Είμαι καλλιτέχνης και κόβω βιβλία. Να μία πρώτη δουλειά μου με βιβλία. Λέγεται «Εναλλακτική Πορεία προς τη Γνώση». Ήθελα να φτιάξω μια στοίβα βιβλία ώστε όποιος ερχόταν στην γκαλερί να νομίζει ότι απλώς βλέπει μια κανονική στοίβα βιβλία, αλλά καθώς θα πλησίαζε, θα έβλεπε αυτήν τη χοντροκομμένη τρύπα και θα αναρωτιόταν τι τρέχει, θα έψαχνε τον λόγο, και θα σκεφτόταν το υλικό του βιβλίου. Με ενδιαφέρει η υφή αλλά ενδιαφέρομαι περισσότερο για το κείμενο και τις εικόνες που βρίσκονται μέσα στα βιβλία.
I'm an artist and I cut books. This is one of my first book works. It's called "Alternate Route to Knowledge." I wanted to create a stack of books so that somebody could come into the gallery and think they're just looking at a regular stack of books, but then as they got closer they would see this rough hole carved into it, and wonder what was happening, wonder why, and think about the material of the book. So I'm interested in the texture, but I'm more interested in the text and the images that we find within books.
Στα περισσότερα έργα μου σφραγίζω τις ακμές του βιβλίου με παχύ βερνίκι, και δημιουργείται κάτι σαν δέρμα στο εξωτερικό του βιβλίου και γίνεται συμπαγές υλικό, αλλά δεν κολλάνε οι σελίδες εσωτερικά, και μετά σκαλίζω πάνω στην επιφάνεια του βιβλίου, χωρίς να μετακινώ ή να προσθέτω κάτι. Απλώς κόβω γύρω από οτιδήποτε βρίσκω ενδιαφέρον. Έτσι όλα όσα βλέπετε στο ολοκληρωμένο κομμάτι είναι στο ίδιο ακριβώς μέρος του βιβλίου όπου ήταν πριν ξεκινήσω.
In most of my work, what I do is I seal the edges of a book with a thick varnish so it's creating sort of a skin on the outside of the book so it becomes a solid material, but then the pages inside are still loose, and then I carve into the surface of the book, and I'm not moving or adding anything. I'm just carving around whatever I find interesting. So everything you see within the finished piece is exactly where it was in the book before I began.
Θεωρώ τη δουλειά μου κάτι σαν διασκευή, θα έλεγα, επειδή δουλεύω πάνω σε υλικό κάποιου άλλου ακριβώς όπως κάποιος D.J. θα δούλευε πάνω στη μουσική κάποιου άλλου. Αυτό ήταν βιβλίο με πίνακες του Ραφαήλ, του αναγεννησιακού ζωγράφου, και παίρνοντας το έργο του, διασκευάζοντας και χαράζοντας πάνω σε αυτό κατά κάποιο τρόπο το κάνω κάτι νεότερο και πιο σύγχρονο. Σκέφτομαι επίσης να ξεφύγω από την πεπατημένη του κλασικού βιβλίου και να βελτιώσω αυτή τη γραμμική διάταξη, και να προσπαθήσω να βελτιώσω τη δομή του ίδιου του βιβλίου ώστε το βιβλίο να μπορεί να σκαλιστεί πλήρως.
I think of my work as sort of a remix, in a way, because I'm working with somebody else's material in the same way that a D.J. might be working with somebody else's music. This was a book of Raphael paintings, the Renaissance artist, and by taking his work and remixing it, carving into it, I'm sort of making it into something that's more new and more contemporary. I'm thinking also about breaking out of the box of the traditional book and pushing that linear format, and try to push the structure of the book itself so that the book can become fully sculptural.
Χρησιμοποιώ σφιγκτήρες και σκοινιά και κάθε είδους υλικά, βάρη, για να σταθεροποιήσω τα πράγματα πριν ρίξω το βερνίκι για να να βελτιώσω τη μορφή πριν ξεκινήσω, έτσι ώστε κάτι τέτοιο να μπορεί να γίνει ένα κομμάτι σαν αυτό, που είναι φτιαγμένο από ένα μόνο λεξικό. Ή κάτι τέτοιο να μπορεί να γίνει ένα κομμάτι σαν αυτό. Ή κάτι σαν αυτό, το οποίο ποιος ξέρει τι θα γίνει ή για ποιο λόγο βρίσκεται στο στούντιο, θα γίνει ένα κομμάτι σαν αυτό.
