Ένα άρθρο στο περιοδικό Αποφοίτων του Γέιλ αναφερόταν στην ιστορία του Κλάιντ Μέρφι, ενός μαύρου άνδρα που ήταν μέλος της Τάξης του 1970. Ο Κλάιντ είχε μια πετυχημένη ιστορία. Μετά το Γέιλ και το πτυχίο νομικής από το Κολούμπια, o Κλάιντ πέρασε τα επόμενα 30 χρόνια ως ένας από τους κορυφαίους δικηγόρους αστικού δικαίου στην Αμερική. Ήταν επίσης σπουδαίος σύζυγος και πατέρας. Ωστόσο, παρά την επιτυχία του, την προσωπική και επαγγελματική, η ιστορία του Κλάιντ είχε λυπηρό τέλος.
An article in the Yale Alumni Magazine told the story of Clyde Murphy, a black man who was a member of the Class of 1970. Clyde was a success story. After Yale and a law degree from Columbia, Clyde spent the next 30 years as one of America's top civil rights lawyers. He was also a great husband and father. But despite his success, personally and professionally, Clyde's story had a sad ending.
Το 2010, σε ηλικία 62 ετών, ο Κλάιντ πέθανε από έναν θρόμβο αίματος στον πνεύμονά του. Η εμπειρία του Κλάιντ δεν ήταν μοναδική. Πολλοί από τους μαύρους συμφοιτητές του από το Γέιλ πέθαναν επίσης νέοι. Στην πραγματικότητα, το άρθρο στο περιοδικό έδειχνε ότι 41 χρόνια μετά την αποφοίτηση από το Γέιλ, τα μαύρα μέλη της Τάξης του 1970 είχαν τρεις φορές μεγαλύτερο ποσοστό θανάτου από τον μέσο όρο των μελών της τάξης. Είναι συγκλονιστικό.
In 2010, at the age of 62, Clyde died from a blood clot in his lung. Clyde's experience was not unique. Many of his black classmates from Yale also died young. In fact, the magazine article indicated that 41 years after graduation from Yale, the black members of the Class of 1970 had a death rate that was three times higher than that of the average class member. It's stunning.
Η Αμερική πρόσφατα αφυπνίστηκε από μια σταθερή τυμπανοκρουσία πυροβολισμών άοπλων μαύρων ανδρών από την αστυνομία. Αυτό που έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία είναι ότι κάθε επτά λεπτά ένας μαύρος άνθρωπος πεθαίνει πρόωρα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δηλαδή, πάνω από 200 μαύροι άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα, οι οποίοι δε θα πέθαιναν, αν η υγεία των μαύρων και των λευκών ήταν ίση.
America has recently awakened to a steady drumbeat of unarmed black men being shot by the police. What is even a bigger story is that every seven minutes, a black person dies prematurely in the United States. That is over 200 black people die every single day who would not die if the health of blacks and whites were equal.
Για τα τελευταία 25 χρόνια είμαι σε μια αποστολή με στόχο να καταλάβω γιατί η φυλή έχει τόσο μεγάλη σημασία για την υγεία. Όταν ξεκίνησα την καριέρα μου πολλοί πίστευαν ότι ήταν απλώς θέμα φυλετικών διαφορών στο εισόδημα και την εκπαίδευση. Ανακάλυψα ότι, ενώ η οικονομική θέση έχει σημασία για την υγεία, υπάρχουν πολλά περισσότερα. Έτσι, για παράδειγμα, αν κοιτάξουμε το προσδόκιμο ζωής στην ηλικία των 25, στην ηλικία των 25 υπάρχει ένα χάσμα πέντε ετών μεταξύ μαύρων και λευκών. Και το χάσμα στην εκπαίδευση και για τους λευκούς και τους μαύρους είναι ακόμα μεγαλύτερο από το φυλετικό χάσμα. Την ίδια στιγμή, σε κάθε επίπεδο της εκπαίδευσης οι λευκοί ζουν περισσότερο από τους μαύρους. Έτσι, οι λευκοί που έχουν παρατήσει το λύκειο ζουν 3,4 χρόνια περισσότερο από τους αντίστοιχους μαύρους, και το χάσμα είναι ακόμα μεγαλύτερο μεταξύ αποφοίτων κολεγίων. Το πιο εντυπωσιακό απ' όλα, είναι ότι λευκοί που έχουν αποφοιτήσει από το λύκειο ζουν περισσότερο από μαύρους με πτυχίο κολεγίου ή ανώτερη εκπαίδευση.
