Κρις Άντερσον: Αυτή η συνέντευξη έχει μια διαφορά. Βάσει του ότι μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, ζήτησα απ' τον Μπιλ και τη Μελίντα να ξεσκάψουν απ' το αρχείο τους εικόνες που θα βοηθούσαν να εξηγήσουμε λίγα απ' όσα έχουν κάνει και να κάνουμε λίγα πράγματα με αυτόν τον τρόπο.
Chris Anderson: So, this is an interview with a difference. On the basis that a picture is worth a thousand words, what I did was, I asked Bill and Melinda to dig out from their archive some images that would help explain some of what they've done, and do a few things that way.
Θα αρχίσουμε με αυτό εδώ. Μελίντα, πότε και πού ήταν αυτό και ποιος είναι ο ωραίος άντρας δίπλα σου;
So, we're going to start here. Melinda, when and where was this, and who is that handsome man next to you?
Μελίντα Γκέιτς: Με αυτά τα μεγάλα γυαλιά; Εδώ είναι στην Αφρική, το πρώτο μας ταξίδι, η πρώτη φορά που πήγαμε στην Αφρική, το φθινόπωρο του 1993. Ήμασταν ήδη αρραβωνιασμένοι. Παντρευτήκαμε λίγους μήνες αργότερα και σε αυτό το ταξίδι πήγαμε να δούμε τα ζώα και τη σαβάνα. Ήταν απίστευτο. Ο Μπιλ δεν είχε πάρει ποτέ τόσο μεγάλη άδεια απ' τη δουλειά. Αλλά αυτό που μας άγγιξε πραγματικά ήταν οι άνθρωποι και η υπερβολική φτώχεια. Αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε. Έτσι πρέπει να είναι; Στο τέλος του ταξιδιού, πήγαμε στη Ζανζιβάρη και κάναμε βόλτα στην παραλία πεζή, πράγμα που κάναμε πολύ όταν βγαίναμε ραντεβού. Εκείνον τον καιρό, ήδη λέγαμε πως ο πλούτος που προέρχονταν απ' τη Microsoft θα επέστρεφε στην κοινωνία αλλά σε αυτή τη βόλτα στην παραλία αρχίσαμε να συζητάμε τι θα κάναμε και πώς θα το προσεγγίζαμε.
Melinda Gates: With those big glasses, huh? This is in Africa, our very first trip, the first time either of us had ever been to Africa, in the fall of 1993. We were already engaged to be married. We married a few months later, and this was the trip where we really went to see the animals and to see the savanna. It was incredible. Bill had never taken that much time off from work. But what really touched us, actually, were the people, and the extreme poverty. We started asking ourselves questions. Does it have to be like this? And at the end of the trip, we went out to Zanzibar, and took some time to walk on the beach, which is something we had done a lot while we were dating. And we'd already been talking about during that time that the wealth that had come from Microsoft would be given back to society, but it was really on that beach walk that we started to talk about, well, what might we do and how might we go about it?
ΚΑ: Εφόσον αυτές οι διακοπές οδήγησαν στη δημιουργία του μεγαλύτερου ιδιωτικού ιδρύματος στον κόσμο, μας βγήκαν λίγο ακριβούτσικες. (Γέλια)
CA: So, given that this vacation led to the creation of the world's biggest private foundation, it's pretty expensive as vacations go. (Laughter)
ΜΓ: Μάλλον έτσι είναι. Το απολαύσαμε.
MG: I guess so. We enjoyed it.
ΚΑ: Ποιος από εσάς ήταν ο βασικός υποκινητής ή ήταν συμμετρικό; Μπιλ Γκέιτς: Νομίζω ήμασταν ενθουσιασμένοι που θα υπήρχε μια περίοδος στη ζωή μας που θα καταφέρναμε να δουλέψουμε μαζί και να βρούμε πώς να επιστρέψουμε αυτά τα χρήματα. Σε αυτό το στάδιο, μιλούσαμε για τους φτωχότερους κι αν θα μπορούσες να έχεις μεγάλο αντίκτυπο πάνω τους. Υπήρχαν πράγματα που δεν γίνονταν; Υπήρχαν πολλά που δεν γνωρίζαμε. Η αφέλειά μας είναι απίστευτη όταν το αναπολούμε. Είχαμε όμως κάποιον ενθουσιασμό πως αυτή θα ήταν η φάση, η μετα-Microsoft φάση θα ήταν η φιλανθρωπία μας.
CA: Which of you was the key instigator here, or was it symmetrical? Bill Gates: Well, I think we were excited that there'd be a phase of our life where we'd get to work together and figure out how to give this money back. At this stage, we were talking about the poorest, and could you have a big impact on them? Were there things that weren't being done? There was a lot we didn't know. Our naïveté is pretty incredible, when we look back on it. But we had a certain enthusiasm that that would be the phase, the post-Microsoft phase would be our philanthropy.
ΜΓ: Το οποίο ο Μπιλ πάντα νόμιζε πως θα ερχόταν μετά τα 60 του και δεν έχει ακόμη πατήσει τα 60, και μερικά πράγματα αλλάζουν στην πορεία.
MG: Which Bill always thought was going to come after he was 60, so he hasn't quite hit 60 yet,
ΚΑ: Άρχισε εκεί αλλά επιταχύνθηκε. Αυτό ήταν το '93 και, στην ουσία, πριν το '97 που ξεκίνησε το ίδιο το ίδρυμα,
so some things change along the way. CA: So it started there, but it got accelerated. So that was '93, and it was '97, really,
ΜΓ: Ναι το '97 διαβάσαμε ένα άρθρο για διαρροϊκές ασθένειες που σκοτώνουν τόσα παιδιά ανά τον κόσμο και λέγαμε «Δεν είναι δυνατόν. Στις ΗΠΑ, απλώς πηγαίνεις στο φαρμακείο». Έτσι αρχίσαμε να συγκεντρώνουμε επιστήμονες και να μαθαίνουμε για τον πληθυσμό, να μαθαίνουμε για τα εμβόλια, για το τι είχε αποτέλεσμα και τι ήταν αποτυχία και τότε ξεκινήσαμε πραγματικά, στα τέλη του 1998, 1999.
before the foundation itself started. MA: Yeah, in '97, we read an article about diarrheal diseases killing so many kids around the world, and we kept saying to ourselves, "Well that can't be. In the U.S., you just go down to the drug store." And so we started gathering scientists and started learning about population, learning about vaccines, learning about what had worked and what had failed, and that's really when we got going, was in late 1998, 1999.
ΚΑ: Έχετε ένα μεγάλο καζάνι με λεφτά κι έναν κόσμο γεμάτο από διαφορετικά προβλήματα. Πώς στην ευχή αποφασίζετε σε τι θα εστιάσετε;
CA: So, you've got a big pot of money and a world full of so many different issues. How on Earth do you decide what to focus on?
