What do you think when you look at me? A woman of faith? An expert? Maybe even a sister. Or oppressed, brainwashed, a terrorist. Or just an airport security line delay. That one's actually true.
Co o mnie myślisz, gdy na mnie patrzysz? Kobieta wiary? Ekspert? Może nawet siostra. Albo zgnębiona, z wypranym mózgiem, terrorystka. Albo po prostu opóźnienie przy kontroli na lotniskach. Cóż, to akurat prawda.
(Laughter)
(śmiech)
If some of your perceptions were negative, I don't really blame you. That's just how the media has been portraying people who look like me. One study found that 80 percent of news coverage about Islam and Muslims is negative. And studies show that Americans say that most don't know a Muslim. I guess people don't talk to their Uber drivers.
Nie winię cię, jeśli któreś z twoich wyobrażeń były negatywne. To po prostu media w taki sposób ukazują ludzi takich jak ja. Pewne badanie wykazało, że średnio 80% artykułów o islamie i muzułmanach jest negatywnych. Badanie pokazują, że większość Amerykanów osobiście nie zna muzułmanina. Pewnie nie rozmawiają ze swoimi kierowcami z Uber.
(Laughter)
(śmiech)
Well, for those of you who have never met a Muslim, it's great to meet you. Let me tell you who I am. I'm a mom, a coffee lover -- double espresso, cream on the side. I'm an introvert. I'm a wannabe fitness fanatic. And I'm a practicing, spiritual Muslim. But not like Lady Gaga says, because baby, I wasn't born this way. It was a choice.
Cóż, dla tych, którzy nigdy nie spotkali muzułmanina: wspaniale jest cię poznać. Pozwólcie mi się przedstawić. Jestem mamą, miłośniczką kawy - podwójne espresso ze śmietanką. Jestem introwertyczką. Jestem fanatyczką fitnessu. I jestem praktykującą, duchową muzułmanką. Ale nie tak jak Lady Gaga mówi, bo kochanie, nie urodziłam się w ten sposób. To był mój wybór.
When I was 17, I decided to come out. No, not as a gay person like some of my friends, but as a Muslim, and decided to start wearing the hijab, my head covering. My feminist friends were aghast: "Why are you oppressing yourself?" The funny thing was, it was actually at that time a feminist declaration of independence from the pressure I felt as a 17-year-old, to conform to a perfect and unattainable standard of beauty. I didn't just passively accept the faith of my parents. I wrestled with the Quran. I read and reflected and questioned and doubted and, ultimately, believed. My relationship with God -- it was not love at first sight. It was a trust and a slow surrender that deepened with every reading of the Quran. Its rhythmic beauty sometimes moves me to tears. I see myself in it. I feel that God knows me. Have you ever felt like someone sees you, completely understands you and yet loves you anyway? That's how it feels.
Kiedy miałam 17 lat, zdecydowałam się ujawnić. Nie tak jak niektórzy moi przyjaciele, jako osoba homoseksualna, ale jako muzułmanka. Zdecydowałam się nosić hijab, zakrywający głowę. Moi feministyczni przyjaciele byli zdumieni: "Dlaczego uciemiężasz samą siebie?" Najśmieszniejsze było to, że stało się w to czasie feministycznej deklaracji niezależności podjętej pod presją jaką czułam jako 17latka, żeby dostosować się do perfekcyjnego i nieosiągalnego standardu piękna. Nie tylko biernie akceptowałam wiarę moich rodziców. Zmagałam się z Koranem. Czytałam, zastanawiałam się, pytałam i rozważałam, a ostatecznie, wierzyłam. Moja relacja z Bogiem nie była miłością od pierwszego wejrzenia. To było zaufanie i powolna kapitulacja, które pogłębiały się z każdym czytaniem Koranu. Jego rytmiczne piękno czasem sprawia, że płaczę. Widzę samą siebie w Koranie, czuję, że Bóg mnie zna. Czy kiedykolwiek czułeś, że ktoś, kto cię widzi, całkowicie cię rozumie i kocha tak czy inaczej? To właśnie takie uczucie.
And so later, I got married, and like all good Egyptians, started my career as an engineer.