For the last 25 years, I have been on a mission to understand why does race matter so profoundly for health. When I started my career, many believed that it was simply about racial differences in income and education. I discovered that while economic status matters for health, there is more to the story. So for example, if we look at life expectancy at age 25, at age 25 there's a five-year gap between blacks and whites. And the gap by education for both whites and blacks is even larger than the racial gap. At the same time, at every level of education, whites live longer than blacks. So whites who are high school dropouts live 3.4 years longer than their black counterparts, and the gap is even larger among college graduates. Most surprising of all, whites who have graduated from high school live longer than blacks with a college degree or more education.
Γιατί, λοιπόν, η φυλή έχει τόσο μεγάλη σημασία για την υγεία; Τι υπάρχει πέρα από την εκπαίδευση και το εισόδημα που θα μπορούσε να έχει σημασία;
So why does race matter so profoundly for health? What else is it beyond education and income that might matter?
Στις αρχές της δεκαετίας του '90, μου ζητήθηκε να αξιολογήσω ένα νέο βιβλίο σχετικά με την υγεία των μαύρων Αμερικάνων. Έμεινα έκπληκτος που σχεδόν σε κάθε ένα από τα 25 κεφάλαιά του έλεγε ότι ο ρατσισμός ήταν ένας παράγοντας που πλήγωνε την υγεία των μαύρων. Όλοι αυτοί οι ερευνητές δήλωναν ότι ο ρατσισμός ήταν ένας παράγοντας που επιδρούσε αρνητικά στους μαύρους, αλλά δεν παρείχαν καθόλου στοιχεία. Για εμένα, αυτό δεν ήταν αρκετό.
In the early 1990s, I was asked to review a new book on the health of black America. I was struck that almost every single one of its 25 chapters said that racism was a factor that was hurting the health of blacks. All of these researchers were stating that racism was a factor adversely impacting blacks, but they provided no evidence. For me, that was not good enough.
Μερικούς μήνες αργότερα, μιλούσα σ' ένα συνέδριο στην Ουάσινγκτον, και είπα ότι μία από τις προτεραιότητες για έρευνα ήταν να καταγράψουμε τους τρόπους με τους οποίους ο ρατσισμός επηρέαζε την υγεία. Ένας λευκός κύριος σηκώθηκε μέσα στο κοινό και είπε ότι, ενώ συμφωνεί μαζί μου ότι ο ρατσισμός είναι σημαντικός, δε θα μπορούσαμε ποτέ να τον μετρήσουμε. «Μετράμε την αυτοεκτίμηση», είπα. «Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην μπορούμε να μετρήσουμε τον ρατσισμό αν το βάλουμε σκοπό».
A few months later, I was speaking at a conference in Washington, DC, and I said that one of the priorities for research was to document the ways in which racism affected health. A white gentleman stood in the audience and said that while he agreed with me that racism was important, we could never measure racism. "We measure self-esteem," I said. "There's no reason why we can't measure racism if we put our minds to it."
Και έτσι κάθισα και το σκέφτηκα και ανέπτυξα τρεις κλίμακες. Η πρώτη περιελάμβανε έντονες εμπειρίες διάκρισης, όπως να σε απολύουν άδικα ή να σε σταματάει άδικα η αστυνομία. Αλλά η διάκριση συμβαίνει επίσης σε πιο μικρές και ήπιες εμπειρίες, και έτσι η δεύτερη κλίμακά μου, η Κλίμακα Καθημερινής Διάκρισης, περιλαμβάνει εννέα σημεία σχετικά με εμπειρίες όπως όταν σου συμπεριφέρονται με λιγότερη ευγένεια από άλλους, όταν σου παρέχουν πιο φτωχή εξυπηρέτηση από άλλους σε εστιατόρια ή μαγαζιά, ή όταν οι άνθρωποι δρουν σαν να σε φοβούνται. Αυτή η κλίμακα αποτυπώνει τους τρόπους με τους οποίους η αξιοπρέπεια και ο σεβασμός των ανθρώπων που η κοινωνία δεν εκτιμάει κατατρώγεται σε καθημερινή βάση.
