Είμαι τρισευτυχισμένος που βρίσκομαι εδώ. Είναι μεγάλη μου τιμή που με καλέσατε κι ευχαριστώ. Θα ήθελα να μιλήσω για πράματα που μ' ενδιαφέρουν αλλά δυστυχώς, υποψιάζομαι πως όσα μ' ενδιαφέρουν δεν ενδιαφέρουν πολλά άλλα άτομα. Κατ' αρχάς, το ταμπελάκι μου λέει πως είμαι αστρονόμος. Θα ήθελα να μιλήσω για την αστρονομία μου αλλά υποψιάζομαι πως ο αριθμός όσων ενδιαφέρονται για τη μεταφορά ακτινοβολίας σε μη γκρι ατμόσφαιρες και την πόλωση του φωτός στην άνω ατμόσφαιρα του Δία ισούται με τον αριθμό ανθρώπων που θα χωρούσαν σε μια στάση λεωφορείου. Δε θα μιλήσω γι' αυτό λοιπόν. (Γέλια)
I'm delighted to be here. I'm honored by the invitation, and thanks. I would love to talk about stuff that I'm interested in, but unfortunately, I suspect that what I'm interested in won't interest many other people. First off, my badge says I'm an astronomer. I would love to talk about my astronomy, but I suspect that the number of people who are interested in radiative transfer in non-gray atmospheres and polarization of light in Jupiter's upper atmosphere are the number of people who'd fit in a bus shelter. So I'm not going to talk about that. (Laughter)
Θα ήταν εξίσου διασκεδαστικό να μιλήσω για πράγματα που συνέβησαν το 1986 και το 1987 όταν ένας χάκερ μπούκαρε στα συστήματά μας στα εργαστήρια Λόρενς Μπέρκλεϊ. Και τους έπιασα τους τύπους κι αποδείχθηκε πως δούλευαν για την τότε Σοβιετική Κα-Γκε-Μπε κι έκλεβαν πληροφορίες και τις πουλούσαν. Θα ήθελα να μιλήσω γι' αυτό, θα είχε γούστο, αλλά 20 χρόνια μετά... ειλικρινά, βρίσκω την ασφάλεια υπολογιστών, λίγο βαρετούλα. Είναι μονότονη. Είμαι ...
It would be just as much fun to talk about some stuff that happened in 1986 and 1987, when a computer hacker is breaking into our systems over at Lawrence Berkeley Labs. And I caught the guys, and they turned out to be working for what was then the Soviet KGB, and stealing information and selling it. And I'd love to talk about that -- and it'd be fun -- but, 20 years later ... I find computer security, frankly, to be kind of boring. It's tedious. I'm --
Την πρώτη φορά που κάνεις κάτι, είναι επιστήμη. Τη δεύτερη, είναι μηχανολογία. Την τρίτη φορά, απλά είσαι τεχνικός. Εγώ είμαι επιστήμονας. Όταν κάνω κάτι, κάνω κάτι άλλο. Γι' αυτό δε θα μιλήσω γι' αυτό. Ούτε θα μιλήσω για όσα θεωρώ ευνόητες δηλώσεις απ' το πρώτο μου βιβλίο. «Σιλικόνη με Φιδίσιο Λάδι», ή το δεύτερό μου βιβλίο, ούτε θα μιλήσω γιατί πιστεύω πως οι υπολογιστές δεν ανήκουν στα σχολεία.
The first time you do something, it's science. The second time, it's engineering. A third time, it's just being a technician. I'm a scientist. Once I do something, I do something else. So, I'm not going to talk about that. Nor am I going to talk about what I think are obvious statements from my first book, "Silicon Snake Oil," or my second book, nor am I going to talk about why I believe computers don't belong in schools.
Αισθάνομαι πως υπάρχει μια μαζική κι αλλόκοτη ιδέα γύρω μας ότι πρέπει να φέρουμε περισσότερους υπολογιστές στα σχολεία. Η γνώμη μου είναι: «Όχι! Όχι!» Βγάλτε τους απ' τα σχολεία και κρατήστε τους μακρυά! Θα ήθελα να μιλήσω γι' αυτό, αλλά νομίζω το επιχείρημα είναι τόσο ευνόητο σε όσους περιφέρονται στην τετάρτη δημοτικού που δε χρειάζεται και πολύ κουβέντα - αλλά, φαντάζομαι, μπορεί και να κάνω μεγάλο λάθος γι' αυτό και για οτιδήποτε άλλο έχω πει. Γι' αυτό μη γυρίσετε να διαβάσετε τη διατριβή μου. Πολύ πιθανόν κι αυτή να έχει ψέματα.
