Днес искам да говоря за пингвини, но първо искам да започна, като кажа, че ни е нужна нова операционна система за океаните и за Земята. Когато отидох на Галапагос преди 20 години, на Галапагос живееха 3000 души. Сега има над 30 000. На Санта Круз имаше два джипа. Сега там има около хиляда камиони, автобуси и коли. Така че основните проблеми, с които се сблъскваме, са свръхконсумация и прекалено много хора. Същите проблеми ги има и на Галапагос, освен че, очевидно, в известна степен там е по-зле, отколкото на други места. Защото само сме удвоили населението на Земята от 60-те години на ХХ век насам - малко повече от двойно. Но в света има 6,7 милиарда души. И всички обичаме да консумираме. Един от големите проблеми, които имаме е, че нашата операционна система не ни дава подобаваща обратна връзка. Не плащаме истинските екологични цени за действията си.
I want to talk about penguins today. But first, I want to start by saying that we need a new operating system, for the oceans and for the Earth. When I came to the Galapagos 40 years ago, there were 3,000 people that lived in the Galapagos. Now there are over 30,000. There were two Jeeps on Santa Cruz. Now, there are around a thousand trucks and buses and cars there. So the fundamental problems that we face are overconsumption and too many people. It's the same problems in the Galapagos, except, obviously, it's worse here, in some ways, than other places. Because we've only doubled the population of the Earth since the 1960s -- a little more than doubled -- but we have 6.7 billion people in the world, and we all like to consume. And one of the major problems that we have is our operating system is not giving us the proper feedback. We're not paying the true environmental costs of our actions.
Когато на 22-годишна възраст се заселих на Фернандина просто ще кажа, че никога не бях ходила на къмпинг дотогава. Никога не бях живяла сама за никакъв период от време. И никога не бях спала с морски лъвове, хъркащи до мен по цяла нощ. Нещо повече, никога не бях живяла на необитаем остров. Живях на Пунта Еспиноза повече от година. А го наричаме необитаем, защото там няма хора. Но кипи от живот. Едва ли е необитаем. Така че през последните години се е случило много.
And when I came at age 22 to live on Fernandina, let me just say, that I had never camped before. I had never lived alone for any period of time, and I'd never slept with sea lions snoring next to me all night. But moreover, I'd never lived on an uninhabited island. Punta Espinosa is where I lived for over a year, and we call it uninhabited because there are no people there. But it's alive with life; it's hardly uninhabited. So a lot has happened in the last 40 years,
Онова, което научих, като дойдох на Галапагос, е важността на дивите места, дивите животни, със сигурност дивата природа и изумителните качества, които имат пингвините. Пингвините са истински атлети. Могат да преплуват по 173 километра на ден. Могат да плуват със същата скорост денем и нощем. Това е по-бързо от всеки олимпийски плувец. Искам да кажа, че могат да минават около седем километра в час и да поддържат тази скорост. Но наистина изумителното, заради тази дълбочина тук, е, че императорските пингвини могат да слизат на дълбочина над 500 метра. И могат да си задържат дъха 23 минути. Магеланските пингвини, тези, с които работя, могат да се гмуркат до около 90 метра. И остават долу за около 4,6 минути. Хората, без плавници - 90 метра, 3,5 минути, а се съмнявам, че който и да е в тази зала наистина би могъл да сдържа дъха си 3,5 минути. Трябва да тренираш, за да можеш да го правиш. Така че пингвините са изумителни атлети.
and what I learned when I came to the Galapagos is the importance of wild places, wild things, certainly wildlife, and the amazing qualities that penguins have. Penguins are real athletes: They can swim 173 kilometers in a day. They can swim at the same speed day and night -- that's faster than any Olympic swimmer. I mean, they can do like seven kilometers an hour and sustain it. But what is really amazing, because of this deepness here, Emperor penguins can go down more than 500 meters and they can hold their breath for 23 minutes. Magellanic penguins, the ones that I work on, they can dive to about 90 meters and they can stay down for about 4.6 minutes. Humans, without fins: 90 meters, 3.5 minutes. And I doubt anybody in this room could really hold their breath for 3.5 minutes. You have to train to be able to do that. So penguins are amazing athletes.
