Τι ενδιαφέρουσα ομάδα ατόμων που είστε για έναν ψυχολόγο.
What an intriguing group of individuals you are ... to a psychologist.
(Γέλια)
(Laughter)
Τις τελευταίες μέρες είχα την ευκαιρία να ακούσω κάποιες από τις συζητήσεις σας και να σας δω να αλληλεπιδράτε. Και ήδη νομίζω ότι είναι δίκαιο να πω ότι υπάρχουν 47 άτομα σε αυτό το κοινό αυτή τη στιγμή, που εμφανίζουν τα ψυχολογικά συμπτώματα για τα οποία θα ήθελα να μιλήσω σήμερα.
I've had the opportunity over the last couple of days of listening in on some of your conversations and watching you interact with each other. And I think it's fair to say, already, that there are 47 people in this audience, at this moment, displaying psychological symptoms I would like to discuss today.
(Γέλια)
(Laughter)
Και πιστεύω ότι θα θέλατε να μάθετε ποιοι είστε.
And I thought you might like to know who you are.
(Γέλια)
(Laughter)
Αλλά αντί να σας δείχνω -κάτι που θα ήταν ανώφελο και αδιάκριτο- σκέφτηκα να σας πω μερικά γεγονότα και ιστορίες, στις οποίες μπορεί να αναγνωρίσετε τον εαυτό σας.
But instead of pointing at you, which would be gratuitous and intrusive, I thought I would tell you a few facts and stories, in which you may catch a glimpse of yourself.
Είμαι στον χώρο της έρευνας, γνωστό ως ψυχολογία της προσωπικότητας, που είναι μέρος μιας μεγαλύτερης επιστήμης της προσωπικότητας που καλύπτει όλο το φάσμα από τους νευρώνες έως και τις αφηγήσεις. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε με τον δικό μας τρόπο, είναι να κατανοήσουμε πώς ο καθένας μας -ο καθένας σας- είναι, με κάποιο τρόπο, όπως όλοι οι άνθρωποι, όπως κάποιοι άλλοι και όπως κανένας άλλος.
I'm in the field of research known as personality psychology, which is part of a larger personality science which spans the full spectrum, from neurons to narratives. And what we try to do, in our own way, is to make sense of how each of us -- each of you -- is, in certain respects, like all other people, like some other people and like no other person.
Τώρα, μπορεί να λέτε ήδη στον εαυτό σας «Δεν είμαι ενδιαφέρων. Είμαι ο 46ος πιο βαρετός άνθρωπος στο Δυτικό Ημισφαίριο». Ή μπορεί να πείτε για τον εαυτό σας, «Είμαι ενδιαφέρων, ακόμα κι αν θεωρούμαι από την πλειοψηφία ως ένα τρομερό, βροντερό ζωντόβολο».
Now, already you may be saying of yourself, "I'm not intriguing. I am the 46th most boring person in the Western Hemisphere." Or you may say of yourself, "I am intriguing, even if I am regarded by most people as a great, thundering twit."
(Γέλια)
(Laughter)
Επειδή όμως διαγιγνώσκετε τον εαυτό σας ως ανιαρό και με έμφυτη «βλακεία», αυτό με κάνει, ως ψυχολόγο, να ενθουσιάζομαι τόσο μαζί σας. Οπότε αφήστε με να εξηγήσω γιατί συμβαίνει αυτό.
But it is your self-diagnosed boringness and your inherent "twitiness" that makes me, as a psychologist, really fascinated by you. So let me explain why this is so.
