As a clergyman, you can imagine how out of place I feel. I feel like a fish out of water, or maybe an owl out of the air.
Là một mục sư bạn có thể tượng tượng được tôi đã cảm thấy bối rối như thế nào cảm giác đó như là cá không có nước hoặc như một con cú không có không khí
(Laughter)
(tiếng cười)
I was preaching in San Jose some time ago, and my friend Mark Kvamme, who helped introduce me to this conference, brought several CEOs and leaders of some of the companies here in the Silicon Valley to have breakfast with me, or I with them. And I was so stimulated. And had such -- it was an eye-opening experience to hear them talk about the world that is yet to come through technology and science. I know that we're near the end of this conference, and some of you may be wondering why they have a speaker from the field of religion. Richard can answer that, because he made that decision.
Một lần tôi đang thuyết giáo ở San Joe thì anh bạn của tôi, Mark Kvamme, người vừa giới thiệu tôi trong hội nghị này đã mời đến một số vị giám đốc điều hành và lãnh đạo của một số công ty ở đây, Silicon Valley đi ăn sáng cùng tôi, hay nói đúng hơn là tôi ăn sáng cùng họ Và tôi thực sự bị khích thích bởi đó thực sự là một dịp để mở rộng tầm mắt khi được nghe họ nói chuyện về thế giới trong tương lai qua sự phát triển công nghệ và khoa học Đây là phần cuối của hội nghị và có thể các bạn đang tự hỏi tại sao họ lại mời một người diễn thuyết từ lĩnh vực tôn giáo. Richard có thể trả lời điều đó bởi anh ta chính là người đã đưa ra quyết định
But some years ago I was on an elevator in Philadelphia, coming down. I was to address a conference at a hotel. And on that elevator a man said, "I hear Billy Graham is staying in this hotel." And another man looked in my direction and said, "Yes, there he is. He's on this elevator with us." And this man looked me up and down for about 10 seconds, and he said, "My, what an anticlimax!"
Nhưng một vài năm trước khi tôi đang trong 1 chiếc thang máy ở Philadelphia đi xuống để dự 1 buổi hội nghị ở khách sạn Trong chiếc thang máy đó, 1 người đàn ông đã nói, "Tôi nghe nó Billy Graham đang ở khách sạn này đấy." Anh bạn của anh chàng đó nhìn tôi và bảo, "Ừ, thì đây này. Ông ta đang trong thang máy với chúng ta đó." Anh chàng kia nhìn tôi từ đầu tới chân trong khoảng 10 giây và thốt lên rằng, "Trời ạ, thật là mất hứng!"
(Laughter)
(Tiếng cười)
I hope that you won't feel that these few moments with me is not a -- is an anticlimax, after all these tremendous talks that you've heard, and addresses, which I intend to listen to every one of them. But I was on an airplane in the east some years ago, and the man sitting across the aisle from me was the mayor of Charlotte, North Carolina. His name was John Belk. Some of you will probably know him. And there was a drunk man on there, and he got up out of his seat two or three times, and he was making everybody upset by what he was trying to do. And he was slapping the stewardess and pinching her as she went by, and everybody was upset with him. And finally, John Belk said, "Do you know who's sitting here?" And the man said, "No, who?" He said, "It's Billy Graham, the preacher." He said, "You don't say!" And he turned to me, and he said, "Put her there!" He said, "Your sermons have certainly helped me."
Tôi mong rằng các bạn không cảm thấy dành 1 chút thời gian với ông già này không được -- à, là một việc mất hứng sau tất cả nhưng câu chuyện dông dài các bạn vừa nghe và những bài diễn văn mà tôi dự định sẽ lắng nghe từng cái một Nhưng có lần vài năm trước tôi ngồi trên 1 chiếc máy bay ở miền Đông và người đang ông ngồi hàng ghế bên cạnh tôi là thị trưởng của Charlotte, Bắc Carolina Tên ông ta là John Belk. Một số người ở đây có thể biết ông ấy. Và cũng có một gã say ở trên chuyến bay hôm đó hắn ta cứ ra vào chỗ ngồi của mình 2,3 lần và khiến mọi người rất khó chịu bởi những việc hắn ta làm hắn ta vỗ vào người cô tiếp viên hàng không và cố tình huých vào người cô ta mỗi khi cô ấy đi qua phải, mọi người rất khó chịu với hắn Cuối cùng thì, John Belk phải lên tiếng, " Anh có biết ai đang ngồi đây không hả?" Và gã kia trả lời, "Không, ai?" Ông thị trưởng nói, " Đây là Billy Graham, một nhà thuyết giáo" Hắn thốt lên " Không phải chứ!" Rồi hắn quay sang phía tôi và nói rằng "Hãy để cô ấy ở đó!" " Những bài thuyết giáo của ngài đã cứu rỗi tôi."
(Laughter)
(Tiếng cười)
And I suppose that that's true with thousands of people.
Tôi đồ rằng điều đó cũng đúng với hàng nghìn người.
(Laughter)
(Tiếng cười)
I know that as you have been peering into the future, and as we've heard some of it here tonight, I would like to live in that age and see what is going to be. But I won't, because I'm 80 years old. This is my eightieth year, and I know that my time is brief. I have phlebitis at the moment, in both legs, and that's the reason that I had to have a little help in getting up here, because I have Parkinson's disease in addition to that, and some other problems that I won't talk about.
