A human child is born, and for quite a long time is a consumer. It cannot be consciously a contributor. It is helpless. It doesn't know how to survive, even though it is endowed with an instinct to survive. It needs the help of mother, or a foster mother, to survive. It can't afford to doubt the person who tends the child. It has to totally surrender, as one surrenders to an anesthesiologist.
Dziecko rodzi się i przez całkiem długi czas jest konsumentem. Nie może świadomie współtworzyć. Jest bezradne. Samodzielnie nie utrzyma się przy życiu, pomimo tego, że obdarzone jest instynktem przetrwania. Potrzebuje pomocy matki, lub przybranej matki, aby przeżyć. Nie może pozwolić sobie na nieufność wobec opiekuna. Musi mu się całkowicie poddać, tak jak człowiek poddaje się anestezjologowi.
It has to totally surrender. That implies a lot of trust. That implies the trusted person won't violate the trust. As the child grows, it begins to discover that the person trusted is violating the trust. It doesn't know even the word "violation." Therefore, it has to blame itself, a wordless blame, which is more difficult to really resolve -- the wordless self-blame.
Musi podporządkować się całkowicie. Do tego niezbędne jest znaczne zaufanie. Zobowiązuje to osobę której ufa, by go nie zawiodła. W miarę jak dziecko rośnie, zaczyna odkrywać, że osoba której ufa, tego zaufania nadużywa. Nie zna nawet słowa "nadużycie". Pozostaje mu wobec tego winić jedynie siebie samego. Niewysłowiona wina, albo, z czym jeszcze trudniej sobie poradzić, nieme poczucie winy.
As the child grows to become an adult: so far, it has been a consumer, but the growth of a human being lies in his or her capacity to contribute, to be a contributor. One cannot contribute unless one feels secure, one feels big, one feels: I have enough.
W miarę jak dziecko dorasta, jak dotąd będąc konsumentem, ale rozwój istoty ludzkiej, polega na jego lub jej możliwości współtworzenia bycia współtwórcą. Jednostka nie można wnosić wkładu, jeżeli nie czuje się bezpieczna, nie czuje się znacząca, nie czuje, że ma wystarczająco wiele.
To be compassionate is not a joke. It's not that simple. One has to discover a certain bigness in oneself. That bigness should be centered on oneself, not in terms of money, not in terms of power you wield, not in terms of any status that you can command in the society, but it should be centered on oneself. The self: you are self-aware. On that self, it should be centered -- a bigness, a wholeness. Otherwise, compassion is just a word and a dream.
Być współczującym to nie żarty. Nie jest to takie proste. Trzeba odkryć w sobie swoją siłę, która powinna mieć źródło w swojej własnej osobie, nie w majątku jaki posiadasz, nie we władzy jaką dysponujesz, nie w jakiejkolwiek oznace statusu społecznego, ale powinna pochodzić z głębi swojego jestestwa. Ty sam, twoja własna świadomość siebie. Ta siła powinna być skupiona wokół świadomości siebie samego, bo w innym wypadku współczucie to tylko słowo i marzenie.
You can be compassionate occasionally, more moved by empathy than by compassion. Thank God we are empathetic. When somebody's in pain, we pick up the pain.
Możesz współczuć od czasu do czasu, bardziej z powodu empatii niż ze współczucia. Bogu dzięki odczuwamy empatię. Kiedy ktoś odczuwa ból, my go również odczuwamy.
In a Wimbledon final match, these two guys fight it out. Each one has got two games. It can be anybody's game. What they have sweated so far has no meaning. One person wins. The tennis etiquette is, both the players have to come to the net and shake hands. The winner boxes the air and kisses the ground, throws his shirt as though somebody is waiting for it. (Laughter) And this guy has to come to the net. When he comes to the net, you see, his whole face changes. It looks as though he's wishing that he didn't win. Why? Empathy.
W czasie finałowego meczu na kortach Wimbledonu dwóch zawodników walczy zawzięcie. Każdy ma dwie gry. Każdy może wygrać. Ten pot, który wypocili dotychczas nie ma znaczenia. Wygra tylko jeden z nich. A etykieta tenisa wymaga by zawodnicy po meczu podeszli do siatki by uścisnąć sobie dłonie. Wygrywający unosi rękę w geście zwycięstwa i całuje ziemię, rzuca koszulkę, jakby ktoś czekał by ją złapać. (Śmiech) Potem musi podejść do siatki. A kiedy to robi, widać jak cała jego twarz się zmienia. Wygląda jakby wolał jednak nie wygrać. Czemu? Z powodu empatii.
That's human heart. No human heart is denied of that empathy. No religion can demolish that by indoctrination. No culture, no nation and nationalism -- nothing can touch it because it is empathy. And that capacity to empathize is the window through which you reach out to people, you do something that makes a difference in somebody's life -- even words, even time.
