I'd like to start with a quote, but it's very embarrassing because I don't know where it comes from. But it's very well put, and it goes like this: "Copyright is designed not only to provide fairness for authors, but also to enhance the quality of life within a society by promoting the progress of science, art and culture." In other words, the concept of making it economically feasible for creators to create is now globally recognized as a social imperative.
Jag skulle vilja börja med ett citat, men det är rätt pinsamt för att jag vet inte var det kommer ifrån. Men det är välformulerat, och det låter så här: “Copyright är inte designat bara för att ge upphovsmännen rättvisa, utan att också ge en förbättrad livskvalitet i samhället genom att främja framsteg inom vetenskap, konst och kultur.” Med andra ord, ett koncept för att göra det ekonomiskt genomförbart för kreatörer att skapa vilket nu är globalt känt som ett socialt imperativ.
I have very few memories writing lyrics to songs. But there is a particular one from long ago that I do remember. I was lying on my stomach on a bed in a small guest room with a writing pad in front of me. In the master bedroom next door, my then wife, Agnetha, was sleeping undisturbed. The music was playing in my head, so no need for speakers, not even headphones. A melody that still lacks words is virgin territory upon which a lyricist must tread lightly. Some of the time, the final words on the page are the result of hard work, deep thought and the intuition that a songwriter must learn to trust. But sometimes, extraordinary things happen; closed curtains are suddenly drawn, and the melody speaks to you and starts to conjure up images and even sequences of events. All you have to do is write it down, write down what you witnessed. A song can come to its creator in bits and pieces. But when it once in a while appears out of thin air in its entirety, it seems to suggest it had already lingered there, God knows how long, perhaps impatiently waiting to be plucked down by someone with a keen and sensitive ear, as if it needed the right vessel to flow through from the realm of ideas all the way down to earth.
Jag har väldigt få minnen kvar från mitt låtskrivande. Men det finns ett särskilt minne som jag kommer ihåg från längesen. Jag låg i ett litet gästrum i en säng på mage med ett skrivblock framför mig. I sovrummet bredvid, sov min dåvarande fru, Agnetha, ostört. Musiken spelades i mitt huvud, så jag behövde varken högtalare, och inte ens hörlurar. En melodi som fortfarande saknar ord är jungfrulig mark vilket en textförfattare måste vara varsam med. En del av tiden, är de sista orden på pappret ett resultat av hårt arbete, djupa tankar och intuitionen som en låtskrivare måste lära sig att förlita sig på. Fast ibland, så händer extraordinära ting; de slutna gardinerna öppnas upp, och melodin talar till dig och du börjar se de minnesbilder och särskilda händelseförlopp i ditt liv. Allt som behövs är att skriva ner det, skriva ner det du har sett. En låt kan dyka upp hos kreatören lite i taget. Men ibland dyker den upp ur tomma intet i sin helhet, då verkar det som att den redan legat där, Gud vet hur länge, och kanske otåligt väntar på att bli nerplockad av någon med ett skarpt och känsligt öra, som om det behövde de rätta kärlet för att flyta igenom från idévärlden hela vägen ner till jorden.
I was deliriously happy when I had finished. At that moment, I was grateful for music itself, for the sheer existence of this elusive, undefinable phenomenon that seems to ignore our brains and go straight to our hearts. I wanted to sing it out loud, but it was two o'clock in the morning, and even in my euphoria, I had the good sense not to wake the woman who was to sing my words the next day.
Jag var jätteglad när jag blev klar. Vid det tillfället, var jag tacksam för musiken i sig, och för att dess svårfångade, obestämbara fenomen existerar vilket verkar ignorera våra hjärnor och gå rakt in i våra hjärtan. Jag ville sjunga det rakt ut, men klockan var två på morgonen, och även i min eufori hade jag vett nog att inte väcka kvinnan som skulle sjunga mina ord nästa dag.
If Benny Andersson and I had written that song today, you might not have gotten to hear it. It could have been just another lost dream, [one of] about 80,000 new songs uploaded to streaming services every single day. The competition today is fierce, much fiercer than it was back in 1977. And even if our song had been clicked very often by Spotify subscribers, chances are slim that the royalties would have paid anyone's rent. So what I want to talk to you about today is how I see the changes in the song economy using my perspective of what it was like to be a songwriter when the music industry was simpler and perhaps more predictable.
