There is something you know about me, something very personal, and there is something I know about every one of you and that's very central to your concerns. There is something that we know about everyone we meet anywhere in the world, on the street, that is the very mainspring of whatever they do and whatever they put up with. And that is that all of us want to be happy. In this, we are all together. How we imagine our happiness, that differs from one another, but it's already a lot that we have all in common, that we want to be happy.
יש משהו שאתם יודעים עלי, משהו אישי מאד, ויש משהו שאני יודע על כל אחד ואחת מכם, משהו שנמצא בלב הדברים שמעסיקים אתכם. יש משהו שאנו יודעים על כל אדם שאנו פוגשים בכל מקום בעולם, ברחוב, שהוא המניע העיקרי בכל מה שאותו אדם עושה וקשור לכל דבר שהוא משלים עימו, והדבר הזה הוא שכולנו רוצים להיות מאושרים. בעניין הזה, כולנו מאוחדים. באשר לאופן בו אנו מדמיינים את אושרנו - זה שונה מאדם לאדם, אבל גם כך יש לנו הרבה מן המשותף:
Now my topic is gratefulness.
העובדה שאנו רוצים להיות מאושרים.
What is the connection between happiness and gratefulness? Many people would say, well, that's very easy. When you are happy, you are grateful. But think again. Is it really the happy people that are grateful? We all know quite a number of people who have everything that it would take to be happy, and they are not happy, because they want something else or they want more of the same. And we all know people who have lots of misfortune, misfortune that we ourselves would not want to have, and they are deeply happy. They radiate happiness. You are surprised. Why? Because they are grateful. So it is not happiness that makes us grateful. It's gratefulness that makes us happy. If you think it's happiness that makes you grateful, think again. It's gratefulness that makes you happy.
נושא ההרצאה שלי הוא הכרת-תודה. מה הקשר בין אושר להכרת-תודה? רבים יאמרו שזה קל מאד. כשאתה מאושר, אתה אסיר-תודה. אבל חישבו שנית: האם אכן האנשים המאושרים הם אלה שמכירים תודה? כולנו מכירים די הרבה אנשים שיש להם כל מה שדרוש כדי להיות מאושרים, והם אינם מאושרים, כי הם רוצים משהו אחר או יותר ממה שיש להם. וכולנו מכירים אנשים שעברו הרבה פורענויות, פורענויות שאנו עצמנו לא היינו רוצים לחוות, והם מאושרים עד עמקי נשמתם. הם קורנים אושר. ואנו מופתעים. מדוע זה? משום שהם אסירי-תודה. כך שלא האושר הוא שהופך אותנו לאסירי-תודה, הכרת התודה היא שעושה אותנו למאושרים. אם אתם חושבים שהאושר הוא שהופך אתכם לאסירי-תודה, חישבו שוב. הכרת התודה היא שעושה אתכם למאושרים.
Now, we can ask, what do we really mean by gratefulness? And how does it work? I appeal to your own experience. We all know from experience how it goes. We experience something that's valuable to us. Something is given to us that's valuable to us. And it's really given. These two things have to come together. It has to be something valuable, and it's a real gift. You haven't bought it. You haven't earned it. You haven't traded it in. You haven't worked for it. It's just given to you. And when these two things come together, something that's really valuable to me and I realize it's freely given, then gratefulness spontaneously rises in my heart, happiness spontaneously rises in my heart. That's how gratefulness happens.
אז אפשר לשאול, למה בדיוק הכוונה ב"הכרת-תודה"? איך זה עובד? אני פונה לנסיונכם האישי. כולנו יודעים, מנסיון, איך זה עובד. אנו חווים משהו שיש בו ערך עבורנו. מוענק לנו משהו שיש בו ערך עבורנו. והוא אכן מוענק. צריך להיות חיבור בין שני דברים. הדבר צריך להיות בעל ערך, וגם להיות מתנה אמיתית. לא קניתם אותו. לא הרווחתם אותו. לא החלפתם אותו במשהו. לא עבדתם בשבילו. הוא פשוט ניתן לכם. וכששני הדברים האלה מתחברים, משהו שבאמת יש בו ערך עבורי, ואני מבין שהוא ניתן לי חינם, הרי שאז הכרת התודה, באופן ספונטני גואה בליבי, האושר גואה בליבי באופן ספונטני.