ΜΓ: Αποφασίσαμε να διαλέξουμε δύο σκοπούς, οποιαδήποτε ήταν η μεγαλύτερη ανισότητα παγκοσμίως κι εκεί κοιτάξαμε τα παιδιά που πεθαίνουν, που δεν έχουν αρκετή τροφή για ν' αναπτυχθούν ποτέ και κοιτάξαμε κράτη που ήταν κολλημένα επειδή με αυτό το επίπεδο θανάτων, και οι γονείς θα είχαν τόσα παιδιά που θα είχαν τεράστια ανάπτυξη πληθυσμού και τα παιδιά ήταν τόσο άρρωστα που δεν μπορούσαν να μορφωθούν και να σταθούν στα πόδια τους. Έτσι, αυτό ήταν το παγκόσμιο ζήτημά μας και μετά στις ΗΠΑ, και οι δυο μας είχαμε εκπληκτική παιδεία και το είδαμε αυτό σαν έναν τρόπο οι ΗΠΑ ν' ανταποκριθούν στις υποσχέσεις τους για ίσες ευκαιρείες έχοντας ένα εκπληκτικό εκπαιδευτικό σύστημα κι όσο περισσότερο μαθαίναμε, τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμασταν ότι δεν εκπληρώνουμε αυτήν την υπόσχεση. Κι έτσι επιλέξαμε αυτά τα δύο κι οτιδήποτε κάνει το ίδρυμα εστιάζει εκεί.
BG: Well, we decided that we'd pick two causes, whatever the biggest inequity was globally, and there we looked at children dying, children not having enough nutrition to ever develop, and countries that were really stuck, because with that level of death, and parents would have so many kids that they'd get huge population growth, and that the kids were so sick that they really couldn't be educated and lift themselves up. So that was our global thing, and then in the U.S., both of us have had amazing educations, and we saw that as the way that the U.S. could live up to its promise of equal opportunity is by having a phenomenal education system, and the more we learned, the more we realized we're not really fulfilling that promise. And so we picked those two things, and everything the foundation does is focused there.
ΚΑ: Ζήτησα απ' τον καθένα σας να διαλέξει μια εικόνα που σας αρέσει κι απεικονίζει τη δουλειά σας και Μελίντα, ορίστε τι διάλεξες. Σε τι αφορά;
CA: So, I asked each of you to pick an image that you like that illustrates your work, and Melinda, this is what you picked. What's this about?
ΜΓ: Ένα απ' όσα αγαπώ να κάνω όταν ταξιδεύω είναι να βγαίνω στις αγροτικές περιοχές και να μιλάω με τις γυναίκες, είτε είναι στο Μπαγκλαντές, την Ινδία, πολλά κράτη στην Αφρική και πηγαίνω σαν γυναίκα απ' τη Δύση χωρίς όνομα. Δεν τους λέω ποια είμαι. Με ένα μπεζ παντελόνι. Άκουγα συνεχώς από γυναίκες όλο και πιο πολύ όσο περισσότερο ταξίδευα: «Θέλω να μπορώ να χρησιμοποιώ αυτό το εμβόλιο». Εγώ τους μιλούσα για παιδικά εμβόλια κι εκείνες ανέφεραν στη συζήτηση: «Και το εμβόλιο που κάνω;» που είναι μια ένεση με το όνομα Depo-Provera, που είναι αντισυλληπτικό. Επέστρεφα και μιλούσα σε παγκόσμιους ειδικούς υγείας που έλεγαν, «Όχι, τα αντισυλληπτικά διατίθενται στον αναπτυσσόμενο κόσμο». Έπρεπε να ψάξεις βαθύτερα στις αναφορές και η ομάδα μου έφερε τα εξής, δηλαδή, να έχουν το κορυφαίο που οι γυναίκες στην Αφρική σου λένε πως θέλουν να χρησιμοποιήσουν που είναι εξαντλημένο πάνω από 200 ημέρες τον χρόνο κι εξηγεί γιατί οι γυναίκες μου έλεγαν, «Περπάτησα 10 χιλιόμετρα χωρίς να το γνωρίζει ο σύζυγός μου κι έφτασα στην κλινική και δεν υπήρχε τίποτα εκεί». Έτσι, παρέχονταν προμήθειες προφυλακτικών στην Αφρική εξ' αιτίας όλης της δουλειάς για το AIDS που υποστήριζαν οι ΗΠΑ και άλλοι. Αλλά οι γυναίκες θα σου πουν επανειλημμένως: «Δεν μπορώ να διαπραγματευτώ ένα προφυλακτικό με τον σύζυγό μου. Ή υπονοώ ότι έχει AIDS ή ότι εγώ έχω, και χρειάζομαι αυτό το εργαλείο επειδή μετά μπορώ να κανονίσω τις γέννες των παιδιών μου και μπορώ να τα ταΐσω κι να έχω την ευκαιρία να τα μορφώσω».
MG: So I, one of the things I love to do when I travel is to go out to the rural areas and talk to the women, whether it's Bangladesh, India, lots of countries in Africa, and I go in as a Western woman without a name. I don't tell them who I am. Pair of khakis. And I kept hearing from women, over and over and over, the more I traveled, "I want to be able to use this shot." I would be there to talk to them about childhood vaccines, and they would bring the conversation around to "But what about the shot I get?" which is an injection they were getting called Depo-Provera, which is a contraceptive. And I would come back and talk to global health experts, and they'd say, "Oh no, contraceptives are stocked in in the developing world." Well, you had to dig deeper into the reports, and this is what the team came to me with, which is, to have the number one thing that women tell you in Africa they want to use stocked out more than 200 days a year explains why women were saying to me, "I walked 10 kilometers without my husband knowing it, and I got to the clinic, and there was nothing there." And so condoms were stocked in in Africa because of all the AIDS work that the U.S. and others supported. But women will tell you over and over again, "I can't negotiate a condom with my husband. I'm either suggesting he has AIDS or I have AIDS, and I need that tool because then I can space the births of my children, and I can feed them and have a chance of educating them."
ΚΑ: Μελίντα, είσαι Ρωμαιοκαθολική και συχνά έχεις εμπλακεί σε διένεξη πάνω σε αυτό το ζήτημα και το ζήτημα της έκτρωσης, κι από τις δυο πλευρές. Πώς το χειρίζεσαι αυτό;
CA: Melinda, you're Roman Catholic, and you've often been embroiled in controversy over this issue, and on the abortion question, on both sides, really. How do you navigate that?
ΜΓ: Νομίζω πως είναι ένα πολύ σημαντικό σημείο, δηλαδή, είχαμε αποσυρθεί από την αντισύλληψη σαν παγκόσμια κοινότητα. Γνωρίζαμε πως 210 εκατομμύρια γυναίκες έλεγαν πως ήθελαν πρόσβαση σε αντισυλληπτικά, ακόμη κι αυτά που έχουμε εδώ στις ΗΠΑ, και δεν τα παρείχαμε εξ αιτίας της πολιτικής διένεξης στη χώρα μας, και για μένα αυτό ήταν απλώς ένα έγκλημα και συνεχώς έψαχνα να βρω το άτομο που θα το επανέφερε αυτό στην παγκόσμια σκηνή και τελικά αντιλήφθηκα πως έπρεπε να το κάνω. Αν και είμαι Καθολική, πιστεύω στα αντισυλληπτικά, ακριβώς όπως οι περισσότερες Καθολικές στις ΗΠΑ που αναφέρουν πως χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά, και δεν θα πρέπει να αφήσω αυτή τη διένεξη να μας περιορίσει. Συνηθίζαμε να έχουμε ομοφωνία στις ΗΠΑ σχετικά με τα αντισυλληπτικά, έτσι επιστρέφουμε σε αυτήν την παγκόσμια ομοφωνία, και μαζέψαμε 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια συγκεκριμένα γι' αυτό το θέμα με τις γυναίκες. (Χειροκρότημα)
MG: Yeah, so I think that's a really important point, which is, we had backed away from contraceptives as a global community. We knew that 210 million women were saying they wanted access to contraceptives, even the contraceptives we have here in the United States, and we weren't providing them because of the political controversy in our country, and to me that was just a crime, and I kept looking around trying to find the person that would get this back on the global stage, and I finally realized I just had to do it. And even though I'm Catholic, I believe in contraceptives just like most of the Catholic women in the United States who report using contraceptives, and I shouldn't let that controversy be the thing that holds us back. We used to have consensus in the United States around contraceptives, and so we got back to that global consensus, and actually raised 2.6 billion dollars around exactly this issue for women. (Applause)
ΚΑ: Μπιλ, αυτό είναι το γράφημά σου. Περί τίνος πρόκειται;
CA: Bill, this is your graph. What's this about?
