Το 1965, ο δεκαεπτάχρονος μαθητής λυκείου Ράντυ Γκάρντνερ έμεινε ξύπνιος για 264 ώρες. 11 μέρες, δηλαδή, για να δει πώς μπορεί να ανταπεξέλθει χωρίς ύπνο. Την δεύτερη μέρα, τα μάτια του σταμάτησαν να εστιάζουν. Έπειτα, δεν μπορούσε να αναγνωρίσει αντικείμενα μέσω της αφής. Την τρίτη μέρα, ο Γκάρντνερ ήταν κακόκεφος και ασυντόνιστος. Στο τέλος του πειράματος είχε δυσκολίες συγκέντρωσης, πρόβλημα βραχυπρόθεσμης μνήμης, έγινε παρανοϊκός και άρχισε να έχει παραισθήσεις. Αν και ο Γκάρντερ έγινε καλά χωρίς μακροχρόνιο ψυχολογικό ή σωματικό τραύμα, για τους υπόλοιπους, η έλλειψη ύπνου μπορεί να φέρει ορμονική διαταραχή, ασθένεια και σε ακραίες περιπτώσεις, θάνατο.
In 1965, 17-year-old high school student, Randy Gardner stayed awake for 264 hours. That's 11 days to see how he'd cope without sleep. On the second day, his eyes stopped focusing. Next, he lost the ability to identify objects by touch. By day three, Gardner was moody and uncoordinated. At the end of the experiment, he was struggling to concentrate, had trouble with short-term memory, became paranoid, and started hallucinating. Although Gardner recovered without long-term psychological or physical damage, for others, losing shuteye can result in hormonal imbalance, illness, and, in extreme cases, death.
Μόλις τώρα αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε γιατί κοιμόμαστε αλλά, ξέρουμε πως είναι απαραίτητο. Οι ενήλικες χρειάζονται επτά με οκτώ ώρες ύπνου και οι έφηβοι περίπου δέκα. Νυστάζουμε εξαιτίας σημάτων από το σώμα μας που λένε στον εγκέφαλό μας ότι είμαστε κουρασμένοι, και από σήματα του περιβάλλοντος που δείχνουν ότι είναι σκοτεινά έξω. Η αύξηση των χημικών ουσιών που επηρεάζονται απο τον ύπνο, όπως η αδενοσίνη και η μελατονίνη, μας ρίχνει σε λήθαργο που δυναμώνει, επιβραδύνει την αναπνοή και τους καρδιακούς παλμούς και χαλαρώνει του μύες. Αυτός ο μη-REM ύπνος συμβαίνει όταν το DNA αποκαθίσταται και το σώμα μας παίρνει δυνάμεις για την επόμενη μέρα.
We're only beginning to understand why we sleep to begin with, but we do know it's essential. Adults need seven to eight hours of sleep a night, and adolescents need about ten. We grow sleepy due to signals from our body telling our brain we are tired, and signals from the environment telling us it's dark outside. The rise in sleep-inducing chemicals, like adenosine and melatonin, send us into a light doze that grows deeper, making our breathing and heart rate slow down and our muscles relax. This non-REM sleep is when DNA is repaired and our bodies replenish themselves for the day ahead.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, υπολογίζεται πως 30% των ενηλίκων και 66% των εφήβων έχουν συχνά έλλειψη ύπνου. Αυτό δεν είναι απλώς ένα μικρό πρόβλημα. Το να μένεις ξύπνιος μπορεί να προκαλέσει σοβαρή σωματική βλάβη. Όταν δεν κοιμόμαστε, η μάθηση, η μνήμη, η διάθεση και ο χρόνος αντίδρασης επηρεάζονται. Η αυπνία μπορεί επίσης να προκαλέσει φλεγμονή, παραισθήσεις, υψηλή πίεση και έχει συνδεθεί με τον διαβήτη και την παχυσαρκία.
In the United States, it's estimated that 30% of adults and 66% of adolescents are regularly sleep-deprived. This isn't just a minor inconvenience. Staying awake can cause serious bodily harm. When we lose sleep, learning, memory, mood, and reaction time are affected. Sleeplessness may also cause inflammation, halluciations, high blood pressure, and it's even been linked to diabetes and obesity.
