Όταν προσκλήθηκα για να δώσω αυτή την ομιλία πριν από μερικούς μήνες συζητήσαμε μια σειρά τίτλων με τους οργανωτές, όπως επίσης και πολλά διάφορα πράγματα. Όμως κανένας δεν πρότεινε αυτό το ένα, και η αιτία αυτού ήταν ότι πριν από δύο μήνες ο ιός Έμπολα εξαπλωνόταν με γεωμετρική πρόοδο σε ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές απ' ό,τι είχαμε δει μέχρι τώρα, και ο κόσμος ήταν τρομοκρατημένος, αναστατωμένος και ανήσυχος από αυτή την ασθένεια, με τρόπο που δεν έχουμε δει στη σύγχρονη ιστορία.
When I was invited to give this talk a couple of months ago, we discussed a number of titles with the organizers, and a lot of different items were kicked around and were discussed. But nobody suggested this one, and the reason for that was two months ago, Ebola was escalating exponentially and spreading over wider geographic areas than we had ever seen, and the world was terrified, concerned and alarmed by this disease, in a way we've not seen in recent history.
Όμως σήμερα, μπορώ να στέκομαι εδώ και να σας μιλώ για τη νίκη κατά του Έμπολα χάρη σε ανθρώπους που δεν έχετε ακούσει ποτέ, ανθρώπους σαν τον Πίτερ Κλέμενς, έναν λιβεριανό γιατρό που εργάζεται στην κομητεία Λόφα μια περιοχή στη Λιβερία όπου πολλοί από εσάς, πιθανώς, δεν έχετε ξανακούσει. Ο λόγος που η κομητεία Κάουντυ είναι τόσο σημαντική είναι διότι πριν από περίπου τέσσερις μήνες, όταν η επιδημία είχε μόλις ξεκινήσει να κλιμακώνεται, η κομητεία Κάουντυ ήταν ακριβώς στο κέντρο, στο επίκεντρο της επιδημίας. Εκείνη την εποχή, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα και το θεραπευτικό κέντρο εκεί έβλεπαν δεκάδες ασθενείς κάθε μέρα και αυτοί οι ασθενείς, αυτές οι κοινότητες γίνονταν όλο και πιο τρομοκρατημένες καθώς ο χρόνος περνούσε με την επίδραση αυτής της νόσου στις οικογένειες τους, στις κοινότητες, στα παιδιά και στους συγγενείς τους. Έτσι ο Πίτερ Κλέμενς ταξίδεψε 12 ώρες σε μακρύ δύσβατο δρόμο από την πρωτεύουσα Μονρόβια μέχρι την κομητεία Λόφα για να προσπαθήσει και να βοηθήσει στον έλεγχο της αυξανόμενης επιδημίας εκεί.
But today, I can stand here and I can talk to you about beating Ebola because of people whom you've never heard of, people like Peter Clement, a Liberian doctor who's working in Lofa County, a place that many of you have never heard of, probably, in Liberia. The reason that Lofa County is so important is because about five months ago, when the epidemic was just starting to escalate, Lofa County was right at the center, the epicenter of this epidemic. At that time, MSF and the treatment center there, they were seeing dozens of patients every single day, and these patients, these communities were becoming more and more terrified as time went by, with this disease and what it was doing to their families, to their communities, to their children, to their relatives. And so Peter Clement was charged with driving that 12-hour-long rough road from Monrovia, the capital, up to Lofa County, to try and help bring control to the escalating epidemic there.
Αυτό που βρήκε ο Πίτερ όταν έφτασε εκεί ήταν ο τρόμος που σας προανέφερα. Βρέθηκε με τους τοπικούς άρχοντες και ενημερώθηκε για την κατάσταση. Αυτό που έμαθε ήταν αποκαρδιωτικό. Πληροφορήθηκε για τη συμφορά και την απελπισία των ανθρώπων που προσβλήθηκαν από αυτήν την ασθένεια. Άκουσε τις σπαρακτικές ιστορίες όχι μόνο για τη ζημιά που προκάλεσε ο Έμπολα στους ανθρώπους αλλά και τον αντίκτυπο που είχε στις οικογένειες και στις κοινότητες. Άκουσε τους τοπικούς άρχοντες εκεί και αυτό που του είπαν ήταν: «Όταν τα παιδιά μας είναι άρρωστα, όταν τα παιδιά μας πεθαίνουν, δεν μπορούμε να τα κρατήσουμε τη στιγμή που θέλουμε να είμαστε κοντά τους. Όταν οι συγγενείς μας πεθαίνουν, δεν μπορούμε να τους φροντίσουμε όπως απαιτεί η παράδοση μας. Δεν μας επιτρέπεται να πλένουμε τα σώματα και να τα θάβουμε με τον τρόπο που απαιτούν οι κοινότητες και τα τελετουργικά μας». Γι' αυτό τον λόγο ήταν πολύ ταραγμένοι, πολύ ανήσυχοι καθώς ολόκληρη η επιδημία εξελισσόταν μπροστά τους.