And so I put my mind to it and developed three scales. The first one captured major experiences of discrimination, like being unfairly fired or being unfairly stopped by the police. But discrimination also occurs in more minor and subtle experiences, and so my second scale, called the Everyday Discrimination Scale, captures nine items that captures experiences like you're treated with less courtesy than others, you receive poorer service than others in restaurants or stores, or people act as if they're afraid of you. This scale captures ways in which the dignity and the respect of people who society does not value is chipped away on a daily basis.
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα υψηλότερα επίπεδα διάκρισης σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης μιας ευρείας γκάμας ασθενειών, από πίεση μέχρι κοιλιακή παχυσαρκία, μέχρι καρκίνο του μαστού και καρδιακά προβλήματα, ή και ακόμη πρόωρη θνησιμότητα. Αξιοσημείωτα, κάποιες από τις συνέπειες παρατηρούνται σε πολύ νεαρή ηλικία. Για παράδειγμα, μια μελέτη σε μαύρους εφήβους βρήκε ότι αυτοί που δήλωναν υψηλότερου βαθμού διάκριση ως έφηβοι είχαν υψηλότερα επίπεδα ορμονών άγχους, πίεσης, και βάρους στην ηλικία των 20. Παρόλα αυτά, το άγχος της διάκρισης είναι μόνο μία πλευρά.
Research has found that higher levels of discrimination are associated with an elevated risk of a broad range of diseases from blood pressure to abdominal obesity to breast cancer to heart disease and even premature mortality. Strikingly, some of the effects are observed at a very young age. For example, a study of black teens found that those who reported higher levels of discrimination as teenagers had higher levels of stress hormones, of blood pressure and of weight at age 20. However, the stress of discrimination is only one aspect.
Η διάκριση και ο ρατσισμός επηρεάζουν την υγεία και με άλλους σημαντικούς τρόπους. Για παράδειγμα, υπάρχει διάκριση στην υγειονομική περίθαλψη. Το 1999, η Εθνική Ακαδημία Ιατρικής μου ζήτησε να υπηρετήσω σε μια επιτροπή η οποία βρήκε βασιζόμενη σε επιστημονικά στοιχεία, ότι οι μαύροι και άλλες μειονότητες δέχονται πιο φτωχή σε ποιότητα περίθαλψη από τους λευκούς. Αυτό ίσχυε για όλα τα είδη ιατρικής θεραπείας, από τα πιο απλά μέχρι και τα πιο τεχνολογικά εξειδικευμένα. Μία εξήγηση γι' αυτό το φαινόμενο είναι η λεγόμενη «εγγενής προκατάληψη» ή «ασυνείδητη διάκριση». Έρευνα δεκαετιών από κοινωνικούς ψυχολόγους υποδεικνύει ότι εάν διατηρείς ένα αρνητικό στερεότυπο για μια ομάδα στο υποσυνείδητο του μυαλού σου και συναντάς κάποιον από αυτή την ομάδα, θα μεροληπτήσεις ενάντια στο συγκεκριμένο άτομο. Θα τους μεταχειρίζεσαι διαφορετικά. Είναι μια ασυνείδητη διαδικασία. Είναι μια αυτόματη διαδικασία. Είναι μια ανεπαίσθητη διαδικασία, αλλά φυσιολογική και συμβαίνει ακόμα και στα πιο καλοπροαίρετα ατόμα.
