Ως μάγος, προσπαθώ να δημιουργώ εικόνες που θα κάνουν τον κόσμο να σταματάει και να σκέφτεται. Προσπαθώ επίσης να προκαλώ τον εαυτό μου να κάνει πράγματα που οι γιατροί λένε ότι δεν είναι δυνατά. Θάφτηκα ζωντανός στη Νέα Υόρκη μέσα σε ένα φέρετρο, θάφτηκα ζωντανός μέσα σε ένα φέρετρο τον Απρίλιο, το 1999, για μια εβδομάδα. Έζησα εκεί μέσα μόνο με νερό. Και τελικά ήταν τόσο διασκεδαστικό που αποφάσισα να επιδιώξω να κάνω περισσότερες παρόμοιες απόπειρες. Την επόμενη φορά πάγωσα τον εαυτό μου σε ένα κομμάτι πάγο για τρεις μέρες και τρεις νύχτες στη Νέα Υόρκη. Αυτό ήταν πολύ πιο δύσκολο απ' ό,τι περίμενα. Μετά απ΄αυτό, στάθηκα στην κορυφή ενός στύλου ύψους 30 μέτρων για 36 ώρες. Άρχισα να έχω τόσο έντονες παραισθήσεις που τα κτίρια που βρίσκονταν πίσω μου άρχισαν να μοιάζουν με μεγάλα κεφάλια ζώων.
As a magician, I try to create images that make people stop and think. I also try to challenge myself to do things that doctors say are not possible. I was buried alive in New York City in a coffin, buried alive in a coffin in April, 1999, for a week. I lived there with nothing but water. And it ended up being so much fun that I decided I could pursue doing more of these things. The next one is I froze myself in a block of ice for three days and three nights in New York City. That one was way more difficult than I had expected. The one after that, I stood on top of a hundred-foot pillar for 36 hours. I began to hallucinate so hard that the buildings that were behind me started to look like big animal heads.
Την επόμενη φορά πήγα στο Λονδίνο. Στο Λονδίνο έζησα σε ένα γυάλινο κουτί για 44 μέρες με τίποτα εκτός από νερό. Ήταν για μένα, ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που έκανα ποτέ μου, αλλά ήταν ταυτόχρονα και το πιο όμορφο. Υπήρχαν πολλοί σκεπτικιστές, ειδικά οι δημοσιογράφοι στο Λονδίνο, που άρχισαν να πετούν μπέργκερ σε ελικόπτερα γύρω μου για να με βάλουν σε πειρασμό.
So, next I went to London. In London I lived in a glass box for 44 days with nothing but water. It was, for me, one of the most difficult things I'd ever done, but it was also the most beautiful. There was so many skeptics, especially the press in London, that they started flying cheeseburgers on helicopters around my box to tempt me.
(Γέλια)
(Laughter)
Οπότε, ένιωσα να επιβεβαιώνομαι όταν το New England Journal of Medicine χρησιμοποίησε την έρευνα για επιστημονικούς σκοπούς.
So, I felt very validated when the New England Journal of Medicine actually used the research for science.
Το επόμενο που ήθελα να επιδιώξω ήταν να δω πόση ώρα θα άντεχα χωρίς αναπνοή, δηλαδή πόση ώρα θα μπορούσα να επιζήσω χωρίς να έχω τίποτα, ούτε καν αέρα. Δεν συνειδητοποίησα ότι αυτό θα γινόταν το πιο θαυμάσιο ταξίδι της ζωής μου.
My next pursuit was I wanted to see how long I could go without breathing, like how long I could survive with nothing, not even air. I didn't realize that it would become the most amazing journey of my life.
Ως νεαρός μάγος είχα εμμονή με τον Χουντίνι και τις υποβρύχιες δοκιμασίες του. Οπότε, ξεκίνησα από μικρός να ανταγωνίζομαι άλλα παιδιά, ώστε να δω πόση ώρα θα άντεχα κάτω από το νερό όση ώρα έβγαιναν και ξαναέμπαιναν για να αναπνεύσουν, ξέρετε, πέντε φορές, όσο εγώ έμενα στο νερό με μία αναπνοή. Μέχρι να φτάσω στην εφηβεία, μπορούσα να κρατάω την αναπνοή μου για 3 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα. Αργότερα θα ανακάλυπτα ότι αυτό ήταν το προσωπικό ρεκόρ του Χουντίνι.
As a young magician, I was obsessed with Houdini and his underwater challenges. So, I began, early on, competing against the other kids, seeing how long I could stay underwater while they went up and down to breathe, you know, five times, while I stayed under on one breath. By the time I was a teenager, I was able to hold my breath for three minutes and 30 seconds. I would later find out that was Houdini's personal record.
Το 1987 άκουσα μια ιστορία για ένα παιδί που έπεσε μέσα από πάγο και παγιδεύτηκε κάτω από ένα ποτάμι. Βρισκόταν μέσα, χωρίς να αναπνέει για 45 λεπτά. Όταν έφτασαν οι διασώστες τον επανέφεραν και δεν είχε υποστεί καμία εγκεφαλική βλάβη. H θερμοκρασία του σώματός του είχε πέσει στους 25 βαθμούς Κελσίου. Ως μάγος, πιστεύω ότι τα πάντα είναι δυνατά. Και πιστεύω πως αν ένας άνθρωπος καταφέρει κάτι, τότε μπορούν να το καταφέρουν κι άλλοι. Άρχισα να σκέφτομαι, αν το αγόρι μπορούσε να επιβιώσει χωρίς να αναπνέει, για τόση ώρα, θα πρέπει να υπάρχει τρόπος να το κάνω κι εγώ.