I feel that there's a massive and bizarre idea going around that we have to bring more computers into schools. My idea is: no! No! Get them out of schools, and keep them out of schools. And I'd love to talk about this, but I think the argument is so obvious to anyone who's hung around a fourth grade classroom that it doesn't need much talking about -- but I guess I may be very wrong about that, and everything else that I've said. So don't go back and read my dissertation. It probably has lies in it as well.
Τώρα που το λέω, συνόψισα την ομιλία μου πριν πέντε λεπτά. (Γέλια) Κι αν την κοιτάξετε εδώ πέρα, το βασικό πράγμα που έγραψα στον αντίχειρά μου ήταν το μέλλον. Υποτίθεται πως θα μιλήσω για το μέλλον, έτσι; Καλά. Αισθάνομαι πως είναι παράδοξο που μου ζητάτε να μιλήσω για το μέλλον επειδή έχω γκρίζα μαλλιά κι έτσι, είναι κάπως χαζό να μιλήσω για το μέλλον Στην ουσία, νομίζω αν πράγματι θέλετε να γνωρίζετε ποιο θα είναι το μέλλον, αν πράγματι θέλετε να γνωρίζετε για το μέλλον, μη ρωτάτε έναν Τεχνολόγο, Επιστήμονα, Φυσικό. Όχι! Μη ρωτάτε κάποιον που γράφει κώδικα.
Having said that, I outlined my talk about five minutes ago. (Laughter) And if you look at it over here, the main thing I wrote on my thumb was the future. I'm supposed to talk about the future, yes? Oh, right. And my feeling is, asking me to talk about the future is bizarre, because I've got gray hair, and so, it's kind of silly for me to talk about the future. In fact, I think that if you really want to know what the future's going to be, if you really want to know about the future, don't ask a technologist, a scientist, a physicist. No! Don't ask somebody who's writing code.
Όχι, αν θέλετε να ξέρετε πώς θα είναι η κοινωνία σε 20 χρόνια, ρωτήστε ένα Νηπιαγωγό. Αυτοί ξέρουν. Και μάλιστα, μη ρωτάτε οποιονδήποτε Νηπιαγωγό, ρωτήστε κάποιον έμπειρο. Αυτοί γνωρίζουν πώς θα είναι η κοινωνία σε μια άλλη γενιά. Εγώ δεν ξέρω. Ούτε, απ' ότι υποψιάζομαι, ξέρουν πολλοί άλλοι που μιλάνε για το τι θα φέρει το μέλλον. Βεβαίως, όλοι μας μπορούμε να φανταστούμε αυτά τα φίνα νέα πράγματα που θα βρίσκονται εκεί. Αλλά για μένα, το θέμα δεν είναι το μέλλον. Αυτό που ρωτάω τον εαυτό μου είναι, πώς θα είναι η κοινωνία όταν τα παιδιά σήμερα είναι φαινόμενα στην αποστολή μηνυμάτων σε κινητό και περνάνε υπερβολικό χρόνο στην οθόνη αλλά ποτέ δεν έχουν πάει για μπόουλινγκ μαζί.
No, if you want to know what society's going to be like in 20 years, ask a kindergarten teacher. They know. In fact, don't ask just any kindergarten teacher, ask an experienced one. They're the ones who know what society is going to be like in another generation. I don't. Nor, I suspect, do many other people who are talking about what the future will bring. Certainly, all of us can imagine these cool new things that are going to be there. But to me, things aren't the future. What I ask myself is, what's society is going to be like, when the kids today are phenomenally good at text messaging and spend a huge amount of on-screen time, but have never gone bowling together?