Więc później, wyszłam za mąż, a następnie jak wszyscy inni dobrzy Egipcjanie, zostałam inżynierem.
(Laughter)
(śmiech)
I later had a child, after getting married, and I was living essentially the Egyptian-American dream.
Po ślubie, doczekałam się dziecka i głównie żyłam w egipcjańsko-amerykańskim śnie.
And then that terrible morning of September, 2001. I think a lot of you probably remember exactly where you were that morning. I was sitting in my kitchen finishing breakfast, and I look up on the screen and see the words "Breaking News." There was smoke, airplanes flying into buildings, people jumping out of buildings. What was this? An accident? A malfunction? My shock quickly turned to outrage. Who would do this? And I switch the channel and I hear,
I wtedy ten potworny poranek września 2001 roku. Myślę, że wielu z was doskonale pamięta, gdzie było tamtego ranka. Ja siedziałam w kuchni, kończąc śniadanie i wten spostrzegłam na ekranie telewizora napisy "z ostatniej chwili". Na ekranie był dym, samoloty wlatujące w budynki, ludzie wyskakujący z tych budynków. Co się stało? Wypadek? Usterka? Mój szok szybko przerodził się w oburzenie. Kto mógł to zrobić? Przełączyłam więc kanał, gdzie usłyszałam
"... Muslim terrorist ...," "... in the name of Islam ...," "... Middle-Eastern descent ...," "... jihad ...," "... we should bomb Mecca." Oh my God.
"...muzułmański terrorysta..." "...w imię islamu..." "...bliskowschodnie pochodzenie..." "...dżihad..." "...powinniśmy zbombardować Mekkę..." - o mój Boże.
Not only had my country been attacked, but in a flash, somebody else's actions had turned me from a citizen to a suspect.
Nie tylko mój kraj był atakowany, ale w mgnieniu oka, czyjeś przestępstwo przerodziło mnie z mieszkańca, obywatela na podejrzanego.
That same day, we had to drive across Middle America to move to a new city to start grad school. And I remember sitting in the passenger seat as we drove in silence, crouched as low as I could go in my seat, for the first time in my life, afraid for anyone to know I was a Muslim.
Tego samego dnia musieliśmy przejechać przez Amerykę Środkową, aby przeprowadzić się do innego miasta, żeby zacząć naukę w liceum. Pamiętam siedzenie na miejscu pasażera, i jechanie w ciszy, oraz to, jak kuliłam się jak najbardziej w moim siedzeniu po raz pierwszy w moim życiu, obawiając się każdego, kto wiedział, że wyznaję islam.
We moved into our apartment that night in a new town in what felt like a completely different world. And then I was hearing and seeing and reading warnings from national Muslim organizations saying things like, "Be alert," "Be aware," "Stay in well-lit areas," "Don't congregate."
Tamtej nocy wprowadziliśmy się do mieszkania w nowym mieście, które wyglądało jak zupełnie inny świat. I wtedy czytałam, widziałam, a także słyszałam ostrzeżenia od narodowych muzułmańskich organizacji, mówiących "Bądź czujny", "Bądź uważny", "Pozostań w bezpiecznym miejscu", "Nie gromadź się z innymi".
I stayed inside all week. And then it was Friday that same week, the day that Muslims congregate for worship. And again the warnings were, "Don't go that first Friday, it could be a target." And I was watching the news, wall-to-wall coverage. Emotions were so raw, understandably, and I was also hearing about attacks on Muslims, or people who were perceived to be Muslim, being pulled out and beaten in the street. Mosques were actually firebombed. And I thought, we should just stay home.
Pozostałam w domu cały tydzień. I w piątek tego samego tygodnia, czyli w dzień, gdy Muzułmanie gromadzą się na czczenia, spostrzegłam ponowne ostrzeżenia "Nie idź tego piątku, to może być cel." Na okrągło oglądałam wiadomości. Spostrzeżenia były tak surowe, niezrozumiałe. Słyszałam również o atakach na Muzułmanów, lub na ludzi, którzy byli tak postrzegani. Byli popychani, bito ich na ulicy. Meczety były faktycznie bombardowane. Pomyślałam, że powinniśmy zostać w domu.
