I thought I'd start with telling you or showing you the people who started [Jet Propulsion Lab]. When they were a bunch of kids, they were kind of very imaginative, very adventurous, as they were trying at Caltech to mix chemicals and see which one blows up more. Well, I don't recommend that you try to do that now. Naturally, they blew up a shack, and Caltech, well, then, hey, you go to the Arroyo and really do all your tests in there.
חשבתי להתחיל בהצגת מייסדי ג'יי-פי-אל, המעבדה להנעה סילונית. כשהם היו חבורת נערים הם היו מלאי דמיון והרפתקניים, הם ניסו לערבב כימיקלים ב"קאל טק" ולראות מה מתפוצץ חזק יותר. אינני ממליץ שתנסו זאת כיום. כמובן שהם פוצצו צריף ו"קאל-טק" אמרו: "צאו לטבע, ותעשו שם את הניסויים שלכם."
So, that's what we call our first five employees during the tea break, you know, in here. As I said, they were adventurous people. As a matter of fact, one of them, who was, kind of, part of a cult which was not too far from here on Orange Grove, and unfortunately he blew up himself because he kept mixing chemicals and trying to figure out which ones were the best chemicals. So, that gives you a kind of flavor of the kind of people we have there. We try to avoid blowing ourselves up.
לתמונה הזו אנו קוראים: "5 עובדינו הראשונים "בזמן הפסקת התה." כמו שאמרתי, הם היו הרפתקנים. למעשה, אחד מהם השתייך לכת ששכנה לא רחוק מכאן, באורנג' גרוב, למרבה הצער הוא פוצץ עצמו כשערבב כימיקלים וניסה למצוא את הכי טובים. אז זה נותן לכם מושג אילו טיפוסים יש לנו שם. אנו משתדלים להימנע מלפוצץ את עצמנו.
This one I thought I'd show you. Guess which one is a JPL employee in the heart of this crowd. I tried to come like him this morning, but as I walked out, then it was too cold, and I said, I'd better put my shirt back on. But more importantly, the reason I wanted to show this picture: look where the other people are looking, and look where he is looking. Wherever anybody else looks, look somewhere else, and go do something different, you know, and doing that. And that's kind of what has been the spirit of what we are doing.
תראו את התמונה הזו. נחשו מי מהם עובד בג'יי-פי-אל. (צחוק) ניסיתי הבוקר לבוא לבוש כמוהו, אבל היה קר מדי כשיצאתי, אז החלטתי ללבוש בחזרה את החולצה. אך חשוב יותר, הסיבה שרציתי להראותה לכם: תראו לאן מביטים האחרים ולאן הוא מסתכל. (צחוק) אם כולם מביטים לאן-שהוא, תביט לכיוון שונה ותעשה משהו שונה. וזו רוח הדברים של מה שאנו עושים.
And I want to tell you a quote from Ralph Emerson that one of my colleagues, you know, put on my wall in my office, and it says, "Do not go where the path may lead. Go instead where there is no path, and leave a trail." And that's my recommendation to all of you: look what everybody is doing, what they are doing; go do something completely different. Don't try to improve a little bit on what somebody else is doing, because that doesn't get you very far.
אני רוצה להשמיע לכם ציטוט של ראלף אמרסון, שאחד מחברי לעבודה תלה על קיר משרדי: "אל תלך לאן שמוביל השביל. "לך להיכן שאין שביל והותר אחריך תוואי." וזו המלצתי לכולכם: תראו מה שעושים כולם; ועשו משהו שונה לגמרי. אל תנסו לשפר קצת את מה שעשו אחרים, זה לא יביא אתכם רחוק.
In our early days we used to work a lot on rockets, but we also used to have a lot of parties, you know. As you can see, one of our parties, you know, a few years ago. But then a big difference happened about 50 years ago, after Sputnik was launched. We launched the first American satellite, and that's the one you see on the left in there. And here we made 180 degrees change: we changed from a rocket house to be an exploration house. And that was done over a period of a couple of years, and now we are the leading organization, you know, exploring space on all of your behalf.
בתקופה המוקדמת עבדנו הרבה על רקטות, אבל היו לנו גם הרבה מסיבות. הנה אחת המסיבות, לפני כמה שנים. אך לפני 50 שנה היה שינוי גדול, אחרי ששוגר הספוטניק, שיגרנו את הלווין האמריקאי הראשון, אתם רואים אותו כאן משמאל. אנו עשינו שינוי של 180 מעלות: ממכון רקטות הפכנו למכון מחקר, וזה נעשה במשך שנתיים, וכעת אנו הארגון המוביל בתחום חקר החלל, מטעם כולכם.
But even when we did that, we had to remind ourselves, sometimes there are setbacks. So you see, on the bottom, that rocket was supposed to go upward; somehow it ended going sideways. So that's what we call the misguided missile. But then also, just to celebrate that, we started an event at JPL for "Miss Guided Missile."
אך גם כשעשינו זאת היה עלינו להזכיר לעצמנו, שלפעמים יש נסיגות. הרקטה כאן למטה היתה אמורה לעלות למעלה; משום מה היא פנתה הצידה. זה מה שאנו מכנים "טיל בלתי-מונחה". אבל רק כדי לחגוג את זה, התחלנו מסורת של אירוע "מיס טיל בלתי-מונחה"
So, we used to have a celebration every year and select -- there used to be competition and parades and so on. It's not very appropriate to do it now. Some people tell me to do it; I think, well, that's not really proper, you know, these days. So, we do something a little bit more serious. And that's what you see in the last Rose Bowl, you know, when we entered one of the floats. That's more on the play side. And on the right side, that's the Rover just before we finished its testing to take it to the Cape to launch it. These are the Rovers up here that you have on Mars now. So that kind of tells you about, kind of, the fun things, you know, and the serious things that we try to do. But I said I'm going to show you a short clip of one of our employees to kind of give you an idea about some of the talent that we have.
ובכל שנה חגגנו אותו ובחרנו - היו תחרויות ומצעדים וכדומה, היום זה לא דבר נאות. יש אומרים שכדאי שנעשה זאת, אך נראה לי שכיום זה לא יהיה נאות. אז אנו עושים משהו קצת יותר רציני. וזה מה שאתם רואים כאן בנשף הוורדים האחרון, כשהכנסנו אחת מהפלטפורמות. זה בהיבט המשעשע. מימין, זהו ה'רובר', ממש לפני שסיימנו לבחון אותו ולקחת אותו ל'קייפ' לשיגור. אלה הם הרכבים שנמצאים כיום על המאדים. אז זה מראה לכם מהם הדברים הכיפיים, והדברים הרציניים שאנו מנסים לעשות. אך אמרתי שאציג לכם סרטון קצר על אחד מעובדינו, כדי לתת לכם מושג על כמה מהכשרונות שיש אצלנו. (מוסיקה) [מורגן הנדרי]
Video: Morgan Hendry: Beware of Safety is an instrumental rock band. It branches on more the experimental side. There's the improvisational side of jazz. There's the heavy-hitting sound of rock. Being able to treat sound as an instrument, and be able to dig for more abstract sounds and things to play live, mixing electronics and acoustics. The music's half of me, but the other half -- I landed probably the best gig of all. I work for the Jet Propulsion Lab. I'm building the next Mars Rover. Some of the most brilliant engineers I know are the ones who have that sort of artistic quality about them. You've got to do what you want to do. And anyone who tells you you can't, you don't listen to them. Maybe they're right - I doubt it. Tell them where to put it, and then just do what you want to do. I'm Morgan Hendry. I am NASA.