Om Benny Andersson och jag hade skrivit den låten idag, så hade du förmodligen inte hört den. Det kunde ha varit en annan förlorad dröm, [en av] ca 80 000 nya uppladdade låtar till streamingstjänster varje dag. Dagens konkurrens är brutal, brutalare än vad den var 1977. Och även om vår låt hade fått ofta många klick av Spotifyanvändare var chansen liten att royalties skulle kunna betala någons hyra. Så vad jag vill prata om idag är hur jag ser på dessa förändringar i låt-ekonomin genom att använda mitt eget perspektiv från hur det var som låtskrivare när musikindustrin var enklare, och kanske mer förutsägbar.
These days, everything is tracked by our data. And data from streaming tells us that listeners much more often click their favorite song than their favorite artist on a streaming service. Sometimes they're not even sure who it is they're listening to, if it's a playlist, for example. So if we're paying more attention to the song, though, what about the songwriter? Songwriters have been forced into the back seat, and I would even say, bungled into the trunk. My concern is that songwriters are at risk of becoming invisible victims of the change that is taking place. The music business is now a song economy. Yet the creators of the songs that fuel it get the smallest slice of the pie. How did that happen?
Numera, är allt spårat genom våra personuppgifter. Och personuppgifterna från streaming visar att lyssnare oftast lyssnar mer på sin favoritlåt än sin favoritartist på en streamingtjänst. Ibland vet de inte ens vem de lyssnar på, om det är en spellista, till exempel. Så om vi ägnar mer uppmärksamhet åt sången, hur blir det då med låtskrivaren? Låtskrivare har blivit tvingade till att hålla låg profil, och jag skulle kunna säga, att de blir bortglömda. Jag är rädd att låtskrivare riskerar att bli osynliga offer i och med den förändring som äger rum. Musikbranschen är nu en låtekonomi. Men skaparna av låtarna som driver på den får den minsta delen av kakan. Hur kunde det hända?
I am not, for one moment, about to suggest that we should turn back the clock, which you may have suspected from an old pop star. But what's happened in the last decade has the potential to be incredibly positive for songwriters. Now, instead, I'm going to describe the unintended consequences of the streaming revolution, how they are reshaping the lives of songwriters. And then, I will present some proposals for how the impact of these unintended consequences can be addressed.
Jag försöker inte alls föreslå att vi ska vrida tillbaka klockan, som du kanske redan misstänkte från en gammal popstjärna som jag. Men det som har hänt under det senaste årtiondet har potential att bli väldigt positivt för låtskrivare. Nu ska jag istället beskriva de oavsiktliga konsekvenser som streamingrevolutionen leder till, hur de omformar låtskrivarnas liv. Och därefter lägger jag fram förslag för hur effekterna av de oavsiktliga konsekvenserna kan hanteras.
It has never been a better time to be writing and making music. Anyone today has the potential to find a global audience, and if they so choose, they can even try to do that on their own, without a record label or music publisher. A whole music software industry is emerging, serving the needs of a new generation of artists and songwriters. Streaming has enabled this new music paradigm. Once the pandemic stopped live music in 2020, many artists realized that they couldn't pay their bills on streaming alone. Some have moved back in with their parents, and others are driving Ubers to make ends meet. Previously, streaming had more or less been promotion for their tours, and live appearances, by far providing most of their revenue. It's funny, but it was exactly the opposite for Abba in the 70s. We hardly toured at all, and when we did, we lost money. But, I mean, the touring was supposed to be promotion for the album so that didn't matter. And I can't recall that we ever complained about the size of our royalties, which the artists, during the pandemic, have done bitterly, when streaming and royalties suddenly were the only source of income. "If this is the impact on artists," I thought, "welcome to the world of songwriters." Most professional songwriters don't tour, they don't sell T-shirts or other merchandise ... They rely on the song itself.
Det har aldrig aldrig funnits en bättre tid för att skriva och producera musik. Idag har alla potentialen att hitta en global publik, och om de får välja, kan de till och med testa själva, utan vare sig skiv- eller musikbolag. En musikmjukvaruindustri håller på att växa fram, för att tillgodose behoven hos en ny generation artister och låtskrivare. Streaming har skapat ett nytt musikparadigm. När pandemin stoppade livemusiken 2020, insåg många artister att de inte kan betala räkningar på bara streaming. Några flyttade tillbaka till sina föräldrar, och andra kör Uber för att klara sig i vardagen. Tidigare hade streaming mer eller mindre marknadsfört deras turnéer och liveframträdanden, som var den största delen av intäkterna. Det är lite komiskt, för det var raka motsatsen för Abba på 70-talet. Vi turnerade knappt alls, och när vi gjorde det, förlorade vi pengar. Det jag menar är att turnerandet skulle vara som en marknadsföring för albumet så det gjorde ingenting. Och vad jag kan minnas så klagade vi aldrig om hur mycket royalties vi fick, vilket artisterna bittert gjorde under pandemin, när streaming och royalties plötsligt blev den enda inkomsten. “Om detta påverkar artisterna”, tänkte jag, “i så fall, välkommen till låtskrivarnas värld”. De flesta professionella låtskrivare turnerar inte, och de säljer varken t-shirtar eller annan merch ... De förlitar sig endast på låten själv.