Другото е, че никога не съм срещала някого, който да не каже, че харесва пингвините. Те са комични, вървят изправени, и, разбира се, са прилежни. И, още по-важно, са добре облечени. Значи, имат всички критерии, които хората обикновено харесват. Но в научно отношение са изумителни, защото са стражи. Разказват ни за нашия свят по много различни начини, особено за океана.
The other thing is, I've never met anybody that really doesn't say that they like penguins. They're comical, they walk upright, and, of course, they're diligent. And, more importantly, they're well-dressed. So they have all the criteria that people normally like. But scientifically, they're amazing because they're sentinels. They tell us about our world in a lot of different ways, and particularly the ocean.
Това е снимка на галапагоски пингвин, който е пред един малък зодиак тук, на Галапагос. Това дойдох да изучавам. Мислех, че ще изучавам социалното поведение на галапагоските пингвини, но вече знаете, че пингвините са редки. Това са най-редките пингвини в света. Не знам защо съм смятала, че ще мога да го правя. Но популацията се промени изключително много от първото ми идване тук насам. Когато преброих пингвините за пръв път и се опитах да съставя статистика, просто преброихме всички индивидуални клюнове, които успяхме по всички тези острови. Преброихме около 2000, затова не знам колко пингвини има всъщност, но знам, че мога да преброя 2000. Ако отидеш да го направиш сега, националните паркове наброяват около 500. Значи имаме една четвърт от пингвините отпреди 40 години. И това е вярно за повечето от живите ни системи. Имаме по-малко, отколкото сме имали преди, а при повечето от тях спадът е наистина стремителен. Искам да ви покажа малко от причините.
This is a picture of a Galapagos penguin that's on the front of a little zodiac here in the Galapagos. And that's what I came to study. I thought I was going to study the social behavior of Galapagos penguins, but you already know penguins are rare. These are the rarest penguins in the world. Why I thought I was going to be able to do that, I don't know. But the population has changed dramatically since I was first here. When I counted penguins for the first time and tried to do a census, we just counted all the individual beaks that we could around all these islands. We counted around 2,000, so I don't know how many penguins there really are, but I know I can count 2,000. If you go and do it now, the national parks count about 500. So we have a quarter of the penguins that we did 40 years ago. And this is true of most of our living systems. We have less than we had before, and most of them are in fairly steep decline. And I want to just show you a little bit about why.
(Рев)
(Braying)
Това е пингвински рев, за да ви каже, че е важно да се обръща внимание на пингвините. И най-важното от всичко - не знаех какво е това първия път, когато го чух. Можете да си представите как спите на Фернандина през първата си нощ там и чувате този самотен, жаловит зов. Влюбих се в пингвините и това със сигурност промени останалата част от живота ми. Открих, че всъщност изучавам промените на Галапагос, най-екстремната вариация. Чували сте за тези "Ел Ниньо", но това е екстремното, към което пингвините по цял свят трябва да се адаптират. Това е събитие от студена вода, наречено "Ла Ниня". Където е синя и зелена, това значи, че водата е наистина студено. Виждате това издигащо се течение... в този случай, Хумболтовото течение... което стига чак до островите Галапагос, и това дълбоко подводно течение, течението Кромуел, което се надига около Галапагос. То носи всички хранителни вещества. Когато е студено на Галапагос, е богато, и има много храна за всички.
That's a penguin braying to tell you that it's important to pay attention to penguins. Most important of all, I didn't know what that was the first time I heard it. And you can imagine sleeping on Fernandina your first night there and you hear this lonesome, plaintful call. I fell in love with penguins, and it certainly has changed the rest of my life. What I found out I was studying is really the difference in how the Galapagos changes, the most extreme variation. You've heard about these El Ninos, but this is the extreme that penguins all over the world have to adapt to. This is a cold-water event called La Nina. Where it's blue and it's green, it means the water is really cold. And so you can see this current coming up -- in this case, the Humboldt Current -- that comes all the way out to the Galapagos Islands, and this deep undersea current, the Cromwell Current, that upwells around the Galapagos. That brings all the nutrients: When this is cold in the Galapagos, it's rich, and there's plenty of food for everyone.