מורגן הנדרי: "היזהר מפני בטיחות" היא להקת רוק אינסטרומנטלית. היא פונה גם לכיוון הניסיוני, ישנו ההיבט האילתורי של הג'אז. וישנו הצליל הכבד של הרוק. להצליח להתייחס לצליל כאל כלי, ולחפש צלילים ודברים מופשטים לנגן אותם 'חי', לערבב כלים אלקטרוניים ואקוסטיים. המוסיקה היא חצי ממני, אך החצי השני - כנראה שמזלי שפר עלי מאד. אני עובד ובונה את רכב מאדים הבא בג'יי-פי-אל. כמה מטובי המהנדסים שאני מכיר הם אלה שיש להם אותה איכות אמנותית. עליך לעשות את מה שאתה רוצה. ומי שאומר לך שאינך יכול, אל תקשיב לו. אולי הם צודקים - אני בספק. תגיד להם לאן לדחוף את זה, ותעשה מה שבא לך. אני מורגן הנדרי, אני מנאס"א.
Charles Elachi: Now, moving from the play stuff to the serious stuff, always people ask, why do we explore? Why are we doing all of these missions and why are we exploring them? Well, the way I think about it is fairly simple. Somehow, 13 billion years ago there was a Big Bang, and you've heard a little bit about, you know, the origin of the universe. But somehow what strikes everybody's imagination -- or lots of people's imagination -- somehow from that original Big Bang we have this beautiful world that we live in today.
אם נעבור מהשעשועים לחלק הרציני, אנשים שואלים תמיד למה אנו חוקרים, מדוע אנו שולחים משלחות אלה ועושים מחקרים אלה? בעיני זה פשוט למדי: משום מה, לפני 13 מיליארד שנה היה מפץ גדול, וכבר שמעתם משהו על מקורו של היקום. אך משום מה, הדבר שמצית את דמיון כולם, שאיכשהו מתוך המפץ הגדול הראשוני קיבלנו את העולם היפה הזה, שבו אנו חיים.
You look outside: you have all that beauty that you see, all that life that you see around you, and here we have intelligent people like you and I who are having a conversation here. All that started from that Big Bang. So, the question is: How did that happen? How did that evolve? How did the universe form? How did the galaxies form? How did the planets form? Why is there a planet on which there is life which have evolved? Is that very common? Is there life on every planet that you can see around the stars? So we literally are all made out of stardust. We started from those stars; we are made of stardust. So, next time you are really depressed, look in the mirror and you can look and say, hi, I'm looking at a star here. You can skip the dust part. But literally, we are all made of stardust.
בחוץ אתם רואים את כל היופי הזה שאתם רואים, כל החיים שאתם רואים מסביבכם, וכאן נמצאים אנשים נבונים כמוכם וכמוני ומנהלים שיחה אינטליגנטית. כל זה החל מהמפץ הגדול. והשאלה היא: איך זה קרה? איך זה התפתח? איך נוצר היקום? איך נוצרו הגלקסיות והכוכבים? מדוע יש כוכב אחד שהתפתחו עליו חיים? האם זה שכיח? האם יש חיים בכל הכוכבים שמסביב לשמשות? כולנו בפירוש עשויים אבק כוכבים. מוצאנו מהכוכבים האלה. אנו עשויים אבק-כוכבים. אז בפעם הבאה שתהיו בדיכאון, הביטו במראה, ותוכלו לומר: "היי, אני מביט בכוכב." מותר לכם לדלג על עניין האבק. אבל כולנו בפירוש עשויים אבק כוכבים.
So, what we are trying to do in our exploration is effectively write the book of how things have came about as they are today. And one of the first, or the easiest, places we can go and explore that is to go towards Mars. And the reason Mars takes particular attention: it's not very far from us. You know, it'll take us only six months to get there. Six to nine months at the right time of the year. It's a planet somewhat similar to Earth. It's a little bit smaller, but the land mass on Mars is about the same as the land mass on Earth, you know, if you don't take the oceans into account. It has polar caps. It has an atmosphere somewhat thinner than ours, so it has weather. So, it's very similar to some extent, and you can see some of the features on it, like the Grand Canyon on Mars, or what we call the Grand Canyon on Mars. It is like the Grand Canyon on Earth, except a hell of a lot larger.
ומה שאנו מנסים לעשות במחקרנו הוא לכתוב את הספר שמספר איך הכל נהיה למה שהוא היום. ואחד המקומות הראשונים או הקלים שאפשר לפנות אליהם הוא מאדים. והסיבה שמאדים זוכה לתשומת לב מיוחדת היא כי הוא לא מאד רחוק ההגעה לשם אורכת רק 6 חודשים, או 9 חודשים בתקופה הנכונה בשנה. הוא דומה קצת לארץ, מעט קטן יותר, אבל בערך עם אותה מסת אדמה כמו זו של כדור הארץ, אם לא כוללים את האוקיינוסים, יש לו כיפות קוטב, אטמוספירה מעט יותר דלילה, כך שיש לו אקלים, ויש דמיון מסוים, וניתן לראות כמה מהפרטים שעליו: כמו הקניון הגדול של מאדים, או מה שאנו מכנים "הגרנד קניון" שלו. הוא כמו זה של הארץ, רק הרבה יותר גדול.
So it's about the size, you know, of the United States. It has volcanoes on it. And that's Mount Olympus on Mars, which is a kind of huge volcanic shield on that planet. And if you look at the height of it and you compare it to Mount Everest, you see, it'll give you an idea of how large that Mount Olympus, you know, is, relative to Mount Everest. So, it basically dwarfs, you know, Mount Everest here on Earth. So, that gives you an idea of the tectonic events or volcanic events which have happened on that planet. Recently from one of our satellites, this shows that it's Earth-like -- we caught a landslide occurring as it was happening. So it is a dynamic planet, and activity is going on as we speak today.
