Το πρώτο μέρος που θα ήθελα να σας πάω είναι το μέρος που πολλοί πιστεύουν ότι θα είναι η βαθύτερη φυσική άβυσσος του κόσμου. Και λέω "πιστεύω" διότι αυτή η διαδικασία είναι ακόμα εν εξελίξει. Ακριβώς τώρα μεγάλες αποστολές προγραμματίζονται για τον επόμενο χρόνο για τις οποίες θα μιλήσω λιγάκι.
First place I'd like to take you is what many believe will be the world's deepest natural abyss. And I say believe because this process is still ongoing. Right now there are major expeditions being planned for next year that I'll talk a little bit about.
Ένα από τα πράγματα που άλλαξε εδώ, τα τελευταία 150 χρόνια από τότε που ο Ιούλιος Βερν είχε ιδέες μεγάλης επιστημονικής φαντασίας του πως ήταν ο υπόγειος κόσμος, είναι το ότι η τεχνολογία μας έδωσε τη δυνατότητα να πάμε σε αυτά τα μέρη που πριν ήταν τελείως άγνωστα και μόνο εικασίες υπήρχαν περί αυτών. Τώρα μπορούμε να κατεβούμε χιλιάδες μέτρα μέσα στη Γη με σχετική ατιμωρησία. Στο δρόμο ανακαλύψαμε φανταστικές αβύσσους και θαλάμους τόσο μεγάλους που μπορείς να δεις για εκατοντάδες μέτρα χωρίς σπάσιμο στο οπτικό σου πεδίο. Όταν πάτε σε πράγματα σαν και αυτό, μπορούμε συνήθως να είμαστε στο πεδίο από δύο έως τέσσερις μήνες, με μια ομάδα από 20 ή 30 άτομα μέχρι και 150.
One of the things that's changed here, in the last 150 years since Jules Verne had great science-fiction concepts of what the underworld was like, is that technology has enabled us to go to these places that were previously completely unknown and speculated about. We can now descend thousands of meters into the Earth with relative impunity. Along the way we've discovered fantastic abysses and chambers so large that you can see for hundreds of meters without a break in the line of sight. When you go on a thing like this, we can usually be in the field for anywhere from two to four months, with a team as small as 20 or 30, to as big as 150.
Και πολλοί άνθρωποι με ρωτάνε, ξέρετε, τι είδους ανθρώπους παίρνετε για ένα έργο σαν και αυτό; Αν και η διαδικασία επιλογής μας δεν είναι τόσο σχολαστική όπως της ΝΑΣΑ, παρόλα αυτά είναι ενδελεχής. Ψάχνουμε για ικανότητα, πειθαρχία, αντοχή και δύναμη. Στην περίπτωση που αναρωτιέστε αυτή είναι η δική μας δοκιμασία δύναμης. (Γέλια) Αλλά επίσης δίνουμε αξία στο ομαδικό πνεύμα και την ικανότητα να λυθούν διπλωματικά διαπροσωπικές διαμάχες κάτω από μεγάλη πίεση σε απομακρυσμένες τοποθεσίες.
And a lot of people ask me, you know, what kind of people do you get for a project like this? While our selection process is not as rigorous as NASA, it's nonetheless thorough. We're looking for competence, discipline, endurance, and strength. In case you're wondering, this is our strength test. (Laughter) But we also value esprit de corps and the ability to diplomatically resolve inter-personal conflict while under great stress in remote locations.
Έχουμε ήδη υπερβεί τα όρια της ανθρώπινης αντοχής. Από την είσοδο, δεν μοιάζει καθόλου με μια εμπορική σπηλιά. Βλέπουμε την Κατασκήνωση Δύο σε ένα μέρος που ονομάζεται J2, όχι Κ2, αλλά J2. Είμαστε περίπου δύο ημέρες από την είσοδο σε αυτό το σημείο. Και είναι κάπως σαν ένα αντίστροφο ταξίδι σε υψηλό υψόμετρο, μόνο που τώρα αφήνεις ένα σχοινί με αυτά τα πράγματα προς τα κάτω. Η ιδέα είναι να προσπαθήσουμε να παρέχουμε ένα μέτρο φυσικής άνεσης όσο είστε εκεί κάτω, διαφορετικά σε υγρές, κρύες συνθήκες σε εντελώς σκοτεινά μέρη. Πρέπει να αναφέρω ότι όλα όσα βλέπετε εδώ, παρεπιμπτόντως, είναι τεχνητά φωτισμένα με μεγάλη προσπάθεια. Διαφορετικά είναι απόλυτα σκοτεινά σε αυτά τα μέρη,
We have already gone far beyond the limits of human endurance. From the entrance, this is nothing like a commercial cave. You're looking at Camp Two in a place called J2, not K2, but J2. We're roughly two days from the entrance at that point. And it's kind of like a high altitude mountaineering trip in reverse, except that you're now running a string of these things down. The idea is to try to provide some measure of physical comfort while you're down there, otherwise in damp, moist, cold conditions in utterly dark places. I should mention that everything you're seeing here, by the way, is artificially illuminated at great effort. Otherwise it is completely dark in these places.
