Οι Ευρωπαίοι του 15ου αιώνα, πίστευαν πως είχαν ανακαλύψει μια θαυμάσια θεραπεία: ένα φάρμακο για την επιληψία, την αιμορραγία, τους μώλωπες, τη ναυτία, και ουσιαστικά, για κάθε ασθένεια. Αυτή, η καφέ σκόνη, αναμιγνυόταν με ποτά, αλοιφές, ή καταπίνονταν απευθείας. Ήταν γνωστό ως mumia, αλέθοντας μουμιοποιημένη ανθρώπινη σάρκα. Η λέξη «κανίβαλος», χρονολογείται από την εποχή του Χριστόφορου Κολόμβου, μάλιστα, πιθανολογείται, ότι την επινόησε ο ίδιος. Όταν αποβιβάστηκε στο νησί της Γουαδελούπης, στις αρχικές αναφορές του Κολόμβου στη Βασίλισσα της Ισπανίας, περιέγραψε τους αυτόχθονες, ως φιλικούς και ειρηνικούς, αν και ανέφερε τις φήμες για την φυλή των Καραΐβων, που έκαναν βίαιες επιδρομές, και έπειτα, μαγείρευαν και έτρωγαν τους αιχμαλώτους. Απαντώντας, η Βασίλισσα αδειοδότησε την αιχμαλωσία και την υποδούλωση όσων έτρωγαν ανθρώπινη σάρκα. Καθώς το νησί απέτυχε να παράξει τον χρυσό, που έψαχνε ο Κολόμβος, άρχισε να αποκαλεί, όποιον αντιστέκοταν στις λεηλασίες και τις απαγωγές του, ως «Καραΐβο». Στην πορεία, η λέξη «Καραΐβος» έγινε «Κανίμπε» και στο τέλος «Κανίβαλος». Πρώτοι, οι αποικιοκράτες χρησιμοποίησαν τη λέξη, για να αποκτηνώσουν τους αυτόχθονες, ενώ έκτοτε, απαντάται για να περιγράψει όσους έτρωγαν ανθρώπινη σάρκα. Έτσι, ο όρος αυτός δεν προέκυψε από αδιάσειστα στοιχεία. Ωστόσο, ο κανιβαλισμός έχει μια αληθινή και μια πιο σύνθετη ιστορία. Έχει πάρει διάφορες μορφές, μερικές φορές όπως με τη mumia, δεν περιλαμβάνει αναγνωρίσιμα ανθρώπινα μέλη. Και οι λόγοι πίσω από τις κανιβαλιστικές πρακτικές ποικίλουν. Μέσα σε πολιτισμούς και εποχές, υπάρχουν στοιχεία κανιβαλισμού επιβίωσης. Όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν πείνα, πολιορκία ή καταδικασμένες αποστολές, έπρεπε είτε να φάνε τα σώματα των νεκρών, είτε να πεθάνουν της πείνας. Αλλά ήταν αρκετά συνήθης για πολιτισμούς η κανονικοποίηση κάποιου είδους βρώσης ανθρώπινης σάρκας υπό κανονικές συνθήκες. Λόγω λανθασμένων υπολογισμών, όπως του Κολόμβου, είναι δύσκολο να ειπωθεί, πόσο συνήθης ήταν ο πολιτισμικός κανιβαλισμός, αλλά υπάρχουν παραδείγματα αποδεκτών κανιβαλιστικών πρακτικών, εντός των πολιτισμών που τις εξασκούσαν. Λόγου χάρη, ο ιατρικός κανιβαλισμός, της εποχής του Κολόμβου. Αρχίζοντας από τον 15ο αιώνα, η ζήτηση για mumia αυξήθηκε. Αρχικά, κλεμμένες μούμιες από την Αίγυπτο, τροφοδότησαν αυτήν τη μανία, αλλά σύντομα η ζήτηση ήταν τόση, που δεν έφταναν μόνο οι Αιγυπτιακές, και καιροσκόποι έκλεβαν σορούς από ευρωπαϊκά κοιμητήρια για μουμιοποίηση. Η χρήση mumia συνεχίστηκε για εκατοντάδες χρόνια. Καταχωρήθηκε στο Ευρετήριο Merck, μια διάσημη ιατρική εγκυκλοπαίδεια, μέσα στον 20ο αιώνα. Και οι αλεσμένες μούμιες δεν ήταν, όμως το μόνο σκεύασμα από ανθρώπινη σάρκα, που ήταν σύνηθες ανά την Ευρώπη. Το αίμα, σε μορφή υγρή ή σκόνης, χρησίμευε για την θεραπεία της επιληψίας, ενώ το ανθρώπινο ήπαρ, οι πέτρες χολής, το απόσταγμα ανθρώπινου εγκεφάλου, και αλεσμένες καρδιές αποτελούσαν διάσημα ιατρικά σκευάσματα. Στην Κίνα, η γραπτή καταγραφή κοινωνικά αποδεκτού κανιβαλισμού, μετράει 2.000 χρόνια. Ένας ιδιαίτερα συνήθης κανιβαλισμός, φαίνεται να ήταν ο απογονικός κανιβαλισμός, όπου ενήλικοι γιοι και κόρες προσέφεραν ένα κομμάτι της ίδιας τους της σάρκας στους γονείς τους. Αυτή η προσφορά, ήταν η ύστατη προσπάθεια, για την θεραπεία ενός άρρωστου γονέα, και δεν ήταν θανατηφόρα για τους απογόνους, αφού συνήθως η σάρκα προερχόταν από τον μηρό και σπάνια αφορούσε δάχτυλο. Οι κανιβαλιστικές νεκρικές τελετές είναι μια άλλη μορφή εγκεκριμένης ανθρωποφαγίας. Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι αυτό της φυλής Φόρε, στη Νέα Γουινέα. Στα μέσα του 20ου αιώνα, τα μέλη της κοινότητας, γνωστοποιούσαν τις νεκρώσιμες προτιμήσεις τους, εκ των προτέρων, ζητώντας, συχνά από τους συγγενείς τους, να καταναλώσουν το σώμα τους μετά θάνατον. Με τραγικό τρόπο, μέσω αυτών των τελετουργιών, τιμήθηκαν οι νεκροί, αλλά εξαπλώθηκε στην κοινότητα η kuru, μια γνωστή θανατηφόρα ασθένεια. Μεταξύ φανταστικών ιστοριών, αποδεδειγμένων πρακτικών, και μεγάλων κενών που υπάρχουν ακόμα στη γνώση μας, δεν είναι μόνο μία η ιστορία του κανιβαλισμού. Γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι έχουν φάει ο ένας τον άλλον, προσφέροντας τον εαυτό τους εθελουσίως προς βρώση, και κατηγορώντας άλλους για ανθρωποφαγία για χιλιετίες.
