There are two groups of women when it comes to screening mammography -- women in whom mammography works very well and has saved thousands of lives and women in whom it doesn't work well at all. Do you know which group you're in? If you don't, you're not alone. Because the breast has become a very political organ. The truth has become lost in all the rhetoric coming from the press, politicians, radiologists and medical imaging companies. I will do my best this morning to tell you what I think is the truth. But first, my disclosures. I am not a breast cancer survivor. I'm not a radiologist. I don't have any patents, and I've never received any money from a medical imaging company, and I am not seeking your vote.
Er zijn twee groepen vrouwen als we het over mammografie-screening hebben - vrouwen bij wie mammografie goed werkt en duizenden levens heeft gered en vrouwen bij wie het helemaal niet goed werkt. Weet jij tot welke groep jij behoort? Zo niet, dan ben je niet alleen. Want de borst is een erg politiek orgaan geworden. De waarheid is zoekgeraakt in alle retoriek van de pers, politici, radiologen en bedrijven die medische beeldapparatuur maken. Ik ga vanmorgen mijn best doen om jullie te vertellen wat volgens mij de waarheid is. Maar eerst, enkele toelichtingen. Ik ben geen overlevende van borstkanker. Ik ben geen radioloog. Ik heb geen patenten en ik heb nooit geld ontvangen van een bedrijf dat apparatuur voor medische beeldvorming ontwikkelt. En je hoeft niet op mij te stemmen.
(Laughter)
(Gelach)
What I am is a doctor of internal medicine who became passionately interested in this topic about 10 years ago when a patient asked me a question. She came to see me after discovering a breast lump. Her sister had been diagnosed with breast cancer in her 40s. She and I were both very pregnant at that time, and my heart just ached for her, imagining how afraid she must be. Fortunately, her lump proved to be benign. But she asked me a question: how confident was I that I would find a tumor early on her mammogram if she developed one? So I studied her mammogram, and I reviewed the radiology literature, and I was shocked to discover that, in her case, our chances of finding a tumor early on the mammogram were less than the toss of a coin.
Wat ik wel ben, is een internist die een passie ontwikkelde voor dit onderwerp toen zo'n 10 jaar geleden een patiënt een vraag stelde aan mij. Ze kwam bij mij nadat ze een knobbeltje in haar borst had ontdekt. Bij haar zus was borstkanker geconstateerd toen ze in de veertig was. We waren beiden heel erg zwanger en mijn hart ging naar haar uit, terwijl ik me voorstelde hoe bang ze moest zijn. Gelukkig bleek het knobbeltje goedaardig te zijn. Maar ze stelde mij een vraag: hoe zeker ik was dat ik een tumor in een vroeg stadium zou zien op haar mammogram, mocht ze er een ontwikkelen? Dus bekeek ik haar mammogram en herlas de radiologieliteratuur. Ik was geschokt toen ik erachter kwam dat in haar geval de kans om een tumor in een vroeg stadium te vinden op een mammogram, enorm klein was.
You may recall a year ago when a firestorm erupted after the United States Preventive Services Task Force reviewed the world's mammography screening literature and issued a guideline recommending against screening mammograms in women in their 40s. Now everybody rushed to criticize the Task Force, even though most of them weren't in anyway familiar with the mammography studies. It took the Senate just 17 days to ban the use of the guidelines in determining insurance coverage. Radiologists were outraged by the guidelines. The pre-eminent mammographer in the United States issued the following quote to the Washington Post. The radiologists were, in turn, criticized for protecting their own financial self-interest. But in my view, the radiologists are heroes. There's a shortage of radiologists qualified to read mammograms, and that's because mammograms are one of the most complex of all radiology studies to interpret, and because radiologists are sued more often over missed breast cancer than any other cause. But that very fact is telling.