Όσο βαθύτερα πηγαίνεις, τόσο έρχεστε σε σύγκρουση με το νερό. Είναι βασικά σαν ένα δέντρο που συλλέγει νερό να έρχεται κάτω. Και τελικά φτάνεις σε μέρη όπου είναι τρομερά και επικίνδυνα και δυστυχώς τα σλάιντ απλά δεν απεικονίζουν την πραγματικότητα. Έτσι έχω ένα πολύ σύντομο κλιπ εδώ που τραβήχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του '80. Επομένως κάθοδος στο Βάραθρο Χουαούτλα στο Μεξικό. (Βίντεο) Τώρα πρέπει να σας πω ότι οι τεχνικές που σας δείχνω εδώ είναι παρωχημένες και επικίνδυνες. Δεν θα το κάναμε αυτό σήμερα εκτός και αν επρόκειτο για ταινία. (Γέλια)
The deeper you go, the more you run into a conflict with water. It's basically like a tree collecting water coming down. And eventually you get to places where it is formidable and dangerous and unfortunately slides just don't do justice. So I've got a very brief clip here that was taken in the late 1980s. So descend into Huautla Plateau in Mexico. (Video) Now I have to tell you that the techniques being shown here are obsolete and dangerous. We would not do this today unless we were doing it for film. (Laughter)
Επίσης, πρέπει να σας πω ότι παρά τη συρροή χολιγουντιανών ταινιών που βγήκαν πέρσι, δεν έχουμε δει ποτέ τέρατα υπόγεια -- τουλάχιστον όχι αυτά που σε τρώνε. Αν υπάρχει ένα υπόγειο τέρας, αυτό είναι η καταθλιπτική ψυχολογική απομόνωση που ξεκινάει να επηρεάζει κάθε μέλος της ομάδας με το που περνάς τις τρεις ημέρες προς τα μέσα από την πλησιέστερη είσοδο.
Along that same line, I have to tell you that with the spate of Hollywood movies that came out last year, we have never seen monsters underground -- at least the kind that eat you. If there is a monster underground, it is the crushing psychological remoteness that begins to hit every member of the team once you cross about three days inbound from the nearest entrance.
Τον επόμενο χρόνο θα ηγηθώ μιας πολυεθνούς ομάδας στο J2. Πρόκειται να ξεκινήσουμε από μείον 2,600 μέτρα -- αυτό είναι λίγο παραπάνω από 8,600 πόδια κάτω -- σε 30 χιλιόμετρα από την είσοδο. Τα πληρώματα θα είναι κάτω από τη γη για 30 συνεχόμενες ημέρες. Δεν νομίζω να έχει υπάρξει μια αποστολή σαν και αυτή για ένα μεγάλο διάστημα.
Next year I'll be leading an international team to J2. We're going to be shooting from minus 2,600 meters -- that's a little over 8,600 feet down -- at 30 kilometers from the entrance. The lead crews will be underground for pushing 30 days straight. I don't think there's been a mission like that in a long time.
Τελικά, αν συνεχίσεις να πηγαίνεις σε τέτοια μέρη, η πιθανότητα λέει ότι πρόκειται να πέσεις σε ένα μέρος σαν και αυτό. Είναι το σημείο όπου υπάρχει ένα δίπλωμα στο γεολογικό στρώμα που συγκεντρώνει το νερό και γεμίζει ως την οροφή. Και συνηθιζόταν όταν έβρισκες αυτά, να βάζουν μια πινακίδα στο χάρτι που λέει τερματικό σιφώνι. Τώρα θυμάμαι τον όρο πολύ καλά για δύο λόγους. Νούμερο ένα, είναι το όνομα της ροκ μπάντας μου, και δεύτερον, είναι διότι η σύγκρουση με αυτά τα πράγματα με εξώθησε να γίνω εφευρέτης. Και από τότε έχουμε αναπτύξει εξοπλισμό πολλών γενεών για την εξερεύνηση τόπων σαν και αυτόν.
Eventually, if you keep going down in these things, probability says that you're going to run into a place like this. It's a place where there's a fold in the geologic stratum that collects water and fills to the roof. And when you used to find these things, they would put a label on a map that said terminal siphon. Now I remember that term really well for two reasons. Number one, it's the name of my rock band, and second, is because the confrontation of these things forced me to become an inventor. And we've since gone on to develop many generations of gadgets for exploring places like this.
