Бевърли Жубер: Ние сме наистина пристрастени към африканската пустош и опазването на африканската пустош. Така че това, което направихме бе, че се фокусирахме върху забележителни котки. И знам, че в светлината на човешкото страдание и бедността и дори изменението на климата, човек би се зачудил, защо да се притесняваме за няколко котки? Ами днес сме тук, за да споделим с вас нещата, които научихме от един много важен и специален екземпляр -- този леопард.
Beverly Joubert: We are truly passionate about the African wilderness and protecting the African wilderness, and so what we've done is we've focused on iconic cats. And I know, in the light of human suffering and poverty and even climate change, one would wonder, why worry about a few cats? Well today we're here to share with you a message that we have learned from a very important and special character -- this leopard.
Дерек Жубер: Ами, нашият живот беше в основни линии нещо като супер дълъг епизод на "От местопрестъплението" (CSI) -- нещо като 28 години. По същество това, което правим е, че изучаваме науката, изследваме поведението, видели сме повече от 2000 убийства от тези удивителни животни. Но едно от нещата, което науката не ни позволява да видим е тази личност, тази индивидуална личност, която тези животни притежават. Ето ви един пример. Открихме този леопард в 2000 годишно баобабово дърво в Африка, и това е същото дърво, в което открихме нейната майка и нейната баба. И тя ни отведе на пътешествие и ни разкри нещо много специално на нас -- нейната собствена дъщеря, на осем дни. И в момента, когато открихме този леопард, ние осъзнахме, че трябва да продължим. И така, в основни линии останахме с този леопард през следващите четири години и половина -- следвайки я всеки ден, започнахме да я опознаваме, нейните индивидуални черти и наистина да а познаваме. На мен ми е предначертано да прекарам значително време с някои уникални, много, много специални, индивидуални и често съблазнителни женски характери. (Смях) Бевърли е очевидно една от тях, а този малък леопард, Легадема, е друг, и тя промени живота ни.
Dereck Joubert: Well, our lives have basically been like a super long episode of "CSI" -- something like 28 years. In essence, what we've done is we've studied the science, we've looked at the behavior, we've seen over 2,000 kills by these amazing animals. But one of the things that science really lets us down on is that personality, that individual personality that these animals have. And here's a prime example. We found this leopard in a 2,000-year-old baobab tree in Africa, the same tree that we found her mother in and her grandmother. And she took us on a journey and revealed something very special to us -- her own daughter, eight days old. And the minute we found this leopard, we realized that we needed to move in, and so we basically stayed with this leopard for the next four-and-a-half years -- following her every day, getting to know her, that individual personality of hers, and really coming to know her. Now I'm destined to spend a lot of time with some unique, very, very special, individualistic and often seductive female characters. (Laughter) Beverly's clearly one of them, and this little leopard, Legadema, is another, and she changed our lives.
БЖ: Ами ние със сигурност прекарахме много време с нея -- всъщност, повече време, отколкото дори нейната майка. Когато нейната майка отиваше на лов, ние оставахме и снимахме. И в началото една светкавица удари дърво на 20 крачки от нас. Беше страшно. И това ни засипа с листа и с остър мирис. И разбира се, ние бяхме за момент парализирани, но когато успяхме да си съберем мислите, ние го погледнахме и казахме: "Божичко, какво ще се случи с малкото леопардче? Тя може би завинаги ще свързва тази опустошителна катастрофа с нас." Е, не трябваше да се притесняваме. Тя дойде забързана от гъсталака направо към нас седна до нас, треперейки, с гръб към Дерек, гледайки наоколо. И всъщност от този ден нататък тя не се боеше от нас. Така че почувствахме, че този ден беше деня, когото тя наистина се сдоби с името си. Нарекохме я Легадема, което означава "светлина от небето."
BJ: Well we certainly did spend a lot of time with her -- in fact, more time than even her mother did. When her mother would go off hunting, we would stay and film. And early on, a lightning bolt hit a tree 20 paces away from us. It was frightening, and it showered us with leaves and a pungent smell. And of course, we were stunned for a while, but when we managed to get our wits about us, we looked at it and said, "My gosh, what's going to happen with that little cub? She's probably going to forever associate that deafening crash with us." Well, we needn't have worried. She came charging out of the thicket straight towards us, sat next to us, shivering, with her back towards Dereck, and looking out. And actually from that day on, she's been comfortable with us. So we felt that that day was the day that she really earned her name. We called her Legadema, which means, "light from the sky."