Misschien herinner je je nog dat er een jaar geleden een storm van protest uitbarstte nadat de United States Preventive Services Task Force de wereldwijde literatuur over mammografie screening herzag en een richtlijn uitbracht die adviseerde tegen mammografie-screening bij vrouwen in de veertig. Iedereen bekritiseerde de Task Force, ook al waren de meesten niet op de hoogte van de onderzoeken naar mammografie. De senaat had maar 17 dagen nodig om het gebruik van de richtlijnen te verbieden bij het bepalen van de verzekeringsdekking. Radiologen waren verontwaardigd door de richtlijnen. De meest vooraanstaande mammografist in de Verenigde Staten gaf het volgende citaat aan de Washington Post. Van de radiologen op hun beurt werd gezegd dat ze alleen maar opkwamen voor hun eigen financiële belang. Maar naar mijn mening zijn de radiologen helden. Er is een tekort aan radiologen die gekwalificeerd zijn om mammogrammen te lezen, en dat komt omdat mammogrammen het moeilijkst te interpreteren zijn in de radiologie, en omdat radiologen vaker worden aangeklaagd omdat ze borstkanker over het hoofd hebben gezien, meer dan voor andere oorzaken. Maar juist dat zegt veel.
Where there is this much legal smoke, there is likely to be some fire. The factor most responsible for that fire is breast density. Breast density refers to the relative amount of fat -- pictured here in yellow -- versus connective and epithelial tissues -- pictured in pink. And that proportion is primarily genetically determined. Two-thirds of women in their 40s have dense breast tissue, which is why mammography doesn't work as well in them. And although breast density generally declines with age, up to a third of women retain dense breast tissue for years after menopause.
Waar zoveel juridische rook is, daar zal vast ook wel vuur zijn. De grootste oorzaak voor dat vuur is borstweefseldichtheid. Borstweefseldichtheid wil zeggen de hoeveelheid vet -- dat zie je hier in het geel -- in verhouding tot bindweefsel en epitheelweefsel -- in het roze op deze afbeelding. Die verhouding wordt voornamelijk genetisch bepaald. Twee derde van vrouwen in de veertig heeft dicht borstweefsel en daarom werkt mammografie bij hen niet zo goed. Hoewel de dichtheid van borstweefsel in het algemeen afneemt met de leeftijd, behoudt bijna een derde van de vrouwen dicht borstweefsel tot jaren na de menopauze.
So how do you know if your breasts are dense? Well, you need to read the details of your mammography report. Radiologists classify breast density into four categories based on the appearance of the tissue on a mammogram. If the breast is less than 25 percent dense, that's called fatty-replaced. The next category is scattered fibroglandular densities, followed by heterogeneously dense and extremely dense. And breasts that fall into these two categories are considered dense. The problem with breast density is that it's truly the wolf in sheep's clothing. Both tumors and dense breast tissue appear white on a mammogram, and the X-ray often can't distinguish between the two. So it's easy to see this tumor in the upper part of this fatty breast. But imagine how difficult it would be to find that tumor in this dense breast. That's why mammograms find over 80 percent of tumors in fatty breasts, but as few as 40 percent in extremely dense breasts.
Hoe kun je weten of je borsten dicht weefsel hebben? Nou, dan moet je de details van je mammografierapport lezen. Radiologen classificeren borstweefseldichtheid in vier categorieën gebaseerd op hoe het weefsel eruit ziet op een mammogram. Als het borstweefsel minder dan 25 procent dicht is, heet dat ‘bijna helemaal vet’. De volgende categorie ‘verspreid fibroglandulair weefsel’ gevolgd door 'heterogeen dicht borstklierweefsel' en tenslotte 'extreem dicht borstklierweefsel'. Het weefsel van borsten die in die laatste twee categorieën vallen, wordt beschouwd als dicht. Het probleem met borstweefseldichtheid is dat we het echt hebben over een wolf in schaapskleren. Zowel tumoren als dicht borstweefsel zien er op een mammogram uit als een witte vlek. De röntgenfoto maakt geen onderscheid tussen de twee. Dus is het gemakkelijk om deze tumor te zien in het bovenste gedeelte van deze borst die in de categorie 'bijna helemaal vet' past. Maar stel je eens voor hoe moeilijk het zou zijn om die tumor te vinden in deze borst met dicht weefsel. Daarom vindt een mammogram 80% van de tumoren in 'bijna helemaal vet'-borsten, maar slechts 40% in borsten met extreem dicht weefsel.
Now it's bad enough that breast density makes it hard to find a cancer, but it turns out that it's also a powerful predictor of your risk for breast cancer. It's a stronger risk factor than having a mother or a sister with breast cancer. At the time my patient posed this question to me, breast density was an obscure topic in the radiology literature, and very few women having mammograms, or the physicians ordering them, knew about this. But what else could I offer her?
