So, I'll start with this: a couple years ago, an event planner called me because I was going to do a speaking event. And she called, and she said, "I'm really struggling with how to write about you on the little flyer." And I thought, "Well, what's the struggle?" And she said, "Well, I saw you speak, and I'm going to call you a researcher, I think, but I'm afraid if I call you a researcher, no one will come, because they'll think you're boring and irrelevant."
باشە، لێرەوە دەست پێدەکەم چەند ساڵێک لەمەو پێش، ڕێکخەری بۆنەکان پەیوەندی پێوە کردم لەبەر ئەوەی وتارێکم پێشکەس دەکرد لە بۆنەیەکدا پەیوەندی کردو ووتی من بەڕاستی لەململانێدام کە چۆن بنووسم لەبارەی تۆوە لە پڕوپاگەندەیەکی بچووکدا منیش بیرم کردەووە باشە ململانێکە چیە ؟ وتی باشە من تۆم بینی کە قسەت دەکرد وابزانم دەتوانم وەک لێ کۆڵەرەوەیەک بت ناسێنم بەڵام من دەترسم ئەگەر بانگی تۆ بکەم بە لێکۆڵەرەوە، کەس نەیەت لەبەر ئەوەی ئەوان وا بیر دەکەنەوە کە تۆ بێزارکەرو ناپەیوەست بیت پێکەنین
(Laughter)
منیش وتم باشە
And I was like, "Okay." And she said, "But the thing I liked about your talk is you're a storyteller. So I think what I'll do is just call you a storyteller." And of course, the academic, insecure part of me was like, "You're going to call me a what?" And she said, "I'm going to call you a storyteller." And I was like, "Why not 'magic pixie'?"
ئەو وتی: بەڵام ئەو شتانەی کەمن حەزم لێی بوو دەربارەی قسەکانت ئەوەیە کە تۆ چیرۆک بێژیت کەواتە ئەزانم چی دەکەم بەس پێت دەڵێم چیرۆک بێژ بەدڵنیاییەوە لایەنی ئەکادیمی و نائەرامیم تۆ بەچی من بانگدەکەیت ئەو وتی: من تۆ بانگ دەکەم بە چیرۆک بێژ منیش وتم: بۆ پێم ناڵێیت پەری جادووگەر پێکەنین
(Laughter)
I was like, "Let me think about this for a second." I tried to call deep on my courage. And I thought, you know, I am a storyteller. I'm a qualitative researcher. I collect stories; that's what I do. And maybe stories are just data with a soul. And maybe I'm just a storyteller. And so I said, "You know what? Why don't you just say I'm a researcher-storyteller." And she went, "Ha ha. There's no such thing."
وتم با بۆ ساتێک بیری لێبکەمەوە هەوڵم دا ئازایەتیم بکەمەکارو بیرم کردەوە، تۆ دەزانیت، من چیرۆک بێژم من جۆرە لێکۆڵەرەوەیەکم من چیرۆکەکان کۆدەکەمەوە، ئەوەیە ئیشەکەم لەوانەیە چیرۆکەکان تەنها زانیاریەک بێت کە ڕۆحی هەبێت یان لەوانەیە من تەنها چیرۆک بێژێک بم وە منیش وتم، ئەزنی چی ؟ بۆچی تۆ ناڵێی کە من لێکۆڵەرەوەیەکی چیرۆک بێژم ئەو وتی:هاها، شتی وا نیە
(Laughter)
پێکەنین
So I'm a researcher-storyteller, and I'm going to talk to you today -- we're talking about expanding perception -- and so I want to talk to you and tell some stories about a piece of my research that fundamentally expanded my perception and really actually changed the way that I live and love and work and parent.
کەواتە من لێکۆڵەرەوەو چیرۆک بێژم ئەمڕۆ قسەتان بۆ دەکەم قسە دەکەین لەبارەی فراوانکردنی بیرو ڕا من دەمەوێ قسەتان لەگەڵدا بکەم وچەند چیرۆکێکتان بۆ بگێڕمەوە دەربارەی بەشێکی لێکۆڵینەوەکەم کەبەشێوەیەکی بەرچاو بیرکردنەوەکانی فراوان کردم بەڕاستی گۆڕانکاری کرد لە ڕێگەی ژیان وە خۆشەویستیمدا وە کار و بەخێوکردن
And this is where my story starts. When I was a young researcher, doctoral student, my first year, I had a research professor who said to us, "Here's the thing, if you cannot measure it, it does not exist." And I thought he was just sweet-talking me. I was like, "Really?" and he was like, "Absolutely." And so you have to understand that I have a bachelor's and a master's in social work, and I was getting my Ph.D. in social work, so my entire academic career was surrounded by people who kind of believed in the "life's messy, love it." And I'm more of the, "life's messy, clean it up, organize it and put it into a bento box."
لێرەوە چیرۆکەکەم دەستی پێ کرد کاتێ کە لێکۆڵەرەوەویەکی تازە بووم، خوێدکاری دکتۆرابووم لەسالی یەکەممدا پڕۆفیسۆرێکی لێکۆڵەرەوەم هەبوو کە پێی دەوتین ئەمە شتەکەیە ئەگەر تۆ نەتوانیت بیپێویت، ئەوا بوونی نیە منیش وام زانی تەنها گاڵتەم لەگەڵدا دەکات وتم بەڕاستی، ئەویش وتی بە دڵنیاییەوە کەواتە پێویستە تۆ تێبگەیت کەمن بەکالۆریۆسم هەیە لە بواری کۆمەڵاییەتی، وە ماستەریشم هەیە لەهەمان بواردا خەریکی بەدەست هێنانی دکتۆراشم لە بواری کۆمەڵایەتی هەموو مێژووی ژیانی ئەکادیمیم بە خەڵک دەورە درابوو ئەوانەی کە بەجۆرێک بڕوایان وابوو بەوەی ژیان تێک ئاڵاوە وە خۆشت بوێ من زیاتر بڕوام وایە کە ژیان تێکئاڵاوە پاکی بکەرەوە، ڕێکی بخە بیخەرە ناو سندوقێکی بەش بەش کراوەوە
(Laughter)
پێکەنین
And so to think that I had found my way, to found a career that takes me -- really, one of the big sayings in social work is, "Lean into the discomfort of the work." And I'm like, knock discomfort upside the head and move it over and get all A's. That was my mantra. So I was very excited about this. And so I thought, you know what, this is the career for me, because I am interested in some messy topics. But I want to be able to make them not messy. I want to understand them. I want to hack into these things that I know are important and lay the code out for everyone to see.