In 1987 I heard of a story about a boy that fell through ice and was trapped under a river. He was underneath, not breathing for 45 minutes. When the rescue workers came, they resuscitated him and there was no brain damage. His core temperature had dropped to 77 degrees. As a magician, I think everything is possible. And I think if something is done by one person, it can be done by others. I started to think, if the boy could survive without breathing for that long, there must be a way that I could do it.
Οπότε, συναντήθηκα με έναν κορυφαίο νευροχειρούργο. Και τον ρώτησα, πόση ώρα είναι εφικτό να παραμείνει κάποιος χωρίς να αναπνέει, πόση ώρα θα μπορούσα να μείνω χωρίς αέρα; Και μου είπε πως μετά τα έξι λεπτά έχεις σοβαρό κίνδυνο υποξικής εγκεφαλικής βλάβης. Βασικά αυτό το πήρα σαν πρόκληση.
So, I met with a top neurosurgeon. And I asked him, how long is it possible to go without breathing, like how long could I go without air? And he said to me that anything over six minutes you have a serious risk of hypoxic brain damage. So, I took that as a challenge, basically.
(Γέλια)
(Laughter)
Στην πρώτη μου προσπάθεια, σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι παρόμοιο, και έφτιαξα μια δεξαμενή με νερό, και την γέμισα με πάγο και κρύο, παγωμένο νερό. Και έμεινα μέσα σε αυτή τη δεξαμενή ελπίζοντας η θερμοκρασία του σώματός μου να αρχίσει να πέφτει. Και είχα ρίγος. Στην πρώτη μου απόπειρα να κρατήσω την αναπνοή μου δεν άντεξα ούτε ένα λεπτό. Άρα κατάλαβα ότι αυτό δεν υπήρχε περίπτωση να λειτουργήσει.
My first try, I figured that I could do something similar, and I created a water tank, and I filled it with ice and freezing cold water. And I stayed inside of that water tank hoping my core temperature would start to drop. And I was shivering. In my first attempt to hold my breath, I couldn't even last a minute. So, I realized that was completely not going to work.
Οπότε, πήγα να μιλήσω σε έναν φίλο γιατρό -- και τον ρώτησα, «Πώς θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο;» «Θέλω να κρατήσω την αναπνοή μου για πραγματικά πολλή ώρα. Πώς μπορεί να γίνει;» Και μου είπε, «Ντέιβιντ, είσαι μάγος, δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι δεν αναπνέεις, θα είναι πολύ πιο εύκολο».
I went to talk to a doctor friend -- and I asked him, "How could I do that?" "I want to hold my breath for a really long time. How could it be done?" And he said, "David, you're a magician, create the illusion of not breathing, it will be much easier."
(Γέλια)
(Laughter)
Και έτσι του ήρθε αυτή η ιδέα να κατασκευάσουμε έναν αναπνευστήρα, που θα απορροφά το διοξείδιο του άνθρακα κάτι που ήταν βασικά ένας σωλήνας αγορασμένος από τα Home Depot, με ένα μπαλόνι κολλημένο πάνω του με ταινία, το οποίο σκέφτηκε ότι θα μπορούσαμε να το βάλουμε μέσα μου, και με κάποιον τρόπο να μπορώ να αναπνέω με αυτό το πράγμα μέσα μου. Είναι λίγο δυσάρεστο να το παρακολουθείς. Αλλά είναι εκείνη η απόπειρα. Οπότε, προφανώς κάτι τέτοιο δεν γινόταν να λειτουργήσει.
So, he came up with this idea of creating a rebreather, with a CO2 scrubber, which was basically a tube from Home Depot, with a balloon duct-taped to it, that he thought we could put inside of me, and somehow be able to circulate the air and rebreathe with this thing in me. This is a little hard to watch. But this is that attempt. So, that clearly wasn't going to work.
(Γέλια)
(Laughter)
Τότε άρχισα να σκέφτομαι την αναπνοή σε υγρό. Υπάρχει ένα χημικό που λέγεται perflubron. Και έχει τόσο υψηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο που θεωρητικά μπορείς να το αναπνεύσεις. Βρήκα λοιπόν αυτό το χημικό, γέμισα τον νιπτήρα, έβαλα το πρόσωπό μου στον νιπτήρα και προσπάθησα να το αναπνεύσω, πράγμα που ήταν πραγματικά αδύνατον. Βασικά όπως είπε και ο γιατρός, ήταν σαν να προσπαθείς να αναπνεύσεις έχοντας έναν ελέφαντα να κάθεται πάνω στο στήθος σου. Η ιδέα αυτή λοιπόν εξαφανίστηκε.
Then I actually started thinking about liquid breathing. There is a chemical that's called perflubron. And it's so high in oxygen levels that in theory you could breathe it. So, I got my hands on that chemical, filled the sink up with it, and stuck my face in the sink and tried to breathe that in, which was really impossible. It's basically like trying to breathe, as a doctor said, while having an elephant standing on your chest. So, that idea disappeared.
