There is something you know about me, something very personal, and there is something I know about every one of you and that's very central to your concerns. There is something that we know about everyone we meet anywhere in the world, on the street, that is the very mainspring of whatever they do and whatever they put up with. And that is that all of us want to be happy. In this, we are all together. How we imagine our happiness, that differs from one another, but it's already a lot that we have all in common, that we want to be happy.
Van valami, amit tudnak rólam, valami igazán személyes dolog, és van valami, amit én tudok önökről, mindannyiukról, és ez szorosan kapcsolódik mindahhoz, ami miatt általában aggódnak. Van valami, amit tudunk minden emberről, akivel valaha találkozunk ezen a földön, az utcán, ami a legfőbb forrása mindannak, amit tesznek, és annak, amit elviselnek, és ez a dolog pedig nem más, mint hogy mindannyian boldogok akarunk lenni. Ez a tulajdonságunk közös, mindannyiunkra vonatkozóan. Az, amilyennek képzeljük a boldogságunkat, egyénenként változik, de mégis, sok mindenben hasonlítunk,
Now my topic is gratefulness.
mégpedig abban, hogy mindannyian boldogok akarunk lenni.
What is the connection between happiness and gratefulness? Many people would say, well, that's very easy. When you are happy, you are grateful. But think again. Is it really the happy people that are grateful? We all know quite a number of people who have everything that it would take to be happy, and they are not happy, because they want something else or they want more of the same. And we all know people who have lots of misfortune, misfortune that we ourselves would not want to have, and they are deeply happy. They radiate happiness. You are surprised. Why? Because they are grateful. So it is not happiness that makes us grateful. It's gratefulness that makes us happy. If you think it's happiness that makes you grateful, think again. It's gratefulness that makes you happy.
Az én előadásom tárgya a hála. Hogy miképpen kapcsolódik a boldogság és a hála egymáshoz? Sokan erre azt mondanák, hogy a válasz egyszerű: amikor boldog az ember, akkor hálás. De gondolkodjunk csak el ezen még egyszer! Valóban a boldog emberek-e azok, akik igazán hálásak? Mindannyian ismerünk több olyan embert is, akiknek mindenük megvan ahhoz, hogy boldogok legyenek, és mégsem azok, mert valami másra vágynak, vagy többre abból, amijük már van. És mindannyian ismerünk olyan embereket, akiket sok szerencsétlenség ér, szerencsétlenség, amelyben mi magunk nem szeretnénk részesülni, és ők igazán boldogak. Sugárzik a boldogság belőlük. Most meglepődtek. Hogy miért van ez? Mert azok az emberek hálásak. Tehát nem a boldogság az, ami a hála érzését kelti bennünk. A hálánk az, ami boldoggá tesz minket. Ha önök azt hiszik, hogy a boldogság eléréséért kell majd hálásnak lennünk, érdemes lenne ezt újragondolniuk. A saját hálánk az, ami révén a boldogságot is megkaphatjuk.
Now, we can ask, what do we really mean by gratefulness? And how does it work? I appeal to your own experience. We all know from experience how it goes. We experience something that's valuable to us. Something is given to us that's valuable to us. And it's really given. These two things have to come together. It has to be something valuable, and it's a real gift. You haven't bought it. You haven't earned it. You haven't traded it in. You haven't worked for it. It's just given to you. And when these two things come together, something that's really valuable to me and I realize it's freely given, then gratefulness spontaneously rises in my heart, happiness spontaneously rises in my heart. That's how gratefulness happens.
Most meg feltehetjük a kérdést: mit is értünk pontosan a hála alatt? És az hogyan működik? Az önök személyes tapasztalataiból merítek. Hiszen saját tapasztalatunkból tudjuk, hogy hogyan is működik. Részesülünk valamiben, ami értékes számunkra. Valami megadatik nekünk, ami értéket hordoz. És valóban a miénk. Ennek a két dolognak együtt kell járnia. Valami értékesnek kell lennie, és ajándék kell hogy legyen. Nem olyan, amit mi vásároltunk. Nem általunk szerzett. Nem is becseréltük. Nem dolgoztunk érte. Csak egyszerűen kaptuk azt. És amikor ez a két dolog együtt jelenik meg -- valami, ami értékes számomra, és valami, amit ingyen kaptam --, akkor a hála érzése saját magától eltölti a szívem, a boldogság spontán módon kialakul bennem.
