I'm Clint Smith and this is "Ode to the Only Black Kid in the Class." You, it seems, are the manifestation of several lifetimes of toil. Brown v. Board in flesh. Most days the classroom feels like an antechamber. You are deemed expert on all things Morrison, King, Malcolm, Rosa. Hell, weren’t you sitting on that bus, too? You are every- body’s best friend until you are not. Hip-hop lyricologist. Presumed athlete. Free & Reduced sideshow. Exception and caricature. Too black and too white all at once. If you are successful it is because of affirmative action. If you fail it is because you were destined to. You are invisible until they turn on the Friday night lights. Here you are star before they render you asteroid. Before they watch you turn to dust.
Aku Clint Smith dan inilah "Syair untuk satu-satunya anak kulit hitam di kelas." Kau, tampaknya, adalah manifestasinya dari beberapa masa kerja keras. Kulit Hitam vs Sekolah dalam kenyataan. Di kebanyakan hari ruang kelas terasa seperti sebuah ruang tamu. Kau dianggap ahli dalam segala hal terkait Morrison, King, Malcolm, Rosa. Bukankah kau juga duduk di bus itu, juga? Kau adalah sahabat semua orang, sampai kau bukan. Ahli lirik hip-hop. Dianggap atlet. Mengandalkan makanan gratisan dan murah. Pengecualian dan karikatur. Terlalu hitam dan terlalu putih sekaligus. Kalau kau berhasil itu karena tindakan afirmatif. Kalau kau gagal, itu karena kau sudah ditakdirkan. Kau tak terlihat sampai lampu Jumat malam dihidupkan. Di sini kau adalah bintang sebelum diberi asteroid. Sebelum mereka melihatmu berubah menjadi debu.