And yet, something didn't feel right. Because those people who attacked our country attacked our country. I get it that people were angry at the terrorists. Guess what? So was I. And so to have to explain yourself all the time isn't easy. I don't mind questions. I love questions. It's the accusations that are tough.
I wtedy, coś mi nie grało, ponieważ ci ludzie, którzy zaatakowali nasz kraj, zaatakowali kraj mojej rodziny. Rozumiałam, że ludzie byli źli na terrorystów. Zgadnij co? Ja też byłam. Nie jest łatwe, tłumaczenie siebie za każdym razem. Nie mam nic przeciwko pytaniom. Ja kocham pytania. To oskarżenia, które są trudne.
Today we hear people actually saying things like, "There's a problem in this country, and it's called Muslims. When are we going to get rid of them?" So, some people want to ban Muslims and close down mosques. They talk about my community kind of like we're a tumor in the body of America. And the only question is, are we malignant or benign? You know, a malignant tumor you extract altogether, and a benign tumor you just keep under surveillance.
Dzisiaj słyszymy ludzi, mówiących rzeczy jak: "Jest problem w naszym kraju. Nazywa się muzułmanie. Kiedy zamierzamy się ich pozbyć?" Niektórzy ludzie chcą zakazać islamu, zamknąć meczety. Mówią o mojej społeczności jak o czymś w rodzaju raka, zrodzonego w ciele jakim jest Ameryka. Jedynym pytaniem jest: jesteśmy złośliwi czy łagodni? Bo widzisz, złośliwego pozbywasz się całkowicie, a nad łagodnym po prostu panujesz.
The choices don't make sense, because it's the wrong question. Muslims, like all other Americans, aren't a tumor in the body of America, we're a vital organ.
Jednak odpowiedź nie ma sensu, bowiem pytanie jest złe. Muzułmanie, tak samo jak inni Amerykanie, nie są rakiem w ciele jakim jest Ameryka, a niezbędnym organem.
(Applause)
(brawa)
Thank you.
Dziękuję wam.
(Applause)
(brawa)
Muslims are inventors and teachers, first responders and Olympic athletes.
Muzułmanie to wynalazcy, nauczyciele, ratownicy pierwszej pomocy i olimpijscy atleci.
Now, is closing down mosques going to make America safer? It might free up some parking spots, but it will not end terrorism. Going to a mosque regularly is actually linked to having more tolerant views of people of other faiths and greater civic engagement. And as one police chief in the Washington, DC area recently told me, people don't actually get radicalized at mosques. They get radicalized in their basement or bedroom, in front of a computer. And what you find about the radicalization process is it starts online, but the first thing that happens is the person gets cut off from their community, from even their family, so that the extremist group can brainwash them into believing that they, the terrorists, are the true Muslims, and everyone else who abhors their behavior and ideology are sellouts or apostates. So if we want to prevent radicalization, we have to keep people going to the mosque.
Więc czy zamknięcie meczetów uczyni Amerykę bezpieczniejszą? To mogłoby zwolnić parę miejsc parkingowych, lecz terroryzm nie przestanie być zagrożeniem. Właściwie regularne chodzenie do meczetu jest połączone z byciem bardziej tolerancyjnym w stosunku do wyznawców innych wiar oraz większym zaangażowaniem obywatelskim. Ostatnio jeden z policjantów z Waszyngtonu powiedział mi, że ludzie tak właściwie nie radykalizują się w meczetach. Oni ulegają radykalizacji w ich piwnicach lub sypialniach przed ekranem komputera. Radykalizacja jest procesem, który zaczyna się online, w internecie, lecz tym, co dzieje się pierwsze jest odcięcie się od swojej społeczności, a nawet od rodziny, po to, aby grupa ekstermistów mogła ulegać praniu mózgu razem, wierząc, że oni, terroryści, są jedynymi, prawdziwymi muzułmanami, a każdy inny, kto brzydzi się ich zachowaniem i wyznawaną ideologią sprzedał się lub jest apostatą. Więc jeśli chcemy zapobiec radykalizacji, musimy pozwolić ludziom uczęszczać do meczetu.