Μία από τις πιο σημαντικές προσεγγίσεις στην επιστήμη της προσωπικότητας είναι η ψυχολογία γνωρισμάτων και σας εντοπίζει μέσα σε πέντε διαστάσεις που μοιράζονται φυσιολογικά, περιγράφοντας τις παγκόσμιες όψεις των διαφορών μεταξύ των ανθρώπων. Τα αρχικά τους στα αγγλικά φτιάχνουν το ακρωνύμιο OCEAN. Δηλαδή, «ανοιχτός σε εμπειρίες», σε αντίθεση με κάποιους πιο κλειστούς χαρακτήρες. «Ευσυνείδητος», σε αντίθεση με εκείνους με μια πιο αδιάφορη προσέγγιση. «Εξωστρεφής», σε αντίθεση με πιο εσωστρεφείς. «Προσηνής», σε αντίθεση με εκείνους που οπωσδήποτε δεν είναι προσηνείς. Και τέλος, «νευρωτικός», σε αντίθεση με τους έχοντες σώας τας φρένας τους.
One of the most influential approaches in personality science is known as trait psychology, and it aligns you along five dimensions which are normally distributed, and that describe universally held aspects of difference between people. They spell out the acronym OCEAN. So, "O" stands for "open to experience," versus those who are more closed. "C" stands for "conscientiousness," in contrast to those with a more lackadaisical approach to life. "E" -- "extroversion," in contrast to more introverted people. "A" -- "agreeable individuals," in contrast to those decidedly not agreeable. And "N" -- "neurotic individuals," in contrast to those who are more stable.
Όλες αυτές οι διαστάσεις έχουν επιπτώσεις στην ευημερία μας, και στην εξέλιξη της ζωής μας. Κι έτσι ξέρουμε, για παράδειγμα, ότι η δεκτικότητα και η ευσυνειδησία είναι δείκτες μιας επιτυχημένης ζωής, αλλά τα δεκτικά άτομα γίνονται επιτυχημένα με το να είναι τολμηρά και, μερικές φορές, ιδιόμορφα. Τα ευσυνείδητα άτομα το πετυχαίνουν με το να προσκολλώνται στις προθεσμίες, με το να επιμένουν αλλά και με το να έχουν πάθος. Η εξωστρέφεια και η προσήνεια είναι ευεργετικές για να δουλεύεις καλά με άλλους. Τους εξωστρεφείς, για παράδειγμα, τους βρίσκω ενδιαφέροντες. Στις τάξεις μου, μερικές φορές τους δίνω ένα βασικό γεγονός που μπορεί να είναι αποκαλυπτικό για την προσωπικότητά τους: τους λέω ότι είναι πρακτικά αδύνατον για τους ενήλικες να γλύψουν την εξωτερική πλευρά του αγκώνα τους.
All of these dimensions have implications for our well-being, for how our life goes. And so we know that, for example, openness and conscientiousness are very good predictors of life success, but the open people achieve that success through being audacious and, occasionally, odd. The conscientious people achieve it through sticking to deadlines, to persevering, as well as having some passion. Extroversion and agreeableness are both conducive to working well with people. Extroverts, for example, I find intriguing. With my classes, I sometimes give them a basic fact that might be revealing with respect to their personality: I tell them that it is virtually impossible for adults to lick the outside of their own elbow.
(Γέλια)
(Laughter)
Το γνωρίζατε αυτό; Ήδη κάποιοι από εσάς προσπαθήσατε να γλύψετε τον αγκώνα σας. Αλλά οι εξωστρεφείς ανάμεσά σας είναι μάλλον εκείνοι που όχι μόνο έχουν προσπαθήσει, αλλά έχουν γλύψει επιτυχώς τον αγκώνα του ατόμου που κάθεται δίπλα τους.
Did you know that? Already, some of you have tried to lick the outside of your own elbow. But extroverts amongst you are probably those who have not only tried, but they have successfully licked the elbow of the person sitting next to them.
(Γέλια)
(Laughter)
Αυτοί είναι οι εξωστρεφείς.
Those are the extroverts.
Αφήστε με να αναλύσω την εξωστρέφεια λίγο παραπάνω, επειδή είναι σημαντική και ενδιαφέρουσα και μας βοηθάει να κατανοήσουμε αυτό που ονομάζω «οι τρεις φύσεις» μας. Αρχικά, η βιογενής μας φύση - η νευροφυσιολογία μας. Δεύτερον, η κοινωνιογενής ή δεύτερη φύση μας, που σχετίζεται με τις πολιτισμικές και κοινωνικές όψεις της ζωής μας. Και τρίτον, τι κάνει τον καθέναν από εσάς ιδιόμορφο, αυτό που ονομάζω «ιδιογενής» φύση.
