You probably don't realize that right now, you're actually looking at something quite rare. Because I am a millennial computer scientist book author standing on a TEDx stage, and yet, I've never had a social media account. How this happened was actually somewhat random. Social media first came onto my radar when I was at college, my sophomore year of college, this is when Facebook arrived at our campus. And at the time, which was right after the first dotcom bust, I had had a dorm room business, I'd had to shut it down in the bust, and then, suddenly, this other kid from Harvard, named Mark, had this product called Facebook and people being excited about it. So in sort of a fit of somewhat immature professional jealousy, I said, "I'm not going to use this thing. I won't help this kid's business; whatever's going to amount to." As I go along my life, I look up not long later, and I see everyone I know is hooked on this thing. And from the clarity you can get when you have some objectivity, some perspective on it, I realized this seems a little bit dangerous. So I never signed up. I've never had a social media account since. So I'm here for two reasons; I want to deliver two messages. The first message I want to deliver is that even though I've never had a social media account, I'm OK, you don't have to worry. It turns out I still have friends, I still know what's going on in the world; as a computer scientist I still collaborate with people all around the world, I'm still regularly exposed serendipitously to interesting ideas, and I rarely describe myself as lacking entertainment options. So I've been OK, but I'd go even farther and say not only I am OK without social media but I think I'm actually better off. I think I'm happier, I think I find more sustainability in my life, and I think I've been more successful professionally because I don't use social media. So my second goal here on stage is try to convince more of you to believe the same thing. Let's see if I could actually convince more of you that you too would be better off if you quit social media. So, if the theme of this TEDx event is "Future Tense," I guess, in other words, this would be my vision of the future, would be one in which fewer people actually use social media. That's a big claim, I think I need to back it up. So I thought, what I would do is take the three most common objections I hear when I suggest to people that they quit social media, and then for each of these objections, I'll try to defuse the hype and see if I can actually push in some more reality. This is the first most common objection I hear. That's not a hermit, that's actually a hipster web developer down from 8th Street; I'm not sure. Hipster or hermit? Sometimes it's hard to tell. This first objection goes as follows, "Cal, social media is one of the fundamental technologies of the 21st century. To reject social media would be an act of extreme [bloodism]. It would be like riding to work on a horse or using a rotary phone. I can't take such a big stance in my life." My reaction to that objection is I think that is nonsense. Social media is not a fundamental technology. It leverages some fundamental technologies, but it's better understood as this. Which is to say, it's a source of entertainment, it's an entertainment product. The way that technologist Jaron Lanier puts it is that these companies offer you shiny treats in exchange for minutes of your attention and bites of your personal data, which can then be packaged up and sold. So to say that you don't use social media should not be a large social stance, it's just rejecting one form of entertainment for others. There should be no more controversial than saying, "I don't like newspapers, I like to get my news from magazines," or "I prefer to watch cable series, as opposed to network television series." It's not a major political or social stance to say you don't use this product. My use of the slot machine image up here also is not accidental because if you look a little bit closer at these technologies, it's not just that they're a source of entertainment but they're a somewhat unsavory source of entertainment. We now know that many of the major social media companies hire individuals called attention engineers, who borrow principles from Las Vegas casino gambling, among other places, to try to make these products as addictive as possible. That is the desired use case of these products: is that you use it in an addictive fashion because that maximizes the profit that can be extracted from your attention and data. So it's