وە بیرم کردەوە کە ڕێگەکەم دۆزیەوە بۆ دۆزینەوەی ئەو ئیشەی کە دەمبات لەڕاستیدا، یەکێک لەوتە گەورەکان لەبواری کۆمەڵایەتیدا بڕۆ بەرەو لایەنە بێزارکەرەکەی کارەکەت من دەڵێم بەسەری بێزارکەردا بکێشە بیخەرە لاوە وە باشترین بەدەست بهێنە ئەمە هێمای من بوو لەبەر ئەوە من زۆر خۆشحالبووم دەربارەی ئەمە وە بیرم کردەوە، ئەزانن چی، ئەمە پیشەی منە لەبەر ئەوەی من حەزم لە هەندێ بابەتی ئاڵۆزە بەڵام ئەمەوێت وایان لێ بکەم کە ئاڵۆز نەبن ئەمەوێت لێیان تێبگەم ئەمەوێت بچمە ناخی ئەم شتانەوە ئەوەی ئەیزانم گرنگن وە هەموو کەس بتوانێت بمبینێت
So where I started was with connection. Because, by the time you're a social worker for 10 years, what you realize is that connection is why we're here. It's what gives purpose and meaning to our lives. This is what it's all about. It doesn't matter whether you talk to people who work in social justice, mental health and abuse and neglect, what we know is that connection, the ability to feel connected, is -- neurobiologically that's how we're wired -- it's why we're here.
بۆیە لەکوێوە دستم پێکرد پەیوەندی هەبوو لەبەرئەوەی، دوای تێپەربوونی دە ساڵ لەکاری کۆمەڵایەتیدا درک بە چی دەکەیت ئەو پەیوەندییەیە کەبەهۆیەوە ئێمە لێرەین ئەوە هۆو مانامان دەداتێ بۆ ژیانمان ئەمە هەموو شتێکە دەربارەمان گرنگ نیە ئەگەر قسە لەگەل خەڵک بکەیت کێ کاردەکات لە داگای کۆمەڵایەتی وە تەندروستی مێشکی و ئازاردان و فەرامۆشکردن ئەوەی ئێمە دەیزانین ئەو پەیوەندییەیە ئەو توانایەی کەهەست بەو پەیوەندییەیە بکەیت، ئەوەیە زانستی(عەصاب)ڕوونی دەکاتەوە کە چۆن بەیەکەوە بەستراوین بۆیە ئێمە لێرەین
So I thought, you know what, I'm going to start with connection. Well, you know that situation where you get an evaluation from your boss, and she tells you 37 things that you do really awesome, and one "opportunity for growth?"
بۆیە من بیرم کردەوە، ئەزانیت چی، من لەپەیوەندیەوە دەست پێدەکەم باشە، ئێوە ئەو هەڵوێستە دەزانن کاتێک کەهەڵسەنگاندن بەدەست دەهێنیت لەلایەن بەڕێوبەرەکەتەوە وە پێتان دەڵێت کە سیوحەوت(٣٧) شت زۆر بەباشی دەیکەیت وەیەک شت...دەرفەتێکە بۆ گەشەکردن
(Laughter)
پێکەنین
And all you can think about is that opportunity for growth, right? Well, apparently this is the way my work went as well, because, when you ask people about love, they tell you about heartbreak. When you ask people about belonging, they'll tell you their most excruciating experiences of being excluded. And when you ask people about connection, the stories they told me were about disconnection.
وە هەمووتان بیر لەو هەلە دەکەنەوە بۆ گەشەکردن، ڕاستە؟ باشە، وادیارە ئەمە ئەو ڕێگەیەمە کە کارەکانمی پیادا ڕۆیشتووە لەبەر ئەوەی کاتێک پرسیار لەکەسێک دەکەیت لەبارەی خۆشەویستیەوە ئەوان باسی دڵشکاندنت بۆ دەکەن کاتێک پرسیار لە کەسێک دەکەیت لەبارەی نزیکبوونەوە باسی ناخۆشترین بەسەرهاتی خۆیانت بۆدەکەن بۆ لێ دوورکەوتنەوەیان وە کاتێک پرسیار لەکەسێک دەکەیت لەبارەی پەیوەندی ئەو چیرۆکانەی کە پێیان وتوم دەربارەی لێک جیابوونەوەبووە
So very quickly -- really about six weeks into this research -- I ran into this unnamed thing that absolutely unraveled connection in a way that I didn't understand or had never seen. And so I pulled back out of the research and thought, I need to figure out what this is. And it turned out to be shame. And shame is really easily understood as the fear of disconnection: Is there something about me that, if other people know it or see it, that I won't be worthy of connection?