Now, some will still argue Islam is a violent religion. After all, a group like ISIS bases its brutality on the Quran. Now, as a Muslim, as a mother, as a human being, I think we need to do everything we can to stop a group like ISIS. But we would be giving in to their narrative if we cast them as representatives of a faith of 1.6 billion people.
Obecnie, wielu ludzi wciąż kłóci się o to, czy islam jest religią przemocy. Po wszystkim, grupa jak ISIS opiera swą brutalność na Koranie. Obecnie, jako muzułmanka, matka, jako człowiek, myślę, że musimy zrobić wszystko, aby powstrzymać grupy takie jak ISIS. Lecz poddamy się ich narracji, jeśli uznamy ich jako reprezentantów wiary 1,6 mln ludzi.
(Applause)
(brawa)
Thank you.
Dziękuję.
ISIS has as much to do with Islam as the Ku Klux Klan has to do with Christianity.
ISIS ma tak duzo zrobienia z islamem jak Ku Klux Klan z chrześcijaństwem.
(Applause)
(brawa)
Both groups claim to base their ideology on their holy book. But when you look at them, they're not motivated by what they read in their holy book. It's their brutality that makes them read these things into the scripture.
Obydwie grupy utrzymują, że opierają swe poglądy na ich świętej księdze. Ale gdy na nich spojrzysz, ich czyny nie są motywowane tym, co mogą wyczytać w ich świętych księgach. Tym, co sprawia, że wyczytują tam takie rzeczy jest ich brutalność.
Recently, a prominent imam told me a story that really took me aback. He said that a girl came to him because she was thinking of going to join ISIS. And I was really surprised and asked him, had she been in contact with a radical religious leader? And he said the problem was quite the opposite, that every cleric that she had talked to had shut her down and said that her rage, her sense of injustice in the world, was just going to get her in trouble. And so with nowhere to channel and make sense of this anger, she was a prime target to be exploited by extremists promising her a solution. What this imam did was to connect her back to God and to her community. He didn't shame her for her rage -- instead, he gave her constructive ways to make real change in the world. What she learned at that mosque prevented her from going to join ISIS.
Ostatnio, wybitny mam opowiedział mi historię, która bardzo mną wstrząsnęła. Przyszła do niego dziewczynka, która myślała o wstąpieniu do ISIS. Byłam bardzo zaskoczona, więc spytałam go, czy ona kontaktowała się z liderem ISIS. Imam odpowiedział, że problemem było co innego. Mianowicie, każdy kleryk, do którego przychodziła, kazał jej się zamknąć, mówiąc, że jej wściekłość i poczucie niesprawiedliwości na świecie doprowadzi ją do kłopotów. Więc gdy nie mogła znaleźć żadnego ujścia jej wściekłości, stała się prostym celem do wyzysku przez ekstremistów obiecujących jej rozwiązanie. Owy imam kazał jej połączyć się ponownie z bogiem i wrócić do swojej społeczności. Nie winił jej za jej wściekłość i zamiast tego, pokazał jej twórczą drogę do czynienia realnych zmian w świecie. To, czego nauczyła się w meczecie, uchroniło ją od wstąpienia do ISIS.
I've told you a little bit about how Islamophobia affects me and my family. But how does it impact ordinary Americans? How does it impact everyone else? How does consuming fear 24 hours a day affect the health of our democracy, the health of our free thought?
Opowiedziałam wam trochę o islamofobii, jaką spotkała mnie i moją rodzinę. Ale jak to wpływa na zwyczajnych Amerykanów? W jaki sposób wpływa to na każdego? Jak styczność ze strachem 24 godziny na dobę oddziałuje na stan demokracji, na stan wolności wyrażania myśli?
Well, one study -- actually, several studies in neuroscience -- show that when we're afraid, at least three things happen. We become more accepting of authoritarianism, conformity and prejudice. One study showed that when subjects were exposed to news stories that were negative about Muslims, they became more accepting of military attacks on Muslim countries and policies that curtail the rights of American Muslims.