Tôi biết bởi các bạn đang hướng về tương lai và bởi chúng ta đã nghe 1 vài điều về tương lai trong buổi tối nay tôi cũng muốn được sống ở cái tuổi của các bạn và sẵn sàng đón nhận những điều sắp diễn ra nhưng tôi sẽ không thể bởi tôi đã 80 tuổi, đây là mùa xuân thứ 80 của tôi và tôi cũng biết rằng thời gian cho mình còn không nhiều giờ tôi bị viêm tĩnh mạch ở cả 2 chân đấy là lí do tôi cần 1 chút giúp đỡ để đứng lên được trên này bởi tôi đang bị chứng Parkinson ngoài ra, còn một vài chứng bệnh nữa mà tôi không muốn nhắc đến ở đây
(Laughter)
(Tiếng cười)
But this is not the first time that we've had a technological revolution. We've had others. And there's one that I want to talk about. In one generation, the nation of the people of Israel had a tremendous and dramatic change that made them a great power in the Near East. A man by the name of David came to the throne, and King David became one of the great leaders of his generation. He was a man of tremendous leadership. He had the favor of God with him. He was a brilliant poet, philosopher, writer, soldier -- with strategies in battle and conflict that people study even today.
Nhưng đây không phải lần đầu tiên chúng ta được chứng kiến một cuộc cách mạng công nghệ Chúng ta đã từng có và có một cuộc cách mạng tôi muốn nói đến ở đây Ở một thế hệ nơi đất nước của người dân Israel đã diễn ra một cuộc cải tổ vĩ đại đã khiến họ trở thành thế lực lớn ở gần miền Đông Một người đàn ông tên David đã lên nắm quyền và đức vua David trở thành một trong số những nhà lãnh đạo vĩ đại trong thời đại của ông. Ông là người đàn ông có tài lãnh đạo hơn người Ông có được sự ủng hộ của chúa Ông là một nhà thơ xuất chúng một nhà triết học, một nhà văn, một người lính với đầy đủ các chiến thuật trong chiến đấu và giải quyết mâu thuẫn mà đến tận bây giờ chúng ta vẫn phải học hỏi
But about two centuries before David, the Hittites had discovered the secret of smelting and processing of iron, and, slowly, that skill spread. But they wouldn't allow the Israelis to look into it, or to have any. But David changed all of that, and he introduced the Iron Age to Israel. And the Bible says that David laid up great stores of iron, and which archaeologists have found, that in present-day Palestine, there are evidences of that generation. Now, instead of crude tools made of sticks and stones, Israel now had iron plows, and sickles, and hoes and military weapons. And in the course of one generation, Israel was completely changed. The introduction of iron, in some ways, had an impact a little bit like the microchip has had on our generation. And David found that there were many problems that technology could not solve.
Nhưng khoảng 2 thập kỉ ngay trước David những người Hittites đã phát hiện ra bí mật nấu chảy và tinh chế sắt và dần dần, kĩ thuật đó được truyền đi Nhưng họ không cho phép người Israel được nhìn thấy hay học kĩ thuật đó Nhưng David đã thay đổi tất cả Ông đã đem đến thời kì đồ sắt cho Israel và cuốn sách Bible cho rằng David đã chế tạo được rất nhiều đồ sắt và những thứ đó đã được các nhà khảo cổ tìm thấy ở Palestine ngày nay bằng chứng về một thời đại như vậy. Bây giờ, thay vì các công cụ thô sơ được làm từ gỗ và đá Israel giờ đã có những chiếc cày bằng sắt và cuốc và liềm và vũ khí quân sự Và chỉ trong vòng 1 thế hệ Israel đã hoàn toàn thay đổi Sự ra đời của công cụ bằng sắt, bằng cách nào đó đặt một ảnh hưởng phần nào giống chiếc microchip mà chúng ta có hiện nay Và David đã thấy rằng có rất nhiều vấn đề mà công nghệ chưa thể giải quyết được
There were many problems still left. And they're still with us, and you haven't solved them, and I haven't heard anybody here speak to that. How do we solve these three problems that I'd like to mention? The first one that David saw was human evil. Where does it come from? How do we solve it? Over again and again in the Psalms, which Gladstone said was the greatest book in the world, David describes the evils of the human race. And yet he says, "He restores my soul." Have you ever thought about what a contradiction we are? On one hand, we can probe the deepest secrets of the universe and dramatically push back the frontiers of technology, as this conference vividly demonstrates. We've seen under the sea, three miles down, or galaxies hundreds of billions of years out in the future.