Συμβαίνει μια αλλαγή και η αλλαγή που συμβαίνει δεν είναι αυτή που υπάρχει σε λογισμικό. Αλλά δε θα μιλήσω γι' αυτό. Θα ήθελα να μιλήσω γι' αυτό, θα ήταν ευχάριστο αλλά θέλω να μιλήσω γι' αυτό που κάνω τώρα. Τι κάνω τώρα; Α, το άλλο πράγμα που νομίζω πως θέλω να συζητήσω είναι ακριβώς εδώ. Ακριβώς εδώ. Φαίνεται; Θα ήθελα να συζητήσω για μονόπλευρα πράγματα. Ειλικρινά θα ήθελα να μιλήσω για πράγματα που έχουν μια πλευρά. Επειδή λατρεύω τους «βρόχους» του Μέμπιους. Όχι μόνο τους λατρεύω αλλά είμαι ένας απ' τους λίγους, αν όχι το μοναδικό άτομο στον κόσμο, που φτιάχνει φιάλες Κλάιν. Αμέσως, ελπίζω όλων τα μάτια να γυαλίζουν. Αυτή είναι μια φιάλη Κλάιν. Όσοι στο κοινό γνωρίζουν, στρίψτε τη μούρη σας και πείτε: «ναι, τα ξέρω όλα». Είναι μονόπλευρη. Είναι ένα μπουκάλι του οποίου το εσωτερικό είναι το έξωτερικό του. Έχει μηδέν όγκο και είναι μη προσανατολίσιμο. Έχει εκπληκτικές ιδιότητες. Αν πάρεις δύο «βρόχους» Μέμπιους και ράψεις τις κοινές τους άκρες παίρνεις ένα από αυτά κι εγώ τα φτιάχνω από γυαλί. Θα ήθελα να σας μιλήσω γι' αυτό αλλά δεν έχω και πολλά ως προς το ... πράγματα να πω επειδή... (Γέλια)
Change is happening, and the change that is happening is not one that is in software. But that's not what I'm going to talk about. I'd love to talk about it, it'd be fun, but I want to talk about what I'm doing now. What am I doing now? Oh -- the other thing that I think I'd like to talk about is right over here. Right over here. Is that visible? What I'd like to talk about is one-sided things. I would dearly love to talk about things that have one side. Because I love Mobius loops. I not only love Mobius loops, but I'm one of the very few people, if not the only person in the world, that makes Klein bottles. Right away, I hope that all of your eyes glaze over. This is a Klein bottle. For those of you in the audience who know, you roll your eyes and say, yup, I know all about it. It's one sided. It's a bottle whose inside is its outside. It has zero volume. And it's non-orientable. It has wonderful properties. If you take two Mobius loops and sew their common edge together, you get one of these, and I make them out of glass. And I'd love to talk to you about this, but I don't have much in the way of ... things to say because -- (Laughter)
(Κρις Άντερσον: Έχω κρύωμα.)
(Chris Anderson: I've got a cold.)
Όμως το «D» της λέξης TED φυσικά υποδηλώνει τη λέξη «Σχέδιο». Πριν δυο εβδομάδες μόνον έκανα ... ξέρετε, κάνω μικρές, μεσσαίες και μεγάλες φιάλες Κλάιν για το εμπόριο. Αλλά αυτό που μόλις έφτιαξα ... και είμαι τρισευτυχισμένος που σας δείχνω, για πρώτη φορά δημόσια, εδώ... Αυτό είναι ένα μπουκάλι Κλάιν, μπουκάλι κρασιού το οποίο, αν και τετραδιάστατο, δε θα μπορούσε να κρατά καθόλου υγρά, μπορεί όμως κάλλιστα να το κάνει επειδή το σύμπαν μας έχει μόνον τρεις χωρικές διαστάσεις. Επειδή το σύμπαν μας είναι μόνο τρεις χωρικές διαστάσεις, μπορεί να κρατά υγρά. Άρα είναι εξαιρετικά ... αυτό εδώ είναι τζάμι! Μου πήρε ένα μήνα της ζωής μου. Όμως, παρόλο που θα το λάτρευα να σας μιλήσω για τοπολογία, δε θα το κάνω. (Γέλια)
However, the "D" in TED of course stands for design. Just two weeks ago I made -- you know, I've been making small, medium and big Klein bottles for the trade. But what I've just made -- and I'm delighted to show you, first time in public here. This is a Klein bottle wine bottle, which, although in four dimensions it shouldn't be able to hold any fluid at all, it's perfectly capable of doing so because our universe has only three spatial dimensions. And because our universe is only three spatial dimensions, it can hold fluids. So it's highly -- that one's the cool one. That was a month of my life. But although I would love to talk about topology with you, I'm not going to. (Laughter)
Αντί αυτού, θ' αναφέρω τη μαμά μου που πέθανε πέρυσι το καλοκαίρι. Είχε συλλέξει φωτογραφίες μου, όπως κάνουν οι μανάδες. Θα μπορούσε κάποιος να παρουσιάσει αυτόν τον τύπο; Κοίταξα το άλμπουμ της και είχε συλλέξει μια φωτογραφία μου, να στέκομαι ... ... να κάθομαι ... το 1969, μπροστά από κάτι καντράν Την κοίταξα και είπα, θεέ μου, αυτός ήμουν εγώ, όταν εργαζόμουν στο στούντιο ηλεκτρονικής μουσικής! Σαν τεχνικός, επισκεύαζα και συντηρούσα το στούντιο ηλεκτρονικής μουσικής στην πανεπιστημιούπολη ΣΟΥΝΥ του Μπάφαλο. Πολύ παλιό μηχάνημα. Και μονολόγησα, α ναι! Και μ' έστειλε στα παλιά.
Instead, I'm going to mention my mom, who passed away last summer. Had collected photographs of me, as mothers will do. Could somebody put this guy up? And I looked over her album and she had collected a picture of me, standing -- well, sitting -- in 1969, in front of a bunch of dials. And I looked at it, and said, oh my god, that was me, when I was working at the electronic music studio! As a technician, repairing and maintaining the electronic music studio at SUNY Buffalo. And wow! Way back machine. And I said to myself, oh yeah! And it sent me back.
