The power of yet.
Fuqia e "ende".
I heard about a high school in Chicago where students had to pass a certain number of courses to graduate, and if they didn't pass a course, they got the grade "Not Yet." And I thought that was fantastic, because if you get a failing grade, you think, I'm nothing, I'm nowhere. But if you get the grade "Not Yet", you understand that you're on a learning curve. It gives you a path into the future.
Dëgjova për një shkollë të mesme në Chicago ku studentët duhet të kalonin një numër të caktuar kursesh për t'u diplomuar, dhe në qoftë se nuk e kalonin një kurs, ata merrnin notën "Ende Jo". Dhe mendova se kjo ishte fantastike, sepse në qoftë se merr nje notë jokaluese, ti mendon, jam asgjë, jam askund. Por në qoftë se merr notën "Ende Jo" ti kupton se je në proces të të mësuarit. Të ofron një rrugë në të ardhmen.
"Not Yet" also gave me insight into a critical event early in my career, a real turning point. I wanted to see how children coped with challenge and difficulty, so I gave 10-year-olds problems that were slightly too hard for them. Some of them reacted in a shockingly positive way. They said things like, "I love a challenge," or, "You know, I was hoping this would be informative." They understood that their abilities could be developed. They had what I call a growth mindset. But other students felt it was tragic, catastrophic. From their more fixed mindset perspective, their intelligence had been up for judgment, and they failed. Instead of luxuriating in the power of yet, they were gripped in the tyranny of now.
"Ende Jo" më bëri të depërtoj për një ngjarje kritike në fillim të karrierës time, një ndryshim i vërtetë. Doja të shikoja se si fëmijët i përballonin sfidat dhe vështirësite, kështu që i dhashë 10 vjecarëve problema të cilat ishin pak si shumë të vështira për ta. Disa nga ata reaguan në një mënyrë shokuese pozitive Ata thanë gjëra si , " Mua më pëlqejnë shumë sfidat ", ose , "E di, po shpresoja që kjo të ishte informuese". Ata kuptuan se aftësitë e tyre mund të zhvilloheshin. Ata kishin atë që unë e quaj mentalitetin e rritjes. Por studentë të tjerë menduan se ishte tragjike, katastrofike. Nga perspektiva e mentalitetit te fiksuar të tyre, po gjykohej intelligjenca e tyre dhe ata dështuan. Në vend që të admironin fuqinë e ende, ata ishin të mbërthyer në ashpërsinë e të tanishmes.
So what do they do next? I'll tell you what they do next. In one study, they told us they would probably cheat the next time instead of studying more if they failed a test. In another study, after a failure, they looked for someone who did worse than they did so they could feel really good about themselves. And in study after study, they have run from difficulty. Scientists measured the electrical activity from the brain as students confronted an error. On the left, you see the fixed-mindset students. There's hardly any activity. They run from the error. They don't engage with it. But on the right, you have the students with the growth mindset, the idea that abilities can be developed. They engage deeply. Their brain is on fire with yet. They engage deeply. They process the error. They learn from it and they correct it.
Pra cfarë bëjnë ata më pas? Jua tregoj unë cfarë ata bëjnë më pas. Një studim, na tregoi se ata ndoshta do të kopjonin herën tjetër në vend që të studionin më shumë nëse nuk e kishin kaluar provimin. Në një studim tjetër, pas një dështimi, ata kërkonin për dikë që kishte dalë më keq se ta kështu që ata mund të ndiheshin mirë për veten e tyre. Dhe studim pas studimi, ata kanë vrapuar nga vështirësitë. Shkencëtarët matën aktivitetin elektrik të trurit ndërkohë që studentët përballnin një gabim. Në të majtë, shikoni studentët me mentalitetin e fiksuar. Ka shumë pak aktivitet. Ata vrapojnë nga gabimi. Nuk angazhohen me të. Por në të djathtë, ke studentët me mentalitetin e rritjes, ideja se aftësitë mund të zhvillohen. Ata angazhohen shumë. Truri i tyre është ne flake me enden. Ata angazhohen shumë. Ata e shqyrtojnë gabimin. Ata mësojnë nga gabimi dhe e rregullojnë atë.