ΜπΓ: Το γράφημά μου έχει αριθμούς. (Γέλια) Μου αρέσει πολύ αυτό το γράφημα. Είναι ο αριθμός των παιδιών που πεθαίνουν ετησίως πριν την ηλικία των πέντε. Βρίσκετε πραγματικά μια εκπληκτική ιστορία επιτυχίας που δεν είναι ευρέως γνωστή, πως κάνουμε φανταστική πρόοδο. Πάμε από τα 20 εκατομμύρια λίγο αφού γεννήθηκα στο τώρα όπου κατεβήκαμε στα περίπου έξι εκατομμύρια. Αυτή λοιπόν είναι μια ιστορία κυρίως για τα εμβόλια. Η ευλογιά σκότωνε μερικά εκατομμύρια παιδιά ετησίως. Αυτό εξαλείφθηκε, έτσι κατέβηκε στο μηδέν. Η ιλαρά σκότωνε μερικά εκατομμύρια ετησίως. Μειώθηκε σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες. Αυτός είναι ένας πίνακας όπου θέλετε να συνεχίσει αυτός ο αριθμός και αυτό θα είναι δυνατό χρησιμοποιώντας την επιστήμη των νέων εμβολίων, πηγαίνοντας τα εμβόλια στα παιδιά. Μπορούμε να επιταχύνουμε τη διαδικασία. Την τελευταία δεκαετία, αυτός ο αριθμός έχει μειωθεί γρηγορότερα από οποτεδήποτε στην ιστορία, και μου αρέσει το γεγονός ότι μπορείτε να πείτε, εντάξει, αν μπορούμε να εφεύρουμε νέα εμβόλια, μπορούμε να τα βγάλουμε έξω, να χρησιμοποιήσουμε την πιο επίκαιρη γνώση γι' αυτά και να κάνουμε σωστή διανομή, τότε μπορούμε να κάνουμε ένα θαύμα.
BG: Well, my graph has numbers on it. (Laughter) I really like this graph. This is the number of children who die before the age of five every year. And what you find is really a phenomenal success story which is not widely known, that we are making incredible progress. We go from 20 million not long after I was born to now we're down to about six million. So this is a story largely of vaccines. Smallpox was killing a couple million kids a year. That was eradicated, so that got down to zero. Measles was killing a couple million a year. That's down to a few hundred thousand. Anyway, this is a chart where you want to get that number to continue, and it's going to be possible, using the science of new vaccines, getting the vaccines out to kids. We can actually accelerate the progress. The last decade, that number has dropped faster than ever in history, and so I just love the fact that you can say, okay, if we can invent new vaccines, we can get them out there, use the very latest understanding of these things, and get the delivery right, that we can perform a miracle.
ΚΑ: Υπολογίστε το, και νομίζω ότι βγαίνει κυριολεκτικά χιλιάδες ζωές σώζονται καθημερινά συγκριτικά με πέρσι. Δεν αναφέρεται. Ένα αεροπλάνο με 200 και θανάτους είναι μια πολύ μεγαλύτερη ιστορία από αυτό. Δεν σας τρελαίνει αυτό;
CA: I mean, you do the math on this, and it works out, I think, literally to thousands of kids' lives saved every day compared to the prior year. It's not reported. An airliner with 200-plus deaths is a far, far bigger story than that. Does that drive you crazy?
ΜπΓ: Ναι, επειδή είναι κάτι σιωπηλό που συμβαίνει. Είναι ένα παιδί, ένα παιδί κάθε φορά. Το 99 τοις εκατό από αυτό δεν έχει καμία σχέση με φυσικές καταστροφές, και όμως, η φιλανθρωπία του κόσμου, σε μια φυσική καταστροφή, είναι καταπληκτική. Είναι απίστευτο πώς σκέφτεται ο κόσμος, αυτός θα μπορούσα να ήμουν εγώ, και ρέει το χρήμα. Αυτοί οι σκοποί είναι λίγο αόρατοι. Τώρα που οι Στόχοι Ανάπτυξης της Χιλιετίας και διάφορα πράγματα προκύπτουν, βλέπουμε αύξηση της γενναιοδωρίας, έτσι ο στόχος είναι να πάει κάτω από το εκατομμύριο, που είναι δυνατό να γίνει στη ζωή μας.
BG: Yeah, because it's a silent thing going on. It's a kid, one kid at a time. Ninety-eight percent of this has nothing to do with natural disasters, and yet, people's charity, when they see a natural disaster, are wonderful. It's incredible how people think, okay, that could be me, and the money flows. These causes have been a bit invisible. Now that the Millennium Development Goals and various things are getting out there, we are seeing some increased generosity, so the goal is to get this well below a million, which should be possible in our lifetime.
ΚΑ: Ίσως χρειαζόταν κάποιον που του αρέσουν οι αριθμοί και τα γραφήματα αντί για ένα μεγάλο, λυπημένο πρόσωπο, για να ασχοληθεί. Το χρησιμοποίησες στο γράμμα σου φέτος, χρησιμοποίησες βασικά αυτό το επιχείρημα ότι η βοήθεια, σε αντίθεση με το σημερινό κλισέ ότι η βοήθεια είναι κάπως άνευ αξίας και αναποτελεσματική, είναι στην πραγματικότητα αποτελεσματική.
CA: Maybe it needed someone who is turned on by numbers and graphs rather than just the big, sad face to get engaged. I mean, you've used it in your letter this year, you used basically this argument to say that aid, contrary to the current meme that aid is kind of worthless and broken, that actually it has been effective.
Μπ.Γ: Ναι, ο κόσμος μπορεί να πάρει, υπάρχει και βοήθεια που ήταν καλοπροαίρετη και δεν τα πήγε καλά. Υπάρχουν μερικές επενδύσεις επιχειρηματικού κεφαλαίου που ήταν καλοπροαίρετες και δεν τα πήγαν καλά. Δεν μπορείτε να πείτε, εντάξει, λόγω αυτού το γεγονότος, επειδή δεν έχουμε άψογο ιστορικό, ότι είναι μια κακή προσπάθεια. Θα πρέπει να κοιτάξετε τον στόχο. Πώς θέλετε να ενισχύσετε τη διατροφή, την επιβίωση και τον αλφαβητισμό έτσι ώστε αυτές οι χώρες να μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους, και να πείτε ουάου, αυτό πάει καλά, και να είστε πιο έξυπνοι. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη βοήθεια πιο έξυπνα. Δεν είναι όλα μια πανάκεια. Μπορούμε να τα πάμε καλύτερα από το επιχειρηματικό κεφάλαιο, νομίζω, συμπεριλαμβανομένων και μεγάλων επιτυχιών όπως αυτές.