Let me deal in a bit more detail with extroversion, because it's consequential and it's intriguing, and it helps us understand what I call our three natures. First, our biogenic nature -- our neurophysiology. Second, our sociogenic or second nature, which has to do with the cultural and social aspects of our lives. And third, what makes you individually you -- idiosyncratic -- what I call your "idiogenic" nature.
Ας σας εξηγήσω. Ένα χαρακτηριστικό των εξωστρεφών είναι ότι χρειάζονται διέγερση. Κι αυτή η διέγερση επιτυγχάνεται αν βρουν κάτι συναρπαστικό: δυνατός θόρυβος, πάρτυ, και κοινωνικές εκδηλώσεις εδώ στο TED - βλέπετε τους εξωστρεφείς να σχηματίζουν ένα μαγνητικό πυρήνα. Συγκεντρώνονται όλοι μαζί. Και σας έχω δει. Οι εσωστρεφείς είναι πιο πιθανόν να κάθονται σε ήσυχα μέρη επάνω στον δεύτερο όροφο, όπου μπορούν να μειώσουν τη διέγερση και μπορεί να παρερμηνευθούν ως αντικοινωνικοί, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι είναι. Μπορεί απλώς να συνειδητοποιείτε ότι αποδίδετε καλύτερα όταν έχετε την ευκαιρία να μειώσετε αυτό το επίπεδο διέγερσης.
Let me explain. One of the things that characterizes extroverts is they need stimulation. And that stimulation can be achieved by finding things that are exciting: loud noises, parties and social events here at TED -- you see the extroverts forming a magnetic core. They all gather together. And I've seen you. The introverts are more likely to spend time in the quiet spaces up on the second floor, where they are able to reduce stimulation -- and may be misconstrued as being antisocial, but you're not necessarily antisocial. It may be that you simply realize that you do better when you have a chance to lower that level of stimulation.
Μερικές φορές είναι εσωτερική διέγερση από το σώμα σας. Η καφεΐνη για παράδειγμα βοηθά πιο πολύ τους εξωστρεφείς παρά τους εσωστρεφείς. Όταν οι εξωστρεφείς έρχονται στο γραφείο στις 9 το πρωί και λένε, «Πραγματικά έχω ανάγκη έναν καφέ,» δεν αστειεύονται, το χρειάζονται πραγματικά. Οι εσωστρεφείς δεν αποδίδουν καλά, ειδικά αν οι εργασίες που έχουν αναλάβει, -κι ας έχουν πιεί λίγο καφέ- αν αυτές οι εργασίες επισπευσθούν, κι αν είναι ποσοτικές, οι εσωστρεφείς ίσως δώσουν την εντύπωση ότι δεν είναι ιδιαίτερα ποσοτικοί. Αλλά απλώς παρερμηνεύονται.
Sometimes it's an internal stimulant, from your body. Caffeine, for example, works much better with extroverts than it does introverts. When extroverts come into the office at nine o'clock in the morning and say, "I really need a cup of coffee," they're not kidding -- they really do. Introverts do not do as well, particularly if the tasks they're engaged in -- and they've had some coffee -- if those tasks are speeded, and if they're quantitative, introverts may give the appearance of not being particularly quantitative. But it's a misconstrual.
Οπότε εδώ έρχονται οι συνέπειες που έχουν πολύ ενδιαφέρον: δεν είμαστε πάντα αυτό που δείχνουμε, κι αυτό με οδηγεί στο επόμενο θέμα μου. Πρέπει να πω, πριν αναφερθώ σε αυτό, κάτι για την ερωτική πράξη, αν και μπορεί να μην έχω χρόνο. Κι έτσι, αν θα θέλατε να - θα θέλατε; Εντάξει.