Το 2014, ένας αφοσιωμένος οπαδός του ποδοσφαίρου πέθανε όταν έμεινε ξύπνιος για 48 ώρες βλέποντας το Μουντιάλ. Αν και η αιτία θανάτου ήταν ένα εγκεφαλικό επεισόδιο, έρευνες δείχνουν πως με χρόνιο ύπνο λιγότερο των 6 ωρών κάθε βράδυ η πιθανότητα εγκεφαλικού αυξάνεται κατά 4,5 φορές σε σχέση με κάποιον που σταθερά κοιμάται 7 με 8 ώρες. Για ελάχιστους ανθρώποους που φέρουν μια σπάνια κληρονομική γενετική μετάλλαξη, η αϋπνία είναι μια καθημερινή πραγματικότητα. Αυτή η ασθένεια, γνωστή ως Θανάσιμη Οικογενειακή Αϋπνία, θέτει το σώμα σε μια εφιαλτική κατάσταση αγρυπνίας, απαγορεύοντάς του να εισέλθει σε λήθαργο. Σε ένα διάστημα μηνών ή χρόνων, η συνεχής επιδείνωση αυτής της κατάστασης οδηγεί σε άνοια και θάνατο.
In 2014, a devoted soccer fan died after staying awake for 48 hours to watch the World Cup. While his untimely death was due to a stroke, studies show that chronically sleeping fewer than six hours a night increases stroke risk by four and half times compared to those getting a consistent seven to eight hours of shuteye. For a handful of people on the planet who carry a rare inherited genetic mutation, sleeplessness is a daily reality. This condition, known as Fatal Familial Insomnia, places the body in a nightmarish state of wakefulness, forbidding it from entering the sanctuary of sleep. Within months or years, this progressively worsening condition leads to dementia and death.
Πώς μπορεί η έλλειψη ύπνου να δημιουργήσει τόσο μεγάλα προβλήματα; Οι επιστήμονες θεωρούν πως η απάντηση βρίσκεται στην συγκέντρωση αποβλήτων στον εγκέφαλο.
How can sleep deprivation cause such immense suffering? Scientists think the answer lies with the accumulation of waste prducts in the brain.
Κατά την διάρκεια της εγρήγορσης, τα κύτταρά μας χρησιμοποιούν τις καθημερινές πηγές ενέργειάς μας οι οποίες διαχωρίζονται σε διάφορα υποπροϊόντα εκ των οποίων είναι και η αδενοσίνη. Όσο η αδενοσίνη συσσωρεύεται, αυξάνεται η διάθεση για ύπνο επονομαζόμενη ως πίεση για ύπνο. Για την ακρίβεια, η καφεΐνη μπλοκάρει την οδό του αισθητήρα της αδενοσίνης. Στον εγκέφαλο συσσωρεύονται κι άλλα απόβλητα κι αν δεν αποσυρθούν, υπερφορτώνουν τον εγκέφαλο και πιστεύεται πως οδηγούν σε πολλά αρνητικά συμπτώματα της έλλειψης ύπνου.
During our waking hours, our cells are busy using up our day's energy sources, which get broken down into various byproducts, including adenosine. As adenosine builds up, it increases the urge to sleep, also known as sleep pressure. In fact, caffeine works by blocking adenosine's receptor pathways. Other waste products also build up in the brain, and if they're not cleared away, they collectively overload the brain and are thought to lead to the many negative symptoms of sleep deprivation.
Οπότε, τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν κοιμόμαστε για να το αποφύγουμε; Οι επιστήμονες βρήκαν κάτι που ονομάζεται γλυμφατικό σύστημα. Ένας καθαριστικός μηχανισμός ο οποίος αφαιρεί αυτή τη συσσώρευση και είναι πολύ πιο ενεργός όταν κοιμόμαστε. Χρησιμοποιεί εγκεφαλονωτιαίο υγρό για να απομακρύνει τοξικά υποπροϊόντα τα οποία συσσωρεύονται μεταξύ των κυττάρων. Τα λεμφαγγεία, τα οποία χρησιμεύουν ως δίοδοι των ανοσοκυττάρων, έχουν προσφάτως βρεθεί στον εγκέφαλο και ίσως συμβάλλουν στην απομάκρυνση των καθημερινών αποβλήτων του εγκεφάλου.
So, what's happening in our brain when we sleep to prevent this? Scientists found something called the glymphatic system, a clean-up mechanism that removes this buildup and is much more active when we're asleep. It works by using cerebrospinal fluid to flush away toxic byproducts that accumulate between cells. Lymphatic vessels, which serve as pathways for immune cells, have recently been discovered in the brain, and they may also play a role in clearing out the brain's daily waste products.
Όσο οι επιστήμονες συνεχίζουν να ερευνούν τον μηχανισμό αποκατάστασης του ύπνου, μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως το να κοιμόμαστε είναι αναγκαίο αν θέλουμε να διατηρήσουμε την υγεία μας και τη λογική μας.
While scientists continue exploring the restorative mechanisms behind sleep, we can be sure that slipping into slumber is a necessity if we want to maintain our health and our sanity.