What technology can we really apply to reducing global poverty? And what I found was quite surprising. We started looking at things like death rates in the 20th century, and how they'd been improved, and very simple things turned out. You'd think maybe antibiotics made more difference than clean water, but it's actually the opposite. And so very simple things -- off-the-shelf technologies that we could easily find on the then-early Web -- would clearly make a huge difference to that problem.
Jaką technologię możemy wykorzystać, by zmniejszyć poziom ubóstwa na świecie? To co odkryłem, było dość zaskakujące. Zaczęliśmy się przyglądać takim kwestiom jak statystyki zgonów w XX wieku i ich poprawy i zauważyliśmy bardzo proste rzeczy. Pomyślelibyście pewnie, że antybiotyki miały większy wpływ niż czysta woda, ale w rzeczywistości jest odwrotnie . Tak więc bardzo proste rzeczy - gotowe technologie, które z łatwością mogliśmy znaleźć w raczkującej wtedy sieci - z pewnością znacząco zmieniłyby ten problem.
But I also, in looking at more powerful technologies and nanotechnology and genetic engineering and other new emerging kind of digital technologies, became very concerned about the potential for abuse. If you think about it, in history, a long, long time ago we dealt with the problem of an individual abusing another individual. We came up with something -- the Ten Commandments: Thou shalt not kill. That's a, kind of a one-on-one thing. We organized into cities. We had many people. And to keep the many from tyrannizing the one, we came up with concepts like individual liberty. And then, to have to deal with large groups, say, at the nation-state level, and we had to have mutual non-aggression, or through a series of conflicts, we eventually came to a rough international bargain to largely keep the peace.
Ale ja, spoglądając na technologie o większej sile, na nanotechnologię, inżynierię genetyczną i inne nowo pojawiające się rodzaje technologii cyfrowych, zaniepokoiłem się mocno możliwością ewentualnych nadużyć. Jeśli o tym pomyśleć, w historii już dawno temu mieliśmy do czynienia z problemem wykorzystywania jednostki przez jednostkę. Wymyśliliśmy więc rozwiązanie - Dziesięć Przykazań : Nie zabijaj. To jest właśnie ten rodzaj, oddziaływanie jednostki na jednostkę. Zorganizowaliśmy się w miastach . Mieliśmy wielu ludzi. Aby powstrzymać wielu przed tyranizowaniem jednego wymyśliliśmy pojęcia takie jak wolność osobista. Potem, by poradzić sobie z dużymi grupami powiedzmy, narodami, albo podpisywaliśmy traktaty o wzajemnej nieagresji albo po kolejnych konfliktach, w końcu doszliśmy do trudnej międzynarodowej umowy, by przeważnie strzec pokoju.
But now we have a new situation, really what people call an asymmetric situation, where technology is so powerful that it extends beyond a nation-state. It's not the nation-states that have potential access to mass destruction, but individuals. And this is a consequence of the fact that these new technologies tend to be digital. We saw genome sequences. You can download the gene sequences of pathogens off the Internet if you want to, and clearly someone recently -- I saw in a science magazine -- they said, well, the 1918 flu is too dangerous to FedEx around. If people want to use it in their labs for working on research, just reconstruct it yourself, because, you know, it might break in FedEx. So that this is possible to do this is not deniable.
Lecz teraz mamy nową sytuację, którą ludzie nazywają asymetryczną sytuacją , gdzie technologia ma ogromną siłę, która rozprzestrzenia się poza swoim należnym środowiskiem . To nie naród-kraj może mieć dostęp do broni masowego rażenia, ale jednostki. Wynika to z faktu, że nowe technologie są raczej cyfrowe. Zobaczyliśmy sekwencje genomów. Sekwencję patogenu można ściągnąć z Internetu, oczywiście jeśli się chce. Widziałem ostatnio w czasopiśmie naukowym, że wirus grypy z 1918 jest zbyt niebezpieczny, by go przesyłać pocztą. Jeśli chcą go wykorzystać podczas badań w laboratoriach, to muszą go sami odtworzyć, ponieważ, próbka może się rozbić na poczcie. I niewątpliwie jest to możliwe.