Discrimination and racism also matters in other profound ways for health. For example, there's discrimination in medical care. In 1999, the National Academy of Medicine asked me to serve on a committee that found, concluded based on the scientific evidence, that blacks and other minorities receive poorer quality care than whites. This was true for all kinds of medical treatment, from the most simple to the most technologically sophisticated. One explanation for this pattern was a phenomenon that's called "implicit bias" or "unconscious discrimination." Research for decades by social psychologists indicates that if you hold a negative stereotype about a group in your subconscious mind and you meet someone from that group, you will discriminate against that person. You will treat them differently. It's an unconscious process. It's an automatic process. It is a subtle process, but it's normal and it occurs even among the most well-intentioned individuals.
Αλλά όσο πιο βαθιά μελετούσα τον αντίκτυπο του ρατσισμού στην υγεία, τόσο πιο ύπουλες γίνονταν οι επιδράσεις. Υπάρχουν θεσμικές διακρίσεις, οι οποίες αναφέρονται στη διάκριση που υπάρχει στις διαδικασίες των κοινωνικών θεσμών. Ο αστικός διαχωρισμός με βάση τη φυλή, που έχει οδηγήσει να ζουν οι μαύροι και οι λευκοί σε πολύ διαφορετικά περιβάλλοντα, είναι ένα κλασικό παράδειγμα θεσμικού ρατσισμού. Ένα από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά της Αμερικής είναι το πώς ο αστικός διαχωρισμός είναι η μυστική αιτία που δημιουργεί φυλετική ανισότητα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Αμερική, το πού μένεις καθορίζει την πρόσβασή σου σε ευκαιρίες στην εκπαίδευση, την εργασία, τη στέγαση, ακόμα και την πρόσβασή σου στην ιατρική περίθαλψη. Μία μελέτη στις 171 μεγαλύτερες πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες κατέληξε ότι δεν υπάρχει ούτε μία πόλη όπου οι λευκοί ζουν υπό ίσες συνθήκες με τους μαύρους, και ότι τo χειρότερο αστικό περιβάλλον όπου κατοικούν οι λευκοί είναι σημαντικά καλύτερο από το μέσο περιβάλλον των μαύρων κοινοτήτων. Μια άλλη έρευνα βρήκε ότι αν μπoρούσες να εξαλείψεις στατιστικά τον αστικό διαχωρισμό, θα εξαφάνιζες εντελώς τις διαφορές μαύρων-λευκών στο εισόδημα, την εκπαίδευση και την ανεργία, και θα μείωνες τις διαφορές μαύρων-λευκών στη μονογονεϊκή μητρότητα κατά τα δύο τρίτα, με όλα αυτά να πηγάζουν από τον αστικό διαχωρισμό. Έχω επίσης μάθει πώς τα αρνητικά στερεότυπα και οι εικόνες των μαύρων στην κουλτούρα μας κυριολεκτικά δημιουργούν και συντηρούν διακρίσεις σε θεσμικό και σε ατομικό επίπεδο.
But the deeper that I delved into the health impact of racism, the more insidious the effects became. There is institutional discrimination, which refers to discrimination that exists in the processes of social institutions. Residential segregation by race, which has led to blacks and whites living in very different neighborhood contexts, is a classic example of institutional racism. One of America's best-kept secrets is how residential segregation is the secret source that creates racial inequality in the United States. In America, where you live determines your access to opportunities in education, in employment, in housing and even in access to medical care. One study of the 171 largest cities in the United States concluded that there is not even one city where whites live under equal conditions to blacks, and that the worst urban contexts in which whites reside is considerably better than the average context of black communities. Another study found that if you could eliminate statistically residential segregation, you would completely erase black-white differences in income, education and unemployment, and reduce black-white differences in single motherhood by two thirds, all of that driven by segregation. I have also learned how the negative stereotypes and images of blacks in our culture literally create and sustain both institutional and individual discrimination.
