Sunning themselves on rocks or waddling awkwardly across the beach, it’s easy to think of these immobile mammals less as sea lions, and more as sea house cats. But don’t be fooled by their beachside behavior. Under the waves, sea lions are incredible endurance hunters. Hurtling around at speeds from 4 to 18 miles an hour and hunting for up to 30 hours at a time, these majestic mammals live up to their name. And thanks to a suite of physical adaptations, finely tuned over millions of years, they make for resourceful foragers.
Kayaların üzerinde güneşlenmeleri ya da plajda tuhaf bir şekilde badi badi yürümeleriyle bu hareketsiz memelileri deniz aslanlarından çok ev kedileri olarak görmek daha kolay. Fakat onların sahildeki davranışları sizi kandırmasın. Deniz aslanları dalgaların altında inanılmaz dayanıklı avcılar. Hızları saatte 6 km'den 30 km'ye kadar ulaşabilir ve tek seferde 30 saate kadar avlanabilirler. Bu görkemli memeliler isimlerine yaraşır şekilde yaşıyorlar. Milyonlarca yıl boyunca güzelce ayarlanan fiziksel adaptasyon takımları sayesinde, becerikli avcılar oldular.
To find their favorite food, sea lions hunt much deeper than many of their semi-aquatic peers. With some species diving to depths of nearly 400 meters, they’re able to cope with the mounting pressure by collapsing their pliable rib cage, and compressing a pair of springy lungs. This pushes air up through the smaller airways, collapsing rings of cartilage as oxygen travels out from the lungs, to be held in the larger, upper airways. Upon surfacing, this air will be used to re-inflate the lungs, but for now their heart slows down to preserve oxygen. Blood flow is redirected towards only the most essential organs like the heart, lungs, and brain, which rely on reserve oxygen stored in blood and muscle.
Deniz aslanları, en sevdikleri yemeği bulmak için yarı suda yaşayan çoğu akranından daha derinde avlanır. Bazı türler yaklaşık 400 metre derine dalabilir. Bükülebilen göğüs kafeslerinin çökmesi ve esnek ciğerlerinin sıkışmasıyla artan basınçla baş edebiliyorlar. Bu, havanın daha küçük hava yollarında yukarı ilerlemesini sağlıyor, oksijen daha geniş olan üst solunum yollarında tutulmak üzere akciğerden çıkarken kıkırdak halkaları çöküyor. Bu hava yüzeye çıkarken akciğeri tekrar şişirmek için kullanılır fakat şimdilik kalp atışları oksijeni muhafaza etmek için yavaşlıyor. Kan akışı sadece kalp, akciğer ve beyin gibi kanda ve kaslarda korunan oksijene ihtiyaç duyan en gerekli organlara yönlendiriliyor.
Once they arrive at their hunting ground, sea lions depend on their superior vision to find their prey. Most mammal eyes have a structure called a lens– a transparent, convex structure whose shape refracts light to enable sight. In humans, this lens is curved to process light waves traveling through air. But sea lions need to see their best at hundreds of meters deep. To accommodate, their eyes have a much rounder lens to refract light underwater, as well as teardrop-shaped pupils which can expand to 25 times their original size. This lets in as much light as possible, helping them pinpoint their prey in even the dimmest conditions.
Avlanma topraklarına ulaşınca, avlarını bulmak için deniz aslanları üstün görüşlerine güvenirler. Çoğu memeli gözü, lens olarak adlandırılan ve şekli ışığı kırarak görüş sağlayan şeffaf, dışbükey bir yapıya sahiptir. İnsanlarda, bu lens havadaki ışık dalgalarını işlemek için kıvrımlıdır. Deniz aslanları yüzlerce metre derinlikte en iyi şekilde görebilmelidir. Uyum için gözleri deniz altındaki ışığı kıracak daha yuvarlak bir lense ve 25 kat genişleyebilecek gözyaşı şeklinde göz bebeklerine sahipler. Bu, mümkün olduğunca fazla ışık algılamalarına ve en bulanık durumlarda bile avlarını saptamalarına yardımcı olur.