بۆیە بەخێرایی...بەڕاستی نزیکەی شەش هەفتە بۆ ئەم لێکۆڵینەوەیە گەیشتم بەو شتە بێناوەی کە بەدڵنیاییەوە پەیوەندی ڕونکردەوە بەڕێگایەک کەمن لێی تێنەدەگەیشتم یان هەرگیز نەمبینیبوو بۆیە لە لێکۆڵینەوەکە چوومە دەرەوە وە بیرم کردەوە، پێویستە بیدۆزمەوە کە ئەمە چیە ئەوە ڕوون بۆوە کە شەرمە وە شەرم زۆر بەئاسانی دەزانرێت وەکو ترسان لە نەمانی پەیوەندی هیچ شتیک هەیە دەربارەی من کە خەڵکی تر بزانێت یان بیبینێت کەشایەنی پەیوەندی نەبم
The things I can tell you about it: It's universal; we all have it. The only people who don't experience shame have no capacity for human empathy or connection. No one wants to talk about it, and the less you talk about it, the more you have it. What underpinned this shame, this "I'm not good enough," -- which, we all know that feeling: "I'm not blank enough. I'm not thin enough, rich enough, beautiful enough, smart enough, promoted enough." The thing that underpinned this was excruciating vulnerability. This idea of, in order for connection to happen, we have to allow ourselves to be seen, really seen.
ئەو شتانەی کەدەتوانم پێتانی بڵێم دەربارەی شتێکی جیهانییە کەهەموومان هەمانە تەنها ئەو کەسانەی کە شەرم کردن نازانن توانای دڵسۆزی مرۆیی وپەیوەندییان نیە کەس نایەوێت بدوێت لەبارەیەوە وە کەمترین باسکردنی زیاتر دەبێت لەسەرت چی پشتگیری دەکات لەم شەرمە ئەمە، من بەتەواوەتی باش نیم کە هەموومان ئەو هەستە دەزانین من بەتەواوەتی ڕوون نیم، بەتەواوەتی ورد نیم بەتەواوەتی دەوڵەمەندنیم، بەتەواوەتی جوان نیم، بەتەواوەتی زیرەک نیم بەتەواوەتی بەرزنیم ئەوشتەی پشتگیری ئەمە دەکات ئەوهەستە سەختەیە بەلاوازی ئەم بیرۆکەیە بۆئەوەی پەیوەندی دروست ببێت پێویستە ڕێگە بەخۆمان بدەین کەببینرێین بەڕاستی ببینرێین
And you know how I feel about vulnerability. I hate vulnerability. And so I thought, this is my chance to beat it back with my measuring stick. I'm going in, I'm going to figure this stuff out, I'm going to spend a year, I'm going to totally deconstruct shame, I'm going to understand how vulnerability works, and I'm going to outsmart it. So I was ready, and I was really excited. As you know, it's not going to turn out well.
وە ئەزانن من هەستم چۆنە بەرامبەر لاوازی، من ڕقم لەلاوازییە بۆیە بیرم کردەوە، ئەمە هەلی منە کە بەڕاستی پێوانەکەم بەدەست بهێنم من بەردەوام دەبم، من ئەم شتانە ئاشکرا دەکەم ساڵێک بەسەر دەبەم، من بەتەواوەتی شەرم هەڵدەوەشێنم تێدەگەم لەوەی چۆن لاوازی کاردەکات وەبەسەری دا زاڵدەبم بۆیە حازر بووم، وەزۆر خۆشحاڵ بووم وەکوو دەزانن، ئەوە بەباشی کۆتایی نایەت
(Laughter)
پێکەنین
You know this. So, I could tell you a lot about shame, but I'd have to borrow everyone else's time. But here's what I can tell you that it boils down to -- and this may be one of the most important things that I've ever learned in the decade of doing this research.
ئێوە ئەمە دەزانن بۆیە، دەتوانم زۆرتان پێبڵێم دەربارەی شەرم بەڵام ئەمەوێت کاتی ئەوانەی تر وەرگرم بەڵام ئەتوانم ئەوانەتان پێبڵێم بەکوورتی وە ئەمە لەوانەیە یەکێک بێت لەگرنگترین شتەکانی کە فێربووم لەو دە ساڵەی کردنی ئەم لێکۆڵینەوەیەدا
My one year turned into six years: Thousands of stories, hundreds of long interviews, focus groups. At one point, people were sending me journal pages and sending me their stories -- thousands of pieces of data in six years. And I kind of got a handle on it. I kind of understood, this is what shame is, this is how it works. I wrote a book, I published a theory, but something was not okay -- and what it was is that, if I roughly took the people I interviewed and divided them into people who really have a sense of worthiness -- that's what this comes down to, a sense of worthiness -- they have a strong sense of love and belonging -- and folks who struggle for it, and folks who are always wondering if they're good enough.
ساڵی یەکەمم بوو بە شەش ساڵ هەزارەها چیرۆک سەدەها چاو پێکەوتنی دورودرێژ، کۆمەڵێ وتووێژ لەحاڵەتێکدا، خەڵک لاپەڕيکانی ڕۆژنامەی بۆدەناردم وە چیرۆکەکانی خۆیان بۆ دەناردم هەزارەها پارچە زانیاری لەماوەی شەش ساڵدا بەچۆرێک چارەسەرم بەدەست هێنا بەجۆرێک تیگەیستم، کە شەرم چیە ئەمە چۆن کاردەکات کتیبێکم نووسی تێڕوانینێکم بڵاو کردەوە باڵام شتیک باش نەبوو کەواتە ئەوە چی بوو ئەگەر بەنزیکەیی ئەو کەسانەی کە چاوپێکەوتنم لەگەڵ کردبون وەرم بگرتایە دابەشم کردنایە بۆ ئەو کەسانەی کەبەڕاستی هەستی نرخداریان هەیە ئەمە ئەوەی لێ پەیدا دەبێت هەست بە درک کردن ئەوانە هەستیکی بەهێزیان هەیە بۆ خۆشەویستی و نزیک بوونەوە وە ئەو کەسانەی کەلە ململانێدان بۆ ئەوە وە ئەو کەسانەی کە هەمیشە سەریان دەسوڕمێ کە بەتەواوی باشن
There was only one variable that separated the people who have a strong sense of love and belonging and the people who really struggle for it. And that was, the people who have a strong sense of love and belonging believe they're worthy of love and belonging. That's it. They believe they're worthy. And to me, the hard part of the one thing that keeps us out of connection is our fear that we're not worthy of connection, was something that, personally and professionally, I felt like I needed to understand better. So what I did is I took all of the interviews where I saw worthiness, where I saw people living that way, and just looked at those.
