry oil they have to have ballast at some point, so when they're empty, they have the ballast water in there. When they come back, they actually dump this oily ballast water into the ocean. Why do they do that? Because it's cheaper, because they don't pay the real environmental costs. We usually don't, and we want to start getting the accounting system right so we can pay the real cost.
ولذا ما پروژه پنگوئنها وحفاظت از جامعه حیات وحش رو داریم که باتمام موقعیت های منحصر به فردش برای من سودداشته در طول 27سال گذشته که منو قادرساخته تا چنین نقشه ای رو تهیه کنم وما میدونیم این تنها پنگوئن های گالاپاگوس نیستند که درسختی هستند بلکه گونه های ماگالانیک وبسیاری از انواع گونه های دیگر نیز همین مشکل را دارند. ولذا ما شروع کردیم به تحقیق برروی جمعیت جهانی پنگوئن ها تابرروی مشکلات پنگوئن ها تمرکزکنیم. واین یکی ازمشکلات پنگوئن هاست آلودگی نفتی. پنگوئن ها موادنفتی رادوست ندارند ودوست هم ندارند که درداخل این موادشناکنند. جالب اینه که اگه ازاینجا به آرژانتین نگاه کنید دراین نقشه هیچ سطحی که شامل آلودگی نفتی باشه وجودنداره. ولی درواقع وقتی که به آرژانتین بریم پنگوئن هایی رواغلب میبینیم که به طورکامل بانفت پوشیدهشده اند. ولی اونها فقط به دنبال کارخودشون هستند. آنها به شناکردن ازمیان آبهای سنگینی که شامل ذرات نفتی است خاتمه میدهند. چونکه زمانیکه تانکرها نفت راحمل میکنند مقداری شن وماسه برای سنگین ترکردن ماشینهایشان استفاده میکنند پس زمانیکه خالی هستند مقداری شن وماسه آبدار درآنجاقراردارد. وزمانیکه برمیگردند انها این مواد شن وماسه آبدارنفتی را دراقیانوسها خالی میکنند. چراآنها این کارراانجام میدهند؟برای اینکه ارزانتر است برای اینکه آنها هیچ هزینه ای برای فعالیتهای زیست محیطی نمی پردازند. ماهم نمی پردازیم وحالا میخواهیم شروع کنیم تا حقوقی را برای سیستم حسابرسی تهیه کنیم پس ماباید هزینه های واقعی را بپردازیم
At first, the Argentine government said, "No, there's no way. You can't find oiled penguins in Argentina. We have laws, and we can't have illegal dumping; it's against the law." So we ended up spending nine years convincing the government that there were lots of oiled penguins. In some years, like this year, we found more than 80 percent of the adult penguins dead on the beach were covered in oil. These little blue dots are the fledglings -- we do this survey every March -- which means that they're only in the environment from January until March, so maybe three months at the most that they could get covered in oil. And you can see, in some years over 60 percent of the fledglings were oiled.
درابتدا دولت آرژانتین اعلام کرد که هیچ مشکلی نیست شما درآرژانتین نمی توانید پنگوئن های آلوده به نفت پیدا کنید. ماقانون داریم ومااجازه تخلیه غیر مجاز نمی دهیم این برخلاف قانون ماست. لذا مابه این زمان نه ساله خاتمه دادیم تادولت را متقاعدکردیم که تعدادزیادی ازپنگوئن ها به موادنفتی آلوده اند. درچندین سال مانند همین امسال ما پیداکردیم بیشتراز80% ازپنگوئن های بالغ مرده رادرکنارساحل درحالیکه آغشته به موادنفتی بودند. این نقطه های آبی رنگ کوچک جوجه های تازه بدنیا آمده هستند ما این تحقیق را درهرماه مارس انجام میدهیم که نشاندهنده این است که آنها فقط دراین محیط ازماه ژانویه تا مارس بوده اند ویا سه ماه دربیشترین حالت که آنها درنفت بوده اند. وشمادربعضی از این سالها میتونید ببینید که بیشتر از 60 درصد از جوجه ها آغشته به نفت بودند.
Eventually, the government listened and, amazingly, they changed their laws. They moved the tanker lanes 40 kilometers farther off shore, and people are not doing as much illegal dumping. So what we're seeing now is very few penguins are oiled. Why are there even these penguins oiled? Because we've solved the problem in Chubut province, which is like a state in Argentina where Punta Tombo is -- so that's about 1,000 kilometers of coastline -- but we haven't solved the problem in northern Argentina, Uruguay and Brazil. So now I want to show you that penguins are affected.
