So, I was in the hospital for a long time. And a few years after I left, I went back, and the chairman of the burn department was very excited to see me -- said, "Dan, I have a fantastic new treatment for you." I was very excited. I walked with him to his office. And he explained to me that, when I shave, I have little black dots on the left side of my face where the hair is, but on the right side of my face I was badly burned so I have no hair, and this creates lack of symmetry. And what's the brilliant idea he had? He was going to tattoo little black dots on the right side of my face and make me look very symmetric.
Pra, unë kam qenë në spital për shumë kohë. Pas disa vitesh pasi u largova, u riktheva një ditë dhe drejtuesi i departamentit të djegjeve ishte shumë i gëzuar që më shihte -- më tha, "Dan, kam një kurë të re fantastike për ty." Unë u gëzova shumë. Shkova me të në zyrën e tij. Dhe ai më shpjegoi mua që, kur unë rruhem, pika të zeza të vogla mbesin në pjesën e majtë të fytyrës ku kam ende qime, por në anën e djathtë të fytyrës sime unë jam djegur keq kështu që nuk kam qime, dhe kjo krijon një mangësi në simetri. Dhe cila ishte ideja e shkëlqyer që pati ai? Ai kishte ndërmend të më bënte tatuazhe disa pika të zeza në anën e djathtë të fytyrës dhe do më bënte të dukesha shumë simetrik.
It sounded interesting. He asked me to go and shave. Let me tell you, this was a strange way to shave, because I thought about it and I realized that the way I was shaving then would be the way I would shave for the rest of my life -- because I had to keep the width the same. When I got back to his office, I wasn't really sure. I said, "Can I see some evidence for this?" So he showed me some pictures of little cheeks with little black dots -- not very informative. I said, "What happens when I grow older and my hair becomes white? What would happen then?" "Oh, don't worry about it," he said. "We have lasers; we can whiten it out." But I was still concerned, so I said, "You know what, I'm not going to do it."
Dukej interesante. Ai më kërkoi të shkoja e të rruhesha. Më lejoni t'ju them, kjo ishte një mënyrë e çuditshme të rruari, sepse po mendoja rreth saj dhe kuptova se mënyra se po rruhesha kësaj here do të ishte mënyra se si do të rruhesha gjithë jetën -- sepse do më duhej të mbaja të njëjtën gjerësi. Kur u ktheva në zyrën e tij, nuk isha shumë i sigurtë. I thashë, "A mund të shoh ndonjë provë për këtë?" Kështu ai më tregoi disa foto të faqeve me pika të vogla në to -- nuk ishte shumë informuese. I thashë, "Çfarë do të ndodhë kur të plakem dhe qimet e mia të zbardhen? Ç'do të ndodh atëherë?" "Oh, mos u shqetëso për këtë," më tha. "Ne kemi lazer; mund t'i zbardhim ato." Por unë vazhdoja të isha i shqetësuar, dhe i thashë, "E di çfarë, nuk do ta bëj këtë."
And then came one of the biggest guilt trips of my life. This is coming from a Jewish guy, all right, so that means a lot. (Laughter) And he said, "Dan, what's wrong with you? Do you enjoy looking non-symmetric? Do you have some kind of perverted pleasure from this? Do women feel pity for you and have sex with you more frequently?" None of those happened. And this was very surprising to me, because I've gone through many treatments -- there were many treatments I decided not to do -- and I never got this guilt trip to this extent. But I decided not to have this treatment. And I went to his deputy and asked him, "What was going on? Where was this guilt trip coming from?" And he explained that they have done this procedure on two patients already, and they need the third patient for a paper they were writing.
