Ο Κρις Άντερσον μου ζήτησε αν θα μπορούσα να βάλω τα προηγούμενα 25 χρόνια της καμπάνιας ενάντια στη φτώχεια μέσα σε 10 λεπτά για το TED. Ένας Άγγλος ζητάει από έναν Ιρλανδό να είναι περιληπτικός.
Chris Anderson asked me if I could put the last 25 years of anti-poverty campaigning into 10 minutes for TED. That's an Englishman asking an Irishman to be succinct.
(Γέλια)
(Laughter)
Του είπα, "Κρις, θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να γίνει αυτό."
I said, "Chris, that would take a miracle."
Εκείνος είπε, "Μπόνο, αυτή δεν θα ήταν καλή χρήση για το Μεσσιανικό σου σύνδρομο;"
He said, "Bono, wouldn't that be a good use of your messianic complex?"
Οπότε, ναι. Μετά σκέφτηκα, ας πάμε ακόμα πιο πίσω από τα 25 χρόνια. Ας πάμε πριν το Χριστό, 3 χιλιετίες πίσω, σε μια εποχή που, τουλάχιστον στο μυαλό μου, το ταξίδι προς τη δικαιοσύνη, η πορεία ενάντια στην ανισότητα και τη φτώχεια πραγματικά ξεκίνησε. Πριν 3000 χρόνια ο πολιτισμός μόλις ξεκινούσε στις ακτές του Νείλου, κάποιοι σκλάβοι, Εβραίοι βοσκοί σε αυτή την περίπτωση, μυρίζοντας περιττώματα προβάτων, υποθέτω, δήλωσαν στον Φαραώ, που καθόταν ψηλά στο θρόνο του, «Εμείς, υψηλότατε, είμαστε ίσοι με εσένα.»
So, yeah. Then I thought, let's go even further than 25 years. Let's go back before Christ, three millennia, to a time when, at least in my head, the journey for justice, the march against inequality and poverty really began. Three thousand years ago, civilization just getting started on the banks of the Nile, some slaves, Jewish shepherds in this instance, smelling of sheep shit, I guess, proclaimed to the Pharaoh, sitting high on his throne, "We, your majesty-ness, are equal to you."
Και ο Φαραώ απαντά, « Α, όχι. Εσείς και η κακομοιριά σας πρέπει να μου κάνετε πλάκα.»
And the Pharaoh replies, "Oh, no. You, your miserableness, have got to be kidding."
Και εκείνοι λένε, «Όχι, όχι, αυτό λέει εδώ στο άγιο βιβλίο μας.»
And they say, "No, no, that's what it says here in our holy book."
Περνάμε στον αιώνα μας, στην ίδια χώρα, στις ίδιες πυραμίδες, όπου άλλοι άνθρωποι διαδίδουν την ίδια ιδέα για ισότητα αλλά με διαφορετικό βιβλίο. Αυτή τη φορά λέγεται Facebook. Πλήθη συγκεντρώνονται στην πλατεία Ταχρίρ. Μετατρέπουν ένα κοινωνικό δίκτυο από ψηφιακό σε πραγματικό, και κατά κάποιο τρόπο κάνουν επανεκκίνηση τον 21ο αιώνα. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω πόσο άσχημα ήταν τα επακόλουθα της Αραβικής Άνοιξης, αλλά ούτε να υπερτιμήσω το ρόλο της τεχνολογίας, αλλά αυτά τα πράγματα έδωσαν μια αίσθηση του τι είναι εφικτό όταν ένα παμπάλαιο μοντέλο δύναμης, η πυραμίδα, γυρίζει αντίστροφα, βάζοντας τους ανθρώπους στην κορυφή και τους σημερινούς Φαραώ στον πάτο. Επίσης μας έδειξε πώς κάτι τόσο δυνατό όσο η πληροφορία και ο διαμοιρασμός της μπορεί να διώξει την ανισότητα, γιατί τα δεδομένα, όπως και οι άνθρωποι, θέλουν να είναι ελεύθερα, και όταν είναι ελεύθερα, τότε και η ίδια η ελευθερία συνήθως περιμένει στη γωνία, ακόμα και για τους φτωχότερους των φτωχών -- τα δεδομένα μπορούν να διώξουν τον κυνισμό και την απάθεια που οδηγεί στην ανδράνεια, δεδομένα που μας λένε τι λειτουργεί και σημαντικότερα, τι δεν λειτουργεί, ώστε να το διορθώσουμε, δεδομένα που αν τα ακούσουμε και δώσουμε προσοχή θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να ανταπεξέλθουν στην πρόκληση που έθεσε ο Νέλσον Μαντέλα το 2005, όταν μας ζήτησε να γίνουμε αυτή η μεγάλη γενιά που θα ξεπεράσει το μεγαλύτερο έγκλημα στην ανθρωπότητα, την ακραία φτώχεια, δεδομένα που δημιουργούν απίστευτη ορμή.