تەنها یەک جیاوازی هەیە ئەو کەسانە جیادەکاتەوە کە هەستێکی بەهێزی خۆشەویستی ونزیکبوونەوەیان هەیە وە ئەو کەسانەی کەبەڕاستی بۆی تێدەکۆشن ئەمە ئەو کەسانەن کە هەستی بەهێزی خۆشەویستی ونزیکبوونەوەیان هەیە بڕوایان وایە کە شایەنی خۆشەویستی ونزیکبوونەوەن ئەوە ئەوەیە بڕوایان وایە کەئەوان شایەنی ئەوەن وە بۆ من قورسترین بەش لەو تەنها شتەی کە ئێمە دووردەخاتەوە لە پەیوەندی ئەو ترسەیە کە ئێمە شایەنی ئەو پەیوەندییە نین ئەم شتە کەسی بێت یان پیشەگەریی هەستم کرد کەپێویستم بەوەیە کە باشتر تێبگەم بۆیە ئەوەی کردم هەمو چاوپێکەوتنەکانم برد لەکوێ نرخدارم بینی، لەکوێ خەڵکم بینی، کەبەو شێوەیە دەژین وە تەنها سەیری ئەوانم کرد
What do these people have in common? I have a slight office supply addiction, but that's another talk. So I had a manila folder, and I had a Sharpie, and I was like, what am I going to call this research? And the first words that came to my mind were "whole-hearted." These are whole-hearted people, living from this deep sense of worthiness. So I wrote at the top of the manila folder, and I started looking at the data. In fact, I did it first in a four-day, very intensive data analysis, where I went back, pulled the interviews, the stories, pulled the incidents. What's the theme? What's the pattern? My husband left town with the kids because I always go into this Jackson Pollock crazy thing, where I'm just writing and in my researcher mode.
ئەم خەڵکانە لە چی شتێکدا هاوبەشن من کەمێک خولیای کەلوپەلی نوسینگەم بەڵام ئەوە باسێکی ترە بۆیە باشترین وتارو قەڵەمی فێرکردنم هەبوو دڵنیانەبووم ئەم لێکۆڵینەوە ناو بنێم چی؟ وە یەکەم وشە کەهاتە بیرم هەموو دڵ بوو ئەمانە کەسانی دڵسۆزن، لەسەر هەستی قووڵی نرخداریان دەژین بۆیە لەبەشی سەرەوەی دەفتەری کاغەزەکانم نوسیم وە دەستم کرد بەسەیر کردنی زانیارییەکان لەڕاستیدا یەکەم جارکردم بە چوار ڕۆژ ڕوونکردنەوەیەکی زۆر چری زانیارییەکان کاتێک گەڕامەوە، ئەم چاوپێکەوتنانەم دەرهێنایەوە، چیرۆکەکانم دەرهێنایەوە، ڕووداوەکانم دەرهێنایەوە بابەتەکە چیە ؟شێوازەکە چیە؟ مێردەکەم شارەکەی بەجێ هێشتووە لەگەل منداڵەکاندا لەبەر ئەوەی هەمیشە دەچووم بۆ ئەم جاکسۆن بۆڵۆکە قەڕەباڵغە کاتێ من تەنها حەزم لەنووسین بوو وە لەشێوازی لێکۆڵینەوەکەمدا
And so here's what I found. What they had in common was a sense of courage. And I want to separate courage and bravery for you for a minute. Courage, the original definition of courage, when it first came into the English language -- it's from the Latin word "cor," meaning "heart" -- and the original definition was to tell the story of who you are with your whole heart. And so these folks had, very simply, the courage to be imperfect. They had the compassion to be kind to themselves first and then to others, because, as it turns out, we can't practice compassion with other people if we can't treat ourselves kindly. And the last was they had connection, and -- this was the hard part -- as a result of authenticity, they were willing to let go of who they thought they should be in order to be who they were, which you have to absolutely do that for connection.
بۆیە لێرەدە ئەمەم دۆزیەوە ئەوەی کە هاوبەشە لەنێوانیاندا هەستی دلێرییە ئەمەوێت دلێری وئازایەتتان بۆ جیابکەمەوە بۆ دەقەیەک دلێری، پێناسەیەکی بنەڕەتی بۆ دلێری کەیەکەم جار دێیتە سەر زمانی ئینگلیزی ئەوە لە وشەی لاتینی کۆرەوە هاتووە واتای دڵە وە پێناسە بنەڕەتییەکەی بریتیبوو لەگێڕانەوەی چیرۆکی ئەو کەسانەی کەبەتەواوەتی لەگەڵ دڵتان وە ئەم خەڵکە بەشێوەیەکی سادە لێرن بۆئەوەی ناتەواوبین ئەوان میهرەبانیان هەیە بۆ ئەوەی میهرەبان بن بۆ خۆیان یەکەم جار دوایی بۆ ئەوانی تر لەبەر ئەوەی دەرکەوتووە ئێمە ناتوانین میهرەبانبین لەگەڵ کەسانی تردا ئەگەر نەتوانین هەڵسووکەوت لەگەڵ خۆماندا بکەین بە میهرەبانیەوە وە لەکۆتاییدا ئەوان پەیوەندییان هەبووە وە...ئەمە بەشە قورسەکەیە لەدەرئەنجامی ڕاستەقینەیی ئەوان ئامادەبوون کە واز لەو بیرۆکەیە بێنن کەهەیان بووە دەربارەی خۆیان بۆ ئەوەی ببنەوە بەو کەسەی جاران کەپێویستە بەدڵنیاییەوە بیکەن بۆ پەیوەندی
The other thing that they had in common was this: They fully embraced vulnerability. They believed that what made them vulnerable made them beautiful. They didn't talk about vulnerability being comfortable, nor did they really talk about it being excruciating -- as I had heard it earlier in the shame interviewing. They just talked about it being necessary. They talked about the willingness to say, "I love you" first ... the willingness to do something where there are no guarantees ... the willingness to breathe through waiting for the doctor to call after your mammogram. They're willing to invest in a relationship that may or may not work out. They thought this was fundamental.