Het is erg genoeg dat dicht borstweefsel het moeilijk maakt een tumor te vinden, maar het blijkt ook nog eens een belangrijke voorspeller van het risico op het krijgen van borstkanker. Borstweefseldichtheid is een grotere risicofactor dan een moeder of zus hebben met borstkanker. Toen mijn patiënt me deze vraag stelde, was borstweefseldichtheid een onbekend onderwerp in de radiologieliteratuur. Slechts weinig vrouwen die een mammogram ondergingen noch de artsen die er opdracht voor gaven, wisten hiervan. Maar wat kon ik anders nog aanbieden?
Mammograms have been around since the 1960's, and it's changed very little. There have been surprisingly few innovations, until digital mammography was approved in 2000. Digital mammography is still an X-ray of the breast, but the images can be stored and manipulated digitally, just like we can with a digital camera. The U.S. has invested four billion dollars converting to digital mammography equipment, and what have we gained from that investment? In a study funded by over 25 million taxpayer dollars, digital mammography was found to be no better over all than traditional mammography, and in fact, it was worse in older women. But it was better in one group, and that was women under 50 who were pre-menopausal and had dense breasts, and in those women, digital mammography found twice as many cancers, but it still only found 60 percent. So digital mammography has been a giant leap forward for manufacturers of digital mammography equipment, but it's been a very small step forward for womankind.
Mammografie bestaat sinds de jaren 1960. Er is maar weinig veranderd. Er zijn verbazingwekkend weinig vernieuwingen geweest totdat digitale mammografie werd goedgekeurd in 2000. Digitale mammografie is nog altijd een röntgenfoto van de borst, maar de beelden kunnen digitaal worden opgeslagen en veranderd, net zoals we dat kunnen met een digitaal fototoestel. The VS heeft vier miljard geïnvesteerd in de aanschaf van materiaal voor digitale mammografie. Wat voor voordeel hebben we van die investering? Uit een studie, betaald met meer dan 25 miljoen dollar belastingsgeld, is gebleken dat digitale mammografie niet beter is dan traditionele mammografie. Het scoort zelfs slechter bij oudere vrouwen. Maar voor één groep werkte het wel beter: vrouwen onder de 50 die nog niet in de menopauze waren en borsten met dicht weefsel hebben. Bij die vrouwen, vond digitale mammografie twee keer zoveel tumoren, maar nog steeds slechts 60 procent. Dus digitale mammografie was een gigantische sprong vooruit voor de fabrikanten van apparatuur voor digitale mammografie, maar slechts een heel klein stapje voor vrouwen.
What about ultrasound? Ultrasound generates more biopsies that are unnecessary relative to other technologies, so it's not widely used. And MRI is exquisitely sensitive for finding tumors, but it's also very expensive. If we think about disruptive technology, we see an almost ubiquitous pattern of the technology getting smaller and less expensive. Think about iPods compared to stereos. But it's the exact opposite in health care. The machines get ever bigger and ever more expensive. Screening the average young woman with an MRI is kind of like driving to the grocery store in a Hummer. It's just way too much equipment. One MRI scan costs 10 times what a digital mammogram costs. And sooner or later, we're going to have to accept the fact that health care innovation can't always come at a much higher price.
En echo's dan? Echo’s geven aanleiding tot meer onnodige biopten in vergelijking met andere technieken. Ze worden dus niet vaak gebruikt. MRI-scans zijn erg goed in het vinden van tumoren maar ook heel erg duur. Als we aan nieuwe technologie denken, zien we een bijna alomtegenwoordig patroon van technologie die steeds kleiner en goedkoper wordt. Denk bijvoorbeeld aan iPods in vergelijking tot stereo's. Maar in de gezondheidszorg is het omgekeerde waar. De apparaten worden steeds groter en steeds duurder. De doorsnee jonge vrouw screenen met een MRI is als met je Hummer naar de supermarkt rijden: gewoon veel te veel apparatuur. Een MRI-scan kost 10 keer zoveel als een digitaal mammogram. Vroeg of laat moeten we accepteren dat innovatie in de gezondheidszorg niet altijd kan tegen een veel hogere prijs.