Cóż, pewne badanie - właściwie kilka badań w dziedzinie badań nad mózgiem, wykazało, że człowiek boi się wydarzenia przynajmniej 3 rzeczy. Stajemy się bardziej tolerancyjni na autorytaryzm, konformizm i uprzedzenia. Inne badanie pokazało, że kiedy w mediach były poruszane wątki, które wyrażały się o Muzułmanach negatywnie, ludzie stawali się bardziej przychylni co do ataków militarnych na muzułmańskie kraje oraz politykę, zakładającą uszczuplanie praw amerykańskich muzułmanów.
Now, this isn't just academic. When you look at when anti-Muslim sentiment spiked between 2001 and 2013, it happened three times, but it wasn't around terrorist attacks. It was in the run up to the Iraq War and during two election cycles. So Islamophobia isn't just the natural response to Muslim terrorism as I would have expected. It can actually be a tool of public manipulation, eroding the very foundation of a free society, which is rational and well-informed citizens. Muslims are like canaries in the coal mine. We might be the first to feel it, but the toxic air of fear is harming us all.
To nie jest tylko badanie. Kiedy popatrzysz na to, gdy antymuzułamńskie przekonania wzrastały między 2001 a 2013, wzrastały dokładnie 3 razy, lecz nie było to spowodowane atakami terrorystów. Stało się to w okresie poprzedzającym wojnę irańską i podczas 2 cykli wyborczych Wbrew moim oczekiwaniom, islamofobia nie jest wyłącznie naturalną odpowiedzią na muzułmańskich terrorystów. Właściwie to może być narzędzie do manipulacji, niszczenia fundamentu wolnego społeczeństwa, które składa się z racjonalnych i dobrze poinformowanych obywateli. Muzułmanie są jak kanarki w kopalniach węgla. Możemy być pierwszymi, którzy to czują, lecz ta toksyczność rani nas wszystkich.
(Applause)
(brawa)
And assigning collective guilt isn't just about having to explain yourself all the time. Deah and his wife Yusor were a young married couple living in Chapel Hill, North Carolina, where they both went to school. Deah was an athlete. He was in dental school, talented, promising ... And his sister would tell me that he was the sweetest, most generous human being she knew. She was visiting him there and he showed her his resume, and she was amazed. She said, "When did my baby brother become such an accomplished young man?" Just a few weeks after Suzanne's visit to her brother and his new wife, their neighbor, Craig Stephen Hicks, murdered them, as well as Yusor's sister, Razan, who was visiting for the afternoon, in their apartment, execution style, after posting anti-Muslim statements on his Facebook page. He shot Deah eight times. So bigotry isn't just immoral, it can even be lethal.
Przypisanie winy zbiorowej nie jest nieustanną możliwością do wytłumaczenia siebie samego. Deah i jego żona Yusor byli młodym małżeństwem, żyjącym w Chapel Hill w Północnej Carolinie, gdzie obydwoje uczęszczali do szkoły. Deah był atletą, ukończył szkołę dentystyczną. Był utalentowany i obiecujący... Jego siostra powiedziała mi, że był najsłodszym, najbardziej hojnym człowiekiem, jakiego znała. Odwiedzała właśnie swojego brata, który pokazywał jej swoje osiągnięcia. Była bardzo zdumiona. Spytała "kiedy mój mały braciszek stał się doskonałym młodym mężczyzną?" Zaledwie kilka tygodni później, sąsiad młodego atlety oraz jego żony, Craig Stephen Hicks, zamordował ich, tak samo jak siostrę Yusor, Razan, która odwiedzała ich tamtego wieczora w ich mieszkaniu. Zrobił to po tym, jak umieścił post z antymuzułmańskimi przekonaniami na Facebook'a. Strzelił do Deah'a osiem razy. Fanatyzm nie jest tylko niemoralny, może być zabójczy.
So, back to my story. What happened after 9/11? Did we go to the mosque or did we play it safe and stay home? Well, we talked it over, and it might seem like a small decision, but to us, it was about what kind of America we wanted to leave for our kids: one that would control us by fear or one where we were practicing our religion freely. So we decided to go to the mosque. And we put my son in his car seat, buckled him in, and we drove silently, intensely, to the mosque. I took him out, I took off my shoes, I walked into the prayer hall and what I saw made me stop. The place was completely full. And then the imam made an announcement, thanking and welcoming our guests, because half the congregation were Christians, Jews, Buddhists, atheists, people of faith and no faith, who had come not to attack us, but to stand in solidarity with us.