ئەو شتەی تر کە هاوبەش بووە لەنێوانیاندا ئەمە بووە ئەوان بەتەواوی ڕازی بوون بەلاوازی بڕوایان وابوو ئەوەی کەوای لێکردوون لاواز بن وای لێکردوون جوان بن ئەوان دەربارەی لاوازی نەدوان کەئاسوودە بەخشە لەڕاستی باسی ئەوەیان نەکرد کەئازار بەخشە وەکو بیستم پێشتر لەچاوپێکەوتنی شەرمەکەدا ئەوان باسیان کرد بە گرنگیەوە تەنها باسی ئارەزومەندانەیان دەکرد کەیەکەم جار بڵێی من تۆم خۆش ئەوێت ئامادەبوون بۆ کردنی شتێک لەکاتێکدا هیچ گرەنتییەک نیە ئارەزوو بۆ هەناسەدان لەکاتی چاوەڕوانی پەیوەندی دکتۆر دا لەدوای تیشکە سەروو بنەوشەییەکە ئەوان ئامادەن بۆ دروستکردنی پەیوەندی ئەمە لەوانەیە سەرکەوتو بێت یان لەوانە نیە ئەوان وایان زانی ئەمە بنچینەییە
I personally thought it was betrayal. I could not believe I had pledged allegiance to research, where our job -- you know, the definition of research is to control and predict, to study phenomena for the explicit reason to control and predict. And now my mission to control and predict had turned up the answer that the way to live is with vulnerability and to stop controlling and predicting. This led to a little breakdown --
من خۆم وا ئەزانم ئەوە خیانەتە نەم توانی بڕوا بکەم کە بەڵێنم داوە بەو پەیوەندییە بۆ لێکۆڵینەوە، کەکارەکەمان تۆ دەزانی، پێناسەی لێکۆڵینەوە بۆ کۆنتڕۆڵکردن وپێشبینی کردن، بۆ خوێندی دیاردەیەک بۆ هۆیەکی ئاشکرا بۆ کۆنتڕۆڵکردن و پێشبینی کردن وە ئێستا کاری من کۆنتڕۆڵکردن و پێشبینیکردنە وەڵامەکە گۆڕاوە بەو شێوازەی کە بژیت بە لاوازی وە کۆنتڕۆڵکردن و پێشبینکردن بووەستێنێت ئەمە بەرەو کەمێک تێکشکاندن دەڕوات
(Laughter)
پێکەنین
-- which actually looked more like this.
کەبەڕاستی زۆر لەمە دەچێت
(Laughter)
پێکەنین
And it did.
وە هەر واشە
I call it a breakdown; my therapist calls it a spiritual awakening.
من پێی دەڵێم تێک شکاندن، چارەسەرەکەم پێی دەڵێت بەئاگا هێنانەوەی ڕۆحی
(Laughter)
بەئاگا هێنانەوەی ڕۆحی دیارە باشترە لە تێکشکاندن
A spiritual awakening sounds better than breakdown, but I assure you, it was a breakdown. And I had to put my data away and go find a therapist. Let me tell you something: you know who you are when you call your friends and say, "I think I need to see somebody. Do you have any recommendations?" Because about five of my friends were like, "Wooo, I wouldn't want to be your therapist."
بەڵام من دڵنیاتان دەکەمەوە کە تێکشکاندن بووە پێویستە من زانیارییەکانم بخەمە لاوەو چارەسەرێک بدۆزمەوە بهێڵە شتێکتان پێبڵێم، دەزانن ئێوە کێن کاتێک پەیوەندی بە هاوڕێکەتەوە دەکەیت وە دەڵێیت، وا بزانم پێویستیم بەبینینی یەکێکە هیچ پێشنیارێکت هەیە؟ لەبەر ئەوەی نزیکەی پێنج هاوڕێم حەزیان لێی بوو واو.من نامەوێت ببم بەچارەسەرەکەت پێکەنین
(Laughter)
وتم، ئەوە مانای چیە
I was like, "What does that mean?" And they're like, "I'm just saying, you know. Don't bring your measuring stick."
وتیان، من تەنها قسەیەک دەکەم، تۆ دەزانیت ڕاستەی پێوانەکەت نە هێنی وتم، باشە
(Laughter)
I was like, "Okay." So I found a therapist. My first meeting with her, Diana -- I brought in my list of the way the whole-hearted live, and I sat down. And she said, "How are you?" And I said, "I'm great. I'm okay." She said, "What's going on?" And this is a therapist who sees therapists, because we have to go to those, because their B.S. meters are good.
