If you can't imagine life without chocolate, you're lucky you weren't born before the 16th century. Until then, chocolate only existed in Mesoamerica in a form quite different from what we know. As far back as 1900 BCE, the people of that region had learned to prepare the beans of the native cacao tree. The earliest records tell us the beans were ground and mixed with cornmeal and chili peppers to create a drink - not a relaxing cup of hot cocoa, but a bitter, invigorating concoction frothing with foam. And if you thought we make a big deal about chocolate today, the Mesoamericans had us beat. They believed that cacao was a heavenly food gifted to humans by a feathered serpent god, known to the Maya as Kukulkan and to the Aztecs as Quetzalcoatl. Aztecs used cacao beans as currency and drank chocolate at royal feasts, gave it to soldiers as a reward for success in battle, and used it in rituals. The first transatlantic chocolate encounter occurred in 1519 when Hernán Cortés visited the court of Moctezuma at Tenochtitlan. As recorded by Cortés's lieutenant, the king had 50 jugs of the drink brought out and poured into golden cups. When the colonists returned with shipments of the strange new bean, missionaries' salacious accounts of native customs gave it a reputation as an aphrodisiac. At first, its bitter taste made it suitable as a medicine for ailments, like upset stomachs, but sweetening it with honey, sugar, or vanilla quickly made chocolate a popular delicacy in the Spanish court. And soon, no aristocratic home was complete without dedicated chocolate ware. The fashionable drink was difficult and time consuming to produce on a large scale. That involved using plantations and imported slave labor in the Caribbean and on islands off the coast of Africa. The world of chocolate would change forever in 1828 with the introduction of the cocoa press by Coenraad van Houten of Amsterdam. Van Houten's invention could separate the cocoa's natural fat, or cocoa butter. This left a powder that could be mixed into a drinkable solution or recombined with the cocoa butter to create the solid chocolate we know today. Not long after, a Swiss chocolatier named Daniel Peter added powdered milk to the mix, thus inventing milk chocolate. By the 20th century, chocolate was no longer an elite luxury but had become a treat for the public. Meeting the massive demand required more cultivation of cocoa, which can only grow near the equator. Now, instead of African slaves being shipped to South American cocoa plantations, cocoa production itself would shift to West Africa with Cote d'Ivoire providing two-fifths of the world's cocoa as of 2015. Yet along with the growth of the industry, there have been horrific abuses of human rights. Many of the plantations throughout West Africa, which supply Western companies, use slave and child labor, with an estimation of more than 2 million children affected. This is a complex problem that persists despite efforts from major chocolate companies to partner with African nations to reduce child and indentured labor practices. Today, chocolate has established itself in the rituals of our modern culture. Due to its colonial association with native cultures, combined with the power of advertising, chocolate retains an aura of something sensual, decadent, and forbidden. Yet knowing more about its fascinating and often cruel history, as well as its production today, tells us where these associations originate and what they hide. So as you unwrap your next bar of chocolate, take a moment to consider that not everything about chocolate is sweet.
Dacă nu-ți poți imagina viața fără ciocolată, ai noroc că nu te-ai născut înainte de secolul al XVI-lea. Până atunci, ciocolata exista doar în Mesoamerica, într-o formă destul de diferită de cea pe care o știm. Încă din 1900 î.e.n., oamenii din acea regiune învățaseră să prepare boabele arborelui de cacao originar. Cele mai vechi înregistrări ne spun că boabele erau măcinate și amestecate cu mălai și ardei iute pentru a crea o băutură, nu o ceașcă relaxantă de ciocolată caldă, ci un amestec amar, revigorant, cu spumă. Și dacă credeai că noi punem mare accent pe ciocolată în ziua de azi, mesoamericanii ne-au întrecut la acest capitol. Ei considerau cacaua o mâncare divină, dăruită oamenilor de un zeu-șarpe cu pene, cunoscut mayașilor ca Kukulkan și aztecilor ca Quetzalcoatl. Aztecii utilizau boabele de cacao ca monedă și beau ciocolată la festinele regale, o dădeau soldaților ca premiu pentru bătăliile victorioase și o utilizau în ritualuri. Primul contact transatlantic cu ciocolata a avut loc în 1519, când Hernán Cortés a vizitat Curtea din Moctezuma din Tenochtitian. Conform locotenentului lui Cortés, regele a pus la dispoziție 50 de ulcioare cu această băutură, turnate apoi în căni aurite. Când coloniștii s-au întors cu nave încărcate cu aceste boabe noi și ciudate, relatărilor obscene ale misionarilor cu privire la ritualurile aborigene au făcut ca boabele de cacao să primească reputația de afrodisiac. Inițial, gustul amar a făcut-o potrivită ca medicament pentru afecțiuni precum tulburările gastrice, dar îndulcită cu miere, zahăr sau vanilie, ciocolata a devenit o delicatesă rapid populară la Curtea Spaniei. Curând, orice casă de aristocrat era incompletă fără veselă pentru ciocolată. Producerea faimoasei băuturi era grea și consumatoare de timp la scară largă. Necesita utilizarea plantațiilor și importul de scavi în Caraibe și pe insulele de pe coasta Africii. Lumea ciocolatei avea să se schimbe pentru totdeauna în 1828, odată cu introducerea presei de cacao, de Coenraad van Houten din Amsterdam. Invenția lui putea separa grăsimea naturală a acesteia sau untul de cacao. Rămânea astfel o pudră ce putea fi combinată cu o soluție băubilă sau recombinată cu untul de cacao pentru a crea ciocolata solidă pe care o știm azi. Nu după mult timp, un ciocolatier elvețian numit Daniel Peter a adăugat lapte praf mixturii, inventând astfel ciocolata cu lapte. În secolul al XX-lea, ciocolata nu mai era un lux elitist, ci un răsfăț pentru public. Pentru a satisface cererea masivă era necesară mărirea culturii de cacao, ce putea crește numai în apropiere de ecuator. Acum, în loc de a transporta sclavi africani către plantațiile de cacao din America de Sud, producția de cacao avea să se mute în vestul Africii, unde în 2015, Coasta de Fildeș a furnizat două cincimi din totalul mondial de cacao. Dar odată cu creșterea industriei, au existat abuzuri groaznice ale drepturilor omului. Multe plantații din Africa de Vest ce aprovizionează companii occidentale utilizează sclavi și copii, ceea ce se estimează că afectează aproximativ peste 2 milioane de copii. Aceasta e o problemă complexă ce persistă în ciuda eforturilor companiilor majore de ciocolată de a se asocia cu africanii pentru a reduce exploatarea copiilor și a sclavilor. Azi, ciocolata a pătruns adânc în obiceiurile culturii noastre moderne. Datorită asocierii coloniale a ciocolatei cu culturile aborigene, combinate cu puterea publicității, ciocolata păstrează o aură de senzualitate, decadență și interzis. Totuși, știind mai multe despre istoria ei fascinantă și deseori crudă, dar și despre producția ei de azi, aflăm de unde provin aceste asociații și ce ascund. Așadar, când deschizi următorul baton de ciocolată, gândește-te un moment că nu tot ce ține de ciocolată e dulce.