I'm using clamps and ropes and all sorts of materials, weights, in order to hold things in place before I varnish so that I can push the form before I begin, so that something like this can become a piece like this, which is just made from a single dictionary. Or something like this can become a piece like this. Or something like this, which who knows what that's going to be or why that's in my studio, will become a piece like this.
Πιστεύω ότι ένας λόγος που οι άνθρωποι ενοχλούνται από την καταστροφή βιβλίων, δεν θέλουν να σκίζουν βιβλία και κανείς δεν θέλει να πετάξει ένα βιβλίο, είναι γιατί βλέπουμε το βιβλίο σαν κάτι ζωντανό, το θεωρούμε κάτι σαν σώμα, και είναι φτιαγμένο να σχετίζεται με το σώμα μας, κατ' αναλογίαν, αλλά έχει επίσης τη δυναμική συνεχώς να μεγαλώνει και να συνεχίσει να γίνεται νέα πράγματα. Έτσι τα βιβλία έχουν ζωή. Έτσι βλέπω το βιβλίο σαν ένα σώμα, και βλέπω το βιβλίο σαν τεχνολογία. Βλέπω το βιβλίο σαν εργαλείο. Επίσης βλέπω το βιβλίο σαν ένα μηχάνημα. Επίσης βλέπω το βιβλίο σαν τοπίο. Εδώ είναι μια πλήρης εγκυκλοπαίδεια που συνδέθηκε και λειάνθηκε σαν σύνολο, και καθώς σκαλίζω μέσα της, αποφασίζω τι θέλω να διαλέξω. Στις εγκυκλοπαίδειες θα μπορούσα να έχω διαλέξει οτιδήποτε, αλλά επέλεξα ειδικά εικόνες από τοπία. Και με το ίδιο το υλικό, χρησιμοποιώ γυαλόχαρτο και λειαίνω τις άκρες ώστε, όχι μόνο οι εικόνες να υποδηλώνουν τοπίο, αλλά και το ίδιο το υλικό επίσης να υποδηλώνει τοπίο.
So I think one of the reasons people are disturbed by destroying books, people don't want to rip books and nobody really wants to throw away a book, is that we think about books as living things, we think about them as a body, and they're created to relate to our body, as far as scale, but they also have the potential to continue to grow and to continue to become new things. So books really are alive. So I think of the book as a body, and I think of the book as a technology. I think of the book as a tool. And I also think of the book as a machine. I also think of the book as a landscape. This is a full set of encyclopedias that's been connected and sanded together, and as I carve through it, I'm deciding what I want to choose. So with encyclopedias, I could have chosen anything, but I specifically chose images of landscapes. And with the material itself, I'm using sandpaper and sanding the edges so not only the images suggest landscape, but the material itself suggests a landscape as well.
Κάτι λοιπόν που κάνω όταν σκαλίζω το βιβλίο είναι ότι σκέφτομαι τις εικόνες, αλλά επίσης σκέφτομαι και το κείμενο, και τα σκέφτομαι με πολύ παρόμοιο τρόπο, καθώς είναι ενδιαφέρον ότι, όταν διαβάζουμε κείμενο, όταν διαβάζουμε ένα βιβλίο, μας βάζει εικόνες στο μυαλό, έτσι κάπως συμπληρώνουμε αυτό το κομμάτι. Κατά κάποιο τρόπο δημιουργούμε εικόνες όταν διαβάζουμε κείμενο, και όταν βλέπουμε μια εικόνα, ουσιαστικά χρησιμοποιούμε τη γλώσσα για να κατανοήσουμε τι κοιτάζουμε. Συμβαίνει λοιπόν κάτι σαν το γιν-γιανγκ, μια αλληλοσυμπλήρωση. Δημιουργώ ένα κομμάτι που συμπληρώνει ο ίδιος ο θεατής.
So one of the things I do is when I'm carving through the book, I'm thinking about images, but I'm also thinking about text, and I think about them in a very similar way, because what's interesting is that when we're reading text, when we're reading a book, it puts images in our head, so we're sort of filling that piece. We're sort of creating images when we're reading text, and when we're looking at an image, we actually use language in order to understand what we're looking at. So there's sort of a yin-yang that happens, sort of a flip flop. So I'm creating a piece that the viewer is completing themselves.