Vẫn còn có rất nhiều vấn đề cần giải quyết Và những vấn đề đó vẫn còn bỏ ngỏ trước chúng ta, chư được giải quyết Tôi chưa thấy có ai ở đây nói về vấn đề đấy Làm thế nào đẻ giải quyết 3 vấn đề mà tôi chuẩn bị đề cập ở đây? Điều đầu tiên mà David nhận thấy đó là tội ác của loài người Nó xuất phát từ đâu? Làm thế nào để có thể loại trừ được nó? Lần này qua lần khác trong cuốn "Psalms" mà Gladstone cho là cuốn sách vĩ đại nhất trên thế giới David đã miêu tả cái ác của loài người Mặc dù vậy ông nói: "Ngài khôi phục linh hồn của tôi" Đã bao giờ bạn nghĩ về sự mâu thuẫn trong mỗi chúng ta chưa? Một mặt, chúng ta có thể tìm hiểu những bí mật sâu thẳm nhất của vũ trụ và nhanh chóng đem xã hội đến đỉnh cao của công nghệ như buổi hội nghị này miêu tả rất rõ nét Chúng ta nhìn xuống đại dương 3 dặm theo chiều sâu hay nhìn ra dải ngân hà hàng tỉ năm sau trong tương lai
But on the other hand, something is wrong. Our battleships, our soldiers, are on a frontier now, almost ready to go to war with Iraq. Now, what causes this? Why do we have these wars in every generation, and in every part of the world? And revolutions? We can't get along with other people, even in our own families. We find ourselves in the paralyzing grip of self-destructive habits we can't break. Racism and injustice and violence sweep our world, bringing a tragic harvest of heartache and death. Even the most sophisticated among us seem powerless to break this cycle. I would like to see Oracle take up that, or some other technological geniuses work on this. How do we change man, so that he doesn't lie and cheat, and our newspapers are not filled with stories of fraud in business or labor or athletics or wherever?
Nhưng mặt khác có điều gì đó không đúng Những chiến thuyền của chúng ta Những người lính của cúng ta cũng đang ở đường cực biên luôn sẵn sàng bước ra trận chống lại Iraq Vậy điều gì đã dẫn đến việc này? Tại sao chiến tranh thế hệ nào và nơi nào trên thế giới cũng có? Và cả những cuộc cách mạng? Chúng ta chẳng thể hòa hợp với những người xung quanh ngay cả chính gia đình của chúng ta Chúng ta thấy mình tê liệt trong sự kìm kẹp của những thói quen tự hủy diệt mà chúng ta không thể nào phá vỡ được Phân biệt chủng tộc và bất công và bạo lực quét qua thế giới của chúng ta và đem đến kết cục bị thảm với những cơn quỵ tim và cái chết Ngay cả những người hiểu biết nhất trong số chúng ta dường như cũng bất lực trước vòng xoáy này Tôi thật sự muốn gặp Oracle để học cách vượt qua được điều này Hoặc là sẽ có những thiên tài công nghệ để giải quyết vấn đề này Làm sao để ta thay đổi con người để họ không còn lừa gạt hay gian trá nữa và những tờ báo sẽ không còn chất đầy những câu chuyện về sự gian lận trong kinh doanh, trong đội ngũ nhân sự hay những vận động viên hay bất cứ nơi nào khác nữa?
The Bible says the problem is within us, within our hearts and our souls. Our problem is that we are separated from our Creator, which we call God, and we need to have our souls restored, something only God can do. Jesus said, "For out of the heart come evil thoughts: murders, sexual immorality, theft, false testimonies, slander." The British philosopher Bertrand Russell was not a religious man, but he said, "It's in our hearts that the evil lies, and it's from our hearts that it must be plucked out." Albert Einstein -- I was just talking to someone, when I was speaking at Princeton, and I met Mr. Einstein. He didn't have a doctor's degree, because he said nobody was qualified to give him one.
Cuốn Bible nói rằng vấn đề nằm trong chính chúng ta ngay trong chính trái tim và tâm hồn mỗi người Vấn đề của chúng ta là chúng ta đang tách biệt mình với đấng Tạo hóa mà chúng ta vẫn gọi là Chúa Chúng ta cần được bù đắp lại tâm hồn của mình điều mà chỉ có Chúa làm được Chúa Jesus đã từng nói rằng: " Hãy ném hết đi những suy nghĩ tội lỗi: sự giết chóc, sự loạn luân thói trộm cắp, sự dối trá và sự vu khống." Nhà triết học Anh, Bertrand Russell không phải một người theo tôn giáo nhưng ông cũng nói rằng: " Tội ác nằm ngay trong trái tim chúng ta, nó bắt nguồn từ trái tim và cần phải được gột rửa ngay từ đó Albert Einstein -- tôi đang nói chuyện cùng một người -- lúc tôi đang ở Princeton khi tôi gặp Ngài Einstein ông ấy không có bằng cử nhân, bởi ông nói không ai đủ trình độ để có thể trao cho ông ấy 1 cái như thế.
(Laughter)
(Tiếng cười)
But he made this statement. He said, "It's easier to denature plutonium than to denature the evil spirit of man." And many of you, I'm sure, have thought about that and puzzled over it. You've seen people take beneficial technological advances, such as the Internet we've heard about tonight, and twist them into something corrupting. You've seen brilliant people devise computer viruses that bring down whole systems. The Oklahoma City bombing was simple technology, horribly used. The problem is not technology. The problem is the person or persons using it. King David said that he knew the depths of his own soul. He couldn't free himself from personal problems and personal evils that included murder and adultery. Yet King David sought God's forgiveness, and said, "You can restore my soul."