not a fundamental technology, it's just a source of entertainment, one among many, and it's somewhat unsavory if you look a little bit closer. Here's the second common objection I hear when I suggest that people quit social media. The objection goes as follows, "Cal, I can't quit social media because it is vital to my success in the 21st century economy. If I do not have a well-cultivated social media brand, people won't know who I am, people won't be able to find me, opportunities won't come my way, and I will effectively disappear from the economy." Again my reaction is once again: this objection also is nonsense. I recently published this book that draws on multiple different strands of evidence to make the point that, in a competitive 21st century economy, what the market values is the ability to produce things that are rare and are valuable. If you produce something that's rare and valuable, the market will value that. What the market dismisses, for the most part, are activities that are easy to replicate and produce a small amount of value. Well, social media use is the epitome of an easy to replicate activity that doesn't produce a lot of value; it's something that any six-year-old with a smartphone can do. By definition, the market is not going to give a lot of value to those behaviors. It's instead going to reward the deep, concentrated work required to build real skills and to apply those skills to produce things - like a craftsman - that are rare and that are valuable. To put it another way: if you can write an elegant algorithm, if you can write a legal brief that can change a case, if you can write a thousand words of prose that's going to fixate a reader right to the end; if you can look at a sea of ambiguous data and apply statistics, and pull out insights that could transform a business strategy, if you can do these type of activities which require deep work, that produce outcomes that are rare and valuable, people will find you. You will be able to write your own ticket, and build the foundation of a meaningful and successful professional life, regardless of how many Instagram followers you have. This is the third comment objection I hear when I suggest to people that they quit social media; in some sense, I think it might be one of the most important. This objection goes as follows, "Cal, maybe I agree, maybe you're right; it's not a fundamental technology. Maybe using social media is not at the core of my professional success. But, you know what? It's harmless, I have some fun on it - weird: Twitter's funny - I don't even use it that much, I'm a first adopter, it's kind of interesting to try it out, and maybe I might miss out something if I don't use it. What's the harm?" Again, I look back and I say: this objection also is nonsense. In this case, what it misses is what I think is a very important reality that we need to talk about more frankly, which is that social media brings with it multiple, well-documented, and significant harms. We actually have to confront these harms head-on when trying to make decisions about whether or not we embrace this technology and let it into our lives. One of these harms that we know this technology brings has to do with your professional success. I just argued before that the ability to focus intensely, to produce things that are rare and valuable, to hone skills the market place value on, that this is what will matter in our economy. But right before that, I argued that social media tools are designed to be addictive. The actual designed desired-use case of these tools is that you fragment your attention as much as possible throughout your waking hours; that's how these tools are designed to use. We have a growing amount of research which tells us that if you spend large portions of your day in a state of fragmented attention - large portions of your day, breaking up your attention, to take a quick glance, to just check, - "Let me quickly look at Instagram" - that this can permanently reduce your capacity for concentration. In other words, you could permanently reduce your capacity to do exactly the type of deep effort that we're finding to be more and more necessary in an increasingly competitive economy. So social media use is not harmless, it can actually have a significant negative impact on your ability to thrive in the economy. I'm especially worried about this when we look at the younger generation, which is the most saturated in this technology. If you lose your ability to sustain concentration, you're going to become less and less relevant to this