The power of yet.
"Хараахан" гэдэг үгний хүч.
I heard about a high school in Chicago where students had to pass a certain number of courses to graduate, and if they didn't pass a course, they got the grade "Not Yet." And I thought that was fantastic, because if you get a failing grade, you think, I'm nothing, I'm nowhere. But if you get the grade "Not Yet", you understand that you're on a learning curve. It gives you a path into the future.
Би Чикагод нэгэн ахлах сургуульд сурагчдыг хэд хэдэн шалгалтыг давахыг шаарддаг гэдгийг сонссон юм. Хэрвээ тэд амжилттай давr чадаагүй бол "Хараахан болоогүй" гэсэн дүн авдаг. Би энэ аргыг үнэхээр гайхалтай гэж бодсон л доо. Учир нь хэрвээ чи шалгалтандаа унавал чи өөрийгөө хэн ч биш, юу ч биш гэж бодно. Харин "Хараахан болоогүй" гэсэн дүн авбал, чи сурах шатаа ахиж л яваа гэдгээ мэднэ. Энэ нь чамд ирээдүй рүү тэмүүлэх замыг зааж өгдөг.
"Not Yet" also gave me insight into a critical event early in my career, a real turning point. I wanted to see how children coped with challenge and difficulty, so I gave 10-year-olds problems that were slightly too hard for them. Some of them reacted in a shockingly positive way. They said things like, "I love a challenge," or, "You know, I was hoping this would be informative." They understood that their abilities could be developed. They had what I call a growth mindset. But other students felt it was tragic, catastrophic. From their more fixed mindset perspective, their intelligence had been up for judgment, and they failed. Instead of luxuriating in the power of yet, they were gripped in the tyranny of now.
"Хараахан болоогүй" гэдэг үг миний ажлын гараанд ихээхэн нөлөөлсөн л дөө. Томоохон эргэлт авчирсан. Би хүүхдүүд хэрхэн хүнд байдал, сорилтыг давж гардаг вэ гэдгийг мэдэхийг хүссэн. Тэгээд 10 настай хүүхдүүдэд өөрсдөд нь ахадсан бодлогууд өгсөн. Тэдний зарим нь үнэхээр итгэмээргүй эерэг хандлагатай байсан гээч. Тэд "Би өөрийгөө сорих дуртай", "Шинэ зүйл мэдэж авах байх гэж бодоод л" гэхчилэн хариулж байсан. Тэд өөрсдийн чадвараа хөгжүүлж чадна гэдгээ мэдэж байсан. Миний нэрлэдэгээр тэд "Хөгжлийн сэтгэлгээ''-тэй байсан. Зарим сурагчид харин сүйрэл нүүрлэж буй мэт л хүлээж авсан. Тэдний сэтгэлгээний нэгэнт тогтсон өнцгөөс хараад үзвэл, оюун ухаан нь шүүмжлэлд өртөж байсан болохоор тэд шалталтанд унасан мэт. "Хараахан" гэдэг үгээр урамшихын оронд, тэд "Яг одоо" гэсэн харгислалд атгагдсан байж.
So what do they do next? I'll tell you what they do next. In one study, they told us they would probably cheat the next time instead of studying more if they failed a test. In another study, after a failure, they looked for someone who did worse than they did so they could feel really good about themselves. And in study after study, they have run from difficulty. Scientists measured the electrical activity from the brain as students confronted an error. On the left, you see the fixed-mindset students. There's hardly any activity. They run from the error. They don't engage with it. But on the right, you have the students with the growth mindset, the idea that abilities can be developed. They engage deeply. Their brain is on fire with yet. They engage deeply. They process the error. They learn from it and they correct it.
Тэгэхээр бид юу хийх хэрэгтэй вэ? Би та бүхэнд юу хийхийг хэлж өгье. Нэгэн судалгаанд, тэд дараагийн удаа хуулж магадгүй гэдгээ хэлсэн юм. Илүү чармайж бэлдэхийн оронд шүү дээ. Унасны дараахан нэгэн судалгаанд тэд өөрсдөөс нь муу өгсөн хүүхдүүдийг хайж байсан. Тэгснээр өөрсдөдөө илүү дээр гэсэн мэдрэмжийг авдаг ажээ. Судалж судалсаны эцэст, бид хүнд байдлаас гарч чадсан. Шинжлэх ухаанчид хүүхдүүдийг алдаа гаргах тоолонд нь тархины гүйдлийн ажиллагааг хэмжсэн. Зүүн талд, та бүхэн тогтсон сэтгэлгээтэй сурагчдыг харж байна. Энд ямар нэг өөрчлөлт бараг байхгүй байна. Тэд алдаанаас зайлсхийж байна. Тэд оролдож үзэхийг ч хүсэхгүй байна. Харин баруун талд, хөгжлийн сэтгэлгээтэй сурагчдынх байна. Ур чадвар гэдэг хөгжиж болдог гэдэгт итгэдэгүүд нь. Тэд маш идэвхтэй оролцож байна. Тархи нь ''Хараахан" гэдэг үгтэй дүрэлзэж байна. Маш идэвхтэй ажиллаж байна. Тэд алдааг шийдвэрлэхийг оролдож байна. Тэд алдаанаасаа суралцаж, засаж байна.