ДЖ: Ние открихме тези индивидуални черти във всички видове животни, по-специално при котките. Тази конкретно се нарича Ийтвидомайло, "този, който посреща с огън." Просто можете да видите това в него, нали -- това е неговия характер. Но само ако се приближим до тези животни и прекараме време с тях, можем всъщност да достигнем и да изровим личните особености, които имат.
DJ: Now we've found these individualisms in all sorts of animals, in particular in the cats. This particular one is called Eetwidomayloh, "he who greets with fire," and you can just see that about him, you know -- that's his character. But only by getting up close to these animals and spending time with them can we actually even reach out and dig out these personal characters that they have.
БЖ: Но при нашите разследвания, ние трябва да търсим в най-дивите места в Африка. И в момента това е в делтата на Окаванго в Ботсуана. Да, това е блато. Ние живеем в блатото на палатка. Но трябва да ви кажа, че всеки ден е вълнуващ. Но също така и сърцата са ни в гърлата през голяма част от времето, защото ние шофираме през водата, и това е непозната територия. Но сме наистина там, издирвайки търсейки и заснемайки известните котки.
BJ: But through our investigation, we have to seek the wildest places in Africa. And right now this is in the Okavango Delta in Botswana. Yes, it is swamp. We live in the swamp in a tent, but I must tell you, every day is exhilarating. But also, our hearts are in our throats a huge amount of the time, because we're driving through water, and it's an unknown territory. But we're really there seeking and searching and filming the iconic cats.
ДЖ: Сега едно от големите неща, разбира се, всички знаят, че котките мразят водата. И така, това беше истинско прозрение за нас. И ние можехме да откритем това, само осмелявайки се, да отидем, където никой нормален човек не би отишъл -- не без малко подтикване, между другото, от Бевърли -- и просто да достигнем до ръба, да отидем до там, да бутаме нашето превозно средство, да се самонавиваме сами. Но ние успяхме да открием, че тези лъвове са 15% по-големи от всички останали и, че са се специализирали в лов на биволи във водата.
DJ: Now one of the big things, of course, everybody knows that cats hate water, and so this was a real revelation for us. And we could only find this by pushing ourselves, by going where no sane person should go -- not without some prompting, by the way, from Beverly -- and just pushing the envelope, going out there, pushing our vehicle, pushing ourselves. But we've managed to find that these lions are 15 percent bigger than any others, and they specialize in hunting buffalo in the water.
БЖ: И освен това, разбира се, предизвикателството е да знаем кога да се върнем обратно. Не винаги преценяваме това правилно. И през този ден, сериозно подценихме дълбочината. Ние затънахме все по-надълбоко и по-надълбоко, докато водата беше на височината на гърдите на Дерек. Тогава попаднахме в дълбока депресия, и сериозно потопихме колата. Всъщност успяхме да потопим камерови съоръжения за два милиона долара. Ние удавихме нашата гордост, трябва да ви кажа, което беше наистина сериозно, и извадихме двигателя.
BJ: And then of course, the challenge is knowing when to turn around. We don't always get that right, and on this particular day, we seriously underestimated the depth. We got deeper and deeper, until it was at Dereck's chest-height. Well then we hit a deep depression, and we seriously submerged the vehicle. We actually managed to drown two million dollars' worth of camera gear. We drowned our pride, I must tell you, which was really serious, and we seized the engine.
ДЖ: И разбира се, едно от правилата, които имаме в колата е, че този, който потопи превозното средство, остава да плува с крокодилите. (Смях) Ще забележите също така, че всички тези снимки тук се направени от горния ъгъл от Бевърли -- от сухия горен ъгъл, между другото. (Смях) Но всички места, в които сме засядали, имаха наистина прекрасни гледки. И не мина и момент, и тези лъвове се насочиха към нас, и Бевърли успя да направи страхотна снимка.
DJ: And of course, one of the rules that we have in the vehicle is that he who drowns the vehicle gets to swim with the crocodiles. (Laughter) You will notice also that all of these images here are taken from the top angle by Beverly -- the dry top angle, by the way. (Laughter) But all the places we get stuck in really have great views. And it wasn't a moment, and these lions came back towards us, and Beverly was able to get a great photograph.
БЖ: Но ние наистина прекарваме ден и нощ, опитвайки се да уловим уникални кадри. И преди 20 години, направихме филм, наречен "Вечните врагове," къде успяхме да уловим това необичайно тревожно поведение между два вида -- лъвове и хиени. И изненадващо, той се превърна в култов филм. Можем само да си обясним това, тъй като хората виждаха паралели между агресивната страна на природата и войните между престъпни групи.