Αυτός είναι εξοπλισμός υποστήριξης ζωής κλειστού κύκλου -- και τώρα μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να πας πολλά χιλιόμετρα οριζόντια κάτω από το νερό και σε βάθη 200 μέτρων ευθεία υποβρυχίως. Όταν κάνεις κάτι τέτοιο, είναι σαν να κάνεις ΕΟΔ (EVA), είναι σα να κάνεις εξωτερική του οχήματος δραστηριότητα στο διάστημα, αλλά σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση, και με πολύ μεγαλύτερο σωματικό κίνδυνο. Έτσι σε κάνει να σκέφτεσαι το πώς να σχεδιάσεις τον εξοπλισμό σου για μεγάλη απόσταση μακρυά από ένα ασφαλές καταφύγιο.
This is some life-support equipment closed-cycle. And you can use that now to go for many kilometers horizontally underwater and to depths of 200 meters straight down underwater. When you do this kind of stuff it's like doing EVA. It's like doing extra-vehicular activity in space, but at much greater distances, and at much greater physical peril. So it makes you think about how to design your equipment for long range, away from a safe haven.
Εδώ είναι ένα κλιπάκι από μιά ταινία του Νάσιοναλ Τζεογκράφικ που βγήκε το 1999.
Here's a clip from a National Geographic movie that came out in 1999.
(Βίντεο) Αφηγητής: Η εξερεύνηση είναι μια φυσική διαδικασία του να βάλεις το πόδι σου σε μέρη όπου οι άνθρωποι δεν έχουν πατήσει ποτέ πριν. Εδώ είναι το μέρος όπου το τελευταίο μικρό ψήγμα τελείως άγνωστου εδάφους παραμένει σε αυτόν τον πλανήτη. Το να έχεις την εμπειρία αυτού είναι προνόμιο.
(Video) Narrator: Exploration is a physical process of putting your foot in places where humans have never stepped before. This is where the last little nugget of totally unknown territory remains on this planet. To experience it is a privilege.
Μπιλ Στόουν: Αυτή η λήψη έγινε στις Πηγές Γουακούλλα, στη Φλόριντα. Μερικά πράγματα να σημειώθουν σχετικά με αυτή την ταινία: κάθε κομμάτι του εξοπλισμού που είδατε δεν υπήρχε πριν το 1999. Αναπτύχθηκε μέσα σε μια περίοδο δύο ετών και χρησιμοποιήθηκε σε πραγματικές αποστολές εξερεύνησης. Αυτό το επινόημα που βλέπετε ακριβώς εδώ ονομάζοταν ψηφιακός χαρτογράφος τοίχου -- και παρήγαγε την πρώτη τρισδιάστατη χαρτογράφηση που έγινε ποτέ σε σπηλιά, και συνέβη να γίνει σε κατάδυση στις Πηγές Γουακούλλα. Ήταν αυτή η επινόηση που αναπάντεχα άνοιξε μία πόρτα σε έναν άλλο ανεξερεύνητο κόσμο.
Bill Stone: That was taken in Wakulla Springs, Florida. Couple of things to note about that movie. Every piece of equipment that you saw in there did not exist before 1999. It was developed within a two-year period and used on actual exploratory projects. This gadget you see right here was called the digital wall mapper, and it produced the first three-dimensional map anybody has ever done of a cave, and it happened to be underwater in Wakulla Springs. It was that gadget that serendipitously opened a door to another unexplored world.
Αυτή είναι η Ευρώπη. Η Καρολίν Πόρκο ανέφερε τις προάλλες έναν ακόμα που ονομάζεται Εγκέλαδος. Αυτό είναι ένα από τα μέρη που οι επιστήμονες του διαστήματος πιστεύουν ότι υπάρχει η μεγαλύτερη πιθανότητα εύρεσης της πρώτης εξωγήινης ζωής στον ωκεανό που υπάρχει κάτω από εκεί. Για αυτούς που ποτέ δεν είδαν αυτή την ιστορία, ο Τζιμ Κάμερον έκανε την παραγωγή μιας πραγματικά υπέροχης ΙΜΑΧ ταινίας μερικά χρόνια πριν, που ονομάζεται "Εξωγήινοι του Βυθού." Εκεί υπήρχε ένα σύντομο κλιπ --
This is Europa. Carolyn Porco mentioned another one called Enceladus the other day. This is one of the places where planetary scientists believe there is a highest probability of the detection of the first life off earth in the ocean that exists below there. For those who have never seen this story, Jim Cameron produced a really wonderful IMAX movie couple of years ago, called "Aliens of the Deep." There was a brief clip --
(Βίντεο) Αφηγητής: Μια αποστολή για την εξερεύνηση κάτω από τους πάγους της Ευρώπης θα είναι η μέγιστη ρομποτική πρόκληση. Η Ευρώπη είναι τόσο μακρυά που ακόμα και με την ταχύτητα του φωτός, θα έπαιρνε περισσότερο από μία ώρα για την εντολή να φτάσει το όχημα. Πρέπει να είναι αρκετά έξυπνο για να αποφύγει τα εμπόδια του εδάφους, και να βρει μια καλή θέση προσεδάφησης στον πάγο. Τώρα πρέπει να περάσουμε μέσα από τον πάγο. Χρειάζεστε ένα γεωτρύπανο για να λιώνει τον πάγο. Είναι στην βάση της μια πυρηνικά θερμαινόμενη τορπίλη. Ο πάγος μπορεί να έχει βάθος από τρία έως16 μίλια. Εβδομάδα με την εβδομάδα, το γεωτρύπανο θα βυθιστεί από το ίδιο το βάρος του διαμέσου του αρχαίου πάγου, έως ότου επιτέλους... Τώρα, τι πρόκειται να κάνετε όταν φτάσετε την επιφάνεια αυτού του ωκεανού; Χρειάζεστε ένα αυτόνομο υποβρύχιο όχημα (ΑΥΟ). Πρέπει να είναι ένα έξυπνο κουτάβι, ικανό να πλοηγεί και να παίρνει αποφάσεις μόνο του σε έναν εξωγήινο ωκεανό.