גודלו הוא כמו כל ארה"ב. יש שם הרי געש. זהו הר האולימפוס של מאדים, שהוא מין מגן וולקני ענק של הכוכב. ואם מביטים על הגובה שלו, ומשווים לאוורסט, זה נותן לכם מושג מה גודלו של האולימפוס, יחסית להר האוורסט. זה בעצם מגמד את האוורסט של הארץ. זה נותן מושג על האירועים הטקטוניים והגעשיים שהתרחשו על כוכב הלכת הזה. זה הגיע לאחרונה מלווין שלנו, וממחיש את הדמיון לארץ צילמנו רעידת אדמה בעיצומה. כך שזהו כוכב לכת דינמי, והפעילות נמשכת ממש כרגע.
And these Rovers, people wonder now, what are they doing today, so I thought I would show you a little bit what they are doing. This is one very large crater. Geologists love craters, because craters are like digging a big hole in the ground without really working at it, and you can see what's below the surface. So, this is called Victoria Crater, which is about a few football fields in size. And if you look at the top left, you see a little teeny dark dot. This picture was taken from an orbiting satellite. If I zoom on it, you can see: that's the Rover on the surface. So, that was taken from orbit; we had the camera zoom on the surface, and we actually saw the Rover on the surface. And we actually used the combination of the satellite images and the Rover to actually conduct science, because we can observe large areas and then you can get those Rovers to move around and basically go to a certain location.
אנשים תוהים מה הרכבים האלה עושים היום, וחשבתי שאראה לכם מעט ממה שהם עושים. זה מכתש ענקי. הגיאולוגים אוהבים מכתשים, כי הם כמו בור גדול באדמה, בלי כל עבודת החפירה, וניתן לראות מה יש מתחת לפני השטח. זה קרוי מכתש ויקטוריה, שגודלו כמה מגרשי פוטבול. ולמעלה משמאל רואים נקודה זעירה; התמונה צולמה מלווין במסלול הקפי, אם אתקרב, תראו שזה רכב המאדים. זה צולם מהחלל. עשינו תקריב אל פני השטח, והצלחנו ממש לראות את הרכב, ובעצם שילבנו את תמונות הלווין והרכב כדי לבצע את המחקר, כי אפשר לראות אזורים גדולים, לגרום לרכב להסתובב בשטח ולהגיע אל מקומות מסוימים.
So, specifically what we are doing now is that Rover is going down in that crater. As I told you, geologists love craters. And the reason is, many of you went to the Grand Canyon, and you see in the wall of the Grand Canyon, you see these layers. And what these layers -- that's what the surface used to be a million years ago, 10 million years ago, 100 million years ago, and you get deposits on top of them. So if you can read the layers it's like reading your book, and you can learn the history of what happened in the past in that location.
אז ספציפית, מה שאנו עושים עכשיו: הרכב נוסע למטה אל המכתש הזה. כמו שאמרתי, גיאולוגים אוהבים מכתשים. והסיבה היא... רבים מכם היו בגרנד קניון, ובשכבות של דפנות הגרנד קניון ניתן לראות כיצד היו פעם פני השטח לפני מיליון שנה, 10 מיליון שנה, מאה מיליון שנה, ואת המשקעים שנוצרו עליהם. כך שניתן לקרוא בשכבות כמו בספר, וללמוד על ההיסטוריה והעבר של אותו מקום. אז כאן רואים את שכבות דופן המכתש,
So what you are seeing here are the layers on the wall of that crater, and the Rover is going down now, measuring, you know, the properties and analyzing the rocks as it's going down, you know, that canyon. Now, it's kind of a little bit of a challenge driving down a slope like this. If you were there you wouldn't do it yourself. But we really made sure we tested those Rovers before we got them down -- or that Rover -- and made sure that it's all working well.
והרכב יורד כעת ומבצע מדידות של התכונות ומנתח את הסלעים תוך כדי ירידה לתוך הקניון הזה. מדובר בנהיגה אתגרית מעט למטה, בשיפוע כזה. אילו הייתם הנהגים לא הייתם עושים זאת. אבל וידאנו שרכבים אלה נבחנו היטב לפני שהבאנו אותם לשם, או את הרכב הזה, ווידאנו שהכל פועל כשורה. כשהייתי כאן בפעם הקודמת, מעט אחרי הנחיתה --
Now, when I came last time, shortly after the landing -- I think it was, like, a hundred days after the landing -- I told you I was surprised that those Rovers are lasting even a hundred days. Well, here we are four years later, and they're still working. Now you say, Charles, you are really lying to us, and so on, but that's not true. We really believed they were going to last 90 days or 100 days, because they are solar powered, and Mars is a dusty planet, so we expected the dust would start accumulating on the surface, and after a while we wouldn't have enough power, you know, to keep them warm.
נראה לי שזה היה 100 ימים אחרי הנחיתה, אמרתי שהופתעתי שהרכבים האלה מחזיקים מעמד אפילו 100 ימים, והנה עברנו כבר 4 שנים והם עוד פועלים. אולי אתם חושבים שאני משקר לכם, אבל באמת האמנו שהם יחזיקו מעמד תשעים או מאה ימים, כי הם בעלי הנעה סולארית, ומאדים מאובק מאד, כך שציפינו שהאבק יתחיל להצטבר על המשטחים, ובמהרה לא יהיה די חשמל כדי לחמם אותם.
Well, I always say it's important that you are smart, but every once in a while it's good to be lucky. And that's what we found out. It turned out that every once in a while there are dust devils which come by on Mars, as you are seeing here, and when the dust devil comes over the Rover, it just cleans it up. It is like a brand new car that you have, and that's literally why they have lasted so long. And now we designed them reasonably well, but that's exactly why they are lasting that long and still providing all the science data. Now, the two Rovers, each one of them is, kind of, getting old. You know, one of them, one of the wheels is stuck, is not working, one of the front wheels, so what we are doing, we are driving it backwards. And the other one has arthritis of the shoulder joint, you know, it's not working very well, so it's walking like this, and we can move the arm, you know, that way. But still they are producing a lot of scientific data. Now, during that whole period, a number of people got excited, you know, outside the science community about these Rovers, so I thought I'd show you a video just to give you a reflection about how these Rovers are being viewed by people other than the science community.