بۆیە چارەسەرێکم دۆزییەوە یەکەم بینینم لەگەڵ ئەو کچەدا، دیانا لیستەکەم لەگەڵ خۆمدا برد تایبەت بە هەموو ئەو دڵانەی دەژین، وە دانیشتم وتی،چۆنیت من وتم، من زۆر باشم ئەو وتی، چی ڕووی داوە ئەمە چارەسەرکەرێکە کە چارەسەری تر دەبینێت لەبەر ئەوەی ئێمە پێویستە ئەمە بکەین لەبەر ئەوەی پێوانەی پلەی زانستییان بە مەتر باشە
(Laughter)
پێکەنین
And so I said, "Here's the thing, I'm struggling." And she said, "What's the struggle?" And I said, "Well, I have a vulnerability issue. And I know that vulnerability is the core of shame and fear and our struggle for worthiness, but it appears that it's also the birthplace of joy, of creativity, of belonging, of love. And I think I have a problem, and I need some help." And I said, "But here's the thing: no family stuff, no childhood shit."
بۆیە وتم ئەمە شتەکەیە، من لەململانێدام ئەو وتی، ململانێکە جیە؟ منیشم وتم کێشەیەکی لاوازیم هەیە منیشم دەزانم کەلاوازی توێکڵی شەرم و ترسە ململانێکەی ئێمەش بۆ شایەنییە بەڵام هەروەها وادیارە کە ئەوە شوێنی دروستبوونی خۆشی و، داهێنان، و نزیکبوونەوەو خۆسەویستییە وا هەستدەکەم کێشەیەکم هەیە وە پێویستم بە هەنێک یارمەتی هەیە منیشم وتم، بەڵام لێرەدا شتێک هەیە کێشەی خێزانی نییە کێشەی منداڵی نییە
(Laughter)
پێکەنین
"I just need some strategies."
تەنها چەند ستراتیژییەکم پێویستە
(Laughter)
پێکەنین
(Applause)
چەپڵەلێدان
Thank you. So she goes like this.
سوپاس ئەویس بەم شێوەیە قسەی کرد
(Laughter)
پێکەنین
And then I said, "It's bad, right?" And she said, "It's neither good nor bad."
دوایی منیشم وتم، ئەوە خراپە، ڕاستە ؟ ئەویش وتی ئەوە باش نییە و خراپیش نییە
(Laughter)
پێکەنین
"It just is what it is." And I said, "Oh my God, this is going to suck."
ئەوە چۆنە هەرئاوایە منیشم وتم ئۆو خوایە ئەوە قێزەونە
(Laughter)
پێکەنین
And it did, and it didn't. And it took about a year. And you know how there are people that, when they realize that vulnerability and tenderness are important, that they surrender and walk into it. A: that's not me, and B: I don't even hang out with people like that.
ئەوە وایە و وا نییە ئەوە ساڵێکی خایاند ئێوە دەەزانن خەڵک چۆنە ئێوە دەزانن کە خاڵک چۆنە کاتێک کە بۆیان دەر دەکەوێت کەلاوازی و نەرم ونیانی گرنگە دەست بەرداری دەبن و بەرەو ڕووی دەڕۆن ئەوە من نیم من تەنانەت بەو جۆرە ڕەفتار ناکەم لەگەڵ کەسدا
(Laughter)
پێکەنین
For me, it was a yearlong street fight. It was a slugfest. Vulnerability pushed, I pushed back. I lost the fight, but probably won my life back.
بۆ من ئەوە شەڕی سەرجادەی ساڵێک بوو ئەوە شەڕبوو لاوازی پاڵی پێوەنام، منیش پاڵم بەلاوازییەوە نایەوە من شەڕەکەم دۆڕاند بەڵام وابزانم ژیانی خۆمم بەدەست هێنایەوە
And so then I went back into the research and spent the next couple of years really trying to understand what they, the whole-hearted, what choices they were making, and what we are doing with vulnerability. Why do we struggle with it so much? Am I alone in struggling with vulnerability? No.
بۆیە گەڕامەوە سەر لێکۆڵینەوەکەم دوو ساڵی ترم بەسەر برد لەڕاستیدا هەوڵم دا کە تێبگەم ئەوان چین، هەست بەئازار کراوەکان چی هەڵدەبژێرن وە ئێمە چی بکەین لەگەڵ لاوازیدا بۆ ئێمە لەململانێیەکی زۆرداین؟ ئایا من بەتەنها لەململانێدام لەگەڵ لاوازی؟ نەخێر
So this is what I learned. We numb vulnerability -- when we're waiting for the call. It was funny, I sent something out on Twitter and on Facebook that says, "How would you define vulnerability? What makes you feel vulnerable?" And within an hour and a half, I had 150 responses. Because I wanted to know what's out there. Having to ask my husband for help because I'm sick, and we're newly married; initiating sex with my husband; initiating sex with my wife; being turned down; asking someone out; waiting for the doctor to call back; getting laid off; laying off people. This is the world we live in. We live in a vulnerable world. And one of the ways we deal with it is we numb vulnerability.
ئەمە ئەوەیە کە فێربووم ئێمە بێ ئاگاین لە لاوازی کاتێک کە ئێمە چاوەڕێی پەیوەندییەکە دەکەین ئەوە پێکەنیناوی بوو، کاتێک من شتێکم بڵاو کردەوە لە توییتەر و فەیسبووک کەدەڵێت چۆن پێناسەی لاوازی دەکەیت چی وا لەتۆ دەکات کە هەست بەلاوازی بکەیت؟ لەماوەی یەک کاتژمێرونیو، سەدوپەنجا وەڵامم وەرگرت لەبەر ئەوەی دەمویست بزانم چی هەیە لەدەرەوە پێویست بوو داوای یارمەتی لە هاوسەرەکەم بکەم لەبەر ئەوەی من نەخۆش بووم، وە تازە هاوسەرگیریمان کردبوو دەستپێکردنی سێکسی لەگەڵ مێردەکەمدا دەستپێکردنی سێکس لەگەڵ ژنەکەمدا ناڕازین بوون پێت، داوای چونەدەرەوە لە کەسێک چاوەڕێی دکتۆرەکان بکەیت بۆ پەیوەندی پێوەکردنت وەستان لەکار، تەواو کردنی کاری خەڵک ئەمە ئەو جیهانەیە کەتێیدا دەژین ئێمە لە جیهانێکی لاوازدا دەژین وە یەکێک لەو ڕێگایانەی کە ئیمە باکاریان دەهێنین کە خۆمان بێ ئاگا بکەین لەلاوازی
And I think there's evidence -- and it's not the only reason this evidence exists, but I think it's a huge cause -- We are the most in-debt ... obese ... addicted and medicated adult cohort in U.S. history. The problem is -- and I learned this from the research -- that you cannot selectively numb emotion. You can't say, here's the bad stuff. Here's vulnerability, here's grief, here's shame, here's fear, here's disappointment. I don't want to feel these. I'm going to have a couple of beers and a banana nut muffin.