(Video) Narrator: A mission to explore under the ice of Europa would be the ultimate robotic challenge. Europa is so far away that even at the speed of light, it would take more than an hour for the command just to reach the vehicle. It has to be smart enough to avoid terrain hazards and to find a good landing site on the ice. Now we have to get through the ice. You need a melt probe. It's basically a nuclear-heated torpedo. The ice could be anywhere from three to 16 miles deep. Week after week, the melt probe will sink of its own weight through the ancient ice, until finally -- Now, what are you going to do when you reach the surface of that ocean? You need an AUV, an autonomous underwater vehicle. It needs to be one smart puppy, able to navigate and make decisions on its own in an alien ocean.
ΥΓ: Αυτό που δεν ήξερε ο Τζιμ όταν έβγαλε την ταινία ήταν ότι έξι μήνες πριν η ΝΑΣΑ είχε χρηματοδοτήσει μια ομάδα που είχα συγκεντρώσει για να αναπτύξει ένα πρωτότυπο για το ΑΥΟ της Ευρώπης. Εννοώ, μετά από τρία χρόνια συναντήσεων μηχανικών, μελέτης και ενσωμάτωσης συστημάτων, παρουσιάζω το DEPTHX -- Θερμικός Εξερευνητής Βαθέων Φρεατίων. Και όπως λέει η ταινία, αυτό είναι ένα έξυπνο κουτάβι. Έχει 96 αισθητήρες, 36 ενσωματωμένους υπολογιστές, 100,000 γραμμές αυτόνομου κώδικα συμπεριφοράς, συγκεντρώνει πάνω από 10 κιλά εκρηκτικού σε αντίστοιχο ενσωματωμένο ηλεκτρικό δυναμικό.
BS: What Jim didn't know when he released that movie was that six months earlier NASA had funded a team I assembled to develop a prototype for the Europa AUV. I mean, I cut through three years of engineering meetings, design and system integration, and introduced DEPTHX -- Deep Phreatic Thermal Explorer. And as the movie says, this is one smart puppy. It's got 96 sensors, 36 onboard computers, 100,000 lines of behavioral autonomy code, packs more than 10 kilos of TNT in electrical onboard equivalent.
Αυτό είναι ο στόχος, η βαθύτερη υδροθερμική πηγή στον κόσμο, στο Τσένοτε Ζάκατον στο βόρειο Μεξικό. Έχει εξερευνηθεί έως βάθος 292 μέτρων και πέρα από αυτό κανείς δεν ξέρει τίποτα. Αυτό είναι μέρος της αποστολής του DEPTHX.
This is the target site, the world's deepest hydrothermal spring at Cenote Zacaton in northern Mexico. It's been explored to a depth of 292 meters and beyond that nobody knows anything. This is part of DEPTHX's mission.
Υπάρχουν δύο πρωταρχικοί στόχοι που επιτυγχάνουμε εδώ. Ο πρώτος είναι, πώς κάνεις αυτόνομα επιστήμη υπόγεια; Πώς έχεις ένα ρομπότ και το μετατρέπεις σε επιτόπιο μικροβιολόγο; Υπάρχουν περισσότερα στάδια από το χρόνο που έχω για να σας μιλήσω για αυτά, αλλά βασικά οδηγούμε μέσω του χώρου, το γεμίζουμε με περιβαλλοντικές μεταβλητές -- σουλφίδιο, αλογονίδιο, παρόμοια πράγματα. Υπολογίζουμε τις κεκλιμένες επιφάνειες και οδηγούμε το ρομπότ σε έναν τοίχο όπου υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ζωής. Μετακινούμαστε κατά μήκος του τοίχου, σε αυτό που λέμε διαδικασίες γειτνίασης, ψάχνοντας για αλλαγές στο χρώμα. Αν δούμε κάτι που μοιάζει ενδιαφέρον, το βάζουμε στο μικροσκόπιο. Αν περάσει τη δοκιμασία του μικροσκοπίου, πάμε για συλλογή. Είτε συλλέγουμε ένα υγρό δείγμα, ή μπορούμε πραγματικά να πάρουμε ένα στερεό κομμάτι από τον τοίχο. Χωρίς χέρια στον τροχό. Όλα αυτά είναι αυτόνομη συμπεριφορά που διάγει το ρομπότ μόνο του.