And what Peter found when he arrived was the terror that I just mentioned to you. So he sat down with the local chiefs, and he listened. And what he heard was heartbreaking. He heard about the devastation and the desperation of people affected by this disease. He heard the heartbreaking stories about not just the damage that Ebola did to people, but what it did to families and what it did to communities. And he listened to the local chiefs there and what they told him -- They said, "When our children are sick, when our children are dying, we can't hold them at a time when we want to be closest to them. When our relatives die, we can't take care of them as our tradition demands. We are not allowed to wash the bodies to bury them the way our communities and our rituals demand. And for this reason, they were deeply disturbed, deeply alarmed and the entire epidemic was unraveling in front of them. People were turning on the healthcare workers who had come,
Οι άνθρωποι στρέφονταν εναντίον των εργαζομένων υγείας που ήρθαν, τους ήρωες που προσπαθούσαν να βοηθήσουν στη διάσωση της κοινότητας, να βοηθήσουν στο έργο της, χωρίς όμως να έχουν πρόσβαση σε αυτήν. Τότε ο Πίτερ εξήγησε στους άρχοντες τι συνέβαινε. Οι άρχοντες τον άκουσαν κι αυτοί με τη σειρά τους. Ο Πίτερ εξήγησε τι ήταν ο Έμπολα, τι ήταν αυτή η ασθένεια. Εξήγησε τι έκανε στις κοινότητες τους. Εξήγησε επίσης ότι ο Έμπολα απειλεί οτιδήποτε αντανακλά στην ανθρώπινη φύση. Ο Έμπολα σημαίνει πως δεν μπορείτε να κρατήσετε τα παιδιά σας όπως πριν. Δεν μπορείτε να κάψετε τους νεκρούς σας όπως πριν. Πρέπει να εμπιστευτείτε αυτούς τους ανθρώπους με τις διαστημικές στολές να το κάνουν αυτοί για σας.
the heroes who had come to try and help save the community, to help work with the community, and they were unable to access them. And what happened then was Peter explained to the leaders. The leaders listened. They turned the tables. And Peter explained what Ebola was. He explained what the disease was. He explained what it did to their communities. And he explained that Ebola threatened everything that made us human. Ebola means you can't hold your children the way you would in this situation. You can't bury your dead the way that you would. You have to trust these people in these space suits to do that for you. And ladies and gentlemen, what happened then was rather extraordinary:
Κυρίες και κύριοι, αυτό που επακολούθησε ήταν εντυπωσιακό. Η κοινότητα, οι εργαζόμενοι υγείας και ο Πίτερ έκατσαν μαζί κάτω και έκαναν ένα καινούργιο σχέδιο ελέγχου του ιού Έμπολα στην κομητεία Λόφα. Ο λόγος που αυτή είναι μια σημαντική ιστορία, κυρίες και κύριοι, είναι πως σήμερα, σε αυτή την κομητεία, η οποία είναι το κέντρο της επιδημίας, το παρακολουθείτε, το διαβάζετε στις εφημερίδες, το βλέπετε στις τηλεοράσεις, σήμερα στην κομητεία Λόφα, εδώ και σχεδόν οκτώ εβδομάδες, δεν υπάρχει κανένα κρούσμα του ιού Έμπολα. (Χειροκρότημα)
The community and the health workers, Peter, they sat down together and they put together a new plan for controlling Ebola in Lofa County. And the reason that this is such an important story, ladies and gentlemen, is because today, this county, which is right at the center of this epidemic you've been watching, you've been seeing in the newspapers, you've been seeing on the television screens, today Lofa County is nearly eight weeks without seeing a single case of Ebola. (Applause)
Αυτό προφανώς δεν σημαίνει πως η δουλειά ολοκληρώθηκε. Υπάρχει ακόμα τεράστιος κίνδυνος να υπάρξουν πρόσθετα κρούσματα. Όμως αυτό που διδασκόμαστε είναι ότι ο ιός Έμπολα μπορεί να ηττηθεί. Αυτό είναι το βασικό ζήτημα. Ακόμα και σε αυτή την κλίμακα, ακόμα και με αυτή τη ραγδαία αύξηση που είδαμε σε αυτό το περιβάλλον, γνωρίζουμε τώρα ότι ο Έμπολα μπορεί να ηττηθεί. Όταν οι κοινότητες συνασπίζονται και δουλεύουν με το νοσηλευτικό προσωπικό τότε η νόσος αυτή μπορεί να σταματήσει. Αλλά πώς ο ιός Έμπολα έφτασε αρχικά στην κομητεία Λόφα;
Now, this doesn't mean that the job is done, obviously. There's still a huge risk that there will be additional cases there. But what it does teach us is that Ebola can be beaten. That's the key thing. Even on this scale, even with the rapid kind of growth that we saw in this environment here, we now know Ebola can be beaten. When communities come together with health care workers, work together, that's when this disease can be stopped. But how did Ebola end up in Lofa County in the first place?
