I had a fire nine days ago. My archive: 175 films, my 16-millimeter negative, all my books, my dad's books, my photographs. I'd collected -- I was a collector, major, big-time. It's gone. I just looked at it, and I didn't know what to do. I mean, this was -- was I my things? I always live in the present -- I love the present.
.توققۇز كۈننىڭ ئالدىدا ئۆيۈمگە ئوت كەتتى :مېنىڭ ھۆججەت-ئارخىپلىرىم 175 پارچە فىلىم، 16 مىللىمېتىرلىق نېگاتىۋىم .بارلىق كىتابلىرىم، دادامنىڭ كىتابلىرى، بارلىق رەسىملىرىم يىغقانلىرىمنىڭ ھەممىسى كۆيۈپ كەتتى مەن ئۇزۇن تارىخقا ئىگە، مۇقىم يىغىپ ساقلىغۇچى ئىدىم ھەممىسى يوق بولدى مەن ئۇنىڭغا قاراپ تۇرۇپلا قالدىم نېمە قىلىشىمنى بىلمەيتتىم -- دېمەكچىمەنكى، بۇ ئۆزۈم ئۆزۈمنىڭ بارلىقىمۇ؟ مەن ئىزچىل ھازىردا ياشايتتىم -- مەن ھازىرنى ياخشى كۆرىمەن
I cherish the future. And I was taught some strange thing as a kid, like, you've got to make something good out of something bad. You've got to make something good out of something bad. This was bad! Man, I was -- I cough. I was sick. That's my camera lens. The first one -- the one I shot my Bob Dylan film with 35 years ago. That's my feature film. "King, Murray" won Cannes Film Festival 1970 -- the only print I had. That's my papers.
گەلگۈسىگە ئۈمىد باغلايتتىم ماڭا كىچىك ۋاقتىمدا غەلىتە ئىشلار ئۆگىتىلگەن ئىدى يەنى، بىر يامان ئىشنىڭ بىر ياخشى تەرىپى بولىدۇ دېگەندەك سىز بىر يامان ئىشتىن بىر ياخشى تەرەپنى تېپىپ چىقىشىڭىز كېرەك -- ماڭا بەك ئېغىر كەلدى! بۇرادەر، دېمەكچىمەنكى مەن يۆتىلەتتىم، ئاغرىپ قالغان ئىدىم -- بۇ مېنىڭ ئاپپاراتىمنىڭ لىنزىسى. بۇ تۇنجىسى 35يىل بۇرۇن بوب دىيلىننىڭ ھۆججەتلىك فىلىمىنى سۈرەتكە ئېلىشقا ئىشلەتكىنىم شۇ «بۇ مەن ئىشلىگەن مەخسۇس فىلىم. «پادىشاھ، مېررېي -- بۇ فىلىم 1970-يىلى گانا فىلىم فېستىۋالىدا مۇكاپاتقا ئېرىشكەن مەندە قالغان بىردىنبىر نۇسخا بۇلار مېنىڭ ماقالىلىرىم
That was in minutes -- 20 minutes. Epiphany hit me. Something hit me. "You've got to make something good out of something bad," I started to say to my friends, neighbors, my sister. By the way, that's "Sputnik." I ran it last year. "Sputnik" was downtown, the negative. It wasn't touched. These are some pieces of things I used in my Sputnik feature film, which opens in New York in two weeks downtown. I called my sister. I called my neighbors. I said, "Come dig." That's me at my desk. That was a desk took 40-some years to build. You know -- all the stuff. That's my daughter, Jean. She came. She's a nurse in San Francisco.