אני תמיד אומר שחשוב להיות חכם, אבל מידי פעם טוב שיש מזל. וזה מה שגילינו. התברר שמידי פעם, מתחוללות על מאדים מערבולות-חול, כמו שרואים כאן, וכשהן מגיעות לרכב הן פשוט מנקות אותו ומתקבל רכב כמו חדש. וזו בדיוק הסיבה לכך שהם שרדו עד כה. אמנם עיצבנו אותם לא רע, אבל זו בדיוק הסיבה מדוע הם שרדו, וממשיכים לספק את כל הנתונים המדעיים. שני הרכבים האלה הולכים ומזדקנים. באחד מהם יש גלגל תקוע. הוא לא פועל, אחד הגלגלים הקדמיים, אז אנו נוהגים בו בהילוך אחורי. לשני יש דלקת במפרק הכתף, הוא לא פועל היטב והולך ככה. אנו יכולים עדיין להזיז את הזרוע כך. אך הם עדיין מספקים הרבה מידע מדעי. במשך כל הזמן הזה כמה אנשים התרגשו, מחוץ לקהילה המדעית, בקשר לרכבים אלה, חשבתי להראות לכם סרטון כדי להיזכר איך הציבור רואה את הרכבים האלה מחוץ לקהילה המדעית.
So let me go on the next short video. By the way, this video is pretty accurate of how the landing took place, you know, about four years ago. Video: Okay, we have parachute aligned. Okay, deploy the airbags. Open. Camera. We have a picture right now. Yeah! CE: That's about what happened in the Houston operation room. It's exactly like this. Video: Now, if there is life, the Dutch will find it. What is he doing? What is that? CE: Not too bad.
אעבור לסרטון הקצר הבא. אגב, מדעית הוא די מדויק. כך זה התרחש לפני 4 שנים. סרטון: אוקיי, המצנחים מיושרים. אוקיי, זה -- פתוח. מצלמה. אנו מקבלים תמונה. יש! זה מה שקרה בחדר הבקרה ביוסטון. ממש כך. אם יש שם חיים, ה"הולנדי" ימצא אותם. מה הוא עושה? מה זה? לא רע בכלל. (מוסיקה)
So anyway, let me continue on showing you a little bit about the beauty of that planet. As I said earlier, it looked very much like Earth, so you see sand dunes. It looks like I could have told you these are pictures taken from the Sahara Desert or somewhere, and you'd have believed me, but these are pictures taken from Mars. But one area which is particularly intriguing for us is the northern region, you know, of Mars, close to the North Pole, because we see ice caps, and we see the ice caps shrinking and expanding, so it's very much like you have in northern Canada. And we wanted to find out -- and we see all kinds of glacial features on it. So, we wanted to find out, actually, what is that ice made of, and could that have embedded in it some organic, you know, material.
הבה ואראה לכם עוד קצת מיופיו של הכוכב הזה. כמו שאמרתי, הוא דומה מאד לארץ, אז רואים עליו דיונות. אילו אמרתי שזה צולם בסהרה הייתם מאמינים לי. אך זה צולם במאדים. אבל יש אזור שמסקרן אותנו במיוחד, והוא צפון מאדים, ליד הקוטב הצפוני, כי אנו רואים כיפות קרח שמצטמקות ומתרחבות. מאד בדומה לצפון קנדה. ואנו רואים כל מיני צורות קרחוניות, ורצינו בעצם לגלות ממה עשוי הקרח והאם השתמר בו חומר אורגני. אז יש לנו חללית במסע למאדים, שמה "פניקס",
So we have a spacecraft which is heading towards Mars, called Phoenix, and that spacecraft will land 17 days, seven hours and 20 seconds from now, so you can adjust your watch. So it's on May 25 around just before five o'clock our time here on the West Coast, actually we will be landing on another planet. And as you can see, this is a picture of the spacecraft put on Mars, but I thought that just in case you're going to miss that show, you know, in 17 days, I'll show you, kind of, a little bit of what's going to happen.
והיא תנחת בעוד 17 יום, 7 שעות ו-20 שניות מעכשיו. אתם יכולים לכוון את שעוניכם. זה יוצא ב-25.5, קצת לפני 5 שעון החוף המערבי. זו תהיה נחיתה אמיתית על כוכב לכת אחר. כאן רואים את החללית כאילו על מאדים. אך חשבתי שאם תחמיצו את השידור בעוד 17 יום, אראה לכם מעט ממה שעתיד לקרות.
Video: That's what we call the seven minutes of terror. So the plan is to dig in the soil and take samples that we put them in an oven and actually heat them and look what gases will come from it. So this was launched about nine months ago. We'll be coming in at 12,000 miles per hour, and in seven minutes we have to stop and touch the surface very softly so we don't break that lander.
אנו מכנים זאת: "7 דקות האימה". [הפניקס, רכב הנחיתה על המאדים] [היעד: חוג הקוטב הצפוני במאדים] [המשימה: חפירה בקרקע הקפואה בחיפוש אחר הכימיה הבסיסית של החיים] [חקר ההיסטוריה של המים] התכנית היא לחפור בקרקע ולאסוף דגימות שנכניס לתנור ונחמם, ונראה אילו גזים מופקים. אז השיגור היה לפני כ-9 חודשים. 25.5.2008 כניסה-הנמכה-נחיתה (כה"נ) ניכנס לאטמוספירה ב-15,000 קמ"ש, ותוך 7 דקות עלינו להאיט ולנחות בעדינות כדי לא להרוס את הרכב. [שבע דקות האימה] [המעבדה להנעה סילונית, פסדינה שבקליפורניה] [חדר הבקרה של ג'יי-פי-אל]
Ben Cichy: Phoenix is the first Mars Scout mission. It's the first mission that's going to try to land near the North Pole of Mars, and it's the first mission that's actually going to try and reach out and touch water on the surface of another planet.
בן סיצ'י, מהנדס מערכות: פניקס הוא רכב החלל הראשון, המשימה הראשונה שתנסה לנחות ליד הקוטב הצפוני של מאדים, והנסיון הראשון ממש ליצור מגע עם מים על פניו של כוכב אחר.
Lynn Craig: Where there tends to be water, at least on Earth, there tends to be life, and so it's potentially a place where life could have existed on the planet in the past.
לין קרייג, מנתחת מסלול: היכן שיש מים, לפחות על 'ארץ', יש חיים, כך שפוטנציאלית, זה מקום שהיו שם חיים בעבר... [כניסה-הנמכה-נחיתה]
Erik Bailey: The main purpose of EDL is to take a spacecraft that is traveling at 12,500 miles an hour and bring it to a screeching halt in a soft way in a very short amount of time. BC: We enter the Martian atmosphere. We're 70 miles above the surface of Mars. And our lander is safely tucked inside what we call an aeroshell.
אריק ביילי, מהנדס מערכות: המטרה העיקרית של כה"נ היא להביא רכב שטס ב-20,000 קמ"ש לחריקת בלמים רכה בפרק זמן קצר מאד. אנו נכנסים לאטמוספרה של מאדים. אנחנו בגובה 110 ק"מ מעל פני השטח, ורכב הנחיתה מאובטח בתוך מה שאנו מכנים "מעבורת אווירית".
EB: Looks kind of like an ice cream cone, more or less.