Γι' αυτό θα πρέπει να γυρίσουμε 12 μήνες πίσω, στην έναρξη της επιδημίας. Όπως γνωρίζετε οι περισσότεροι από εσάς, ο ιός πέρασε απαρατήρητος δεν ανιχνεύτηκε για τρεις ή τέσσερις μήνες από την έναρξή του. Αυτό συνέβη γιατί δεν ήταν νόσος της δυτικής Αφρικής, είναι νόσος της κεντρικής Αφρικής, μισή ήπειρο πιο πέρα. Οι άνθρωποι δεν είχαν ξαναδεί την ασθένεια ούτε το νοσηλευτικό προσωπικό. Δεν γνώριζαν με τι είχαν να κάνουν, και αυτό έκανε την κατάσταση ακόμα πιο πολύπλοκη, ο ίδιος ο ιός προκαλούσε ένα σύμπτωμα, μια κλινική εικόνα που δεν ήταν η συνηθισμένη της ασθένειας. Έτσι οι άνθρωποι δεν αναγνώριζαν καν την ασθένεια, άνθρωποι που γνώριζαν τον ιό Έμπολα. Γι' αυτό τον λόγο δεν μπορούσε να ανιχνευτεί για κάποιο διάστημα. Όμως, αντίθετα με τη δημόσια πεποίθηση μερικές φορές αυτές τις μέρες,
Well, for that, we have to go back 12 months, to the start of this epidemic. And as many of you know, this virus went undetected, it evaded detection for three or four months when it began. That's because this is not a disease of West Africa, it's a disease of Central Africa, half a continent away. People hadn't seen the disease before; health workers hadn't seen the disease before. They didn't know what they were dealing with, and to make it even more complicated, the virus itself was causing a symptom, a type of a presentation that wasn't classical of the disease. So people didn't even recognize the disease, people who knew Ebola. For that reason it evaded detection for some time, But contrary to public belief sometimes these days,
μόλις ο ιός εντοπίστηκε, υπήρξε άμεσο κύμα υποστήριξης. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έστησαν αμέσως ένα κέντρο θεραπείας ιού Έμπολα, όπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε, στην περιοχή, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν εκατοντάδες ανθρώπους κατά τη διάρκεια των δύο επόμενων μηνών ώστε να είναι σε θέση να εντοπίσουν τον ιό. Το πρόβλημα, κυρίες και κύριοι, είναι ότι μέχρι τότε αυτός ο ιός, γνωστός τώρα ως ιός Έμπολα, είχε εξαπλωθεί κατά πολύ. Είχε ήδη ξεπεράσει μία από τις μεγαλύτερες ανταποκρίσεις που είχε στηθεί μέχρι σήμερα για ένα ξέσπασμα του ιού Έμπολα. Μέχρι τα μέσα της χρονιάς, όχι μόνο η Γουινέα, αλλά τώρα η Σιέρα Λεόνε και η Λιβερία ήταν επίσης μολυσμένες.
once the virus was detected, there was a rapid surge in of support. MSF rapidly set up an Ebola treatment center, as many of you know, in the area. The World Health Organization and the partners that it works with deployed eventually hundreds of people over the next two months to be able to help track the virus. The problem, ladies and gentlemen, is by then, this virus, well known now as Ebola, had spread too far. It had already outstripped what was one of the largest responses that had been mounted so far to an Ebola outbreak. By the middle of the year, not just Guinea but now Sierra Leone and Liberia were also infected.
Καθώς ο ιός εξαπλωνόταν γεωγραφικά οι αριθμοί αυξάνονταν, αυτή τη στιγμή, όχι μόνο εκατοντάδες άνθρωποι έχουν μολυνθεί και πεθαίνουν από την ασθένεια, αλλά το σημαντικότερο, οι ανταποκριτές πρώτης γραμμής, οι άνθρωποι που είχαν πάει να βοηθήσουν, το νοσηλευτικό προσωπικό, οι άλλοι ανταποκριτές, νοσούσαν και πέθαναν επίσης κατά δεκάδες. Οι πρόεδροι αυτών των χωρών αναγνώρισαν την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Συναντήθηκαν αμέσως και συμφώνησαν σε μια από κοινού δράση, συγκρότησαν ένα κοινό κέντρο έκτακτης ανάγκης στο Κονακρί όπου προσπαθούν να συνεργαστούν για να τερματίσουν την ασθένεια και να εφαρμόσουν τις στρατηγικές που προαναφέραμε. Αλλά αυτό που συνέβη μετά ήταν κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί με τον ιό Έμπολα.
As the virus was spreading geographically, the numbers were increasing and at this time, not only were hundreds of people infected and dying of the disease, but as importantly, the front line responders, the people who had gone to try and help, the health care workers, the other responders were also sick and dying by the dozens. The presidents of these countries recognized the emergencies. They met right around that time, they agreed on common action and they put together an emergency joint operation center in Conakry to try and work together to finish this disease and get it stopped, to implement the strategies we talked about. But what happened then was something we had never seen before with Ebola.
Αυτό που συνέβη μετά ήταν ότι ο ιός, ή κάποιος άρρωστος με τον ιό, επιβιβάστηκε σε ένα αεροπλάνο, πέταξε σε μια άλλη χώρα και για πρώτη φορά είδαμε ότι σε άλλη μακρινή χώρα ο ιός εξαπλωνόταν ξανά. Αυτή τη στιγμή βρισκόταν στη Νιγηρία στην πυκνοκατοικημένη μητρόπολη, το Λάγος, με πληθυσμό 21 εκατομμύρια ανθρώπων. Τώρα ο ιός ήταν σε αυτό το περιβάλλον. Όπως θα περιμένατε, υπήρξε διεθνής συναγερμός, διεθνής ανησυχία σε μια κλίμακα που δεν είχαμε δει τα τελευταία χρόνια, προκαλούμενη από μια ασθένεια όπως αυτή. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συγκρότησε αμέσως ομάδα εμπειρογνώμων, εξέτασε την κατάσταση και κήρυξε διεθνή κατάσταση ανάγκης. Με αυτό τον τρόπο η προσδοκία θα ήταν ότι θα υπήρχε ένα τεράστιο κύμα παγκόσμιας συνδρομής για να βοηθήσει αυτές τις χώρες, που βρίσκονταν σε τόσο μεγάλο πρόβλημα και ανησυχία εκείνη τη στιγμή. Όμως αυτό που είδαμε ήταν κάτι πολύ διαφορετικό.