BJ: But we truly do spend day and night trying to capture unique footage. And 20 years ago, we did a film called "Eternal Enemies" where we managed to capture this unusual disturbing behavior across two species -- lions and hyenas. And surprisingly, it became a cult film. And we can only work that out as people were seeing parallels between the thuggish side of nature and gang warfare.
ДЖ: Това беше невероятно, защото можете да видите, как този лъв прави точно това, което името му, Ийтвидомайло, представя. Той се е фокусирал върху хиената, и ще я достигне. (Звуци от животни) Но това, мисля, за каквото става дума, е че тези животни притежават индивидуални черти и характери. Но за да ги достигнем, ние не само се самопредизвикваме, но и живеем по определени правила за действие, което означава, че не можем да се намесваме. Този начин на поведение е от три, четири, пет милиона години, и ние не можем да се намесваме и да казваме: "Това е погрешно, а това е правилно." Но това не винаги е лесно за нас.
DJ: It was amazing, because you can see that this lion is doing exactly what his name, Eetwidomayloh, represents. He's focused on this hyena, and he is going to get it. (Animal sounds) But that's, I think, what this is all about, is that these individuals have these personalities and characters. But for us to get them, not only do we push ourselves, but we live by certain rules of engagement, which mean we can't interfere. This sort of behavior has been going on for three, four, five million years, and we can't step in and say, "That's wrong, and that's right." But that's not always easy for us.
БЖ: Така че както Дерек спомена: ние трябваше да работим при екстремни ситуации -- екстремни температури, да се избутваме през нощта. Липсата на сън беше екстремна. Живеем на ръба през по-голяма част от времето. В продължение на 10 години ние се опитавахме да уловим лъвове и слонове заедно -- и никога не успяхме да направим това, до тази нощ. И трябва да ви кажа, че това беше смущаваща нощ за мен. Сълзи се стичаха по бузите ми. Треперех от тревога. Но знаех, че ще уловя нещо, което никога не е виждано преди, никога не е било документирано. И вярвам, че трябва да останете с нас.
BJ: So, as Dereck says, we have to work through extremes -- extreme temperatures, push ourselves at night. Sleep deprivation is extreme. We're on the edge through a large part of the time. But, for 10 years, we tried to capture lions and elephants together -- and never ever managed until this particular night. And I have to tell you that it was a disturbing night for me. I had tears rolling down my cheeks. I was shaking with anxiety, but I knew that [I had] to capture something that had never been seen before, had never been documented. And I do believe you should stay with us.
ДЖ: Невероятното нещо за тези моменти -- и това е може би един от върховете в нашата кариера -- е, че никога не знаете как ще приключи. Много хора вярват, всъщност, че смъртта започва в очите, а не в сърцето, не в белите дробове. И това е, когато хората губят надежда, или когато всяка форма на живот губи надежда. И можете да видите началото на това тук. Този слон, изправен срещу съкрушителното превъзходство, просто губи надежда. Но по същия начин, можете да си възвърнете надеждата. Така че точно когато си мислите, че всичко свършва, нещо друго се случва, някаква искра се завръща във вас, някаква воля за борба -- желязната воля, която всички ние имаме, която този слон има, която съхрняването има, която имат големите котки. Всичко има тази воля за оцеляване, да се бори, да отблъсне тази психична бариера и да продължи напред. И за нас, по много начини, този слон се превърна в символ на вдъхновение за нас, символ на надежда, докато продължаваме напред в нашата работа.
DJ: The amazing thing about these moments -- and this is probably a highlight of our career -- is that you never know how it's going to end. Many people believe, in fact, that death begins in the eyes, not in the heart, not in the lungs, and that's when people give up hope, or when any life form gives up hope. And you can see the start of it here. This elephant, against overwhelming odds, simply gives up hope. But by the same token, you can get your hope back again. So just when you think it's all over, something else happens, some spark gets into you, some sort of will to fight -- that iron will that we all have, that this elephant has, that conservation has, that big cats have. Everything has that will to survive, to fight, to push through that mental barrier and to keep going. And for us, in many ways, this elephant has become a symbol of inspiration for us, a symbol of that hope as we go forward in our work.