There are two primary targets we're doing here. One is, how do you do science autonomy underground? How do you take a robot and turn it into a field microbiologist? There are more stages involved here than I've got time to tell you about, but basically we drive through the space, we populate it with environmental variables -- sulphide, halide, things like that. We calculate gradient surfaces, and drive the bot over to a wall where there's a high probability of life. We move along the wall, in what's called proximity operations, looking for changes in color. If we see something that looks interesting, we pull it into a microscope. If it passes the microscopic test, we go for a collection. We either draw in a liquid sample, or we can actually take a solid core from the wall. No hands at the wheel. This is all behavioral autonomy here that's being conducted by the robot on its own.
Το πραγματικό κόλπο για αυτό το όχημα, όμως, είναι ένα νέο σύστημα πλοήγησης που αναπτύξαμε. γνωστό ως 3D SLAM, για συγχρονισμένη εύρεση θέσης και χαρτογράφηση. Το DEPTHX είναι ένας οφθαλμός που τα βλέπει όλα. Οι σένσορές του βλέπουν ταυτόχρονα μπροστά και πίσω, επιτρέποντάς του να κάνει εξερεύνηση ενώ ακόμα επιτυγχάνει γεωμετρικό κλείδωμα των σενσόρων του σε ό,τι ήδη έχει παρέλθει.
The real hat trick for this vehicle, though, is a disruptive new navigation system we've developed, known as 3D SLAM, for simultaneous localization and mapping. DEPTHX is an all-seeing eyeball. Its sensor beams look both forward and backward at the same time, allowing it to do new exploration while it's still achieving geometric sensor-lock on what it's gone through already.
Αυτό που πρόκειται να σας δείξω τώρα είναι η πρώτη πλήρως αυτόνομη ρομποτική εξερεύνηση υπόγεια που έγινε ποτέ. Αυτόν τον Μάιο πρόκειται να ξεκινήσουμε από μείον 1,000 μέτρα στη Ζάκατον, και αν είμαστε πολύ τυχεροί, το DEPTHX θα φέρει πίσω την πρώτη ρομποτικά-εξερευνημένη αποικία βακτηρίων. Το επόμενο βήμα ύστερα από αυτό είναι να το δοκιμάσουμε στην Ανταρκτική, και μετά εφόσον η επιχορήγηση συνεχίσει και η ΝΑΣΑ έχει τη θέληση να προχωρήσει, θα μπορούσαμε δυνητικά να εκτοξεύσουμε έως το 2016, και έως το 2019 ίσως να έχουμε τα πρώτα πειστήρια ζωής εκτός αυτού του πλανήτη.
What I'm going to show you next is the first fully autonomous robotic exploration underground that's ever been done. This May, we're going to go from minus 1,000 meters in Zacaton, and if we're very lucky, DEPTHX will bring back the first robotically-discovered division of bacteria. The next step after that is to test it in Antartica and then, if the funding continues and NASA has the resolution to go, we could potentially launch by 2016, and by 2019 we may have the first evidence of life off this planet.
Τι θα γίνει με τις επανδρωμένες διαστημικές εξερευνήσεις; Η κυβέρνηση πρόσφατα ανακοίνωσε σχέδια για επιστροφή στο φεγγάρι έως το 2024. Η επιτυχής ολοκλήρωση αυτής της αποστολής θα έχει ως αποτέλεσμα τις σποραδικές επισκέψεις στο φεγγάρι από ένα μικρό αριθμό κυβερνητικών επιστημόνων και πιλότων. Δεν θα μας μεταφέρει μακρύτερα στη γενική εξάπλωση της ανθρωπότητας στο διάστημα σε σχέση με 50 χρόνια πριν. Κάτι θεμελιώδες πρέπει να αλλάξει, αν πρόκειται να δούμε κοινή πρόσβαση στο διάστημα εντός της διάρκειας ζωής μας.
What then of manned space exploration? The government recently announced plans to return to the moon by 2024. The successful conclusion of that mission will result in infrequent visitation of the moon by a small number of government scientists and pilots. It will leave us no further along in the general expansion of humanity into space than we were 50 years ago. Something fundamental has to change if we are to see common access to space in our lifetime.