Powróćmy do mojej historii. Co stało się po 11. września? Czy poszliśmy do meczetu, a może zostaliśmy w domu? Cóż, przedyskutowaliśmy to. Mogłoby się to wydawać drobną decyzją, lecz dla nas, był to wybór, jaką Amerykę chcemy pozostawić naszym dzieciom: kraj, w którym ktoś może kontrolować nas poprzez strach, lub kraj, gdzie istnieje wolność religii. Dlatego zdecydowaliśmy się pójść. Zapięliśmy syna w krzesełku samochodowym, a potem jechaliśmy w ciszy do meczetu. Wyjęłam syna, zdjęłam buty i weszłam do sali modlitewnej. Zatrzymałam się, widząc... salę pełną ludzi. I wtedy imam wydał ogłoszenie, dziękując i witając gości, bowiem połowa zgromadzonych okazała się być chrześcijanami, żydami, buddystami, ateistami, ludźmi wiary i nie wiary, którzy przyszli do meczetu, aby pokazać swoją solidarność z nami.
(Applause)
(brawa)
I just break down at this time. These people were there because they chose courage and compassion over panic and prejudice.
Zwyczajnie się wtedy popłakałam. Ci ludzie byli tam, ponieważ wybrali odwagę i współczucie, zamiast paniki i uprzedzeń.
What will you choose? What will you choose at this time of fear and bigotry? Will you play it safe? Or will you join those who say we are better than that?
Co ty byś wybrał? Co wybrałbyś w czasie strachu i fanatyzmu? Czy zagrałbyś fair? A może dołączyłbyś do tych, którzy uważali się za lepszych od innych?
Thank you.
Dziękuję.
(Applause)
(brawa)
Thank you so much.
Dziękuję bardzo!
Helen Walters: So Dalia, you seem to have struck a chord. But I wonder, what would you say to those who might argue that you're giving a TED Talk, you're clearly a deep thinker, you work at a fancy think tank, you're an exception, you're not the rule. What would you say to those people?
Helen Walters: Więc Dalia... Wydajesz się zaciekawiać ludzi, lecz zastanawiam się, co byś powiedziała ludziom, którzy mogliby się kłócić, że przeprowadzasz prelekcję TED, że wyraźnie jesteś myślicielką, pracujesz w think tank, że jesteś wyjątkiem, nie regułą? Co powiedziałabyś tym ludziom?
Dalia Mogahed: I would say, don't let this stage distract you, I'm completely ordinary. I'm not an exception. My story is not unusual. I am as ordinary as they come. When you look at Muslims around the world -- and I've done this, I've done the largest study ever done on Muslims around the world -- people want ordinary things. They want prosperity for their family, they want jobs and they want to live in peace. So I am not in any way an exception. When you meet people who seem like an exception to the rule, oftentimes it's that the rule is broken, not that they're an exception to it.
Dalia: Powiedziałabym, aby nie pozwolili, aby ten wykład ich rozpraszał. Jestem zupełnie zwyczajna, nie jestem wyjątkiem. Moja historia nie jest niezwykła Jestem tak zwyczajna jak reszta. Gdy spojrzysz na muzułmanów, którzy znajdują się na całym świecie - a ja zrobiłam to, zrobiłam największe kiedykolwiek badania na świecie na temat muzułmanów na całym świecie - ludzie chcą zwyczajnych rzeczy. Chcą dobrobytu ich rodziny, pracy, chcą żyć w pokoju. Więc nie jestem w żadnym wypadku wyjątkiem. Kiedy spotykasz ludzi, którzy wydają się być wyjątkiem od reguły, to reguła jest złamana, a nie ci ludzie są wyjątkiem.
HW: Thank you so much. Dalia Mogahed.
HW: Dziękuję bardzo. Dalia Mogahed.
(Applause)
(Brawa)