זה נראה בערך כמו גביע גלידה,
BC: And on the front of it is this heat shield, this saucer-looking thing that has about a half-inch of essentially what's cork on the front of it, which is our heat shield. Now, this is really special cork, and this cork is what's going to protect us from the violent atmospheric entry that we're about to experience.
ובחזית ישנו מגן החום, שנראה כצלחת, שיש לו מלפנים 12 מ"מ שעם, למעשה, וזה מגן החום שלנו. זהו שעם מיוחד מאד, והשעם הזה יגן עלינו מהכניסה האלימה לאטמוספרה, בה נתנסה.
Rob Grover: Friction really starts to build up on the spacecraft, and we use the friction when it's flying through the atmosphere to our advantage to slow us down. BC: From this point, we're going to decelerate from 12,500 miles an hour down to 900 miles an hour.
רוב גרובר, ראש כה"נ: החיכוך על החללית הולך ומתגבר, ואנו ננצל את החיכוך בטיסה דרך האטמוספרה כדי להאיט. משלב זה נאיט מ-20,000 קמ"ש ל-1400 קמ"ש.
EB: The outside can get almost as hot as the surface of the Sun.
החלק החיצון עלול להתחמם כמו פני השמש.
RG: The temperature of the heat shield can reach 2,600 degrees Fahrenheit.
טמפ' מגן החום עשויה להגיע ל-1400 צלזיוס.
EB: The inside doesn't get very hot. It probably gets about room temperature. Richard Kornfeld: There is this window of opportunity within which we can deploy the parachute.
הפנים לא מתחמם הרבה: בערך כמו טמפרטורת החדר. ריצ'רד קורנפלד, מנהל תקשורת: יש חלון הזדמנויות שבו אנו יכולים לפרוש את המצנח.
EB: If you fire the 'chute too early, the parachute itself could fail. The fabric and the stitching could just pull apart. And that would be bad.
אם נקדים לפתוח אותו, המצנח עלול להיקרע, הבד והתפרים עלולים להיפרם; זה לא יהיה טוב.
BC: In the first 15 seconds after we deploy the parachute, we'll decelerate from 900 miles an hour to a relatively slow 250 miles an hour. We no longer need the heat shield to protect us from the force of atmospheric entry, so we jettison the heat shield, exposing for the first time our lander to the atmosphere of Mars.
ב-15 השניות הראשונות אחרי שנפתח את המצנח, נאיט מ-1400 קמ"ש לאיטיות יחסית של 400 קמ"ש. לא נזדקק עוד להגנת מגן החום. לכן נשליך את מגן החום, ונחשוף לראשונה את הרכב לאטמוספרת מאדים.
LC: After the heat shield has been jettisoned and the legs are deployed, the next step is to have the radar system begin to detect how far Phoenix really is from the ground.
אחרי השלכת מגן החום והוצאת כן הנחיתה, השלב הבא הוא הפעלת המכ"ם לצורך קביעת מרחק הפניקס מהקרקע.
BC: We've lost 99 percent of our entry velocity. So, we're 99 percent of the way to where we want to be. But that last one percent, as it always seems to be, is the tricky part.
איבדנו 99% ממהירות הכניסה שלנו כך שעברנו 99% מהדרך. אך האחוז האחרון הזה, כמו תמיד, הכי רגיש.
EB: Now the spacecraft actually has to decide when it's going to get rid of its parachute.
כעת על החללית למעשה להחליט מתי להיפטר מהמצנח שלה.
BC: We separate from the lander going 125 miles an hour at roughly a kilometer above the surface of Mars: 3,200 feet. That's like taking two Empire State Buildings and stacking them on top of one another.
ניפרד מרכב נחיתה שטס ב-200 קמ"ש, בגובה כ-1 ק"מ מעל פני השטח. זה כמו שני בנייני אמפייר סטייט המונחים זה על גבי זה.
EB: That's when we separate from the back shell, and we're now in free-fall. It's a very scary moment; a lot has to happen in a very short amount of time. LC: So it's in a free-fall, but it's also trying to use all of its actuators to make sure that it's in the right position to land.
כעת אנו נפרדים מהמעטפת האחורית, ונמצאים בנפילה חופשית. זהו רגע מפחיד מאד. הרבה אמור לקרות בזמן קצר מאד. אז הוא בנפילה חופשית, אך גם מנסה להשתמש בכל המערכות כדי לוודא שהוא במצב הנכון לנחיתה.
EB: And then it has to light up its engines, right itself, and then slowly slow itself down and touch down on the ground safely.
עליו להצית את מנועיו, להתיישר, להאיט עצמו ולנחות בבטחה.
BC: Earth and Mars are so far apart that it takes over ten minutes for a signal from Mars to get to Earth. And EDL itself is all over in a matter of seven minutes. So by the time you even hear from the lander that EDL has started it'll already be over.
המרחק למאדים כה גדול, עד שעוברות מעל 10 דקות עד שהאות ממאדים מגיע לכדור הארץ, וכל הכה"נ מסתיים תוך 7 דקות. אז כשנשמע מהרכב על תחילת הכה"נ, זה כבר יסתיים.
EB: We have to build large amounts of autonomy into the spacecraft so that it can land itself safely.
עלינו להתקין בחללית המון מערכות אוטונומיות כדי שתוכל להנחית עצמה בבטחה.
BC: EDL is this immense, technically challenging problem. It's about getting a spacecraft that's hurtling through deep space and using all this bag of tricks to somehow figure out how to get it down to the surface of Mars at zero miles an hour. It's this immensely exciting and challenging problem.
כה"נ הוא אתגר טכני אדיר של הבאת חללית שדוהרת בחלל העמוק וניצול כל התכסיסים כדי למצוא איך להניח אותה על פני המאדים ב-0 קמ"ש. זו בעיה נורא מרגשת, מאתגרת וכבירה.
CE: Hopefully it all will happen the way you saw it in here. So it will be a very tense moment, you know, as we are watching that spacecraft landing on another planet.
נקווה שהכל יקרה כמו שראיתם כאן. אז זה יהיה רגע מאד מתוח, כשנראה את החללית נוחתת על כוכב-לכת אחר.
So now let me talk about the next things that we are doing. So we are in the process, as we speak, of actually designing the next Rover that we are going to be sending to Mars. So I thought I would go a little bit and tell you, kind of, the steps we go through. It's very similar to what you do when you design your product. As you saw a little bit earlier, when we were doing the Phoenix one, we have to take into account the heat that we are going to be facing. So we have to study all kinds of different materials, the shape that we want to do. In general we don't try to please the customer here. What we want to do is to make sure we have an effective, you know, an efficient kind of machine.