Αυτά που θα σας δείξω στη συνέχεια είναι μερικές αμφιλεγόμενες ιδέες. Και ελπίζω να μείνετε μαζί μου και να έχετε λίγη πίστη ότι υπάρχει αξιοπιστία πίσω από ό,τι πρόκειται να πούμε εδώ. Υπάρχουν τρία υποστυλώματα της ιδιωτικής εργασίας στο διάστημα. Ένα από αυτά είναι η απαίτηση για οικονομική μεταφορά από τη γη στο διάστημα. Οι Μπερτ Ρούτανς και Ρίτσαρντ Μπράνσονς αυτού του κόσμου το βλέπουν αυτό και τους συγχαίρω. Πάμε, πάμε, πάμε.
What I'm going to show you next are a couple of controversial ideas. And I hope you'll bear with me and have some faith that there's credibility behind what we're going to say here. There are three underpinnings of working in space privately. One of them is the requirement for economical earth-to-space transport. The Bert Rutans and Richard Bransons of this world have got this in their sights and I salute them. Go, go, go.
Το επόμενο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι μέρη να μείνουμε σε τροχιά. Ξεκινώντας με τροχιακά ξενοδοχεία, αλλά και εργαστήρια για τους υπόλοιπους από εμάς αργότερα. Το τελευταίο υπολειπόμενο κομμάτι, το πραγματικό παράδειγμα σύλληψης είναι αυτό: ένας σταθμός ανεφοδιασμού καυσίμων σε τροχιά. Δεν πρόκειται να μοιάζει με αυτό. Αν υπήρχε, θα άλλαζε κάθε μελλοντικό σχεδιασμό διαστημοπλοίου και προγραμματισμό διαστημικής αποστολής.
The next thing we need are places to stay on orbit. Orbital hotels to start with, but workshops for the rest of us later on. The final missing piece, the real paradigm-buster, is this: a gas station on orbit. It's not going to look like that. If it existed, it would change all future spacecraft design and space mission planning.
Τώρα, για να σας δώσω μια ευκαιρία να καταλάβετε το λόγο που υπάρχει δύναμη σε αυτή τη φράση, πρέπει να σας εξηγήσω τις βασικές αρχές του διαστήματος. Και το πρώτο πράγμα είναι ότι οτιδήποτε κάνεις στο διάστημα το πληρώνεις με το κιλό. Ήπιε κάποιος ένα από αυτά εδώ αυτή την εβδομάδα; Θα πληρώνατε 10,000 δολάρια γι' αυτό σε τροχιά. Αυτό θα ήταν περισσότερο από αυτό που θα πληρώνατε για το TED, αν η Google παρατούσε την επιχορήγησή της. (Γέλια) Το δεύτερο είναι ότι περισσότερο από το 90 τοις εκατό του βάρους του οχήματος είναι προωθητικό αέριο. Επομένως, κάθε φορά που θέλεις να κάνεις κάτι στο διάστημα, κυριολεκτικά πετάς τεράστια χρηματικά ποσά κάθε φορά που πατάς τον επιταχυντή. Ούτε καν οι άνθρωποι στην Τέσλα δε μπορούν να πολεμήσουν αυτή τη φυσική.
Now, to give you a chance to understand why there is power in that statement, I've got to give you the basics of Space 101. And the first thing is everything you do in space you pay by the kilogram. Anybody drink one of these here this week? You'd pay 10,000 dollars for that in orbit. That's more than you pay for TED, if Google dropped their sponsorship. (Laughter) The second is more than 90 percent of the weight of a vehicle is in propellant. Thus, every time you'd want to do anything in space, you are literally blowing away enormous sums of money every time you hit the accelerator. Not even the guys at Tesla can fight that physics.
Επομένως, τι θα γινόταν αν είχες το καύσιμο στο ένα δέκατο της τιμής; Υπάρχει ένα μέρος όπου μπορείς. Στην πραγματικότητα, μπορείς φθηνότερα -- μπορείς να το πάρεις 14 φορές πιο φθηνά αν βρεις προωθητικό αέριο στο φεγγάρι. Υπάρχει μια λίγο γνωστή αποστολή που εκτοξεύθηκε από το Πεντάγωνο 13 χρόνια πριν, ονομαζόμενη Κλημεντίνη. Και το πιο καταπληκτικό πράγμα που βγήκε από αυτήν την αποστολή ήταν μια δυνατή παρουσία υδρογόνου στον κρατήρα του Σάκλετον στον νότιο πόλο του φεγγαριού. Αυτό το σήμα ήταν τόσο δυνατό, που μπορεί μόνο να είχε παραχθεί από 10 τρισεκατομμύρια τόνους νερού θαμμένου στο ιζηματογενές πέτρωμα, συγκεντρωμένο μέσα σε εκατομμύρια και δισεκατομμύρια χρόνια από την επίδραση των αστεροειδών και το υλικό των κομητών.
So, what if you could get your gas at a 10th the price? There is a place where you can. In fact, you can get it better -- you can get it at 14 times lower if you can find propellant on the moon. There is a little-known mission that was launched by the Pentagon, 13 years ago now, called Clementine. And the most amazing thing that came out of that mission was a strong hydrogen signature at Shackleton crater on the south pole of the moon. That signal was so strong, it could only have been produced by 10 trillion tons of water buried in the sediment, collected over millions and billions of years by the impact of asteroids and comet material.