economy. There's also psychological harms that are well documented that social media brings, that we do need to address. We know from the research literature that the more you use social media, the more likely you are to feel lonely or isolated. We know that the constant exposure to your friends carefully curated, positive portrayals of their life can leave you to feel inadequate, and can increase rates of depression. And something I think we're going to be hearing more about in the near future is that there's a fundamental mismatch between the way our brains are wired and this behavior of exposing yourself to stimuli with intermittent rewards throughout all of your waking hours. It's one thing to spend a couple of hours at a slot machine in Las Vegas, but if you bring one with you, and you pull that handle all day long, from when you wake up to when you go to bed: we're not wired from it. It short-circuits the brain, and we're starting to find it has actual cognitive consequences, one of them being this sort of pervasive background hum of anxiety. The canary in the coal mine for this issue is actually college campuses. If you talk to mental health experts on college campuses, they'll tell you that along with the rise of ubiquitous smartphone use and social media use among the students on the campus, came an explosion of anxiety-related disorders on those campuses. That's the canary in the coal mine. This type of behavior is a mismatch for our brain wiring and can make you feel miserable. So there's real cost to social media use; which means when you're trying to decide, "Should I use this or not?", saying it's harmless is not enough. You actually have to identify a significantly positive, clear benefit that can outweigh these potential, completely non-trivial harms. People often ask, "OK, but what is life like without social media?" That can actually be a little bit scary to think about. According to people who went through this process, there can be a few difficult weeks. It actually is like a true detox process. The first two weeks can be uncomfortable: you feel a little bit anxious, you feel like you're missing a limb. But after that, things settle down, and actually, life after social media can be quite positive. There's two things I can report back from the world of no social media use. First, it can be quite productive. I'm a professor at a research institution, I've written five books, I rarely work past 5 pm on a weekday. Part of the way I'm trying to able to pull that off is because it turns out, if you treat your attention with respect, - so you don't fragment it; you allow it to stay whole, you preserve your concentration - when it comes time to work you can do one thing after another, and do it with intensity, and intensity can be traded for time. It's surprising how much you can get done in a eight-hour day if you're able to give each thing intense concentration after another. Something else I can report back from life without social media is that outside of work, things can be quite peaceful. I often joke I'd be very comfortable being a 1930s farmer, because if you look at my leisure time, I read the newspaper while the sun comes up; I listen to baseball on the radio; I honest-to-god sit in a leather chair and read hardcover books at night after my kids go to bed. It sounds old-fashioned, but they were onto something back then. It's actually a restorative, peaceful way to actually spend your time out of work. You don't have the constant hum of stimuli, and the background hum of anxiety that comes along with that. So life without social media is really not so bad. If you pull together these threads, you see my full argument that not everyone, but certainly much more people than right now, much more people should not be using social media. That's because we can first, to summarize, discard with the main concerns that it's a fundamental technology you have to use. Nonsense: it's a slot machine in your phone. We can discard with this notion that you won't get a job without it. Nonsense: anything a six-year-old with a smartphone can do is not going to be what the market rewards. And then I emphasized the point that there's real harms with it. So it's not just harmless. You really would have to have a significant benefit before you would say this trade-off is worth it. Finally I noted, that life without social media: there's real positives associated with it. So I'm hoping that when many of you actually go through this same calculus, you'll at least consider the perspective I'm making right now, which is: many more people would be much better off if they didn't use this technology. Some of you might disagree, some of you might have scathing but accurate critiques of me and my points, and of course, I welcome all negative feedback. I just ask that you direct your comments towards Twitter. Thank you. (Applause)