הבה ואדבר על מה שנעשה להבא. ממש עכשיו אנו עוסקים בתכנון הרכב הבא שנשגר למאדים. חשבתי לספר לכם על השלבים שנעבור. זה דומה מאד לתכנון מוצר. כפי שראיתם קודם, בקשר ל"פניקס", יש להתחשב בחום שייווצר. עלינו לבחון כל מיני חומרים, איזה עיצוב אנו רוצים. ככלל, איננו מנסים למצוא חן בעיני הצרכן, אלא לוודא שאנו מייצרים מכונה יעילה.
First we start by we want to have our employees to be as imaginative as they can. And we really love being close to the art center, because we have, as a matter of fact, one of the alumni from the art center, Eric Nyquist, had put a series of displays, far-out displays, you know, in our what we call mission design or spacecraft design room, just to get people to think wildly about things. We have a bunch of Legos. So, as I said, this is a playground for adults, where they sit down and try to play with different shapes and different designs.
תחילה אנו רוצים שעובדינו יפעילו ככל האפשר את דמיונם, ואנו שמחים להימצא בקרבת מרכז האמנויות כי למעשה אחד מבוגרי המרכז, אריק נייקוויסט, הכין תצוגה מלאת דמיון במה שאנו מכנים "חדר עיצוב החלליות" רק כדי שהאנשים יחשבו בצורה פרועה. יש לנו קצת קוביות לגו, כמו שאמרתי, זה מגרש משחקים למבוגרים, ובו הם משחקים עם צורות שונות ועיצובים שונים.
Then we get a little bit more serious, so we have what we call our CAD/CAMs and all the engineers who are involved, or scientists who are involved, who know about thermal properties, know about design, know about atmospheric interaction, parachutes, all of these things, which they work in a team effort and actually design a spacecraft in a computer to some extent, so to see, does that meet the requirement that we need. On the right, also, we have to take into account the environment of the planet where we are going. If you are going to Jupiter, you have a very high-radiation, you know, environment. It's about the same radiation environment close by Jupiter as inside a nuclear reactor.
אחר זה נעשה רציני יותר, אז ישנו כל התיב"מ, וכל המהנדסים והמדענים שמעורבים בנושא ומכירים את המאפיינים התרמיים, עיצוב, הידוד אטמוספרי, מצנחים, כל אלה, וכולם עובדים בצוות ומעצבים את החללית במחשב כדי לעמוד ככל האפשר בדרישות. מימין: עלינו להתחשב בסביבת הכוכב אליו ניסע. אם זה צדק, מדובר בסביבה עם קרינה גבוהה מאד, סביבת הקרינה ליד צדק היא כמו בתוך כור גרעיני;
So just imagine: you take your P.C. and throw it into a nuclear reactor and it still has to work. So these are kind of some of the little challenges, you know, that we have to face. If we are doing entry, we have to do tests of parachutes. You saw in the video a parachute breaking. That would be a bad day, you know, if that happened, so we have to test, because we are deploying this parachute at supersonic speeds. We are coming at extremely high speeds, and we are deploying them to slow us down. So we have to do all kinds of tests. To give you an idea of the size, you know, of that parachute relative to the people standing there.
זה כמו אתם מכניסים את מחשבכם האישי לכור גרעיני והוא צריך להמשיך לפעול. אז אלו כמה מהאתגרים הקטנים שעומדים בפנינו. אם נבצע כניסה, עלינו לבחון מצנחים. ראיתם בסרטון מצנח שמתפרק. יהיה גרוע ביותר אם זה יקרה, כך שעלינו לערוך בדיקות, כי אנו פותחים את המצנח במהירות על-קולית. נגיע במהירות גבוהה מאד, ואז נפתח אותם כדי להאיט, אז יש לבצע בדיקות שונות. כאן אתם מקבלים מושג על גודל המצנח יחסית לאנשים שעומדים לידו.
Next step, we go and actually build some kind of test models and actually test them, you know, in the lab at JPL, in what we call our Mars Yard. We kick them, we hit them, we drop them, just to make sure we understand how, where would they break. And then we back off, you know, from that point. And then we actually do the actual building and the flight. And this next Rover that we're flying is about the size of a car. That big shield that you see outside, that's a heat shield which is going to protect it. And that will be basically built over the next year, and it will be launched June a year from now. Now, in that case, because it was a very big Rover, we couldn't use airbags. And I know many of you, kind of, last time afterwards said well, that was a cool thing to have -- those airbags. Unfortunately this Rover is, like, ten times the size of the, you know, mass-wise, of the other Rover, or three times the mass. So we can't use airbags. So we have to come up with another ingenious idea of how do we land it. And we didn't want to take it propulsively all the way to the surface because we didn't want to contaminate the surface; we wanted the Rover to immediately land on its legs.
בשלב הבא אנו בונים דגמים לבדיקה, ובוחנים אותם בפועל במעבדת ג'יי-פי-אל, או מה שאנו מכנים "חצר מאדים" שלנו, אנו בועטים ומכים בהם, משליכים אותם רק כדי להבין איך והיכן יישברו, ואנו נסוגים מאותה נקודה, ואז אנו מבצעים בניה והטסה בפועל. הרכב הבא הזה שנטיס הוא בגודל מכונית. אתם רואים מבחוץ את המגן הגדול, זה מגן החום שיגן עליו, וזה ייבנה במשך השנה הבאה, וישוגר ביוני, שנה מהיום. במקרה הזה, מכיוון שזה רכב גדול מאד, לא יכולנו להשתמש בכריות אוויר. אני יודע שאחרי הפעם האחרונה רבים מכם אמרו שכריות האוויר האלה הן דבר מגניב. לצערנו, מסת הרכב הזה גדולה פי 10 או 3 מהרכב ההוא. אז איננו יכולים להשתמש בכריות אוויר, ונאלצנו להמציא רעיון גאוני אחר כדי להנחיתו. לא רצינו להשתמש בהנעה עד פני השטח כי לא רצינו לזהם את פני השטח; רצינו שהרכב ינחת מיד על רגליו.
So we came up with this ingenious idea, which is used here on Earth for helicopters. Actually, the lander will come down to about 100 feet and hover above that surface for 100 feet, and then we have a sky crane which will take that Rover and land it down on the surface. Hopefully it all will work, you know, it will work that way. And that Rover will be more kind of like a chemist. What we are going to be doing with that Rover as it drives around, it's going to go and analyze the chemical composition of rocks. So it will have an arm which will take samples, put them in an oven, crush and analyze them. But also, if there is something that we cannot reach because it is too high on a cliff, we have a little laser system which will actually zap the rock, evaporate some of it, and actually analyze what's coming from that rock. So it's a little bit like "Star Wars," you know, but it's real. It's real stuff. And also to help you, to help the community so you can do ads on that Rover, we are going to train that Rover to actually in addition to do this, to actually serve cocktails, you know, also on Mars.