وابزانم بەڵگەیەکمان هەیە ئەوە تەنها هۆکار نییە بۆبوونی ئەم بەڵگەیە بەڵام وا هەست دەکەم کە ئەوە هۆکارێکی گەورەیە ئێمە زیاتر قەرزدارین قەڵەوی خوپێوەگرتن وە چارەسەرکردن کۆمەڵی کامڵ لەمێژووی ولایەتە یەکگرتووەکان کێشەکە ئەوەیە...وە من ئەمە فێربووم لەلێکۆڵینەوەکەم کە ناتوانین هەستکردن بەئارەزووی خۆمان بێ ئاگابکەین ناتوانین بڵێین، ئەمە شتی خراپە ئەمە لاوازییە، ئەمە خەفەتە، ئەمە شەرمە ئەمە ترسە، ئەمە بێ هیوابوونە نامەوێت هەست بەمانە بکەم من وا دەڕۆم دوو بیرەو کێک بە بەنات و چەرەسەوە دەخۆم
(Laughter)
پێکەنین
I don't want to feel these. And I know that's knowing laughter. I hack into your lives for a living. God.
من نامەوێت وا هەست بکەم من دەزانم کە ئەوە پێکەنیناوییە من چوومەتە ناخی ژیانتەوە بۆ پێویستی ژیان خودایە
(Laughter)
پێکەنین
You can't numb those hard feelings without numbing the other affects, our emotions. You cannot selectively numb. So when we numb those, we numb joy, we numb gratitude, we numb happiness. And then, we are miserable, and we are looking for purpose and meaning, and then we feel vulnerable, so then we have a couple of beers and a banana nut muffin. And it becomes this dangerous cycle.
تۆ ناتوانین خۆت بێ ئاگا بکەیت لەم هەستە ناخۆشانە بێ ئەوەی لە هۆکارەکانی تر بێ ئەگابین، لە هەستەکانمان ناتوانیت بەئارەزووی خۆت لەهەستەکانت بێ ئەگابیت بۆیە کاتێک بێ ئاگا دەبین لەم شتانە بی ئاگا دەبین لە خۆشی بێ ئاگا دەبین لە سوپاس گوزارییەکان بێ ئاگا دەبین لە شادییەکان وە دواتر ئێمە خەمبار دەبین دەگەڕێین بۆ هۆکارەکان وە ماناکان وە لەدواییدا هەست بەلاوازی دەکەین بۆیە دوایی دوو بیرە وکێک بە مۆز و چەرەس دەخۆین ئەوە دەبێت بەم سوڕە ترسناکە
One of the things that I think we need to think about is why and how we numb. And it doesn't just have to be addiction. The other thing we do is we make everything that's uncertain certain. Religion has gone from a belief in faith and mystery to certainty. "I'm right, you're wrong. Shut up." That's it. Just certain. The more afraid we are, the more vulnerable we are, the more afraid we are. This is what politics looks like today. There's no discourse anymore. There's no conversation. There's just blame. You know how blame is described in the research? A way to discharge pain and discomfort. We perfect. If there's anyone who wants their life to look like this, it would be me, but it doesn't work. Because what we do is we take fat from our butts and put it in our cheeks.
یەکێک لەو شتانەی کە دەبێت بیری لێبکەینەوە لەبارەیەوە ئەوەیە کە بۆچی و چۆن ئێمە بێ ئاگاین ئەوە تەنها خوو پێوەگرتن نیە ئەو شتانەی تر کەئێمە دەیکەین ئەوەیە کە ئەو شتانەی کە ئیمە دڵنیانین لێی دڵنیادەبین لێیان دین دەگۆڕێت لەبڕوابوون بە بوون و بە شتە شاراوەکان بۆ دڵنیایی من ڕاستم، تۆ هەڵەیت، بێدەنگ بە ئەمە ئەوەیە تەنها دڵنیایی ئێمە کە زۆر دەترسین، ئێمە کە زۆر لاوازین ئێمە کە زۆر دەترسین سیاسەتمەدارەکانی ئەمڕۆ لەوە دەچن هیچ ووتارێک نەماوە هیچ وتو وێژێک نەماوە تەنها لۆمەکردن هەیە ئەزانن لە لێکۆڵینەوەکەدا لۆمەکردن چۆن باسکراوە؟ ڕێگایەک بۆ بەتاڵ کردنەوەی ئازار و نائارامی ئێمە نمونەین ئەگەر کەسێک هەبێت بیەوێت ژیانی وابێت، ئەوە منم بەڵام سەرکەوتوو نابێت چونکە ئەوەی ئێمە دەیکەین لابردنی چەورییە لەدواوەمان وە دانانی لەسەر ڕومەتمان
(Laughter)
پێکەنین
Which just, I hope in 100 years, people will look back and go, "Wow."