What happened then was the virus, or someone sick with the virus, boarded an airplane, flew to another country, and for the first time, we saw in another distant country the virus pop up again. This time it was in Nigeria, in the teeming metropolis of Lagos, 21 million people. Now the virus was in that environment. And as you can anticipate, there was international alarm, international concern on a scale that we hadn't seen in recent years caused by a disease like this. The World Health Organization immediately called together an expert panel, looked at the situation, declared an international emergency. And in doing so, the expectation would be that there would be a huge outpouring of international assistance to help these countries which were in so much trouble and concern at that time. But what we saw was something very different.
Υπήρξε εν μέρει μεγάλη ανταπόκριση. Ένας αριθμός χωρών ήρθαν να βοηθήσουν -- πολλές Μ.Κ.Ο. και άλλοι, όπως γνωρίζετε, όμως την ίδια στιγμή το αντίθετο συνέβη σε πολλές περιοχές. Ο συναγερμός κλιμακώθηκε και πολύ σύντομα αυτές οι χώρες δεν λάμβαναν την υποστήριξη που χρειάζονταν και απομονώνονταν συνεχώς. Αυτό που είδαμε ήταν ότι οι εμπορικές αεροπορικές εταιρείες άρχισαν να πετούν σε αυτές τις χώρες και άνθρωποι που δεν είχαν εκτεθεί ποτέ τους στον ιό δεν τους επιτρέπονταν πλέον να ταξιδέψουν. Αυτό προκάλεσε προβλήματα προφανώς, όχι μόνο στις ίδιες τις χώρες αλλά επίσης και στην ανταπόκριση. Οι οργανισμοί που προσπαθούσαν να φέρουν ανθρώπους, ώστε να βοηθήσουν να ανταποκριθούν στην επιδημία δεν μπορούσαν να τους φέρουν αεροπορικώς, δεν μπορούσαν να τους μεταφέρουν στις χώρες ώστε να βοηθήσουν. Σε αυτή την κατάσταση, κυρίες και κύριοι, ένας ιός όπως ο Έμπολα αποκτά πλεονέκτημα. Αυτό που είδαμε έπειτα ήταν κάτι που επίσης δεν είχαμε ξαναδεί. Όχι μόνο ο ιός συνεχίζει σε μέρη όπου οι άνθρωποι είναι ήδη μολυσμένοι αλλά μετά άρχισε να εξαπλώνεται,
There was some great response. A number of countries came to assist -- many, many NGOs and others, as you know, but at the same time, the opposite happened in many places. Alarm escalated, and very soon these countries found themselves not receiving the support they needed, but increasingly isolated. What we saw was commercial airlines [stopped] flying into these countries and people who hadn't even been exposed to the virus were no longer allowed to travel. This caused not only problems, obviously, for the countries themselves, but also for the response. Those organizations that were trying to bring people in, to try and help them respond to the outbreak, they could not get people on airplanes, they could not get them into the countries to be able to respond. In that situation, ladies and gentleman, a virus like Ebola takes advantage. And what we saw then was something also we hadn't seen before. Not only did this virus continue in the places where they'd already become infected, but then it started to escalate
και είδαμε τον αριθμό περιπτώσεων που βλέπετε εδώ, κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί ποτέ πριν σε τέτοια κλίμακα, μια εκθετική αύξηση των κρουσμάτων από τον ιό Έμπολα, όχι μόνο σε αυτές τις χώρες ή τις περιοχές που έχουν ήδη μολυνθεί αλλά επίσης και σε περιοχές πιο βαθιά σε αυτές τις χώρες. Κυρίες και κύριοι, αυτή ήταν μία από τις πιο ανησυχητικές διεθνείς επείγουσες καταστάσεις στη δημόσια υγεία που έχουμε δει ποτέ. Αυτό που συνέβη έπειτα, πολλοί από εσάς το είδατε στις τηλεοράσεις, το διαβάσατε στις εφημερίδες, ήταν ότι το σύστημα υγείας άρχισε να καταρρέει κάτω από το βάρος της επιδημίας.
and we saw the case numbers that you see here, something we'd never seen before on such a scale, an exponential increase of Ebola cases not just in these countries or the areas already infected in these countries but also spreading further and deeper into these countries. Ladies and gentleman, this was one of the most concerning international emergencies in public health we've ever seen. And what happened in these countries then, many of you saw, again, on the television, read about in the newspapers, we saw the health system start to collapse under the weight of this epidemic.