But even that seems to be changing, because the song has evolved in response to streaming, and it's increasingly common for record labels to get large teams of songwriters to work together, creating almost genetically modified hits. Songs are written and structured in ways that are optimized for the algorithms that streaming services use to decide what music you and I listen to. Some research has been done to suggest that these days, a Billboard Top 10 hit has, on average, five songwriters -- not one or two, but five -- and sometimes even 10. And on top of this, they’re having to write more songs and more quickly, simply to keep up with the insatiable demand for new music that streaming creates.
Men även detta verkar vara på väg att förändras, för att låten har utvecklats som ett svar på streaming, och det är alltmer vanligt för skivbolag att stora grupper av låtskrivare arbetar tillsammans, för att skapa nästan genetiskt modifierade hits. Låtarna är skrivna och strukturerade på sätt som är optimerade för den algoritm som streamingtjänsterna använder för att bestämma musiken du och jag lyssnar på. En del forskning visar och föreslår idag att en Billboard Top 10 hit har i genomsnitt, fem låtskrivare - inte en eller två, utan fem - och ibland även 10. Dessutom måste de skriva fler låtar och mycket snabbare, helt enkelt för att kunna hålla jämna steg med den efterfrågan för ny musik som streamingen skapar.
After ABBA had won the Eurovision Song Contest in 1974 with "Waterloo," royalties suddenly came pouring in, and Benny and I could afford to write songs full time, nine-to-five. That made such a huge difference. We could afford to throw away 95 percent of what we wrote and just keep the very, very best. We learned how to recognize garbage, and that's essential if you want to get good at your craft. Royalties simply gave us time and creative freedom. Needless to say, you will have neither if you’re in a hurry and someone is breathing down your neck all the time.
Efter Abbas vinst i Eurovision Song Contest 1974 med “Waterloo” kom royalties in i mängder, och Benny och jag kunde ha råd att skriva musik på heltid, nio-till-fem. Det gjorde en stor skillnad. Vi fick råd att kasta 95 procent av det vi skrev och bara spara de allra, allra bästa. Vi lärde oss att känna igen vad som är skräp, vilket är viktigt om du vill bli duktig på ditt hantverk. Royalties gav oss tiden och den kreativa friheten. Du kommer naturligtvis inte att ha något av det om du har bråttom och om någon andas dig i nacken hela tiden.
The industrial approach to songwriting is making it harder for many songwriters to build sustainable careers. Those that are successful are very successful, but those in the layers below, who used to be able to make a living from songwriting, are really suffering. They are becoming parts of a system that they serve more than it serves them. And here are three key pain points.
Det industriella tillvägagångssättet för låtskrivande gör det svårare för många låtskrivare att bygga hållbara karriärer. De som är framgångsrika, är väldigt framgångsrika, men de som är ett snäpp lägre ner, som brukade kunna leva på låtskrivandet, lider verkligen. De håller på att bli en del av ett system som tjänar mer än vad det tjänar dem. Här är tre viktiga problemområden.
Firstly, streaming services typically pay out about four times more for the recording than they do the composition, which means a streaming income is even smaller for songwriters than it is for artists. It's a legacy from the past, when recordings and the packaging of physical products were very expensive, so a larger share for the recording was justified. But that has changed. But the change has not yet been reflected in the division of royalties.
För det första, streamingtjänster betalar ut ungefär fyra gånger mer för inspelningen än vad de gör för kompositionen, vilket innebär att streaminginkomsten till och med är mindre för låtskrivare än för artisterna. Det är ett arv från förr, när inspelningar och förpackningar av fysiska produkter var väldigt dyra så var du berättigad en större andel för inspelningen. Men det har nu förändrats. Men förändringen har inte blivit återspeglad i fördelningen av royalties.