How are we raising our children? Are we raising them for now instead of yet? Are we raising kids who are obsessed with getting As? Are we raising kids who don't know how to dream big dreams? Their biggest goal is getting the next A, or the next test score? And are they carrying this need for constant validation with them into their future lives? Maybe, because employers are coming to me and saying, "We have already raised a generation of young workers who can't get through the day without an award."
Бид хүүхдүүдээ хэрхэн өсгөж байна вэ? Бид "Хараахан"-аар бус "Одоо"-гоор өсгөөд байгаа юм биш биз? Бид "А'' авахын л төлөө сурдаг хүүхдүүд өсгөж байна уу? Бид хэрхэн хүсэл мөрөөдлөө мөрөөдөхийг мэддэггүй хүүхдүүд өсгөж байна уу? Тэдний гол зорилго нь дараагийн "А" авах эсвэл шалгалтын хариугаа авах юм гэж үү? Тэдэнд эдгээрийг ирээдүйд өөрсдийгөө үнэлэх үнэлэмж болгон үргэлж ашиглаж байгаа юм биш биз? Магадгүй, яагаад гэвэл ажил олгогчид над дээр ирээд, "Бид шагналуулахгүйгээр нэг өдрийг ч тэсч чадахгүй залуу ажилчдын бүхэл бүтэн нэгэн үеийг өсгөчихөөд байна'' гэдэг.
So what can we do? How can we build that bridge to yet?
Тэгэхээр бид юу хийж чадах вэ? "Хараахан" гэж урам өгдөг тогтолцоо рүү хэрхэн шилжих вэ?
Here are some things we can do. First of all, we can praise wisely, not praising intelligence or talent. That has failed. Don't do that anymore. But praising the process that kids engage in, their effort, their strategies, their focus, their perseverance, their improvement. This process praise creates kids who are hardy and resilient.
Бидний хийж чадах хэдэн зүйл бий. Хамгийн эхлээд, зөвөөр магтах хэрэгтэй. Оюун ухаан, авъяасыг нь биш. Энэ нь амжилт олоогүй. Битгий тэгэж магт. Хүүхдийн хэрхэн оролцож байгааг магт. Тэдний хичээл зүтгэл, арга барил, анхаарал төвлөрөлт, тууштай байдлыг, тэд хэрхэн ахиж байгааг магт. Ингэж магтсанаар бид хүүхдийг
There are other ways to reward yet.
тэсвэр хатуужилтай, хүчтэй болгоно.
We recently teamed up with game scientists from the University of Washington to create a new online math game that rewarded yet. In this game, students were rewarded for effort, strategy and progress. The usual math game rewards you for getting answers right, right now, but this game rewarded process. And we got more effort, more strategies, more engagement over longer periods of time, and more perseverance when they hit really, really hard problems.
Өөр давуу талууд ч бас байгаа шүү. Саяхан бид "Хараахан" үгээр хүүхдүүдийг урамшуулж чадах нэг шинэ цахим тооны тоглоомыг бүтээхээр Вашингтоны их сургуулийн шинжлэх ухаанчдын баг бүрдүүлсэн. Энэ тоглоом нь сурагчдыг хичээл зүтгэл, арга, дэвшилээр нь урамшуулдаг. Энгийн тооны тоглоом нь хариултыг яг одоо өгснөөр нь шагнадаг бол энэхүү тоглоом үйл явцаар нь урамшуулдаг. Тэгснээр бид илүү их чармайлт, олон арга барилыг, илүү урт хугацааны оролцоо, маш хүнд бодлоготой тулгарах үед, илүү тууштай болж байгааг ажигласан.
Just the words "yet" or "not yet," we're finding, give kids greater confidence, give them a path into the future that creates greater persistence. And we can actually change students' mindsets. In one study, we taught them that every time they push out of their comfort zone to learn something new and difficult, the neurons in their brain can form new, stronger connections, and over time, they can get smarter.
Зүгээр л "Хараахан", "Хараахан болоогүй" гэх эдгээр үгс хүүхдүүдэд өөртөө итгэх итгэл, ирээдүйд илүү тууштай байх замыг нь зааж өгдөг. Мөн бид сурагчдын сэтгэлгээг өөрчилж чадна. Нэг судалгаанд, бид тэдэнд аливаа шинэ, бэрхшээлтэй зүйлтэй тулгарахад хүн өөрсдийгөө ялан дийлж гарах бүрт тархины нейрон шинэ, хүчтэй холболт үүсгэн илүү ухаантай болдог гэдгийг зааж өгсөн.
Look what happened: In this study, students who were not taught this growth mindset continued to show declining grades over this difficult school transition, but those who were taught this lesson showed a sharp rebound in their grades. We have shown this now, this kind of improvement, with thousands and thousands of kids, especially struggling students.