How are we raising our children? Are we raising them for now instead of yet? Are we raising kids who are obsessed with getting As? Are we raising kids who don't know how to dream big dreams? Their biggest goal is getting the next A, or the next test score? And are they carrying this need for constant validation with them into their future lives? Maybe, because employers are coming to me and saying, "We have already raised a generation of young workers who can't get through the day without an award."
Si po i rritim fëmijet tane? Po i rritim për tani ne vend të ende? Po rritim fëmijë që jane të fiksuar me 10-tat Po rritim fëmijë të cilët nuk dinë si të ëndërrojnë Qëllimi i tyre kryesor është një 10-te tjetër apo e rezultatit të provimit tjetër Dhe a po e marrin me vete këtë nevojë për miratim konstant në të ardhmet e tyre? Ndoshta, sepse punëdhënësit vijnë tek unë dhe më thonë, ne tashmë kemi rritur një brez të punëtorëve të rinj të cilët nuk e shtyjnë dot ditën pa marrë një shpërblim
So what can we do? How can we build that bridge to yet?
Pra cfarë mund të bëjmë? Si mund ta ndërtojmë një urë për tek ende?
Here are some things we can do. First of all, we can praise wisely, not praising intelligence or talent. That has failed. Don't do that anymore. But praising the process that kids engage in, their effort, their strategies, their focus, their perseverance, their improvement. This process praise creates kids who are hardy and resilient.
Ja cfarë janë disa gjëra që mund të bëjmë. Së pari, ne mund të lavdërojmë me mencuri, jo të lavdërojmë inteligjencën apo talentin. Ajo ka dështuar. Mos e bëni më atë. Por lavdëroni procesin në të cilin fëmijët angazhohen: përpjekjen e tyre, strategjitë e tyre, fokusin e tyre, këmbënguljen e tyre, përmirësimin e tyre. Ky lavdërim i procesit
There are other ways to reward yet.
krijon femijë që janë të guximshëm dhe e marrin veten shpejt.
We recently teamed up with game scientists from the University of Washington to create a new online math game that rewarded yet. In this game, students were rewarded for effort, strategy and progress. The usual math game rewards you for getting answers right, right now, but this game rewarded process. And we got more effort, more strategies, more engagement over longer periods of time, and more perseverance when they hit really, really hard problems.
Ka mënyra të tjera për të shpërblyer enden. Kohët e fundit kemi bashkëpunuar me shkencëtarë lojrash nga universiteti i Uashingtonit për të krijuar një lojë të re matematike në internet që shpërblen enden. Në këtë lojë, studentët u shpërblyen për përpjekjen, strategjinë dhe përparimin. Loja e zakonshme e matematikës të shpërblen për gjetjen e saktë të përgjigjeve në moment, por kjo lojë shpërblen përparimin. Dhe morëm më shumë përpjekje, më shumë strategji, më shumë angazhim në periudha më të gjata kohe, dhe më shumë këmbëngulje kur ata gjejnë problema shumë të vështira.
Just the words "yet" or "not yet," we're finding, give kids greater confidence, give them a path into the future that creates greater persistence. And we can actually change students' mindsets. In one study, we taught them that every time they push out of their comfort zone to learn something new and difficult, the neurons in their brain can form new, stronger connections, and over time, they can get smarter.
Ne po zbulojmë, që vetëm fjalët "ende" dhe "ende jo', i japin fëmijëve besim të madh, i japin atyre një rrugë në të ardhmen që krijon një këmbëngulje të madhe. Dhe në të vërtetë ne mund të ndryshojmë mendjet e studentëve. Në një studim, ne i mësuam atyre se sa herë që ata dalin nga zona e tyre e rehatisë për të mësuar dicka të re dhe të vështirë, neuronet në trurin e tyre mund të formojnë lidhje të reja e më të forta dhe me kalimin e kohës ato mund të behen më të zgjuar.
Look what happened: In this study, students who were not taught this growth mindset continued to show declining grades over this difficult school transition, but those who were taught this lesson showed a sharp rebound in their grades. We have shown this now, this kind of improvement, with thousands and thousands of kids, especially struggling students.