(Ръкопляскания)
(Applause)
Сега обратно към леопардa. Ние прекарвахме толкова много време с този леопард и започнахме да разбираме нейния индивидуализъм, нейния личен характер, че може би започнахме да оставяме нещата да отиват твърде надалеч. Вероятно я вземахме за даденост, и може би на нея това не й харесваше много. Тази сесия е за двойки, които работят заедно, и затова трябва да ви кажа, че в превозното средство имаме строго определени територии, Бевърли и аз. Бевърли стои от страната, където е снимачното й оборудване, а аз съм от другата страна, където е моето пространство. Тези разделения са важни за нас.
Now back to the leopard. We were spending so much time with this leopard and getting to understand her individualism, her personal character, that maybe we were taking it a little bit far. We were perhaps taking her for granted, and maybe she didn't like that that much. This is about couples working together, and so I do need to say that within the vehicle we have quite strict territories, Beverly and I. Beverly sits on the one side where all her camera gear is, and I'm on the other side where my space is. These are precious to us, these divides.
БЖ: Но, когато малкото леопардче видя, че бях освободила моето място и бях отзад за да взема някои снимачни съоръжения, тя като една любопитна котка дойде да разследва. Беше феноменално и ние се чувствахме благодарни, че тя ни се доверяваше до такава степен. Но в същото време, бяхме загрижени, че ако тя създадеше това като навик и скачаше в чужди коли, това можеше да не свърши по същия начин -- можеше да бъде застреляна за това. Така че знаехме, че трябваше да реагираме бързо. И единственият начин, по който мислехме, че можехме да го сторим, без да я уплашим, беше като се опитаме да възпроизведем рев, който може да издаде майка й -- съскане и звук. Така че Дерек включи климатика на автомобила -- много изобретателно.
BJ: But when this little cub saw that I had vacated my seat and climbed to the back to get some camera gear, she came in like a curious cat to come and investigate. It was phenomenal, and we felt grateful that she trusted us to that extent. But at the same time, we were concerned that if she created this as a habit and jumped into somebody else's car, it might not turn out the same way -- she might get shot for that. So we knew we had to react quickly. And the only way we thought we could without scaring her is to try and simulate a growl like her mother would make -- a hiss and a sound. So Dereck turned on the heater fan in the car -- very innovative.
ДЖ: Това беше единственият начин, по който можех да спася брака ни, защото Бевърли се чувстваше като заменена, виждате ли. (Смях) Но наистина, по този начин, този малък леопард демонстрира нейната индивидуална личност. Но нищо не ни подготви, за това, което се случи след това в отношенията ни с нея, когато тя започна да ловува.
DJ: It was the only way for me to save the marriage, because Beverly felt she was being replaced, you see. (Laughter) But really and truly, this was how this little leopard was displaying her individual personality. But nothing prepared us for what happened next in our relationship with her, when she started hunting.
БЖ: И на първия лов ние наистина се радвахме. беше като наблюдаване на церемония по диппомиране. Чувствахме се като родители-заместители. И разбира се, ние знаехме тогава, че тя щеше да оцелее. Но само когато видяхме малкото бебе павиан да се сграбчва за козината на майката, осъзнахме, че нещо много уникално се случваше тук с Легадема. И разбира се, че бебето павиан беше толкова невинно, че не се обърна и не побягна. Това, което наблюдавахме през следващите няколко часа беше много уникално. Беше абсолютно невероятно, когато тя го отнесе в безопасност, предпазвайки го от хиената. И през следващите пет часа, тя се грижише за него. Дадохме си сметка, че ние всъщност не знаем всичко, и че природата е толкова непредвидима, че трябва да бъдем с отворено съзнание по всяко време.
BJ: And on this first hunt, we truly were excited. It was like watching a graduation ceremony. We felt like we were surrogate parents. And of course, we knew now that she was going to survive. But only when we saw the tiny baby baboon clinging to the mother's fur did we realize that something very unique was taking place here with Legadema. And of course, the baby baboon was so innocent, it didn't turn and run. So what we watched over the next couple of hours was very unique. It was absolutely amazing when she picked it up to safety, protecting it from the hyena. And over the next five hours, she took care of it. We realized that we actually don't know everything, and that nature is so unpredictable, we have to be open at all times.
ДЖ: Вярно, тя беше малко грубовата. (Смях) Но в действителност, това, което виждахме тук беше интересно. Защото тя е звяр, който иска да си играе, но тя е също хищник, който трябва да убива, и все пак в противоречие по някакъв начин, защото тя беше също и зараждаща се майка. Тя имаше майчин инстинкт, подобно на младо момиче, на път да стане жена. И така, това наистина ни отведе на ново ниво, в разбирането на тази личност.