Λίγο μετά απ' αυτό, βρήκα σε μια άλλη φωτογραφία που είχε, μια φωτογραφία μου... Αυτός ο τύπος εδώ φυσικά είμαι εγώ. Αυτός είναι ο Ρόμπερτ Μουγκ, ο εφευρέτης του ηλεκτρονικού συνθετητή Μουγκ ο οποίος πέθανε τον περασμένο Αύγουστο. Ο Ρόμπερτ Μουγκ ήταν γενναιόδωρος, καλοσυνάτος, ένας εξαιρετικά ικανός μηχανολόγος. Ένας μουσικός που βρήκε το χρόνο στη ζωή του να με διδάξει, ένα δευτεροετή, έναν πρωτοετή στο ΣΟΥΝΙ του Μπάφαλο. Είχε ανέβει απ' το Τρούμανσμπεργκ για να με διδάξει όχι μόνον για τον ηλεκτρονικό συνθετητή Μουγκ αλλά καθόμασταν εκεί ... Μελετούσα Φυσική τότε. Είναι το 1969, 70, 71. Μελετούσαμε Φυσική, μελετούσα Φυσική και λέει εκείνος: «Καλό αυτό που κάνεις. Μην μπλέκεις με την ηλεκτρονική μουσική αν κάνεις Φυσική.» Ήταν μέντοράς μου. Ερχόταν και περνούσε ώρες ατέλειωτες μαζί μου. Μου έγραψε συστατική επιστολή για να μπω στο Ίδρυμα για Μεταπτυχιακές Σπουδές. Στο βάθος, το ποδήλατό μου. Διαπιστώνω πως αυτή η φωτογραφία βγήκε στο καθιστικό ενός φίλου. Ο Μπομπ Μουγκ πέρασε και μετέφερε μια στίβα εξοπλισμό για να δείξει στον Γκρεγκ Φλιντ κι εμένα διάφορα γι' αυτό. Τεμπελιάζαμε μιλώντας για τους μετασχηματισμούς Φουριέ, τις συναρτήσεις Μπέσελ, τις συναρτήσεις μεταφοράς διαμόρφωσης, τέτοια πράγματα. Η απώλεια του Μπομπ το καλοκαίρι που πέρασε ήταν απώλεια για όλους μας. Οποιοσδήποτε ήταν μουσικός έχει επηρεαστεί βαθύτατα απ' τον Ρόμπερτ Μουγκ. (Χειροκρότημα) Θα πω τι πρόκειται να κάνω... Τι πρόκειται να κάνω. Ελπίζω να μπορείτε ν' αναγνωρίσετε το διαστρεβλωμένο ημιτονοειδές κύμα, σχεδόν τριγωνοειδές πάνω σ' αυτόν τον παλμογράφο Χιούλετ-Πάκαρντ.
Soon after that, I found in another picture that she had, a picture of me. This guy over here of course is me. This man is Robert Moog, the inventor of the Moog synthesizer, who passed away this past August. Robert Moog was a generous, kind person, extraordinarily competent engineer. A musician who took time from his life to teach me, a sophomore, a freshman at SUNY Buffalo. He'd come up from Trumansburg to teach me not just about the Moog synthesizer, but we'd be sitting there -- I'm studying physics at the time. This is 1969, 70, 71. We're studying physics, I'm studying physics, and he's saying, "That's a good thing to do. Don't get caught up in electronic music if you're doing physics." Mentoring me. He'd come up and spend hours and hours with me. He wrote a letter of recommendation for me to get into graduate school. In the background, my bicycle. I realize that this picture was taken at a friend's living room. Bob Moog came by and hauled a whole pile of equipment to show Greg Flint and I things about this. We sat around talking about Fourier transforms, Bessel functions, modulation transfer functions, stuff like this. Bob's passing this past summer has been a loss to all of us. Anyone who's a musician has been profoundly influenced by Robert Moog. (Applause) And I'll just say what I'm about to do. What I'm about to do -- I hope you can recognize that there's a distorted sine wave, almost a triangular wave upon this Hewlett-Packard oscilloscope.