So individuals in small groups super-empowered by access to these kinds of self-replicating technologies, whether it be biological or other, are clearly a danger in our world. And the danger is that they can cause roughly what's a pandemic. And we really don't have experience with pandemics, and we're also not very good as a society at acting to things we don't have direct and sort of gut-level experience with. So it's not in our nature to pre-act. And in this case, piling on more technology doesn't solve the problem, because it only super-empowers people more.
Więc, pojedyncze osoby działające w małych grupach, mające zbyt duże uprawnienia do technologii samoreplikacji, czy to biologicznej czy innej, niewątpliwe są zagrożeniem dla świata. A zagrożeniem jest to, co ogólnie nazywamy pandemią. I tak naprawdę, to nie mamy doświadczenia z pandemiami, a jako społeczność niezbyt dobrze przeciwdziałamy temu, z czym nie mamy bezpośredniego i głębokiego doświadczenia. W naszej naturze nie leży zapobieganie. I w tej kwestii, dalsze rozwijanie technologii nie jest rozwiązaniem, bo tylko daje więcej władzy ludziom.
So the solution has to be, as people like Russell and Einstein and others imagine in a conversation that existed in a much stronger form, I think, early in the 20th century, that the solution had to be not just the head but the heart. You know, public policy and moral progress. The bargain that gives us civilization is a bargain to not use power. We get our individual rights by society protecting us from others not doing everything they can do but largely doing only what is legal. And so to limit the danger of these new things, we have to limit, ultimately, the ability of individuals to have access, essentially, to pandemic power. We also have to have sensible defense, because no limitation is going to prevent a crazy person from doing something. And you know, and the troubling thing is that it's much easier to do something bad than to defend against all possible bad things, so the offensive uses really have an asymmetric advantage.
Rozwiązaniem jest, tak jak ludzie typu Russell czy Einstein twierdzili w rozmowie, która miała miejsce w dużo ostrzejszejszej formie, myślę, że na początku XX wieku - rozwiązaniem powinna być nie tylko głowa, ale też serce. Polityka społeczna i rozwój moralny. Umową, która dała nam cywilizację było nieużywanie siły. Zdobyliśmy nasze prawa jednostki dzięki społeczeństwu, które chroni nas przed innymi, którzy nie mogą robić wszystkiego, co chcą, ale przeważnie tylko to co jest legalne. I aby ograniczyć te nowe zagrożenia, musimy ograniczyć w końcu dostęp pojedynczych osób do władzy nad pandemią. Musimy mieć też rozsądną ochronę, bo żadne ograniczenia nie powstrzymają jakiegoś wariata przed realizacją jego planów. Kłopotliwą rzeczą jest to, że łatwiej jest zrobić coś złego niż ochronić ludzi przed wszystkimi złymi rzeczami, więc użycia ofensywne są naprawdę uprzywilejowane.
So these are the kind of thoughts I was thinking in 1999 and 2000, and my friends told me I was getting really depressed, and they were really worried about me. And then I signed a book contract to write more gloomy thoughts about this and moved into a hotel room in New York with one room full of books on the Plague, and you know, nuclear bombs exploding in New York where I would be within the circle, and so on. And then I was there on September 11th, and I stood in the streets with everyone. And it was quite an experience to be there. I got up the next morning and walked out of the city, and all the sanitation trucks were parked on Houston Street and ready to go down and start taking the rubble away. And I walked down the middle, up to the train station, and everything below 14th Street was closed. It was quite a compelling experience, but not really, I suppose, a surprise to someone who'd had his room full of the books. It was always a surprise that it happened then and there, but it wasn't a surprise that it happened at all.
Te wszystkie myśli przychodziły mi do głowy w 1999 i 2000 roku, dlatego też przyjaciele mówili mi, że staję się naprawdę zdesperowany i bardzo się o mnie martwili. Właśnie wtedy podpisałem umowę na wydanie książki, aby opisać swoje ponure myśli i przeniosłem się do hotelu w Nowym Jorku, gdzie jeden pokój był pełen książek o plagach i bombach nuklearnych wybuchających w Nowym Jorku, gdzie byłbym też ja, itp. Byłem tam wtedy 11 września i stałem na ulicy ze wszystkimi innymi. Było to dla mnie wielkie przeżycie. Wstałem następnego ranka i poszedłem do miasta, wszystkie sanitarne ciężarówki zaparkowane były na Houston Street, w gotowości do działania i wywożenia gruzu. Szedłem tak środkiem, aż do stacji kolejowej, a wyszystko do ulicy 14 było zamknięte. To było całkiem zniewalające doświadczenie, ale przypuszczam, że nie była to niespodzianka dla kogoś, kto miał w pokoju tysiące książek. Owszem zaskoczeniem było to, że to się stało właśnie tam i wtedy, ale nie było zaskoczeniem, że to się w ogóle stało.