BG: Yeah, well people can take, there is some aid that was well-meaning and didn't go well. There's some venture capital investments that were well-meaning and didn't go well. You shouldn't just say, okay, because of that, because we don't have a perfect record, this is a bad endeavor. You should look at, what was your goal? How are you trying to uplift nutrition and survival and literacy so these countries can take care of themselves, and say wow, this is going well, and be smarter. We can spend aid smarter. It is not all a panacea. We can do better than venture capital, I think, including big hits like this.
ΚΑ: Η λαϊκή σοφία λέει ότι είναι αρκετά δύσκολο να δουλεύουν μαζί παντρεμένα ζευγάρια. Πώς τα καταφέρνετε; ΜΓ: Ναι, πολλές γυναίκες μου λένε, «Δεν θα μπορούσα να δουλέψω με τον σύζυγό μου. Απλώς δεν θα λειτουργούσε». Ξέρεις, το διασκεδάζουμε, και δεν -- αυτό το ίδρυμα ήταν επακόλουθο και για τους δυό μας στο συνεχιζόμενο μονοπάτι της μάθησης, και δεν ταξιδεύουμε μαζί τόσο πολύ για το ίδρυμα, όσο όταν ο Μπιλ δούλευε για τη Microsoft. Έχουμε περισσότερα ταξίδια χώρια, αλλά πάντα ξέρω ότι όταν επιστρέψω σπίτι, ο Μπιλ θα ενδιαφερθεί για το τι έμαθα, είτε πρόκειται για γυναίκες ή κορίτσια ή για κάτι νέο για την αλυσίδα παράδοσης εμβολίων, ή για εκείνο το άτομο που είναι σπουδαίος ηγέτης. Θα ακούσει και θα ενδιαφερθεί πραγματικά. Και ξέρει ότι όταν θα γυρίσει σπίτι, ακόμη κι αν είναι να μιλήσει για την ομιλία που έκανε ή για τα δεδομένα που έμαθε, ενδιαφέρομαι πραγματικά, και νομίζω ότι έχουμε μια πραγματικά συνεργατική σχέση. Αλλά δεν περνάμε κάθε λεπτό μαζί, αυτό είναι σίγουρο. (Γέλια)
CA: Traditional wisdom is that it's pretty hard for married couples to work together. How have you guys managed it? MG: Yeah, I've had a lot of women say to me, "I really don't think I could work with my husband. That just wouldn't work out." You know, we enjoy it, and we don't -- this foundation has been a coming to for both of us in its continuous learning journey, and we don't travel together as much for the foundation, actually, as we used to when Bill was working at Microsoft. We have more trips where we're traveling separately, but I always know when I come home, Bill's going to be interested in what I learned, whether it's about women or girls or something new about the vaccine delivery chain, or this person that is a great leader. He's going to listen and be really interested. And he knows when he comes home, even if it's to talk about the speech he did or the data or what he's learned, I'm really interested, and I think we have a really collaborative relationship. But we don't every minute together, that's for sure. (Laughter)
ΚΑ: Αλλά τώρα είστε, και χαιρόμαστε που είστε. Μελίντα, παλαιότερα, βασικά εσύ έκανες κουμάντο κατά μεγάλο βαθμό. Πριν από έξι χρόνια, ο Μπιλ μετακόμισε από τη Microsoft και έγινε πλήρους απασχόλησης. Ήταν δύσκολο να προσαρμοστείς σε αυτό. Έτσι δεν είναι;
CA: But now you are, and we're very happy that you are. Melinda, early on, you were basically largely running the show. Six years ago, I guess, Bill came on full time, so moved from Microsoft and became full time. That must have been hard,
ΜΓ: Ναι. Νομίζω ότι στην πραγματικότητα οι υπάλληλοι του ιδρύματος, είχαν περισσότερο άγχος για τον ερχομό του Μπιλ από μένα. Εγώ ήμουν πολύ ενθουσιασμένη. Ο Μπιλ πήρε αυτή την απόφαση προφανώς πριν την ανακοινώσει το 2006, και ήταν πραγματικά δική του απόφαση, και πάλι, ήταν διακοπές στην παραλία όπου περπατούσαμε στην παραλία και άρχισε να σκέφτεται αυτήν την ιδέα. Και για μένα, ο ενθουσιασμός του Μπιλ να βάλει το μυαλό και την καρδιά του ενάντια σε αυτά τα τεράστια παγκόσμια προβλήματα, αυτές τις ανισότητες, για μένα ήταν συναρπαστικό. Ναι, οι υπάλληλοι του ιδρύματος είχαν άγχος γι' αυτό. (Χειροκρότημα)
adjusting to that. No? MG: Yeah. I think actually, for the foundation employees, there was way more angst for them than there was for me about Bill coming. I was actually really excited. I mean, Bill made this decision even obviously before it got announced in 2006, and it was really his decision, but again, it was a beach vacation where we were walking on the beach and he was starting to think of this idea. And for me, the excitement of Bill putting his brain and his heart against these huge global problems, these inequities, to me that was exciting. Yes, the foundation employees had angst about that.
ΚΑ: Ωραία.
(Applause)
ΜΓ: Αλλά αυτό έφυγε μέσα σε τρεις μήνες, μόλις έφτασε.
CA: That's cool.
MG: But that went away within three months,
ΜπΓ: Μαζί με κάποιους υπαλλήλους.
once he was there.
ΜΓ: Αυτό είπα, οι υπάλληλοι, τους έφυγε τρεις μήνες αφότου έφτασες.
BG: Including some of the employees.
MG: That's what I said, the employees,
ΜπΓ: Όχι, πλάκα κάνω. ΜΓ: Ω, εννοείς, οι υπάλληλοι δεν έφυγαν.
it went away for them three months after you were there.
ΜπΓ: Μερικοί έφυγαν, αλλά - (Γέλια)
BG: No, I'm kidding. MG: Oh, you mean, the employees didn't go away. BG: A few of them did, but —
ΚΑ: Για τι πράγματα διαφωνείτε; Κυριακή, 11 το πρωί, είσαστε μακριά από τη δουλειά, τι προκύπτει; Ποια είναι η διαφωνία;
(Laughter) CA: So what do you guys argue about? Sunday, 11 o'clock, you're away from work,
ΜπΓ: Επειδή χτίσαμε αυτό το πράγμα μαζί από την αρχή, είναι μια σπουδαία συνεργασία. Το είχα αυτό με τον Πολ Άλεν τις πρώιμες μέρες της Microsoft. Το είχα με τον Στιβ Μπάλμερ καθώς μεγάλωνε η Microsoft, και τώρα η Μελίντα, με ακόμη πιο δυνατούς, ισότιμους τρόπους, είναι η συνεργάτιδα, έτσι συζητάμε πολύ για το πού πρέπει να δώσουμε περισσότερα, ποιες ομάδες δουλεύουν καλά. Έχει μεγάλη διορατικότητα. Κάθεται πολύ με τους υπαλλήλους. Κάνουμε τα διάφορα ταξίδια που περιέγραψε. Υπάρχει πολύ συνεργασία. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι όπου ο ένας από εμάς είχε πολύ ισχυρή γνώμη για κάποιο θέμα.
what comes up? What's the argument? BG: Because we built this thing together from the beginning, it's this great partnership. I had that with Paul Allen in the early days of Microsoft. I had it with Steve Ballmer as Microsoft got bigger, and now Melinda, and in even stronger, equal ways, is the partner, so we talk a lot about which things should we give more to, which groups are working well? She's got a lot of insight. She'll sit down with the employees a lot. We'll take the different trips she described. So there's a lot of collaboration. I can't think of anything where one of us had a super strong opinion about one thing or another?