Now the key to all this is that we cannot only experience this once in a while. We cannot only have grateful experiences. We can be people who live gratefully. Grateful living, that is the thing. And how can we live gratefully? By experiencing, by becoming aware that every moment is a given moment, as we say. It's a gift. You haven't earned it. You haven't brought it about in any way. You have no way of assuring that there will be another moment given to you, and yet, that's the most valuable thing that can ever be given to us, this moment, with all the opportunity that it contains. If we didn't have this present moment, we wouldn't have any opportunity to do anything or experience anything, and this moment is a gift. It's a given moment, as we say.
Így működik a hálaérzet. És mindehhez a kulcs, hogy életünkben nem csak néha élhetjük át mindezt. Nem lehetnek egyszerűen csak élményeink, amelyekért hálásak vagyunk. Emberek lehetünk, akiknek életét betölti a hála. Hálával átszőtt élet, ez a lényeg. És hogyan élhetünk ilyen életet? Annak megtapasztalása révén, annak a tudatában, hogy minden egyes pillanat egy ajándék pillanat. Nem általunk megszerzett. Nem előidéztük valamilyen módon. Nincs semmi biztosíték arra, hogy lesz még egy másik pillanat, és mégis ez a legértékesebb dolog, amit valaha kaphattunk, ez a pillanat, mindazokkal a lehetőségekkel együtt, amelyeket magába foglal. Ha nem élünk ezzel a jelenlegi pillanattal, nem lesz már egyetlen lehetőségünk sem, hogy bármit is tegyünk, bármit is megtapasztaljunk, és ez a pillanat egy ajándék. Egy megadatott pillanat, ahogyan mondanánk.
Now, we say the gift within this gift is really the opportunity. What you are really grateful for is the opportunity, not the thing that is given to you, because if that thing were somewhere else and you didn't have the opportunity to enjoy it, to do something with it, you wouldn't be grateful for it. Opportunity is the gift within every gift, and we have this saying, opportunity knocks only once. Well, think again. Every moment is a new gift, over and over again, and if you miss the opportunity of this moment, another moment is given to us, and another moment. We can avail ourselves of this opportunity, or we can miss it, and if we avail ourselves of the opportunity, it is the key to happiness. Behold the master key to our happiness in our own hands. Moment by moment, we can be grateful for this gift.
Most pedig azt mondjuk, hogy az ajándék ebben az ajándékban valóban maga a lehetőség. Amiért ön igazán hálás, az a lehetőség, nem a dolog, ami adódott önnek, mert ha az valahol máshol lenne, és önnek nem lenne rá lehetősége, hogy élvezhesse azt, hogy felhasználhassa, akkor nem lenne hálás érte. A lehetőség a minden ajándékban rejlő ajándék, és van ez a mondásunk, hogy ragadjuk meg a lehetőséget. Gondolkodjanak csak el ezen! Minden pillanat egy ajándék, minden egyes pillanat, és ha elszalasztja e pillanat kínálta lehetőséget, egy újabb pillanat következik, és újabb és újabb. Ki tudjuk használni ezt a lehetőséget, vagy el tudjuk szalasztani, és ha kihasználjuk azt, akkor megkapjuk a kulcsot a boldogsághoz. Kezünkben tarthatjuk a boldogság legfőbb kulcsát. Pillanatról pillanatra,
Does that mean that we can be grateful for everything? Certainly not. We cannot be grateful for violence, for war, for oppression, for exploitation. On the personal level, we cannot be grateful for the loss of a friend, for unfaithfulness, for bereavement. But I didn't say we can be grateful for everything. I said we can be grateful in every given moment for the opportunity, and even when we are confronted with something that is terribly difficult, we can rise to this occasion and respond to the opportunity that is given to us. It isn't as bad as it might seem. Actually, when you look at it and experience it, you find that most of the time, what is given to us is the opportunity to enjoy, and we only miss it because we are rushing through life and we are not stopping to see the opportunity.