Cut to our century, same country, same pyramids, another people spreading the same idea of equality with a different book. This time it's called the Facebook. Crowds are gathered in Tahrir Square. They turn a social network from virtual to actual, and kind of rebooted the 21st century. Not to undersell how messy and ugly the aftermath of the Arab Spring has been, neither to oversell the role of technology, but these things have given a sense of what's possible when the age-old model of power, the pyramid, gets turned upside down, putting the people on top and the pharaohs of today on the bottom, as it were. It's also shown us that something as powerful as information and the sharing of it can challenge inequality, because facts, like people, want to be free, and when they're free, liberty is usually around the corner, even for the poorest of the poor -- facts that can challenge cynicism and the apathy that leads to inertia, facts that tell us what's working and, more importantly, what's not, so we can fix it, facts that if we hear them and heed them could help us meet the challenge that Nelson Mandela made back in 2005, when he asked us to be that great generation that overcomes that most awful offense to humanity, extreme poverty, facts that build a powerful momentum.
Οπότε λέω, ξέχνα τη ροκ όπερα, ξέχνα τη μεγαλοστομία, τα συνηθισμένα μου κόλπα. Το μόνο που θα τραγουδήσει σήμερα είναι τα δεδομένα, γιατί πραγματικά έχω αποδεχτεί τον σπόρο μέσα μου. Οπότε φεύγει ο ροκ σταρ. Μπαίνει ο ακτιβιστής με τα δεδομένα.
So I thought, forget the rock opera, forget the bombast, my usual tricks. The only thing singing today would be the facts, for I have truly embraced by inner nerd. So exit the rock star. Enter the evidence-based activist, the factivist.
Γιατί αυτό που μας λένε τα δεδομένα είναι ότι το μακρύ, αργό ταξίδι, αυτό της ανθρωπότητας προς την ισότητα, αναπτύσσει ταχύτητα. Δείτε τι έχουμε καταφέρει. Δείτε τις εικόνες που σκιαγραφούν αυτά τα δομένα. Από το 2000, από την αλλαγή της χιλιετίας, υπάρχουν 8 εκατ. περισσότεροι ασθενείς με Έιτζ που παίρνουν φάρμακα που τους σώζουν τη ζωή. Ελονοσία: Υπάρχουν 8 χώρες στην Υπο-Σαχάρια Αφρική που μείωσαν τους ρυθμούς θανάτου κατά 75 τοις εκατό. Για τα παιδά κάτω των 5, η παιδική θνησιμότητα, έπεσε κατά 2,65 εκατομμύρια το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι 7.256 παιδικές ζωές σώζονται κάθε μέρα. Ουάου. Ουάου. (Χειροκρότημα)
Because what the facts are telling us is that the long, slow journey, humanity's long, slow journey of equality, is actually speeding up. Look at what's been achieved. Look at the pictures these data sets print. Since the year 2000, since the turn of the millennium, there are eight million more AIDS patients getting life-saving antiretroviral drugs. Malaria: There are eight countries in sub-Saharan Africa that have their death rates cut by 75 percent. For kids under five, child mortality, kids under five, it's down by 2.65 million a year. That's a rate of 7,256 children's lives saved each day. Wow. Wow. (Applause)
Ας κάτσουμε να το σκεφτούμε λίγο. Έχετε διαβάσει τίποτα την περασμένη εβδομάδα που να πλησιάζει σε σημαντικότητα αυτό το νούμερο; Ουάου. Καταπληκτικά νέα. Με τρελαίνει που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν αυτά τα νέα. Εφτά χιλιάδες παιδιά τη μέρα. Ορίστε δύο από αυτά. Αυτοί είναι ο Μάικλ και η Μπενεντίκτα, και ζουν χάριν κυρίως της Δρ. Πατρίσια Ασαμόα -- είναι καταπληκτική -- και το Global Fund, που όλοι σας υποστηρίζετε οικονομικά, είτε το γνωρίζετε είτε όχι. Και το Global Fund παρέχει φάρμακα κατά του Έιτζ που εμποδίζουν μητέρες από το να περνάνε Έιτζ στα παιδιά τους. Αυτά τα φανταστικά νέα δεν ήρθαν από μόνα τους. Έγινε πάλη για αυτά, καμπάνιες, καινοτομίες. Και αυτά τα καταπληκτικά νέα γεννούν ακόμα καλύτερα νέα, γιατί η ιστορική τάση είναι η εξής. Ο αριθμός ανθρώπων που ζουν μέσα σε φτώχεια που τσακίζει σωματικά και ψυχικά έχει πέσει από 43 τοις εκατό του παγκόσμιου πληθυσμού το 1990 σε 33 τοις εκατό μέχρι το 2000 και μετά στο 21 τοις εκατό μέχρι το 2010. Χειροκροτείστε για αυτό. (Χειροκρότημα) Μειώθηκε στο μισό. Μισό.