Secondly, even the way that streaming services pay royalties is problematic. A listener’s monthly 9.99 subscription goes into a central pot, which then gets divided by the total number of streams that month. That decides the value of one stream, or listen. This means that you if you have streamed Arne Jansen's jazz trio, if you have done that 50 times in the past month, and the neighbor’s teenage daughter has streamed Justin Bieber 5,000 times, only a small fraction of your 9.99 will go to Arne Jansen. Nothing wrong with Justin Bieber, but how does that reward your favorite artist?
För det andra, det är ett problem hur streamingtjänster betalar sina royalties. En lyssnares månadsprenumeration på 9,99 dollar går till centralfonden, vilket sedan divideras med det totala antalet strömmar den månaden. Det bestämmer värdet på streamandet eller det man lyssnar på. Vilket innebär att om du har streamat och lyssnat på Arne Jansens jazztrio, och om du lyssnat 50 gånger den senaste månaden, och om grannens tonårsflicka har streamat Justin Bieber 5000 gånger, går endast en liten bråkdel av dina 9,99 till Arne Jansen. Inget fel med Justin Bieber, men hur går det då med din favoritartists lön?
And thirdly, bad metadata is a big problem, metadata being the relevant information about a song and its recording. Very often, recordings are injected into a streaming service without accurate data. The name of the writer is missing, for instance. That means that the streaming service doesn't know where to send the royalties, and the money is put in a so-called "black box." Just sits there. Recently, 20 streaming services distributed 424 million dollars to a US nonprofit organization, which is supposed to try and find the rightful recipients of all that money. It will take years -- if they ever find them.
Och för det tredje, metadatan är ett stort problem, för metadatan har viktig information om låtarna och dess inspelning. Det händer ofta att inspelningar förs in i en streamingtjänst utan korrekta faktauppgifter. Till exempel att låtskrivarens namn inte finns kvar. Det betyder att streamingtjänsterna inte vet vart de ska skicka sina royalties, och att pengarna står i en så kallad “svart låda”. De bara finns där. Nyligen delade 20 streamingtjänster ut 424 miljoner dollar till en amerikansk ideell organisation, som ska underlätta sökandet efter mottagarna av alla pengarna Det kommer ta år... om de ens lyckas att hitta dem.
The combination of all these issues and others are creating a perfect storm for songwriters. Over the last decade, I've watched this situation get progressively worse. And during the past five years, I've been engaged in projects that aim to do something about it.
Kombinationen mellan dessa problem och andra leder till en riktig mardröm för låtskrivare. Det senaste århundradet har jag sett situationen bli sämre och sämre. Och under de senaste fem åren har jag varit engagerad i projekt där syftet är att hitta en lösning.
So how can I help? Well, first of all, I have you all here today listening to me, and that's, of course, what I want to do -- to raise awareness. But I want to do more than just raise awareness of the issues. I also want to help the industry identify solutions. And here are a few suggestions, out of many.
Så vad kan jag göra för att hjälpa till? Först och främst, idag har alla ni hittat hit för att lyssna på mig, och med detta vill jag... göra er medvetna om detta. Men jag vill göra mer än att uppmärksamma er på problemen. Jag vill också hjälpa industrin att identifiera lösningar på detta. Och här är några förslag för det, det finns många fler.
One: fan-centric royalties. In order to ensure that all songwriters get paid fairly, I suggest that streaming services allocate their royalty payments based on the behavior of individual listeners. The individual description should be divided by the number of songs the individual listener has played during a month. That gives each song a value. If the subscription is 9.99, and the listener has played 10 Arne Jansen, again, songs that month, each song has the value of .99, almost a dollar, and that's the amount that will be paid to Arne Jansen. Under the current system, you can be sure that Arne would get the value of .00-something dollars. So this fan-centric approach to royalties will bring much-needed fairness and can build on the important starts made by Deezer and SoundCloud.
Ett: fan-fokuserade royalties. För att vara säker på att alla låtskrivare får en rimligt betald lön, så föreslår jag att streamingtjänster ska tilldela sina royalty-betalningar baserat på den individuella lyssnares behov. Den individuella beskrivningen skulle vara dividerad med antalet låtar som lyssnaren har spelat under en månad. Det ger värdet av varje låt. Om prenumerationen kostar 9,99 dollar, och om lyssnaren har spelat 10 Arne Jansen-låtar, igen, den månaden, då har varje låt ett värde av 0,99, nästan en dollar, och det är det belopp som ska betalas till Arne Jansen. I det nuvarande systemet, kan du vara säker på att Arne skulle få några tiondels cent. Så det fan-fokuserade perspektivet på royalties skulle göra det mer rättvist och kan börja bygga på det viktiga arbete som Deezer och SoundCloud har gjort.
