Ήμουν στο νοσοκομείο για πολύ καιρό. Μερικά χρόνια μετά που βγήκα, πήγα πίσω, και ο πρόεδρος του τμήματος εγκαυμάτων ήταν πάρα πολύ ενθουσιασμένος που με έβλεπε -- και είπε, "Νταν, έχω μία φανταστική καινούρια θεραπεία για σένα." Ενθουσιάστηκα. Τον ακολούθησα στο γραφείο του. Και μου εξήγησε πως, όταν ξυρίζομαι, έχω μικρές μαύρες κουκίδες στην αριστερή πλευρά του προσώπου μου όπου είναι τα γένια, αλλά στην δεξιά πλευρά του προσώπου μου, είχα ένα σοβαρό έγκαυμα οπότε δεν έχω γένια, και αυτό δημιουργεί μια ασυμετρία. Και ποιά ήταν η λαμπρή ιδέα που είχε; Θα μου έκανε τατουάζ μικρές μαύρες κουκίδες στην δεξιά μεριά του προσώπου μου και έτσι θα με έκανε να φαίνομαι πολύ συμμετρικός.
So, I was in the hospital for a long time. And a few years after I left, I went back, and the chairman of the burn department was very excited to see me -- said, "Dan, I have a fantastic new treatment for you." I was very excited. I walked with him to his office. And he explained to me that, when I shave, I have little black dots on the left side of my face where the hair is, but on the right side of my face I was badly burned so I have no hair, and this creates lack of symmetry. And what's the brilliant idea he had? He was going to tattoo little black dots on the right side of my face and make me look very symmetric.
Μου φάνηκε ενδιαφέρον. Μου ζήτησε να παω να ξυριστώ. Να σας πω την αλήθεια, αυτό το ξύρισμα ήταν παράξενο για μένα, γιατί το σκεφτόμουνα, και συνειδητοποίησα οτι ο τρόπος με τον οποίο ξυριζόμουν τότε θα ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα ξυριζόμουν για το υπόλοιπο της ζωής μου -- γιατί θα έπρεπε να διατηρώ το ίδιο μήκος. Οταν γύρισα πίσω στο γραφείο του, Δεν ήμουν απόλυτα σίγουρος. Είπα, "Μπορώ να δώ κάποια απόδειξη για αυτό;" Οπότε μου έδιειξε μερικές φωτογραφίες μικρών μάγουλων με μικρές μαύρες κουκίδες -- όχι πολύ χρήσιμες. Είπα, "Τι θα συμβεί όταν γεράσω και τα γένια μου γίνουν άσπρα; Τι θα συμβεί τότε;" "Α, μην ανησυχείς για αυτό," είπε. "Εχουμε λέιζερ, θα τα ασπρίσουμε." Αλλά ήμουν ακόμα προβληματισμένος, οπότε είπα, "Ξέρεις, δεν θα το κάνω."
It sounded interesting. He asked me to go and shave. Let me tell you, this was a strange way to shave, because I thought about it and I realized that the way I was shaving then would be the way I would shave for the rest of my life -- because I had to keep the width the same. When I got back to his office, I wasn't really sure. I said, "Can I see some evidence for this?" So he showed me some pictures of little cheeks with little black dots -- not very informative. I said, "What happens when I grow older and my hair becomes white? What would happen then?" "Oh, don't worry about it," he said. "We have lasers; we can whiten it out." But I was still concerned, so I said, "You know what, I'm not going to do it."
Και μετά ξεκίνησε ένα από τα μεγαλύτερα ταξίδια ενοχών της ζωής μου. Σας το λέει αυτό ένας Εβραίος, εντάξει, οπότε έχει μεγάλη βαρύτητα. (Γέλια) Και μου είπε, "Νταν, τι πάει στραβά με σένα; Σου αρέσει να είσαι ασύμμετρος; Εχεις κάποιου είδους διαστροφή και το απολαμβάνεις αυτό; Μήπως οι γυναίκες σε λυπούνται και κάνουν σεξ μαζί σου πιο συχνά;" Τίποτα απο αυτά δεν συνέβαινε. Και όλο αυτό μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη, γιατί είχα περάσει πολλές θεραπείες -- και υπήρχαν πολλές θεραπείες που αποφάσισα να μήν κάνω -- αλλά ποτέ δεν προσπαθησε κάποιος να με κάνει να νιώσω ενοχές σε αυτό το βαθμό. Αλλά αποφάσισα να μην κάνω αυτή την θεραπεία. Πήγα όμως στον αναπληρωτή του και τον ρώτησα, "Τί συμβαίνει;" Γιατί θέλει να με κάνει να νιώσω ένοχος;" Και μου εξήγησε ότι είχαν ήδη κάνει αυτή τη θεραπεία σε δύο ασθενείς, και χρειαζόντουσαν έναν τρίτο ασθενή για μία δημοσίευση που ετοίμαζαν.
