What first pops into your mind when you hear the word "midlife"? "Crisis," yes. The dreaded midlife crisis is the butt of all kinds of jokes, but it's also a serious matter. After I lost a few friends to midlife suicide, I decided to create an alternative narrative to the awful way we tend to think of our 40s, 50s and 60s, and I'm going to share that with you over the next three minutes.
คุณคิดถึงอะไร เมื่อคุณได้ยินคำว่า “วัยกลางคน” “วิกฤต” ใช่ครับ วิกฤตวัยกลางคนอันน่ากลัว ตกเป็นเป้าของมุขตลกมากมาย แต่ก็เป็นเรื่องที่สำคัญมากเช่นกัน หลังจากที่ผมสูญเสียเพื่อนจำนวนหนึ่ง จากการฆ่าตัวตายในวัยกลางคน ผมตัดสินใจที่จะบอกเล่า เรื่องราวอีกแบบหนึ่ง เกี่ยวกับวัย 40 50 และ 60 ที่เรามักคิดว่ามันน่ากลัว และผมจะแบ่งปันเรื่องราวนี้กับคุณ ในสามนาทีต่อจากนี้
Midlife is one of the three life stages that sprouted in the 20th century. Adolescence didn't even exist until 1904, when society realized that just because you hit puberty didn't mean you were an adult. Retirement was popularized nearly a century ago, with pensions and social security, and then 25 years later, with the advent of AARP -- I hope you have your card -- and retirement communities. Those two life stages got a whole lot of love, but there's a life stage in the middle that didn't get much respect.
วัยกลางคนเป็นหนึ่งในสามช่วงชีวิต ที่เกิดขึ้นในศตวรรษที่ 20 เราไม่มีวัยรุ่นจนกระทั่งปี 1904 เมื่อสังคมตระหนักว่า เพียงเพราะคุณเข้าสู่วัยแรกรุ่น ไม่ได้หมายความว่าคุณเป็นผู้ใหญ่ การเกษียณอายุได้รับความนิยม เมื่อเกือบหนึ่งศตวรรษก่อน พร้อมกับเงินบำนาญและประกันสังคม อีก 25 ปีต่อมา ก็มีการคิดค้น “AARP” - ผมหวังว่าคุณจะมีบัตรของคุณ -- และชุมชนคนเกษียณ ช่วงชีวิตทั้งสองนั้นได้รับความนิยมมากมาย แต่มีช่วงชีวิตตรงกลาง ที่ไม่ได้รับใส่ใจมากนัก
Midlife is the natural outgrowth of the three decades of additional longevity we were granted in the 20th century. But all it got was a bad brand, the “midlife crisis,” which was coined in 1965. Yet research on how happiness evolves as we age shows that from about age 22 or 23, all the way to 45 to 50, there is a long, slow decline in life satisfaction. It bottoms out around 45 to 50, although your mileage may vary.
วัยกลางคนเป็นผลพวงธรรมชาติ ของการมีอายุยืนยาวเพิ่มขึ้นอีกสามทศวรรษ ที่เราได้รับในศตวรรษที่ 20 แต่สิ่งที่มันได้รับ กลับเป็นภาพลักษณ์ที่ไม่ดี “วิกฤตวัยกลางคน” ซึ่งถูกคิดค้นขึ้นในปี 1965 แต่การวิจัยว่าความสุขพัฒนาไปอย่างไร เมื่อเราอายุมากขึ้น แสดงให้เห็นว่าตั้งแต่อายุ 22 หรือ 23 ปีจนถึง 45 ถึง 50 ปี ความพึงพอใจในชีวิต จะลดลงอย่างช้า ๆ เป็นเวลานาน มันลดลงต่ำสุดในช่วงอายุ 45 ถึง 50 ปี แตกต่างกันไปในแต่ละคน
(Laughs)
(เสียงหัวเราะ)
On the other side of that, though, the good news is that, from age 50 on, we get happier and happier. It's called the U-curve of happiness. So maybe there's a new framework to think about midlife, one that we learned when we were kids. The magical metamorphosis of the caterpillar to the butterfly.