So here are the consequences that are really quite intriguing: we're not always what seem to be, and that takes me to my next point. I should say, before getting to this, something about sexual intercourse, although I may not have time. And so, if you would like me to -- yes, you would? OK.
(Γέλια)
(Laughter)
Έχουν γίνει μελέτες για τη συχνότητα με την οποία ο καθένας επιδίδεται στη συζυγική πράξη, όπως έχει αναλυθεί σε άντρες, γυναίκες, εσωστρεφείς, εξωστρεφείς. Επομένως, σας ρωτάω: Πόσες φορές ανά λεπτό -συγγνώμη, αυτό πάει για αρουραίους-
There are studies done on the frequency with which individuals engage in the conjugal act, as broken down by male, female; introvert, extrovert. So I ask you: How many times per minute -- oh, I'm sorry, that was a rat study --
(Γέλια)
(Laughter)
Πόσες φορές ανά μήνα επιδίδονται στην πράξη οι εσωστρεφείς άντρες; 3,0 φορές. Οι εξωστρεφείς; Περισσότερο ή λιγότερο; Ναι, περισσότερο. 5,5 φορές - σχεδόν το διπλάσιο. Οι εσωστρεφείς γυναίκες: 3,1. Οι εξωστρεφείς γυναίκες; Ειλικρινά, μιλώντας ως εσωστρεφής άνδρας, κάτι που θα εξηγήσω μετά, είναι ηρωίδες. 7,5. Καλύπτουν όχι μόνο όλους τους εξωστρεφείς άνδρες αλλά διαλέγουν και κάποιους εσωστρεφείς.
How many times per month do introverted men engage in the act? 3.0. Extroverted men? More or less? Yes, more. 5.5 -- almost twice as much. Introverted women: 3.1. Extroverted women? Frankly, speaking as an introverted male, which I will explain later -- they are heroic. 7.5. They not only handle all the male extroverts, they pick up a few introverts as well.
(Γέλια)
(Laughter)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Επικοινωνούμε διαφορετικά, οι εξωστρεφείς και εσωστρεφείς. Οι εξωστρεφείς αλληλεπιδρώντας θέλουν πολλές κοινωνικές συναντήσεις με έμφαση στην εγγύτητα. Θέλουν να στέκονται κοντά για μια άνετη επικοινωνία. Θέλουν να έχουν οπτική επαφή, ή ένα κοινό βλέμμα. Ανακαλύψαμε σε μια έρευνα ότι χρησιμοποιούν πολλά υποκοριστικά όταν γνωρίζουν κάποιον. Οπότε όταν ένας εξωστρεφής γνωρίζει κάποιον Τσαρλς, γρήγορα γίνεται «Τσάρλι» και μετά «Τσακ», και μετά «γλυκέ μου, Τσακλς».
We communicate differently, extroverts and introverts. Extroverts, when they interact, want to have lots of social encounter punctuated by closeness. They'd like to stand close for comfortable communication. They like to have a lot of eye contact, or mutual gaze. We found in some research that they use more diminutive terms when they meet somebody. So when an extrovert meets a Charles, it rapidly becomes "Charlie," and then "Chuck," and then "Chuckles Baby."
(Γέλια)
(Laughter)
Ενώ για τους εσωστρεφείς, παραμένει «Τσαρλς» μέχρι να του δοθεί η άδεια για περισσότερη οικειότητα από το άτομο στο οποίο απευθύνεται. Μιλάμε διαφορετικά. Οι εξωστρεφείς προτιμούν ξεκάθαρη, συγκεκριμένη, απλή γλώσσα. Οι εσωστρεφείς προτιμούν - και πρέπει ξανά να σας πω ότι είμαι τόσο ακραίος εσωστρεφής όσο δε φαντάζεστε - μιλάμε διαφορετικά. Προτιμάμε διακειμενικά περίπλοκες, ενδεχόμενες, προτάσεις με ύπουλες λέξεις -
Whereas for introverts, it remains "Charles," until he's given a pass to be more intimate by the person he's talking to. We speak differently. Extroverts prefer black-and-white, concrete, simple language. Introverts prefer -- and I must again tell you that I am as extreme an introvert as you could possibly imagine -- we speak differently. We prefer contextually complex, contingent, weasel-word sentences --
(Γέλια)
(Laughter)
Στο περίπου.