Είδαμε ότι τα σχολεία άρχισαν να κλείνουν, οι αγορές να μην ανοίγουν πλέον, να μην λειτουργούν πλέον με τον τρόπο που θα έπρεπε σε αυτές τις χώρες. Είδαμε ότι η παραπληροφόρηση και οι παρανοήσεις άρχισαν να εξαπλώνονται ακόμα γρηγορότερα στις κοινότητες που τρομοκρατήθηκαν ακόμα περισσότερο σχετικά με την κατάσταση. Άρχισαν να αποφεύγουν τους ανθρώπους με τις διαστημικές στολές, όπως έλεγαν, που είχαν έρθει για να τους βοηθήσουν. Έπειτα αυτή η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο. Οι χώρες χρειάστηκε να κηρύξουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Μεγάλοι πληθυσμοί σε κάποιες περιοχές χρειάστηκε να τεθούν σε καραντίνα και μετά ξέσπασαν ταραχές. Ήταν μια πάρα πολύ τρομακτική κατάσταση. Σε όλον το κόσμο πολλοί άνθρωποι άρχισαν να αναρωτιούνται: Μπορούμε ποτέ να σταματήσουμε τον Έμπολα όταν αρχίσει να εξαπλώνεται έτσι; Άρχισαν να αναρωτιούνται: Πόσο καλά γνωρίζουμε πραγματικά αυτόν τον ιό;
We saw the schools begin to close, markets no longer started, no longer functioned the way that they should in these countries. We saw that misinformation and misperceptions started to spread even faster through the communities, which became even more alarmed about the situation. They started to recoil from those people that you saw in those space suits, as they call them, who had come to help them. And then the situation deteriorated even further. The countries had to declare a state of emergency. Large populations needed to be quarantined in some areas, and then riots broke out. It was a very, very terrifying situation. Around the world, many people began to ask, can we ever stop Ebola when it starts to spread like this? And they started to ask, how well do we really know this virus?
Η πραγματικότητα είναι ότι δεν γνωρίζουμε τον Έμπολα πολύ καλά. Είναι μια σχετικά πρόσφατη ασθένεια από την άποψη το τι γνωρίζουμε γι' αυτήν. Γνωρίζουμε την ασθένεια μόνο 40 χρόνια, από τότε που πρωτοεμφανίστηκε στην κεντρική Αφρική, το 1976. Αλλά, παρόλα αυτά, γνωρίζουμε πολλά πράγματα: Γνωρίζουμε ότι ο ιός επιβιώνει πιθανώς σε ένα είδος νυχτερίδας. Γνωρίζουμε ότι πιθανότατα εισέρχεται στον ανθρώπινο πληθυσμό όταν ερχόμαστε σε επαφή με ένα άγριο ζώο το οποίο έχει μολυνθεί από τον ιό και πιθανότατα να νοσεί από αυτόν. Έπειτα γνωρίζουμε ότι ο ιός εξαπλώνεται από άτομο σε άτομο μέσω μολυσμένων σωματικών υγρών. Και όπως έχετε όλοι δει, γνωρίζουμε την τρομακτική ασθένεια που κατόπιν προσβάλλει τους ανθρώπους, όπου βλέπουμε ότι αυτή η ασθένεια προκαλεί υψηλούς πυρετούς, διάρροια, εμετό και στη συνέχεια, δυστυχώς στο 70% των περιστατικών και άνω, θάνατο. Αυτή είναι μια πολύ επικίνδυνη, εξουθενωτική και θανάσιμη ασθένεια. Όμως, παρότι δεν ξέρουμε την ασθένεια για ένα ιδιαίτερα μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν ξέρουμε τα πάντα γι' αυτήν, γνωρίζουμε πώς να τη σταματήσουμε. Υπάρχουν τέσσερα πράγματα ζωτικής σημασίας για να σταματήσουμε τον Έμπολα.
The reality is we don't know Ebola extremely well. It's a relatively modern disease in terms of what we know about it. We've known the disease only for 40 years, since it first popped up in Central Africa in 1976. But despite that, we do know many things: We know that this virus probably survives in a type of a bat. We know that it probably enters a human population when we come in contact with a wild animal that has been infected with the virus and probably sickened by it. Then we know that the virus spreads from person to person through contaminated body fluids. And as you've all seen, we know the horrific disease that it then causes in humans, where we see this disease cause severe fevers, diarrhea, vomiting, and then unfortunately, in 70 percent of the cases or often more, death. This is a very dangerous, debilitating, and deadly disease. But despite the fact that we've not known this disease for a particularly long time, and we don't know everything about it, we do know how to stop this disease. There are four things that are critical to stopping Ebola.
Πρώτον και κύριον, οι κοινότητες πρέπει να κατανοήσουν την ασθένεια, πρέπει να κατανοήσουν πώς εξαπλώνεται και με ποιο τρόπο την σταματάς. Έπειτα πρέπει να διαθέτουμε συστήματα τα οποία να μπορούν να βρούν κάθε μεμονωμένο περιστατικό, κάθε επαφή αυτών των περιστατικών και να ξεκινούν την παρακολουθούν την αλυσίδα μετάδοσης ώστε να σταματήσουν την μετάδοση. Πρέπει να έχουμε θεραπευτικά κέντρα, εξειδικευμένα κέντρα θεραπείας Έμπολα,
First and foremost, the communities have got to understand this disease, they've got to understand how it spreads and how to stop it. And then we've got to be able to have systems that can find every single case, every contact of those cases, and begin to track the transmission chains so that you can stop transmission. We have to have treatment centers, specialized Ebola treatment centers, where the workers can be protected
όπου οι εργαζόμενοι να μπορούν να προστατευτούν καθώς προσπαθούν να παρέχουν υποστήριξη στους ανθρώπους που είναι μολυσμένοι ώστε έτσι αυτοί να επιβιώνουν από την ασθένεια. Στη συνέχεια, για όσους πεθαίνουν πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι υπάρχει μια ασφαλής και ταυτόχρονα αξιοπρεπής ταφή έτσι ώστε να μην υπάρχει συνάμα εξάπλωση εκείνη τη στιγμή. Έτσι γνωρίζουμε πώς να σταματήσουμε τον Έμπολα, αυτές οι στρατηγικές λειτουργούν, κυρίες και κύριοι. Ο ιός σταμάτησε στη Νιγηρία με αυτές τις τέσσερις στρατηγικές όπου οι άνθρωποι προφανώς τις εφαρμόζουν.
as they try to provide support to the people who are infected, so that they might survive the disease. And then for those who do die, we have to ensure there is a safe, but at the same time dignified, burial process, so that there is no spread at that time as well. So we do know how to stop Ebola, and these strategies work, ladies and gentlemen. The virus was stopped in Nigeria by these four strategies and the people implementing them, obviously.