Юу болсныг хар даа. Энэ судалгаанд, "хөгжлийн сэтгэлгээ"-г заалгаагүй сурагчид энэхүү сургуулийн шилжилтээс үүдэн дүн нь буурсаар байсан. Харин заалгасан сурагчид дүнгийн хувьд огцом ахиц гаргасан. Бид үр дүнг нь харж байна. Энэ мэтийн сайжралтыг мянга мянган хүүхдүүдээс, ялангуяа тааруухан байсан сурагчдаас харж байна.
So let's talk about equality. In our country, there are groups of students who chronically underperform, for example, children in inner cities, or children on Native American reservations. And they've done so poorly for so long that many people think it's inevitable. But when educators create growth mindset classrooms steeped in yet, equality happens. And here are just a few examples. In one year, a kindergarten class in Harlem, New York scored in the 95th percentile on the national achievement test. Many of those kids could not hold a pencil when they arrived at school. In one year, fourth-grade students in the South Bronx, way behind, became the number one fourth-grade class in the state of New York on the state math test. In a year, to a year and a half, Native American students in a school on a reservation went from the bottom of their district to the top, and that district included affluent sections of Seattle. So the Native kids outdid the Microsoft kids.
Одоо эрх тэгш байдлын талаар ярилцацгаая. Энэ улсад, хэсэг бүлэг сурагчид байнгын тааруухан суралцдаг. Жишээ нь, ядуу хотууд болон Индианчуудын тусгай газар нутагт амьдардаг хүүхдүүд. Урт хугацаагаар тааруухан сурлагатай байгаа учир, олон хүмүүс ч үүнийг засах боломжгүй гэж боддог. Гэхдээ сурган хүмүүжүүлэгчид, "хараахан" дээр тулгуурласан хөгжлийн сэтгэлгээг анги танхимд төлөвшүүлэхэд эрх тэгш байдал бий болно. Хэдэн жишээнүүд дурдъя. Жилийн дотор, Нью-Йоркын Харлемийн цэцэрлэгийн анги Үндэсний Амжилтын шалгалтанд 95% авч чадсан. Хүүхдүүдийн олонх нь анх ирэхдээ харандаа барьж чаддаггүй байсан. Жилийн дотор, Өмнөд Бронксийн 4-р ангийн сурагчид тооны шалгалтанд Нью-Йорк мужийн шилдэг дөрөвдүгээр ангиар шалгарч чадсан. Жилээс, жил хагас хүрэхгүй хугацаанд, Индианчуудын нэгэн сургуулийн сурагчид дүүргийнхээ хамгийн муу байснаа, хамгийн шилдэг нь болж чадсан. Энэ дүүрэг нь Сиатлийн баячуудын хэсгийг мөн багтаасан байсан юм шүү. Унаган хүүхдүүд ухаантуудын хүүхдүүдээс илүү байж чадсан.
This happened because the meaning of effort and difficulty were transformed. Before, effort and difficulty made them feel dumb, made them feel like giving up, but now, effort and difficulty, that's when their neurons are making new connections, stronger connections. That's when they're getting smarter.
Хүнд бэрхшээлийг хичээл зүтгэлээр өөрчилж чадсанаар тэр шүү дээ. Өмнө нь, бэрхшээл оролдлого нь тэднийг тэнэг болгож, амархан бууж өгдөг болгодог байсан бол, одоо тэдгээр нь, нейрон шинэ холболтыг илүү бат бэх бий болгож байна. Тэдний ухаантай болж байгаа учир үүнд л байна.
I received a letter recently from a 13-year-old boy. He said, "Dear Professor Dweck, I appreciate that your writing is based on solid scientific research, and that's why I decided to put it into practice. I put more effort into my schoolwork, into my relationship with my family, and into my relationship with kids at school, and I experienced great improvement in all of those areas. I now realize I've wasted most of my life."
Би саяхан 13-тай нэг хүүгээс захидал хүлээж авсан юм. Тэрээр хэлэхдээ, "Профессор Двэк, бүтээл тань шинжлэх ухааны судалгаан дээр суурилсанд их талархаж байна" гэсэн. Тиймээс би судалгаагаа бодит амьдралд хэрэгжүүлэхээр шийдсэн. Сурган хүмүүжлийн ажилдаа, мөн гэр бүлийн харилцаандаа, сургууль дээр хүүхдүүдтэй харилцах харилцаандаа илүү хичээл зүтгэл гаргасан. Гайхалтай үр дүнг ч харсан. Одоо би амьдралынхаа ихэнхийг дэмий өнгөрөөсөн гэдгээ ухаарч байна.
Let's not waste any more lives, because once we know that abilities are capable of such growth, it becomes a basic human right for children, all children, to live in places that create that growth, to live in places filled with "yet".
Дахиж л олон амьдралыг бүү үрцгээе! Учир нь бид хөгжлийг бий болгох тэр чадваруудыг мэддэг болсоноор үүнийг хүн төрөлхтөний үндсэн эрх болж, бүх хүүхдүүд тэрхүү хөгжлийг бий болгох орчинд амьдарч "Хараахан"-аар дүүрэн газарт торниж чадна.
Thank you.
Баярлалаа.
(Applause)
(Алга ташив)