More or less.
(Γέλια)
(Laughter)
Όπως ήταν.
As it were.
(Γέλια)
(Laughter)
Χωρίς να θέλω να δώσω πολλή έμφαση - κάτι τέτοιο.
Not to put too fine a point upon it -- like that.
Όταν μιλάμε, μερικές φορές μιλάμε για άλλα θέματα. Είχα μια σύμβαση παροχής συμβουλών μαζί με ένα συνάδελφο που είναι τελείως διαφορετικός από εμένα. Πρώτον, τον λένε Τομ. Εμένα δε με λένε έτσι.
When we talk, we sometimes talk past each other. I had a consulting contract I shared with a colleague who's as different from me as two people can possibly be. First, his name is Tom. Mine isn't.
(Γέλια)
(Laughter)
Δεύτερον, το ύψος του είναι 1,95. Έχω μια τάση να μην είμαι τόσο ψηλός.
Secondly, he's six foot five. I have a tendency not to be.
(Γέλια)
(Laughter)
Και τρίτον, είναι το πιο εξωστρεφές άτομο που θα μπορούσατε να βρείτε. Είμαι πολύ εσωστρεφής. Παραφορτώνω τόσο τον εαυτό μου, που δεν μπορώ να πιω μια κούπα καφέ μετά τις 3 το απόγευμα και να περιμένω ότι θα κοιμηθώ το βράδυ.
And thirdly, he's as extroverted a person as you could find. I am seriously introverted. I overload so much, I can't even have a cup of coffee after three in the afternoon and expect to sleep in the evening.
Υποστηρίζαμε για αυτό το έργο έναν τύπο που λεγόταν Μάικλ. Κι ο Μάικλ κόντεψε σχεδόν να καταστρέψει όλο το έργο. Οπότε αυτός που τον υποστήριζε, ρώτησε εμένα και τον Τομ, «Τι γνώμη έχετε για τον Μάικλ;» Θα σας πω σε ένα λεπτό τι είπε ο Τομ. Μίλησε με κλασικό εξωστρεφή τρόπο. Και να τι άκουσαν τα εξωστρεφή αυτιά από όσα είπα, που είναι σχεδόν ακριβή. Είπα: «Λοιπόν, ο Μάικλ όντως έχει μια τάση κατά καιρούς να συμπεριφέρεται με τρόπο που ορισμένοι από εμάς θεωρούν ότι ενδεχομένως είναι πιο αποφασιστικός από τον φυσιολογικά αναμενόμενο».
We had seconded to this project a fellow called Michael. And Michael almost brought the project to a crashing halt. So the person who seconded him asked Tom and me, "What do you make of Michael?" Well, I'll tell you what Tom said in a minute. He spoke in classic "extrovert-ese." And here is how extroverted ears heard what I said, which is actually pretty accurate. I said, "Well Michael does have a tendency at times of behaving in a way that some of us might see as perhaps more assertive than is normally called for."
(Γέλια)
(Laughter)
Ο Τομ γύρισε τα μάτια του και είπε, «Μπράιαν, αυτό είπα κι εγώ: είναι μαλάκας!»
Tom rolled his eyes and he said, "Brian, that's what I said: he's an asshole!"
(Γέλια)
(Laughter)
(Χειροκρότημα)
(Applause)
Τώρα, ως εσωστρεφής, μπορεί με λεπτότητα να υποδηλώσω ορισμένα «μαλακισμένα» χαρακτηριστικά στη συμπεριφορά του άνδρα, αλλά δε θα χιμήξω αμέσως στη λέξη από «μ».