Когато има екстремни събития Ел Ниньо, виждате цялото това червено и не виждате зелено тук навън, около Галапагос. Това значи, че няма надигане и по същество няма храна. Така че е истинска пустиня не само за пингвините, морските лъвове и морските игуани. Животните умират, когато няма храна. Но дори не знаехме, че това оказва влияние върху Галапагос, когато отидох да изучавам пингвините. И можете да си представите как сте на острова, надявате се да видите пингвини, а сте посред събитие Ел Ниньо и няма никакви пингвини. Не се развъждат; дори ги няма наоколо. Тогава изучавах морските игуани. Но това е глобален феномен, познаваме го.
When we have extreme El Nino events, you see all this red, and you see no green out here around the Galapagos. That means that there's no upwelling, and there's basically no food. So it's a real desert for not only for the penguins and the sea lions and the marine iguanas ... things die when there's no food. But we didn't even know that that affected the Galapagos when I went to study penguins. And you can imagine being on an island hoping you're going to see penguins, and you're in the middle of an El Nino event and there are no penguins. They're not breeding; they're not even around. I studied marine iguanas at that point. But this is a global phenomenon, we know that.
А ако се огледате по крайбрежието на Аржентина, където работя сега, на място, наречено Пунта Томбо, най-голямата колония от магеланови пингвини на света, там долу, на около 44 градуса южна ширина, виждате, че има големи различия. Някои години студената вода стига нагоре чак до Бразилия, а други години, през годините Ла Ниня - не. Така че океаните не винаги действат заедно; те действат различно, но това е типът различие, с което пингвините трябва да живеят и не е лесно. Когато отидох да проучвам магелановите пингвини, нямах никакви проблеми. Имаше ги много.
And if you look along the coast of Argentina, where I work now, at a place called Punta Tombo -- the largest Magellanic penguin colony in the world down here about 44 degrees south latitude -- you see that there's great variation here. Some years, the cold water goes all the way up to Brazil, and other years, in these La Nina years, it doesn't. So the oceans don't always act together; they act differently, but that is the kind of variation that penguins have to live with, and it's not easy. So when I went to study the Magellanic penguins, I didn't have any problems. There were plenty of them.
Това е снимка на Пунта Томбо през февруари, показваща всички пингвини по плажа. Отидох там, защото японците искаха да започнат да ги ловят и да ги превръщат в супермодни ръкавици за голф, протеин и масло. За щастие, никой не е избивал пингвини и идват над 100 000 туристи годишно, за да ги видят. Но популацията намалява и е намаляла доста значително, с около 21 процента, от 1987 г., когато започнах тези проучвания, що се отнася до броя активни гнезда. Тук виждате къде е Пунта Томбо. Развъждат се в невероятно плътни колонии. Знаем това заради дългосрочната наука, защото имаме дългосрочни проучвания там. А науката е важна за информиране на вземащите решения, както и за промяна на това какво правим и познавайки посоката на промяна, в която отиваме.
This is a picture at Punta Tombo in February showing all the penguins along the beach. I went there because the Japanese wanted to start harvesting them and turning them into high fashion golf gloves, protein and oil. Fortunately, nobody has harvested any penguins and we're getting over 100,000 tourists a year to see them. But the population is declining and it's declined fairly substantially, about 21 percent since 1987, when I started these surveys, in terms of number of active nests. Here, you can see where Punta Tombo is, and they breed in incredibly dense colonies. We know this because of long-term science, because we have long-term studies there. And science is important in informing decision makers, and also in changing how we do and knowing the direction of change that we're going in.
И така, имаме този пингвински проект, Обществото за опазване на дивата природа ме финансира, наред с много индивиди през последните 27 години, за да мога да правя този вид карти. Знаем също, че не само пингвините на Галапагос са в беда, но магелановите и много други видове пингвини. Затова основахме глобално общество за пингвините, за да се опитаме да се съсредоточим върху тежкото им положение. Това е един от бичовете за пингвините, петролното замърсяване. Пингвините не харесват петрола и не обичат да плуват през петрол. Хубавото е, ако погледнете тук долу в Аржентина, няма повърхностно петролно замърсяване от тази съставна карта. Но всъщност, когато отидохме в Аржентина, пингвините често бяха намирани напълно покрити с петрол. Значи, те просто са си гледали своята работа. В крайна сметка се е оказало, че плуват през баластни води, съдържащи петрол. Защото, когато танкерите пренасят петрол, на някакъв етап трябва да имат баласт, така че, когато са празни, са пълни с баластната вода. Като се върнат, всъщност изхвърлят тази мазна баластна вода в океана. Защо го правят? Защото е по-евтино, защото не те плащат реалната природозащитна цена. Обикновено не го правим, а искаме да започнем да вкарваме счетоводната система в ред, за да можем да плащаме реалните разходи.