hálásak lehetünk ezért az ajándékért. Ez azt jelenti, hogy mindenért hálásak lehetünk? Bizonyára nem. Nem tudunk hálásak lenni az erőszakért, a háborúért, az elnyomásért, a kizsákmányolásért. Személyes szinten nem tudunk hálásak lenni egy barát elveszítéséért, a hűtlenségért, a halálesetért. De nem is mondtam, hogy mindenért hálásak lehetünk. Azt mondtam, hogy minden pillanatban lehetünk hálásak a lehetőségért, és még akkor is eljuthatunk erre a szintre, ha valami szörnyen nehéz dologgal kell szembesülnünk, és reagálhatunk erre az adódott lehetőségre. Nem annyira rossz, mint amennyire annak tűnik. Igazából, amikor megfigyeljük és megtapasztaljuk, rájövünk, hogy legtöbbször amit kapunk, az egy lehetőség amit élvezhetünk is, és egyszerűen elmulasztjuk, mert átrohanunk az életen, és nem állunk meg, hogy észrevehessük a lehetőséget.
But once in a while, something very difficult is given to us, and when this difficult thing occurs to us, it's a challenge to rise to that opportunity, and we can rise to it by learning something which is sometimes painful. Learning patience, for instance. We have been told that the road to peace is not a sprint, but is more like a marathon. That takes patience. That's difficult. It may be to stand up for your opinion, to stand up for your conviction. That's an opportunity that is given to us. To learn, to suffer, to stand up, all these opportunities are given to us, but they are opportunities, and those who avail themselves of those opportunities are the ones that we admire. They make something out of life. And those who fail get another opportunity. We always get another opportunity. That's the wonderful richness of life.
De egyszer valamikor szembesülünk valami igen bonyolult dologgal, és amikor ez a nehézség felbukkan életünkben, kihívásként jelenik meg, hogy felemelkedjünk a lehetőség kihasználásának szintjére, és eljuthatunk erre a szintre, ha megtanulunk valamit, ami néha fájdalmas is lehet. Megtanulunk türelmesnek lenni, például. Hallottuk már, hogy a békéhez vezető út nem egy vágta, hanem inkább egy maraton. Ehhez türelem kell. Ez az, ami nehéz. Lehet az, hogy ki kell állnunk a véleményünkért, kiállni azért, amiről meg vagyunk győződve. Ez egy lehetőség, amit kaptunk. Hogy tanuljunk, hogy szenvedjünk, hogy kiálljunk, mindezek a lehetőségek megadattak nekünk, de ezek lehetőségek, és azok, akik hasznot húznak ebből, ezekből a lehetőségekből, azok az emberek, akiket mi csodálunk. Ők valamit kihoztak az életükből. És azok, akik hibáztak, más lehetőséget kapnak. Mindig várnak ránk újabb lehetőségek. Ebben olyan csodálatosan bőséges az élet.
So how can we find a method that will harness this? How can each one of us find a method for living gratefully, not just once in a while being grateful, but moment by moment to be grateful. How can we do it? It's a very simple method. It's so simple that it's actually what we were told as children when we learned to cross the street. Stop. Look. Go. That's all. But how often do we stop? We rush through life. We don't stop. We miss the opportunity because we don't stop. We have to stop. We have to get quiet. And we have to build stop signs into our lives.
Tehát hogyan találhatunk egy módszert, amelynek révén hasznosítani tudjuk ezt? Hogyan találhat mindegyikünk megoldást arra, hogy hálával élhessen, nem csak egyszer-egyszer, hanem pillanatról pillanatra? Hogy csináljuk ezt? A válasz nagyon egyszerű. Annyira egyszerű, hogy már gyerekként elmondták nekünk, mikor tanultunk átkelni az úton. Állj meg! Nézz szét! Menj! Mindössze ennyi. De milyen gyakran állunk meg? Átvágtatunk az életen. Nem állunk meg. Elszalasztjuk a lehetőséget, mert nem állunk meg. Meg kell állnunk. Csendben kell lennünk. És stoptáblákat kell beépítenünk az életünkbe.