Now the key to all this is that we cannot only experience this once in a while. We cannot only have grateful experiences. We can be people who live gratefully. Grateful living, that is the thing. And how can we live gratefully? By experiencing, by becoming aware that every moment is a given moment, as we say. It's a gift. You haven't earned it. You haven't brought it about in any way. You have no way of assuring that there will be another moment given to you, and yet, that's the most valuable thing that can ever be given to us, this moment, with all the opportunity that it contains. If we didn't have this present moment, we wouldn't have any opportunity to do anything or experience anything, and this moment is a gift. It's a given moment, as we say.
ככה מתרחשת הכרת התודה. אך המפתח לכל זה הוא, שלא ייתכן שנחווה זאת רק מפעם לפעם. איננו יכולים להיות אנשים שיש להם רק חוויות של הכרת-תודה. אנו יכולים להיות אנשים שחיים מתוך הכרת-תודה. חיים של הכרת-תודה. זהו הדבר. איך נוכל לחיות חיים של הכרת-תודה? בכך שנחווה, בכך שניעשה מודעים לכך שכל רגע הוא רגע נתון, כמו שאנו אומרים. הוא מתנה. לא הרווחתם אותו. לא גרמתם לו להיווצר בשום דרך. אין לכם שום דרך להבטיח שעוד יהיה רגע נוסף שיינתן לכם, ובכל זאת, זה הדבר הכי רב-ערך שיכול להינתן לנו, הרגע הזה, על כל ההזדמנויות הצפונות בו. אילו לא היה לנו הרגע הנוכחי, לא היתה לנו שום הזדמנות לעשות משהו או לחוות משהו, והרגע הזה הוא מתנה. זהו רגע נתון, כפי שאנו אומרים.
Now, we say the gift within this gift is really the opportunity. What you are really grateful for is the opportunity, not the thing that is given to you, because if that thing were somewhere else and you didn't have the opportunity to enjoy it, to do something with it, you wouldn't be grateful for it. Opportunity is the gift within every gift, and we have this saying, opportunity knocks only once. Well, think again. Every moment is a new gift, over and over again, and if you miss the opportunity of this moment, another moment is given to us, and another moment. We can avail ourselves of this opportunity, or we can miss it, and if we avail ourselves of the opportunity, it is the key to happiness. Behold the master key to our happiness in our own hands. Moment by moment, we can be grateful for this gift.
ואנו אומרים שהמתנה שבתוך המתנה הזו היא באמת ההזדמנות. למעשה, אתם מכירים תודה על ההזדמנות, ולא על הדבר שניתן לכם, כי אם הדבר הזה היה במקום אחר ולא היתה לכם ההזדמנות ליהנות ממנו, לעשות איתו משהו, לא הייתם אסירי-תודה עליו. ההזדמנות היא המתנה שבתוך כל מתנה, ולנו יש אימרה: "ההזדמנות מיתדפקת רק פעם אחת." חישבו על כך שנית. כל רגע הוא מתנה חדשה, שוב ושוב. ואם אתם מחמיצים את ההזדמנות של הרגע הזה, יינתן לנו רגע נוסף ועוד רגע. אנו יכולים לפתוח עצמנו להזדמנות הזו, או להחמיץ אותה, ואם ניפתח להזדמנות זו, זהו המפתח לאושר. הרי לכם מפתח-האב לאושרנו: הוא מונח בידינו. רגע אחר רגע,
Does that mean that we can be grateful for everything? Certainly not. We cannot be grateful for violence, for war, for oppression, for exploitation. On the personal level, we cannot be grateful for the loss of a friend, for unfaithfulness, for bereavement. But I didn't say we can be grateful for everything. I said we can be grateful in every given moment for the opportunity, and even when we are confronted with something that is terribly difficult, we can rise to this occasion and respond to the opportunity that is given to us. It isn't as bad as it might seem. Actually, when you look at it and experience it, you find that most of the time, what is given to us is the opportunity to enjoy, and we only miss it because we are rushing through life and we are not stopping to see the opportunity.