Dhe pas kësaj ndodhi një prej kalvarëve të fajit më të madh të jetës sime. Dhe këtë po e thotë një djalë hebre, në rregull, kështu që do të thotë shumë. (E qeshur) Dhe ai më tha, "Dan, çfarë nuk shkon tek ty? Të pëlqen të dukesh josimetrik? A merr ndonjë kënaqësi perverse prej kësaj? Mos gratë ndjejnë keqardhje dhe bëjnë më shpesh seks me ty? Asnjëra prej këtyre s'kishte ndodhur. Dhe ky reagim ishte surprizë për mua, sepse ne kishim diskutuar për shumë kura -- shumë prej këtyre kurave unë kisha vendosur mos t'i provoja -- dhe asnjëherë s'isha ndjerë kaq shumë fajtor. Gjithsesi vendosa të mos e bëj këtë kurë. Kur shkova tek ndihmësi i tij dhe e pyeta, "Çfarë po ndodh?" Pse u mërzit doktori kaq shumë? Ai më shpjegoi se ata e kishin bërë këtë procedurë me dy pacientë, dhe iu duhej një i tretë për një kërkim që po bënin.
(Laughter)
(E qeshur)
Now you probably think that this guy's a schmuck. Right, that's what he seems like. But let me give you a different perspective on the same story. A few years ago, I was running some of my own experiments in the lab. And when we run experiments, we usually hope that one group will behave differently than another. So we had one group that I hoped their performance would be very high, another group that I thought their performance would be very low, and when I got the results, that's what we got -- I was very happy -- aside from one person. There was one person in the group that was supposed to have very high performance that was actually performing terribly. And he pulled the whole mean down, destroying my statistical significance of the test.
Tani ndoshta po mendoni që ky paska qenë kaqol. Në rregull, ashtu duket se është. Por më lejoni t'ju jap një këndvështrim të ndryshëm për të njëjtën ngjarje. Para pak vitesh, po bëja disa eksperimente të miat në laborator. Kur i bëjmë këto eksperimente, ne zakonisht shpresojmë që një grup do të sillet ndryshe nga një grup tjetër. Kështu, ne kishim një grup për të cilin shpresoja se do të kishte performancë të lartë, dhe grupin tjetër që mendoja se do të kishte performancë të ulët. Dhe kur nxorrëm rezultatet, kjo është ajo që morëm -- unë isha shumë i lumtur -- përveç një personi. Në këtë grup ndodhej dikush që pritej të kishte performancë shumë të lartë por që në fakt po performonte në mënyrë skandaloze. Dhe ky tërhoqi poshtë gjithë ekipin e vet, duke shkatërruar kështu domëthënien e provës.
So I looked carefully at this guy. He was 20-some years older than anybody else in the sample. And I remembered that the old and drunken guy came one day to the lab wanting to make some easy cash and this was the guy. "Fantastic!" I thought. "Let's throw him out. Who would ever include a drunken guy in a sample?"
Kështu që, unë e pashë më me hollësi këtë individ. Ai ishte 20 e pak vite më i madh se gjithkush tjetër në grup. Dhe unë u kujtova për një burrë të moshuar dhe pijanec që erdhi një ditë në laboratorin tim ai donte të fitonte ca para kollaj dhe ishte pikërisht ky individ. "Fantastike!" mendova. "Le ta heqim këtë" Pse duhet të përfshija një pijanec të tillë në këtë grup?
But a couple of days later, we thought about it with my students, and we said, "What would have happened if this drunken guy was not in that condition? What would have happened if he was in the other group? Would we have thrown him out then?" We probably wouldn't have looked at the data at all, and if we did look at the data, we'd probably have said, "Fantastic! What a smart guy who is performing this low," because he would have pulled the mean of the group lower, giving us even stronger statistical results than we could. So we decided not to throw the guy out and to rerun the experiment.
Por disa ditë më vonë, e diskutuam së bashku me studentët e mi dhe thamë, "Çdo të ndodhte nëse ky pijanec nuk do të ishte në këto kushte?" Çdo të ndodhte nëse ky do të ishte në grupin tjetër? A do ta hiqnim gjithsesi?" Ndoshta as që do t'i shikonim të dhënat fare, dhe nëse i shihnim këto të dhëna, ndoshta do të thoshim, "Fantastike! Ç'djale i zgjuar që po performon kaq keq" sepse ai do ta tërhiqte mesataren e grupit më poshtë, duke na dhënë rezultate statistikore më të qarta se ç'mund të kishim. Kështu që vendosëm të mos e heqim këtë individ dhe të ribënim eksperimentin.