15th century Europeans believed they had hit upon a miracle cure: a remedy for epilepsy, hemorrhage, bruising, nausea, and virtually any other medical ailment. This brown powder could be mixed into drinks, made into salves or eaten straight up. It was known as mumia and made by grinding up mummified human flesh. The word "cannibal" dates from the time of Christopher Columbus; in fact, Columbus may even have coined it himself. After coming ashore on the island of Guadaloupe, Columbus' initial reports back to the Queen of Spain described the indigenous people as friendly and peaceful— though he did mention rumors of a group called the Caribs, who made violent raids and then cooked and ate their prisoners. In response, Queen Isabella granted permission to capture and enslave anyone who ate human flesh. When the island failed to produce the gold Columbus was looking for, he began to label anyone who resisted his plundering and kidnapping as a Caribe. Somewhere along the way, the word "Carib" became "Canibe" and then "Cannibal." First used by colonizers to dehumanize indigenous people, it has since been applied to anyone who eats human flesh. So the term comes from an account that wasn't based on hard evidence, but cannibalism does have a real and much more complex history. It has taken diverse forms— sometimes, as with mumia, it doesn't involved recognizable parts of the human body. The reasons for cannibalistic practices have varied, too. Across cultures and time periods, there's evidence of survival cannibalism, when people living through a famine, siege or ill-fated expedition had to either eat the bodies of the dead or starve to death themselves. But it's also been quite common for cultures to normalize some form of eating human flesh under ordinary circumstances. Because of false accounts like Columbus's, it's difficult to say exactly how common cultural cannibalism has been— but there are still some examples of accepted cannibalistic practices from within the cultures practicing them. Take the medicinal cannibalism in Europe during Columbus's time. Starting in the 15th century, the demand for mumia increased. At first, stolen mummies from Egypt supplied the mumia craze, but soon the demand was too great to be sustained on Egyptian mummies alone, and opportunists stole bodies from European cemeteries to turn into mumia. Use of mumia continued for hundreds of years. It was listed in the Merck index, a popular medical encyclopedia, into the 20th century. And ground up mummies were far from the only remedy made from human flesh that was common throughout Europe. Blood, in either liquid or powdered form, was used to treat epilepsy, while human liver, gall stones, oil distilled from human brains, and pulverized hearts were popular medical concoctions. In China, the written record of socially accepted cannibalism goes back almost 2,000 years. One particularly common form of cannibalism appears to have been filial cannibalism, where adult sons and daughters would offer a piece of their own flesh to their parents. This was typically offered as a last-ditch attempt to cure a sick parent, and wasn't fatal to their offspring— it usually involved flesh from the thigh or, less often, a finger. Cannibalistic funerary rites are another form of culturally sanctioned cannibalism. Perhaps the best-known example came from the Fore people of New Guinea. Through the mid-20th century, members of the community would, if possible, make their funerary preferences known in advance, sometimes requesting that family members gather to consume the body after death. Tragically, though these rituals honored the deceased, they also spread a deadly disease known as kuru through the community. Between the fictionalized stories, verifiable practices, and big gaps that still exist in our knowledge, there's no one history of cannibalism. But we do know that people have been eating each other, volunteering themselves to be eaten, and accusing others of eating people for millennia.