Now, as an introvert, I might gently allude to certain "assholic" qualities in this man's behavior, but I'm not going to lunge for the a-word.
(Γέλια)
(Laughter)
Αλλά ο εξωστρεφής λέει, «Αν έτσι συμπεριφέρεται, έτσι θα τον λέω». Προσπερνάμε ο ένας τον άλλο.
But the extrovert says, "If he walks like one, if he talks like one, I call him one." And we go past each other.
Τώρα, είναι αυτό κάτι που πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή; Ασφαλώς. Είναι σημαντικό να το γνωρίζουμε. Αυτό είμαστε τελικά; Είμαστε απλώς ένα μάτσο χαρακτηριστικά; Όχι, δεν είμαστε. Θυμηθείτε, είστε σαν κάποιους άλλους και σαν κανέναν άλλον. Και ο ιδιόμορφος εαυτός σας; Ως Ελίζαμπεθ ή Τζορτζ, μπορεί να μοιράζεστε την εξωστρέφεια ή τις νευρώσεις σας. Υπάρχουν όμως μερικά ιδιαίτερα γνωρίσματα της Ελίζαμπεθ στη συμπεριφορά σου, ή του Τζορτζ στη δικιά σου, που μας κάνουν να σας κατανοούμε καλύτερα αντί για ένα μάτσο χαρακτηριστικά; Που μας κάνουν να σας αγαπάμε; Όχι μόνο επειδή είστε ένας συγκεκριμένος τύπος ανθρώπου.
Now is this something that we should be heedful of? Of course. It's important that we know this. Is that all we are? Are we just a bunch of traits? No, we're not. Remember, you're like some other people and like no other person. How about that idiosyncratic you? As Elizabeth or as George, you may share your extroversion or your neuroticism. But are there some distinctively Elizabethan features of your behavior, or Georgian of yours, that make us understand you better than just a bunch of traits? That make us love you? Not just because you're a certain type of person.
Αισθάνομαι άβολα να βάζω τους ανθρώπους σε κουτιά. Πιστεύω ότι ούτε τα πουλιά δεν ανήκουν σε κουτιά. Οπότε τι είναι αυτό που μας ξεχωρίζει; Είναι οι πράξεις της ζωής μας - τα προσωπικά μας έργα. Έχετε ένα προσωπικό έργο τώρα, αλλά ίσως κανείς εδώ να μην το ξέρει. Σχετίζεται με το παιδί σας - έχετε πάει άλλες τρεις φορές στο νοσοκομείο και ακόμα δεν ξέρουν τι φταίει. Ή ίσως είναι η μαμά σας. Και αντιδράτε διαφορετικά από το κανονικό. Είναι ελεύθερα χαρακτηριστικά. Είστε πολύ προσηνής, αλλά συμπεριφέρεστε το αντίθετο για να γκρεμίσετε αυτά τα εμπόδια της διοικητικής αποχαύνωσης του νοσοκομείου, για να μάθετε κάτι για τη μαμά σας ή το παιδί σας.
I'm uncomfortable putting people in pigeonholes. I don't even think pigeons belong in pigeonholes. So what is it that makes us different? It's the doings that we have in our life -- the personal projects. You have a personal project right now, but nobody may know it here. It relates to your kid -- you've been back three times to the hospital, and they still don't know what's wrong. Or it could be your mom. And you'd been acting out of character. These are free traits. You're very agreeable, but you act disagreeably in order to break down those barriers of administrative torpor in the hospital, to get something for your mom or your child.