Takie jest ludzkie serce. Każdemu z ludzkim sercem dana jest empatia. Żadna religia nie może tego zniszczyć przez indoktrynację. Żadna kultura, żaden naród, nacjonalizm, nic nie może na to wpłynąć, bo to właśnie jest empatia. Zdolność do empatii, to okno, poprzez które sięgamy do innych ludzi, robimy coś co wnosi zmianę w czyjeś życie. Nawet słowa, czas.
Compassion is not defined in one form. There's no Indian compassion. There's no American compassion. It transcends nation, the gender, the age. Why? Because it is there in everybody. It's experienced by people occasionally.
Współczucie nie jest określone w jednej formie. Nie ma współczucia charakterystycznego dla mieszkańców Indii. Ani dla amerykanów. Jest ponad narodami, płcią czy wiekiem. Czemu? Ponieważ jest bliskie każdej istocie ludzkiej. Jest odczuwane okazjonalnie.
Then this occasional compassion, we are not talking about -- it will never remain occasional. By mandate, you cannot make a person compassionate. You can't say, "Please love me." Love is something you discover. It's not an action, but in the English language, it is also an action. I will come to it later.
Ale o tym współczuciu tutaj nie mówimy. To nigdy nie będzie od czasu do czasu. Nie można rozkazać komuś współczuć. Nie można powiedzieć, "Proszę kochaj mnie." Miłość to coś co odkrywasz. To nie czynność, ale w angielskim, to również czynność. Wrócę do tego później.
So one has got to discover a certain wholeness. I am going to cite the possibility of being whole, which is within our experience, everybody's experience. In spite of a very tragic life, one is happy in moments which are very few and far between. And the one who is happy, even for a slapstick joke, accepts himself and also the scheme of things in which one finds oneself.
Trzeba odkryć w sobie pewną całość. Zacytuję fragment o możliwości bycia całością, co może być doświadczone przez każdego. Pomimo bardzo tragicznego życia, można być szczęśliwym w tych rzadkich i odległych od siebie momentach. A ten, kto jest szczęśliwy, nawet z powodu błazeńskiego dowcipu, akceptuje siebie samego jak również rzeczy, w których widzi siebie.
That means the whole universe, known things and unknown things. All of them are totally accepted because you discover your wholeness in yourself. The subject -- "me" -- and the object -- the scheme of things -- fuse into oneness, an experience nobody can say, "I am denied of," an experience common to all and sundry.
To znaczy, że cały wszechświat znane nam rzeczy i nieznane rzeczy. Wszystkie one są całkowicie zaakceptowane gdyż znajdujesz w sobie pełnię. Podmiot, ja, i obiekt, schemat rzeczy, łączą się w jedność, w doznanie, o którym nikt nie może powiedzieć, "zabrano mi je", doznanie wspólne dla wszystkich bez wyjątku.
That experience confirms that, in spite of all your limitations -- all your wants, desires, unfulfilled, and the credit cards and layoffs and, finally, baldness -- you can be happy. But the extension of the logic is that you don't need to fulfill your desire to be happy. You are the very happiness, the wholeness that you want to be.
To odczucie potwierdza, że pomimo naszych ograniczeń, wszystkich chęci, pragnień, niespełnionych, kart kredytowych, zwolnień, i w końcu, łysiny, możesz być szczęśliwy. A kontynuacją tej logiki myślenia jest to, że nie trzeba starać się zaspokoić swojego pragnienia szczęścia. Jesteś całym szczęściem, całością, jaką chcesz być.
There's no choice in this: that only confirms the reality that the wholeness cannot be different from you, cannot be minus you. It has got to be you. You cannot be a part of wholeness and still be whole. Your moment of happiness reveals that reality, that realization, that recognition: "Maybe I am the whole. Maybe the swami is right.
Nie ma w tym wyboru. To tylko potwierdza że pełnia, całość, nie może być różna od ciebie, nie może być mniejsza. Musi być tobą. Nie możesz być częścią pełni i ciągle być pełnią. Twój moment szczęścia odkrywa tę rzeczywistość, realizacje, poznanie. Może jestem pełnią. Może swami mają rację.
Maybe the swami is right." You start your new life. Then everything becomes meaningful. I have no more reason to blame myself. If one has to blame oneself, one has a million reasons plus many. But if I say, in spite of my body being limited -- if it is black it is not white, if it is white it is not black: body is limited any which way you look at it. Limited.
Może swami mają rację. Zaczynasz nowe życie. Wszystko zaczyna nabierać znaczenia. Nie mam więcej powodów by się obwiniać. Jeżeli ktoś musi się winić, to ma milion powodów plus jeszcze kilka, ale jeżeli powiem, że pomimo mojego ograniczonego ciała, które jeżeli jest czarne, nie jest białe, jeżeli jest białe, nie jest czarne, jest ograniczone jakkolwiek byśmy na nie nie patrzyli. Ograniczone.