واتفاقا دولت اینها را شنید وبه طورتعجب آوری قانونشان را عوض کردند آنها راه تانکرهایشان را عوض کردند 40 کیلومتردورتر از ساحل ومردم دیگر تخلیه غیرمجاز انجام ندادند وچیزی که حالا ما میبینیم اینه که تعداد کمی از پنگوئن ها به نفت آغشته اند پس چرابازهم تعدادی از پنگوئن ها به نفت آلوده اند؟ برای اینکه ما این مشکل را دراستان چوبات حل کردیم که مانند منطقه ای در آرژانتین است که پونتا تومبا هست وخط ساحلی آن 1000 کیلومتر است ولی ما این مشکلات را حل نکرده ایم درشمال آرژانتین اوروگوئه و برزیل وحالا من میخواهم به شما نشان دهم که پنگوئن ها تحت تاثیر قرار گرفته اند
I'm just going to talk about two things. This is climate change. Now this has really been a fun study because I put satellite tags on the back of these Magellanic penguins. Try to convince donors to give you a couple thousand dollars to glue a satellite tag on the back of penguins. But we've been doing this now for more than a decade to learn where they go. We thought we needed a marine protected area of about 30 kilometers, and then we put a satellite tag on the back of a penguin. And what the penguins show us -- and these are all the little dots from where the penguins' positions were for penguins in incubation in 2003 -- and what you see is some of these individuals are going 800 kilometers away from their nests. So that means as their mate is sitting on the nest incubating the eggs, the other one is out there foraging, and the longer they have to stay gone, the worse condition the mate is in when the mate comes back. And, of course, all of this then leads to a vicious cycle and you can't raise a lot of chicks.
ومن حالا میخوام درابطه با دوموضوع صحبت کنم آب وهوا.واین میتونه یک درس جالب باشه برای اینکه می یک سری برچسب های ماهواره ای بر پشت پنگوئن های ماگالانیک قرار دادم سعی کردم تاباپرداخت 2000دلار آنها رامتقاعدکنم تابرچسب های ماهواره ای را پشت پنگوئن ها بچسبانم ولی ما حالا برای بیشتر از یک دهه است که این کاررا میکنیم تابفهمیم آنها کجا میروند. فکر میکنم ما به یک منطقه محافظت شده دریایی به اندازه 30 کیلومتر نیازمندیم وبعد ازآن بایدپلاک های ماهواره ای راپشت پنگوئنها قرار دهیم پنگوئن ها چه چیزهایی را به مانشان میدهند وانها همه نقطاه های کوچکی هستند ازجاهاییکه پنگوئن ها درآنجا بودند مربوط به پنگوئن هائیکه در سال 2003 روی تخمهایشان خوابیده بودند. وچیزی که شمامیبینید اینه که بعضی ازاونها به تنهایی 800کیلومتر ازآشیانه هایشان دورتر شده اند که این یعنی جفتهایشان در آشیانه روی تخمهایش خوابیده است ودیگری خارج از آنجا مشغول پیداکردن غذاست ومدتی است که آنها مجبورند تنها باشند بدترین زمان برای یکی از جفتها زمانی است که جفت دیگر برمیگردد. وبدرستیکه همه اینها منجر به یک سیکل نادرست میگردد ودیگر نمیتوان جوجه های زیادی بدنیا بیایید.
Here you see in 2003 -- these are all the dots of where the penguins are -- they were raising a little over a half of a chick. Here, you can see in 2006, they raised almost three quarters of a chick per nest, and you can see that they're closer to Punta Tombo; they're not going as far away. This past year, in 2009, you can see that they're now raising about a fourth of a chick, and some of these individuals are going more than 900 kilometers away from their nests. So it's kind of like you having a job in Chicago, and then you get transferred to St. Louis, and your mate is not happy about this because you've got to pay airfare, because you're gone longer. The same thing's true for penguins as well. And they're going about, on average now, 40 kilometers farther than they did a decade ago.