Αν πρόκειται να το πάρουμε αυτό, και να κάνουμε αυτό το σταθμό ανεφοδιασμού δυνατό, πρέπει να βρούμε τρόπους να μετακινήσουμε μεγάλους όγκους φορτίων μέσα στο διάστημα. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό τώρα. Ο τρόπος με τον οποίο χτίζεις ένα σύστημα τώρα είναι με μια σωληνοειδή στοίβα που πρέπει να εκτοξευτεί από το έδαφος, και να αντιστέκεται κάθε είδους αεροδυναμικών δυνάμεων. Πρέπει να το νικήσουμε αυτό. Μπορούμε να το κάνουμε διότι στο διάστημα δεν υπάρχει αεροδυναμική. Μπορούμε να πάμε και να χρησιμοποιήσουμε συστήματα αέρα για σχεδόν τα πάντα. Αυτή είναι μια ιδέα που, πάλι, προήλθε από το Λίβερμορ το 1989, με την ομάδα του Δρ. Λόουελλ Γουντ. Και μπορούμε να το επεκτείνουμε αυτό τώρα σε σχεδόν οτιδήποτε. Ο Μπομπ Μπίγκελοου έχει ένα δοκιμαστικό αντικείμενο στην τροχιά. Μπορούμε να πάμε πολύ πιο μακρυά. Μπορούμε να χτίσουμε τροχιακές πλατφόρμες για εκμεταλλεύσεις κρυογόνου και νερού. Υπάρχει κάτι ακόμα. Όταν επιστρέφεις από το φεγγάρι, έχεις να αντιμετωπίσεις την τροχιακή μηχανική. Λέει ότι κινήσε 10,000 πόδια το δευτερόλεπτο γρηγορότερα από αυτό που πραγματικά χρειάζεται για να επιστρέψεις στο σταθμό καυσίμων σου.
If we're going to get that, and make that gas station possible, we have to figure out ways to move large volumes of payload through space. We can't do that right now. The way you normally build a system right now is you have a tube stack that has to be launched from the ground, and resist all kinds of aerodynamic forces. We have to beat that. We can do it because in space there are no aerodynamics. We can go and use inflatable systems for almost everything. This is an idea that, again, came out of Livermore back in 1989, with Dr. Lowell Wood's group. And we can extend that now to just about everything. Bob Bigelow currently has a test article in the orbit. We can go much further. We can build space tugs, orbiting platforms for holding cryogens and water. There's another thing. When you're coming back from the moon, you have to deal with orbital mechanics. It says you're moving 10,000 feet per second faster than you really want to be to get back to your gas station.
Έχετε δύο επιλογές. Μπορείτε να κάψετε πυραυλικό καύσιμο για να πάτε εκεί, ή μπορείτε να κάνετε κάτι πραγματικά απίστευτο. Μπορείτε να βουτήξετε μέσα στη στρατόσφαιρα, και με ακρίβεια να διασκορπίσετε αυτήν την ταχύτητα, και να επιστρέψετε πίσω στο διαστημικό σταθμό. Δεν έχει γίνει ποτέ. Είναι επικίνδυνο και πρόκειται για φοβερή βόλτα -- καλύτερα και από τη Ντίσνεϋ. Η παραδοσιακή προσέγγιση για τη διαστημική εξερεύνηση ήταν ότι κουβαλάς όλο το καύσιμο που χρειάζεσαι για να επιστρέψουν όλοι σε περίπτωση ανάγκης. Αν προσπαθήσετε να το κάνετε αυτό για το φεγγάρι, πρόκειται να ξοδεύσετε ένα δισεκατομμύριο δολάρια μόνο σε καύσιμο για να στείλετε το πλήρωμα εκεί έξω. Αλλά αν στείλετε εκεί μια ομάδα εκσκαφής, χωρίς το καύσιμο επιστροφής, πρώτον -- (Γέλια) Έχει κανένας από εσάς ακούσει την ιστορία του Κορτέζ; Αυτό δεν είναι το ίδιο. Μοιάζω περισσότερο στο Σκόττυ. Μου αρέσει αυτός ο εξοπλισμός, βλέπετε, και πραγματικά του δίνω αξία επομένως δεν πρόκειται να κάψουμε το μηχάνημα. Αλλά αν ήσουν πραγματικά τολμηρός μπορούσες να το βρείς εκεί, να το κατασκευάσεις, και θα ήταν η πιο δραματική επίδειξη ότι μπορείς να κάνεις κάτι πραγματικά αξιόλογο εκτός αυτού του πλανήτη από οτιδήποτε άλλο έχει γίνει. Υπάρχει ένας μύθος ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα στο διάστημα για λιγότερο από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια και 20 χρόνια. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Σε εφτά χρόνια, θα μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε μια βιομηχανική αποστολή στο Σάκλετον και να αποδείξουμε ότι μπορείς να προσφέρεις εμπορική πραγματικότητα εκτός χαμηλής τροχιάς γης.