Νομίζω ότι η δουλειά μου είναι κάτι σχεδόν σαν την αρχαιολογία. Κάνω εκσκαφές και προσπαθώ να μεγιστοποιήσω τη δυναμική και ν' ανακαλύψω όσο το δυνατόν περισσότερα και να τα εκθέσω μέσα στο έργο μου. Αλλά ταυτόχρονα σκέφτομαι αυτή την ιδέα της διαγραφής και τι συμβαίνει τώρα που οι περισσότερες πληροφορίες είναι άυλες, και αυτή την ιδέα της απώλειας, και αυτή την ιδέα ότι η μορφή μετακινείται προς τους υπολογιστές, αλλά και η ίδια η πληροφορία, τώρα που δεν έχουμε απτό αντίγραφό της, πρέπει συνεχώς να ενημερώνεται ώστε να μην χαθεί. Έχω πολλά λεξικά στο εργαστήριό μου, και όντως χρησιμοποιώ υπολογιστή καθημερινά, και αμ χρειαστεί να ψάξω κάποια λέξη πάω στον υπολογιστή, επειδή με πάει απευθείας και άμεσα σε αυτό που ψάχνω. Νομίζω ότι το βιβλίο δεν ήταν ποτέ πραγματικά η σωστή μορφή για τις μη γραμμικές πληροφορίες, και γι' αυτό λεξικά κι εγκυκλοπαίδειες είναι τα πρώτα που κινδυνεύουν ή είναι υπό εξαφάνιση.
And I think of my work as almost an archaeology. I'm excavating and I'm trying to maximize the potential and discover as much as I possibly can and exposing it within my own work. But at the same time, I'm thinking about this idea of erasure, and what's happening now that most of our information is intangible, and this idea of loss, and this idea that not only is the format constantly shifting within computers, but the information itself, now that we don't have a physical backup, has to be constantly updated in order to not lose it. And I have several dictionaries in my own studio, and I do use a computer every day, and if I need to look up a word, I'll go on the computer, because I can go directly and instantly to what I'm looking up. I think that the book was never really the right format for nonlinear information, which is why we're seeing reference books becoming the first to be endangered or extinct.
Δεν πιστεύω όμως ότι το βιβλίο θα πεθάνει κάποτε τελείως. Ο κόσμος πιστεύει ότι τώρα με την ψηφιακή τεχνολογία τα βιβλία θα εξαφανιστούν και βλέπουμε πράγματα να μεταμορφώνονται και άλλα να εξελίσσονται. Νομίζω ότι το βιβλίο θα εξελιχθεί και ακριβώς όπως έλεγαν ότι η ζωγραφική θα εξαφανιστεί όταν η φωτογραφία και η εκτύπωση έγιναν καθημερινές πρακτικές, αλλά αυτό που έγινε στην πραγματικότητα ήταν ότι η ζωγραφική αποσύρθηκε από το βασικό της έργο. Η ζωγραφική απαλλάχθηκε από την υποχρέωση να απεικονίζει και να εξιστορεί, και απελευθερώθηκε και μπόρεσε να πει τη δική της ιστορία, και τότε προέκυψε ο μοντερνισμός, και η ζωγραφική επεκτάθηκε σε διάφορους κλάδους. Το ίδιο νομίζω ότι συμβαίνει με τα βιβλία τώρα που το μεγαλύτερο μέρος της τεχνολογίας, της πληροφορίας, των προσωπικών και κοινωνικών μας αρχείων βρίσκονται σε ψηφιακή μορφή, νομίζω ότι αυτό επιτρέπει στο βιβλίο να γίνει κάτι καινούργιο. Συνεπώς είναι ενδιαφέροντες καιροί για καλλιτέχνες σαν εμένα και λαχταρούμε να δούμε τι θα συμβεί μελλοντικά στο βιβλίο.
So I don't think that the book will ever really die. People think that now that we have digital technology, the book is going to die, and we are seeing things shifting and things evolving. I think that the book will evolve, and just like people said painting would die when photography and printmaking became everyday materials, but what it really allowed painting to do was it allowed painting to quit its day job. It allowed painting to not have to have that everyday chore of telling the story, and painting became free and was allowed to tell its own story, and that's when we saw Modernism emerge, and we saw painting go into different branches. And I think that's what's happening with books now, now that most of our technology, most of our information, most of our personal and cultural records are in digital form, I think it's really allowing the book to become something new. So I think it's a very exciting time for an artist like me, and it's very exciting to see what will happen with the book in the future.
Ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα)
(Applause)