DJ: Okay, so she was a little bit rough. (Laughter) But in fact, what we were seeing here was interesting. Because she is a cub wanting to play, but she was also a predator needing to kill, and yet conflicted in some way, because she was also an emerging mother. She had this maternal instinct, much like a young girl on her way to womanhood, and so this really took us to this new level of understanding that personality.
БЖ: И разбира се, през нощта, те лежаха заедно. Те спяха в продължение на часове. Но трябва да ви кажа -- всички винаги питат: "Какво се случи с бебето павиан?" То умря. И ние подозираме, че беше от мразовитите зимни нощи.
BJ: And of course, through the night, they lay together. They ended up sleeping for hours. But I have to tell you -- everybody always asks, "What happened to the baby baboon?" It did die, and we suspect it was from the freezing winter nights.
ДЖ: Така че на този етап, предполагам, имахме много, много ясна престава, за това какво означава опазване. Трябваше да се справяме с тези отделни личности. Трябваше да се отнасяме към тях с респект и да ги почитаме. И така ние, с Нешънъл Джиографик, формирахме инициативата "Големи котки," за да се заемем с опазването, да се погрижим за големите котки, които обичаме -- и освен това имахме възможност да погледнем назад към последните 50 години, за да видим колко добре всички заедно сме се справяли. И така, когато аз и Бевърли сме били родени, имало 450 000 лъвове, днес те са 20 000. Тигрите не се справят по-добре -- от 45 000 надолу до може би 3000.
DJ: So at this stage, I guess, we had very, very firm ideas on what conservation meant. We had to deal with these individual personalities. We had to deal with them with respect and celebrate them. And so we, with the National Geographic, formed the Big Cats Initiative to march forward into conservation, taking care of the big cats that we loved -- and then had an opportunity to look back over the last 50 years to see how well we had all collectively been doing. So when Beverly and I were born, there were 450,000 lions, and today there are 20,000. Tigers haven't fared any better -- 45,000 down to maybe 3,000.
БЖ: И освен това гепардите са се сгромолясали толкова ниско до 12 000. Леопардите са намалели от 700 000 до нищожните 50 000. През изключителния период от време, докато работехме с Легадема, което беше над пет-годишен период -- 10 000 леопарди са били законно застреляни от ловци на сафари. И това не са единствените леопарди, които са били убити през този период. Има огромно количество бракониерството, също така. Вероятно в същия размер. Това просто не е устойчиво. Ние им се възхищаваме, и се боим от тях. И все пак, като хора, искаме да откраднем тяхната сила. Навремето, само кралете са носели леопардова кожа, но сега по време на ритуали и церемонии, традиционни лечители и свещеници. И, разбира се, гледайки тази лапа на лъв, която е била одрана, това зловещо ми напомня на човешка ръка. И това е иронично, защото тяхната съдба е в нашите ръце.
BJ: And then cheetahs have crashed all the way down to 12,000. Leopards have plummeted from 700,000 down to a mere 50,000. Now in the extraordinary time that we have worked with Legadema -- which is really over a five-year period -- 10,000 leopards were legally shot by safari hunters. And that's not the only leopards that were being killed through that period. There's an immense amount of poaching as well, and so possibly the same amount. It's simply not sustainable. We admire them, and we fear them, and yet, as man, we want to steal their power. It used to be the time where only kings wore a leopard skin, but now throughout rituals and ceremonies, traditional healers and ministers. And of course, looking at this lion paw that has been skinned, it eerily reminds me of a human hand, and that's ironic, because their fate is in our hands.
ДЖ: Има процъфтяваща търговия с кости. Южна Африка наскоро пусна кости от лъвове на пазара. Лъвовите и тигровите кости изглеждат абсолютно еднакви, и така мигновено, индустрията с лъвови кости ще заличи всички тигри. Така че имаме реален проблем пред нас, не по-малко, отколкото лъвовете, мъжките лъвове. Бройката от 20 000 лъвове, която видяхте току-що е всъщност прах в очите, защото може да има 3 или 4000 мъжки лъвове, а всички те са всъщност заразени с една и съща болест. Наричам я самодоволство -- нашето самодоволство. Защото има спорт, има дейности, с които всички сме наясно, които опрощаваме. И това е може би така, защото не сме виждали това, както го сторихме днес.