When I was in Africa some years ago and then came back, I noticed water. In Africa where I was, I didn't have drinkable water. Every time I turned on the faucet, I was overwhelmed. Every time I clicked on the light, I was so grateful. It made me so happy. But after a while, this wears off. So I put little stickers on the light switch and on the water faucet, and every time I turned it on, water. So leave it up to your own imagination. You can find whatever works best for you, but you need stop signs in your life. And when you stop, then the next thing is to look. You look. You open your eyes. You open your ears. You open your nose. You open all your senses for this wonderful richness that is given to us. There is no end to it, and that is what life is all about, to enjoy, to enjoy what is given to us.
Mikor néhány évvel ezelőtt Afrikában voltam, és utána hazajöttem, felfigyeltem a vízre. Afrikában, ahol voltam, nem volt iható víz. Valahányszor megengedtem a csapot, úgy éreztem, el vagyok halmozva. Valahányszor felkapcsoltam a villanyt, annyira hálás voltam. Nagyon boldoggá tett. De egy idő után ezek túlságosan megszokottá váltak. Így kis címkéket tettem a kapcsolóra és a vízcsapra, és ahányszor megengedtem: víz! Szóval, az önök képzelőerejére van bízva. Megtalálhatják azt, ami leginkább működik az önök esetében, de szükségük lesz stoptáblákra az életükben. És mikor megállnak, a következő lépés az lesz, hogy szétnézzenek. Nézzenek körül! Nyissák ki szemüket! Nyissák ki füleiket! Használják az orrukat! Minden érzékszervüket használják ezért a csodálatos gazdagságért, amit kapnak! Sosem fog véget érni, és ez az, amiről az élet szól, hogy élvezzük, élvezzük mindazt, amit kapunk.
And then we can also open our hearts, our hearts for the opportunities, for the opportunities also to help others, to make others happy, because nothing makes us more happy than when all of us are happy. And when we open our hearts to the opportunities, the opportunities invite us to do something, and that is the third. Stop, look, and then go, and really do something. And what we can do is whatever life offers to you in that present moment. Mostly it's the opportunity to enjoy, but sometimes it's something more difficult.
És aztán kitárhatjuk a szívünket is, a szívünket a lehetőségekért, azokért a lehetőségekért is, hogy másoknak segíthessünk, hogy másokat boldoggá tegyünk, mert nincs nagyobb boldogság annál, mint az, amikor mindenki boldog közülünk. És amikor szívünket kitárjuk a lehetőségekért, azok meghívnak minket, hogy tegyünk valamit, és ez a harmadik dolog. Állj meg, nézz szét, majd menj, és valóban tégy valamit! És amit tehetünk, az minden, amit az életünk felkínál az adott pillanatban. Leginkább az lesz az élvezhető lehetőség, de néha valami más is, egy nehezebb dolog.
But whatever it is, if we take this opportunity, we go with it, we are creative, those are the creative people. And that little stop, look, go, is such a potent seed that it can revolutionize our world. Because we are at the present moment in the middle of a change of consciousness, and you will be surprised if you -- I am always surprised when I hear how many times this word "gratefulness" and "gratitude" comes up. Everywhere you find it, a grateful airline, a restaurant gratefulness, a café gratefulness, a wine that is gratefulness. Yes, I have even come across a toilet paper whose brand is called "Thank You."
De bármi is legyen, ha élünk ezzel a lehetőséggel, elkísérjük, kreatívak leszünk, azok a kreatív emberek... És a kis megállj, szétnézés, tovább menés, egy termékeny mag, ami gyökeresen megváltoztathatja világunkat. Mert fontos számunkra, jelen pillanatban az öntudatunk megváltoztatásának kellős közepén vagyunk, és nagyon meglepődnének, ha... Mindig meglepődöm, amikor hallom, hogy a "hála" és a "köszönet" szavak milyen sokszor elhangzanak. Bárhol, ahol megtalálod, egy hálás légitársaság, egy vendéglő hálája, egy kávézó hálája, egy bor, ami hálás. Igen, én még olyan WC papírt is láttam, amelynek a márkaneve "Köszönöm" volt. (Nevetés)
(Laughter)
There is a wave of gratefulness because people are becoming aware how important this is and how this can change our world. It can change our world in immensely important ways, because if you're grateful, you're not fearful, and if you're not fearful, you're not violent. If you're grateful, you act out of a sense of enough and not of a sense of scarcity, and you are willing to share. If you are grateful, you are enjoying the differences between people, and you are respectful to everybody, and that changes this power pyramid under which we live.