Probabil nu realizați că în acest moment aveți în față ceva destul de rar întâlnit, pentru că fac parte din generația „Millenials”, sunt informatician și autor, stau pe o scenă TEDx, și nu am avut niciodată un cont pe vreo rețea de socializare. Am ajuns așa din întâmplare. Social media a ajuns prima dată în atenția mea când eram la facultate, student în anul doi, atunci a ajuns Facebook în campusul nostru. Și la acea vreme, era chiar după boom-ul „punctcom”, avusesem o afacere în camera de cămin, pe care am fost nevoit să o închid și atunci, brusc, apare un tip de la Harvard, numit Mark, cu acest produs numit Facebook, iar oamenii erau încântați de el. Astfel, într-un acces de invidie profesională imatură, am spus că nu voi folosi acest produs, nu voi sprijini afacerea acestui băiat, orice ar implica asta. Urmând cursul vieții, nu la mult timp după, observ că toți cunoscuții sunt atrași de acest lucru. Și din claritatea pe care o poți avea, atunci când ai puțină obiectivitate și perspectivă, mi-am dat seama că devine destul de periculos. Așa că nu m-am înscris niciodată. De atunci nu am avut niciun cont de social media. Sunt aici din două motive; vreau să transmit două mesaje. Primul mesaj pe care vreau să-l transmit este că, deși nu am avut un cont de social media, sunt bine, nu trebuie să vă îngrijorați. Se pare că încă am prieteni, încă știu ce se întâmplă în lume; ca om de ştiinṭă informatician, colaborez cu oameni din lumea întreagă, sunt în continuare expus unor idei interesante, și rar pot spune că duc lipsă de opțiuni de divertisment. Sunt bine, dar aș merge chiar mai departe și aș spune nu numai că sunt bine fără social media, dar sunt chiar în avantaj. Cred că sunt mai fericit, că găsesc mai multă sustenabilitate în viața mea și cred că am avut mai mult succes în plan profesional pentru că nu folosesc social media. Al doilea obiectiv al meu, aici, pe scenă, e să încerc să vă conving și pe voi să credeți același lucru. Hai să vedem dacă, într-adevăr, vă pot convinge că și vouă v-ar putea fi mai bine dacă renunțați la social media. Dacă tema acestui eveniment TEDx este „Future Tense”, cred că, altfel spus, aceasta ar fi viziunea mea pentru viitor, ar fi una în care cât mai puțini oameni ar folosi social media. E o afirmație îndrăzneață, așa că trebuie să o susțin. Așa că m-am gândit să iau trei dintre cele mai comune obiecții pe care le aud când le sugerez oamenilor să renunțe la social media, și voi încerca să demitizez fiecare dintre aceste obiecții și să văd dacă pot adăuga câteva date reale. Aceasta e prima dintre cele mai frecvente obiecții pe care le aud. Nu e un pustnic, ci un dezvoltator web hipster de pe strada nr. 8; nu sunt sigur. Hipster sau pustnic? Uneori e greu de spus. Prima obiecție e cam așa: „Cal, social media este una dintre tehnologiile fundamentale ale secolului XXI. A respinge social media ar fi un act de extremism. Ar fi ca și cum aș merge la muncă pe cal sau aș folosi telefonul cu disc. Nu pot să adopt o astfel de atitudine în viața mea.” Reacția mea la această obiecție este că e absurd. Social media nu e o tehnologie fundamentală. Influențează unele tehnologii fundamentale, dar este înțeleasă ca fiind așa ceva. Altfel spus, este o sursă de divertisment, este un produs de divertisment. Cum ar spune Jaron Lanier: aceste companii îți oferă ceva strălucitor în schimbul câtorva minute de atenție și al câtorva date personale, care pot fi împachetate și vândute. Spunând că nu folosești social media nu trebuie să aibă un mare impact social, e doar refuzarea unei forme de divertisment în favoarea alteia. Nu ar trebui să fie mai controversat decât a spune: „Nu-mi plac ziarele, îmi place să mă informez din reviste”, sau „Prefer să urmăresc seriale prin cablu, nu prin internet.” Nu e o poziție politică sau socială majoră să spui că nu folosești acest produs. Utilizarea comparației cu un joc de noroc nu este deloc întâmplătoare pentru că dacă vă uitați atent la aceste tehnologii, nu sunt doar niște forme de divertisment, ci sunt cumva niște forme de divertisment neplăcute. Știm că multe dintre marile companii de social media angajează indivizi numiți ingineri de atenție, care împrumută principii de la jocurile de noroc din Las Vegas, și din alte locuri, și încearcă să facă aceste produse cât