کە تەنها، هیوام وایە لەماوەی سەد ساڵدا خەڵک سەیری ڕابردووی خۆی بکات و بڵێت واو
(Laughter)
پێکەنین
And we perfect, most dangerously, our children. Let me tell you what we think about children. They're hardwired for struggle when they get here. And when you hold those perfect little babies in your hand, our job is not to say, "Look at her, she's perfect. My job is just to keep her perfect -- make sure she makes the tennis team by fifth grade and Yale by seventh." That's not our job. Our job is to look and say, "You know what? You're imperfect, and you're wired for struggle, but you are worthy of love and belonging." That's our job. Show me a generation of kids raised like that, and we'll end the problems, I think, that we see today. We pretend that what we do doesn't have an effect on people. We do that in our personal lives. We do that corporate -- whether it's a bailout, an oil spill ... a recall. We pretend like what we're doing doesn't have a huge impact on other people. I would say to companies, this is not our first rodeo, people. We just need you to be authentic and real and say ... "We're sorry. We'll fix it."
ئێمە نمونەین، مەترسیدارترینیانە منداڵەکانمان بهێلە پێتی بڵێم چۆن بیردەکەینەوە لەبارەی منداڵەوە ئەوان بەستراون بە ململانێوە وە کاتێک دێنە ئێرە کاتێک ئەو کۆرپە نموونەییە هەڵدەگریت بەدەستت کاری ئێمە ئەوە نیە بڵێت سەیری بکە ئەوە نمونەییە کاری من ئەوەیە ئەو بهێڵمەوە بە نمونەییەوە دڵنیابن کە ئەو دەچێتە تیپی تێنسەوە لە پۆلی پێنجەم وە بیر لەسەرکەوتن دەکاتەوە لە ساڵی حەوتەم ئەوە کاری ئێمە نییە کاری ئێمە ئەوەیە کە سەیر بکەین و بڵێین ئەزانیت چی؟ تۆ نمونەنیت، وە تۆ بەستراویت بە ململانێوە بەڵام ئێوە شایەنی خۆشەویستی و نزیک بوونەوەن ئەوە کاری ئێمەیە وە بەڕێوبردنی ئەو مندڵانەم پێ نیشان بدە کەبەم شێوازە پەروەردە کراون وابزانم وە کۆتایی بەو کێشانە دێنین کە ئەمڕۆ دەی بینین ئەوە نیشان دەدەین کە ئێمە ئەوە دەکەین کە کاردانەوەی نییە لەسەر خەڵک ئێمە ئەوە دەکەین لەژیانی کەسی خۆماندا ئێمە ئەوە بە هاوبەشی دەکەین ئەگەر ئەوە فریاکەوتنێک بێت، ڕۆن لێ چوونێک بێت گەڕانەوەیەک ئەو شتەی کە دەیکەین هەر ئەوە نیشان دەدەین کاردانەوەیەکی زۆر گەورەی نەبێت لەسەر کەسانی تر ئەمەوێت بە هاوەڵەکانم بڵێم، کە ئەمە یەکەم کەسانی تێکۆشەر نین ئەوەی ئێمە دەمانەوێت تەنها ڕاست بن و جێی متمانە بن وە بڵێن، ئیمە داوای لێبووردن دەکەین کۆتایی پێ دەهێنین
But there's another way, and I'll leave you with this. This is what I have found: To let ourselves be seen, deeply seen, vulnerably seen ... to love with our whole hearts, even though there's no guarantee -- and that's really hard, and I can tell you as a parent, that's excruciatingly difficult -- to practice gratitude and joy in those moments of terror, when we're wondering, "Can I love you this much? Can I believe in this this passionately? Can I be this fierce about this?" just to be able to stop and, instead of catastrophizing what might happen, to say, "I'm just so grateful, because to feel this vulnerable means I'm alive." And the last, which I think is probably the most important, is to believe that we're enough. Because when we work from a place, I believe, that says, "I'm enough" ... then we stop screaming and start listening, we're kinder and gentler to the people around us, and we're kinder and gentler to ourselves.
بەڵام ڕێگایەکی تر هەیە، ئەمەتان بۆ جێ دەهێڵم ئەمە ئەوەیە کە دۆزیومەتەوە کە ڕێگە بەخۆمان بدەین بیبینین قوڵایی ببینین لاوازی ببینین کە خۆشەویستی بکەین لە دڵمانەوە هەرچەندە هیج گرەنتییەک نییە کە ئەوە زۆر قورسە وە من دەتوانم پێتانی بڵێم وەکو بەخێوو کەرێک، ئەوە شتێکی زۆر قورسە بۆ جێ بە جێ کردنی سوپاس گووزاری و خۆشی لەو کاتە ناخۆشانەدا کاتێک سەرمان دەسوڕمێ، دەتوانم ئەوەندە تۆم خۆش بوێت دەتوانم باوەڕ بەمە بکەم بە سۆزەوە دەتوانم ئەوەندە دڕندە بم دەربارەی ئەمە؟ تەنها بۆ ئەوەی بتوانین بوەستین و لەجیاتی ئەوەی بترسین لەو کارەساتەی کە ڕوو دەدات بلێین من زۆر سوپاس گوزارم لەبەر ئەوەی هەست کردن بەم لاوازییە مانای وایە من ئەژیم لەکۆتاییدا، بڕوام وایە لەهەمویان گرنگتر ئەوەیە کە بڕوا بکەین کە ئێمە تەواوین لەبەر ئەوەی کاتێک ئێمە کاردەکەین لە شوێنێکدا بڕوام وایە کە دەڵێیت، من تەواوم ئەوکاتە دەوەستین لە هاوار کردن وە دەست دەکەین بەگوێ گرتن ئێمە دڵسۆزترو میهرەبانترین بۆ کەسانی دەوروبەرمان ئێمە دڵسۆزترو میهرەبانترین بۆ خۆمان
That's all I have. Thank you.
ئەمە هەموو شتێک بوو، سوپاستان دەکەم
(Applause)
چەپڵە لێدان