Ποια είναι αυτά; Όπως ενσαρκώνουμε ένα σενάριο για να ενισχύσουμε ένα βασικό έργο στις ζωές μας. Κι αυτά είναι που έχουν σημασία. Μη ρωτάτε τους άλλους τι τύπος είναι. Ρωτήστε, «Ποια είναι τα βασικά έργα της ζωής σου;» Ενσαρκώνουμε αυτά τα χαρακτηριστικά. Είμαι ένας εσωστρεφής, αλλά έχω ένα βασικό έργο, που είναι να διδάσκω. Είμαι ένας καθηγητής. Και λατρεύω τους μαθητές μου και λατρεύω τον κλάδο μου. Και ανυπομονώ να τους πω για το τι νέο υπάρχει, τι συγκλονιστικό, ότι δε βλέπω την ώρα να τους πω. Κι έτσι ενεργώ με εξωστρεφή τρόπο, επειδή στις 8 το πρωί οι μαθητές χρειάζονται λίγο χιούμορ, λίγη δέσμευση για να συνεχίσουν τις δύσκολες μέρες μελέτης.
What are these free traits? They're where we enact a script in order to advance a core project in our lives. And they are what matters. Don't ask people what type you are; ask them, "What are your core projects in your life?" And we enact those free traits. I'm an introvert, but I have a core project, which is to profess. I'm a professor. And I adore my students, and I adore my field. And I can't wait to tell them about what's new, what's exciting, what I can't wait to tell them about. And so I act in an extroverted way, because at eight in the morning, the students need a little bit of humor, a little bit of engagement to keep them going in arduous days of study.
Αλλά πρέπει να προσέχουμε πολύ όταν ενεργούμε παρατεταμένα έξω από τα συνηθισμένα. Μερικές φορές μπορεί να μην προσέχουμε τον εαυτό μας. Για παράδειγμα, μετά από μια περίοδο ψεύτικης εξωστρεφούς συμπεριφοράς, ανακαλύπτω ότι πρέπει να αποσυρθώ κάπου μόνος μου. Όπως είπε η Σούζαν Κέιν στο «Ήσυχο» βιβλίο της, στο κεφάλαιο που εμφανιζόταν ο περίεργος Καναδός καθηγητής που δίδασκε τότε στο Χάρβαρντ, κάτι φορές πάω στις τουαλέτες για να γλιτώσω από τις σφεντόνες και τα βέλη των τρελών εξωστρεφών.
But we need to be very careful when we act protractedly out of character. Sometimes we may find that we don't take care of ourselves. I find, for example, after a period of pseudo-extroverted behavior, I need to repair somewhere on my own. As Susan Cain said in her "Quiet" book, in a chapter that featured the strange Canadian professor who was teaching at the time at Harvard, I sometimes go to the men's room to escape the slings and arrows of outrageous extroverts.
(Γέλια)
(Laughter)
Θυμάμαι ειδικά μια μέρα που είχα αποσυρθεί στην τουαλέτα, για να αποφύγω την υπερβολική διέγερση. Κι ένας πραγματικά εξωστρεφής ήρθε πίσω μου -όχι στην τουαλέτα μου αλλά στη διπλανή- και μπορούσα να ακούω διάφορους ήχους εκκένωσης, που μισούμε - ακόμα και τους δικούς μας, γι' αυτό τραβάμε το καζανάκι κατά τη διάρκεια και μετά.
I remember one particular day when I was retired to a cubicle, trying to avoid overstimulation. And a real extrovert came in beside me -- not right in my cubicle, but in the next cubicle over -- and I could hear various evacuatory noises, which we hate -- even our own, that's why we flush during as well as after.
(Γέλια)
(Laughter)
Και μετά άκουσα εκείνη τη βραχνή φωνή να λέει, «Εσείς είστε Δρ. Λιτλ;»
And then I heard this gravelly voice saying, "Hey, is that Dr. Little?"
(Γέλια)
(Laughter)
Αν υπάρχει κάτι που θα προκαλέσει εξάμηνη δυσκοιλιότητα σ' έναν εσωστρεφή, είναι η συζήτηση στον καμπινέ.
If anything is guaranteed to constipate an introvert for six months, it's talking on the john.
(Γέλια)
(Laughter)
Κι εκεί πηγαίνω τώρα. Μη με ακολουθήσετε.
That's where I'm going now. Don't follow me.
Σας ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)