Τότε άρχισα να σκέφτομαι, αν θα ήταν δυνατόν να συνδέσω μια συσκευή που να παρακάμπτει την καρδιά και τους πνεύμονες και να τοποθετήσω με χειρουργική επέμβαση έναν σωλήνα στην αρτηρία μου, ώστε να φαίνεται ότι δεν αναπνέω καθώς η μηχανή θα έστελνε οξυγόνο στο αίμα μου; Κάτι που προφανώς ήταν άλλη μια τρελή ιδέα.
Then I started thinking, would it be possible to hook up a heart/lung bypass machine and have a surgery where it was a tube going into my artery, and then appear to not breathe while they were oxygenating my blood? Which was another insane idea, obviously.
Τότε σκέφτηκα την πιο τρελή ιδέα από όλες τις ιδέες: να το κάνω στην πραγματικότητα.
Then I thought about the craziest idea of all the ideas: to actually do it.
(Γέλια)
(Laughter)
Να προσπαθήσω πραγματικά να κρατήσω την αναπνοή μου μετά το σημείο που οι γιατροί σε θεωρούν εγκεφαλικά νεκρό. Έτσι άρχισα να κάνω έρευνα σχετικά με τους δύτες που μαζεύουν μαργαριτάρια. Ξέρετε, επειδή βουτάνε για τέσσερα λεπτά με μία αναπνοή. Καθώς έκανα έρευνα για τους δύτες μαργαριταριών, ανακάλυψα τον κόσμο της ελεύθερης κατάδυσης. Ήταν το πιο εντυπωσιακό πράγμα που είχα ανακαλύψει ποτέ μου, μπορώ να πω. Υπάρχουν πολλές πτυχές στην ελεύθερη κατάδυση. Υπάρχουν τα ρεκόρ βάθους, όπου άνθρωποι πηγαίνουν όσο πιο βαθιά μπορούν. Και έπειτα, υπάρχει η στατική άπνοια. Που σημαίνει να κρατάς την αναπνοή σου για όση ώρα αντέχεις μένοντας σε ένα σημείο ακίνητος. Αυτό ήταν που μελέτησα.
To actually try to hold my breath past the point that doctors would consider you brain dead. So, I started researching into pearl divers. You know, because they go down for four minutes on one breath. And when I was researching pearl divers, I found the world of free-diving. It was the most amazing thing that I ever discovered, pretty much. There is many different aspects to free-diving. There is depth records, where people go as deep as they can. And then there is static apnea. That's holding your breath as long as you can in one place without moving. That was the one that I studied.
Το πρώτο πράγμα που έμαθα, είναι πως όταν κρατάς την αναπνοή σου δεν πρέπει ποτέ να κινείσαι καθόλου: αυτό σπαταλάει ενέργεια. Και ότι αυτό καταστρέφει το οξυγόνο, και δημιουργεί διοξείδιο του άνθρακα στο αίμα. Έτσι λοιπόν, έμαθα να μην κινούμαι ποτέ. Και έμαθα πώς να μειώνω τους καρδιακούς μου παλμούς. Έπρεπε να παραμείνω τελείως ακίνητος και απλώς να χαλαρώσω και να σκέφτομαι ότι δεν βρίσκομαι στο σώμα μου, και απλώς να το ελέγξω. Και έπειτα έμαθα πώς να κάνω καθαρισμό. Ουσιαστικά είναι υπεραερισμός. Εισπνέεις και εκπνέεις ...
The first thing that I learned is when you're holding your breath, you should never move at all; that wastes energy. And that depletes oxygen, and it builds up CO2 in your blood. So, I learned never to move. And I learned how to slow my heart rate down. I had to remain perfectly still and just relax and think that I wasn't in my body, and just control that. And then I learned how to purge. Purging is basically hyperventilating. You blow in and out --
(Βαθιές αναπνοές)
(Breathing loudly)
Κάνεις αυτό, και νιώθεις τάση για λιποθυμία, ένα μυρμήγκιασμα. Και καθαρίζεις το σώμα σου από διοξείδιο του άνθρακα. Έτσι όταν κρατάς την αναπνοή σου είναι άπειρες φορές πιο εύκολο. Ύστερα έμαθα πως πρέπει να πάρεις μια τεράστια αναπνοή, και απλώς να την κρατήσεις και να χαλαρώσεις, και να μη βγάλεις ποτέ τον αέρα, και απλώς να την κρατήσεις και να χαλαρώσεις παρ' όλο τον πόνο.
You do that, you get lightheaded, you get tingling. And you're really ridding your body of CO2. So, when you hold your breath, it's infinitely easier. Then I learned that you have to take a huge breath, and just hold and relax and never let any air out, and just hold and relax through all the pain.
Κάθε μέρα, για μήνες, ξυπνούσα και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να κρατήσω την αναπνοή μου μέσα σε χρόνο 52 λεπτών, κρατούσα την αναπνοή μου τα 44 λεπτά. Αυτό σημαίνει ότι έκανα καθαρισμό, ανέπνεα πολύ δυνατά για ένα λεπτό. Και αμέσως μετά κρατούσα την αναπνοή μου για πεντέμισι λεπτά. Μετά ανέπνεα πάλι για ένα λεπτό, έκανα καθαρισμό όσο πιο δυνατά μπορούσα, και αμέσως μετά πάλι κρατούσα την αναπνοή μου για πεντέμισι λεπτά. Επαναλάμβανα αυτή τη διαδικασία οχτώ φορές συνεχόμενα. Μέσα σε 52 λεπτά ανέπνεα μόνο τα οκτώ. Μετά απ' αυτό νιώθεις τον εγκέφαλό σου καμένο. Νιώθεις πως περπατάς ζαλισμένος. Και έχεις αυτούς τους απαίσιους πονοκέφαλους. Βασικά, δεν είμαι ο καλύτερος άνθρωπος για να μιλήσεις όταν κάνω τέτοια πράγματα.
