Πέρυσι στο TED έκανα μια εισαγωγή στον LHC. Και υποσχέθηκα να επιστρέψω και να σας ενημερώσω για τα νεότερα πάνω στη λειτουργία του μηχανήματος. Είναι λοιπόν αυτό εδώ. Και για όσους δεν ήταν παρόντες, ο LHC είναι το μεγαλύτερο επιστημονικό πείραμα που επιχειρήθηκε ποτέ - 27 χιλιόμετρα περιφέρεια. Η δουλειά του είναι να αναδημιουργεί τις συνθήκες που ήταν παρούσες, λιγότερο από ένα δισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου, μετά τη δημιουργία του σύμπαντος - μέχρι 600 εκατομμύρια φορές το δευτερόλεπτο. Είναι ιδιαίτερα φιλόδοξο.
Last year at TED I gave an introduction to the LHC. And I promised to come back and give you an update on how that machine worked. So this is it. And for those of you that weren't there, the LHC is the largest scientific experiment ever attempted -- 27 kilometers in circumference. Its job is to recreate the conditions that were present less than a billionth of a second after the universe began, up to 600 million times a second. It's nothing if not ambitious.
Αυτό είναι το μηχάνημα κάτω από τη Γενεύη. Παίρνουμε τις φωτογραφίες αυτών των μίνι Μεγάλων Εκρήξεων μέσα σε ανιχνευτές. Σε αυτόν εδώ εργάζομαι εγώ. Ονομάζεται ανιχνευτής ΑΤΛΑΣ, 44 μέτρα εύρος, 22 μέτρα σε διάμετρο. Εντυπωσιακή εικόνα εδώ του ΑΤΛΑΣ υπό κατασκευή ώστε να μπορείτε να δείτε την κλίμακα.
This is the machine below Geneva. We take the pictures of those mini-Big Bangs inside detectors. This is the one I work on. It's called the ATLAS detector -- 44 meters wide, 22 meters in diameter. Spectacular picture here of ATLAS under construction so you can see the scale.
Στην 10 Σεπτεμβρίου πέρυσι ενεργοποιήσαμε για πρώτη φορά το μηχάνημα. Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον ΑΤΛΑΣ. Προκάλεσε μεγάλη γιορτή στο δωμάτιο ελέγχου. Είναι η φωτογραφία της πρώτης δέσμης σωματιδίων που περνά μέσα από τον LHC, συγκρούεται επίτηδες με κάποιο κομμάτι του, και εκτοξεύει σωματίδια μέσα στον ανιχνευτή. Με άλλα λόγια, όταν είδαμε αυτή την εικόνα στις 10 Σεπτεμβρίου, ξέραμε ότι το μηχάνημα λειτουργεί, πράγμα που είναι μεγάλος θρίαμβος. Δεν ξέρω εάν αυτό προκάλεσε τις μεγαλύτερες επευφημίες, ή αυτό, όταν κάποιος πήγε στο Google και είδε ότι η πρώτη σελίδα ήταν έτσι. Αυτό σημαίνει ότι δημιουργήσαμε πολιτιστικό αντίκτυπο, καθώς και επιστημονικό αντίκτυπο.
On the 10th of September last year we turned the machine on for the first time. And this picture was taken by ATLAS. It caused immense celebration in the control room. It's a picture of the first beam particle going all the way around the LHC, colliding with a piece of the LHC deliberately, and showering particles into the detector. In other words, when we saw that picture on September 10th we knew the machine worked, which is a great triumph. I don't know whether this got the biggest cheer, or this, when someone went onto Google and saw the front page was like that. It means we made cultural impact as well as scientific impact.
Περίπου μια εβδομάδα αργότερα, είχαμε ένα πρόβλημα με το μηχάνημα, που σχετιζόταν με αυτά τα κομμάτια καλωδίου εδώ -αυτά τα χρυσά καλώδια. Μεταφέρουν 13 χιλιάδες αμπέρ όταν το μηχάνημα λειτουργεί σε πλήρη ισχύ. Τώρα όσοι είναι μηχανικοί θα τα κοιτάζουν και θα λένε, "Δε γίνεται. Είναι μικρά καλώδια." Μπορούν να το κάνουν αυτό επειδή όταν είναι πολύ ψυχρά ονομάζονται υπεραγώγιμα καλώδια. Έτσι στους μείον 271 βαθμούς, ψυχρότερα κι απ' το διάστημα μεταξύ των αστεριών, τα καλώδια αυτά, αντέχουν αυτό το ρεύμα.