Malcolm Gladwell wrote an article in the New Yorker on innovation, and he made the case that scientific discoveries are rarely the product of one individual's genius. Rather, big ideas can be orchestrated, if you can simply gather people with different perspectives in a room and get them to talk about things that they don't ordinarily talk about. It's like the essence of TED. He quotes one innovator who says, "The only time a physician and a physicist get together is when the physicist gets sick." (Laughter) This makes no sense, because physicians have all kinds of problems that they don't realize have solutions. And physicists have all kinds of solutions for things that they don't realize are problems. Now, take a look at this cartoon that accompanied Gladwell's article, and tell me if you see something disturbing about this depiction of innovative thinkers.
Malcolm Gladwell heeft een artikel geschreven in de New Yorker over innovatie. Hij beargumenteerde daarin dat wetenschappelijke ontdekkingen maar zelden het product zijn van één briljant individu. In tegendeel: je kunt grote ideeën laten ontstaan als je gewoonweg mensen met verschillende perspectieven rond de tafel zet en ze met elkaar aan de praat krijgt over dingen waar ze normaal gesproken niet over praten. Eigenlijk de essentie van TED dus. Hij citeert een innovator die zegt: "Een arts en een natuurkundige ontmoeten elkaar enkel wanneer de natuurkundige ziek is." (Gelach) Dit is niet logisch, want artsen hebben allerlei soorten problemen waarvan ze zich niet realiseren dat er oplossingen voor zijn. En natuurkundigen hebben allerlei oplossing voor dingen waarvan ze niet doorhebben dat het problemen zijn. Kijk eens naar deze cartoon die naast Gladwells artikel geprint stond en vertel me dan eens of je iets zorgwekkends ziet aan deze weergave van innovatieve denkers.
(Laughter)
(Gelach)
So if you will allow me a little creative license, I will tell you the story of the serendipitous collision of my patient's problem with a physicist's solution. Shortly after her visit, I was introduced to a nuclear physicist at Mayo named Michael O'Conner, who was a specialist in cardiac imaging, something I had nothing to do with. And he happened to tell me about a conference he'd just returned from in Israel, where they were talking about a new type of gamma detector. Now gamma imaging has been around for a long time to image the heart, and it had even been tried to image the breast. But the problem was that the gamma detectors were these huge, bulky tubes, and they were filled with these scintillating crystals, and you just couldn't get them close enough around the breast to find small tumors. But the potential advantage was that gamma rays, unlike X-rays, are not influenced by breast density. But this technology could not find tumors when they're small, and finding a small tumor is critical for survival. If you can find a tumor when it's less than a centimeter, survival exceeds 90 percent, but drops off rapidly as tumor size increases. But Michael told me about a new type of gamma detector that he'd seen, and this is it. It's made not of a bulky tube, but of a thin layer of a semiconductor material that serves as the gamma detector. And I started talking to him about this problem with breast density, and we realized that we might be able to get this detector close enough around the breast to actually find small tumors.
Als jullie me een beetje creatieve ruimte geven, dan wil ik jullie het verhaal vertellen van de toevallige botsing van het probleem van mijn patiënt en de oplossing van een natuurkundige. Kort nadat ze bij me langs was geweest, werd ik voorgesteld aan een kernfysicus bij Mayo, Michael O'Conner, een specialist in cardiale beeldvorming, iets waar ik absoluut niks mee te maken had. Hij vertelde me toevallig over een conferentie in Israël waar hij onlangs was geweest waar gesproken werd over een nieuw soort gammadetector. Gamma-beeldvorming bestaat al lange tijd voor het in beeld brengen van het hart, en er zijn ook tests geweest voor het toepassen op de borst. Maar het probleem was dat de gammadetectoren enorm omvangrijke tubes waren vol met sprankelende kristallen en die kon je niet dicht genoeg bij de borst brengen om kleine tumoren op te sporen. Maar het potentiële voordeel was dat gammastralen, in tegenstelling tot röntgenstralen, niet beïnvloed worden door borstweefseldichtheid. Maar deze technologie kon geen kleine tumoren opsporen. En het vinden van een kleine tumor is essentieel voor de overlevingskansen. Als je een tumor kan vinden als hij kleiner is dan één centimeter, is de overlevingskans hoger dan 90 procent, maar dat percentage verlaagt snel als de tumor groter wordt. Michael vertelde me over een nieuwe soort gammadetector die hij had gezien, deze. Hij is niet gemaakt met een omvangrijke buis, maar van een dunne laag halfgeleidend materiaal dat dienst doet als de gammadetector. Ik begon met hem te praten over het probleem met dicht borstweefsel, en we realiseerden ons dat we deze detector misschien dicht genoeg om de borst heen zouden kunnen leggen om kleine tumoren op te sporen.