ΚΑ: Εσύ όμως, Μελίντα; Μπορείς; (Γέλια) Ποτέ δεν ξέρεις.
CA: How about you, Melinda, though? Can you? (Laughter) You never know.
ΜΓ: Το θέμα είναι το εξής. Βλέπουμε τα πράγματα από διαφορετικές σκοπιές, και νομίζω ότι είναι πραγματικά καλό. Έτσι ο Μπιλ μπορεί να δει τα βασικά δεδομένα και να πει, «Θέλω να δράσω με βάση αυτά τα παγκόσμια στατιστικά». Εγώ το προσεγγίζω διαισθητικά. Συναντώ πολύ κόσμο στο πεδίο και ο Μπιλ μου έμαθε να τα παίρνω και να διαβάζω τα παγκόσμια δεδομένα και να δω αν ταιριάζουν και νομίζω ότι τον έμαθα να παίρνει τα δεδομένα και να συναντά τους ίδιους του ανθρώπους για να καταλάβει αν μπορεί να γίνει παράδοση του εμβολίου. Μπορείτε να κάνετε τη μητέρα να δεχτεί σταγόνες πολιομυελίτιδας στο στόμα του παιδιού της; Επειδή το κομμάτι της παράδοσης είναι τόσο σημαντικό όσο η επιστήμη. Έτσι νομίζω ότι με τον καιρό έχουμε πλησιάσει ο ένας στην οπτική του άλλου, και ειλικρινά, η δουλειά είναι καλύτερη εξαιτίας αυτού.
MG: Well, here's the thing. We come at things from different angles, and I actually think that's really good. So Bill can look at the big data and say, "I want to act based on these global statistics." For me, I come at it from intuition. I meet with lots of people on the ground and Bill's taught me to take that and read up to the global data and see if they match, and I think what I've taught him is to take that data and meet with people on the ground to understand, can you actually deliver that vaccine? Can you get a woman to accept those polio drops in her child's mouth? Because the delivery piece is every bit as important as the science. So I think it's been more a coming to over time towards each other's point of view, and quite frankly, the work is better because of it.
ΚΑ: Έτσι, με τα εμβόλια και την πολιομυελίτιδα και λοιπά, είχατε μερικές εκπληκτικές επιτυχίες. Τι γίνεται όμως με την αποτυχία; Μπορείτε να μιλήσετε για μια αποτυχία και ίσως τι μάθατε από αυτήν;
CA: So, in vaccines and polio and so forth, you've had some amazing successes. What about failure, though? Can you talk about a failure
ΜπΓ: Ναι. Ευτυχώς, μπορούμε οικονομικά να αποτύχουμε επειδή σίγουρα είχαμε μερικές αποτυχίες. Κάνουμε πολύ δουλειά με φάρμακα ή εμβόλια και ξέρεις ότι θα έχεις μερικές αποτυχίες. Όπως μία που βγάλαμε και πήρε μεγάλη δημοσιότητα, ήταν για ένα καλύτερο προφυλακτικό. Λάβαμε εκατοντάδες ιδέες. Ίσως μερικές από αυτές να δουλέψουν. Ήμασταν πολύ αφελείς, εγώ σίγουρα ήμουν, σχετικά με ένα φάρμακο για μια αρρώστια στην Ινδία, τη σπλαγχνική λεϊσμανίαση, που σκέφτηκα ότι όταν πάρω αυτό το φάρμακο, θα πάμε και θα την εξαφανίσουμε. Τελικά χρειάζεται μια ένεση κάθε μέρα για 10 μέρες. Χρειάστηκαν τρία ακόμη χρόνια για να τα πάρουμε απ' ότι περιμέναμε και μετά δεν υπήρχε τρόπος να βγουν εκεί έξω. Ευτυχώς, βρήκαμε ότι αν σκοτώσουμε τις σκνίπες, ίσως να έχετε επιτυχία εκεί, αλλά ξοδέψαμε πέντε χρόνια, θα μπορούσατε να πείτε χάσαμε πέντε χρόνια, και περίπου 60 εκατομμύρια σε ένα μονοπάτι που τελικά είχε πολύ μικρό όφελος όταν φτάσαμε εκεί.
and maybe what you've learned from it? BG: Yeah. Fortunately, we can afford a few failures, because we've certainly had them. We do a lot of drug work or vaccine work that you know you're going to have different failures. Like, we put out, one that got a lot of publicity was asking for a better condom. Well, we got hundreds of ideas. Maybe a few of those will work out. We were very naïve, certainly I was, about a drug for a disease in India, visceral leishmaniasis, that I thought, once I got this drug, we can just go wipe out the disease. Well, turns out it took an injection every day for 10 days. It took three more years to get it than we expected, and then there was no way it was going to get out there. Fortunately, we found out that if you go kill the sand flies, you probably can have success there, but we spent five years, you could say wasted five years, and about 60 million, on a path that turned out to have
ΚΑ: Ξοδεύετε περίπου ένα δισεκατομμύριο ετησίως στην εκπαίδευση, νομίζω κάτι τέτοιο. Η ιστορία του τι συμβαίνει εκεί είναι αρκετά μεγάλη και πολύπλοκη. Υπάρχουν αποτυχίες για τις οποίες μπορείτε να μιλήσετε;
very modest benefit when we got there. CA: You're spending, like, a billion dollars a year in education, I think, something like that. Is anything, the story of what's gone right there is quite a long and complex one.
ΜΓ: Θα έλεγα ότι ένα μεγάλο μάθημα στις πρώτες μας δουλειές
Are there any failures that you can talk about?
ήταν ότι πιστεύαμε ότι τα μικρά σχολεία ήταν η απάντηση, και σίγουρα βοηθούν. Κατεβάζουν τα ποσοστά αυτών που τα παρατάνε. Έχουν λιγότερη βία και εγκληματικότητα σε αυτά τα σχολεία. Αλλά αυτό που μάθαμε από αυτή τη δουλειά, και ήταν τελικά το βασικό κλειδί, είναι ένας σπουδαίος δάσκαλος στην τάξη. Αν δεν έχετε έναν αποτελεσματικό δάσκαλο στην τάξη, ασχέτως πόσο μεγάλο ή μικρό είναι το κτίριο, δεν θα αλλάξετε την πορεία του αν ο μαθητής αυτός θα είναι έτοιμος για το κολέγιο. (Χειροκρότημα)
MG: Well, I would say a huge lesson for us out of the early work is we thought that these small schools were the answer, and small schools definitely help. They bring down the dropout rate. They have less violence and crime in those schools. But the thing that we learned from that work, and what turned out to be the fundamental key, is a great teacher in front of the classroom. If you don't have an effective teacher in the front of the classroom, I don't care how big or small the building is, you're not going to change the trajectory of whether that student will be ready for college. (Applause)
ΚΑ: Μελίντα, εδώ είσαι εσύ και η μεγαλύτερή σου κόρη, η Τζεν. Νομίζω ότι τραβήχτηκε πριν από περίπου τρεις ή τέσσερις εβδομάδες. Πού ήταν αυτό;
CA: So Melinda, this is you and your eldest daughter, Jenn. And just taken about three weeks ago, I think, three or four weeks ago. Where was this?