Τέλεια. Μπορώ να πάω σ' αυτό εδώ το σημείο, εντάξει; Παιδιά. Για παιδιά πρόκειται να μιλήσω, εντάξει; Λέει παιδιά εδώ πέρα, γι' αυτό θα ήθελα να μιλήσω. Αποφάσισα πως, εγώ τουλάχιστον ... δεν έχω και πολύ μυαλό. Σκέπτομαι τοπικά κι ενεργώ τοπικά. Νοιώθω πως ο καλύτερος τρόπος να μπορώ να βοηθώ είναι να βοηθώ τοπικά. Διδακτορικό εδώ και πτυχίο εκεί και μπλα μπλα. Μιλούσα γι' αυτό το πράγμα σε κάτι δασκάλους πριν ένα χρόνο περίπου. Ένας ... αρκετοί απ' αυτούς ήρθαν και μου είπαν: «Μπα, πώς και δε διδάσκεις;» Είπα : «Έχω διδάξει αποφοίτους... είχα αποφοίτους, έχω διδάξει σε προπτυχιακές τάξεις.» Όχι, είπαν: «Αν τόσο πολύ γουστάρεις τα παιδιά κι όλα αυτά τα πράγματα, πώς και δεν είσαι εδώ πέρα στην πρώτη γραμμή, να σου ξεχειλίζουν τα λεφτά από παντού;»
Oh, cool. I can get to this place over here, right? Kids. Kids is what I'm going to talk about -- is that okay? It says kids over here, that's what I'd like to talk about. I've decided that, for me at least, I don't have a big enough head. So I think locally and I act locally. I feel that the best way I can help out anything is to help out very, very locally. So Ph.D. this, and degree there, and the yadda yadda. I was talking about this stuff to some schoolteachers about a year ago. And one of them, several of them would come up to me and say, "Well, how come you ain't teaching?" And I said, "Well, I've taught graduate -- I've had graduate students, I've taught undergraduate classes." No, they said, "If you're so into kids and all this stuff, how come you ain't over here on the front lines? Put your money where you mouth is."
Αλήθεια! Διδάσκω Επιστήμες στη Δευτέρα γυμνασίου, 4 μέρες την εβδομάδα. Δεν εμφανίζομαι μόνο μια στο τόσο. Όχι, όχι, όχι. Παίρνω παρουσίες. Κάνω μεσημεριανό διάλειμμα. (Χειροκρότημα) Δεν είναι ... όχι, όχι χειροκροτήματα. Αυτό που προτείνω είναι καλό για τον καθ' ένα σας. Όχι απλά να εμφανίζεστε για μάθημα μια στο τόσο. Διδάξτε μια γεμάτη εβδομάδα. Εντάξει, έχω 3/4 διδακτικού ωραρίου, αλλά αρκεί. Ένα απ' όσα έχω κάνει για τους μαθητές Επιστημών είναι να τους λέω: «Θα σας διδάξω Φυσική πανεπιστημιακού επιπέδου. Όχι λογισμό, θα το κόψω αυτό. Δε θα χρειάζεται να γνωρίζετε τριγωνομετρία. Αλλά θα χρειαστεί να γνωρίζετει Άλγεβρα Δευτέρας γυμνασίου και θα κάνουμε σοβαρά πειράματα. Δεν έχει: «Ανοίξτε στο κεφάλαιο επτά και κάνετε όλες τις μονές ασκήσεις.» «Θα κάνουμε γνήσια Φυσική.» Αυτό είναι ένα απ' τα πράγματα που σκέφτηκα να κάναμε τώρα. (Οξύς τόνος)
Is true. Is true. I teach eighth-grade science four days a week. Not just showing up every now and then. No, no, no, no, no. I take attendance. I take lunch hour. (Applause) This is not -- no, no, no, this is not claps. I strongly suggest that this is a good thing for each of you to do. Not just show up to class every now and then. Teach a solid week. Okay, I'm teaching three-quarters time, but good enough. One of the things that I've done for my science students is to tell them, "Look, I'm going to teach you college-level physics. No calculus, I'll cut out that. You won't need to know trig. But you will need to know eighth-grade algebra, and we're going to do serious experiments. None of this open-to-chapter-seven-and-do-all-the-odd-problem-sets. We're going to be doing genuine physics." And that's one of the things I thought I'd do right now. (High-pitched tone)
Πριν καν το ανάψω αυτό, ένα απ' όσα κάναμε πριν τρεις εβδομάδες περίπου στην τάξη μου - είναι μέσα απ' το φακό και, ανάμεσα σε άλλα, τον χρησιμοποήσαμε για να μετρήσουμε την ταχύτητα του φωτός. Οι μαθητές μου στο Ελ Σερίτο - με τη βοήθειά μου, φυσικά, και με τη βοήθεια ενός πολυκαιρισμένου παλμογράφου - μετρήσαμε την ταχύτητα του φωτός. Πέσαμε έξω κατά 25%. Πόσους μαθητές της Δευτέρας γυμνασίου γνωρίζετε που έχουν μετρήσει την ταχύτητα του φωτός; Eπιπλέον, έχουμε μετρήσει την ταχύτητα του ήχου. Θα ήθελα πολύ να μετρήσω την ταχύτητα φωτός εδώ. Ήμουν αποφασισμένος να το κάνω και σκεφτόμουν «Δικέ μου», ήμουν έτοιμος να επιβληθώ στις δυνάμεις και να μετρήσω την ταχύτητα του φωτός. Είμαι αποφασισμένος να το κάνω. Είμαι αποφασισμένος να το κάνω, αλλά μετά προκύπτει πως για να το στήσεις εδώ, έχεις 10 λεπτά! Δεν υπάρχει χρόνος γι' αυτό. Την επόμενη φορά, ίσως, θα μετρήσω την ταχύτητα του φωτός!