Every morning, this is for months, I would wake up and the first thing that I would do is I would hold my breath for, out of 52 minutes, I would hold my breath for 44 minutes. So, basically what that means is I would purge, I'd breathe really hard for a minute. And I would hold, immediately after, for five and a half minutes. Then I would breathe again for a minute, purging as hard as I can, then immediately after that I would hold again for five and a half minutes. I would repeat this process eight times in a row. Out of 52 minutes, you're only breathing for eight minutes. At the end of that you're completely fried, your brain. You feel like you're walking around in a daze. And you have these awful headaches. Basically, I'm not the best person to talk to when I'm doing that stuff.
Άρχισα να μαθαίνω για τον κάτοχο του παγκόσμιου ρεκόρ. Το όνομά του είναι Τομ Σιέτας. Αυτός ο τύπος είναι τέλεια σχεδιασμένος για να κρατάει την αναπνοή του. Έχει ύψος 1.95. Ζυγίζει 72 κιλά. Η συνολική χωρητικότητα των πνευμόνων του είναι η διπλάσια από του μέσου ανθρώπου. Έχω ύψος 1.85 και είμαι χοντρός. Ας πούμε βαρυκόκκαλος.
I started learning about the world-record holder. His name is Tom Sietas. And this guy is perfectly built for holding his breath. He's six foot four. He's 160 pounds. And his total lung capacity is twice the size of an average person. I'm six foot one, and fat. We'll say big-boned.
(Γέλια)
(Laughter)
Έπρεπε να χάσω 22 κιλά μέσα σε τρεις μήνες. Οπότε οτιδήποτε έβαζα στο σώμα μου το θεωρούσα φάρμακο. Κάθε μπουκιά φαγητού ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν σε θρεπτική αξία. Έτρωγα πολύ μικρές ελεγχόμενες μερίδες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Και άρχισα πραγματικά να προσαρμόζω το σώμα μου.
I had to drop 50 pounds in three months. So, everything that I put into my body, I considered as medicine. Every bit of food was exactly what it was for its nutritional value. I ate really small controlled portions throughout the day. And I started to really adapt my body.
[Τα επιμέρους αποτελέσματα μπορεί να διαφέρουν]
[Individual results may vary]
(Γέλια)
(Laughter)
Όσο πιο λεπτός ήμουν, τόσο περισσότερη ώρα μπορούσα να κρατήσω την αναπνοή μου. Και τρώγοντας τόσο καλά και κάνοντας τόσο σκληρή προπόνηση, ο καρδιακός μου ρυθμός όταν χαλάρωνα έπεφτε στους 38 παλμούς το λεπτό. Ρυθμός πιο χαμηλός και από αθλητές Ολυμπιακών Αγώνων. Μέσα σε τέσσερις μήνες προπόνησης, μπορούσα να κρατήσω την αναπνοή μου για πάνω από εφτά λεπτά. Ήθελα να προσπαθήσω να κρατήσω την αναπνοή μου παντού. Ήθελα να το δοκιμάσω στις πιο ακραίες περιπτώσεις για να δω αν μπορώ να ρίξω τους καρδιακούς μου παλμούς υπό πίεση.
The thinner I was, the longer I was able to hold my breath. And by eating so well and training so hard, my resting heart-rate dropped to 38 beats per minute. Which is lower than most Olympic athletes. In four months of training, I was able to hold my breath for over seven minutes. I wanted to try holding my breath everywhere. I wanted to try it in the most extreme situations to see if I could slow my heart rate down under duress.
(Γέλια)
(Laughter)
Αποφάσισα ότι θα προσπαθούσα να σπάσω το παγκόσμιο ρεκόρ ζωντανά στην τηλεόραση. Το παγκόσμιο ρεκόρ ήταν οχτώ λεπτά και 58 δευτερόλεπτα, και το είχε ο Τομ Σιέτας, ο τύπος με τα πνευμόνια φάλαινας που σας έλεγα νωρίτερα. Υπέθεσα ότι θα μπορούσα να τοποθετήσω μια δεξαμενή νερού στο Lincoln Center και αν έμενα μια εβδομάδα εκεί μέσα χωρίς να τρώω, θα συνήθιζα σε αυτή την κατάσταση και θα χαμήλωνα τον μεταβολισμό μου, κάτι που ήμουν σίγουρος ότι θα με βοηθούσε να κρατήσω την αναπνοή μου για περισσότερο απ' ό,τι μπορούσα μέχρι τότε. Ήμουν απολύτως λάθος.
I decided that I was going to break the world record live on prime-time television. The world record was eight minutes and 58 seconds, held by Tom Sietas, that guy with the whale lungs I told you about. I assumed that I could put a water tank at Lincoln Center and if I stayed there a week not eating, I would get comfortable in that situation and I would slow my metabolism, which I was sure would help me hold my breath longer than I had been able to do it. I was completely wrong.