Let's just stop for a second, actually, and think about that. Have you read anything anywhere in the last week that is remotely as important as that number? Wow. Great news. It drives me nuts that most people don't seem to know this news. Seven thousand kids a day. Here's two of them. This is Michael and Benedicta, and they're alive thanks in large part to Dr. Patricia Asamoah -- she's amazing -- and the Global Fund, which all of you financially support, whether you know it or not. And the Global Fund provides antiretroviral drugs that stop mothers from passing HIV to their kids. This fantastic news didn't happen by itself. It was fought for, it was campaigned for, it was innovated for. And this great news gives birth to even more great news, because the historic trend is this. The number of people living in back-breaking, soul-crushing extreme poverty has declined from 43 percent of the world's population in 1990 to 33 percent by 2000 and then to 21 percent by 2010. Give it up for that. (Applause) Halved. Halved.
Ο ρυθμός είναι ακόμα υψηλός -- ακόμα πάρα πολλοί άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους άσκοπα. Έχουμε ακόμα δουλειά να κάνουμε. Αλλά σου παγώνει την καρδιά. Δεν το χωράει ο νους. Και αν ζεις με λιγότερο από $1,25 την ημέρα, αν ζεις με τέτοια φτώχεια, αυτά δεν είναι απλά δεδομένα. Είναι το παν. Αν είσαι γονιός που θέλει το καλύτερο για τα παιδιά του -- και είμαι -- αυτή η απότομη μετάβαση είναι η οδός από την απόγνωση προς την ελπίδα. Και μαντέψτε. Αν η πορεία συνεχιστεί, δείτε που πάει ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με λιγότερο από $1,25 την ημέρα μέχρι το 2030. Δεν μπορεί να είναι αλήθεια, έτσι; Αυτό μας λένε τα δεδομένα. Αν η πορεία συνεχιστεί, φτάνουμε, ουάου, στη ζώνη μηδέν. Για εμάς που μας αρέσουν οι αριθμοί, αυτή είναι η ερωτική ζώνη, και πρέπει να πω πως είμαι πλέον, ερεθισμένος σεξουαλικά από τα δεδομένα. Η εικονική εξάλειψη της απόλυτης φτώχειας, όπως ορίζεται από ανθρώπους που ζουν με λιγότερο από $1,25 την ημέρα, υπολογίζοντας, φυσικά, και τον πληθωρισμό από το 1990. Μας αρέσει η καλή βάση, Αυτό είναι καταπληκτικό.
Now, the rate is still too high -- still too many people unnecessarily losing their lives. There's still work to do. But it's heart-stopping. It's mind-blowing stuff. And if you live on less than $1.25 a day, if you live in that kind of poverty, this is not just data. This is everything. If you're a parent who wants the best for your kids -- and I am -- this rapid transition is a route out of despair and into hope. And guess what? If the trajectory continues, look where the amount of people living on $1.25 a day gets to by 2030. Can't be true, can it? That's what the data is telling us. If the trajectory continues, we get to, wow, the zero zone. For number-crunchers like us, that is the erogenous zone, and it's fair to say that I am, by now, sexually aroused by the collating of data. So virtual elimination of extreme poverty, as defined by people living on less than $1.25 a day, adjusted, of course, for inflation from a 1990 baseline. We do love a good baseline. That's amazing.
