When you walk around the place where you live, most of the times, you feel pretty safe and comfortable, right? Now imagine if there were land mines buried right here, scattered around, and you'd never know when you might step on one. That's how it is for many in my home country, Colombia. As a result of a 50-year internal armed conflict, we have an undetermined number of land mines buried throughout the countryside, affecting more than one third of the Colombian population. These anti-personnel mines are designed to maim, not to kill their targets. The logic behind this, which is awful, is that more resources are taken up caring for an injured soldier than dealing with a person who has been killed.
Als je door je woonplaats loopt, voel je je meestal veilig en op je gemak, toch? Stel je nu eens voor dat er hier landmijnen verborgen lagen, overal verspreid, en dat je er zomaar op zou kunnen trappen. Zo is het in mijn vaderland, Colombia. Als gevolg van een 50-jarige burgeroorlog liggen er een onbepaald aantal landmijnen verspreid over het platteland, waar meer dan een derde van de Colombiaanse bevolking woont. Deze antipersoonsmijnen zijn bedoeld om te verminken, niet om het slachtoffer te doden. De logica hierachter, die afschuwelijk is, is dat er meer mankracht nodig is voor het verzorgen van een gewonde soldaat, dan voor het zorgen voor een dode soldaat.
I met Adriana Rodriguez about five years ago while I was working for the Colombian government as a documentary filmmaker. During the conflict, she was forced to leave her house ... with her kids in her arms. One day, one of her neighbors was killed while he stepped on a land mine. He was actually inside an abandoned house, not outside, a house exactly like the one Adriana was forced to leave. Ever since, she has been living with the fear that she, or her children, might step on a land mine.
Ik ontmoette Adriana Rodriguez ongeveer vijf jaar geleden, toen ik voor de Colombiaanse overheid werkte als documentairemaker. Tijdens de burgeroorlog moest zij haar huis verlaten met haar kinderen in haar armen. Op een dag stierf een van haar buren toen hij op een landmijn trapte. Hij bevond zich ín een verlaten huis, niet erbuiten, precies zo'n huis als Adriana achter zich had moeten laten. Sindsdien heeft ze altijd geleefd met de angst dat zij of haar kinderen op een landmijn zouden trappen.
You know, the Colombian conflict has been running for so long that neither me nor my mom have seen our country in peace, and for someone like me, who has been living detached from all this suffering, there was only two options: either I get used to it, or I can try to change it with all my heart. And I have to admit that for almost 30 years, I was getting used to it, you know? But something changed for me when I met my wife. She is a political scientist completely passionate about the Colombian armed conflict. She helped me to understand how deeply our country has been affected by land mines and by war. We decided to come here to the United States in search of new skills that would enable us to contribute in a fair way to our society, and maybe even help heal it.
De Colombiaanse burgeroorlog heeft ondertussen zo lang geduurd dat noch ikzelf, noch mijn moeder ons land ooit in vrede heeft gezien. En voor iemand als ikzelf, die verwijderd is geweest van al dat lijden, waren er maar twee opties: of ik moest eraan wennen, of ik kon proberen met volle overtuiging verandering teweeg te brengen. Ik moet toegeven dat ik er gedurende die 30 jaar aan gewend was gaan raken. Maar dat veranderde toen ik mijn vrouw ontmoette. Ze is politicoloog en zeer bevlogen wat betreft de Colombiaanse burgeroorlog. Ze maakte me duidelijk welke enorme impact landmijnen en oorlog op ons land hebben gehad. We besloten naar de Verenigde Staten te gaan, op zoek naar nieuwe vaardigheden waarmee we op een eerlijke manier konden bijdragen aan onze samenleving en haar misschien zelfs zouden kunnen helen.
While in grad school, I started developing an augmented reality, really broad application to help military personnel to deactivate land mines more safely. During that time, I also realized that Colombia is not the only country in the world that has to worry about land mines. In fact, more than 58 countries are still contaminated with any sort of explosive device. Only in 2015, due to an escalation of war in countries like Libya, Syria, Ukraine and Yemen, the number of [land mine casualties] almost doubled, from 3,695 to 6,461 people. Imagine that. While some countries are trying to get rid of land mines, some others are increasing their use.