אז העלינו את הרעיון הגאוני הזה, שמשתמשים בו במסוקים: הרכב ינמיך עד לגובה 30 מטר וירחף מעל פני השטח, ואז יש לנו עגורן מעופף שייקח את הרכב ויניחו על הקרקע. נקווה שזה יפעל כך. והרכב הזה יהיה יותר 'כימאי'. מה שנעשה בו, זה שהוא יסתובב בשטח וינתח את הרכבם הכימי של הסלעים. תהיה לו זרוע שתאסוף דגימות, תכניס אותן לתנור, תרסק ותנתח אותן. ואם יש משהו שלא נוכל להגיע אליו, למשל גבוה על צוק, יש לנו מערכת לייזר קטנה שתצרוב את הסלע, תאייד חלק ממנו, ותנתח מה שיוצא מהסלע. קצת כמו מלחמת הכוכבים, אבל זה אמיתי. זה ממשי לגמרי. וגם כדי לסייע לכם, לסייע לקהילה, כדי שתוכלו לפרסם ע"ג הרכב, נאמן אותו להגיש קוקטיילים על מאדים. (צחוק)
So that's kind of giving you an idea of the kind of, you know, fun things we are doing on Mars. I thought I'd go to "The Lord of the Rings" now and show you some of the things we have there. Now, "The Lord of the Rings" has two things played through it. One, it's a very attractive planet -- it just has the beauty of the rings and so on. But for scientists, also the rings have a special meaning, because we believe they represent, on a small scale, how the Solar System actually formed. Some of the scientists believe that the way the Solar System formed, that the Sun when it collapsed and actually created the Sun, a lot of the dust around it created rings and then the particles in those rings accumulated together, and they formed bigger rocks, and then that's how the planets, you know, were formed.
אז זה נותן לכם מושג על הדברים הכייפיים שאנו עושים על מאדים. חשבתי שכדאי לעבור כעת אל שר הטבעות ולהראות לכם מעט ממה שיש לנו שם. שני דברים משחקים לטובת שר הטבעות האחד, הוא כוכב מאד יפה -- יופיין של הטבעות וכדומה, אך מבחינת המדענים יש לטבעות משמעות מיוחדת, אנו מאמינים שהן מייצגות בקנה-מידה קטן איך נוצרה מערכת השמש. כמה מדענים סבורים שמערכת השמש נוצרה כשהשמש קרסה ויצרה את השמש, הרבה מהאבק שסביבה יצר טבעות, וחלקיקי טבעות אלה הצטברו ויצרו סלעים גדולים יותר, וכך נוצרו כוכבי הלכת הרעיון הוא שצפייה בשבתאי זו צפייה בהיווצרות
So, the idea is, by watching Saturn we're actually watching our solar system in real time being formed on a smaller scale, so it's like a test bed for it. So, let me show you a little bit on what that Saturnian system looks like. First, I'm going to fly you over the rings. By the way, all of this is real stuff. This is not animation or anything like this. This is actually taken from the satellite that we have in orbit around Saturn, the Cassini. And you see the amount of detail that is in those rings, which are the particles. Some of them are agglomerating together to form larger particles. So that's why you have these gaps, is because a small satellite, you know, is being formed in that location. Now, you think that those rings are very large objects. Yes, they are very large in one dimension; in the other dimension they are paper thin. Very, very thin. What you are seeing here is the shadow of the ring on Saturn itself. And that's one of the satellites which was actually formed on that one. So, think about it as a paper-thin, huge area of many hundreds of thousands of miles, which is rotating.
מערכת השמש בזמן אמיתי בקנה-מידה קטן. מבחינתנו זהו כר ניסויים. אז הבה ואראה לכם מעט איך נראית המערכת של שבתאי. ראשית אטיס אתכם מעל הטבעות. אגב, כל זה אמיתי. זו איננה אנימציה. זה באמת צולם מלווין שחג סביב שבתאי, ה"קאסיני". אתם רואים את כמות הפרטים בטבעות אלה, אלו החלקיקים, שחלקם התגבשו לחלקיקים גדולים יותר. לכן ישנם הפערים האלה, כי שם נוצרים לוויינים קטנים. הייתם אולי חושבים שהטבעות האלה גדולות. כן, הן גדולות מאד במימד אחד, אך במימד השני עוביין כשל נייר. מאד מאד דקות. כאן אתם רואים את צל הטבעות על שבתאי. וזה אחד הלוויינים שנוצרו על טבעת זו. חישבו על זה כעל אזור ענק בעובי נייר, ששטחו מאות אלפי ק"מ, ושמסתובב.
And we have a wide variety of kind of satellites which will form, each one looking very different and very odd, and that keeps scientists busy for tens of years trying to explain this, and telling NASA we need more money so we can explain what these things look like, or why they formed that way. Well, there were two satellites which were particularly interesting. One of them is called Enceladus. It's a satellite which was all made of ice, and we measured it from orbit. Made of ice. But there was something bizarre about it. If you look at these stripes in here, what we call tiger stripes, when we flew over them, all of a sudden we saw an increase in the temperature, which said that those stripes are warmer than the rest of the planet.
ויש מגוון גדול של לוויינים שנוצרים שם. כל אחד מהם נראה שונה ומוזר, וזה יעסיק עשרות שנים את המדענים שינסו להסביר זאת, ושידרשו מנאס"א עוד כסף, כדי שנוכל להסביר מדוע הם נראים כך או נוצרו כך. יש שני לוויינים מעניינים במיוחד. אחד מהם קרוי "אנצלאדוס". זהו לווין שעשוי כולו קרח. מדדנו זאת מן החלל. הוא עשוי קרח. אבל היה בו משהו מוזר. הביטו בפסים האלה. אנו מכנים זאת "פסי נמר" כשטסנו מעליהם ראינו פתאום עליה בטמפרטורה, כלומר, פסים אלה חמים משאר הלוויין. וכשהתרחקנו והבטנו לאחור, נחשו מה ראינו?
So as we flew by away from it, we looked back. And guess what? We saw geysers coming out. So this is a Yellowstone, you know, of Saturn. We are seeing geysers of ice which are coming out of that planet, which indicate that most likely there is an ocean, you know, below the surface. And somehow, through some dynamic effect, we're having these geysers which are being, you know, emitted from it. And the reason I showed the little arrow there, I think that should say 30 miles, we decided a few months ago to actually fly the spacecraft through the plume of that geyser so we can actually measure the material that it is made of. That was [unclear] also -- you know, because we were worried about the risk of it, but it worked pretty well. We flew at the top of it, and we found that there is a fair amount of organic material which is being emitted in combination with the ice. And over the next few years, as we keep orbiting, you know, Saturn, we are planning to get closer and closer down to the surface and make more accurate measurements.