پەقەت مىنۇت ئىچىدىلا يۈز بەردى -- 20 مىنۇت ئىچىدىلا :مەن تۇيۇقسىز شۇنى بىلدىم، شۇنى ئويلاپ قالدىم «سەن يامان ئىشنى ياخشى ئىشقا ئايلاندۇرۇشۇڭ كېرەك» مەن دوستلىرىمغا، قوشنىلىرىمغا، سىڭلىمغا دېيىشكە باشلىدىم ھە راست، بۇ «سۈنئىي ھەمراھ»، مەن ئۆتكەن يىلى تارتقان سۈنئىي ھەمراھ» نىڭ پىليونكىسى شەھەردە ئىدى، ئۇ زىيانغا ئۇچرىمىدى» بۇلار مەن «سۈنئىي ھەمراھ»نى تارتقاندا ئىشلەتكەن بىر قىسىم ماتېرىياللار ئىككى كۈندىن كېيىن نيۇ يوركتا قويۇلىدۇ نيۇ يورك شەھەر مەركىزىدە مەن سىڭلىمغا، قوشنىلىرىمغا تېلېفون قىلىپ: «كولايلى» دېدىم ئۈستەلدىكىسى مەن ئۇ ئۈستەلگە 40 نەچچە يىل بولدى دېمەكچىمەنكى -- ھەممە نەرسىگە بۇ مېنىڭ قىزىم، جىين ئۇ كەلدى. ئۇ سان-فرانسىسكودا سېستىرا
"Dig it up," I said. "Pieces. I want pieces. Bits and pieces." I came up with this idea: a life of bits and pieces, which I'm just starting to work on -- my next project. That's my sister. She took care of pictures, because I was a big collector of snapshot photography that I believed said a lot. And those are some of the pictures that -- something was good about the burnt pictures. I didn't know. I looked at that -- I said, "Wow, is that better than the --" That's my proposal on Jimmy Doolittle. I made that movie for television. It's the only copy I had. Pieces of it. Idea about women.
كولايلى» دېدىم مەن، «ئازراق ئازراقتىن بولسىمۇ» «.بۇلار ماڭا كېرەك، پارچە-پۇراتلىرىمۇ كېرەك ماڭا مۇنداق بىر خىيال كەلدى: پارچە-پۇراتقا تولغان ھايات دەل مەن ئىش باشلىماقچى بولغان -- مېنىڭ كېيىنكى پىلانىم ئاۋۇ مېنىڭ سىڭلىم. ئۇ رەسىملەرنى يىغدى چۈنكى مەن فوتو سۈرەت ئەسەرلىرىنى يىغىپ ساقلاش مەستانىسى ئىدىم مەنچە ئۇلاردا چوڭقۇر مەنە ئىپادىلىنەتتى -- بۇلار رەسىملەرنىڭ بىر قىسمى كۆيۈپ كەتكەن رەسىملەرنىڭ ئىچىدىكى ياخشىلىرى -- مەن بىلمەپتىكەنمەن. بۇلارغا قاراپ مەن: «ۋاھ، بۇ بۇرۇنقىسىدىنمۇ ياخشىمۇ نېمە --» دەۋەتتىم بۇ مېنىڭ جىمىي دۇلىتىل فىلىمىنى ئىشلەش پىلانىم. ئۇ فىلىمنى تېلېۋىزىيە ئۈچۈن ئىشلىگەن بۇ مەندە قالغان بىردىنبىر نۇسخا. ئۇنىڭ پارچە-پۇراتلىرى ئاياللارغا ئائىت كۆز-قاراش
So I started to say, "Hey, man, you are too much! You could cry about this." I really didn't. I just instead said, "I'm going to make something out of it, and maybe next year ... " And I appreciate this moment to come up on this stage with so many people who've already given me so much solace, and just say to TEDsters: I'm proud of me. That I take something bad, I turn it, and I'm going to make something good out of this, all these pieces. That's Arthur Leipzig's original photograph I loved. I was a big record collector -- the records didn't make it. Boy, I tell you, film burns. Film burns. I mean, this was 16-millimeter safety film. The negatives are gone.