Μπήκα στη σφαίρα μια εβδομάδα πριν την προγραμματισμένη ημερομηνία της εκπομπής. Και σκέφτηκα ότι όλα κυλούσαν ομαλά. Δύο μέρες πριν την μεγάλη μου απόπειρα για το ρεκόρ, οι τηλεοπτικοί παραγωγοί σκέφτηκαν ότι το να παρακολουθείς κάποιον να κρατάει την αναπνοή του, και σχεδόν να πνίγεται, είναι πολύ βαρετό για την τηλεόραση.
I entered the sphere a week before the scheduled air date. And I thought everything seemed to be on track. Two days before my big breath-hold attempt, for the record, the producers of my television special thought that just watching somebody holding their breath, and almost drowning, is too boring for television.
(Γέλια)
(Laughter)
Έπρεπε να προσθέσω χειροπέδες, και να δραπετεύσω κρατώντας και την αναπνοή μου. Αυτό ήταν ένα κρίσιμο λάθος. Εξαιτίας της κίνησης σπαταλούσα οξυγόνο. Και μέσα σε εφτά λεπτά είχαν αρχίσει αυτοί οι απαίσιοι σπασμοί. Μέχρι τα 7:08 άρχισα να χάνω τις αισθήσεις μου. Και στα εφτά λεπτά και 30 δευτερόλεπτα έπρεπε να βγάλουν το σώμα μου και να με επαναφέρουν. Είχα αποτύχει με κάθε τρόπο.
So, I had to add handcuffs, while holding my breath, to escape from. This was a critical mistake. Because of the movement, I was wasting oxygen. And by seven minutes I had gone into these awful convulsions. By 7:08, I started to black out. And by seven minutes and 30 seconds, they had to pull my body out and bring me back. I had failed on every level.
(Γέλια)
(Laughter)
Έτσι, ο μόνος τρόπος για να βγω από την κατάπτωση που μπόρεσα να σκεφτώ ήταν, να τηλεφωνήσω στην Όπρα.
So, naturally, the only way out of the slump that I could think of was, I decided to call Oprah.
(Γέλια)
(Laughter)
Της είπα ότι ήθελα να ανεβάσω τον πήχη και να κρατήσω την αναπνοή μου περισσότερο από κάθε άλλον άνθρωπο. Αυτό ήταν ένα διαφορετικό ρεκόρ. Ήταν καθαρά στατική άπνοια οξυγόνου για την οποία στο Γκίνες έχει καταγραφεί το παγκόσμιο ρεκόρ στα 13 λεπτά. Βασικά αναπνέεις στην αρχή καθαρό οξυγόνο, οξυγονώνεται το σώμα σου, καθαρίζει από διοξείδιο του άνθρακα, και έχεις τη δυνατότητα να κρατήσεις την αναπνοή σου περισσότερη ώρα. Συνειδητοποίησα ότι ο πραγματικός μου ανταγωνιστής ήταν ο κάστορας.
I told her that I wanted to up the ante and hold my breath longer than any human being ever had. This was a different record. This was a pure O2 static apnea record that Guinness had set the world record at 13 minutes. So, basically you breathe pure O2 first, oxygenating your body, flushing out CO2, and you are able to hold much longer. I realized that my real competition was the beaver.
(Γέλια)
(Laughter)
(Τέλος γέλιου)
(Laughter ends)
Τον Ιανουάριο του 2008 η Όπρα μου έδωσε τέσσερις μήνες να προετοιμαστώ και να προπονηθώ. Έτσι λοιπόν, κοιμόμουν κάθε βράδυ σε υποξική σκηνή. Πρόκειται για μια σκηνή που εξομοιώνει το υψόμετρο 4.500 μέτρων. Είναι δηλαδή σαν κατασκήνωση στο Έβερεστ. Αυτό που κάνει, είναι να αρχίσει να αυξάνει τα ερυθρά αιμοσφαίρια στο σώμα σου, κάτι που βοηθάει στην καλύτερη μεταφορά του οξυγόνου. Κάθε πρωί, και πάλι, βγαίνοντας από τη σκηνή ο εγκέφαλός σου είναι τελείως καθαρισμένος. Στην πρώτη μου προσπάθεια με καθαρό οξυγόνο, κατάφερα να φτάσω τα 15 λεπτά. Ήταν λοιπόν μεγάλη επιτυχία.
In January of '08, Oprah gave me four months to prepare and train. So, I would sleep in a hypoxic tent every night. A hypoxic tent is a tent that simulates altitude at 15,000 feet. So, it's like base camp, Everest. What that does is, you start building up the red bloodcell count in your body, which helps you carry oxygen better. Every morning, again, after getting out of that tent, your brain is completely wiped out. My first attempt on pure O2, I was able to go up to 15 minutes. So, it was a pretty big success.
Ο νευροχειρουργός με τράβηξε έξω από το νερό γιατί στο μυαλό του, στα 15 λεπτά ο εγκέφαλός σου έχει καταστραφεί, είσαι κλινικά νεκρός. Με τράβηξε έξω λοιπόν, και ήμουν μια χαρά. Ένας άνθρωπος μόνο σίγουρα δεν είχε εντυπωσιαστεί καθόλου. Ήταν η πρώην μου. Όση ώρα έσπαγα το υποβρύχιο ρεκόρ για πρώτη φορά, έψαχνε το κινητό μου, διάβαζε όλα μου τα μηνύματα.
The neurosurgeon pulled me out of the water because in his mind, at 15 minutes your brain is done, you're brain dead. So, he pulled me up, and I was fine. There was one person there that was definitely not impressed. It was my ex-girlfriend. While I was breaking the record underwater for the first time, she was sifting through my Blackberry, checking all my messages.