But once they’ve closed in, they rely on something akin to a sixth sense to actually catch their meal. Their whiskers, or vibrissae, are composed of keratin and full of nerve fibers that run deep into the connective tissue of their face. Sea lions have full directional control over these whiskers, which can lie flat against their face, or stick out at a 90-degree angle. When properly tuned, these whiskers can sense the slim trails of moving water fish leave in their wake. And they’re precise enough to let blindfolded sea lions tell the difference between objects less than two centimeters different in size.
Ancak yaklaştıklarında yemeklerini yakalamak için altıncı hisse benzer bir şeye güvenirler. Kedi bıyıkları ya da burun kılları, keratin ve tamamen sinir liflerinden oluşup yüzlerindeki bağ doku derinliklerine kadar ulaşırlar. Deniz aslanları bıyıklarının yönü üzerinde tam kontrole sahiptirler, dümdüz ya da 90 derecelik bir açıda durabilirler. Düzgün ayarlandığında bu bıyıklar, hareketli su içinde balıkların bıraktıkları ince izleri hissedebilir. Gözü bağlı deniz aslanlarının, aralarında iki santimetre olan nesneleri ayırt edebilecek kadar da kesinler.
With these tools a healthy sea lion can catch generous helpings of fish such as anchovy, mackerel, and squid on every outing. And with their exceptional memories, they can remember multiple hunting grounds, including those they haven’t visited in decades. This memory also extends to breeding territories and birthing areas, as well as which neighbors are friend and foe. There’s even evidence that sea lions can remember how to perform tasks after 10 years with no practice in between, letting them navigate old stomping grounds with ease.
Bu araçlarla, sağlıklı bir deniz aslanı her avda hamsi, uskumru ve kalamar gibi bolca balıktan faydalanabilir. Olağanüstü hafızalarıyla, on yıllardır ziyaret etmedikleri de dâhil çokça avlanma alanını hatırlayabilirler. Bu hafıza ayrıca neresi dost neresi düşman bölgesi bilmeye ek, üreme bölgeleri ve doğum alanlarını da kapsar. Deni aslanlarının aradan tekrar edilmeden 10 yıl geçse bile eski mekanlarını kolayca bulmak gibi görevleri yerine getirdiği kanıtlanmıştır.
Yet despite these incredible adaptations, there are changes unfolding in their habitats too rapidly for sea lions to handle. As climate change warms the oceans, certain toxic algae species thrive. This algae is harmless to the fish who eat it, but for the sea lions which ingest those fish, the algae’s domoic acid can trigger seizures and brain damage. Changing ocean conditions keep this algae blooming year round, causing more and more sea lions to wash up on beaches.
Bu muazzam adaptasyonlara rağmen deniz aslanlarının yaşam alanlarında onların baş edebilmesi için çok hızlı gelişen değişimler oluyor. İklim değişikliği okyanusları ısıtırken, belirli zehirli yosun türleri artıyor. Bu yosun onları yiyen balıklar için zararsız ama o balıkları yiyen deniz aslanları için yosunun domoik asidi, felç ve beyin hasarını tetikleyebilir. Okyanus koşullarının değişimi yosunların artmasını sağlarken, giderek daha fazla deniz aslanının karaya vurmasına sebep oluyor.
This tragic discovery is just one of the many ways the health of aquatic animal communities can help us better understand Earth’s oceans. These red flags help us take action to protect ourselves and other maritime mammals. And the more we can learn about the changing ocean that sea lions inhabit, the better equipped we’ll be to help these clever creatures thrive.
Bu trajik keşif, su hayvanları toplulukları sağlığının dünyanın okyanuslarını daha iyi anlamamızı sağlayacak çokça örneğinden biri. Bu kırmızı bayraklar, kendimizi ve diğer deniz memelilerini korumamız için harekete geçmemize yardım ediyor. Deniz aslanlarının yaşadığı, değişen okyanus hakkında ne kadar çok öğrenirsek bu zeki varlıkların gelişmesine yardım etmek için o kadar donanımlı oluruz.