So after putting together a grid of these cubes with tape -- (Laughter) -- Michael hacked off the X-ray plate of a mammography machine that was about to be thrown out, and we attached the new detector, and we decided to call this machine Molecular Breast Imaging, or MBI. This is an image from our first patient. And you can see, using the old gamma technology, that it just looked like noise. But using our new detector, we could begin to see the outline of a tumor.
Nadat we een rooster van zulke buizen met wat tape aan elkaar hadden geplakt -- (Gelach) -- hakte Michael de röntgenplaat van een mammografische machine die zou worden weggegooid. We maakten de nieuwe detector eraan vast, en besloten dat we dit apparaat Molecular Breast Imaging, of MBI zouden noemen. Dit is een beeld van onze eerste patiënt. Je kunt zien dat met de oude gammatechnologie, dat beeld eruit ziet als ruis. Maar met onze nieuwe detector, konden we de vorm van een tumor onderscheiden.
So here we were, a nuclear physicist, an internist, soon joined by Carrie Hruska, a biomedical engineer, and two radiologists, and we were trying to take on the entrenched world of mammography with a machine that was held together by duct tape. To say that we faced high doses of skepticism in those early years is just a huge understatement, but we were so convinced that we might be able to make this work that we chipped away with incremental modifications to this system. This is our current detector. And you can see that it looks a lot different. The duct tape is gone, and we added a second detector on top of the breast, which has further improved our tumor detection.
Daar stonden we dan, een kernfysicus, een internist, en niet veel later ook Carrie Hruska, een biomedisch ingenieur, en twee radiologen. We probeerden de goed afgeschermde wereld van de mammografie aan te pakken met een apparaat dat met plakband aan elkaar hing. Zeggen dat we veel sceptici tegenkwamen in die eerste jaren is een enorm understatement. Maar we waren er zo van overtuigd dat het ons zou lukken dat we met kleine aanpassingen verder werkten aan dit systeem. Dit is onze detector nu. Jullie kunnen zien dat hij er een stuk anders uitziet. Geen plakband meer, en we hebben een tweede detector boven de borst toegevoegd, wat tumordetectie nog verder heeft verbeterd.
So how does this work? The patient receives an injection of a radio tracer that's taken up by rapidly proliferating tumor cells, but not by normal cells, and this is the key difference from mammography. Mammography relies on differences in the appearance of the tumor from the background tissue, and we've seen that those differences can be obscured in a dense breast. But MBI exploits the different molecular behavior of tumors, and therefore, it's impervious to breast density. After the injection, the patient's breast is placed between the detectors. And if you've ever had a mammogram -- if you're old enough to have had a mammogram -- you know what comes next: pain. You may be surprised to know that mammography is the only radiologic study that's regulated by federal law, and the law requires that the equivalent of a 40-pound car battery come down on your breast during this study. But with MBI, we use just light, pain-free compression. (Applause) And the detector then transmits the image to the computer.
Hoe werkt het? De patiënt krijgt een injectie met radioactieve merkstof die wordt opgenomen door tumorcellen die zich snel vermeerderen, maar niet door normale cellen. Dat is het grote onderscheid met mammografie. Mammografie steunt op verschillen in het uiterlijk van de tumor vergeleken met het weefsel eromheen, en we hebben net gezien dat die verschillen in dicht borstweefsel niet altijd duidelijk zijn. Maar MBI maakt gebruik van het verschil in moleculair gedrag van tumoren en daarom heeft weefseldichtheid geen invloed. Na de injectie wordt de borst van de patiënt tussen de detectoren geplaatst. Als je ooit een mammogram hebt gehad -- als je oud genoeg bent om er een te hebben gehad -- dan weet je wat er dan komt: pijn. Het komt misschien als een verrassing, maar mammografie is het enige radiologisch onderzoek dat door federale wetten gereguleerd is, en de wet eist dat het equivalent van een autobatterij van bijna 20 kg op je borst neerkomt tijdens het onderzoek. Maar met MBI gebruiken we lichte, pijnloze druk. (Applaus) De detector stuurt dan het beeld naar de computer.