Oh, before I even turn that on, one of the things that we did about three weeks ago in my class -- this is through the lens, and one of the things we used a lens for was to measure the speed of light. My students in El Cerrito -- with my help, of course, and with the help of a very beat up oscilloscope -- measured the speed of light. We were off by 25 percent. How many eighth graders do you know of who have measured the speed of light? In addition to that, we've measured the speed of sound. I'd love to measure the speed of light here. I was all set to do it and I was thinking, "Aw man," I was just going to impose upon the powers that be, and measure the speed of light. And I'm all set to do it. I'm all set to do it, but then it turns out that to set up here, you have like 10 minutes to set up! And there's no time to do it. So, next time, maybe, I'll measure the speed of light!
Εν τω μεταξύ, ας μετρήσουμε την ταχύτητα του ήχου! Λοιπόν, ο προφανής τρόπος να μετρήσουμε την ταχύτητα του ήχου είναι να ανακάμψουμε τον ήχο από κάτι και να κοιτάξουμε την αντήχηση. Αλλά, ίσως, μια μαθήτριά μου, η Άριελ [αδιευκρίνιστο], είπε «Θα μπορούσαμε να μετρήσουμε την ταχύτητα του φωτός χρησιμοποιώντας την εξίσωση κύματος;» Όλοι γνωρίζετε πως η Εξίσωση του Κύματος είναι η Συχνότητα επί το Μήκος οποιουδήποτε Κύματος ... ισούται με μια σταθερά. Όταν η Συχνότητα ανεβαίνει, το Μήκος Κύματος κατεβαίνει. Το Μήκος Κύματος ανεβαίνει, η Συχνότητα κατεβαίνει. Έτσι, αν έχουμε ένα Κύμα εδώ - εδώ πέρα, αυτό είναι ενδιαφέρον - όπως η Ένταση ανεβαίνει, τα πράγματα πηγαίνουν πιο κοντά, η Ένταση κατεβαίνει, τα πράγματα τεντώνονται. Εντάξει; Απλή Φυσική. Όλοι το γνωρίζετε απ' τη Δευτέρα γυμνασίου, θυμάστε; Αυτό που δε σας είπαν στη Φυσική - της Δευτέρας γυμνασίου - αλλά θα έπρεπε κι εύχομαι να το είχαν πει, ήταν ότι, αν πολλαπλασιάσεις τη Συχνότητα επί το Μήκος Kύματος του Ήχου ή του Φωτός, βγάζεις μια σταθερά. Αυτή η σταθερά είναι η Tαχύτητα του Ήχου. Έτσι, για να μετρήσουμε την Ταχύτητα του Ήχου, αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να γνωρίζουμε τη Συχνότητα. Εύκολο Έχω ένα μετρητή Συχνότητας εδώ. Το ρυθμίζω περίπου στο Α, πάνω απ' το Α, πάνω απ' το Α. Υπάρχει ένα Α, πάνω κάτω. Έτσι, γνωρίζω τη συχνότητα. Είναι 1,76 kHz. Μετρώ το μήκος κύματός της. Αυτό που χρειάζομαι τώρα είναι μια άλλη δέσμη και η κάτω δέσμη είμαι εγώ που μιλάω, εντάξει; Όποτε μιλάω, θα το βλέπατε στην οθόνη. Θα το βάλω εδώ και, καθώς το απομακρύνω απ' την πηγή, θα παρατηρήσετε το σπείρωμα. Τις εφαρμοστές κινήσεις. Περνάμε διαφορετικούς κόμβους κύματος, που βγαίνουν προς τα εδώ. Όσοι από σας είναι Φυσικοί, σας ακούω που στρίβετε τα μούτρα σας, αλλά κάντε υπομονή. (Γέλιο)
But meanwhile, let's measure the speed of sound! Well, the obvious way to measure the speed of sound is to bounce sound off something and look at the echo. But, probably -- one of my students, Ariel [unclear], said, "Could we measure the speed of light using the wave equation?" And all of you know the wave equation is the frequency times the wavelength of any wave ... is a constant. When the frequency goes up, the wavelength comes down. Wavelength goes up, frequency goes down. So, if we have a wave here -- over here, that's what's interesting -- as the pitch goes up, things get closer, pitch goes down, things stretch out. Right? This is simple physics. All of you know this from eighth grade, remember? What they didn't tell you in physics -- in eighth-grade physics -- but they should have, and I wish they had, was that if you multiply the frequency times the wavelength