Ξέρω πως μερικοί από εσάς νομίζετε πως αυτή η πρόοδος είναι όλη στην Ασία ή τη Λατινική Αμερική ή σε χώρες πρότυπα όπως η Βραζιλία -- και σε ποιον δεν αρέσουν τα Βραζιλιάνικα μοντέλα; -- αλλά δείτε και την Υπο-Σαχάρια Αφρική. Υπάρχει ένα σύνολο 10 χωρών, κάποιοι τις αποκαλούν λιοντάρια, που την τελευταία δεκαετία συνολικά είχαν 100 τοις εκατό ακύρωση των χρεών τους, έναν τριπλασιασμό της βοήθειας, δεκαπλασιασμό σε FDI -- δηλαδή άμεση ξένη επένδυση -- που ξεκλείδωσε έναν τετραπλασιασμό σε πηγές εσωτερικού -- δηλαδή τοπικά χρήματα -- που όταν ξοδεύονται σωστά -- δηλαδή με καλή διακυβέρνηση -- μείωνουν την παιδική θνησιμότητα κατά 1/3, διπλασιάζουν τους ρυθμούς ολοκλήρωσης εκπαίδευσης, και επίσης μειώνουν στο μισό την ακραία φτώχεια, και με αυτό το ρυθμό τα δεκάρια γίνονται μηδενικά. Οπότε η υπερηφάνια των λιονταριών είναι η απόδειξη για αυτή την ιδέα.
Now I know that some of you think this progress is all in Asia or Latin America or model countries like Brazil -- and who doesn't love a Brazilian model? -- but look at sub-Saharan Africa. There's a collection of 10 countries, some call them the lions, who in the last decade have had a combination of 100 percent debt cancellation, a tripling of aid, a tenfold increase in FDI -- that's foreign direct investment -- which has unlocked a quadrupling of domestic resources -- that's local money -- which, when spent wisely -- that's good governance -- cut childhood mortality by a third, doubled education completion rates, and they, too, halved extreme poverty, and at this rate, these 10 get to zero too. So the pride of lions is the proof of concept.
Υπάρχουν πολλών ειδών προνόμια σε αυτό. Πρώτον, δεν χρειάζεται να ακούτε έναν ανυπόφορο αλαζόνα Ιησού σαν κι εμένα. Τι λέτε για αυτό; (Χειροκρότημα)
There are all kinds of benefits to this. For a start, you won't have to listen to an insufferable little jumped-up Jesus like myself. How about that? (Applause)
Και το 2028, 2030; Εδώ δίπλα είναι. Θέλω να πω, είναι περίπου τρεις αποχαιρετιστήριες συναυλίες των Ρόλινγκ Στόουνς μακριά. (Γέλια) Ελπίζω! Μας κάνει να φαινόμστε πολύ νέοι.
And 2028, 2030? It's just around the corner. I mean, it's about three Rolling Stones farewell concerts away. (Laughter) I hope. I'm hoping. Makes us look really young.
Οπότε γιατί δεν χοροπηδάμε από χαρά γι'αυτό; Λοιπόν, η ευκαιρία είναι πραγματική, αλλά το ίδιο και το ρίσκο. Δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μέχρι να αποδεχτούμε πραγματικά πως μπορούμε όντως να τα καταφέρουμε.. Δείτε αυτό το γράφημα. Λέγεται αδράνεια. Δείχνει πώς τα θαλασσώσαμε. Και το επόμενο είναι πραγματικά πανέμορφο. Λέγεται ορμή. Κι έτσι μπορούμε να λυγίσουμε το τόξο της ιστορίας κάτω ως το μηδέν, απλά κάνοντας τα πράγματα που ξέρουμε πως λειτουργούν.
So why aren't we jumping up and down about this? Well, the opportunity is real, but so is the jeopardy. We can't get this done until we really accept that we can get this done. Look at this graph. It's called inertia. It's how we screw it up. And the next one is really beautiful. It's called momentum. And it's how we can bend the arc of history down towards zero, just doing the things that we know work.