And everyone then started writing about this. Thousands of people started writing about this. And I eventually abandoned the book, and then Chris called me to talk at the conference. I really don't talk about this anymore because, you know, there's enough frustrating and depressing things going on. But I agreed to come and say a few things about this. And I would say that we can't give up the rule of law to fight an asymmetric threat, which is what we seem to be doing because of the present, the people that are in power, because that's to give up the thing that makes civilization. And we can't fight the threat in the kind of stupid way we're doing, because a million-dollar act causes a billion dollars of damage, causes a trillion dollar response which is largely ineffective and arguably, probably almost certainly, has made the problem worse. So we can't fight the thing with a million-to-one cost, one-to-a-million cost-benefit ratio.
I wtedy wszyscy zaczęli o tym pisać. Tysiące ludzi zaczęło o tym pisać. Ja ostatecznie porzuciłem pisanie książki i wtedy zadzwonił do mnie Chris, aby porozmawiać o konferencji. Naprawdę już o tym nie rozmawiam, bo wokół dzieje się wystarczająco dużo frustrujących i przygnębiających spraw. Jednak zgodziłem się przyjść i powiedzieć parę słów na ten temat. I powiedziałem, że nie możemy rezygnować z prawa do walki z asymetrycznymi zagrożeniami, co wydaje się, że robimy ze względu na teraźniejszość, ludzie, którzy są u władzy, ponieważ oznacza to zrezygnowanie z rzeczy, które tworzą cywilizację. Nie możemy walczyć z zagrożeniem w tak głupi sposób w jaki to robimy bo czyn kosztujący milion dolarów powoduje miliard dolarów straty, powoduje reakcję kosztującą bilion dolarów, która jest nieafektywna i prawdopodobnie, prawie na pewno, pogorszy sprawę. Nie możemy więc walczyć z problemem przy koszcie milion do jednego, wskaźniku korzyści jeden do miliona.
So after giving up on the book -- and I had the great honor to be able to join Kleiner Perkins about a year ago, and to work through venture capital on the innovative side, and to try to find some innovations that could address what I saw as some of these big problems. Things where, you know, a factor of 10 difference can make a factor of 1,000 difference in the outcome. I've been amazed in the last year at the incredible quality and excitement of the innovations that have come across my desk. It's overwhelming at times. I'm very thankful for Google and Wikipedia so I can understand at least a little of what people are talking about who come through the doors.
Jak już porzuciłem myśl o książce, około rok temu miałem wielki zaszczyt współpracować z Kleiner Perkins i pracować nad innowacyjnym projektem venture capital próbując stworzyć innowacje, które mogłyby się odnieść do tych kwestii, które uważam za problematyczne. Kwestii, w których zmiana czynnika dziesiątego może w rezultacie spowodować zmianę w tysięcznym czynniku. W zeszłym roku byłem zaskoczony nieprawdopodobną jakością i porywczością innowacji, które trafiały na moje biurko. To czasem przytłaczające. I jestem wdzięczny za Google i Wikipedię, bo pozwoliły mi choć częściowo zrozumieć o co chodzi ludziom, którzy pojawiali się w moich drzwiach.
But I wanted to share with you three areas that I'm particularly excited about and that relate to the problems that I was talking about in the Wired article. The first is this whole area of education, and it really relates to what Nicholas was talking about with a $100 computer. And that is to say that there's a lot of legs left in Moore's Law. The most advanced transistors today are at 65 nanometers, and we've seen, and I've had the pleasure to invest in, companies that give me great confidence that we'll extend Moore's Law all the way down to roughly the 10 nanometer scale. Another factor of, say, six in dimensional reduction, which should give us about another factor of 100 in raw improvement in what the chips can do. And so, to put that in practical terms, if something costs about 1,000 dollars today, say, the best personal computer you can buy, that might be its cost, I think we can have that in 2020 for 10 dollars. Okay? Now, just imagine what that $100 computer will be in 2020 as a tool for education.