DJ: There's a burgeoning bone trade. South Africa just released some lion bones onto the market. Lion bones and tiger bones look exactly the same, and so in a stroke, the lion bone industry is going to wipe out all the tigers. So we have a real problem here, no more so than the lions do, the male lions. So the 20,000 lion figure that you just saw is actually a red herring, because there may be 3,000 or 4,000 male lions, and they all are actually infected with the same disease. I call it complacency -- our complacency. Because there's a sport, there's an activity going on that we're all aware of, that we condone. And that's probably because we haven't seen it like we are today.
БЖ: И трябва да знаете, че когато даден мъжки лъв бъде убит, това напълно разбива цялото стадо. Нов мъжки идва в областта и поема стадото, и, разбира се, на първо място убива всички лъвчета, и вероятно някои от женските, които защитават техните малки. Ние оценяваме, че между 20 до 30 лъвовете биват убити, когато един лъв бива окачен на стената, някъде в отдалечено място.
BJ: And you have to know that, when a male lion is killed, it completely disrupts the whole pride. A new male comes into the area and takes over the pride, and, of course, first of all kills all the cubs and possibly some of the females that are defending their cubs. So we've estimated that between 20 [and] 30 lions are killed when one lion is hanging on a wall somewhere in a far-off place.
ДЖ: Така че това, което нашите проучвания показват е, че лъвовете са от съществено значение. Те са от съществено значение за хабитатите. Ако те изчезнат, цели екосистеми в Африка ще изчезнат. 80 милиарда долара годишно са приходите от еко-туризъм в Африка. Така че това не е само загриженост за лъвовете, това е загриженост и за общностите в Африка. Ако те изчезнат, всичко това ще си отиде. Но онова, за което съм по-загрижен в много отношения, е това, че докато се откъсваме от природата, докато се откъсваме духовно от природата, от тези животни, ние губим надежда, губим духовната връзка, нашето достойнство, нещото в нас, което ни поддържа свързани с планетата.
DJ: So what our investigations have shown is that these lions are essential. They're essential to the habitat. If they disappear, whole ecosystems in Africa disappear. There's an 80-billion-dollar-a-year ecotourism revenue stream into Africa. So this is not just a concern about lions; it's a concern about communities in Africa as well. If they disappear, all of that goes away. But what I'm more concerned about in many ways is that, as we de-link ourselves from nature, as we de-link ourselves spiritually from these animals, we lose hope, we lose that spiritual connection, our dignity, that thing within us that keeps us connected to the planet.
БЖ: И така трябва да знаете, гледайки в очите на лъвовете и леопардите в момента, че става въпрос за критическо осмисляне. И това което правим, през февруари, е че представяме филм, наречен "Последният лъв." И "Последният лъв" е точно това, което се случва в момента. Това е ситуацията, в която се намираме -- на последните лъвове. С други думи, ако не се предприемат действия и не направим нещо, равнините ще бъдат напълно лишени от големи котки, и след това, на свой ред, всичко останало ще изчезне. И просто казано, ако не можем да ги защитим, ще имаме за задача да опазим самите нас.
BJ: So you have to know, looking into the eyes of lions and leopards right now, it is all about critical awareness. And so what we are doing, in February, we're bringing out a film called "The Last Lion," and "The Last Lion" is exactly what is happening right now. That is the situation we're in -- the last lions. That is, if we don't take action and do something, these plains will be completely devoid of big cats, and then, in turn, everything else will disappear. And simply, if we can't protect them, we're going to have a job protecting ourselves as well.
ДЖ: И всъщност, първоначалното нещо, за което говорихме, и около което сме изградили живота си -- че опазването е преди всичко уважение и празнуване -- е може би вярно, това е наистина, от което се нуждаем. Ние се нуждаем от това. Ние се уважаваме и празнуваме, като мъж и жена, като общност, и като част от тази планета, и ние трябва да продължим с това.
DJ: And in fact, that original thing that we spoke about and designed our lives by -- that conservation was all about respect and celebration -- is probably true. That's really what it needs. We need it. We respect and celebrate each other as a man and a woman, as a community and as part of this planet, and we need to continue that.
Ами Легадема? Ами, всъщност можем да се похвалим, че сме баба и дядо.
And Legadema? Well we can report, in fact, that we're grandparents.
(Смях)
(Laughter)
БЖ/ДЖ: Благодариме ви много.
BJ/DJ: Thank you very much.
(Ръкопляскания)
(Applause)