And then came one of the biggest guilt trips of my life. This is coming from a Jewish guy, all right, so that means a lot. (Laughter) And he said, "Dan, what's wrong with you? Do you enjoy looking non-symmetric? Do you have some kind of perverted pleasure from this? Do women feel pity for you and have sex with you more frequently?" None of those happened. And this was very surprising to me, because I've gone through many treatments -- there were many treatments I decided not to do -- and I never got this guilt trip to this extent. But I decided not to have this treatment. And I went to his deputy and asked him, "What was going on? Where was this guilt trip coming from?" And he explained that they have done this procedure on two patients already, and they need the third patient for a paper they were writing.
(Γέλια)
(Laughter)
Πιθανόν να πιστεύετε τώρα ότι αυτός ο τύπος ήταν απαραδεκτος. Σωστά, έτσι φαίνεται. Αλλά επιτρέψτε μου να σας δώσω και μία διαφορετική εκδοχή της ίδιας ιστορίας Μερικά χρόνια πριν, έτρεχα κάποια πειράματα στο δικό μου εργαστήριο. Οταν τρέχουμε πειράματα, συνήθως ελπίζουμε ότι το ένα γκρουπ ανθρώπων θα συμπεριφερθεί διαφορετικά από ένα άλλο. Είχαμε λοιπόν ένα γκρουπ που ήλπιζα ότι θα είχε πολύ ψηλή απόδοση, και ένα άλλο γκρουπ που πίστευα ότι η απόδοσή του θα ήταν πολύ χαμηλή. Και όταν πήρα τα αποτελέσματα, όντως αυτό το αποτέλεσμα πήραμε -- Ημουν πολύ χαρούμενος -- εκτός από ένα άτομο. Υπήρχε ένα άτομο στο γκρουπ που έπρεπε να έχει πολύ ψηλή απόδοση αλλά στην πραγματικότητα είχε αποδόσει χάλια. Και κατέβαζε όλο τον μέσο όρο πολύ χαμηλά, καταστρέφοντας την στατιστική σημαντικότητα του τέστ.
Now you probably think that this guy's a schmuck. Right, that's what he seems like. But let me give you a different perspective on the same story. A few years ago, I was running some of my own experiments in the lab. And when we run experiments, we usually hope that one group will behave differently than another. So we had one group that I hoped their performance would be very high, another group that I thought their performance would be very low, and when I got the results, that's what we got -- I was very happy -- aside from one person. There was one person in the group that was supposed to have very high performance that was actually performing terribly. And he pulled the whole mean down, destroying my statistical significance of the test.
Οπότε, έψαξα προσεκτικά αυτόν τον τύπο. Ηταν περίπου 20 χρόνια μεγαλύτερος από οποιονδήποτε άλλο στο δείγμα. Και θυμήθηκα ότι ένας γέρος, μεθυσμένος ήρθε μια μέρα στο εργαστήριο θέλωντας να βγάλει μερικά έυκολα λεφτά και ήταν αυτός. "Τέλεια!" σκέφτηκα. "Ας τον βγάλω απο το δείγμα. Ποιός θα συμπεριλάμβανε έναν μεθυσμένο σε ένα δείγμα;"
So I looked carefully at this guy. He was 20-some years older than anybody else in the sample. And I remembered that the old and drunken guy came one day to the lab wanting to make some easy cash and this was the guy. "Fantastic!" I thought. "Let's throw him out. Who would ever include a drunken guy in a sample?"
Αλλά μερικές μέρες μετά, το σκεφτόμασταν με τους φοιτητές μου, και είπαμε, "Τι θα συνέβενε αν αυτός ο μεθυσμένος τύπος δεν ήταν σε αυτή την κατάσταση; Τι θα συνέβενε αν ήταν στο άλλο γκρουπ; Θα τον είχαμε βγάλει απο το δείγμα σε αυτή την περίπτωση;" Πιθανότατα δεν θα είχαμε κοιτάξει καν τα δεδομένα, και ακόμα και αν τα είχαμε κοιτάξει, θα είχαμε πει, "Τέλεια! Τι έξυπνος αυτός ο τύπος και έχει τόσο χαμηλή απόδοση," γιατί θα είχε κατεβάσει τον μέσο όρο του γκρούπ χαμηλότερα, και θα είχε αυξήσει την στατιστική σημασία των αποτελεσμάτων μας περισσότερο από όσο εμείς θα μπορούσαμε. Οπότε αποφασίσαμε να μην βγάλουμε τον τύπο αυτό απο το δείγμα και να ξανατρέξουμε το πείραμα.
But a couple of days later, we thought about it with my students, and we said, "What would have happened if this drunken guy was not in that condition? What would have happened if he was in the other group? Would we have thrown him out then?" We probably wouldn't have looked at the data at all, and if we did look at the data, we'd probably have said, "Fantastic! What a smart guy who is performing this low," because he would have pulled the mean of the group lower, giving us even stronger statistical results than we could. So we decided not to throw the guy out and to rerun the experiment.