Ale chciałbym podzielić się z wami trzema obszerami, które szczególnie mnie interesują i które odnoszą się do problemów poruszonych przeze mnie w artykule dla Wired. Pierwszą kwestią jest obszar edukacji, naprawdę odnosi się do tego co Nicholas mówił o komputerze za sto dolarów. To znaczy, że jest dużo nierozwijanych obszarów w Prawie Moore'a. Najbardziej zaawansowane tranzystory dzisiaj są w technologii 65 nm, widzieliśmy jednak, a ja miałem przyjemność zainwestować w firmy, które moim zdaniem rozwiną Prawo Moore'a zmniejszając wielkość do mniej więcej 10 nanometrów. Jest jeszcze inny czynnik, powiedzmy, że szóstym w redukcji wymiarów, który powinien jeszcze wpłynąć na czynnik 100 w samej poprawie działania czipów. W praktyce, jeśli coś kosztuje dzisiaj 1 000 dolarów może tyle kosztować np. najlepszy komputer osobisty na rynku, myślę, że w 2020 będzie dostępny za 10 dolarów. Wyobraźcie sobie jakim narzędziem edukacyjnym będzie w 2020 ten komputer za 100 dolarów.
I think the challenge for us is -- I'm very certain that that will happen, the challenge is, will we develop the kind of educational tools and things with the net to let us take advantage of that device? I'd argue today that we have incredibly powerful computers, but we don't have very good software for them. And it's only in retrospect, after the better software comes along, and you take it and you run it on a ten-year-old machine, you say, God, the machine was that fast? I remember when they took the Apple Mac interface and they put it back on the Apple II. The Apple II was perfectly capable of running that kind of interface, we just didn't know how to do it at the time. So given that we know and should believe -- because Moore's Law's been, like, a constant, I mean, it's just been very predictable progress over the last 40 years or whatever. We can know what the computers are going to be like in 2020. It's great that we have initiatives to say, let's go create the education and educate people in the world, because that's a great force for peace. And we can give everyone in the world a $100 computer or a $10 computer in the next 15 years.
Myślę, że wyzwaniem dla nas jest, i myślę, że na pewno to się stanie... wyzwaniem jest to, czy uda nam się rozwinąć ten rodzaj pomocy naukowych i narzędzi sieciowych, które pozwolą nam korzystać z tego urządzenia. Dzisiaj mógłbym się kłócić, że mamy super sprawne komputery, ale nie mamy zbyt dobrego oprogramowania. Z perspektywy czasu, gdy wejdzie nowe oprogramowanie i zainstalujecie je na dziesięcioletnim komputerze, powiecie: Boże! On był taki szybki? Pamiętam jak interfejs z Apple Mac zainstalowano na Apple II. Apple II doskonale sobie radził z takim interfejsem, ale wtedy po prostu nie wiedzieliśmy jak to zrobić. Biorąc pod uwagę to co wiemy i w co powinniśmy wierzyć z powodu Prawa Moore'a, postęp przed ostatnie 40 lat był jak najbardziej przewidywalny. Wiemy więc jakie będą komputery w 2020. Wspaniałe jest to, że chcemy stworzyć edukację i uczyć ludzi na świecie, bo ma to wielkie znaczenie dla pokoju. Każdemu na świecie możemy dać komputer za sto dolarów albo w ciągu najbliższych 15 lat komputer za 10 dolarów.
The second area that I'm focusing on is the environmental problem, because that's clearly going to put a lot of pressure on this world. We'll hear a lot more about that from Al Gore very shortly. The thing that we see as the kind of Moore's Law trend that's driving improvement in our ability to address the environmental problem is new materials. We have a challenge, because the urban population is growing in this century from two billion to six billion in a very short amount of time. People are moving to the cities. They all need clean water, they need energy, they need transportation, and we want them to develop in a green way. We're reasonably efficient in the industrial sectors. We've made improvements in energy and resource efficiency, but the consumer sector, especially in America, is very inefficient. But these new materials bring such incredible innovations that there's a strong basis for hope that these things will be so profitable that they can be brought to the market.