of sound or light, you get a constant. And that constant is the speed of sound. So, in order to measure the speed of sound, all I've got to do is know its frequency. Well, that's easy. I've got a frequency counter right here. Set it up to around A, above A, above A. There's an A, more or less. Now, so I know the frequency. It's 1.76 kilohertz. I measure its wavelength. All I need now is to flip on another beam, and the bottom beam is me talking, right? So anytime I talk, you'd see it on the screen. I'll put it over here, and as I move this away from the source, you'll notice the spiral. The slinky moves. We're going through different nodes of the wave, coming out this way. Those of you who are physicists, I hear you rolling your eyes, but bear with me. (Laughter)
Για να μετρήσω το μήκος κύματος, αυτό που χρειάζομαι είναι να μετρήσω την απόσταση από εδώ - ένα ολόκληρο κύμα - μέχρι εδώ. Από δω έως εδώ είναι το μήκος κύματος του ήχου. Έτσι, θα βάλω μια μεζούρα εδώ, μεζούρα εδώ, θα τη γυρίσω πίσω προς τα εδώ. Έχω μετακινήσει το μικρόφωνο 20 εκατοστά. 0,2 μέτρα από δω ... πίσω εδώ, 20 εκατοστά. Εντάξει, ας γυρίσουμε στον κύριο Έλμο. Θα πούμε η Συχνότητα είναι 1,76 kHz ή 1760. Το Μήκος Κύματος ήταν 0,2 μέτρα. Ας βγάλουμε πόσο είναι αυτό. (Γέλια) (Χειροκρότημα) 1,76 φορές το 0,2 εδώ πέρα είναι 352 μέτρα το δευτερόλεπτο. Αν το κοιτάξεις στο βιβλίο, είναι πράγματι 343. Αλλά εδώ με σκάρτο υλικό και χάλια ποτό, μπορέσαμε να μετρήσουμε και την ταχύτητα φωτός ... ήχου - δεν είναι κι άσχημο. Καλό!
To measure the wavelength, all I need to do is measure the distance from here -- one full wave -- over to here. From here to here is the wavelength of sound. So, I'll put a measuring tape here, measuring tape here, move it back over to here. I've moved the microphone 20 centimeters. 0.2 meters from here, back to here, 20 centimeters. OK, let's go back to Mr. Elmo. And we'll say the frequency is 1.76 kilohertz, or 1760. The wavelength was 0.2 meters. Let's figure out what this is. (Laughter) (Applause) 1.76 times 0.2 over here is 352 meters per second. If you look it up in the book, it's really 343. But, here with kludgy material, and lousy drink -- we've been able to measure the speed of sound to -- not bad. Pretty good.
Όλα αυτά καταλήγουν σ' αυτό που ήθελα να πω. Γυρίστε σ' αυτή τη φωτογραφία μου πριν ένα εκατομμύριο χρόνια. Ήταν το 1971, γινόταν ο πόλεμος στο Βιετνάμ και κάνω «Ω Θεέ μου!» Σπουδάζω Φυσική: Λαντάου, Λίπσιτζ, Ρέσνικ και Χάλιντεϊ. Πηγαίνω σπίτι για την εξεταστική. Γίνεται εξέγερση στην πανεπιστημιούπολη. Γίνεται εξέγερση! Ε, τέλος ο Έλμο: φεύγει. Γίνεται εξέγερση στην πανεπιστημιούπολη και η αστυνομία καταδιώκει εμένα, έτσι; Διασχίζω την πανεπιστημιούπολη. Έρχεται ο μπάτσος, με κοιτάζει και λέει: «Ε, εσύ! Είσαι φοιτητής.» Τραβάει ένα όπλο. Ρίχνει, μπαμ! Ένα κουτί δακρυγόνο στο μέγεθος κουτιού Πέπσι περνά ξυστά απ' το κεφάλι μου. Βρουμ! Εισπνέω δακρυγόνο και δεν μπορώ ν' ανασάνω. Αυτός ο μπάτσος με κυνηγά με ένα τουφέκι. Θέλει να με κοπανήσει στο κεφάλι! Λέω: «Πρέπει να φύγω από εδώ!» Τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ. Μπαίνω σαν την πάπια στο Χέις Χωλ - ένα απ' αυτά τα κτίρια με καμπαναριό. Ο μπάτσος με κυνηγάει, στον πρώτο όροφο, τον δεύτερο, τον τρίτο όροφο. Με κυνηγάει στο δωμάτιο αυτό, στην είσοδο του καμπαναριού. Κοπανάω την πόρτα πίσω μου, σκαρφαλώνω, προσπερνώ αυτό το σημείο όπου βλέπω ένα εκκρεμές που χτυπούσε. Σκέφτομαι: «Α, ναι, η τετραγωνική ρίζα του μήκους είναι ανάλογη της περιόδου της.» (Γέλια)