(Γέλια)
(Laughter)
Ο αδερφός μου έχει φωτογραφία από το στιγμιότυπο. Είναι πραγματικά ...
My brother had a picture of it. It is really --
(Γέλια)
(Laughter)
(Τέλος γέλιου)
(Laughter ends)
Έπειτα ανακοίνωσα ότι θα προσπαθούσα να καταρρίψω το ρεκόρ του Σιέτας, δημόσια. Και αυτό που έκανε σαν απάντηση, ήταν να πάει στην εκπομπή Regis and Kelly και να ξεπεράσει το παλιό του ρεκόρ. Στη συνέχεια ο βασικός του ανταγωνιστής βγήκε και έσπασε το ρεκόρ. Έτσι, ξαφνικά ανέβασε το ρεκόρ στα 16 λεπτά και 32 δευτερόλεπτα. Το οποίο ήταν το τριπλάσιο απ' ό,τι είχα προετοιμαστεί. Ξέρετε, ήταν πιο πολύ από το ρεκόρ.
I then announced that I was going to go for Sietas' record, publicly. And what he did in response, is he went on Regis and Kelly, and broke his old record. Then his main competitor went out and broke his record. So, he suddenly pushed the record up to 16 minutes and 32 seconds. Which was three minutes longer than I had prepared. It was longer than the record.
Τώρα, ήθελα οι Science Times να καταγράψουν την προσπάθειά μου. Ήθελα να γράψουν κάτι σχετικά μ' αυτό. Έτσι έκανα αυτό που οποιοσδήποτε επιδιώκει την επιστημονική πρόοδο θα έκανε. Μπήκα στα γραφεία των New York Times και έκανα σε όλους ταχυδακτυλουργικά με τράπουλα.
I wanted to get the Science Times to document this. I wanted to get them to do a piece on it. So, I did what any person seriously pursuing scientific advancement would do. I walked into the New York Times offices and did card tricks to everybody.
(Γέλια)
(Laughter)
Δεν ξέρω αν ήταν τα μαγικά ή η παράδοση στα νησιά Cayman, αλλά ο Τζον Τιέρνι ήρθε για να ασχοληθεί με την σοβαρότητα του να κρατάς την αναπνοή σου.
So, I don't know if it was the magic or the lure of the Cayman Islands, but John Tierney flew down and did a piece on the seriousness of breath-holding.
Όσο βρισκόταν εκεί προσπάθησα να τον εντυπωσιάσω, φυσικά. Και βούτηξα σε βάθος 49 μέτρων, που είναι βασικά το ύψος ενός δεκαεξαόροφου κτιρίου, και καθώς ανέβαινα στην επιφάνεια, έχασα τις αισθήσεις μου μες το νερό, κάτι που είναι πολύ επικίνδυνο: κάπως έτσι πνίγεσαι. Ευτυχώς ο Κιρκ με είχε δει και βούτηξε για να με τραβήξει πάνω.
While he was there, I tried to impress him, of course. And I did a dive down to 160 feet, which is basically the height of a 16 story building, and as I was coming up, I blacked out underwater, which is really dangerous; that's how you drown. Luckily, Kirk had seen me and he swam over and pulled me up.
Έτσι λοιπόν επικεντρώθηκα πλήρως. Αφιερώθηκα στην προπόνηση ώστε να ανεβάσω τον χρόνο που κρατούσα την αναπνοή μου γι' αυτό που σκόπευα να κάνω. Αλλά δεν υπήρχε τρόπος να προετοιμαστώ για τη ζωντανή εμφάνιση στην τηλεόραση, όταν θα βρισκόμουν στην εκπομπή της Όπρα. Στην εξάσκηση, το έκανα με το πρόσωπο προς τα κάτω, επιπλέοντας στην πισίνα. Όμως για την τηλεόραση με ήθελαν σε όρθια στάση για να βλέπουν το πρόσωπό μου. Το άλλο πρόβλημα ήταν πως η στολή μου επέπλεε και έπρεπε να δέσουν τα πόδια μου για να με κρατάνε μέσα στο νερό. Έτσι έπρεπε να χρησιμοποιώ τα πόδια μου για να κρατιέμαι στα λουριά που ήταν χαλαρά, κάτι που ήταν μεγάλο πρόβλημα για 'μένα. Αυτό με άγχωσε πάρα πολύ, και ανέβασα καρδιακούς παλμούς.
So, I started full focus. I completely trained to get my breath-hold time up for what I needed to do. But there was no way to prepare for the live television aspect of it, being on Oprah. But in practice, I would do it face down, floating on the pool. But for TV they wanted me to be upright so they could see my face, basically. The other problem was the suit was so buoyant that they had to strap my feet in to keep me from floating up. So, I had to use my legs to hold my feet into the straps that were loose, which was a real problem for me. That made me extremely nervous, raising the heart rate.
Επίσης, κάτι άλλο που έκαναν, που δεν είχαμε κάνει ποτέ πριν, ήταν να βάλουν μια συσκευή παρακολούθησης καρδιακών παλμών. Και ήταν δίπλα ακριβώς στην σφαίρα. Έτσι κάθε φορά που η καρδιά μου χτυπούσε, άκουγα το μπιπ - μπιπ - μπιπ - μπιπ, ξέρετε, τον ήχο, πολύ δυνατά. Και αυτό με άγχωνε ακόμα περισσότερο. Και δεν υπήρχε τρόπος να χαλαρώσω τους καρδιακούς μου παλμούς. Έτσι, υπό κανονικές συνθήκες θα ξεκινούσα στους 38 παλμούς ανά λεπτό, και κρατώντας την αναπνοή μου θα έπεφτα στους 12 παλμούς ανά λεπτό, που είναι πολύ συνηθισμένο.