حالا شما در سال 2003 میبینید همه اینها نقاطی هستند که پنگوئن ها قرار دارند آنها توانستند کمی بیشتر از نصف جوجه هایشان را بدنیا بیاورند. حالا در سال 2006 شما میبینید که آنها تقریبا سه چهارم جوجه هایشان را بدنیا آوردند از هر آشیانه وشما میتونید ببینید که آنها تقریبا نزدیک به پونتا تومبا هستند وخیلی هم دور نشده اند سال گذشته یعنی سال 2009 شما میبینید که اونها بدنیا آوردند تقریبا یک چهارم جوجه هایشان را وبعضی از اونها به تنهایی 900کیلومتر از آشیانه هایشان دورتر شده اند. این درست مثل این میمونه که شما کارتون تو شیکاگو باشه وباید مسافرت کنید به سنت لوئیس وهمسرتون ازاین موضوع خوشنودنیست برای اینکه شما باید همش کرایه رفت وآمدروپرداخت کنید وبرای مدت طولانیتری نیستید همین موضوع برای پنگوئنها نیز اتفاق می افتد واونها هم به طور متوسط 40کیلومتر بیشتر ازآن چیزی که 10سال پیش مرفتند میروند.
We need to be able to get information out to the general public. And so we started a publication with the Society for Conservation that we think presents cutting-edge science in a new, novel way, because we have reporters that are good writers that actually can distill the information and make it accessible to the general public. So if you're interested in cutting-edge science and smarter conservation, you should join with our 11 partners -- some of them here in this room, like the Nature Conservancy -- and look at this magazine because we need to get information out about conservation to the general public.
ماباید قادرباشیم تا اطلاعاتی ازاین اجتماع عمومی داشته باشیم ولذاماشروع به اشاعه افکاردرجهت حفظ ونگهداری منابع درجامعه کردیم ومابه فکر ایجاد یک علم نو وجدید در بستری نو افتادیم برای اینکه ما گزارشگرانی داریم که اتفاقا نویسندگان خوبی هم هستند که واقعا میتوانند خلاصه اطلاعات را برای استفاده اذهان عمومی درآورند وقابل دسترس کنند. واگر شمابه این علوم نو وجدید علاقمند شده اید وهمچنین به حفاظت ازمنابع شما میتونید به 11عضو وشریک مابپیوندید بعضی ازآنها دراینجا حاضرند مانند از حفاظت از طبیعت وبه این مجله نگاه کنید برای اینکه ما نیازداریم تا اطلاعاتی درباره حفاظت ازمنابع طبیعی برای اذهان عمومی استخراج کنیم
Lastly I want to say that all of you, probably, have had some relationship at some time in your life with a dog, a cat, some sort of pet, and you recognized that those are individuals. And some of you consider them almost part of your family. If you had a relationship with a penguin, you'd see it in the same sort of way. They're amazing creatures that really change how you view the world because they're not that different from us: They're trying to make a living, they're trying to raise their offspring, they're trying to get on and survive in the world.
بله ودرآخر میخواهم بگویم که همه شما شاید درپاره ای اوقات ارتباطاتی درزندگیتان داشته باشید بایک سگ یاگربه ویا نوعی از حیوانات اهلی وشماتصدیق میکنید که آنها منحصربه فرد هستند وبعضی از شماآنهاراجزئی ازخانواده هایتان به حساب می آورید اگر شما با یک پنگوئن هم ارتباط داشتید شما آنهارانیزهمینگونه می پنداشتید آنهامخلوقات شگفت انگیزی هستند که دید شمارانسبت به دنیا عوض میکنند برای اینکه آنها باماتفاوتی ندارند آنها سعی میکنند که زندگی کنند آنها سعی میکنند که زادو ولدکنند آنهاسعی میکنند پیشرفت کنند ودرجهان به زندگی ادامه دهند
This is Turbo the Penguin. Turbo's never been fed. He met us and got his name because he started standing under my diesel truck: a turbo truck, so we named him Turbo. Turbo has taken to knocking on the door with his beak, we let him in and he comes in here. And I just wanted to show you what happened one day when Turbo brought in a friend. So this is Turbo. He's coming up to one of my graduate students and flipper patting, which he would do to a female penguin. And you can see, he's not trying to bite. This guy has never been in before and he's trying to figure out, "What is going on? What is this guy doing? This is really pretty weird." And you'll see soon that my graduate student ... and you see, Turbo's pretty intent on his flipper patting. And now he's looking at the other guy, saying, "You are really weird." And now look at this: not friendly. So penguins really differ in their personalities just like our dogs and our cats.