Μια ομάδα ερευνητών έχει δημιουργήσει μια βάση δεδομένων η οποία περιέχει βιβλία, περιοδικά και άρθρα που ένας μέσος μορφωμένος Αμερικάνος θα διάβαζε στη διάρκεια της ζωής του. Μας επιτρέπει να κοιτάξουμε αυτή τη βάση δεδομένων και να δούμε πώς οι Αμερικάνοι έχουν δει λέξεις συνδεδεμένες καθώς μεγαλώνουν στην κοινωνία τους. Έτσι, όταν η λέξη «μαύρος» εμφανίζεται στην Αμερικάνικη κουλτούρα, ποια λέξη την συνοδεύει; «Φτωχός», «βίαιος», «θρησκευόμενος», «τεμπέλης», «ενθουσιώδης», «επικίνδυνος». Όταν εμφανίζεται η λέξη «λευκός», λέξεις που την συνοδεύουν συχνά είναι: «εύπορος», «προοδευτικός», «συντηρητικός», «πεισματάρης», «επιτυχής», «μορφωμένος». Έτσι, όταν ένας αστυνομικός αντιδρά έντονα όταν βλέπει έναν άοπλο μαύρο άνδρα και τον αντιλαμβάνεται ως βίαιο και επικίνδυνο, δεν έχουμε απαραίτητα να κάνουμε με έναν εγγενή κακό αστυνομικό. Μπορεί απλά να παρατηρούμε έναν φυσιολογικό Αμερικάνο που εκφράζει όλα αυτά στα οποία έχει εκτεθεί ως συνέπεια της ανατροφής του σε αυτή την κοινωνία.
A group of researchers have put together a database that contains the books, magazines and articles that an average college-educated American would read over their lifetime. It allows us to look within this database and see how Americans have seen words paired together as they grow up in their society. So when the word "black" appears in American culture, what co-occurs with it? "Poor," "violent," "religious," "lazy," "cheerful," "dangerous." When "white" occurs, the frequently co-occurring words are "wealthy," "progressive," "conventional," "stubborn," "successful," "educated." So when a police officer overreacts when he sees an unarmed black male and perceives him to be violent and dangerous, we are not necessarily dealing with an inherently bad cop. We may be simply viewing a normal American who is reflecting what he has been exposed to as a result of being raised in this society.
Από την προσωπική μου εμπειρία, πιστεύω ότι η φυλή σου δε χρειάζεται να καθορίζει τη μοίρα σου. Μετανάστευσα στις Ηνωμένες Πολιτείες από το νησί της Αγίας Λουκίας στην Καραϊβική στα τέλη της δεκαετίας του '70 για να επιδιώξω ανώτερη εκπαίδευση. Και τα τελευταία 40 χρόνια, τα έχω καταφέρει καλά. Η οικογένεια μου με έχει στηρίξει, έχω δουλέψει σκληρά, τα έχω καταφέρει καλά. Αλλά χρειάστηκε να κάνω περισσότερα για να πετύχω. Έλαβα υποτροφία για μειονότητες από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. Ναι. Είμαι παιδί δράσεων αλληλεγγύης. Χωρίς δράσεις αλληλεγγύης, δε θα ήμουν σήμερα εδώ.
From my own experience, I believe that your race does not have to be a determinant of your destiny. I migrated to the United States from the Caribbean island of Saint Lucia in the late 1970s in pursuit of higher education, and in the last 40 years, I have done well. I have had a supportive family, I have worked hard, I have done well. But it took more for me to be successful. I received a minority fellowship from the University of Michigan. Yes. I am an affirmative action baby. Without affirmative action, I would not be here.
Αλλά τα τελευταία 40 χρόνια, οι μαύροι Αμερικάνοι είναι λιγότερο επιτυχημένοι από εμένα. Το 1978, τα νοικοκυριά των μαύρων στις Ηνωμένες Πολιτείες έβγαζαν 59 λεπτά για κάθε δολάριο που έβγαζαν οι λευκοί. Το 2015, οι μαύρες οικογένειες ακόμη βγάζουν 59 λεπτά για κάθε δολάριο που λαμβάνουν οι οικογένειες λευκών στο εισόδημά τους και τα φυλετικά χάσματα στον πλούτο είναι ακόμα πιο εντυπωσιακά. Για κάθε δολάριο του πλούτου των λευκών, οι οικογένειες των μαύρων έχουν έξι λεπτά, ενώ οι Λατίνοι επτά.