But perhaps the simplest and most effective way to improve streaming royalties would be for streaming services to increase how much they charge. Streaming pricing has been stuck at ridiculous 9.99 for more than a decade. Meanwhile, Netflix seems to increase its pricing every week. Research shows that subscribers will pay more; 9.99 could quite easily become 11.99, perhaps even 12.99.
Men kanske det enklaste och effektivaste sättet för att förbättra streaming-royalties skulle vara att öka hur mycket de tar betalt för streamingstjänster. Streamingpriser har konstigt nog varit likadana under ett årtionde, 9,99 dollar. Under tiden verkar Netflix öka sina priser varje vecka. Forskning visar att användare kommer att betala mer; 9,99 skulle bli 11,99, kanske till och med 12,99.
And thirdly: the tedious but absolutely necessary registration. Wherever the 80,000 new songs per day make their entry into the music industry, there should be user-friendly registration portals to make sure that relevant information about the work is captured early. This would diminish the problem with black boxes and conflicts. In my view, it is an obligation for collecting societies, who collect creators' royalties at source, to modernize and to adapt their technology to the digital age.
Och för det tredje: Den tråkiga men absolut nödvändiga registreringen. Eftersom 80 000 nya låtar per dag släpps inom musikindustrin, borde det finnas användarvänliga registeringsportaler för att tidigt kunna fånga in information om verket. Det skulle minimera problemen med svarta lådor och konflikter. Jag anser att upphovsrättsorganisationer som samlar in royalties har en skyldighet att modernisera och anpassa sin teknik enligt den digitala tidsålder vi lever i.
I know it's easy for me to stand here in front of you and reel off a list of suggestions for the industry -- much easier than making these changes happen. But change does need to happen, and soon. Crucially, this change needs to be brought about by the music industry as a whole, each part working together. The song and the songwriter fuel everything, from the recording through to live performances, even a T-shirt would not sell if the band hadn't good songs.
Det är lätt för mig att säga detta framför er, här och nu och bocka av en lista av förslag för industrin, men det är mycket svårare att få saker att hända på riktigt. Men någon förändring måste ske, och det snart. Det är avgörande och en förändring måste ske för musikindustrin i sin helhet, genom att arbeta tillsammans. Låten och låtskrivaren driver allt, från inspelningar till liveframträdanden, inte ens en t-shirt skulle sälja om bandet inte hade bra låtar.
I have created memories to some of those songs, from the Everly Brothers and then the Beatles, Elton John and many more, songs that sometimes would surprise me with a stab of ending, quickly washed away by their sheer beauty and the inspiration that they gave me. I know what they mean and what they meant to me. I've often wondered: What would we be without music? Less human, I'm convinced of that. If we couldn't hear music, then what else would we be deaf to? But we never seem to think about that, even though music is all around us all of the time. This is the moment for the entire music industry to invest in supporting what is, without a doubt, its most valuable asset. Far too many songwriters out there are suffering in this creaking system. Solutions like those that I have outlined could help rebalance the song economy so that more songwriters and their listeners will be able to lean back and say, in all honesty, exactly what I said in the song that I was talking about in the beginning: "Thank you for the music."
Jag har minnen från några av låtarna, av Everly Brothers och The Beatles, Elton John och många fler, låtar som fick en våg av avundsjuka att skölja över mig men den försvann snabbt på grund av låtarnas skönhet och den inspiration de gav mig. Jag vet vad de betyder och vad de betydde för mig. Jag har alltid undrat: Vad skulle vi göra utan musiken? Jag är säker på att vi skulle vara mer som robotar i så fall. Om vi inte skulle lyssna på musik, vilka andra saker skulle vi inte kunna höra? Men vi verkar inte tänka så mycket på det, även om musiken alltid har funnits runt omkring oss. Så är detta ett tillfälle för hela musikindustrin att stödja det som är dess mest värdefulla tillgång. Det är på tok för många låtskrivare idag som påverkas av det knakande systemet. De lösningar jag har beskrivit skulle hjälpa till att balansera låtekonomin så att fler låtskrivare och deras lyssnare kunde luta sig tillbaka och i all ärlighet, säga exakt vad jag sa i låten jag pratade om i början: “Tack för alla sånger.”