But you know, these stories, and lots of other experiments that we've done on conflicts of interest, basically kind of bring two points to the foreground for me. The first one is that in life we encounter many people who, in some way or another, try to tattoo our faces. They just have the incentives that get them to be blinded to reality and give us advice that is inherently biased. And I'm sure that it's something that we all recognize, and we see that it happens. Maybe we don't recognize it every time, but we understand that it happens.
Por e dini, këto ngjarje, dhe shumë eksperimente të tjera që kemi bërë për konfliktin e interesit, thjeshtë vënë në dukje dy pika për mua. E para është se gjatë jetës ne takojmë shumë njerëz të cilët, në një mënyrë apo tjetër, mundohen të na bëjnë tatuazhe në fytyrë. Ata i kanë shtysat që duhen për t'u verbuar ndaj realitetit dhe të na japin këshilla që janë që në thelb të anshme. Dhe jam i sigurtë që gjithësecili prej nesh e kupton, dhe e sheh të ndodhë. Ndoshta s'e dallojmë cdo herë, por e kuptojmë kur ndodh.
The most difficult thing, of course, is to recognize that sometimes we too are blinded by our own incentives. And that's a much, much more difficult lesson to take into account. Because we don't see how conflicts of interest work on us. When I was doing these experiments, in my mind, I was helping science. I was eliminating the data to get the true pattern of the data to shine through. I wasn't doing something bad. In my mind, I was actually a knight trying to help science move along. But this was not the case. I was actually interfering with the process with lots of good intentions. And I think the real challenge is to figure out where are the cases in our lives where conflicts of interest work on us, and try not to trust our own intuition to overcome it, but to try to do things that prevent us from falling prey to these behaviors, because we can create lots of undesirable circumstances.
Gjëja më e rëndë, sigurisht, është të pranosh që ndonjëherë edhe ne jemi të verbër nga motivet tona. Dhe ky është një mësim shumë më i vështirë për t'u nxënë. Sepse ne se shohim se si konfliktet e interesit punojnë tek ne. Kur unë po bëja këto eksperimente, në mendjen time, po ndihmoja shkencën. Unë po eleminoja të dhënat në mënyrë që të dilte në shesh struktura e vërtetë. Nuk po bëja diçka të keqe. Në mendjen time, unë në të vërtetë isha një kalorës që po ndihmonte shkencën të ecë përpara. Por nuk ishte ky rasti. Në të vërtetë, unë po ndërhyja në një proces me shumë qëllime të mira. Dhe mendoj që sfida e vërtetë është të kuptosh se cilat janë rastet në jetët tona ku konfliktet e interesit punojnë në interesin tonë, dhe të provojmë të mos i besojmë intuitës sonë për ta kapërcyer këtë por të provojmë të bëjmë gjëra që na parandalojnë të biem pre e këtyre sjellejeve, sepse ne mund të krijojmë shumë rrethana të padëshiruara.
I do want to leave you with one positive thought. I mean, this is all very depressing, right -- people have conflicts of interest, we don't see it, and so on. The positive perspective, I think, of all of this is that, if we do understand when we go wrong, if we understand the deep mechanisms of why we fail and where we fail, we can actually hope to fix things. And that, I think, is the hope. Thank you very much.
Dua t'ju lë ju me një mendim pozitiv. Dua të them, gjithë kjo është dhumë e mërzitshme, apo jo -- njerëzit kanë konflikte interesi, ne s'i shohim, dhe kështu vazhdon. Këndvështrimi pozitiv në gjithë këtë, mendoj unë, është se nëse e kuptojmë kur jemi duke gabuar, nëse i kuptojmë mekanizmat e thellë se pse dështojmë dhe ku dështojmë, ne vërtetë mund të shpresojmë t'i rregullojmë gjërat. Dhe kjo, mendoj, është shpresa. Faleminderit shumë.
(Applause)
(Duartrokitje)