Before the world of humans began, there was the world of the gods, made of fields, plains and gardens. Four brothers wandered this celestial realm. They had no family other than each other— they didn’t even know who their parents were. One of the brothers, Deminan, looked different from the others. His skin was covered in painful scabs, and he wondered why he alone had been marked with this affliction.
לפני שעולם האדם החל, היה עולם של אלים, עשוי שדות, מישורים וגנים. ארבעה אחים נדדו בממלכה השמימית הזו. לא היתה להם משפחה חוץ מעצמם -- הם אפילו לא ידעו מי הוריהם. אחד האחים, דמינאן, נראה שונה מהאחרים. עורו היה מכוסה בצלקות כואבות, והוא תהה למה רק לו היה את הנגע הזה.
One day, while the supreme spirit Yaya was out in his gardens, Deminan and his brothers snuck into Yaya’s house. After feasting and exploring, they spotted a giant gourd hanging in the corner. But as they tried to look inside the gourd, they dropped it. The gourd broke apart, releasing a deluge that swept the brothers away, separating them from the celestial lands forever.
יום אחד, בעוד הרוח העליונה יאיא היה בחוץ בגנו, דמינאן ואחיו התגנבו לביתו של יאיא. אחרי שסעדו וחקרו, הם גילו דלעת ענק תלויה בפינה. אבל כשניסו להביט לתוכה, הם הפילו אותה. הדלעת נשברה, ושחררה שיטפון שסחף את האחים, הפריד אותם מהאדמות האלוהיות לעד.
The waters from the gourd formed a new world. This realm was covered in seas, which didn’t exist in the gods’ world. The waters were full of fish and other creatures, and dotted with islands and caves. This world of seas was also cut off completely from the celestial realm, and the brothers wandered aimlessly, even more lost than they had been before.
המים מהדלעת יצרו עולם חדש. העולם הזה כוסה בימים, שלא היו קיימים בעולם האלים. המים היו מלאים דגים ויצורים אחרים, ומנוקדים באיים ומערות. עולם הימים היה גם מנותק לגמרי מהממלכה השמימית, והאחים שוטטו ללא מטרה, אפילו יותר אבודים משהיו קודם לכן.
One day, three of the brothers stumbled upon a house. In the house lived an elder named Bayamanacao, and he invited them in. When Deminan caught up slightly later, he followed them into the house. Bayamanacao told the brothers he was their grandfather and gave them a gift of special cassava bread. He revealed their family lineage to them: their mother had been the Earth Mother Goddess Itibi Cahubaba and had died when they were born. The brothers were grateful for his hospitality and insight into their past.
יום אחד, שלושה מהאחים נתקלו בבית. בבית חי זקן בשם ביאמנקאו, והוא הזמין אותם פנימה. כשדמינאן הגיע מאוחר יותר, הוא עקב אחריהם לתוך הבית. ביאמנקאו אמר לאחים שהוא היה סבם ונתן להם מתנה של לחם קסאווה מיוחד. הוא גילה להם את שושלתם: אימם היתה אם הארץ האלה איטיבי קהובבה ומתה בלידתם. האחים היו אסירי תודה על הכנסת האורחים שלו והתובנה על עברם.
But then Bayamanacao turned on Deminan, blowing tobacco spittle from his nose onto Deminan’s back. The spot where the spittle landed immediately began to swell and sting.
אבל אז ביאמנקאו פנה לדמינאן, נשף רוק טבק מאפו לגבו של דמינאן. הנקודה בה הרוק נחת מייד החלה להתנפח ולצרוב.
Soon Deminan was delirious and his back was so swollen his brothers feared he would die. Not knowing what else to do, they cut open the welt. A turtle emerged from the wound and swam away, alternating easily between sea and land as she went.
במהרה דמינאן נכנס להזיות וגבו היה כה נפוח שאחיו פחדו שימות. בלי לדעת מה עוד לעשות, הם חתכו את הנפיחות. צבה צצה מהפצע ושחתה משם, ועברה בקלות בין הים והאדמה כשהתקדמה.
When Deminan recovered from his delirium, he finally understood what the curse of his disease meant: he was a caracaracol, able to communicate with the gods. He was the link between the celestial realm and the earthly realm.
כשדמינאן התאושש מההזיות שלו, הוא הבין לבסוף מה היתה משמעות קללת המחלה: הוא היה קרקרקול, מסוגל לתקשר עם האלים. הוא היה הקישור בין הממלכה השמימית והממלכה הארצית.
Deminan was the first in a long lineage of caracaracols. The world of seas he and his brothers had created when they dropped the gourd became the world of humans, where the caracaracols who followed Deminan maintained the delicate balance between people and gods. But their unique power came at a price: Deminan and all the caracaracols who followed him continued to suffer from the illness that had first marked Deminan as special. Represented in Taino carvings and figurines with a swollen back and emaciated arms, the caracaracol is both cursed and blessed to be a conduit between worlds.
דמינאן היה הראשון בשושלת ארוכה של קרקרקולים. עולם הימים אותו הוא ואחיו יצרו כשהפילו את הדלעת הפך לעולם האדם, שם הקרקרקולים שבאו אחרי דמינאן שמרו על האיזון העדין בין בני האדם לאלים. אבל הכוח היחודי שלהם הגיע עם מחיר: דמינאן וכל הקרקרקולים אחריו המשיכו לסבול מהמחלה שסימנה ראשית את דמינאן כמיוחד. מיוצגים בגילופים ודמויות של הטאינו עם גב נפוח וזרועות כחושות, הקרקרקולים היו מבורכים ומקוללים בקשר בין עולמות.