mai dependente cu putință. Aceasta este scopul dorit ale acestor produse: să le utilizezi într-o manieră dependentă pentru maximizarea profitului care poate fi extras din atenția și din datele tale. Deci, nu e o tehnologie fundamentală, ci doar o sursă de divertisment, printre altele, și este cumva neplăcută, dacă vă uitați cu atenție. A doua obiecție frecvent auzită când le sugerez oamenilor să renunțe la social media este următoarea: „Cal, nu pot renunța la social media pentru că este vitală succesului meu în economia secolului XXI. Dacă nu am un brand social media bine pus la punct, oamenii nu vor ști cine sunt, nu mă vor putea găsi, oportunitățile nu vor veni în calea mea, iar eu voi dispărea din economie.” Reacția mea este, din nou: această obiecție este de asemenea absurdă. Recent am publicat această carte care vorbește despre diverse probe care demonstrează că economia competitivă a secolului XXI, ceea ce piața prețuiește este abilitatea de a produce lucruri care sunt rare și valoroase. Dacă produci ceva care e rar și valoros, piața va prețui acel lucru. Ceea ce piața respinge, în cea mai mare parte, sunt activitățile ușor de replicat și produc o cantitate mică de valoare. Ei bine, social media este întruchiparea unei activități ușor de replicat, care nu produce multă valoare; este ceva ce orice copil de șase ani cu un smartphone poate face. Prin definiție, piața nu va da multă valoare acestor comportamente. În schimb, va recompensa munca profundă, concentrată, necesară creării abilităților reale și aplicării acestora pentru a produce lucruri - ca un meșteșugar - care sunt rare și valoroase. În alte cuvinte: dacă poți crea un algoritm elegant, dacă poți scrie un dosar care poate schimba un caz, dacă poți scrie 1.000 de cuvinte de proză care vor reține cititorul până la capăt; dacă te poți uita la o mare de date ambigue și poți folosi statistica și extrage perspective care pot transforma o strategie de afaceri, dacă poți face aceste activități care necesită o muncă profundă, care produc rezultate rare și valoroase, atunci oamenii te vor găsi. Vei putea alege orice îți dorești și pune bazele fundației unei vieți profesionale însemnate și de succes, indiferent de câți urmăritori ai pe Instagram. Aceasta este a treia obiecție comună pe care o aud când le sugerez oamenilor să renunțe la social media; într-un fel, cred că este una dintre cele mai importante. Obiecția este următoarea: „Cal, poate sunt de acord, ai dreptate; nu e o tehnologie fundamentală. Poate utilizarea social media nu este nucleul succesului meu profesional. Dar știi ce? Este inofensivă, mă distrează - ciudat: Twitter e amuzant - Nici măcar nu o folosesc mult, îmi place să testez lucrurile noi, e interesant să o încerc, și poate pierd ceva dacă nu o utilizez. Ce-i rău în asta?” Din nou, mă uit și spun: această obiecție este... absurdă, de asemenea. În acest caz, nu are în vedere un lucru important, despre care ar trebui să vorbim mult mai sincer, acela că social media cauzează multiple, bine documentate și semnificative daune. Trebuie să confruntăm aceste daune frontal când încercăm să luăm decizii legate de acceptarea sau nu a acestor tehnologii când le lăsăm să intre în viața noastră. Una dintre aceste daune despre care știm că această tehnologie le aduce are de-a face cu succesul vostru profesional. Tocmai am demonstrat înainte că abilitatea de a te concentra intens, de a produce lucruri rare și valoroase, de a perfecționa abilități prețuite de piață, lucruri ce vor conta în economia noastră. Dar înainte de asta, am demonstrat că instrumentele social media sunt create să dea dependență. Scopul acestor instrumente este de a vă fragmenta atenția cât de mult posibil pe parcursul întregii zile; cu acest scop au fost create aceste instrumente. Există multe studii care ne spun că dacă petreci o mare parte din zi fragmentându-ți atenția - perioade mari din zi, întrerupându-ți atenția, să arunci o privire, să verifici - „Lasă-mă să arunc o privire pe Instagram”- asta poate reduce permanent capacitatea ta de concentrare. Cu alte cuvinte, ai putea reduce permanent capacitatea de a depune acel tip de efort profund pe care îl considerăm din ce în ce mai necesar într-o economie tot mai competitivă. Utilizarea social media nu e inofensivă, poate chiar avea un impact negativ semnificativ asupra abilității de a prospera în economie. Sunt în special îngrijorat de asta când mă uit la generația tânără, care este cea mai saturată în tehnologia asta. Dacă îți pierzi abilitatea de a sta concentrat, vei deveni din ce în ce mai irelevant în această economie. Există