Σταμάτησε στη Σενεγάλη όπου είχε εξαπλωθεί όπως επίσης και στις άλλες χώρες οι οποίες επλήγησαν από τον ιό σε αυτή την επιδημία. Έτσι δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αυτές οι στρατηγικές πράγματι λειτουργούν. Το μεγάλο ερώτημα ήταν κατά πόσο αυτές οι στρατηγικές θα μπορούσαν να λειτουργήσουν σε αυτή τη κλίμακα, σε αυτή την κατάσταση, με τόσο πολλές πληγείσες χώρες από αυτού του είδους τη ραγδαία ανάπτυξη που είδαμε. Αυτό ήταν το ερώτημα που μας απασχολούσε πριν από δύο με τρεις μήνες. Σήμερα γνωρίζουμε την απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Γνωρίζουμε την απάντηση λόγω του εξαιρετικού έργου
It was stopped in Senegal, where it had spread, and also in the other countries that were affected by this virus, in this outbreak. So there's no question that these strategies actually work. The big question, ladies and gentlemen, was whether these strategies could work on this scale, in this situation, with so many countries affected with the kind of exponential growth that you saw. That was the big question that we were facing just two or three months ago. Today we know the answer to that question. And we know that answer because of the extraordinary work
μιας απίστευτης ομάδας από Μ.Κ.Ο., κυβερνήσεων, τοπικών αρχόντων, αντιπροσωπειών του ΟΗΕ και πολλών ανθρωπιστικών και άλλων οργανισμών που εντάχθηκαν στον αγώνα κατά του Έμπολα στη δυτική Αφρική. Αλλά αυτό που χρειάστηκε να γίνει εκεί ήταν λίγο διαφορετικό. Αυτές οι χώρες πήραν τις στρατηγικές που μόλις σας έδειξα, την εμπλοκή της κοινότητας, την εύρεση περιστατικού, τον εντοπισμό επαφών, κ.α.
of an incredible group of NGOs, of governments, of local leaders, of U.N. agencies and many humanitarian and other organizations that came and joined the fight to try and stop Ebola in West Africa. But what had to be done there was slightly different. These countries took those strategies I just showed you; the community engagement, the case finding, contact tracing, etc.,
και τα άλλαξαν άρδην. Υπήρχε τόσο μεγάλη εξάπλωση που την προσέγγισαν διαφορετικά. Αυτό που αποφάσισαν να κάνουν ήταν αρχικά να επιβραδύνουν την επιδημία με την ταχεία κατασκευή όσο περισσότερων κρεβατιών ήταν δυνατόν στα εξειδικευμένα κέντρα θεραπείας έτσι ώστε να σταματήσουν την εξάπλωση της ασθένειας από τους μολυσμένους. Δημιούργησαν πολύ γρήγορα πάρα πολλές ομάδες ταφής ώστε να χειριστούν με ασφάλεια τους νεκρούς, έτσι θα επιβράδυναν την επιδημία, για να δουν αν η κατάσταση μπορούσε να ελεγχθεί με τη χρήση αυτής της κλασσικής προσέγγισης, της εύρεσης περιστατικού και της παρακολούθησης επαφής. Όταν πήγα στη δυτική Αφρική πριν από περίπου τρεις μήνες, όταν ήμουν εκεί, αυτό που είδα ήταν εξαιρετικό. Είδα προέδρους να ανοίγουν οι ίδιοι επιχειρησιακά κέντρα εκτάκτου ανάγκης εναντίον του Έμπολα έτσι ώστε να μπορούν προσωπικά να συντονίσουν και να υποστηρίξουν αυτό το κύμα διεθνούς υποστήριξης που προσπαθεί να σταματήσει την ασθένεια. Είδαμε ένοπλες δυνάμεις των χωρών αυτών αλλά και δυνάμεις από πολύ μακρυά να βοηθούν στην κατασκευή των κέντρων θεραπείας Έμπολα τα οποία θα χρησιμοποιούνταν για την απομόνωση των αρρώστων. Είδαμε το κίνημα του Ερυθρού Σταυρού να εργάζεται εκεί μαζί με άλλες οργανώσεις καθοδηγώντας τις κοινότητες ώστε να θάβουν με ασφάλεια τους νεκρούς τους οι ίδιοι με έναν αξιοπρεπή τρόπο. Είδαμε τις υπηρεσίες του ΟΗΕ, το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα, να δημιουργούν μια τεράστια αερογέφυρα όπου θα μπορούν να στέλνουν ανταποκριτές γρήγορα σε κάθε περιοχή αυτών των χωρών ώστε να είναι σε θέση να εφαρμόσουν τις στρατηγικές που μόλις σας ανέφερα. Αυτό που είδαμε, το οποίο ήταν πιθανώς το πιο εντυπωσιακό, ήταν το απίστευτο έργο από τις κυβερνήσεις,
and they turned them on their head. There was so much disease, they approached it differently. What they decided to do was they would first try and slow down this epidemic by rapidly building as many beds as possible in specialized treatment centers so that they could prevent the disease from spreading from those were infected. They would rapidly build out many, many burial teams so that they could safely deal with the dead, and with that, they would try and slow this outbreak to see if it could actually then be controlled using the classic approach of case finding and contact tracing. And when I went to West Africa about three months ago, when I was there what I saw was extraordinary. I saw presidents opening emergency operation centers themselves against Ebola so that they could personally coordinate