Then, what they also did was, which we never did before, is there was a heart-rate monitor. And it was right next to the sphere. So, every time my heart would beat, I'd hear the beep-beep-beep-beep, you know, the ticking, really loud. Which was making me more nervous. And there was no way to slow my heart rate down. Normally, I would start at 38 beats per minute, and while holding my breath, it would drop to 12 beats per minute, which is pretty unusual.
(Γέλια)
(Laughter)
Αυτή τη φορά άρχισε στους 120 παλμούς, και δεν κατέβηκε ποτέ. Πέρασα τα πρώτα πέντε λεπτά κάτω από το νερό προσπαθώντας απεγνωσμένα να μειώσω τους παλμούς μου. Καθόμουν απλώς και σκεφτόμουν, «Πρέπει να μειώσω τους παλμούς. Θα αποτύχω, θα αποτύχω». Και αγχωνόμουν ακόμα περισσότερο. Και οι παλμοί μου ανέβαιναν όλο και περισσότερο, μέχρι που έφτασαν τους 150 το λεπτό. Ουσιαστικά είναι το ίδιο που προκάλεσε την αποτυχία μου στο Lincoln Center. Σπαταλούσα οξυγόνο. Όταν έφτασα στο μέσο της προσπάθειας, στα οχτώ λεπτά, ήμουν εκατό τοις εκατό σίγουρος ότι δεν θα τα κατάφερνα. Δεν υπήρχε τρόπος να τα καταφέρω.
This time it started at 120 beats, and it never went down. I spent the first five minutes underwater desperately trying to slow my heart rate down. I was just sitting there thinking, "I've got to slow this down. I'm going to fail." And I was getting more nervous. And the heart rate just kept going up and up, all the way up to 150 beats. Basically it's the same thing that created my downfall at Lincoln Center. It was a waste of O2. When I made it to the halfway mark, at eight minutes, I was 100 percent certain that I was not going to be able to make this. There was no way for me to do it.
Έτσι, σκέφτηκα, η Όπρα είχε αφιερώσει μια ώρα να κάνουμε όλο αυτό με την αναπνοή, αν τα παρατούσα νωρίς θα ήταν ένα ολόκληρο σόου σχετικά με το πόσο θλιβερός είμαι.
I figured, Oprah had dedicated an hour to doing this breath-hold thing, if I had cracked early, it would be a whole show about how depressed I am.
(Γέλια)
(Laughter)
Έτσι σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερα να συνεχίσω την προσπάθεια και να μείνω μέσα μέχρι να χάσω τις αισθήσεις μου, τουλάχιστον τότε θα μπορούσαν να με τραβήξουν, να με φροντίσουν και όλα αυτά.
So, I figured I'm better off just fighting and staying there until I black out, at least then they can pull me out and take care of me and all that.
(Γέλια)
(Laughter)
Συνέχισα να κρατιέμαι μέχρι τα 10 λεπτά. Στα 10 λεπτά αρχίζεις να νιώθεις αυτό το πολύ έντονο μυρμήγκιασμα στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών. Και ήξερα ότι αυτό ήταν το αίμα που κινείται, όταν φεύγει από τα άκρα για να παρέχει οξυγόνο στα ζωτικά όργανα. Στα 11 λεπτά άρχισα να αισθάνομαι παλμούς στα πόδια μου, και τα χείλη μου άρχισα να τα νιώθω πολύ περίεργα.
I kept pushing to 10 minutes. At 10 minutes you start getting all these really strong tingling sensations in your fingers and toes. And I knew that that was blood shunting, when the blood rushes away from your extremities to provide oxygen to your vital organs. At 11 minutes I started feeling throbbing sensations in my legs, and my lips started to feel really strange.
Στα 12 λεπτά άρχισαν να κουδουνίζουν τα αυτιά μου, και άρχισα να νιώθω το χέρι μου να παραλύει. Είμαι υποχόνδριος, και θυμήθηκα ότι το μούδιασμα του χεριού σημαίνει καρδιακή προσβολή. Έτσι, άρχισα να γίνομαι πραγματικά παρανοϊκός. Έπειτα στα 13 λεπτά, ίσως λόγω της υποχονδρίας, άρχισα να νιώθω πόνους παντού στο στήθος μου. Ήταν απαίσιο.
At minute 12 I started to have ringing in my ears, and I started to feel my arm going numb. And I'm a hypochondriac, and I remember arm numb means heart attack. So, I started to really get really paranoid. Then at 13 minutes, maybe because of the hypochondria, I started feeling pains all over my chest. It was awful.
(Γέλια)
(Laughter)
Στα 14 λεπτά, είχα αυτές τις απαίσιες συσπάσεις, σαν αυτή την ανάγκη να αναπνεύσω.
At 14 minutes, I had these awful contractions, like this urge to breathe.