All of which comes to what I wanted to say. Go back to this picture of me a million years ago. It was 1971, the Vietnam War was going on, and I'm like, "Oh my God!" I'm studying physics: Landau, Lipschitz, Resnick and Halliday. I'm going home for a midterm. A riot's going on on campus. There's a riot! Hey, Elmo's done: off. There's a riot going on on campus, and the police are chasing me, right? I'm walking across campus. Cop comes and looks at me and says, "You! You're a student." Pulls out a gun. Goes boom! And a tear gas canister the size of a Pepsi can goes by my head. Whoosh! I get a breath of tear gas and I can't breathe. This cop comes after me with a rifle. He wants to clunk me over the head! I'm saying, "I got to clear out of here!" I go running across campus quick as I can. I duck into Hayes Hall. It's one of these bell-tower buildings. The cop's chasing me. Chasing me up the first floor, second floor, third floor. Chases me into this room. The entranceway to the bell tower. I slam the door behind me, climb up, go past this place where I see a pendulum ticking. And I'm thinking, "Oh yeah, the square root of the length is proportional to its period." (Laughter)
Συνεχίζω να σκαρφαλώνω, επιστρέφω. Πηγαίνω σ' ένα σημείο όπου σχίζεται ένας ξύλινος πείρος. Υπάρχει ένα ρολόι, ρολόι, ρολόι. Ο χρόνος πηγαίνει προς τα πίσω επειδή βρίσκομαι μέσα του. Σκέφτομαι τους Μετασχηματισμούς του Λόρεντζ και τη σχετικότητα του Αϊνστάιν. Σκαρφαλώνω και υπάρχει ένα σημείο, πίσω στο βάθος, όπου σκαρφαλώνεις μια ξύλινη σκάλα. Πετάγομαι στην κορυφή και υπάρχει ένας τρούλος, ένας θόλος τριών μέτρων θόλος. Κοιτάω και βλέπω τους μπάτσους να χτυπάνε τα κεφάλια των φοιτητών, να ρίχνουν δακρυγόνα και τους φοιτητές να πετάνε τούβλα. Ρωτάω: «Τι κάνω εδώ; Γιατί είμαι εδώ;». Τότε θυμήθηκα τι είχε πει ο καθηγητής Αγγλικών στο γυμνάσιο. Δηλαδή, όταν γίνεται η χύτευση καμπάνας, γράφεται μια επιγραφή επάνω της. Σκουπίζω τη χωνεμένη κουτσουλιά περιστεριών από μια καμπάνα και την κοιτώ. Αναρωτιέμαι: «Γιατί είμαι εδώ;».
I keep climbing up, go back. I go to a place where a dowel splits off. There's a clock, clock, clock, clock. The time's going backwards because I'm inside of it. I'm thinking of Lorenz contractions and Einsteinian relativity. I climb up, and there's this place, way in the back, that you climb up this wooden ladder. I pop up the top, and there's a cupola. A dome, one of these ten-foot domes. I'm looking out and I'm seeing the cops bashing students' heads, shooting tear gas, and watching students throwing bricks. And I'm asking, "What am I doing here? Why am I here?" Then I remember what my English teacher in high school said. Namely, that when they cast bells, they write inscriptions on them. So, I wipe the pigeon manure off one of the bells, and I look at it. I'm asking myself, "Why am I here?"
Θα ήθελα εδώ να σας πω τις λέξεις της επιγραφής πάνω στις καμπάνες του πύργου του Χέις Χωλ: «Η αλήθεια είναι μια. Απ' αυτή την άποψη, μακάρι η επιστήμη και η θρησκεία να πασχίσουν για την σταθερή εξέλιξη της ανθρωπότητας, απ' το σκοτάδι στο φως, απ' τη στενομυαλιά στο ευρύ πνεύμα, απ' την προκατάληψη στην ανεκτικότητα. Η φωνή της ζωής μας καλεί ν' αρχίσουμε να μαθαίνουμε.» Σας ευχαριστώ πολύ.
So, at this time, I'd like to tell you the words inscribed upon the Hayes Hall tower bells: "All truth is one. In this light, may science and religion endeavor here for the steady evolution of mankind, from darkness to light, from narrowness to broad-mindedness, from prejudice to tolerance. It is the voice of life, which calls us to come and learn." Thank you very much.