și daune psihologice bine documentate produse de social media pe care trebuie să le discutăm. Știm din literatura de specialitate că cu cât folosești social media mai mult, cu atât mai mult te vei simți singur sau izolat. Știm că expunerea constantă la viețile pozitive, perfecte și atent regizate ale prietenilor poate să te facă să te simți insuficient și să crească riscul de depresie. Și ceea ce cred că vom auzi tot mai mult în viitorul apropiat, este că există o discrepanță fundamentală în felul în care creierul nostru e construit și acest comportament de expunere la stimuli cu recompense intermitente pe tot parcursul zilei. Una e să petreci câteva ore la un automat în Las Vegas, dar dacă aduci unul cu tine și apeși mânerul toată ziua, de când te trezești până când adormi: nu suntem făcuți pentru asta. Scurtcircuitează creierul, și începem să aflăm că are consecințe cognitive, una dintre ele fiind acest murmur de fundal universal de anxietate. Primul loc unde apare această problemă e în campusurile universitare. Dacă vorbiți cu experții în sănătate mintală din campusuri, vă vor spune că odată cu creșterea utilizării smartphone-urilor și al social media printre studenții din campusuri, a existat o explozie a afecțiunilor legate de anxietate în acele campusuri. Acesta e primul avertisment. Acest tip de comportament e discrepant structurii creierului și ne face să ne simțim nefericiți. Deci există un cost real al utilizării social media; însemnând că atunci când decizi, „Ar trebui să folosesc asta sau nu?”, spunând că e inofensiv, nu e destul. Trebuie să identifici un beneficiu vizibil, semnificativ pozitiv care să depășească aceste potențiale daune, ce nu sunt neînsemnate. Oamenii adesea întreabă: „Bine, dar cum este viața fără social media?” Poate fi puțin înspăimântător să te gândești. Potrivit oamenilor care au trecut prin acest proces, pot fi câteva săptămâni dificile. E ca un adevărat proces de detoxifiere. Primele două săptămâni pot fi incomode: te simți puțin neliniștit, te simți ca și cum nu ai avea un membru. Dar după asta lucrurile se liniștesc, și, de fapt, viața fără social media poate fi destul de pozitivă. Sunt două lucruri pe care le pot prezenta din lumea fără social media. În primul rând, poate fi foarte productivă. Sunt profesor la o instituție de cercetare, am scris cinci cărți, rar lucrez după ora 17 în timpul săptămânii. În mare parte încerc să fac asta pentru că se pare că dacă îți tratezi atenția cu respect, adică nu o fragmentezi; o lași întreagă, îți păstrezi abilitatea de a te concentra, când trebuie să lucrezi poți să faci un lucru după altul cu intensitate, iar intensitatea îți economisește timp. E surprinzător cât de multe poți face într-o zi de opt ore dacă reușești să te concentrezi intens pe fiecare lucru în parte. Ce mai pot prezenta din viața fără social media este că în afara muncii lucrurile pot fi destul de pașnice. Adesea glumesc că aș fi confortabil ca fermier în anii '30, pentru că, dacă mă uit la timpul liber, citesc ziarul când soarele răsare; ascult baseball la radio; stau într-un scaun de piele și citesc cărți noaptea, după ce copiii mei adorm. Sună de modă veche, dar știau bătrânii noștri ceva în trecut. De fapt, este o modalitate relaxantă, calmă de a-ți petrece timpul liber. Nu ai constantul murmur de stimuli, și cel al anxietății care urmează. Viața fără social media nu e chiar atât de rea. Dacă pui cap la cap aceste argumente, vezi toată pledoaria: nu toată lumea, dar cu siguranță mai mulți oameni decât acum, mult mai mulți n-ar trebui să folosească social media. Pentru că, în primul rând, ca să rezumăm, putem elimina principalele îngrijorări cum că e o tehnologie fundamentală pe care trebuie s-o utilizați. Aiurea: e un aparat în telefonul vostru. Putem elimina faptul că nu vei avea o slujbă fără social media. Aiurea: orice poate face un copil de șase ani cu un smartphone nu va fi ceva ce piața prețuiește. Apoi, am subliniat faptul că produce daune reale. Deci nu e inofensivă. Trebuie să aibă un beneficiu semnificativ înainte să spui că acest schimb merită. În sfârșit, am amintit că viața fără social media are lucruri cu adevărat pozitive. Deci, sper că atunci când mulți dintre voi treceți prin același proces, cel puțin veți considera perspectiva pe care o prezint: mult mai mulți oameni ar trăi mult mai bine dacă nu ar folosi această tehnologie. Unii dintre voi poate nu sunt de acord, alții poate aveți critici dure, dar corecte legate de mine și ideile mele, și, desigur, primesc tot feedback-ul negativ. Vă rog doar să îl trimiteți pe Twitter. Vă mulțumesc! (Aplauze)