Drugim problemem, na którym się skupiam jest środowisko naturalne, bo na pewno będzie miało znaczący wpływ na nasz świat. Więcej powie o tym za chwilę Al Gore. Obserwujemy pewnego rodzaju trend Prawa Moore'a - postęp w rozwiązywaniu problemów środowiska i są nim nowe materiały. Naszym wyzwaniem jest wzrost ludności miast w tym stuleciu, z 2 do 6 miliardów w bardzo krótkim czasie. Ludzie przeprowadzają się do miast. Wszyscy potrzebują czystej wody, energii i transportu i chcemy, by rozwijały się one w ekologiczny sposób. Jesteśmy wystarczająco skuteczni w przemyśle. Poprawiliśmy wydajność energetyczną i wykorzystanie zasobów naturalnych, ale sektor konsumentów, zwłaszcza w USA, jest bardzo niewydajny. Te nowe materiały są jednak tak niesamowite, że dają dobrą podstawę, by wierzyć, że będą wystarczająco rentowne, by wprowadzić je na rynek.
And I want to give you a specific example of a new material that was discovered 15 years ago. If we take carbon nanotubes, you know, Iijima discovered them in 1991, they just have incredible properties. And these are the kinds of things we're going to discover as we start to engineer at the nano scale. Their strength: they're almost the strongest material, tensile strength material known. They're very, very stiff. They stretch very, very little. In two dimensions, if you make, like, a fabric out of them, they're 30 times stronger than Kevlar. And if you make a three-dimensional structure, like a buckyball, they have all sorts of incredible properties. If you shoot a particle at them and knock a hole in them, they repair themselves; they go zip and they repair the hole in femtoseconds, which is not -- is really quick. (Laughter) If you shine a light on them, they produce electricity. In fact, if you flash them with a camera they catch on fire. If you put electricity on them, they emit light. If you run current through them, you can run 1,000 times more current through one of these than through a piece of metal. You can make both p- and n-type semiconductors, which means you can make transistors out of them. They conduct heat along their length but not across -- well, there is no width, but not in the other direction if you stack them up; that's a property of carbon fiber also. If you put particles in them, and they go shooting out the tip -- they're like miniature linear accelerators or electron guns. The inside of the nanotubes is so small -- the smallest ones are 0.7 nanometers -- that it's basically a quantum world. It's a strange place inside a nanotube.
Chcę wam przedstawić przykład materiału odkrytego 15 lat temu. Te nanorurki węglowe odkryte przez IIjimę w 1991 r. mają wyjątkowe właściwości. Jest wiele rzeczy, które jeszcze odkryjemy, bo dopiero zaczęliśmy z nanotechnologią. Nanorurki są prawie najtrwalszym znanym materiałem. Są bardzo sztywne i prawie nie rozciągliwe. W dwóch wymiarach, jako tkanina są 30 razy silniejsze niż Kevlar. W trójwymiarze mają podobnie do fulerenów właściwych niesamowite właściwości, Jeśli się do nich strzeli lub wybije dziurę same się naprawiają, zaszywając dziurę w kilka femtosekund, czyli naprawdę szybko. (Śmiech) Jeśli skieruje się na nie światło produkują elektryczność. Właściwie to jeśli naświetlimy je lampą błyskową to staną w ogniu. Gdy przepływa przez nie prąd produkują światło. Może przez nie przepływać 1 000 razy więcej prądu niż przez inne metale. Mogą być przewodnikami typu n i typu p, więc można je wykorzystać jako tranzystory. Przewodzą ciepło na długość, ale nie na szerokość - właściwie to nie mają szerokości, w każdym razie jeśli ułożycie je jeden na drugim to przewodzą ciepło tylko w jednym kierunku. To też jest właściwość włókien węglowych. Jeśli umieścicie w nich cząsteczki, wystrzelą je, są więc jak miniaturowe akceleratory liniowe lub działa elektronowe. Wnętrze nanorurek jest małe, najmniejsze mają 0,7 nanometrów, to już świat kwantowy. Wnętrze nanorurek jest dziwne.