แต่ในอีกด้านหนึ่ง ข่าวดีคือ เมื่ออายุ 50 เป็นต้นไป เราจะมีความสุขและมากขึ้น มันเรียกว่า "เส้นโค้ง U แห่งความสุข" มันอาจจะมีกรอบแนวคิดใหม่ เกี่ยวกับวัยกลางคน ที่เราเคยเรียนรู้เมื่อยังเด็ก การเปลี่ยนแปลงอย่างมหัศจรรย์ ของหนอนเข้าสู่ผีเสื้อ
Just as a caterpillar eats incessantly just before it's about to spin its chrysalis, so do we, as young adults, madly consume and produce. And then, the caterpillar decides to take its midlife break in its chrysalis, which is dark and gooey and solitary, but it's also where the transformation happens. On the other side of that, there's a chrysalis that cracks open, and this beautiful winged creature emerges that delights us all: the butterfly.
เช่นเดียวกับหนอนที่กินอย่างไม่หยุดหย่อน ก่อนที่มันจะเริ่มทอรังของมัน เช่นเดียวกับเราในฐานะผู้ใหญ่วัยหนุ่มสาว ที่บริโภคและผลิตอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นหนอนก็ตัดสินใจ ที่จะพักผ่อนช่วงกลางชีวิต ในรังของมัน ที่มืดมิดและโดดเดี่ยว แต่นั่นก็คือที่ที่เกิดการเปลี่ยนแปลง อีกด้านหนึ่ง มีดักแด้ที่แตกออกมา และสิ่งมีชีวิตที่มีปีกงดงามนี้ก็ปรากฏขึ้น ที่ทำให้พวกเราทุกคนประทับใจ: ผีเสื้อ
So to recap, the caterpillar consumes, the chrysalis transforms and the butterfly pollinates. What if we rethought midlife, such that it's not a crisis, it's a chrysalis. The midlife chrysalis. What if we thought of midlife as the dawning of a new age? An age where much of what we accumulated dissolves? Just as we're ready to transform, spread our wings and pollinate our wisdom to the world in our 50s and beyond.
สรุป หนอนกิน ดักแด้เปลี่ยนแปลง และผีเสื้อผสมเกสร จะเป็นอย่างไรถ้าเรา เปลี่ยนความคิดเรื่องวัยกลางคน ว่ามันไม่ใช่วิกฤต มันคือดักแด้ ดักแด้ในช่วงกลางชีวิต ถ้าเราคิดว่าวัยกลางคน เป็นการเริ่มต้นของช่วงอายุใหม่ล่ะ ช่วงอายุที่สิ่งที่เราสั่งสมไว้มากมาย เริ่มทยอยหายไป เช่นเดียวกับที่เราพร้อมจะเปลี่ยนแปลง สยายปีกของเรา และเผยแพร่ภูมิปัญญาของเรา ไปยังโลกในช่วงอายุ 50 ปีเป็นต้นไป
Audience: Yeah. Chip Conley: Yes, yes.
ผู้ชม: ใช่ ชิป คอนลีย์: ใช่ครับ ใช่แล้ว
If you look at life like that, it's maybe possible that it's cool to grow old.
ถ้าเรามองชีวิตแบบนั้น มันก็เป็นไปได้ ที่มันจะเก๋มากที่เราจะแก่ขึ้น
Are we ready for pro-aging, not anti-aging products?
เราพร้อมสำหรับผลิตภัณฑ์เพื่อความแก่ ไม่ใช่เพื่อต้านความแก่แล้วหรือยัง
Audience: Yeah.
ผู้ชม: พร้อม
(Cheers and applause)
(เสียงเชียร์และเสียงปรบมือ)
CC: Can we make aging aspirational? I sure hope so.
เราสามารถทำให้การแก่ขึ้น เป็นสิ่งที่น่าปรารถนาได้หรือไม่ ผมหวังว่าเป็นเช่นนั้น
Thank you.
ขอบคุณครับ
(Cheers and applause)
(เสียงเชียร์และเสียงปรบมือ)