ΜΓ: Πήγαμε στην Τανζανία. Η Τζεν έχει πάει στην Τανζανία. Όλα μας τα παιδιά έχουν πάει αρκετά στην Αφρική. Και κάναμε κάτι πολύ διαφορετικό, δηλαδή, αποφασίσαμε να περάσουμε δύο νύχτες και τρεις μέρες με μια οικογένεια. Η Άννα και ο Σανάρε είναι οι γονείς. Μας προσκάλεσαν να μείνουμε στον στάβλο τους. Νομίζω ότι έμεναν και κατσίκες σε αυτήν τη μικρή καλύβα, στον μικρό τους περίβολο πριν φτάσουμε εκεί. Μείναμε με την οικογένειά τους, και πραγματικά μάθαμε πώς είναι η ζωή στην αγροτική Τανζανία. Η διαφορά ανάμεσα στο να πηγαίνεις και να επισκέπτεσαι για μισή μέρα ή τρία τέταρτα της ημέρας αντί να κάθεσαι όλη τη νύχτα ήταν τεράστια, και αφήστε με να σας το εξηγήσω. Είχαν έξι παιδιά, και καθώς μιλούσα στην Άννα στην κουζίνα, μαγειρεύαμε για περίπου πέντε ώρες στην καλύβα μαγειρέματος εκείνη την ημέρα, και καθώς της μιλούσα, είχε προγραμματίσει απολύτως και θέσει τα διαστήματα με τον σύζυγό της για τη γέννηση των παιδιών τους. Ήταν μια πολύ αγαπημένη σχέση. Ήταν ένας πολεμιστής Μασάι και η γυναίκα του, αλλά είχαν αποφασίσει να παντρευτούν, και ξεκάθαρα είχαν σεβασμό και αγάπη στη σχέση. Τα έξι παιδιά τους, τα δύο στη μέση ήταν δίδυμα, 13, ένα αγόρι και ένα κορίτσι που την έλεγαν Γκρέις. Όταν πηγαίναμε να κόψουμε ξύλο και να κάνουμε ό,τι έκανε η Γκρέις και η μητέρα της, η Γκρέις δεν ήταν παιδί, ήταν μια έφηβη, αλλά δεν ήταν ενήλικη. Ήταν πολύ,πολύ ντροπαλή. Ήθελε να μιλήσει σε μένα και την Τζεν. Προσπαθούσαμε να την εμπλέξουμε, αλλά ήταν ντροπαλή. Όμως το βράδυ, όταν όλα τα φώτα στην αγροτική Τανζανία έσβησαν, και δεν υπήρχε φεγγάρι, την πρώτη βραδιά, και καθόλου άστρα, και η Τζεν βγήκε από την καλύβα μας με το φωτάκι κεφαλής της, η Γκρέις πήγε αμέσως, πήρε τον μεταφραστή, ήρθε στην Τζεν μου και είπε, «Όταν πάτε σπίτι, μπορώ να έχω το φως κεφαλής για να μελετώ τη νύχτα;»
MG: So we went to Tanzania. Jenn's been to Tanzania. All our kids have been to Africa quite a bit, actually. And we did something very different, which is, we decided to go spend two nights and three days with a family. Anna and Sanare are the parents. They invited us to come and stay in their boma. Actually, the goats had been there, I think, living in that particular little hut on their little compound before we got there. And we stayed with their family, and we really, really learned what life is like in rural Tanzania. And the difference between just going and visiting for half a day or three quarters of a day versus staying overnight was profound, and so let me just give you one explanation of that. They had six children, and as I talked to Anna in the kitchen, we cooked for about five hours in the cooking hut that day, and as I talked to her, she had absolutely planned and spaced with her husband the births of their children. It was a very loving relationship. This was a Maasai warrior and his wife, but they had decided to get married, they clearly had respect and love in the relationship. Their children, their six children, the two in the middle were twins, 13, a boy, and a girl named Grace. And when we'd go out to chop wood and do all the things that Grace and her mother would do, Grace was not a child, she was an adolescent, but she wasn't an adult. She was very, very shy. So she kept wanting to talk to me and Jenn. We kept trying to engage her, but she was shy. And at night, though, when all the lights went out in rural Tanzania, and there was no moon that night, the first night, and no stars, and Jenn came out of our hut with her REI little headlamp on, Grace went immediately, and got the translator, came straight up to my Jenn and said, "When you go home, can I have your headlamp
ΚΑ: Ω, ουάου.
so I can study at night?"
ΜΓ: Και ο πατέρας της μου είχε πει πόσο φοβόταν γιατί αντίθετα με τον γιο, ο οποίος είχε περάσει τις εξετάσεις του, λόγω των δουλειών, δεν τα είχε πάει τόσο καλά και δεν ήταν ακόμη στο κρατικό σχολείο. Είπε, «Δεν ξέρω πώς θα πληρώσω για την εκπαίδευσή της. Δεν μπορώ να πληρώσω ιδιωτικό σχολείο, και μπορεί να καταλήξει σε αυτή τη φάρμα όπως η γυναίκα μου». Γνωρίζουν λοιπόν τη διαφορά που μπορεί να κάνει η εκπαίδευση με έναν τεράστιο, σπουδαίο τρόπο.
CA: Oh, wow. MG: And her dad had told me how afraid he was that unlike the son, who had passed his secondary exams, because of her chores, she'd not done so well and wasn't in the government school yet. He said, "I don't know how I'm going to pay for her education. I can't pay for private school, and she may end up on this farm like my wife." So they know the difference that an education can make
ΚΑ: Αυτή είναι άλλη μία φωτογραφία των δύο άλλων παιδιών σας, του Ρόρυ και της Φοίβης, μαζί με τον Πολ Φάρμερ. Μεγαλώνοντας τρία παιδιά όταν είστε η πιο πλούσια οικογένεια του κόσμου μοιάζει σαν ένα κοινωνικό πείραμα χωρίς πολύ προγενέστερη τεχνική. Πώς τα καταφέρατε; Ποια ήταν η προσέγγισή σας;
in a huge, profound way. CA: I mean, this is another pic of your other two kids, Rory and Phoebe, along with Paul Farmer. Bringing up three children when you're the world's richest family seems like a social experiment without much prior art. How have you managed it?
ΜπΓ: Λοιπόν, θα έλεγα γενικά ότι τα παιδιά λαμβάνουν σπουδαία εκπαίδευση, αλλά πρέπει να σιγουρευτείς ότι έχουν αίσθηση της ικανότητάς τους και τι θα πάνε να κάνουν, και η φιλοσοφία μας ήταν να είμαστε πολύ ξεκάθαροι μαζί τους - τα περισσότερα χρήματα πάνε στο ίδρυμα - και να τους βοηθήσουμε να βρουν κάτι για το οποίο ενθουσιάζονται. Θέλουμε να ισορροπήσουμε το σημείο όπου έχουν την ελευθερία να κάνουν τα πάντα αλλά όχι να τα κατακλύζουμε με χρήματα έτσι ώστε να μην κάνουν τίποτα. Και μέχρι τώρα, είναι αρκετά επιμελείς, και ενθουσιάζονται για την επιλογή της κατεύθυνσής τους.