Shikoni cfarë ndodhi, në këtë studim, studentët që nuk u ishte mësuar mentaliteti i rritjes vazhdonin të tregonin nota në rënie gjatë tranzicionit të vështirë shkollor, por ata që e kishin mësuar këtë treguan një kthim të shpejtë te notat e tyre. Ne e kemi treguar këtë tani, këtë lloj përmirësimi, me mijëra e mijëra studentë, vecanërisht me studentë në vështirësi.
So let's talk about equality. In our country, there are groups of students who chronically underperform, for example, children in inner cities, or children on Native American reservations. And they've done so poorly for so long that many people think it's inevitable. But when educators create growth mindset classrooms steeped in yet, equality happens. And here are just a few examples. In one year, a kindergarten class in Harlem, New York scored in the 95th percentile on the national achievement test. Many of those kids could not hold a pencil when they arrived at school. In one year, fourth-grade students in the South Bronx, way behind, became the number one fourth-grade class in the state of New York on the state math test. In a year, to a year and a half, Native American students in a school on a reservation went from the bottom of their district to the top, and that district included affluent sections of Seattle. So the Native kids outdid the Microsoft kids.
Le të flasim për barazinë. Në vendin tonë, ka grupe studentësh të cilët nuk japin aq sa duhet, për shembull, femijët në zonat urbane, ose femijët në rezervatet e amerikaneve indigjen. Ata kanë dalë kaq keq për shumë kohë aq sa njerëzit mendojnë se është e pashmangshme. Por kur mësuesit krijojnë klasa të mentalitetit të rritjes të rrethuara nga ende, barazia ndodh. Dhe këtu jane disa shembuj. Në një vit, nje klasë kopshti në Harlem, New York shënoi 95 përqind në testin ndërkombëtar të arritjes. Shumë nga këta fëmije nuk mund ta mbanin dot lapsin kur arritën në shkollë. Në një vit, studentë të klasës së katërt në South Bronx, shumë mbrapa, u benë klasa e parë e katërt në shtetin e New York-ut në testin e matematikës në vend. Në një vit deri në një vit e gjysëm, studentët indigjene amerikanë e nje shkollë në nje rezervat kaluan nga fundi i rrethit të tyre në krye, dhe ai rreth përfshinte seksione të pasura të Seattle. Pra fëmijët indigjen mposhtën fëmijët e Microsoft.
This happened because the meaning of effort and difficulty were transformed. Before, effort and difficulty made them feel dumb, made them feel like giving up, but now, effort and difficulty, that's when their neurons are making new connections, stronger connections. That's when they're getting smarter.
Kjo ndodhi sepse domethënia e përpjekjes dhe vështirësisë u transformua. Më përpara, përpjekja dhe vështirësia i bënte të ndiheshin si budallenj, i bënte të dorëzoheshin, por tani, përpjekja dhe vështirësia, është kur neuronet e tyre bëjnë lidhje të reja, lidhje më të forta. Ështe kur ato po bëhen më të zgjuar.
I received a letter recently from a 13-year-old boy. He said, "Dear Professor Dweck, I appreciate that your writing is based on solid scientific research, and that's why I decided to put it into practice. I put more effort into my schoolwork, into my relationship with my family, and into my relationship with kids at school, and I experienced great improvement in all of those areas. I now realize I've wasted most of my life."
Kohët e fundit mora një letër nga një djalë 13 vjecar. Ai tha: "E dashur profesoreshë Dweck, E vlerësoj se shkrimi juaj është i bazuar në kërkime të forta shkencore, dhe kjo është pse une vendosa të praktikoj më shumë. Praktikova më shume detyrat e mia shkollore, marrëdhëniet me familjen time, dhe marrëdhëniet me fëmijet në shkollën time, dhe ndjeva përmirësime të mëdha në të gjithë këto fusha. Tani e kuptoj se e kam harxhuar pjesën më të madhe të jetës sime."
Let's not waste any more lives, because once we know that abilities are capable of such growth, it becomes a basic human right for children, all children, to live in places that create that growth, to live in places filled with "yet".
Le të mos harxhojmë më shumë jetë, sepse pasi ne ta dimë se aftësitë janë të afta për një rritje të tillë, bëhet një e drejtë themelore njerëzore për fëmijët, të gjithë fëmijët, për të jetuar në vende që e krijojnë atë rritje, për të jetuar në vende të mbushura me ende .
Thank you.
Falemnderit.
(Applause)
(Duartrokitje)