אנו יכולים להכיר תודה על מתנה זו. האם זה אומר שאנו יכולים להכיר תודה על כל דבר? ודאי שלא. איננו יכולים להכיר תודה על אלימות, על מלחמה, על דיכוי, על נצלנות. ברמה האישית, איננו יכולים להכיר תודה על אובדן חבר, על חוסר נאמנות, על שכול. אבל לא טענתי שאנו יכולים להכיר תודה על כל דבר. אמרתי שאנו יכולים להכיר תודה, בכל רגע נתון, על ההזדמנות שבו. ואפילו כשאנו ניצבים מול משהו קשה ביותר, באפשרותנו להתעלות באותו רגע, ולהיענות להזדמנות שמוענקת לנו. זה לא רע כפי שזה נראה. למעשה, כשמסתכלים על זה ומתנסים בזה, מוצאים שרוב הזמן, מה שניתן לנו הוא הזדמנות ליהנות, ואנו מחמיצים אותה רק בגלל שאנו חיים מתוך חפזון ולא עוצרים כדי לזהות את ההזדמנות.
But once in a while, something very difficult is given to us, and when this difficult thing occurs to us, it's a challenge to rise to that opportunity, and we can rise to it by learning something which is sometimes painful. Learning patience, for instance. We have been told that the road to peace is not a sprint, but is more like a marathon. That takes patience. That's difficult. It may be to stand up for your opinion, to stand up for your conviction. That's an opportunity that is given to us. To learn, to suffer, to stand up, all these opportunities are given to us, but they are opportunities, and those who avail themselves of those opportunities are the ones that we admire. They make something out of life. And those who fail get another opportunity. We always get another opportunity. That's the wonderful richness of life.
אבל מידי פעם בפעם, ניתן לנו משהו קשה מאד, כשהדבר הקשה הזה קורה לנו, זהו אתגר להתעלות ולהכיר בהזדמנות, וביכולתנו להתעלות בכך שנלמד משהו שהוא לעתים כואב. ללמוד להיות סבלניים, למשל. כבר אמרו לנו שהדרך לשלום איננה מרוץ, אלא דומה יותר למרתון. זה דורש סבלנות. זה קשה. אתם עשויים להידרש להגן על עמדתכם, להגן על אמונתכם. זאת היא הזדמנות אשר ניתנת לנו. ללמוד, לסבול, לעמוד על שלנו, כל ההזדמנויות האלה ניתנות לנו, אבל הן הזדמנויות, ואלה שפותחים עצמם להזדמנויות אלה הם אלה שאנו מעריצים. הם יוצרים משהו בחייהם. ומי שנכשל - זוכה בהזדמנות נוספת. אנו תמיד זוכים בהזדמנות נוספת. זהו העושר הנפלא של החיים.
So how can we find a method that will harness this? How can each one of us find a method for living gratefully, not just once in a while being grateful, but moment by moment to be grateful. How can we do it? It's a very simple method. It's so simple that it's actually what we were told as children when we learned to cross the street. Stop. Look. Go. That's all. But how often do we stop? We rush through life. We don't stop. We miss the opportunity because we don't stop. We have to stop. We have to get quiet. And we have to build stop signs into our lives.
אז איך אפשר למצוא שיטה לרתום זאת לתועלתנו? איך יכול כל אדם מאיתנו למצוא שיטה לחיות מתוך הכרת-תודה, ולא רק מידי פעם בפעם, אלא להיות אסיר-תודה בכל רגע ורגע. איך אפשר לעשות זאת? השיטה היא פשוטה מאד. היא כה פשוטה, שהיא בעצם מה שלימדו אותנו בילדותנו, כשלמדנו לחצות את הכביש: עצור, הבט לצדדים, לך. זה הכל. אבל כמה פעמים קורה שאנו עוצרים? אנו ממהרים כל החיים. אנו לא עוצרים. אנו מחמיצים את ההזדמנות משום שאיננו עוצרים. אנו מוכרחים לעצור. אנו מוכרחים להשתתק. ועלינו להקים תמרורי "עצור" בחיינו.