Létezik egy hálahullám, mert az emberekben egyre inkább tudatosul, hogy mennyire fontos is ez, és hogy mekkora mértékben meg tudja változtatni a világunkat. Meg tudja változtatni, mérhetetlenül nagy mértékben, mert, ha hálás vagy, nem félsz, és ha nem félsz, nem vagy erőszakos. Ha hálás vagy, akkor az elégedettség érzése fog el, és nem pedig a hiányérzet, és ezt meg akarod majd osztani másokkal. Ha hálás vagy, akkor élvezed azt, hogy mennyire sokszínűek az emberek, és tiszteletet érzel mindenki iránt, és az megváltoztatja ezt a hatalompiramist, amelynek befolyásában élünk.
And it doesn't make for equality, but it makes for equal respect, and that is the important thing. The future of the world will be a network, not a pyramid turned upside down. The revolution of which I am speaking is a nonviolent revolution, and it's so revolutionary that it even revolutionizes the very concept of a revolution, because the normal revolution is one where the power pyramid is turned upside down and those who were on the bottom are now on the top and are doing exactly the same thing that the ones before. What we need is a networking of smaller groups, smaller and smaller groups who know one another, who interact with one another, and that is a grateful world.
És ez nem az egyenlőséget idézi elő, hanem az egymás iránti egyenlő tiszteletet, és ez az, ami fontos. A világ jövője egy hálózatszerű felépítés lesz, nem pedig piramisszerű, nem egy fejjel lefele állított piramis. Ez a megújulás, amiről beszélek, egy erőszakmentes forradalom, és annyira forradalmi, hogy valóban meg is újítja a forradalom legfontosabb elvét. Mert egy normális forradalom az, amikor a hatalompiramis a feje tetejére áll, és azok, akik lent voltak, most a csúcsra jutnak, és ugyanazt teszik, amit az előzőek tettek azelőtt. Amire nekünk szükségünk van, az egy kis csoportokból kialakított hálózat, kisebb és kisebb csoportok, melyek ismerik egymást, akik kapcsolatban vannak egymással,
A grateful world is a world of joyful people. Grateful people are joyful people, and joyful people -- the more and more joyful people there are, the more and more we'll have a joyful world. We have a network for grateful living, and it has mushroomed. We couldn't understand why it mushroomed. We have an opportunity for people to light a candle when they are grateful for something. And there have been 15 million candles lit in one decade. People are becoming aware that a grateful world is a happy world, and we all have the opportunity by the simple stop, look, go, to transform the world, to make it a happy place. And that is what I hope for us, and if this has contributed a little to making you want to do the same, stop, look, go.
és az egy hálás világ. Egy hálás világ pedig egy vidám emberekből álló világ. A hálás emberek vidámak, és a vidám emberek, és minél több és több vidám ember él, annál inkább lesz egy vidám világunk. Van egy hálózatunk a hálateli életet élőknek, és ez hatalmasra nőtt. Nem értettük, mitől nőtt ilyen nagyra. Az emberek gyertyát gyújthatnak, amikor hálásak valamiért. És 15 millió gyertyát gyújtottak meg egy évtized alatt. Az emberekben egyre inkább tudatosul, hogy a hálás világ egy boldog világ, és mindannyiunknak megvan a lehetősége az egyszerű "állj, nézz szét és menj" révén, hogy átalakítsuk a világot, hogy egy boldog hellyé változtassuk. És ebben reménykedem, és ha ebben közreműködünk kicsit, abban, hogy mindannyian hasonló dolgot akarjunk,
Thank you.
álljunk meg, nézzünk szét és menjünk!
(Applause)
Köszönöm!