But in the last 40 years, black America has been less successful than I have. In 1978, black households in the United States earned 59 cents for every dollar of income whites earned. In 2015, black families still earn 59 cents for every dollar of income that white families receive, and the racial gaps in wealth are even more stunning. For every dollar of wealth that whites have, black families have six pennies and Latinos have seven pennies.
Είναι γεγονός ότι ο ρατσισμός παράγει ένα πραγματικά αθέμιτο σύστημα που υποτιμά συστηματικά κάποιες φυλές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παραφράζοντας τον Πλάτωνα, δεν υπάρχει τίποτα πιο άδικο από την ίση μεταχείριση άνισων ανθρώπων. Γι' αυτό είμαι τόσο αφοσιωμένος στην εξάλειψη του ρατσισμού.
The fact is, racism is producing a truly rigged system that is systematically disadvantaging some racial groups in the United States. To paraphrase Plato, there is nothing so unfair as the equal treatment of unequal people. And that's why I am committed to working to dismantle racism.
Εκτιμάω βαθύτατα το γεγονός ότι περπατάω στα χνάρια αυτών που έχουν θυσιάσει ακόμα και τη ζωή τους για να ανοίξουν τις πόρτες τις οποίες έχω διαβεί. Θέλω να εξασφαλίσω ότι αυτές οι πόρτες θα παραμείνουν ανοικτές και όλοι θα μπορούν να τις διαβούν. Ο Ρόμπερτ Κένεντυ είπε, «Κάθε φορά που ένας άνδρας» -ή μια γυναίκα, θα πρόσθετα εγώ- «υπερασπίζεται ένα ιδανικό ή πράττει ώστε να βελτιώσει τη μοίρα των άλλων ή αγωνίζεται ενάντια στην αδικία, εκπέμπει ένα μικρό κύμα ελπίδας, και αυτά τα κύματα μπορούν να δημιουργήσουν ένα ρεύμα ικανό να γκρεμίσει τα πιο δυνατά τείχη της καταπίεσης και της αντίστασης».
I deeply appreciate the fact that I am standing on the shoulders of those who have sacrificed even their lives to open the doors that I have walked through. I want to ensure that those doors remain open and that everyone can walk through those doors. Robert Kennedy said, "Each time a man" -- or woman, I would add -- "stands up for an ideal or acts to improve the lot of others or strikes out against injustice, he sends forth a tiny ripple of hope, and those ripples can build a current that can sweep down the mightiest walls of oppression and resistance."
Είμαι αισιόδοξος σήμερα, γιατί παντού στην Αμερική έχω δει κύματα ελπίδας. Το Ιατρικό Κέντρο της Βοστώνης έχει προσλάβει δικηγόρους στην ιατρική ομάδα ώστε οι γιατροί να μπορούν να βελτιώσουν την υγεία των ασθενών διότι οι δικηγόροι αντιμετωπίζουν τις μη ιατρικές ανάγκες τους. Το Πανεπιστήμιο Λόμα Λίντα έχει δημιουργήσει ένα κολέγιο κοντά στο Σαν Μπερναρντίνο έτσι ώστε, εκτός από ιατρική φροντίδα, να παρέχει επαγγελματικές δεξιότητες κι επαγγελματική κατάρτιση σε μια κυρίαρχη μειονότητα ανθρώπων με χαμηλό εισόδημα ώστε να αποκτήσουν τις απαραίτητες δεξιότητες για μια αξιοπρεπή δουλειά. Στο Τσάπελ Χιλ στη Βόρεια Καρολίνα στο Πρόγραμμα Abecedarian έχουν βρει πώς να διασφαλίσουν ότι έχουν μειώσει τους κινδύνους για καρδιακές παθήσεις στους μαύρους ηλικίας μεταξύ 30 και 40 ετών, παρέχοντας φροντίδα υψηλής ποιότητας από τη γέννηση ως την ηλικία των πέντε ετών. Σε εξωσχολικά κέντρα των Ηνωμένων Πολιτειών, η Γουίντλευ Φιπς και η Αμερικανική Ακαδημία Ονείρων σπάει τον κύκλο φυλάκισης παρέχοντας υψηλής ποιότητας ακαδημαϊκή ενίσχυση και καθοδήγηση στα παιδιά των φυλακισμένων και στα παιδιά που έχουν μείνει πίσω στο σχολείο. Στο Χάντσβιλ, στην Αλαμπάμα, το Πανεπιστήμιο του Όουκγουντ, ένα ιστορικό ίδρυμα με μαύρους, δείχνει πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την υγεία των μαύρων ενηλίκων συμπεριλαμβάνοντας την αξιολόγηση της υγείας ως μέρος του προγράμματος