You got two choices. You can burn rocket fuel to get there, or you can do something really incredible. You can dive into the stratosphere, and precisely dissipate that velocity, and come back out to the space station. It has never been done. It's risky and it's going to be one hell of a ride -- better than Disney. The traditional approach to space exploration has been that you carry all the fuel you need to get everybody back in case of an emergency. If you try to do that for the moon, you're going to burn a billion dollars in fuel alone sending a crew out there. But if you send a mining team there, without the return propellant, first -- (Laughter) Did any of you guys hear the story of Cortez? This is not like that. I'm much more like Scotty. I like this equipment, you know, and I really value it so we're not going to burn the gear. But, if you were truly bold you could get it there, manufacture it, and it would be the most dramatic demonstration that you could do something worthwhile off this planet that has ever been done. There's a myth that you can't do anything in space for less than a trillion dollars and 20 years. That's not true. In seven years, we could pull off an industrial mission to Shackleton and demonstrate that you could provide commercial reality out of this in low-earth orbit.
Ζούμε σε έναν από τους συναρπαστικότερους καιρούς στην ιστορία. Είμαστε σε μια μαγική συμβολή όπου ο ιδιωτικός πλούτος και η φαντασία οδηγούν τη ζήτηση για πρόσβαση στο διάστημα. Ο τροχιακός σταθμός ανεφοδιασμού που μόλις σας περιέγραψα μπορεί να δημιουργήσει μια τελείως νέα βιομηχανία και να δώσει το τελευταίο κλειδί για να ανοίξει το διάστημα στη γενική εξερεύνηση. Για να πιάσουμε το ιδεατό, μια ριζικά διαφορετική προσέγγιση χρειάζεται. Μπορούμε να το κάνουμε ξεπηδώντας με μια βιομηχανική τύπου Λούις και Κλαρκ αποστολή στον κρατήρα του Σάκλετον, να σκάψουμε το φεγγάρι για πρώτες ύλες και να αποδείξουμε ότι μπορούν να δημιουργήσουν τη βάση για μια κερδοφόρα επιχείρηση σε τροχιά.
We're living in one of the most exciting times in history. We're at a magical confluence where private wealth and imagination are driving the demand for access to space. The orbital refueling stations I've just described could create an entirely new industry and provide the final key for opening space to the general exploration. To bust the paradigm a radically different approach is needed. We can do it by jump-starting with an industrial Lewis and Clark expedition to Shackleton crater, to mine the moon for resources, and demonstrate they can form the basis for a profitable business on orbit.
Η συζήτηση περί διαστήματος πάντα φαίνεται να κολλάει σε ασάφειες σκοπού και χρόνου. Θα ήθελα να κλείσω εδώ βάζοντας ένα καυτό θέμα στα κάρβουνα του TED. Σκοπεύω να ηγηθώ αυτής της αποστολής. (Χειροκρότημα) Μπορεί να γίνει μέσα σε εφτά χρόνια με τη σωστή υποστήριξη. Αυτοί που θα έρθουν μαζί μου στο δρόμο της ολοκλήρωσης αυτού του στόχου θα γίνουν μέρος της ιστορίας και θα μπουν στις τάξεις άλλων ανδρείων ατόμων του παρελθόντος που, αν ήταν εδώ σήμερα, θα είχαν εγκρίνει με όλη τους την καρδιά.
Talk about space always seems to be hung on ambiguities of purpose and timing. I would like to close here by putting a stake in the sand at TED. I intend to lead that expedition. (Applause) It can be done in seven years with the right backing. Those who join me in making it happen will become a part of history and join other bold individuals from time past who, had they been here today, would have heartily approved.
Υπήρχε μια εποχή που οι άνθρωποι έκαναν γενναία πράγματα για να ανοίξουν τον ορίζοντα. Έχουμε συλλογικά ξεχάσει αυτό το μάθημα. Τώρα είμαστε σε μια εποχή που η ανδρεία απαιτείται για να προχωρήσουμε. 100 χρόνια αφότου ο σερ Έρνεστ Σάκλετον έγραψε αυτές τις λέξεις, σκοπεύω να φυτέψω μια βιομηχανική σημαία στο φεγγάρι και να ολοκληρώσω το τελευταίο κομμάτι που θα ανοίξει τα διαστημικά σύνορα, στον καιρό μας, για όλους μας. Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
There was once a time when people did bold things to open the frontier. We have collectively forgotten that lesson. Now we're at a time when boldness is required to move forward. 100 years after Sir Ernest Shackleton wrote these words, I intend to plant an industrial flag on the moon and complete the final piece that will open the space frontier, in our time, for all of us. Thank you. (Applause)