Nhưng ông đã nói thế này. Ông nói rằng: " Để biến tính plutonium dễ hơn nhiều so với việc biến tính linh hồn tội lỗi của mỗi người" Và rất nhiều người ở đây, tôi chắc chắn, đã nghĩ đến việc này và phải lao tâm khổ tứ vì nó Chúng ta đã thấy quá nhiều người lợi dụng những bước phát triển tốt đẹp của khoa học kĩ thuật như là Interner mà chúng ta vừa được nghe trong tối ngay chẳng hạn và biến chúng thành một thứ công cụ có hại Chúng ta đã thấy rất nhiều người giỏi giang đã tạo ra virus máy tính có khả năng phá hỏng cả một hệ thống Sự nổ tung của thành phố Oklahoma chỉ là một ví dụ đơn giản của việc công nghệ thông tin bị dùng sai mục đích Vấn đề không phải là ở công nghệ Vấn đề là con người hay đúng hơn là người sử dụng chúng Vua David đã nói ông biết rằng sâu thẳm trong tâm hồn ông ông không thể tự giải thoát khỏi những vướng mắc cá nhân và những tội lỗi của bản thân điều đó bao gồm cả sự chém giết và ngoại tình Mặc dù vậy đức vua David đã tìm kiếm sự tha thứ của Chúa và nói rằng: " Người đã cứu rỗi linh hồn con"
You see, the Bible teaches that we're more than a body and a mind. We are a soul. And there's something inside of us that is beyond our understanding. That's the part of us that yearns for God, or something more than we find in technology. Your soul is that part of you that yearns for meaning in life, and which seeks for something beyond this life. It's the part of you that yearns, really, for God. I find [that] young people all over the world are searching for something. They don't know what it is. I speak at many universities, and I have many questions and answer periods, and whether it's Cambridge, or Harvard, or Oxford -- I've spoken at all of those universities. I'm going to Harvard in about three or four -- no, it's about two months from now -- to give a lecture. And I'll be asked the same questions that I was asked the last few times I've been there. And it'll be on these questions: where did I come from? Why am I here? Where am I going? What's life all about? Why am I here?
Bạn thấy đấy, cuốn Bible nói rằng chúng ta không chỉ là cơ thể và tâm trí Chúng ta là linh hồn Và có điều gì đó ở trong chính ta nằm ngoài sự hiểu biết của chúng ta Đó chính là phần mà chúng ta khao khát vì Chúa, hay điều gì đó hơn những gì chúng ta tìm thấy ở công nghệ Linh hồn mà một phần của mõi chúng ta luôn khao khát ý nghĩa của cuộc sống và tìm kiếm điều gì đó hơn cả cuộc sống Đó là phần của chúng ta khát khao Chúa trời Chúng ta thấy những người trẻ tuổi trên khắp thế giới đang tìm kiếm một điều gì đó Họ không biết đó là điều gì. Tôi đã trao đổi ở rất nhiều trường đại học và tôi đã từng dành nhiều thời gian nghe và giải đáp những thắc mắc, và -- dù đó là Cambrige hay Havard hay Oxford -- tôi đã từng nói chuyện ở tất cả những trường đại học đó Tôi sẽ đén Havard trong vong 3 hay 4 -- à không, chỉ khoảng 2 tháng nữa thôi để đứng giảng Có thể tôi sẽ được hỏi những câu hỏi mà tôi từng được hỏi như trong một vài lần tôi đến đó trước đây và sẽ có những câu hỏi Tôi đến từ đâu? Tôi ở đó làm gì? Tôi sẽ đi đâu tiếp theo? Cuộc sống là gì vậy? Tại sao tôi lại ở đây?
Even if you have no religious belief, there are times when you wonder that there's something else. Thomas Edison also said, "When you see everything that happens in the world of science, and in the working of the universe, you cannot deny that there's a captain on the bridge." I remember once, I sat beside Mrs. Gorbachev at a White House dinner. I went to Ambassador Dobrynin, whom I knew very well. And I'd been to Russia several times under the Communists, and they'd given me marvelous freedom that I didn't expect. And I knew Mr. Dobrynin very well, and I said, "I'm going to sit beside Mrs. Gorbachev tonight. What shall I talk to her about?" And he surprised me with the answer. He said, "Talk to her about religion and philosophy. That's what she's really interested in." I was a little bit surprised, but that evening that's what we talked about, and it was a stimulating conversation. And afterward, she said, "You know, I'm an atheist, but I know that there's something up there higher than we are."