About a week later we had a problem with the machine, related actually to these bits of wire here -- these gold wires. Those wires carry 13 thousand amps when the machine is working in full power. Now the engineers amongst you will look at them and say, "No they don't. They're small wires." They can do that because when they are very cold they are what's called superconducting wire. So at minus 271 degrees, colder than the space between the stars, those wires can take that current.
Σε μια από τις επαφές ανάμεσα σε πάνω από εννιά χιλιάδες μαγνήτες στον LHC, υπήρχε μία κατασκευαστική ατέλεια. Έτσι το καλώδιο θερμάνθηκε ελαφρά, και τα 13 χιλιάδες αμπέρ συνάντησαν ξαφνικά ηλεκτρική αντίσταση. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα. Είναι πιο εντυπωσιακό αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτοί οι μαγνήτες ζυγίζουν πάνω από 20 τόνους, και μετακινήθηκαν περίπου 30cm. Έτσι καταστρέψαμε κάπου 50 από τους μαγνήτες. Έπρεπε να τους αφαιρέσουμε, πράγμα που κάναμε. Τους ανακαινίσαμε όλους, τους φτιάξαμε. Είναι όλοι καθ' οδόν πίσω στα υπόγεια του Cern τώρα. Μέχρι το τέλος Μαρτίου, ο LHC θα είναι άθικτος και πάλι. Θα τον ανάψουμε, και περιμένουμε να πάρουμε δεδομένα μέσα στον Ιούνιο ή τον Ιούλιο και να συνεχίσουμε την αναζήτησή μας για να βρούμε ποια είναι τα δομικά στοιχεία του σύμπαντος.
In one of the joints between over 9,000 magnets in LHC, there was a manufacturing defect. So the wire heated up slightly, and its 13,000 amps suddenly encountered electrical resistance. This was the result. Now that's more impressive when you consider those magnets weigh over 20 tons, and they moved about a foot. So we damaged about 50 of the magnets. We had to take them out, which we did. We reconditioned them all, fixed them. They're all on their way back underground now. By the end of March the LHC will be intact again. We will switch it on, and we expect to take data in June or July, and continue with our quest to find out what the building blocks of the universe are.
Τώρα φυσικά, κατά κάποιο τρόπο αυτά τα ατυχήματα επαναπυροδοτούν την αντιπαράθεση σχετικά με την αξία της επιστήμης και της μηχανικής στα άκρα. Είναι εύκολο να την αντικρούσω. Νομίζω πως το γεγονός ότι είναι τόσο δύσκολο, το γεγονός ότι φτάνουμε πέρα από τα άκρα, είναι η αξία πραγμάτων όπως ο LHC. Θα αφήσω τον τελευταίο λόγο σε έναν Εγγλέζο επιστήμονα, τον Χάμφρεϋ Ντέϊβι ο οποίος, υποψιάζομαι, υπερασπιζόμενος τα άχρηστα πειράματα του προστατευόμενού του, αυτός ήταν ο Μάικλ Φάραντεϊ, είπε ετούτο: "Τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο στην εξέλιξη του ανθρώπινου μυαλού από το να υποθέτουμε ότι οι επιστημονικές θεωρήσεις μας είναι αξεπέραστες, ότι δεν υπάρχουν μυστήρια στη φύση, ότι οι θρίαμβοί μας είναι ολοκληρωτικοί και δεν υπάρχουν νέοι κόσμοι να κατακτήσουμε." Ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
Now of course, in a way those accidents reignite the debate about the value of science and engineering at the edge. It's easy to refute. I think that the fact that it's so difficult, the fact that we're overreaching, is the value of things like the LHC. I will leave the final word to an English scientist, Humphrey Davy, who, I suspect, when defending his protege's useless experiments -- his protege was Michael Faraday -- said this, "Nothing is so dangerous to the progress of the human mind than to assume that our views of science are ultimate, that there are no mysteries in nature, that our triumphs are complete, and that there are no new worlds to conquer." Thank you. (Applause)