So here's an example. You can see, on the right, a mammogram showing a faint tumor, the edges of which are blurred by the dense tissue. But the MBI image shows that tumor much more clearly, as well as a second tumor, which profoundly influence that patient's surgical options. In this example, although the mammogram found one tumor, we were able to demonstrate three discrete tumors -- one is small as three millimeters.
Een voorbeeld. Rechts zie je een mammogram waarop een vage tumor te zien is, waarvan de randen moeilijk zichtbaar zijn door het dichte weefsel. Maar het MBI-beeld toont de tumor veel duidelijker, en vindt ook een tweede tumor, wat grote invloed heeft op de behandelingsmogelijkheden van de patiënt. In dit voorbeeld vond het mammogram maar één tumor, maar wij konden drie losse tumoren onderscheiden -- waarvan één kleiner dan drie millimeter.
Our big break came in 2004. After we had demonstrated that we could find small tumors, we used these images to submit a grant to the Susan G. Komen Foundation. And we were elated when they took a chance on a team of completely unknown investigators and funded us to study 1,000 women with dense breasts, comparing a screening mammogram to an MBI. Of the tumors that we found, mammography found only 25 percent of those tumors. MBI found 83 percent. Here's an example from that screening study. The digital mammogram was read as normal and shows lots of dense tissue, but the MBI shows an area of intense uptake, which correlated with a two-centimeter tumor. In this case, a one-centimeter tumor. And in this case, a 45-year-old medical secretary at Mayo, who had lost her mother to breast cancer when she was very young, wanted to enroll in our study. And her mammogram showed an area of very dense tissue, but her MBI showed an area of worrisome uptake, which we can also see on a color image. And this corresponded to a tumor the size of a golf ball. But fortunately it was removed before it had spread to her lymph nodes.
Onze grote kans kwam in 2004. Nadat we hadden aangetoond dat we kleine tumoren konden opsporen, gebruikten we deze beelden om subsidie aan te vragen bij de Susan G. Komen Foundation. We waren dolblij toen ze ons team van volkomen onbekende onderzoekers de kans gaf een onderzoek te doen met 1000 vrouwen met dicht borstweefsel, om een mammogram-screening te vergelijken met een MBI. Van de tumoren die wij vonden, vond mammografie er maar 25 procent. MBI vond er 83 procent. Hier een voorbeeld van dat screening-onderzoek. Het digitale mammogram zag er normaal uit en liet veel dicht weefsel zien, maar de MBI toont een gebied met intense opname van de vloeistof, wat overeen kwam met een tumor van twee centimeter. In dit geval, een tumor van één centimeter. En in dit geval ging het om een 45 jarige medische secretaresse bij Mayo, wier moeder overleden was aan borstkanker toen ze heel jong was. Ze wilde zich aanmelden voor ons onderzoek. Haar mammogram toonde een gebied met erg dicht weefsel, maar haar MBI toonde een gebied met een zorgwekkende opname die we ook kunnen zien in kleur. Die opname kwam overeen met een tumor zo groot als een golfbal. Gelukkig werd de tumor verwijderd voordat de kanker zich verspreid had naar haar lymfeklieren.
So now that we knew that this technology could find three times more tumors in a dense breast, we had to solve one very important problem. We had to figure out how to lower the radiation dose, and we have spent the last three years making modifications to every aspect of the imaging system to allow this. And I'm very happy to report that we're now using a dose of radiation that is equivalent to the effective dose from one digital mammogram. And at this low dose, we're continuing this screening study, and this image from three weeks ago in a 67-year-old woman shows a normal digital mammogram, but an MBI image showing an uptake that proved to be a large cancer. So this is not just young women that it's benefiting. It's also older women with dense tissue. And we're now routinely using one-fifth the radiation dose that's used in any other type of gamma technology.
