(موسیقی)
Somewhere out there in that vast universe, there must surely be countless other planets teeming with life, but why don't we see any evidence of it? Well, this is the famous question asked by Enrico Fermi in 1950: "Where is everybody?" Conspiracy theorists claim that UFOs are visiting all the time and the reports are just being covered up, but honestly, they aren't very convincing. But that leaves a real riddle. In the past year, the Kepler space observatory has found hundreds of planets just around nearby stars, and if you extrapolate that data, it looks like there could be half a trillion planets just in our own galaxy. If any one in 10,000 has conditions that might support a form of life, that's still 50 million possible life-harboring planets right here in the Milky Way. So here's the riddle. Our Earth didn't form until about 9 billion years after the Big Bang. Countless other planets in our galaxy should have formed earlier and given life a chance to get underway billions or certainly many millions of years earlier than happened on Earth. If just a few of them had spawned intelligent life and started creating technologies, those technologies would have had millions of years to grow in complexity and power. On Earth, we've seen how dramatically technology can accelerate in just 100 years. In millions of years, an intelligent alien civilization could easily have spread out across the galaxy, perhaps creating giant energy-harvesting artifacts, or fleets of colonizing spaceships, or glorious works of art that fill the night sky. At the very least, you'd think they'd be revealing their presence, deliberately or otherwise, through electromagnetic signals of one kind or another. And yet we see no convincing evidence of any of it. Why? Well, there are numerous possible answers, some of them quite dark. Maybe a single, superintelligent civilization has indeed taken over the galaxy, and has imposed strict radio silence because it's paranoid of any potential competitors. It's just sitting there ready to obliterate anything that becomes a threat. Or maybe they're not that intelligent. Or perhaps, the evolution of an intelligence capable of creating sophisticated technology is far rarer than we've assumed. After all, it's only happened once on Earth in 4 billion years. Maybe even that was incredibly lucky. Maybe we are the first such civilization in our galaxy. Or, perhaps, civilization carries with it the seeds of its own destruction through the inability to control the technologies it creates. But there are numerous more hopeful answers. For a start, we're not looking that hard, and we're spending a pitiful amount of money on it. Only a tiny fraction of the stars in our galaxy have really been looked at closely for signs of interesting signals. And perhaps, we're not looking the right way. Maybe as civilizations develop, they quickly discover communication technologies far more sophisticated and useful than electromagnetic waves. Maybe all the action takes place inside the mysterious recently discovered dark matter, or dark energy, that appear to account for most of the universe's mass. Or maybe we're looking at the wrong scale. Perhaps intelligent civilizations come to realize that life is ultimately just complex patterns of information interacting with each other in a beautiful way, and that can happen more efficiently at a small scale. So just as on Earth, clunky stereo systems have shrunk to beautiful, tiny iPods, maybe intelligent life itself, in order to reduce its footprint on the environment, has turned itself microscopic, so the Solar System might be teeming with aliens, and we're just not noticing them. Maybe the very ideas in our heads are a form of alien life. Well, okay, that's a crazy thought. The aliens made me say it. But it is cool that ideas do seem to have a life all of their own, and that they outlive their creators. Maybe biological life is just a passing phase. Well, within the next 15 years, we could start seeing real spectroscopic information from promising nearby planets that will reveal just how life-friendly they might be. And meanwhile SETI, the Search for Extra-Terrestrial Intelligence, is now releasing its data to the public so that millions of citizen scientists, maybe including you, can bring the power of the crowd to join the search. And here on Earth, amazing experiments are being done to try to create life from scratch, life that might be very different from the DNA forms we know. All of this will help us understand whether the universe is teeming with life or, whether indeed, it's just us. Either answer, in its own way, is awe-inspiring, because even if we are alone, the fact that we think and dream, and ask these questions might yet turn out to be one of the most important facts about the universe. And I have one more piece of good news for you. The quest for knowledge and understanding never gets dull. It doesn't. It's actually the opposite. The more you know, the more amazing the world seems. And it's the crazy possibilities, the unanswered questions, that pull us forward. So, stay curious.