When I was in Africa some years ago and then came back, I noticed water. In Africa where I was, I didn't have drinkable water. Every time I turned on the faucet, I was overwhelmed. Every time I clicked on the light, I was so grateful. It made me so happy. But after a while, this wears off. So I put little stickers on the light switch and on the water faucet, and every time I turned it on, water. So leave it up to your own imagination. You can find whatever works best for you, but you need stop signs in your life. And when you stop, then the next thing is to look. You look. You open your eyes. You open your ears. You open your nose. You open all your senses for this wonderful richness that is given to us. There is no end to it, and that is what life is all about, to enjoy, to enjoy what is given to us.
כשהייתי באפריקה, לפני כמה שנים, וחזרתי הביתה, שמתי לב למים. במקום בו הייתי באפריקה, לא היו לי מים ראויים לשתיה. בכל פעם שפתחתי את הברז, התפעלתי מחדש. בכל פעם שהדלקתי את האור, הייתי כה אסיר-תודה. זה כל-כך שימח אותי. אבל אחרי זמן-מה זה נשחק. אז הדבקתי מדבקות קטנות על מתג החשמל ועל ברז המים, ובכל פעם שפתחתי אותו - מים! אני מותיר זאת לדמיונכם. אתם יכולים למצוא מה הכי מתאים לכם, אבל אתם זקוקים לתמרורי "עצור" בחייכם. וכשאתם עוצרים, הדבר הבא שיש לעשות הוא להתבונן. התבוננו. פיקחו את עיניכם. פיתחו את אוזניכם. פיתחו את אפכם. פיתחו את כל החושים אל העושר הנפלא הזה שניתן לנו. אין לו סוף, וזה כל העניין בחיים, ליהנות, ליהנות ממה שניתן לנו.
And then we can also open our hearts, our hearts for the opportunities, for the opportunities also to help others, to make others happy, because nothing makes us more happy than when all of us are happy. And when we open our hearts to the opportunities, the opportunities invite us to do something, and that is the third. Stop, look, and then go, and really do something. And what we can do is whatever life offers to you in that present moment. Mostly it's the opportunity to enjoy, but sometimes it's something more difficult.
ואז אנו יכולים גם לפתוח את ליבנו, את ליבנו, אל ההזדמנויות, כי ההזדמנויות הן גם לעזור לאחרים, לשמח אחרים, כי דבר איננו גורם לנו יותר אושר מאשר כשכולנו מאושרים. וכשאנו פותחים את ליבנו אל ההזדמנויות, ההזדמנויות מזמינות אותנו לעשות מעשה, וזה הדבר השלישי. עצור, התבונן, ואז לך ועשה מעשה! ומה שאנו יכולים לעשות הוא מה שהחיים מציעים לכם ברגע הנוכחי. בד"כ זו ההזדמנות ליהנות, אך לעתים זהו משהו קשה יותר.
But whatever it is, if we take this opportunity, we go with it, we are creative, those are the creative people. And that little stop, look, go, is such a potent seed that it can revolutionize our world. Because we are at the present moment in the middle of a change of consciousness, and you will be surprised if you -- I am always surprised when I hear how many times this word "gratefulness" and "gratitude" comes up. Everywhere you find it, a grateful airline, a restaurant gratefulness, a café gratefulness, a wine that is gratefulness. Yes, I have even come across a toilet paper whose brand is called "Thank You."
יהיה הדבר אשר יהיה, אם ננצל את ההזדמנות ונזרום איתה, נהיה יצירתיים, כאלה הם האנשים היצירתיים, והמעשה הקטן של "עצור-הבט-לך", הוא זרע שעוצמתו כה רבה עד שבכוחו לחולל מהפכה בעולמנו. כי אנו צריכים... אנו ברגע הנוכחי באמצע שינוי במודעות, ואתם תופתעו אם אתם-- אני עצמי כבר מופתע כשאני שומע כמה הרבה פעמים עולות המלים "הכרת-תודה" ו"אסירות תודה". הן בכל מקום, חברת תעופה אסירת-תודה, הכרת-תודה מצד מסעדה, בית קפה אסיר-תודה, יין אסיר-תודה. אפילו נתקלתי בנייר טואלט שהמותג שלו קרוי "תודה רבה". [צחוק]
(Laughter)
There is a wave of gratefulness because people are becoming aware how important this is and how this can change our world. It can change our world in immensely important ways, because if you're grateful, you're not fearful, and if you're not fearful, you're not violent. If you're grateful, you act out of a sense of enough and not of a sense of scarcity, and you are willing to share. If you are grateful, you are enjoying the differences between people, and you are respectful to everybody, and that changes this power pyramid under which we live.