Οπότε αδράνεια εναντίον της ορμής. Υπάρχει ρίσκο και φυσικά, όσο πλησιάζεις, τόσο πιο δύσκολο γίνεται. Ξέρουμε τα εμπόδια που είναι στο δρόμο μας αυτή τη στιγμή, στους δύσκολους καιρούς. Συγκεκριμένα, σήμερα στην πρωτεύουσά σας, σε δύσκολους καιρούς, αυτοί που ασχολούνται με το πορτοφόλι του κράτους θέλουν να κόψουν προγράμματα που σώζουν ζωές, όπως το Global Fund. Αλλά μπορείτε να κάνετε κάτι για αυτό. Μπορείτε να πείτε στους πολιτικούς πως αυτές οι περικοπές κοστίζουν ζωές.
So inertia versus momentum. There is jeopardy, and of course, the closer you get, it gets harder. We know the obstacles that are in our way right now, in difficult times. In fact, today in your capital, in difficult times, some who mind the nation's purse want to cut life-saving programs like the Global Fund. But you can do something about that. You can tell politicians that these cuts [can cost] lives.
Αυτή τη στιγμή, στο Όσλο, οι πετρελαιο-βιομηχανίες παλεύουν να κρατήσουν μυστικές τις δωροδοκίες τους προς κυβερνήσεις για γεωτρήσεις που κάνουν σε αναπτυσσόμενες χώρες. Και γι'αυτό μπορείτε να κάνετε κάτι. Μπορείτε να ακολουθήσετε την καμπάνια One, και ηγετικές μορφές σαν τον Μο Ιμπραΐμ, τον επιχειρηματία τηλεπικοινωνιών. Πιέζουμε για νόμους που κάνουν τουλάχιστον κάποιον από τον υπόγειο πλούτο να καταλήξει στα χέρια αυτών που ζούν από πάνω.
Right now today, in Oslo as it happens, oil companies are fighting to keep secret their payments to governments for extracting oil in developing countries. You can do something about that too. You can join the One Campaign, and leaders like Mo Ibrahim, the telecom entrepreneur. We're pushing for laws that make sure that at least some of the wealth under the ground ends up in the hands of the people living above it.
Και τώρα ξέρουμε πως η μεγαλύτερη αθένεια όλων δεν είναι καν ασθένεια. Ειναι η διαφθορά. Αλλά υπάρχει εμβόλιο και γι'αυτό. Λέγεται διαφάνεια, ανοιχτά δεδομένα, κάτι που η κοινότητα του TED ήδη κάνει. Φως της ημέρας μπορείτε να το πείτε, διαφάνεια. Και η τεχνολογία πραγματικά σπρώχνει γι'αυτό. Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να κρυφτείς αν κάνεις κάτι κακό.
And right now, we know that the biggest disease of all is not a disease. It's corruption. But there's a vaccine for that too. It's called transparency, open data sets, something the TED community is really on it. Daylight, you could call it, transparency. And technology is really turbocharging this. It's getting harder to hide if you're doing bad stuff.
Θα ήθελα νας πω για το U-report, για το οποίο είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Είναι περίπου 150.000 εκατομμύρια σε όλη την Ουγκάντα, νέοι άνθρωποι οπλισμένοι με κινητά 2G, ένα κοινωνικό δίκτυο μηνυμάτων αποκαλύπτοντας την κυβερνητική διαφθορά και απαιτώντας να μάθουν τι είναι μέσα στον προϋπολογισμό και πώς ξοδεύονται τα χρήματά τους. Αυτά είναι πράγματα που ενθουσιάζουν.
So let me tell you about the U-report, which I'm really excited about. It's 150,000 millennials all across Uganda, young people armed with 2G phones, an SMS social network exposing government corruption and demanding to know what's in the budget and how their money is being spent. This is exciting stuff.
Κοιτάξτε, μόλις έχεις αυτά τα εργαλεία,, δεν μπορείς να μην τα χρησιμοποιήσεις. Μόλις έχεις αυτή τη γνώση, δεν μπορείς να την αποφύγεις. Δεν μπορείς να διαγράψεις αυτά τα δεδομένα από τον εγκέφαλό σου, αλλά μπορείς να διαγράψεις αυτή την κολλημένη εικόνα των φτωχών ζητιάνων που δεν παίρνουν τον έλεγχο της ζωής τους. Μπορείτε να τη διαγράψετε, πραγματικά, επειδή δεν είναι πλέον αληθινή. (Χειροκρότημα)
Look, once you have these tools, you can't not use them. Once you have this knowledge, you can't un-know it. You can't delete this data from your brain, but you can delete the cliched image of supplicant, impoverished peoples not taking control of their own lives. You can erase that, you really can, because it's not true anymore. (Applause)
Είναι αναμορφωτικό. Το 2030; Μέχρι το 2030, τα ρομπότ, όχι μόνο θα μας σερβίρουν μπύρα, αλλά θα την πίνουν κιόλας. Μέχρι να φτάσουμε εκεί, κάθε μέρος με κάποια ομοιότητα σε κυβέρνηση ίσως και να έχει πάρει ήδη το δρόμο του.