And so we begin to see, and we've seen business plans already, where the kind of things Lisa Randall's talking about are in there. I had one business plan where I was trying to learn more about Witten's cosmic dimension strings to try to understand what the phenomenon was going on in this proposed nanomaterial. So inside of a nanotube, we're really at the limit here. So what we see is with these and other new materials that we can do things with different properties -- lighter, stronger -- and apply these new materials to the environmental problems. New materials that can make water, new materials that can make fuel cells work better, new materials that catalyze chemical reactions, that cut pollution and so on. Ethanol -- new ways of making ethanol. New ways of making electric transportation. The whole green dream -- because it can be profitable. And we've dedicated -- we've just raised a new fund, we dedicated 100 million dollars to these kinds of investments. We believe that Genentech, the Compaq, the Lotus, the Sun, the Netscape, the Amazon, the Google in these fields are yet to be found, because this materials revolution will drive these things forward.
Gdy je zobaczyliśmy, mieliśmy już biznesplan w zanadrzu, bo w środku są rzeczy, o których mówiła Lisa Randall. Ja miałem jeden plan, chciałem się dowiedzieć więcej o teorii strun Wittena, zrozumieć jakie zjawiska zachodzą w tych nanorurkach. Więc wewnątrz nanorurek, jesteśmy naprawdę na granicy. Zrozumieliśmy, dzięki tym i innym nowym materiałom, że możemy wykorzystywać inne właściwości: lekkość, siłę i rozwiązywać problemy środowiska dzięki nowym materiałom. Nowym materiałom, które produkują wodę, zwiększają efektywność ogniw paliwowych, przyśpieszają reakcje chemiczne, zmniejszają zanieczyszczenia, itd. Etanol - nowe sposoby produkcji etanolu. Nowe środki transportu elektrycznego. Cały zielony sen, bo to może być opłacalne. Właśnie zebraliśmy fundusze - poświęciliśmy 100 milionów dolarów na inwestycje tego typu. Wierzymy, że Genentech, Compaq, Lotus, Sun, Netscape, Amazon i Google w tych dziedzinach muszą jeszcze zostać odkryte, bo rewolucja materiałów posunie te kwestie do przodu.
The third area that we're working on, and we just announced last week -- we were all in New York. We raised 200 million dollars in a specialty fund to work on a pandemic in biodefense. And to give you an idea of the last fund that Kleiner raised was a $400 million fund, so this for us is a very substantial fund. And what we did, over the last few months -- well, a few months ago, Ray Kurzweil and I wrote an op-ed in the New York Times about how publishing the 1918 genome was very dangerous. And John Doerr and Brook and others got concerned, [unclear], and we started looking around at what the world was doing about being prepared for a pandemic. And we saw a lot of gaps.
Trzecim obszarem, w którym działamy i ogłosiliśmy w zeszłym tygodniu w Nowym Jorku, że zebraliśmy 200 milionów dolarów na specjalnym funduszu do pracy nad obroną przed pandemią. Tylko wspomnę o ostatnich środkach - 400 milionach dolarów zebranych przez Kleinera, a to jest naprawdę znaczna suma. I to co zrobiliśmy podczas ostatnich paru miesięcy - ja i Ray Kurzweil napisaliśmy artykuł w New York Times, o tym jak bardzo opublikowanie genomu w 1918 roku było niebezpieczne. A John Doerr i Brook, oraz inni, zaniepokoili się tym, więc zaczęliśmy rozglądać się po świecie, aby zobaczyć co robi się, aby być przygotowanym na nadejście pandemii. Dostrzegliśmy wiele luk.