יש גל של הכרת תודה כי אנשים מתחילים להבין כמה זה חשוב וכיצד זה יכול לשנות את עולמנו. זה יכול לשנות את עולמנו בדרכים חשובות ביותר, כי מי שמכיר תודה איננו פוחד, ומי שאיננו פוחד, איננו אלים. אם אתם אסירי-תודה אתם פועלים מתחושה שיש לכם מספיק ולא מתחושת מחסור, ואתם מוכנים לחלוק. אם אתם אסירי-תודה, אתם נהנים מן ההבדלים שבין האנשים, ואתם מכבדים את כולם, וזה משנה את פירמידת הכוח שבה אנו חיים.
And it doesn't make for equality, but it makes for equal respect, and that is the important thing. The future of the world will be a network, not a pyramid turned upside down. The revolution of which I am speaking is a nonviolent revolution, and it's so revolutionary that it even revolutionizes the very concept of a revolution, because the normal revolution is one where the power pyramid is turned upside down and those who were on the bottom are now on the top and are doing exactly the same thing that the ones before. What we need is a networking of smaller groups, smaller and smaller groups who know one another, who interact with one another, and that is a grateful world.
זה לא תורם לשוויון, אבל זה תורם לכבוד שוויוני, וזה דבר חשוב. עתיד העולם יהיה רשת, לא פירמידה, לא פירמידה הפוכה. המהפכה עליה אני מדבר היא מהפכה לא-אלימה, והיא כה מהפכנית, עד שהיא מחוללת מהפכה בעצם מושג ה"מהפכה", כי מהפכה רגילה היא זו שבה פירמידת הכוח מתהפכת ואלה שהיו למטה עוברים להיות למעלה ומתנהגים בדיוק כפי שהתנהגו קודמיהם. אנו זקוקים לרשת של קבוצות קטנות יותר, קבוצות קטנות יותר ויותר, שמכירות זו את זו, שיוצרות יחסי-גומלין זו עם זו,
A grateful world is a world of joyful people. Grateful people are joyful people, and joyful people -- the more and more joyful people there are, the more and more we'll have a joyful world. We have a network for grateful living, and it has mushroomed. We couldn't understand why it mushroomed. We have an opportunity for people to light a candle when they are grateful for something. And there have been 15 million candles lit in one decade. People are becoming aware that a grateful world is a happy world, and we all have the opportunity by the simple stop, look, go, to transform the world, to make it a happy place. And that is what I hope for us, and if this has contributed a little to making you want to do the same, stop, look, go.
וזהו עולם מלא תודה. עולם של תודה הוא עולם של אנשים שמחים. אנשים אסירי-תודה הם אנשים שמחים, ואנשים שמחים, ככל שיש יותר ויותר אנשים שמחים, כך ייעשה העולם יותר ויותר שמח. יש לנו רשת לחיים של הכרת תודה, והיא גדלה כמו פטריות אחרי הגשם, לא יכולנו להבין מדוע היא כה גדלה, קיימת הזדמנות שאנשים ידליקו נר, כשהם מכירים תודה על משהו. והודלקו 15 מיליון נרות בעשור אחד. אנשים נעשים מודעים לכך שעולם אסיר-תודה הוא עולם מאושר, ולכולנו יש הזדמנות בעזרת אקט פשוט של עצור-הבט-לך, לשנות את העולם. להפכו למקום מאושר. ולכך אני מקווה למען עצמנו, ואם זה תרם מעט לכך שתרצו לעשות זאת,
Thank you.
עיצרו-הביטו-לכו.
(Applause)
תודה לכם.