Ngay cả khi các bạn không theo tín ngưỡng nào sẽ có lúc bạn tự hỏi liệu có cái gì dó khác ngoài kia Thomas Edison cũng nói răng "Khi bạn đã thây tất cả những việc xảy ta trong thế giới khoa học và sự vận hành của vũ trụ bạn không thể phủ nhận có một thế lực điều khiển mọi thứ" Tôi nhớ có một lần Tôi ngồi cạnh quý bà Gorbachev trong một bữa tối tại nhà trắng Tôi tới chỗ đại sứ Dobrynin, người mà tôi biết rất rõ Tôi đã từng tới Liên Xô vài lần dưới thời kì Xã Hội chủ nghĩa và họ cho tôi sự tự do mà tôi không tưởng được Và tôi cũng biết Ngài Dobrynin khá rõ, và khi tôi nói rằng "Tôi chuẩn bị ngồi cùng Bà Gorbachev buổi tối nay Tôi nên nói với bà ấy về chủ đề gì?" Và ông ấy đã khiến tôi ngạc nhiên bởi câu trả lời của mình Ông nói, "Hãy nói với bà ấy về tôn giáo và triết học. Đó là những điều mà bà ấy thực sự rất hứng thú." Tôi rất ngạc nhiên, nhưng buổi tôi hôm đó đấy là chủ đề những câu chuyện của chúng tôi và đó là một cuộc trò chuyện rất thú vị sau đó bà nói với tôi rằng, "Anh biết không, tôi là người theo chủ nghĩa vô thần, nhưng tôi biết có một điều gì đó ngoài kia cao hơn tất cả chúng ta."
The second problem that King David realized he could not solve was the problem of human suffering. Writing the oldest book in the world was Job, and he said, "Man is born unto trouble as the sparks fly upward." Yes, to be sure, science has done much to push back certain types of human suffering. But I'm -- in a few months, I'll be 80 years of age. I admit that I'm very grateful for all the medical advances that have kept me in relatively good health all these years. My doctors at the Mayo Clinic urged me not to take this trip out here to this -- to be here. I haven't given a talk in nearly four months. And when you speak as much as I do, three or four times a day, you get rusty. That's the reason I'm using this podium and using these notes. Every time you ever hear me on the television or somewhere, I'm ad-libbing. I'm not reading. I never read an address. I never read a speech or a talk or a lecture. I talk ad lib. But tonight, I've got some notes here so that if I begin to forget, which I do sometimes, I've got something I can turn to.
Vấn đề thứ hai mà đức vua David nhận ra mình không thể giải quyết được chính là nỗi thống khổ của loài người. Job đã viết cuốn sách đầu tiên trên thế giới, và ông đã nói rằng, "Loài người chỉ được sinh ra trong khó khăn như những tia lửa bay lên vậy" Vâng, hẳn là vậy rồi. khoa học đã cố gắng làm nhiều thứ để đẩy lùi một số nỗi khổ của loài người. Nhưng tôi -- chỉ vào tháng nữa sẽ bước sang tuổi 80 tôi phải thừa nhận rằng tôi cảm thấy rất biết ơn tất cả những tiến bộ y học đã giúp tôi có được cơ thể tương đối khỏe mạnh suốt những năm qua. Bác sĩ của tôi tại phòng khám Mayo luôn yêu cầu tôi không được đi tham dự chuyến đi này -- để có mặt ở đây 4 tháng qua tôi đã không tham gia buổi nói chuyện nào và nếu như các bạn phải nói nhiều như tôi khoảng 3 hay 4 lần một ngày bạn sẽ cảm thấy rất mệt mỏi. Đó là lí do vì sao tôi phải sử dụng chiếc bục thuyết trình và những tờ ghi chú này Mỗi lần bạn nghe tiếng tôi trên TV hay nơi nào khác là tôi đang ứng khẩu chứ không phải tôi đang đọc. Tôi chưa bao giờ đọc một bài diễn văn. Tôi không bao giờ đọc một bài nói, một bài mạn đàm hay một bài giảng nào cả. Tôi hoàn toàn là ứng khẩu. Nhưng tối hôm nay tôi có một vài tờ ghi chú ở đây tôi bắt đầu bị chứng đãng trí đôi khi tôi bị như vậy thì tôi sẽ có cái gì đó để nhìn vào
But even here among us, most -- in the most advanced society in the world, we have poverty. We have families that self-destruct, friends that betray us. Unbearable psychological pressures bear down on us. I've never met a person in the world that didn't have a problem or a worry. Why do we suffer? It's an age-old question that we haven't answered. Yet David again and again said that he would turn to God. He said, "The Lord is my shepherd." The final problem that David knew he could not solve was death. Many commentators have said that death is the forbidden subject of our generation. Most people live as if they're never going to die. Technology projects the myth of control over our mortality. We see people on our screens. Marilyn Monroe is just as beautiful on the screen as she was in person, and our -- many young people think she's still alive. They don't know that she's dead. Or Clark Gable, or whoever it is. The old stars, they come to life. And they're -- they're just as great on that screen as they were in person. But death is inevitable.
Nhưng ngay cả chúng ta ở đây hầu hết -- ở những xã hội tân tiến nhất trên thế giới chúng ta vẫn còn nghèo đói. Chúng ta có những gia đình tự hại lẫn nhau, những người bạn phản bội nhau Những áp lực tâm lí nặng nề đặt lên vai mỗi chúng ta Tôi chưa từng gặp một người nào mà không có một vấn đề hay một nỗi lo lắng nào đó. Tại sao chúng ta phải chịu khổ vây? Đó là câu hỏi muôn thuở mà câu trả lời còn bỏ ngỏ. Nhưng David luôn khẳng định chúng ta phải trở về với Chúa Ông nói răng. " Chúa là người chỉ đường cho tôi" Vấn đề cuối cùng mà David biết ông không có khả năng loại trừ là cái chết. Nhiều nhà bình luận cho rằng cái chết là chủ đề cấm của thế hệ chúng ta. Nhiều người sống như thể họ chỉ chờ đến ngày từ biệt cõi đời. Công nghệ đã đưa ra một viễn cảnh có thể điều khiển được chuyện sinh tử. Chúng ta thấy rất nhiều người trên màn hình Marilyn Monroe vẫn thật lộng lẫy trên màn ảnh y như hồi cô còn sống. và không ít người nghĩ rằng cô vẫn còn hiện hữa trên thế gian này Họ không biết rằng cô đã đi xa. Hay Clark Gable hay ai đó khác nữa. Những ngôi sao của thời đại trước. Họ đến với cuộc sống. Và họ -- họ vẫn rất tuyệt trên màn ảnh như thể họ vẫn còn sống Nhưng cái chết là bất khả kháng.