It's transformational. 2030? By 2030, robots, not just serving us Guinness, but drinking it. By the time we get there, every place with a rough semblance of governance might actually be on their way.
Οπότε είμαι εδώ -- υποθέτω είμαστε εδώ για να προσπαθήσουμε να σας μολύνουμε με αυτό τον καλό ιό δεδομένων, αυτόν που αποκαλούμε ακτιβισμό δεδομένων. Δεν θα σας σκοτώσει. Για την ακρίβεια, μπορεί να σώσει αμέτρητες ζωές. Υποθέτω, εμείς στην καμπάνια One, θα θέλαμε πολύ να είσαστε μεταδοτικοί, να τον διαμοιράσετε, να τον μοιραστείτε, να τον περάσετε σε όλους. Με αυτό τον τρόπο, θα συμμετέχετε με εμάς και πολλούς άλλους σε αυτό που πραγματικά πιστεύω είναι η μεγαλύτερη περιπέτεια που έζησε ποτέ κανείς, το απαιτητικό ταξίδι προς την ισότητα. Θα μπορούσαμε πραγματικά να είμαστε η μεγάλη γενιά που ο Μαντέλα μας ζήτησε να γίνουμε; Μπορούμε να απαντήσουμε το κάλεσμα της σάλπιγγας με επιστήμη, με λογική, με δεδομένα, και, τολμώ να πω, με συναισθήματα; Γιατί, προφανώς, οι ακτιβιστές με τα δεδομένα έχουν κι εκείνοι συναισθήματα.
So I'm here to -- I guess we're here to try and infect you with this virtuous, data-based virus, the one we call factivism. It's not going to kill you. In fact, it could save countless lives. I guess we in the One Campaign would love you to be contagious, spread it, share it, pass it on. By doing so, you will join us and countless others in what I truly believe is the greatest adventure ever taken, the ever-demanding journey of equality. Could we really be the great generation that Mandela asked us to be? Might we answer that clarion call with science, with reason, with facts, and, dare I say it, emotions? Because as is obvious, factivists have feelings too.
Σκέφτομαι τον Γελ Γκόνιμ, όμως. Κάποιοι από εσάς τον ξέρετε. Έφτιαξε μια από τις ομάδες στο Facebook πίσω από την πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο. Τον πετάξανε στη φυλακή γι'αυτό, αλλά έχω τα λόγια του χαραγμένα στον εγκέφαλό μου.
I'm thinking of Wael Ghonim, though. Some of you know him. He set up one of the Facebook groups behind the Tahrir Square in Cairo. He got thrown in jail for it, but I have his words tattooed on my brain.
«Θα νικήσουμε επειδή δεν καταλαβαίνουμε την πολιτική. Θα νικήσουμε επειδή δεν παίζουμε τα βρώμικα παιχνίδια τους. Θα νικήσουμε επειδή δεν έχουμε πολιτική ατζέντα. Θα νικήσουμε επειδή τα δάκρυα που πέφτουν από τα μάτια μας, στην πραγματικότητα βγαίνουν από την καρδιά μας. Θα νικήσουμε επειδή έχουμε όνειρα, και είμαστε πρόθυμοι να υπερασπιστούμε αυτά τα όνειρα."
"We are going to win because we don't understand politics. We are going to win because we don't play their dirty games. We are going to win because we don't have a party political agenda. We are going to win because the tears that come from our eyes actually come from our hearts. We are going to win because we have dreams, and we're willing to stand up for those dreams."
Ο Γελ έχει δίκιο. Θα νικήσουμε αν δουλέψουμε μαζί ως ένας, επειδή η δύναμη των ανθρώπων είναι πολύ μεγαλύτερη από τους ανθρώπους στην εξουσία.
Wael is right. We're going to win if we work together as one, because the power of the people is so much stronger than the people in power.
Ευχαριστώ.
Thank you.
(Χειροκρότημα) Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκρότημα)
(Applause) Thank you so much. (Applause)