And so we asked ourselves, you know, can we find innovative things that will go fill these gaps? And Brooks told me in a break here, he said he's found so much stuff he can't sleep, because there's so many great technologies out there, we're essentially buried. And we need them, you know. We have one antiviral that people are talking about stockpiling that still works, roughly. That's Tamiflu. But Tamiflu -- the virus is resistant. It is resistant to Tamiflu. We've discovered with AIDS we need cocktails to work well so that the viral resistance -- we need several anti-virals. We need better surveillance. We need networks that can find out what's going on. We need rapid diagnostics so that we can tell if somebody has a strain of flu which we have only identified very recently. We've got to be able to make the rapid diagnostics quickly. We need new anti-virals and cocktails. We need new kinds of vaccines. Vaccines that are broad spectrum. Vaccines that we can manufacture quickly. Cocktails, more polyvalent vaccines. You normally get a trivalent vaccine against three possible strains. We need -- we don't know where this thing is going. We believe that if we could fill these 10 gaps, we have a chance to help really reduce the risk of a pandemic. And the difference between a normal flu season and a pandemic is about a factor of 1,000 in deaths and certainly enormous economic impact. So we're very excited because we think we can fund 10, or speed up 10 projects and see them come to market in the next couple years that will address this.
Tak więc zapytaliśmy siebie, czy możemy znaleźć innowacyjne rozwiązania, które pomogłyby wypełnić te luki. Brook powiedział, że znalazł tak wiele rzeczy, że nie może spać, bo istnieje tyle świetnych technologii, że jesteśmy w istocie pogrzebani. A naprawdę ich potrzebujemy. Mamy jedny lek przeciwwirusowy, o którym mówi się, że trzeba go zachować na przyszłość. To Tamiflu. Ale wirus jest odporny na ten lek, na Tamiflu. Odkryliśmy walcząc z AIDS, że potrzebujemy mieszanki kilku leków, by działały skutecznie. Potrzebujemy lepszej obserwacji. Potrzebujemy sieci, które odkryją co się dzieje. Potrzebujemy szybkiej diagnostyki, by stwierdzić, czy kogoś zaatakował szczep dopiero co odkrytej grypy. Musimy być zdolni do szybkiej diagnostyki i to jak najprędzej. Potrzebujemy nowych leków przeciwwirusowych. Potrzebujemy nowych rodzajów szczepionek. Szczepionek o szerokim spektrum. Szczepionek, które możemy szybko wyprodukować. Mieszanek - bardziej wielowartościowych szczepionek. Zwykle otrzymujemy trójwartościową szczepionkę przeciwko 3 szczepom. Ale nie wiemy jakie szczepy są aktywne. Dlatego wierzymy, że gdy uzupełnimy tych 10 brakujących miejsc, to będziemy mogli zmniejszyć ryzyko epidemii. A różnicą pomiędzy normalną grypą sezonową a pandemiczną jest 1 000 razy więcej zgonów i oczywiście ogromny wpływ na gospodarkę. Więc jesteśmy podekscytowani, bo wydaje się nam, że możemy uzupełnić tych 10 luk lub przyśpieszyć 10 projektów i wprowadzić je na rynek w ciągu najbliższych paru lat.
So if we can address, use technology, help address education, help address the environment, help address the pandemic, does that solve the larger problem that I was talking about in the Wired article? And I'm afraid the answer is really no, because you can't solve a problem with the management of technology with more technology. If we let an unlimited amount of power loose, then we will -- a very small number of people will be able to abuse it. We can't fight at a million-to-one disadvantage. So what we need to do is, we need better policy. And for example, some things we could do that would be policy solutions which are not really in the political air right now but perhaps with the change of administration would be -- use markets.
Jeśli możemy wykorzystać technologię w edukacji, w ochronie środowiska, w walce z pandemią czy to rozwiąże większy problem, o którym mówiłem w artykule the Wired? Obawiam się, że prawdziwa odpowiedź brzmi nie, ponieważ nie możemy rozwiązać problemu zarządzania technologią większą ilością technologii. Jeśli zapewnimy nieograniczony dostęp do mocy, to niewielu ludzi będzie mogło jej nadużyć. Nie można wygrać, gdy szanse wynoszą milion do jednego. Więc musimy to zrobić, potrzebujemy lepszej polityki. Na przykład, niektóre rzeczy, które zmnienilibyśmy w rozwiązaniach polityki, nie są obecnie zbyt popularne w tym środowisku, ale może tym co zmieni administrację będzie wykorzystanie rynków.