I spoke some time ago to a joint session of Congress, last year. And we were meeting in that room, the statue room. About 300 of them were there. And I said, "There's one thing that we have in common in this room, all of us together, whether Republican or Democrat, or whoever." I said, "We're all going to die. And we have that in common with all these great men of the past that are staring down at us." And it's often difficult for young people to understand that. It's difficult for them to understand that they're going to die. As the ancient writer of Ecclesiastes wrote, he said, there's every activity under heaven. There's a time to be born, and there's a time to die. I've stood at the deathbed of several famous people, whom you would know. I've talked to them. I've seen them in those agonizing moments when they were scared to death.
Đã có lần tôi nói chuyên trong một phiên họp chung của Quốc hội vào năm ngoái Và tất cả chúng tôi đã gặp nhau trong căn phòng đó căn phòng của những bức tượng -- có khoảng 300 bức tượng ở đó. Và tôi đã nói rằng, " Có một điểm chung của tất cả nhừng người ngồi trong căn phòng này tất cả chúng ta, dù là Đảng dân chủ hay Đảng cộng hòa hay là ai đi chăng nữa Tôi nói, " Chúng ra rồi cũng sẽ chết." Và chúng ta có điểm chung đó với tất cả những người vĩ đại trong quá khứ đang theo dõi chúng ta bây giờ đây Và những người trẻ tuổi có thể thấy rất khó để hiểu rằng Rất khó để họ chấp nhận sự thật là họ chuẩn bị chết. Như nhà văn cổ đại tác giả của Ecclesiastes viết, ông nói, mọi hoạt động trên trần gian. Cái gì được sinh ra rồi sẽ đến lúc phải mất đi Tôi đã từng đứng cạnh giường bệnh của rất nhiều người nổi tiếng mà tôi chắc hẳn các bạn cũng biết đến họ. Tôi đã nói chuyện với họ Tôi đã thấy trong những giờ phút đau đớn đó khi cái chết đã kề cận
And yet, a few years earlier, death never crossed their mind. I talked to a woman this past week whose father was a famous doctor. She said he never thought of God, never talked about God, didn't believe in God. He was an atheist. But she said, as he came to die, he sat up on the side of the bed one day, and he asked the nurse if he could see the chaplain. And he said, for the first time in his life he'd thought about the inevitable, and about God. Was there a God? A few years ago, a university student asked me, "What is the greatest surprise in your life?" And I said, "The greatest surprise in my life is the brevity of life. It passes so fast." But it does not need to have to be that way. Wernher von Braun, in the aftermath of World War II concluded, quote: "science and religion are not antagonists. On the contrary, they're sisters." He put it on a personal basis. I knew Dr. von Braun very well. And he said, "Speaking for myself, I can only say that the grandeur of the cosmos serves only to confirm a belief in the certainty of a creator." He also said, "In our search to know God, I've come to believe that the life of Jesus Christ should be the focus of our efforts and inspiration. The reality of this life and His resurrection is the hope of mankind."
mặc dù chỉ vài năm trước thôi suy nghĩ về tử sinh chưa bao giờ bước vào suy nghĩ của họ Mới tuần trước tôi nói chuyện với một phụ nữ cha của cô ấy là một bác sĩ nổi tiếng Cô nói ông không bao giờ nghĩ về Chúa, không bao giờ nói chuyện về Chúa và cũng không tin vào Chúa. Ông là người vô thần. Nhưng cô nói rằng khi ông sắp qua đời một hôm ông ngồi dậy trên giường và ông hỏi cô y tá liệu ông có thể gặp một vị giáo sĩ được không Lần đầu tiên trong đời ông nghĩ về những điều không thể kháng cự được và về Chúa Liệu Chúa có tồn tại không? Một vài năm trước, một sinh viên đã hỏi tôi rằng " Điều đáng ngạc nhiên nhất trong cuộc đời của thầy là gì?" Và tôi nói, điều khiên tôi ngạc nhiên nhất trong cuộc đời là sự ngắn ngủi của cuộc sống. Nó qua đi quá nhanh. Nhưng nó không nhất thiết phải như vậy. Werner von Braun, sau Thế chiến thứ II đã kết luận rằng: "Khoa học và tôn giáo không phải đối thủ của nhau. Ngược lại, chúng là anh em với nhau" Ông đã dựa trên cơ sở bản thân để nói điều đó. Tôi biết tiến sĩ von Braun khá rõ, Và ông nói, " Về bản thân tôi, tôi chỉ có thể nói rằng sự hùng vĩ của vũ trụ chỉ để khẳng định niềm tin vào sự tồn tại của đấng Tạo hóa." Ông cũng nói rằng, "Trong quá trình tìm hiểu về Chúa, Tôi càng tin tưởng rằng sự tồn tại của Chúa Jesus phải là tâm điểm của những nỗ lực và cảm hứng của chúng ta. Thực tế về sự sống và sự hồi sinh là niềm mong ước của nhân loại"
I've done a lot of speaking in Germany and in France, and in different parts of the world -- 105 countries it's been my privilege to speak in. And I was invited one day to visit Chancellor Adenauer, who was looked upon as sort of the founder of modern Germany, since the war. And he once -- and he said to me, he said, "Young man." He said, "Do you believe in the resurrection of Jesus Christ?" And I said, "Sir, I do." He said, "So do I." He said, "When I leave office, I'm going to spend my time writing a book on why Jesus Christ rose again, and why it's so important to believe that." In one of his plays, Alexander Solzhenitsyn depicts a man dying, who says to those gathered around his bed, "The moment when it's terrible to feel regret is when one is dying." How should one live in order not to feel regret when one is dying?