Αλλά ξέρετε, αυτές οι ιστορίες, και πολλά άλλα πειράματα που έχουμε κάνει στο θέμα της σύγκρουσης συμφερόντων βασικά φέρνουν δύο πράγματα στην επιφάνεια για μένα. Το πρώτο είναι ότι στην ζωή συναντάμε πολλούς ανθρώπους που, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, προσπαθούν να κάνουν τατουάζ στα πρόσωπά μας. Απλά έχουν τα κίνητρα που τους κάνουν να μην βλέπουν την πραγματικότητα και μας δίνουν συμβουλές που ειναι από τη φύση τους προκατειλημένες. Και είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι κάτι που όλοι μας αναγνωρίζουμε, και που βλέπουμε ότι συμβαίνει. Ίσως δεν το αναγνωρίζουμε κάθε φορά, αλλά καταλαβαίνουμε ότι συμβαίνει.
But you know, these stories, and lots of other experiments that we've done on conflicts of interest, basically kind of bring two points to the foreground for me. The first one is that in life we encounter many people who, in some way or another, try to tattoo our faces. They just have the incentives that get them to be blinded to reality and give us advice that is inherently biased. And I'm sure that it's something that we all recognize, and we see that it happens. Maybe we don't recognize it every time, but we understand that it happens.
Το πιο δύσκολο φυσικά, είναι να αναγνωρίσουμε ότι κάποιες φορές και εμείς οι ίδιοι τυφλωνόμαστε από τα δικά μας κίνητρα. Και αυτό ειναι ένα πολύ, πολύ πιο δύσκολο μάθημα που πρέπει να μάθουμε. Γιατί δεν βλέπουμε πως οι συγκρούσεις συμφερόντων μας επηρεάζουν. Όταν έκανα αυτά τα πειράματα, στο μυαλό μου, βοηθούσα την επιστήμη. Διέγραφα τα δεδομένα για να επιτρέψω να λάμψει η πραγματική θεωρία πίσω απο τα δεδομένα. Δεν έκανα κάτι κακό. Στο μυαλό μου, ήμουν ένας ιππότης που προσπαθούσε να βοηθήσει την επιστήμη να προχωρήσει. Αλλά δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Βασικά, παρενέβαινα στη διαδικασία με πολλές καλλές προθέσεις. Και νομίζω ότι η πραγματική πρόκληση ειναι να καταλαβαίνουμε ποιές ειναι εκείνες οι περιπτώσεις στη ζωή μας όπου επηρεαζόμαστε από συγκρουόμενα συμφέροντα, και να προσπαθούμε να μην εμπιστευόμαστε την διαίσθησή μας για να το αντιμετωπίσουμε, αλλά να προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα που μας αποτρέπουν από το να γίνουμε θύματα αυτής της συμπεριφοράς, γιατί αν δεν το κάνουμε αυτό μπορούμε να δημιουργήσουμε πολλές μη επιθυμητές καταστάσεις.
The most difficult thing, of course, is to recognize that sometimes we too are blinded by our own incentives. And that's a much, much more difficult lesson to take into account. Because we don't see how conflicts of interest work on us. When I was doing these experiments, in my mind, I was helping science. I was eliminating the data to get the true pattern of the data to shine through. I wasn't doing something bad. In my mind, I was actually a knight trying to help science move along. But this was not the case. I was actually interfering with the process with lots of good intentions. And I think the real challenge is to figure out where are the cases in our lives where conflicts of interest work on us, and try not to trust our own intuition to overcome it, but to try to do things that prevent us from falling prey to these behaviors, because we can create lots of undesirable circumstances.
Θέλω να σας αφήσω με την εξής θετική σκέψη. Όλο αυτό ειναι αρκετά καταθλιπτικό, σωστά -- οι άνθρωποι έχουμε συγκρουόμενα συμφέροντα, δεν το βλέπουμε, κτλ κτλ. Η θετική άποψη, νομίζω, όλων αυτών είανι ότι, αν καταλάβουμε πότε κάνουμε το λάθος, και αν καταλάβουμε τους βαθύτερους μηχανισμούς του γιατί και πότε κάνουμε τέτοια λάθη, μπορούμε πραγματικά να ελπίζουμε ότι τα πράγματα θα φτιάξουν. Και αυτό, νομίζω, είναι η ελπίδα. Ευχαριστώ πάρα πολύ.
I do want to leave you with one positive thought. I mean, this is all very depressing, right -- people have conflicts of interest, we don't see it, and so on. The positive perspective, I think, of all of this is that, if we do understand when we go wrong, if we understand the deep mechanisms of why we fail and where we fail, we can actually hope to fix things. And that, I think, is the hope. Thank you very much.
(Χειροκροτήματα)
(Applause)