And so we have this penguin project. The Wildlife Conservation Society has funded me along with a lot of individuals over the last 27 years to be able to produce these kinds of maps. And also, we know that it's not only Galapagos penguins that are in trouble, but Magellanics and many other species of penguins. And so we have started a global penguin society to try to focus on the real plight of penguins. This is one of the plights of penguins: oil pollution. Penguins don't like oil and they don't like to swim through oil. The nice thing is, if you look down here in Argentina, there's no surface oil pollution from this composite map. But, in fact, when we went to Argentina, penguins were often found totally covered in oil. So they were just minding their own business. They ended up swimming through ballast water that had oil in it. Because when tankers carry oil they have to have ballast at some point, so when they're empty, they have the ballast water in there. When they come back, they actually dump this oily ballast water into the ocean. Why do they do that? Because it's cheaper, because they don't pay the real environmental costs. We usually don't, and we want to start getting the accounting system right so we can pay the real cost.
Първо аржентинското правителство каза: "Не. Няма начин. не може да се намерят омаслени пингвини в Аржентина. Имаме закони. И не може да има нелегално изхвърляне; то е противозаконно." Така че в крайна сметка прекарахме девет години в убеждаване на правителството, че има много омаслени пингвини. През някои години, като тази година, откривахме, че повече от 80 процента от възрастните пингвини, мъртви на брега, са покрити с петрол. Тези малки сини точици са младите... правим това проучване всеки март, което значи, че те са в средата само от януари до март, така че може би три месеца най-много, за да се покрият с петрол. През някои години се вижда, че над 60 процента от младите са били омаслени.
At first, the Argentine government said, "No, there's no way. You can't find oiled penguins in Argentina. We have laws, and we can't have illegal dumping; it's against the law." So we ended up spending nine years convincing the government that there were lots of oiled penguins. In some years, like this year, we found more than 80 percent of the adult penguins dead on the beach were covered in oil. These little blue dots are the fledglings -- we do this survey every March -- which means that they're only in the environment from January until March, so maybe three months at the most that they could get covered in oil. And you can see, in some years over 60 percent of the fledglings were oiled.
В крайна сметка правителството ни послуша и изумителното е, че промениха законите си. Преместиха маршрутите на танкерите на 40 километра по-далеч от брега и хората не правят толкова често нелегални изхвърляния. Затова сега виждаме, че много малко пингвини са омаслени. А защо изобщо има омаслени пингвини? Защото сме разрешили проблема в провинция Чубут, нещо като щат в Аржентина, където е Пунта Томбо... това е на около 1000 км от бреговата линия... но не сме разрешили проблема в Северна Аржентина, Уругвай и Бразилия. Сега искам да ви покажа, че пингвините са засегнати.
Eventually, the government listened and, amazingly, they changed their laws. They moved the tanker lanes 40 kilometers farther off shore, and people are not doing as much illegal dumping. So what we're seeing now is very few penguins are oiled. Why are there even these penguins oiled? Because we've solved the problem in Chubut province, which is like a state in Argentina where Punta Tombo is -- so that's about 1,000 kilometers of coastline -- but we haven't solved the problem in northern Argentina, Uruguay and Brazil. So now I want to show you that penguins are affected.
Ще говоря само за две неща. Това е климатичната промяна. Наистина беше забавно проучване, защото слагах сателитни етикети на гърбовете на тези магеланови пингвини. Опитайте да убедите дарителите да ви дадат две хиляди долара, за да лепите сателитни етикети по гърбовете на пингвини. Но правим това вече над десетилетие, за да научим къде ходят. Смятахме, че ни е нужен защитен морски район от около 30 километра, а после сложихме сателитния етикет на гърба на един пингвин. И това, което пингвините ни показват... това са всички малки точици от това къде са били позициите на пингвините, за пингвини в инкубация през 2003 г. Това, което виждате е, че някои от тези индивиди се отдалечават на 800 километра от гнездата си. Това значи, че докато партньорът им седи върху гнездото и мъти яйцата, другият обикаля да събира храна. И колкото по-дълго трябва да отсъства, в толкова по-лошо състояние е партньорът, когато партньорът се върне. Разбира се, всичко това води до порочен кръг и не може да се отглеждат много пиленца.