and oversee and champion this surge of international support to try and stop this disease. We saw militaries from within those countries and from far beyond coming in to help build Ebola treatment centers that could be used to isolate those who were sick. We saw the Red Cross movement working with its partner agencies on the ground there to help train the communities so that they could actually safely bury their dead in a dignified manner themselves. And we saw the U.N. agencies, the World Food Program, build a tremendous air bridge that could get responders to every single corner of these countries rapidly to be able to implement the strategies that we just talked about. What we saw, ladies and gentlemen, which was probably most impressive, was this incredible work by the governments,
από τους ηγέτες σε αυτές τις χώρες μαζί με τις κοινότητες να προσπαθούν να διασφαλίσουν ότι οι άνθρωποι κατανόησαν την ασθένεια, κατανόησαν τα εξαιρετικά πράγματα που θα πρέπει να κάνουν ώστε να σταματήσουν τον Έμπολα. Και σαν αποτέλεσμα, κυρίες και κύριοι, είδαμε κάτι που δεν γνωρίζαμε δύο με τρεις μήνες νωρίτερα αν θα ήταν εφικτό ή όχι. Αυτό που είδαμε ήταν αυτό που βλέπετε τώρα σε αυτό το διάγραμμα, όταν κάναμε απολογισμό την 1η Δεκεμβρίου. Αυτό που είδαμε θα μπορούσε να κάμψει την καμπύλη, να το πω έτσι, να αλλάξει αυτήν την εκθετική αύξηση και να μας δώσει ξανά κάποια ελπίδα στην ικανότητα να ελέγξουμε αυτό το ξέσπασμα. Γι' αυτό τον λόγο, κυρίες και κύριοι, δεν υπάρχει απολύτως καμιά αμφιβολία πλέον ότι μπορούμε να προλάβουμε την επιδημία στην Αφρική και να νικήσουμε τον Έμπολα. Το μεγάλο ερώτημα όμως που έκαναν πολλοί άνθρωποι ακόμα και όταν είδαν την καμπύλη,
by the leaders in these countries, with the communities, to try to ensure people understood this disease, understood the extraordinary things they would have to do to try and stop Ebola. And as a result, ladies and gentlemen, we saw something that we did not know only two or three months earlier, whether or not it would be possible. What we saw was what you see now in this graph, when we took stock on December 1. What we saw was we could bend that curve, so to speak, change this exponential growth, and bring some hope back to the ability to control this outbreak. And for this reason, ladies and gentlemen, there's absolutely no question now that we can catch up with this outbreak in West Africa and we can beat Ebola. The big question, though, that many people are asking, even when they saw this curve, they said,
είναι «Περιμένετε μια στιγμή- είναι υπέροχο που την επιβραδύνουμε αλλά μπορούμε να την εξαλείψουμε;» Έχουμε ήδη απαντήσει αυτή την ερώτηση, στην αρχή αυτής της ομιλίας όταν αναφέρθηκα στην κομητεία Λόφα της Λιβερίας. Σας είπα την ιστορία του πώς στην κομητεία Λόφα δημιούργησαν τις συνθήκες λόγω των οποίων δεν έχουμε δει τον Έμπολα για οκτώ εβδομάδες. Όμως υπάρχουν παρόμοιες ιστορίες και από άλλες χώρες. Από το Γκέκεντου στη Γουινέα, την πρώτη περιοχή όπου διαγνώστηκε το πρώτο περιστατικό Έμπολα. Έχουμε δει πάρα πολύ λίγα περιστατικά το τελευταίο δίμηνο, κι εδώ στην Κενέμα της Σιέρα Λεόνε, άλλη περιοχή του επίκεντρου της επιδημίας,
"Well, hang on a minute -- that's great you can slow it down, but can you actually drive it down to zero?" We already answered that question back at the beginning of this talk, when I spoke about Lofa County in Liberia. We told you the story how Lofa County got to a situation where they have not seen Ebola for eight weeks. But there are similar stories from the other countries as well. From Gueckedou in Guinea, the first area where the first case was actually diagnosed. We've seen very, very few cases in the last couple of months, and here in Kenema, in Sierra Leone, another area in the epicenter,
δεν έχουμε δει τον ιό για περισσότερο από δύο εβδομάδες - είναι πολύ νωρίς προφανώς για να κηρύξουμε νίκη, αλλά οι ενδείξεις δείχνουν ότι όχι μόνο μπορούμε να ανταποκριθούμε φτάνοντας την ασθένεια αλλά ότι αυτή η ασθένεια μπορεί να εξαλειφθεί τελείως. Η πρόκληση τώρα βέβαια είναι να το πετύχουμε στην απαιτούμενη κλίμακα συνολικά σε αυτές τις τρεις χώρες, και αυτό είναι μια τεράστια πρόκληση.
we have not seen the virus for more than a couple of weeks -- way too early to declare victory, obviously, but evidence, ladies and gentlemen, not only can the response catch up to the disease, but this disease can be driven to zero. The challenge now, of course, is doing this on the scale needed right across these three countries, and that is a huge challenge.