!شۇڭا مەن مۇنداق دېيىشكە باشلىدىم: «ھەي، بۇرادەر، سەن بەك ھەددىڭدىن ئېشىپ كەتتىڭ .يەنىلا يىغلىغىن» لېكىن راست، مەن يىغلىمىدىم :مەن پەقەت مۇنداق دېدىم «...مەن بۇلاردىن بىر نەرسە قىلىپ چىقىمەن، بەلكى كېلەر يىلى» مەن مۇشۇ پەيتلەرگە رەھمەت ئېيتىمەن مەن سىلەردەك مۇشۇنچىۋالا كۆپ كىشىلەر بىللە تۇرۇپتىمەن سىلەر ماڭا تەسەللىي بەردىڭلار :مەن پەقەت تەدچىلەرگە شۇنى دېمەكچىمەنكى مەن ئۆزۈمدىن پەخىرلىنىمەن. مەن ۋەيران بولغان نەرسىلەرنى ئالدىم ئۇنى ئۆزگەرتىمەن، شۇنداقلا بۇ ئەسكى-تۈسكىلەردىن تېخىمۇ ياخشى نەرسە ئىشلەپ چىقىمەن بۇ ئارسېر لېيپزىگنىڭ مەن ياقتۇرىدىغان رەسىمىنىڭ ئەسلى نۇسخىسى -- مەن ئۈنئالغۇ لېنتىسى يىغىپ ساقلىغۇچى مەستانە ھەي، سىلەرگە دېسەم، لېنتىلارنى ساقلاپ قالالمىدىم پىليونكىغا ئاسان ئوت كېتىدىكەن، ئاسان ئوت ئالىدىكەن دېمەكچىمەنكى، بۇ 16 مىللىمېتىرلىق بىخەتەر پىليونكا نېگاتىپلارنىڭ ھەممىسى ۋەيران بولدى
That's my father's letter to me, telling me to marry the woman I first married when I was 20. That's my daughter and me. She's still there. She's there this morning, actually. That's my house. My family's living in the Hilton Hotel in Scotts Valley. That's my wife, Heidi, who didn't take it as well as I did. My children, Davey and Henry. My son, Davey, in the hotel two nights ago.
بۇ دادامنىڭ ماڭا يازغان خېتى، ئۇ خېتىدە مېنى مەن 20 يېشىمدا تۇنجى توي قىلغان ئايال بىلەن توي قىلىشىمنى ئېيتقانىدى بۇ قىزىم بىلەن مەن ئۇ ھازىرمۇ ئاۋۇ يەردە. ئەمەلىيەتتە، ئۇ ئەتىگەندىمۇ بار ئىدى ئاۋۇ مېنىڭ ئۆيۈم ئۆيۈمدىكىلەر سكوت جىلغىسىدىكى خىلتون مېھمانخانىسىدا تۇرۇۋاتىدۇ ئاۋۇ مېنىڭ ئايالىم، ھېيدى ئۇ ھېلىمۇ ماڭا ئوخشاشلا بۇ رېئاللىقنى قوبۇل قىلالمايۋاتىدۇ مېنىڭ بالىلىرىم، دېيۋىي ۋە ھېنرىي ئوغلۇم دېيۋىي ئىككى ئاخشام ئىلگىرى مېھمانخانىدا ئىدى
So, my message to you folks, from my three minutes, is that I appreciate the chance to share this with you. I will be back. I love being at TED. I came to live it, and I am living it. That's my view from my window outside of Santa Cruz, in Bonny Doon, just 35 miles from here. Thank you everybody.
شۇڭا مەن بۇ ئۈچ مىنۇتلۇق نۇتۇقۇمدا سىلەرگە دېمەكچى بولغىنىم ماڭا بۇ كەچۈرمىشلىرىمنى سىلەر بىلەن ھەمبەھىرلىنىدىغان بۇ پۇرسەتنى بەرگىنىڭلارغا رەھمەت. مەن يەنە قايتىپ كېلىمەن، مەن تەد نى ياخشى كۆرىمەن مېنىڭ كېلىشتىكى مەقسىتىم ئۇنىڭدا ياشاش، مەن ھازىر ئۇنىڭدا ياشاۋاتىمەن بۇ بوننىي دۇندىكى دەرىزەمنىڭ سىرتىدىكى مىلاد بوۋاينىڭ مەنزىرىسى بۇ يەردىن پەقەت 35 مىللا كېلىدۇ ھەممىڭلارغا كۆپتىن-كۆپ رەھمەت
(Applause)
(ئالقىش ساداسى)