Tôi đã diễn thuyết rất nhiều ở Đức ở Pháp, và rất nhiều nơi khác trên thế giới 105 quốc gia đã cho tôi vinh hạnh được nói chuyện ở đó. Có lần tôi được mời tới thăm Chancellor Adenauer Người được xem như người đã sáng lập ra nước Đức tân thời từ sau chiến tranh, Có một lần, ông đã nói với tôi, Anh bạn trẻ, Anh có tin vào sự phục sinh của Chúa Jesus không? Và tôi trả lời, " Có thưa ngài" Ông bảo, " Tôi cũng thế" Ông nói thêm, " Khi tôi mãn nhiệm, tôi sẽ viết một cuốn sách giải thích vì sao tôi tin Chúa Jesus sẽ sống lại, và lí do vì sao việc tin vào điều đấy lại thực sự quan trọng." Trong 1 vở kịch, Alexander Solzhenitsyn khắc họa một người đàn ông đang hấp hối, ông nói với những người đứng quanh giường bệnh của mình. "Giờ phút đáng sợ nhất để cảm thấy hối tiếc là lúc người ta chuẩn bị ra đi." Làm sao để sống mà đến khi chết đi không phải hối tiếc?
Blaise Pascal asked exactly that question in seventeenth-century France. Pascal has been called the architect of modern civilization. He was a brilliant scientist at the frontiers of mathematics, even as a teenager. He is viewed by many as the founder of the probability theory, and a creator of the first model of a computer. And of course, you are all familiar with the computer language named for him. Pascal explored in depth our human dilemmas of evil, suffering and death. He was astounded at the phenomenon we've been considering: that people can achieve extraordinary heights in science, the arts and human enterprise, yet they also are full of anger, hypocrisy and have -- and self-hatreds. Pascal saw us as a remarkable mixture of genius and self-delusion. On November 23, 1654, Pascal had a profound religious experience. He wrote in his journal these words: "I submit myself, absolutely, to Jesus Christ, my redeemer."
Blaise Pascal đã đặt ra câu hỏi như vậy vào thế kỉ thứ 17 ở Pháp Pascal được cho là kiến trúc sư của nền văn minh hiện tại. Ông là một nhà khoa học vĩ đại đạt tới đỉnh cao của toàn học ngay từ thời niên thiếu Ông đã được xem như người sáng lập ra nguyên lí xác suất và là người tạo ra chiếc máy tính đầu tiên, Và tất nhiên các bạn đã quá quen với ngôn ngữ máy tính đặt theo tên ông, Pascal tìm hiểu sâu sắc thế tiếng thoái lưỡng nan của loài người về tội lỗi, nỗi khổ và cái chết. Ông đã sửng sốt trước hiện tượng mà chúng ta thường cân nhắc khi con người đạt tới đỉnh cao ở lĩnh vực khoa học, nghệ thuật và khả năng của con người họ vẫn đầy oán giận, đạo đức giả và chán ghét bản thân mình. Pascal nhìn mỗi chúng ta như sự kết hợp của thiên tài và sự ảo tưởng. Vào ngày 23 tháng 11 năm 1654 Pascal đã có một thí nghiệm tôn giáo lớn Ông viết trong thu hoạch của mình rằng: " Tôi đem thân mình, toàn vẹn, về với Đấng cứu thế Jesus"
A French historian said, two centuries later, "Seldom has so mighty an intellect submitted with such humility to the authority of Jesus Christ." Pascal came to believe not only the love and the grace of God could bring us back into harmony, but he believed that his own sins and failures could be forgiven, and that when he died he would go to a place called heaven. He experienced it in a way that went beyond scientific observation and reason. It was he who penned the well-known words, "The heart has its reasons, which reason knows not of."