Nu we wisten dat deze technologie drie keer meer tumoren kon vinden in een borst met dicht weefsel, was er een groot probleem dat we moesten oplossen. We moesten een manier vinden om de stralingsdosis te verminderen. We zijn de afgelopen drie jaar bezig geweest om elk element van het beeldsysteem aan te passen om dit te bereiken. Ik ben blij te kunnen zeggen dat we nu een stralingsdosis gebruiken die gelijk is aan de effectieve dosis van een digitaal mammogram. Met deze lage dosis gaan we verder met ons screening-onderzoek, en dit beeld van drie weken geleden van een 67 jarige vrouw laat een normaal digitaal mammogram zien, maar een MBI beeld toonde een grote opname, die een grote tumor bleek te zijn. Dus dit helpt niet alleen jonge vrouwen. Ook oudere vrouwen met dicht weefsel. We gebruiken nu routinematig één vijfde van de stralingsdosis gebruikt in andere soorten gammatechnologie.
MBI generates four images per breast. MRI generates over a thousand. It takes a radiologist years of specialty training to become expert in differentiating the normal anatomic detail from the worrisome finding. But I suspect even the non-radiologists in the room can find the tumor on the MBI image. But this is why MBI is so potentially disruptive -- it's as accurate as MRI, it's far less complex to interpret, and it's a fraction of the cost. But you can understand why there may be forces in the breast-imaging world who prefer the status quo.
MBI genereert vier beelden per borst. MRI genereert er duizenden. Een radioloog moet jarenlang speciale training volgen om expert te worden in het onderscheid maken tussen normaal anatomische details en zorgwekkende resultaten. Maar ik verwacht dat zelfs de niet-radiologen hier in de zaal de tumor kunnen vinden op een MBI beeld. Maar dit is ook waarom MBI zo'n omwenteling zou kunnen betekenen. Het is net zo precies als MRI, veel minder complex om te interpreteren, en kost maar een fractie van MRI. Maar u kunt zich voorstellen waarom er misschien krachten zijn in de beeldvorming wereld die de dingen liever laten zoals ze zijn.
After achieving what we felt were remarkable results, our manuscript was rejected by four journals. After the fourth rejection, we requested reconsideration of the manuscript, because we strongly suspected that one of the reviewers who had rejected it had a financial conflict of interest in a competing technology. Our manuscript was then accepted and will be published later this month in the journal Radiology. (Applause) We still need to complete the screening study using the low dose, and then our findings will need to be replicated at other institutions, and this could take five or more years. If this technology is widely adopted, I will not benefit financially in any way, and that is very important to me, because it allows me to continue to tell you the truth. But I recognize -- (Applause) I recognize that the adoption of this technology will depend as much on economic and political forces as it will on the soundness of the science.
Nadat we, naar onze mening, opmerkelijke resultaten hadden geboekt, werd ons manuscript door vier tijdschriften afgewezen. Na de vierde afwijzing, hebben we heroverweging van ons manuscript aangevraagd omdat we sterke vermoedens hadden dat een van de reviewers die het had afgewezen een financieel belangenconflict had in een concurrerende technologie. Ons manuscript werd toen geaccepteerd en het wordt later deze maand gepubliceerd in het tijdschrift Radiology, (Applaus) Ons screening-onderzoek met de lage dosis moet nog worden afgerond, en dan moeten onze bevindingen worden herhaald bij andere instellingen. Dat kan wel meer dan vijf jaar duren. Als deze technologie op meer plaatsen word aangenomen, zal ik daar op geen enkele manier financieel beter van worden. Dat vind ik heel erg belangrijk want daarom kan ik jullie de waarheid blijven vertellen. Maar ik erken -- (Applaus) Ik erken dat het aannemen van deze technologie net zoveel zal afhangen van economische en politieke machten als van de betrouwbaarheid van de wetenschap.
The MBI unit has now been FDA approved, but it's not yet widely available. So until something is available for women with dense breasts, there are things that you should know to protect yourself. First, know your density. Ninety percent of women don't, and 95 percent of women don't know that it increases your breast cancer risk. The State of Connecticut became the first and only state to mandate that women receive notification of their breast density after a mammogram. I was at a conference of 60,000 people in breast-imaging last week in Chicago, and I was stunned that there was a heated debate as to whether we should be telling women what their breast density is. Of course we should. And if you don't know, please ask your doctor or read the details of your mammography report. Second, if you're pre-menopausal, try to schedule your mammogram in the first two weeks of your menstrual cycle, when breast density is relatively lower. Third, if you notice a persistent change in your breast, insist on additional imaging. And fourth and most important, the mammography debate will rage on, but I do believe that all women 40 and older should have an annual mammogram.