Markets are a very strong force. For example, rather than trying to regulate away problems, which probably won't work, if we could price into the cost of doing business, the cost of catastrophe, so that people who are doing things that had a higher cost of catastrophe would have to take insurance against that risk. So if you wanted to put a drug on the market you could put it on. But it wouldn't have to be approved by regulators; you'd have to convince an actuary that it would be safe. And if you apply the notion of insurance more broadly, you can use a more powerful force, a market force, to provide feedback. How could you keep the law? I think the law would be a really good thing to keep. Well, you have to hold people accountable. The law requires accountability. Today scientists, technologists, businessmen, engineers don't have any personal responsibility for the consequences of their actions. So if you tie that -- you have to tie that back with the law.
Rynki są bardzo potężną siłą . Na przykład, zamiast próbować regulować, co pewnie nie rozwiąże problemu, jeśli wliczymy w prowadzenie biznesu koszt katastrofy to ludzie, których działalność ma większy koszt katastrofy będą musieli ubezpieczyć się przed jej ryzykiem. Więc jeśli chcecie wprowadzić lek na rynek, to to zróbcie. Nie będzie musiał zostać zatwierdzony przez władze, ale będziecie musieli przekonać ubezpieczyciela, że jest bezpieczny. Jeśli pojęcie ubezpieczeń zastosować w szerszym zakresie, to będzie można użyć większej siły - siły rynku aby uzyskać reakcję. Jak można by przestrzegać prawa? Bo myślę, że przestrzeganie prawa jest ważne. Więc, ludzie muszą być odpowiedzialni za swoje działania. Prawo wymaga odpowiedzialności. Dzisiaj naukowcy, technologowie, biznesmeni, inżynierowie nie ponoszą żadnej osobistej odpowiedzialności za konsekwencje swoich czynów. Jeśli chcemy powiązać te kwestie, to musimy to zrobić przepisami prawa.
And finally, I think we have to do something that's not really -- it's almost unacceptable to say this -- which, we have to begin to design the future. We can't pick the future, but we can steer the future. Our investment in trying to prevent pandemic flu is affecting the distribution of possible outcomes. We may not be able to stop it, but the likelihood that it will get past us is lower if we focus on that problem. So we can design the future if we choose what kind of things we want to have happen and not have happen, and steer us to a lower-risk place. Vice President Gore will talk about how we could steer the climate trajectory into a lower probability of catastrophic risk.
W końcu, musimy zrobić coś, co tak naprawdę nie będzie, ciężko to powiedzieć, musimy zacząć projektować przyszłość. Nie możemy wybierać przyszłości, ale możemy nią sterować. Nasze zaangażowanie w przeciwdziałanie pandemii grypy wpływa na możliwe następstwa. Może nie będziemy w stanie jej powstrzymać, ale prawdopodobieństwo, że nas zaatakuje zmniejsza się wraz z naszym zaangażowaniem w tej dziedzinie. Możemy zaprojektować przyszłość, jeśli zdecydujemy co chcemy, a czego nie chcemy, by się stało i jeśli będziemy wybierać mniej ryzykowne opcje. Wiceprezydent Al Gore będzie mówił jak można sterować zmianami klimatu tak aby zmniejszyć ryzyko katastrofy.
But above all, what we have to do is we have to help the good guys, the people on the defensive side, have an advantage over the people who want to abuse things. And what we have to do to do that is we have to limit access to certain information. And growing up as we have, and holding very high the value of free speech, this is a hard thing for us to accept -- for all of us to accept. It's especially hard for the scientists to accept who still remember, you know, Galileo essentially locked up, and who are still fighting this battle against the church. But that's the price of having a civilization. The price of retaining the rule of law is to limit the access to the great and kind of unbridled power. Thank you. (Applause)
Ale przede wszystkim, musimy pomagać dobrym ludziom, ludziom, którzy chcą nas bronić, aby zdobywali przewagę nad osobami, które chcą nadużywać technologii. I to co możemy zrobić, aby to osiągnąć to ograniczenie dostępu do pewnych informacji. A w tak dużym społeczeństwie, ceniącym tak bardzo wolność słowa będzie to trudne do zaakceptowania, trudne dla nas wszystkich. A szczególnie dla naukowców, którzy wciąż pamiętają aresztowanego Galileusza, i którzy wciąż walczą z Kościołem. Jednak to jest cena posiadania cywilizacji. Ceną zachowania rządów prawa jest ograniczenie dostępu do potężnej i nieskrępowanej siły. Dziękuję. (Aplauz)