ראינו התפרצות של גייזרים. זהו ה"ילוסטון" של שבתאי. רואים גייזרים של קרח פורצים מפני הכוכב, מה שאומר שסביר שיש שם אוקיינוס מתחת לפני השטח, ועקב תופעה דינמית כלשהי נוצרים גייזרים שנפלטים ממנו. הסיבה שאני מציג את החץ הקטן כאן, לדעתי כתוב שם "50 ק"מ". לפני כמה חודשים החלטנו להטיס את החללית דרך תימרת הגייזר הזה, כדי שנוכל לבחון את החומר ממנו הוא עשוי. זה היה בגובה כ-60 ק"מ, כי חששנו מהסיכון שבכך, אך זה עלה יפה. טסנו מעל השיא שלו, וגילינו שיש שם הרבה חומר אורגני שנפלט יחד עם הקרח. ובשנים הבאות, כשנמשיך להקיף את שבתאי, אנו מתכננים לרדת ולהתקרב עוד אל פני השטח, ולבצע מדידות מדויקות יותר.
Now, another satellite also attracted a lot of attention, and that's Titan. And the reason Titan is particularly interesting, it's a satellite bigger than our moon, and it has an atmosphere. And that atmosphere is very -- as dense as our own atmosphere. So if you were on Titan, you would feel the same pressure that you feel in here. Except it's a lot colder, and that atmosphere is heavily made of methane. Now, methane gets people all excited, because it's organic material, so immediately people start thinking, could life have evolved in that location, when you have a lot of organic material. So people believe now that Titan is most likely what we call a pre-biotic planet, because it's so cold organic material did not get to the stage of becoming biological material, and therefore life could have evolved on it.
לווין נוסף שמשך תשומת לב רבה הוא טיטאן, והוא מעניין במיוחד, כי הוא גדול מהירח שלנו ובעל אטמוספרה, והיא דחוסה כמו זו שלנו. אילו נמצאתם עליו הייתם מרגישים אותו לחץ אטמוספרי כמו כאן, רק שהרבה יותר קר, והאטמוספרה הזו עשויה בעיקרה מתאן. מתאן מרגש מאד אנשים מסוימים, כי זהו חומר אורגני, ומתחילים מיד לחשוב אם יכלו להתפתח חיים במקום כזה, שיש בו הרבה חומר אורגני. מאמינים שסביר שטיטאן הוא מה שאנו מכנים "כוכב פרה-ביוטי", כי הוא כה קר עד שהחומר האורגני לא הגיע לשלב ההפיכה לחומר ביולוגי, ולכן לא נוצרו עליו חיים.
So it could be Earth, frozen three billion years ago before life actually started on it. So that's getting a lot of interest, and to show you some example of what we did in there, we actually dropped a probe, which was developed by our colleagues in Europe, we dropped a probe as we were orbiting Saturn. We dropped a probe in the atmosphere of Titan. And this is a picture of an area as we were coming down. Just looked like the coast of California for me. You see the rivers which are coming along the coast, and you see that white area which looks like Catalina Island, and that looks like an ocean. And then with an instrument we have on board, a radar instrument, we found there are lakes like the Great Lakes in here, so it looks very much like Earth. It looks like there are rivers on it, there are oceans or lakes, we know there are clouds. We think it's raining also on it. So it's very much like the cycle on Earth except because it's so cold, it could not be water, you know, because water would have frozen. What it turned out, that all that we are seeing, all this liquid, [is made of] hydrocarbon and ethane and methane, similar to what you put in your car.
אולי זהו כדה"א הקפוא של לפני 3 מיליארד שנה, בטרם החלו עליו החיים. אז זה מעורר עניין רב. אראה לכם דוגמה למה שעשינו שם. הורדנו שם גשוש שפיתחו עמיתינו באירופה. הורדנו גשוש מהמסלול סביב שבתאי, לאטמוספרה של טיטאן. וזה צילום של האיזור תוך כדי הירידה. בעיני זה בדיוק כמו קו החוף של קליפורניה. רואים את הנהרות שזורמים אל החוף, והאיזור הלבן הזה נראה כמו האי קטלינה, וזה נראה כמו אוקיינוס. ואז, בעזרת מכשיר שיש בחללית, מכ"ם, גילינו שיש אגמים, כמו האגמים הגדולים כאן, אז זה נראה מאד בדומה לארץ. נראה שיש שם נהרות, ימים או אגמים, ידוע לנו שיש עננים ושגם יורד גשם. מאד כמו מחזור האקלים על הארץ, אלא שבגלל שכל כך קר, אלה אינם מים, כי מים היו קופאים. מסתבר שכל מה שראינו, כל הנוזל הזה, הוא פחמימנים, אתאן ומתאן, בדומה למה שממלאים במכונית.
So here we have a cycle of a planet which is like our Earth, but is all made of ethane and methane and organic material. So if you were on Mars -- sorry, on Titan, you don't have to worry about four-dollar gasoline. You just drive to the nearest lake, stick your hose in it, and you've got your car filled up. On the other hand, if you light a match the whole planet will blow up. So in closing, I said I want to close by a couple of pictures. And just to kind of put us in perspective, this is a picture of Saturn taken with a spacecraft from behind Saturn, looking towards the Sun. The Sun is behind Saturn, so we see what we call "forward scattering," so it highlights all the rings. And I'm going to zoom. There is a -- I'm not sure you can see it very well, but on the top left, around 10 o'clock, there is a little teeny dot, and that's Earth. You barely can see ourselves. So what I did, I thought I'd zoom on it. So as you zoom in, you know, you can see Earth, you know, just in the middle here. So we zoomed all the way on the art center.
אז יש לנו מחזור אקלים על כוכב לכת דמוי-ארץ, העשוי כולו אתאן, מתאן וחומר אורגני. אז אם אתם על מאדים - סליחה, על טיטאן - אין לכם בעיית דלק. פשוט תסעו לאגם הקרוב, תכניסו צינור, ותידלקתם את המכונית. מצד שני, אם תדליקו גפרור כל כוכב הלכת יתפוצץ. (צחוק) לסיום, רציתי להציג כמה תמונות; רק כדי לתת לנו את קנה המידה הנכון. זו תמונה של שבתאי, שצולמה מחללית מאחורי שבתאי, לכיוון השמש. השמש מאחורי שבתאי, ואנו רואים "פיזור קדמי", זה מאיר את כל הטבעות. כעת אתקרב, יש שם... איני בטוח שתוכלו לראות, משמאל למעלה, בשעה 10 בערך, יש נקודה זעירה, וזהו כדור הארץ. בקושי רואים אותנו, אז אנסה להתקרב. כשאתקרב תוכלו לראות את כדור הארץ, כאן באמצע. הנה עשינו תקריב עד מרכז האמנויות,
So thank you very much.
ותודה רבה לכם.