De MBI-unit is nu goedgekeurd door de FDA, maar nog niet op veel plaatsen beschikbaar. Dus totdat er iets beschikbaar is voor vrouwen met dicht borstweefsel, zijn er een paar dingen die je moet weten om jezelf te beschermen. Ten eerste: weet wat je dichtheid is. 90 procent van de vrouwen weet dat niet, en 95 procent van de vrouwen weet niet dat het je kans op borstkanker vergroot. Connecticut is de eerste en enige staat waar vrouwen op de hoogte moeten worden gebracht van hun borstweefseldichtheid na een mammogram. Vorige week was is op een conferentie in Chicago met 60.000 mensen uit de borst-beeldvorming-wereld. Ik was verbijsterd over de verhitte discussie of we vrouwen al dan niet moeten vertellen wat hun borstweefseldichtheid is. Natuurlijk moeten we dat. Als je het niet weet, vraag het je dokter of lees de details van je mammografierapport. Ten tweede: als je nog niet in de menopauze zit, probeer je mammogram te laten nemen in de eerste twee weken van je menstruele cyclus, want dan is de weefseldichtheid relatief lager. Ten derde: als je een blijvende verandering in je borst opmerkt, sta op extra beelden. Ten vierde, erg belangrijk: het mammografiedebat zal doorgaan maar ik geloof dat alle vrouwen boven de 40 elk jaar een mammogram moeten ondergaan.
Mammography isn't perfect, but it's the only test that's been proven to reduce mortality from breast cancer. But this mortality banner is the very sword which mammography's most ardent advocates use to deter innovation. Some women who develop breast cancer die from it many years later, and most women, thankfully, survive. So it takes 10 or more years for any screening method to demonstrate a reduction in mortality from breast cancer. Mammography's the only one that's been around long enough to have a chance of making that claim. It is time for us to accept both the extraordinary successes of mammography and the limitations. We need to individualize screening based on density. For women without dense breasts, mammography is the best choice. But for women with dense breasts; we shouldn't abandon screening altogether, we need to offer them something better.
Mammografie is niet perfect, maar het is de enige test waarvan het bewezen is dat hij borstkankersterftecijfers vermindert. Maar die sterftecijfers worden juist gebruikt als argument door de felste voorstanders van mammografie om innovatie tegen te houden. Sommige vrouwen die borstkanker ontwikkelen, sterven er jaren later aan. De meeste vrouwen overleven gelukkig. Dus het duurt 10 jaar of langer voordat een screeningmethode een vermindering in sterfte door borstkanker kan aantonen. Mammografie is de enige methode die lang genoeg bestaat om ook maar een kans te hebben dat te beweren. Het is tijd om zowel de uitzonderlijke successen als ook de beperkingen van mammografie te accepteren. Screening moet op een meer individuele manier gebeuren, gebaseerd op dichtheid. Voor vrouwen die geen dicht borstweefsel hebben, is mammografie de beste optie. Maar voor vrouwen met dicht borstweefsel moeten we screening niet opgeven, maar iets beters aanbieden.
The babies that we were carrying when my patient first asked me this question are now both in middle school, and the answer has been so slow to come. She's given me her blessing to share this story with you. After undergoing biopsies that further increased her risk for cancer and losing her sister to cancer, she made the difficult decision to have a prophylactic mastectomy. We can and must do better, not just in time for her granddaughters and my daughters, but in time for you.
De baby's die we droegen toen mijn patiënt me voor het eerst deze vraag stelde, zitten nu allebei op de middelbare school, zolang heeft het geduurd voor er een antwoord kwam. Ze heeft me toestemming gegeven dit verhaal met jullie te delen. Na verscheidene biopten die haar kans op kanker nog meer vergroot hebben en nadat haar zus overleed aan kanker, heeft ze het moeilijke besluit genomen om een preventieve borstamputatie te ondergaan. We kunnen en moeten beter doen dan dat, niet alleen op tijd voor haar kleindochters, en voor mijn dochters, maar op tijd voor jullie.
Thank you.
Dank je.
(Applause)
(Applaus)