(Γέλια)
(Laughter)
(Τέλος γέλιου)
(Laughter ends)
Στα 15 λεπτά υπέφερα από έντονη έλλειψη οξυγόνου στην καρδιά. Και άρχισα να έχω ισχαιμία στην καρδιά. Οι παλμοί μου πήγαν από τους 120 στους 50, στους 150, στους 40, στους 20, και ξανά στους 150. Η καρδιά μου έχανε χτύπους. Ξεκινούσε. Σταματούσε. Και όλα αυτά τα αισθανόμουν. Και ήμουν σίγουρος ότι θα πάθω καρδιακή προσβολή.
At 15 minutes I was suffering major O2 deprivation to the heart. And I started having ischemia to the heart. My heartbeat would go from 120 to 50, to 150, to 40, to 20, to 150 again. It would skip a beat. It would start. It would stop. And I felt all this. And I was sure that I was going to have a heart attack.
Έτσι, στα 16 λεπτά αυτό που έκανα ήταν να βγάλω τα πόδια μου από τα λουριά επειδή ήξερα ότι αν έχανα τις αισθήσεις μου, αν πάθαινα καρδιακή προσβολή, θα έπρεπε να βουτήξουν και να ελευθερώσουν τα πόδια μου πριν με τραβήξουν έξω. Οπότε ήμουν πολύ αγχωμένος. Έτσι, ελευθέρωσα τα πόδια μου, και άρχισα να επιπλέω στην επιφάνεια. Αλλά δεν έβγαλα έξω το κεφάλι μου. Αλλά απλώς επέπλεα εκεί περιμένοντας να σταματήσει η καρδιά μου, απλώς περίμενα.
So, at 16 minutes what I did is I slid my feet out because I knew that if I did go out, if I did have a heart attack, they'd have to jump into the binding and take my feet out before pulling me up. I was really nervous. I let my feet out, and I started floating to the top. And I didn't take my head out. But I was just floating there waiting for my heart to stop, just waiting.
Είχαν γιατρούς σε ετοιμότητα ανά πάσα στιγμή, και καθόντουσαν εκεί περιμένοντας. Και ξαφνικά ακούω ουρλιαχτά. Και σκέφτομαι ότι κάτι περίεργο συνέβη - ότι πέθανα, ή κάτι τέτοιο. και τότε συνειδητοποίησα ότι είχα φτάσει τα 16:32. Έτσι, με την ενέργεια όλων όσων βρίσκονταν εκεί αποφάσισα να συνεχίσω την προσπάθεια. Και έφτασα στα 17 λεπτά και τέσσερα δευτερόλεπτα.
They had doctors with the "Pst," you know, sitting there waiting. And then suddenly I hear screaming. And I think that there is some weird thing -- that I had died or something had happened. And then I realized that I had made it to 16:32. So, with the energy of everybody that was there, I decided to keep pushing. And I went to 17 minutes and four seconds.
(Χειροκρότημα)
(Applause)
(Τέλος χειροκροτήματος)
(Applause ends)
Λες και αυτό δεν ήταν αρκετό, αυτό που έκανα αμέσως μετά ήταν να πάω στα εργαστήρια όπου μου πήραν ό,τι δείγμα αίματος μπορούσαν για να ελέγξουν τα πάντα και να εξετάσουν τα επίπεδά μου, ώστε για άλλη μια φορά να τα χρησιμοποιήσουν οι γιατροί. Επίσης δεν ήθελα κανένας να το αμφισβητήσει. Είχα το παγκόσμιο ρεκόρ και ήθελα να σιγουρευτώ ότι ήταν ξεκάθαρο.
As though that wasn't enough, what I did immediately after is I went to Quest Labs and had them take every blood sample that they could to test for everything and to see where my levels were, so the doctors could use it, once again. I also didn't want anybody to question it. I had the world record and I wanted to make sure it was legitimate.
Πήγα λοιπόν στην Νέα Υόρκη την επόμενη μέρα, έβγαινα από το Apple store, και έρχεται ο μικρός και μου λέει, «Έι, Ντι!» Του λέω «Ναι;» Μου είπε, «Αν στ' αλήθεια κράτησες την αναπνοή σου τόση ώρα, γιατί βγήκες από το νερό στεγνός;» Και λέω, «Τι;»
So, I get to New York City the next day, I'm walking out of the Apple store, and this kid walks up to me he's like, "Yo, D!" I'm like "Yeah?" He said, "If you really held your breath that long, why'd you come out of the water dry?" I was like "What?"
(Γέλια)
(Laughter)
Και αυτή λοιπόν είναι η ζωή μου. Οπότε ...
And that's my life. So --
(Γέλια)
(Laughter)
Σαν μάγος, προσπαθώ να δείχνω πράγματα στους ανθρώπους που φαίνονται αδύνατα. Και πιστεύω πως η μαγεία, είτε κρατάω την αναπνοή μου, είτε ανακατεύω μια τράπουλα, είναι πολύ απλή. Είναι εξάσκηση, είναι προπόνηση, και είναι -- (Κλαίει) Είναι εξάσκηση, είναι προπόνηση και πειραματισμός,
As a magician, I try to show things to people that seem impossible. And I think magic, whether I'm holding my breath or shuffling a deck of cards, is pretty simple. It's practice, it's training, and it's -- (Sobs) It's practice, it's training and experimenting,
(Κλαίει)
(Sobs)
υπομένοντας τον πόνο, ώστε να γίνομαι το καλύτερο που μπορώ. Και αυτό ακριβώς είναι για μένα η μαγεία, οπότε, σας ευχαριστώ.
while pushing through the pain to be the best that I can be. And that's what magic is to me, so, thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)