Toen ik studeerde, werkte ik aan een Augmented Reality, een hele algemene toepassing, waarmee militairen landmijnen veiliger kunnen uitschakelen. In die tijd werd ik me er ook van bewust dat Colombia niet het enige land ter wereld is dat met het probleem van landmijnen kampt. In meer dan 58 landen zijn nog steeds bepaalde explosieven aanwezig. In 2015 is door de intensivering van oorlogen in landen als Libië, Syrië, Oekraïne en Jemen het aantal [slachtoffers van] landmijnen bijna verdubbeld van 3.695 naar 6.461 personen. Stel je eens voor. Terwijl sommige landen proberen de landmijnen op te ruimen, gebruiken sommige andere er steeds meer.
But what happens when a conflict that involved land mines comes to an end? There are two consequences. On the one hand, the internally displaced population will start returning to their lands, and on the other hand, hidden land mines are going to start exploding more often on the civilian side. That's the reason why I decided to join the Computer Science Department at NYU, along with Professor Claudio Silva to start to develop an app called MineSafe. MineSafe uses information from the community to suggest paths that have been declared as the most transited without accident or incident caused by a land mine. These traffic patterns can also be used to determine the top priority zones to be de-mined. Almost 15 million people are living now in the countryside of Colombia. Imagine, for a moment, if we can crowdsource information from all of them to help people like Adriana and her children to find safe and reliable paths. This information can not only be used for that. This information can also help them to become more productive. Farmers will be able to find which lands have been cleared from explosive devices, and in that way, they will be able to find new, fertile grounds to start growing food again.
Maar wat gebeurt er als een conflict waarbij landmijnen werden gebruikt, over is? Dat leidt tot twee dingen. Aan de ene kant begint de ontheemde bevolking weer terug te keren naar hun grondgebieden en aan de andere kant beginnen verborgen landmijnen vaker burgers te treffen. Daarom ben ik gaan werken op de afdeling Informatica van New York University, bij professor Claudio Silva, aan de ontwikkeling van de zogenaamde MineSafe app. MineSafe werkt op basis van gegevens uit de gemeenschap en raadt wegen aan die het vaakst bereisd worden zonder dat er een ongeluk met een landmijn gebeurt. Deze verkeersgegevens kunnen ook worden gebruikt om te beslissen wat de belangrijkste zones zijn voor ontmijning. Er wonen bijna 15 miljoen mensen op het platteland van Colombia. Stel je eens voor dat we met crowdsourcing gegevens van hen allen zouden verzamelen en zo mensen als Adriana en haar kinderen kunnen helpen met het vinden van veilige en betrouwbare wegen. En die informatie kan ook anders worden gebruikt. Die informatie kan hen ook helpen om productiever te zijn. Zo kunnen boeren zien welke grond vrij is van explosieven en op die manier kunnen ze weer nieuwe, vruchtbare grond vinden om voedsel te verbouwen.
MineSafe has now a partnership with the Colombian government for the initial pilot, and we have now some connections with Cambodia and Somalia as well. This project is being funded by private money here in the United States, but we don't want to stop here. We want to go big, and we want to scale the project to every single place where land mines are still a threat.
MineSafe is een partnerschap aangegaan met de Colombiaanse overheid voor een proefproject en er zijn inmiddels ook gesprekken met Cambodja en Somalië. Het project is gefinancierd door privégeld hier in Amerika, maar we willen meer. We willen uitbreiden en we willen het project aanpassen voor iedere plaats waar landmijnen een gevaar zijn.
The Colombian armed conflict is finally coming to an end, but the consequences of years of war are still buried under our feet. We at MineSafe are working to help both people and land to find peace.
De Colombiaanse burgeroorlog is bijna afgelopen, maar de gevolgen van de jarenlange oorlog liggen nog begraven onder onze voeten. Wij van MineSafe helpen zowel mensen als landen om vrede te vinden.
Thank you.
Bedankt.
(Applause)
(Applaus)