What's been your approach? BG: Well, I'd say overall the kids get a great education, but you've got to make sure they have a sense of their own ability and what they're going to go and do, and our philosophy has been to be very clear with them -- most of the money's going to the foundation -- and help them find something they're excited about. We want to strike a balance where they have the freedom to do anything but not a lot of money showered on them so they could go out and do nothing. And so far, they're fairly diligent, excited to pick their own direction.
ΚΑ: Προστατεύατε την ιδιωτικότητά τους με προσοχή για προφανείς λόγους. Είμαι περίεργος γιατί μου επιτρέψατε να δείξω αυτή τη φωτογραφία εδώ στο TED. MΓ: Είναι ενδιαφέρον. Καθώς μεγαλώνουν, μαθαίνουν έτσι ότι το πιστεύω της οικογένειάς μας έχει να κάνει με την υπευθυνότητα, ότι είμαστε στην απίστευτη θέση απλώς να ζούμε στις Ηνωμένες Πολιτείες και να έχουμε μια σπουδαία εκπαίδευση, και έχουμε την ευθύνη να δώσουμε πίσω στον κόσμο. Και καθώς μεγαλώνουν και τα διδάσκουμε - έχουν πάει σε τόσες χώρες στον κόσμο - λένε, «Θέλουμε ο κόσμος να ξέρει ότι πιστεύουμε σε αυτό που κάνετε, Μαμά και Μπαμπά, και είναι εντάξει να μας δείξετε περισσότερο». Έτσι έχουμε την άδεια τους να δείξουμε αυτήν τη φωτογραφία, και νομίζω ότι ο Πολ Φάρμερ μάλλον θα τη βάλει στο τέλος σε κάποια δουλειά του. Αλλά νοιάζονται πολύ και για την αποστολή του ιδρύματος.
CA: You've obviously guarded their privacy carefully for obvious reasons. I'm curious why you've given me permission to show this picture now here at TED. MG: Well, it's interesting. As they get older, they so know that our family belief is about responsibility, that we are in an unbelievable situation just to live in the United States and have a great education, and we have a responsibility to give back to the world. And so as they get older and we are teaching them -- they have been to so many countries around the world — they're saying, we do want people to know that we believe in what you're doing, Mom and Dad, and it is okay to show us more. So we have their permission to show this picture, and I think Paul Farmer is probably going to put it eventually in some of his work. But they really care deeply
ΚΑ: Έχεις εύκολα αρκετά χρήματα ασχέτως των υπέρογκων συνεισφορών σου στο ίδρυμα για να τα κάνεις δισεκατομμυριούχους. Αυτό είναι το σχέδιό σου γι' αυτά;
about the mission of the foundation, too. CA: You've easily got enough money despite your vast contributions to the foundation to make them all billionaires. Is that your plan for them?
ΜπΓ: Όχι. Δεν θα έχουν κάτι τέτοιο. Πρέπει να έχουν την αίσθηση ότι η δουλειά τους είναι ουσιαστική και σημαντική. Διαβάσαμε ένα άρθρο πολύ καιρό πριν παντρευτούμε, όπου ο Ουόρεν Μπάφετ μιλούσε γι' αυτό, και είμαστε πεπεισμένοι ότι δεν κάναμε χάρη ούτε στην κοινωνία ούτε στα παιδιά.
BG: Nope. No. They won't have anything like that. They need to have a sense that their own work is meaningful and important. We read an article long, actually, before we got married, where Warren Buffett talked about that, and we're quite convinced that it wasn't a favor either to society or to the kids.
ΚΑ: Μιλώντας για τον Ουόρεν Μπάφετ, κάτι πραγματικά εκπληκτικό συνέβη το 2006, όταν ο μοναδικός πραγματικός σου αντίπαλος για τη θέση του πιο πλούσιου ανθρώπου στην Αμερική ξαφνικά άλλαξε στάση και συμφώνησε να δώσει το 80 τοις εκατό της περιουσίας του στο ίδρυμά σου. Πώς στο καλό έγινε αυτό; Υποθέτω πως υπάρχει η σύντομη και η μεγάλη εκδοχή. Έχουμε χρόνο για τη μικρή εκδοχή.
CA: Well, speaking of Warren Buffett, something really amazing happened in 2006, when somehow your only real rival for richest person in America suddenly turned around and agreed to give 80 percent of his fortune to your foundation. How on Earth did that happen? I guess there's a long version and a short version of that. We've got time for the short version.
ΜπΓ: Εντάξει. Ο Ουόρεν λοιπόν, ήταν πολύ φίλος, και θα έβαζε τη γυναίκα του Σούζι να τα δωρίσει. Δυστυχώς εκείνη πέθανε πριν το κάνει αυτό, και επειδή ο ίδιος είναι πολύ της ανάθεσης, και - (Γέλια) - και είπε -
BG: All right. Well, Warren was a close friend, and he was going to have his wife Suzie give it all away. Tragically, she passed away before he did, and he's big on delegation, and — (Laughter) — he said —
ΚΑ: Τουίταρέ το.
CA: Tweet that.
ΜπΓ: Αν έχει κάποιον που κάνει κάτι εξαιρετικά καλά, και διατίθεται να το κάνει χωρίς χρέωση, ίσως να είναι εντάξει. Αλλά εκπλαγήκαμε. ΜΓ: Εκπλαγήκαμε τελείως. ΜπΓ: Δεν το περιμέναμε ποτέ, και ήταν τελείως απίστευτο. Μας επέτρεψε να αυξήσουμε τις φιλοδοξίες μας σε τι μπορεί να κάνει το ίδρυμα αρκετά θεαματικά. Οι μισοί μας πόροι προέρχονται από την απίστευτη γενναιοδωρία του Ουόρεν.
BG: If he's got somebody who is doing something well, and is willing to do it at no charge, maybe that's okay. But we were stunned. MG: Totally stunned. BG: We had never expected it, and it has been unbelievable. It's allowed us to increase our ambition in what the foundation can do quite dramatically. Half the resources we have come from Warren's mind-blowing generosity.
ΚΑ: Νομίζω ότι έχετε δεσμευθεί ότι μέχρι να τελειώσετε, το περισσότερο, ή το 95 τοις εκατό της περιουσίας σας, θα δοθεί στο ίδρυμα.
CA: And I think you've pledged that by the time you're done, more than, or 95 percent of your wealth,
ΜπΓ: Ναι.
will be given to the foundation.
ΚΑ: Και από τότε που ξεκίνησε αυτή η σχέση, είναι εκπληκτικό - (Χειροκρότημα) Πρόσφατα, εσείς και ο Ουόρεν ταξιδεύετε πολύ προσπαθώντας να πείσετε άλλους δισεκατομμυριούχους και επιτυχημένους ανθρώπους να δεσμευθούν να δώσουν, τι, περισσότερα από μισά από τα περιουσιακά τους στοιχεία σε φιλανθρωπία. Πώς πάει αυτό; ΜπΓ: Έχουμε περίπου 120 άτομα που έκαναν αυτή τη δέσμευση να δώσουν. Το σπουδαίο είναι ότι συναντιόμαστε κάθε χρόνο και συζητάμε, για παράδειγμα, προσλαμβάνεις υπαλλήλους, τι τους δίνεις; Δεν προσπαθούμε να το ομογενοποιήσουμε. Η ομορφιά της φιλανθρωπίας είναι αυτή η εκπληκτική διαφορετικότητα. Ο κόσμος δίνει σε μερικά πράγματα. Κοιτάμε και λέμε, «Ουάου». Αλλά είναι υπέροχο. Αυτός είναι ο ρόλος της φιλανθρωπίας, να μαζέψει διαφορετικές προσεγγίσεις, ακόμη και σε έναν τομέα, όπως την εκπαίδευση. Χρειαζόμαστε περισσότερο πειραματισμό. Αλλά ήταν υπέροχο, το να γνωρίζουμε όλους αυτούς, να μοιραζόμαστε το ταξίδι τους στη φιλανθρωπία, πώς συμπεριλαμβάνουν τα παιδιά τους, πού το κάνουν διαφορετικά, και ήταν πολύ πιο επιτυχημένο απ' ό,τι περιμέναμε. Τώρα φαίνεται πως θα μεγαλώνει σε μέγεθος τα επόμενα χρόνια.