Your knowledge is limited, health is limited, and power is therefore limited, and the cheerfulness is going to be limited. Compassion is going to be limited. Everything is going to be limitless. You cannot command compassion unless you become limitless, and nobody can become limitless, either you are or you are not. Period. And there is no way of your being not limitless too.
Wiedza jest ograniczona, zdrowie też, a więc i władza jest ograniczona, i tak samo radość będzie ograniczona. Współczucie będzie ograniczone. Wszystko będzie bezgraniczne. Nie można nakazać odczuwania współczucia, chyba że staniemy się nieograniczeni, a nikt nie może stać się nieograniczony, albo się takim jest, albo się nie jest. Kropka. I twoje jestestwo również jest bez granic.
Your own experience reveals, in spite of all limitations, you are the whole. And the wholeness is the reality of you when you relate to the world. It is love first. When you relate to the world, the dynamic manifestation of the wholeness is, what we say, love. And itself becomes compassion if the object that you relate to evokes that emotion. Then that again transforms into giving, into sharing. You express yourself because you have compassion.
Pomimo wszystkich ograniczeń, twoje doświadczenia wskazują na to, że jesteś pełnią, całością. A pełnia jest twoją rzeczywistością w odniesieniu do świata. Najpierw jest miłość. Kiedy mówimy o świecie, dynamiczną manifestacją pełni jest to co określamy miłością. A ona sama w sobie staje się współczuciem jeżeli obiekt, do którego się odnosisz wywołuje u Ciebie tę emocję. I znów ta emocja w efekcie swojego istnienia powoduje, że dajesz, dzielisz się. Wyrażasz siebie ponieważ jest w tobie współczucie.
To discover compassion, you need to be compassionate. To discover the capacity to give and share, you need to be giving and sharing. There is no shortcut: it is like swimming by swimming. You learn swimming by swimming. You cannot learn swimming on a foam mattress and enter into water. (Laughter) You learn swimming by swimming. You learn cycling by cycling. You learn cooking by cooking, having some sympathetic people around you to eat what you cook. (Laughter)
Aby odkryć współczucie musisz być współczujący. Aby odkryć moc dawania i dzielenia się, musisz dawać i dzielić się. Tu nie ma drogi na skróty. To jest jak pływanie poprzez pływanie. Uczysz się pływać poprzez pływanie. Nie możesz nauczyć się pływać na piankowym materacu i później wejść do wody. (Śmiech) Uczysz się pływać pływając. Uczysz się jazdy na rowerze poprzez jazdę na rowerze. Uczysz się gotować gotując, mając wokół paru sympatycznych znajomych gotowych zjeść to, co ugotowałeś. (Śmiech)
And, therefore, what I say, you have to fake it and make it. (Laughter) You need to. My predecessor meant that. You have to act it out. You have to act compassionately.
Chodzi o to by udawać, że umiesz, aż się nauczysz. Chodzi o to by udawać, że umiesz, aż się nauczysz. (Śmiech) Tak trzeba. Mój poprzednik miał to na myśli. Musisz to odegrać. Musisz działać współczując.
There is no verb for compassion, but you have an adverb for compassion. That's interesting to me. You act compassionately. But then, how to act compassionately if you don't have compassion? That is where you fake. You fake it and make it. This is the mantra of the United States of America. (Laughter)
W angielskim nie ma czasownika dobrze określającego współczucie, Ale jest przysłówek. To jest ciekawe. Zachowujesz się współczująco. Ale jak można zachowywać się współczująco, bez współczucia? Tu właśnie udajesz. Udajesz i przez to udawanie tworzysz. To mantra USA. (Śmiech)
You fake it and make it. You act compassionately as though you have compassion: grind your teeth, take all the support system. If you know how to pray, pray. Ask for compassion. Let me act compassionately. Do it. You'll discover compassion and also slowly a relative compassion, and slowly, perhaps if you get the right teaching, you'll discover compassion is a dynamic manifestation of the reality of yourself, which is oneness, wholeness, and that's what you are.
Udawaj, aż okaże się, że już nie udajesz. Zachowuj się współczująco, jakby współczucie było w Tobie, zgrzytaj zębami, Zachowuj się współczująco, jakby współczucie było w Tobie, zgrzytaj zębami, przyjmuj wsparcie, jeżeli wiesz jak się modlić, módl się. Proś o współczucie. Pozwól mi współczuć. Działaj. Odkryjesz współczucie i powoli współczucie względne, a z czasem, jeżeli będziesz miał dobre podstawy, odkryjesz współczucie jako dynamiczną manifestację własnej rzeczywistości, która jest jednością, pełnią, i która jest Tobą.
With these words, thank you very much. (Applause)
Kończąc tymi słowami, bardzo wszystkim dziękuję. (Brawa)