Διότι όταν ασχολούμαστε με κάτι για τόσο καιρό σε τέτοια κλίμακα δύο μεγάλοι κίνδυνοι έρχονται να συνταχθούν με τον ιό. Ο πρώτος από αυτούς είναι ο εφησυχασμός, ο κίνδυνος ότι καθώς η καμπύλη της ασθένειας αρχίζει να κάμπτεται τα ΜΜΕ στρέφονται αλλού, ο κόσμος στρέφεται αλλού. Ο εφησυχασμός είναι πάντα ένας κίνδυνος. Ο άλλος κίνδυνος βέβαια είναι όταν έχετε εργαστεί τόσο σκληρά για τόσο μεγάλο διάστημα και κοιμηθήκατε τόσο λίγες ώρες κατά την διάρκεια των προηγούμενων μηνών
Because when you've been at something for this long, on this scale, two other big threats come in to join the virus. The first of those is complacency, the risk that as this disease curve starts to bend, the media look elsewhere, the world looks elsewhere. Complacency always a risk. And the other risk, of course, is when you've been working so hard for so long, and slept so few hours over the past months,
είστε κουρασμένοι, είστε εξαντλημένοι, κι αυτοί οι νέοι κίνδυνοι αρχίζουν να υπεισέρχονται την ανταπόκριση. Κυρίες και κύριοι, μπορώ να σας πω ότι μόλις επέστρεψα από τη δυτική Αφρική. Οι άνθρωποι αυτών των χωρών, οι ηγέτες αυτών των χωρών, δεν είναι εφησυχασμένοι. Θέλουν να εξαλείψουν τελείως τον Έμπολα στις χώρες τους. Αυτοί οι άνθρωποι, ναι, είναι κουρασμένοι αλλά δεν είναι εξαντλημένοι. Έχουν την ενέργεια, το θάρρος και τη δύναμη για να τερματίσουν αυτή την κατάσταση. Αυτό που χρειάζονται, κυρίες και κύριοι, σε αυτό το σημείο είναι η αμέριστη υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας,
people are tired, people become fatigued, and these new risks start to creep into the response. Ladies and gentlemen, I can tell you today I've just come back from West Africa. The people of these countries, the leaders of these countries, they are not complacent. They want to drive Ebola to zero in their countries. And these people, yes, they're tired, but they are not fatigued. They have an energy, they have a courage, they have the strength to get this finished. What they need, ladies and gentlemen, at this point, is the unwavering support of the international community,
να σταθεί μαζί τους, να τους ενισχύσει και να φέρει τώρα ακόμα περισσότερη υποστήριξη ώστε να ολοκληρώσουν τη δουλειά. Διότι ο τερματισμός του Έμπολα αυτή τη στιγμή σημαίνει ότι ανακτούν την υπεροχή εναντίον του ιού και ξεκινούν να τον κυνηγούν. Θυμηθείτε ότι αυτός ο ιός, ή καλύτερα, αυτή η κρίση ξεκίνησε με ένα περιστατικό και πρόκειται να τελειώσει με ένα.
to stand with them, to bolster and bring even more support at this time, to get the job finished. Because finishing Ebola right now means turning the tables on this virus, and beginning to hunt it. Remember, this virus, this whole crisis, rather, started with one case, and is going to finish with one case.
Αλλά, αυτό θα τελειώσει μόνο εάν αυτές οι χώρες έχουν αρκετούς επιδημιολόγους, αρκετούς υγειονομικούς, διαχειριστές και άλλους ανθρώπους να εργαστούν μαζί τους για να μπορούν να βρουν κάθε περίπτωση, να παρακολουθούν τις επαφές τους, και να είναι σίγουροι ότι αυτή η ασθένεια θα σταματήσει μια για πάντα. Κυρίες και κύριοι, ο Έμπολα μπορεί να ηττηθεί. Τώρα χρειάζεται να πάρετε αυτή την ιστορία και να την πείτε στους ανθρώπους
But it will only finish if those countries have got enough epidemiologists, enough health workers, enough logisticians and enough other people working with them to be able to find every one of those cases, track their contacts and make sure that this disease stops once and for all. Ladies and gentleman, Ebola can be beaten. Now we need you to take this story out to tell it to the people who will listen
που θα ακούσουν και θα ενημερωθούν τι σημαίνει να νικάς τον Έμπολα, και το σημαντικότερο, χρειαζόμαστε την υποστήριξή σας στους ανθρώπους που μας βοηθούν να φέρουμε πόρους που χρειαζόμαστε γι' αυτές τις χώρες ώστε να νικήσουμε αυτή την ασθένεια. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που θα επιβιώσουν και θα ευημερίσουν εν μέρει, λόγω αυτού που κάνετε για να μας βοηθήσετε να νικήσουμε τον Έμπολα. Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
and educate them on what it means to beat Ebola, and more importantly, we need you to advocate with the people who can help us bring the resources we need to these countries, to beat this disease. There are a lot of people out there who will survive and will thrive, in part because of what you do to help us beat Ebola. Thank you. (Applause)