I'm just going to talk about two things. This is climate change. Now this has really been a fun study because I put satellite tags on the back of these Magellanic penguins. Try to convince donors to give you a couple thousand dollars to glue a satellite tag on the back of penguins. But we've been doing this now for more than a decade to learn where they go. We thought we needed a marine protected area of about 30 kilometers, and then we put a satellite tag on the back of a penguin. And what the penguins show us -- and these are all the little dots from where the penguins' positions were for penguins in incubation in 2003 -- and what you see is some of these individuals are going 800 kilometers away from their nests. So that means as their mate is sitting on the nest incubating the eggs, the other one is out there foraging, and the longer they have to stay gone, the worse condition the mate is in when the mate comes back. And, of course, all of this then leads to a vicious cycle and you can't raise a lot of chicks.
Тук виждате през 2003-та... това са всички точки, където са пингвините... отглеждаха по малко над половин пиленце. Тук виждате, че през 2006-та отгледаха почти три четвърти от пиленце на гнездо. И виждате, че са по-близо до Пунта Томбо; не се отдалечават чак толкова много. Миналата година, през 2009-та, виждате, че сега отглеждат по около четвърт пиленце. А някои от тези индивиди се отдалечават на над 900 километра от гнездата си. Все едно имате работа в Чикаго, а после ви прехвърлят в Сейнт Луис, а партньорът ви не е доволен от това, защото трябва да плащате самолетни билети, защото ви няма за по-дълго време. Същото е вярно и за пингвините. Сега те се отдалечават средно на 40 км повече, отколкото преди десетилетие.
Here you see in 2003 -- these are all the dots of where the penguins are -- they were raising a little over a half of a chick. Here, you can see in 2006, they raised almost three quarters of a chick per nest, and you can see that they're closer to Punta Tombo; they're not going as far away. This past year, in 2009, you can see that they're now raising about a fourth of a chick, and some of these individuals are going more than 900 kilometers away from their nests. So it's kind of like you having a job in Chicago, and then you get transferred to St. Louis, and your mate is not happy about this because you've got to pay airfare, because you're gone longer. The same thing's true for penguins as well. And they're going about, on average now, 40 kilometers farther than they did a decade ago.
Трябва да можем да изнасяме информация до обществеността. Затова започнахме една публикация при Обществото за опазване, която според нас представя последни научни данни по новаторски начин, защото имаме репортери, които пишат добре и всъщност могат да дестилират информацията и да я направят достъпна за широката публика. Така че, ако се интересувате от последни научни постижения и по-умело опазване на околната среда, трябва да се присъедините към нашите 11 партньори, някои от тях са тук, в тази зала, като Опазване на природата, и да погледнете това списание, защото информацията за опазването на природата трябва да стигне до широката публика.
We need to be able to get information out to the general public. And so we started a publication with the Society for Conservation that we think presents cutting-edge science in a new, novel way, because we have reporters that are good writers that actually can distill the information and make it accessible to the general public. So if you're interested in cutting-edge science and smarter conservation, you should join with our 11 partners -- some of them here in this room, like the Nature Conservancy -- and look at this magazine because we need to get information out about conservation to the general public.
Накрая искам да кажа, че вероятно всички вие сте имали някаква връзка по някое време в живота си с куче, котка, някакъв домашен любимец и сте признали, че те са индивиди. Някои от вас ги смятат почти за част от семейството си. Ако бяхте имали връзка с пингвин, бихте го възприемали по същия начин. Те са изумителни създания, които наистина променят начина, по който възприемате света, защото не са чак толкова различни от нас. Опитват се да си изкарват прехраната. Опитват се да отглеждат потомството си. Опитват се да се справят и да оцеляват в света.