Một nhà sử học Pháp nói, 2 thế kỉ sau đó. " Hiếm khi nào một trí tuệ lớn thừa nhận với sự nhún nhường như vậy trước quyền lực của chúa Jesus" Pascal đã tin tưởng không chỉ tình thương và lòng nhân ái của Chúa sẽ đưa chúng ta trở lại sự hài hòa mà ông còn tin rằng tất cả những tội lỗi và thất bại của mình sẽ được tha thứ và khi ông chết đi, ông sẽ được lên thiên đường Ông cảm nhận điều đó theo cách vượt lên trên cả những quan sát khoa học và lí lẽ. Chính ông đã viết những dòng nổi tiếng sau, " Trái tim có lĩ lẽ của riêng nó và lí lẽ thông thường không thể hiểu nổi"
Equally well known is Pascal's Wager. Essentially, he said this: "if you bet on God, and open yourself to his love, you lose nothing, even if you're wrong. But if instead you bet that there is no God, then you can lose it all, in this life and the life to come." For Pascal, scientific knowledge paled beside the knowledge of God. The knowledge of God was far beyond anything that ever crossed his mind. He was ready to face him when he died at the age of 39. King David lived to be 70, a long time in his era. Yet he too had to face death, and he wrote these words: "even though I walk through the valley of the shadow of death, I will fear no evil, for you are with me."
sự đánh cuộc của Pascal cũng được biết đến nhiều như vậy Về cơ bản ông nói rằng " Nếu bạn tin vào Chúa và mở lòng mình trước tình thương của Ngài bạn sẽ không mất gì cả ngay cả khi bạn sai lầm Nhưng thay vào đó nếu bạn không tin vào Chúa thì bạn sẽ mất tất cả, kiếp này và cả kiếp sau nữa" Đối với Pascal, tri thức khoa học bao bọc xung quanh tri thức về Chúa Tri thức về Thiên Chúa cao hơn rất nhiều bất cứ thứ gì ông từng biết đến. Ông đã sẵn sàng gặp Chúa khi ông qua đời ở tuổi 39 Vua David sống đến 70 tuổi một khoảng thời gian khá dài trong thời đại của ông Mặc dù vậy ông vẫn phải đối diện với cái chết và ông đã viết thế này: " Ngay cả khi tôi bước qua thung lũng tử thần tôi không sợ bất kì điều gì bởi Người luôn bên cạnh tôi"
This was David's answer to three dilemmas of evil, suffering and death. It can be yours, as well, as you seek the living God and allow him to fill your life and give you hope for the future. When I was 17 years of age, I was born and reared on a farm in North Carolina. I milked cows every morning, and I had to milk the same cows every evening when I came home from school. And there were 20 of them that I had -- that I was responsible for, and I worked on the farm and tried to keep up with my studies. I didn't make good grades in high school. I didn't make them in college, until something happened in my heart.
Đây chính là câu trả lời cảu David cho cả 3 vấn đề nan giải về cái ác, sự khổ đau và cái chết. Đó cũng có thể là câu trả lời của các bạn nếu bạn tìm kiếm vị Chúa sống và để cho Người đong đầy cuộc sống của bạn. và cho bạn hy vọng vào tương lai Khi tôi 17 tuổi Tôi được sinh ra và nuôi dạy ở một trang trại phía Bắc Carolina Tôi vắt sữa bò mỗi buổi sáng, và vẫn những con bò đấy vào những buổi chiều khi tôi đi học về Tôi có khoảng 20 con bò phải chịu trách nhiệm và tôi cứ làm việc trên nông trại và cố gắng tiếp tục việc học hành của mình Tôi không đạt được điểm cao ở trường trung học tôi cũng không khá hơn khi vào đại học, cho đến khi có điều gì đó xảy ra trong trái tim mình
One day, I was faced face-to-face with Christ. He said, "I am the way, the truth and the life." Can you imagine that? "I am the truth. I'm the embodiment of all truth." He was a liar. Or he was insane. Or he was what he claimed to be. Which was he? I had to make that decision. I couldn't prove it. I couldn't take it to a laboratory and experiment with it. But by faith I said, I believe him, and he came into my heart and changed my life. And now I'm ready, when I hear that call, to go into the presence of God. Thank you, and God bless all of you.
Một ngày tôi được mặt đối mặt với Christ. Ngài nói, "Ta là con đường, là sự thật và là cuộc sống" Bạn có tưởng tượng được không? "Ta là sự thật. Ta là hiện thân của tất cả sự thật." Ngài là kẻ dối trá. Hay Ngài đã bị khùng Hay Ngài thực sự là những gì Ngài nói Ngài là ai vậy? Tôi phải đưa ra quyết định đó Tôi không thể chứng minh Tôi không thể mang điều đó đến phòng thí nghiệm và mổ xẻ nó. Nhưng theo định mệnh, tôi nói, tôi tin Ngài. và Ngài đã đến với tôi và thay đổi hoàn toàn cuộc sống của tôi. Và giờ tôi đã sẵn sàng khi nghe tiếng gọi tôi sẽ đi về nơi hiện diện của Chúa Cảm ơn các bạn, Chúa phù hộ cho tất cả các bạn.
(Applause)
(Vỗ tay)
Thank you for the privilege. It was great.
Cảm ơn vì đặc ân này. Thật tuyệt vời.
Richard Wurman: You did it. Thanks.
Anh đã làm được rồi. Cảm ơn.
(Applause)
(vỗ tay)