καθοδήγησης των πρωτοετών και δίνοντας σ’ αυτούς τους φοιτητές τα εργαλεία που χρειάζονται για να κάνουν υγιείς επιλογές και παρέχοντάς τους κάθε χρόνο μια αναφορά υγείας ώστε να ελέγχουν την πρόοδό τους. Και στην Ατλάντα της Τζόρτζια, οι Purpose Built Communities έχουν εξαλείψει τα αρνητικά αποτελέσματα του διαχωρισμού μετατρέποντας ένα πρόγραμμα δημόσιας στέγασης κυριαρχούμενο από εγκλήματα και ναρκωτικά σε μια όαση στέγασης μικτού εισοδήματος, ακαδημαϊκής επίδοσης, εξαίρετης κοινωνικής ευεξίας και πλήρους απασχόλησης. Τέλος, υπάρχει και η λύση της Ντιβάιν. H καθηγήτρια Πατρίσια Ντιβάιν του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν μας έχει δείξει πώς μπορούμε να επιτεθούμε μετωπικά στις κρυμμένες προκαταλήψεις μας και να τις μειώσουμε δραστικά. Καθένας από εμάς μπορεί να είναι ένα κύμα ελπίδας.
I am optimistic today because all across America, I have seen ripples of hope. The Boston Medical Center has added lawyers to the medical team so that physicians can improve the health of their patients because the lawyers are addressing the nonmedical needs their patients have. Loma Linda University has built a gateway college in nearby San Bernardino so that in addition to delivering medical care, they can provide job skills and job training to a predominantly minority, low-income community members so that they will have the skills they need to get a decent job. In Chapel Hill, North Carolina, the Abecedarian Project has figured out how to ensure that they have lowered the risks for heart disease for blacks in their mid-30s by providing high-quality day care from birth to age five. In after-school centers across the United States, Wintley Phipps and the US Dream Academy is breaking the cycle of incarceration by providing high-quality academic enrichment and mentoring to the children of prisoners and children who have fallen behind in school. In Huntsville, Alabama, Oakwood University, a historically black institution, is showing how we can improve the health of black adults by including a health evaluation as a part of freshman orientation and giving those students the tools they need to make healthy choices and providing them annually a health transcript so they can monitor their progress. And in Atlanta, Georgia, Purpose Built Communities has dismantled the negative effects of segregation by transforming a crime-ridden, drug-infested public housing project into an oasis of mixed-income housing, of academic performance, of great community wellness and of full employment. And finally, there is the Devine solution. Professor Patricia Devine of the University of Wisconsin has shown us how we can attack our hidden biases head on and effectively reduce them. Each one of us can be a ripple of hope.
Αυτό δε θα είναι πάντα εύκολο, αλλά όπως μας είπε ο Θέργκουντ Μάρσαλ, πρώην δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου, «Πρέπει να διαφωνούμε. Πρέπει να διαφωνούμε με την αδιαφορία. Πρέπει να διαφωνούμε με την απάθεια. Πρέπει να διαφωνούμε με το μίσος και τη δυσπιστία. Πρέπει να διαφωνούμε γιατί η Αμερική μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα, γιατί η Αμερική δεν έχει άλλη επιλογή από το να τα καταφέρει καλύτερα».
This work will not always be easy, but former Supreme Court Justice Thurgood Marshall has told us, "We must dissent. We must dissent from the indifference. We must dissent from the apathy. We must dissent from the hatred and from the mistrust. We must dissent because America can do better, because America has no choice but to do better."
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)