BG: Yes. CA: And since this relationship, it's amazing— (Applause) And recently, you and Warren have been going around trying to persuade other billionaires and successful people to pledge to give, what, more than half of their assets for philanthropy. How is that going? BG: Well, we've got about 120 people who have now taken this giving pledge. The thing that's great is that we get together yearly and talk about, okay, do you hire staff, what do you give to them? We're not trying to homogenize it. I mean, the beauty of philanthropy is this mind-blowing diversity. People give to some things. We look and go, "Wow." But that's great. That's the role of philanthropy is to pick different approaches, including even in one space, like education. We need more experimentation. But it's been wonderful, meeting those people, sharing their journey to philanthropy, how they involve their kids, where they're doing it differently, and it's been way more successful than we expected. Now it looks like it'll just keep growing in size
ΜΓ: Και το ότι ο κόσμος βλέπει ότι οι άλλοι κάνουν αλλαγές με τη φιλανθρωπία, θέλω να πω, είναι άτομα που έχουν δημιουργήσει τις δικές τους εταιρίες, βάζουν τη δική τους εφευρετικότητα σε απίστευτες ιδέες. Αν βάλουν τις ιδέες και το μυαλό τους πίσω από τη φιλανθρωπία, μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο. Αρχίζουν να βλέπουν άλλους να το κάνουν και λένε, «Ουάου, αυτό θέλω να κάνω με τα λεφτά μου». Για μένα, αυτό το κομμάτι είναι εκπληκτικό.
in the years ahead. MG: And having people see that other people are making change with philanthropy, I mean, these are people who have created their own businesses, put their own ingenuity behind incredible ideas. If they put their ideas and their brain behind philanthropy, they can change the world. And they start to see others doing it, and saying, "Wow, I want to do that with my own money." To me, that's the piece that's incredible.
ΚΑ: Μου φαίνεται, ότι είναι πραγματικά δύσκολο για κάποια άτομα να βρουν πώς να ξοδέψουν τόσα χρήματα σε κάτι άλλο. Μάλλον υπάρχουν μερικοί δισεκατομμυριούχοι στην αίθουσα και σίγουρα μερικοί επιτυχημένοι άνθρωποι. Είμαι περίεργος, μπορείς να τους καταφέρεις; Πώς θα το τονίσεις;
CA: It seems to me, it's actually really hard for some people to figure out even how to remotely spend that much money on something else. There are probably some billionaires in the room and certainly some successful people. I'm curious, can you make the pitch? What's the pitch?
ΜπΓ: Είναι το πιο ικανοποιητικό πράγμα που έχουμε κάνει ποτέ, και δεν μπορείς να τα πάρεις μαζί σου, και αν δεν είναι καλό για τα παιδιά σου, ας βρεθούμε να κατεβάσουμε ιδέες για το τι μπορούμε να κάνουμε. Ο κόσμος είναι ένα πολύ καλύτερο μέρος λόγω των φιλάνθρωπων του παρελθόντος, και η παράδοση εδώ στις ΗΠΑ, που είναι η δυνατότερη, είναι ο φθόνος του κόσμου. Και ο λόγος που είμαι τόσο αισιόδοξος είναι επειδή πιστεύω ότι η φιλανθρωπία θα μεγαλώσει και θα πάρει μερικά από αυτά που δεν κάνει καλά η κυβέρνηση και δεν τα ανακαλύπτει και θα ρίξει λίγο φως προς τη σωστή κατεύθυνση.
BG: Well, it's the most fulfilling thing we've ever done, and you can't take it with you, and if it's not good for your kids, let's get together and brainstorm about what we can be done. The world is a far better place because of the philanthropists of the past, and the U.S. tradition here, which is the strongest, is the envy of the world. And part of the reason I'm so optimistic is because I do think philanthropy is going to grow and take some of these things government's not just good at working on and discovering and shine some light in the right direction.
ΚΑ: Ο κόσμος έχει τρομερή ανισότητα, αυξανόμενο πρόβλημα ανισότητας που φαίνεται δομικό. Μου φαίνεται ότι αν περισσότεροι ομότιμοί σας ακολουθούσαν την προσέγγιση που έχετε εσείς οι δύο, θα αφήνατε το στίγμα σας τόσο στο ίδιο το πρόβλημα όσο και στην αντίληψη του προβλήματος. Είναι δικαιολογημένο σχόλια;
CA: The world's got this terrible inequality, growing inequality problem that seems structural. It does seem to me that if more of your peers took the approach that you two have made, it would make a dent both in that problem and certainly in the perception of that problem. Is that a fair comment?
ΜπΓ: Ω, ναι. Αν πάρετε από τους πλουσιότερους και δώσετε στους λιγότερο πλούσιους, είναι καλό. Προσπαθεί να το ισορροπήσει, και είναι δίκαιο.
BG: Oh yeah. If you take from the most wealthy and give to the least wealthy, it's good. It tries to balance out, and that's just.
ΜΓ: Μα αλλάζετε συστήματα. Στις ΗΠΑ, προσπαθούμε να αλλάξουμε το εκπαιδευτικό σύστημα ώστε να είναι δίκαιο για όλους και να λειτουργεί για όλους τους μαθητές. Για μένα, αυτό αλλάζει την ισορροπία της ανισότητας.
MG: But you change systems. In the U.S., we're trying to change the education system so it's just for everybody and it works for all students. That, to me, really changes
ΜπΓ: Αυτό είναι το πιο σημαντικό. (Χειροκρότημα)
the inequality balance. BG: That's the most important.
ΚΑ: Πραγματικά νομίζω ότι οι περισσότεροι εδώ και πολλά εκατομμύρια σε όλον τον κόσμο βλέπουν με δέος την τροχιά που έχουν πάρει οι ζωές σας και τον εκπληκτικό βαθμό με τον οποίο έχετε διαμορφώσει το μέλλον. Σας ευχαριστώ που ήρθατε στο TED, που μοιραστήκατε μαζί μας και για όλα όσα κάνετε.
(Applause) CA: Well, I really think that most people here and many millions around the world are just in awe of the trajectory your lives have taken and the spectacular degree to which you have shaped the future. Thank you so much for coming to TED and for sharing with us and for all you do.
ΜπΓ: Σας ευχαριστώ. ΜΓ: Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)
BG: Thank you. MG: Thank you. (Applause)
ΜπΓ: Σας ευχαριστώ. ΜΓ: Σας ευχαριστώ πολύ. ΜΓ: Εντάξει, καλή δουλειά. (Χειροκρότημα)
BG: Thank you. MG: Thank you very much. BG: All right, good job. (Applause)