واین ماشین توربینی پنگوئن است ماشین توربینی هرگز تغذیه نمی کند اوماراملاقات کردونامش رافهماند برای اینکه اوشروع به کارکردن دائمی درزیر ماشین دیزلی من کرد یک کامیون دیزلی پس مااوراتوربینی نامیدیم توربو شروع به ضربه زدن بانوکش به درب کرده است ئاجازه دادیم که اوداخل بیاید ومن فقط میخواستم به شما نشان دهم که در یک روز چه اتفاقی افتاد زمانیکه توربو برای یکی از دوستانم موجب این عمل شد پس به این میگن توربو او به سمت یکی از دانشجویان فارغ التحصیل من آمد وشروع به نوازش او با باله هایش کرد همانطوریکه یک پنگوئن ماده را نوازش میدهد وشما دارید میبینید که اوقصد گازگرفتن ندارد این پسر قبلا همچنین چیزی ندیده بود اون داشت فکر میکرد که چه اتفاقی داره می افته واین حیوان داره چکار میکنه؟ این واقعا یک موضوع خارق العاده بود وشما به زودی خواهید دید که دانشجوی من وتوربو نیت خوبی داره درنوازش اون با باله هاش وحالا اون داره به اشخاص دیگه نگاه میکنه وداره میگه شما واقعا خارق العاده اید وحالا به این نگاه کنید پنگوئن ها واقعا از نظر شخصیتی متفاوتند دقیقا شبیه به سگ وگربه هایتان
We're also trying to collect our information and become more technologically literate. So we're trying to put that in computers in the field. And penguins are always involved in helping us or not helping us in one way or another. This is a radio frequency ID system. You put a little piece of rice in the foot of a penguin that has a barcode, so it tells you who it is. It walks over the pad, and you know who it is.
وماحالا داریم سعی میکنیم که اطلاعاتمان را جمع آوری کنیم وبه صورت اصولی باسواد وآگاه شویم وماداریم سعی میکنم که قرار بدیم این اطلاعات را در یک فیلد در کامپیوتر وپنگوئن ها همیشه درگیر کمک کردن به ماهستند نه فقط به یک شیوه ودریک راه این یک فرکانس رادیویی سیستم IDاست مامقداری برنج را درپای پنگوئن ها جاگذاری کردیم که دارای کدمخصوصی بودند واین میگه که اونها کی هستند؟ آنها در طول جاده حرکت میکنندو شما میفهمید که اون کیه
Okay, so here are a few penguins coming in. See, this one's coming back to its nest. They're all coming in at this time, walking across there, just kind of leisurely coming in. Here's a female that's in a hurry. She's got food. She's really rushing back, because it's hot, to try to feed her chicks. And then there's another fellow that will leisurely come by. Look how fat he is. He's walking back to feed his chicks. Then I realize that they're playing king of the box. This is my box up here, and this is the system that works. You can see this penguin, he goes over, he looks at those wires, does not like that wire. He unplugs the wire; we have no data.
خوب اینها تعدادی از پنگوئن ها هستند که دارند می آیند نگاه کنید این داره به سمت آشیانش بر میگرده همه اونها دارن تواین موقع دارن می آیند سرتاسر اینجا حرکت میکنند وفقط تعدادی از بیحالهاشون داخل میشوند این پنگوئن های ماده است که درحال شتابه اون واقعا داره میره برای اینگه واقعا گرمه که بخواد به جوجه هاش غذا بده واین یکی دیگه از اونهاست که با راحتی وتنبلی میتونه بدست بیاره ببینید که چقدر چاقه .اون داره میره تا به جوجه هاش غذا بده وحالا من میفهمم که اونا دارن بازی میکنن سلطان جعبه(نوعی بازی) این جعبه منه واین هم سیستمی که من با اون کار میکنم شما میتونید این پنگوئن ها رو ببینید اونها حرکت میکنند به اون سیمها نگاه میکنند ولی شبیه اون سیمها نیستند اونها ارتباط سیمها رو قطع میکنند وما دیگه هیچ اطلاعاتی نداریم
(Laughter)
صدای خنده
So, they really are pretty amazing creatures. OK. Most important thing is: Only you can change yourself, and only you can change the world and make it better, for people as well as penguins.
ولی به واقع اونها موجودات زیبای شگفت آوری هستند بله مهمترین موضوع اینه که فقط شما میتونید خودتان را عوض کنید وتنها شمایید که میتونید دنیا روعوض کنید واون رو برای بقیه انسانها بهتر کنید به خوبی پنگوئن ها
So, thank you very much. (Applause)
خیلی ممنون ومتشکرم