جایی در این جهان بیکران مطمئنا باید سیارات بیشماری سرشار از زندگی وجود داشته باشه، ولی چرا ما هیچ نشانه ای از آن را نمیبینیم؟ خُب، این سوال معروفیست که توسط انریکو فرمی در سال ۱۹۵۰ پرسیده شد: «دیگران کجایند؟» نظریهپردازان توطئه ادعا میکنند اشیا پرندهی ناشناس (یوفو) تمام مدت رفتوآمد دارند وفقط این گزارشها سربسته و محرمانه میشن، اما راستش، نظریه آنها خیلی هم متقاعد کننده نیست. اما این یک معمای واقعی به جا میگذارد. در سال گذشته، رصدخانه فضایی کِپلرهزاران سیاره فقط در اطراف ستارههای نزدیک پیدا کرد، در سال گذشته، رصدخانه فضایی کِپلرهزاران سیاره فقط در اطراف ستارههای نزدیک پیدا کرد، و اگر بر اساس این داده ها قیاس کنیم، به نظر میرسد فقط در کهکشان ما نیم تریلیون سیاره وجود داشته باشد. به نظر میرسد فقط در کهکشان ما نیم تریلیون سیاره وجود داشته باشد. اگر از هر ۱۰٫۰۰۰ تا یکیشان شرایطی داشته باشد که بتونه گونهای از حیات را در خود پرورش بده، هنوز ۵۰ میلیون سیارهی پناهگاه حیات، درست در اینجا، در کهکشان راه شیری وجود دارد. ۵۰ میلیون سیارهی پناهگاه حیات، درست در اینجا، در کهکشان راه شیری وجود دارد. خُب معما اینجاست. سیاره ما تا ۹ میلیارد سال پس از مِهبانگ شکل نگرفت. سیارات بیشمار دیگری در کهکشان ما باید زودتر شکل گرفته باشند و به زندگی امکان آغاز شدن داده باشند، میلیاردها، و یا قطعا میلیونها سال قبل از آنکه بر زمین اتفاق افتاده باشد. میلیاردها، و یا قطعا میلیونها سال قبل از آنکه بر زمین اتفاق افتاده باشد. حتی اگر فقط در تعداد کمی از آنها زندگی هوشمند رخ داده باشد و شروع به ایجاد فنآوری کرده باشند، این فنآوریها میلیونها سال زمان داشتهاند تا از نظر پیچیدگی و توانایی رشد یابند. این فنآوریها میلیونها سال زمان داشتهاند تا از نظر پیچیدگی و توانایی رشد یابند. بر زمین، ما شاهدیم که تنها در طی صد سال چگونه فنآوری شتاب چشمگیری داشته است. ما شاهدیم که تنها در طی صد سال چگونه فنآوری شتاب چشمگیری داشته است. درطی میلیونها سال، یک تمدن هوشمند بیگانه به راحتی میتونه در سراسر کهکشان گسترش پیدا کند، و شاید دستگاههای غولپیکر جذب انرژی، یا ناوگانی از سفینههای مسکونی و یا آثار هنری باشکوهی که آسمان شب را پر میکند را خلق کند. حداقل، فکر میکنید آنها باید تعمداَ اعلام حضور کنند، یا در غیر اینصورت حداقل، فکر میکنید آنها باید تعمداَ اعلام حضور کنند، یا در غیر اینصورت از طریق سیگنالهای الکتریکی و یا شکل دیگری آشکار شوند. و تاکنون ما هیچ شهود قانع کنندهای از وجود آنها ندیدهایم. چرا؟ خُب، پاسخهای احتمالی بیشماری وجود داره، که بعضی از آنها بسیار تیره و تار هستند. شاید براستی یک تمدن فوق العاده هوشمند همه این کهکشان را فراگرفته، شاید براستی یک تمدن فوق العاده هوشمند همه این کهکشان را فراگرفته، و به دلیل ترس شدید از رقبای بالقوه، سکوت رادیویی را بر آن تحمیل کرده است. و به دلیل ترس شدید از رقبای بالقوه، سکوت رادیویی را بر آن تحمیل کرده است. این تمدن هوشمند فقط نشسته و آماده از بین بردن هر گونه تهدید است. این تمدن هوشمند فقط نشسته و آماده از بین بردن هر گونه تهدید است. یا شاید به این میزان باهوش نیستند، یا شاید تکامل هوشی که قادر است فنآوری پیچیدهای ایجاد کند، بسیار نادرتر ازآن است که ما میپنداریم. که قادر است فنآوری پیچیدهای ایجاد کند، بسیار نادرتر ازآن است که ما میپنداریم. در نهایت، این تنها یک بار در چهارمیلیارد