Lastly I want to say that all of you, probably, have had some relationship at some time in your life with a dog, a cat, some sort of pet, and you recognized that those are individuals. And some of you consider them almost part of your family. If you had a relationship with a penguin, you'd see it in the same sort of way. They're amazing creatures that really change how you view the world because they're not that different from us: They're trying to make a living, they're trying to raise their offspring, they're trying to get on and survive in the world.
Това е Турбо Пингвинът. Турбо никога не е бил хранен. Той ни срещна и получи името си, защото започна да стои под моя дизелов камион, турбо камион, затова го нарекохме Турбо. Турбо се е заел да чука на вратата с клюна си. Пуснахме го вътре, и той влиза тук. Просто исках да ви покажа какво се случи един ден, когато Турбо доведе един приятел. Това е Турбо. Той се качва при един от дипломантите ми и го потупва с плавник, което би направил с женски пингвин. Както виждате, не се опитва да хапе. Никога не е бил вътре преди и се опитва да разбере: "Какво става? Какво прави тоя тип? Наистина, доста странно." Скоро ще видите, че дипломантът ми.. ще видите, че Турбо е доста настойчив в потупването си с плавник. Сега гледа другия човек и казва: "Наистина си странен." А сега погледнете това; не е приятелско. Така че пингвините наистина се различават по характер, точно като нашите кучета и котки.
This is Turbo the Penguin. Turbo's never been fed. He met us and got his name because he started standing under my diesel truck: a turbo truck, so we named him Turbo. Turbo has taken to knocking on the door with his beak, we let him in and he comes in here. And I just wanted to show you what happened one day when Turbo brought in a friend. So this is Turbo. He's coming up to one of my graduate students and flipper patting, which he would do to a female penguin. And you can see, he's not trying to bite. This guy has never been in before and he's trying to figure out, "What is going on? What is this guy doing? This is really pretty weird." And you'll see soon that my graduate student ... and you see, Turbo's pretty intent on his flipper patting. And now he's looking at the other guy, saying, "You are really weird." And now look at this: not friendly. So penguins really differ in their personalities just like our dogs and our cats.
Опитваме се и да събираме информацията си, и да ставаме по-грамотни технологично. Опитваме се да въвеждаме това в компютри на място. А пингвините винаги се занимават с това да ни помагат или да не ни помагат по един или друг начин. Това е система за идентификация на радио честоти. Сложихме малко парченце ориз в стъпалото на един пингвин, на което има баркод, така че да знаем кой е той. Минава по подложката и знаеш кой е.
We're also trying to collect our information and become more technologically literate. So we're trying to put that in computers in the field. And penguins are always involved in helping us or not helping us in one way or another. This is a radio frequency ID system. You put a little piece of rice in the foot of a penguin that has a barcode, so it tells you who it is. It walks over the pad, and you know who it is.
Така, ето, идват няколко пингвина. Вижте, този се връща в гнездото си. Всички се връщат по това време, минават оттук, просто влизат небрежно. Ето една женска, която бърза. Наистина тича обратно, защото е горещо, за да се опита да нахрани пиленцата. Ето още един, който ще мине безгрижно. Вижте колко е дебел. Връща се обратно, за да си храни пиленцата. После осъзнавам, че се правят на крале на кутията. Това горе е моята кутия, и това е системата, която действа. Виждате този пингвин, наминава, поглежда тези жици, не му харесва оная жица. Измъква жицата; нямаме данни.
Okay, so here are a few penguins coming in. See, this one's coming back to its nest. They're all coming in at this time, walking across there, just kind of leisurely coming in. Here's a female that's in a hurry. She's got food. She's really rushing back, because it's hot, to try to feed her chicks. And then there's another fellow that will leisurely come by. Look how fat he is. He's walking back to feed his chicks. Then I realize that they're playing king of the box. This is my box up here, and this is the system that works. You can see this penguin, he goes over, he looks at those wires, does not like that wire. He unplugs the wire; we have no data.
(Смях)
(Laughter)
Наистина изумителни създания. Така. Най-важното е, че само ти можеш да промениш самия себе си. И е единствен ти можеш да промениш света, и да го направиш по-добър за хората, както и за пингвините.
So, they really are pretty amazing creatures. OK. Most important thing is: Only you can change yourself, and only you can change the world and make it better, for people as well as penguins.
Много ви благодаря.
So, thank you very much. (Applause)