سال قبل روی زمین رخ داد. حتی ممکنه این یک خوششانسی ناباورانه بوده باشد. شاید ما اولین تمدن بدین گونه در کهکشانمان باشیم. یا شاید تمدن تخم نابودی خود را بواسطه ناتوانایی در کنترل فن آوریهایی که آفریده حمل میکند. یا شاید تمدن تخم نابودی خود را بواسطه ناتوانایی در کنترل فن آوریهایی که آفریده حمل میکند. یا شاید تمدن تخم نابودی خود را بواسطه ناتوانایی در کنترل فن آوریهایی که آفریده حمل میکند. اما پاسخهای متعدد امیدوارکنندهتری نیز وجود دارد. منظورم اینه، ما خیلی سرسختانه جستجو نمیکنیم. و ما سرمایه بسیار اندکی برای آن صرف میکنیم. واقعا فقط به بخش کوچکی از ستاره های کهکشانمان از نزدیک برای نشانههایی ازسیگنالهای جالب، توجه شده است. و شاید ما به شیوه درست به آن توجه نکردهایم. شاید همراه با پیشرفت تمدن، خیلی سریع فنآوریهای ارتباطی کشف بشه به مراتب پیچیده ترو کاراتر ازامواج الکترومغناطیسی. شاید همهچیز در درون ماده تاریک مرموزی که به تازگی کشف شده، صورت میگیرد، شاید همهچیز در درون ماده تاریک مرموزی که به تازگی کشف شده، صورت میگیرد، یا در درون انرژی تاریک، که به نظر می رسد بیشترین جرم جهان را تشکیل داده باشد. یا شاید ما در مقیاس غلطی جستجو میکنیم. شاید تمدنهای هوشمند به این نتیجه رسیدهاند که زندگی در نهایت، فقط الگوهای پیچیدهای از اطلاعاتست که با به شیوه زیبایی با یکدیگر تعامل پیدا میکنند. و اینکه، این در مقیاس کوچکتر میتواند بسیار کارآمدتر صورت پذیرد. خُب به همان اندازه که بر روی زمین سیستمهای از مدافتادهی استریو آب رفتند و به آیپادهای زیبای کوچک تبدیل شدند، شاید خودِ زندگی هوشمند هم، برای کاهش اثرات محیطی، خود را به سایز میکروسکوپی درآورده باشد، بنابراین شاید بیگانگان در منظومه شمسی در تکاپو باشند، و ما فقط متوجه آنها نباشیم. ممکنه خودِ این ایده در فکر ما شکلی از زندگی آدمفضاییها باشد. بسیار خوب، این فکر، دیوانگیست. بیگانگان باعث شدند که این را بگم. اما این خیلی جالبه که ایدهها به نظر موجودات زندهی مستقلی هستند که از آفرینندگانشان دوام بیشتری دارند. شاید زندگی بیولوژیکی فقط یک مرحله گذار باشد. خُب در پانزده سال آینده، ما میتونیم شروع کنیم به دیدن اطلاعات واقعی طیفنمایی (اسپکتروسکوپی) از سیارات نزدیک و نویدبخشی که نشان میده که آنها چقدر برای زندگی آمادهاند. و همزمان «سِتی»، جستجو برای هوش فرازمینی، اطلاعات را برای عموم مردم منتشر میکند تا اینکه میلونها نفر از شهروندان دانشمند، شاید از جمله شما، بتونند قدرت عموم را برای پیوستن به این جستجو به ارمغان بیاورد. و در اینجا، بر روی زمین، آزمایشهای شگفتانگیزی انجام میپذیرد که سعی در خلق زندگی ابتدایی دارد، زندگیای که شاید بسیار متفاوت با آن دیانای که ما میشناسیم باشد. همه اینها به ما کمک خواهد کرد که بفهمیم که آیا جهان پر از زندگیست یا اینکه به راستی فقط ما هستیم. هر یک از پاسخها، به شیوه خودشان، اعجاب انگیزند، زیرا حتی اگر ما تنها باشیم، این حقیقت که ما درباره این پرسشها فکر میکنیم، رویا میبافیم و سوال میکنیم شاید هنوز به نوبه خود یکی از مهمترین حقایق مربوط به گیتی باشد. و من یه خبر خوب دیگر براتون دارم. تلاش برای دانایی و آگاهی هرگز کسل کننده نمیشه. نمیشه. درواقع برعکسه. هرچه بیشتر بدانید، جهان بیشتر شگفت انگیز به نظر می رسد. و این همین احتمالات دیوانه کننده، سوالات بدون پاسخ هستند٬ که ما را به جلو میرانند، بنابراین کنجکاو باقی بمانید.