Well, I learned a lot of things about ballooning, especially at the end of these balloon flights around the world I did with Brian Jones. When I took this picture, the window was frozen because of the moisture of the night. And on the other side there was a rising sun. So, you see that on the other side of ice you have the unknown, you have the non-obvious, you have the non-seen, for the people who don't dare to go through the ice.
Ei bine, am învăţat multe lucruri despre dirijabile, mai ales la finalul călătoriilor cu balonul in jurul lumii pe care le-am făcut cu Brian Jones. Când am făcut această fotografie geamul era îngheţat din cauza umidităţii nopţii Şi în partea cealaltă era răsăritul soarelui deci, de partea cealaltă a gheţii, aveţi necunoscutul aveţi neprevăzutul aveţi nevăzutul pentru cei care nu îndrăznesc să treacă prin gheaţă.
There are so many people who prefer to suffer in the ice they know instead of taking the risk of going through the ice to see what there is on the other side. And I think that's one of the main problems of our society. We learn, maybe not the famous TED audience, but so many other people learn, that the unknown, the doubts, the question marks are dangerous. And we have to resist to the changes. We have to keep everything under control. Well, the unknown is part of life.
Sunt atât de mulţi oameni care preferă să sufere în gheaţa pe care o cunosc în loc să rişte şi să meargă dincolo de gheaţă să vadă ce este de partea cealaltă. Şi asta cred că este una din problemele societăţii noastre. Suntem învăţaţi, poate nu şi publicul avizat al lui TED, dar atât de mulţi alţi oameni sunt învăţaţi că necunoscutul, dubiile, semnele de întrebare sunt periculoase. Şi că trebuie să ne opunem schimbărilor. Că trebuie să ţinem totul sub control. Ei bine, necunoscutul este parte din viaţă noastră.
And in that sense, ballooning is a beautiful metaphor. Because in the balloon, like in life, we go very well in unforeseen directions. We want to go in a direction, but the winds push us in another direction, like in life. And as long as we fight horizontally, against life, against the winds, against what's happening to us, life is a nightmare.
Şi în acest sens, zburatul cu balonul este o metaforă frumoasă. Pentru că în balon, ca şi în viaţă, navigăm în direcţii neprevăzute. Dorim să mergem într-o direcţie, dar vîntul ne mână în alta, ca în viaţă. Şi atât timp cât luptăm orizontal, împotriva vieţii, împotriva curenţilor, împotriva a ceea ce ni se întâmplă, viaţa este un coşmar.
How do we steer a balloon? By understanding that the atmosphere is made out of several different layers of wind which all have different direction. So, then, we understand that if we want to change our trajectory, in life, or in the balloon, we have to change altitude. Changing altitude, in life, that means raising to another psychological, philosophical, spiritual level. But how do we do that?
Cum controlezi direcţia unui balon? Prin înţelegerea faptului că atmosfera este alcătuită din diferite straturi de curenţi care au direcţii diferite. Deci, prin urmare, realizăm că dacă dorim să ne modificăm traiectoria, în viaţă sau într-un balon, trebuie să schimbăm altitudinea. Modificarea altitudinii, în viaţă, înseamnă evoluţia la un alt nivel psihologic, filozofic, spiritual. Dar cum facem acest lucru?
In ballooning, or in life, how do we change altitude? How do we go from the metaphor to something more practical that we can really use every day? Well, in a balloon it's easy, we have ballast. And when we drop the ballast overboard we climb. Sand, water, all the equipment we don't need anymore. And I think in life it should be exactly like this.
La dirijabile, sau în viaţă, cum schimbăm altitudinea? Şi cum facem trecerea de la metaforă la ceva mai practic, ceva ce putem folosi într-adevăr zi de zi? Ei bine, la un dirijabil este simplu, avem balastul. Şi atunci când aruncăm peste bord balastul, ne ridicăm. Nisip, apă, tot echipamentul de care nu mai avem nevoie. Şi cred că aşa ar trebui să facem şi în viaţă.
You know, when people speak about pioneering spirit, very often they believe that pioneers are the ones who have new ideas. It's not true. The pioneers are not the ones who have new ideas, because new ideas are so easy to have. We just close our eyes for a minute we all come back with a lot of new ideas. No, the pioneer is the one who allows himself to throw overboard a lot of ballast. Habits, certainties, convictions, exclamation marks, paradigms, dogmas. And when we are able to do that, what happens? Life is not anymore just one line going in one direction in one dimension. No. Life is going to be made out of all the possible lines that go in all the possible directions in three dimensions.
Ştiţi, atunci când se vorbeşte de spirit de pionier, se presupune adesea că pionierii sunt cei care au idei noi. Nu este adevărat. Pionierii nu sunt cei care au idei noi, deoarece este atât de simplu să ai idei noi. Doar închidem ochii timp de un minut şi apoi avem o mulţime de idei noi. Nu, pionierul este cel care îşi îngăduie să arunce peste bord mult balast. Obiceiuri, certitudini, convingeri, semne de exclamare, paradigme, dogme. Şi atunci când putem face asta ce se întâmplă? Viaţa nu mai este o simplă linie mergând într-o singură direcţie şi într-o singură dimensiune. Nu. Viaţa va fi alcătuită din toate liniile posibile care merg în toate direcţiile posibile în trei dimensiuni.
And pioneering spirit will be each time we allow ourselves to explore this vertical axis. Of course not just like the atmosphere in the balloon, but in life itself. Explore this vertical axis, that means explore all the different ways to do, all the different ways to behave, all the different ways to think, before we find the one that goes in the direction we wish. This is very practical. This can be in politics. This can be in spirituality. This can be in environment, in finance, in education of children.
Şi spiritul de pionier se va manifesta de fiecare dată când ne îngăduim să explorăm această axă verticală. Desigur, nu doar ca şi atmosfera din dirijabil, ci în viaţa propriu-zisă. Explorarea acestei axe verticale, ceea ce înseamnă explorarea diferitelor modalităţi de a face un lucru, diferitelor modalităţi comportamentale, tuturor modalităţilor de a gândi, anterior aflării acelei modalităţi care ne duce în direcţia dorită. Este foarte practic. Se poate aplica în politică. Se poate aplica în spiritualitate. Se poate aplica în mediul înconjurător, în finanţe, în educarea copiilor.
I deeply believe that life is a much greater adventure if we manage to do politics without the trench between the left and the right wing. Because we will throw away these political dogmas. I deeply believe that we can make much more protection of the environment if we get rid -- if we throw overboard this fundamentalism that some of the greens have showed in the past. And that we can aim for much higher spirituality if we get rid of the religious dogmas. Throwing overboard, as ballast, to change our direction.
Cred cu tărie că viaţa este o aventură senzaţională dacă reuşim să facem politică fără să separăm dreapta de stânga. Deoarece vom elimina aceste dogme politice. Cred cu tărie că am putea proteja mai bine mediul dacă scăpăm -- dacă aruncăm peste bord fundamentalismul arătat în trecut de unii ecologişti. Şi cred că putem ţinti o spiritualitate superioară dacă ne eliberăm de dogmele religioase. Aruncându-le peste bord, ca balast, pentru a ne modifica direcţia.
Well, these basically are things I believed in such a long time. But actually I had to go around the world in a balloon to be invited to talk about it. (Laughter) (Applause) It's clear that it's not easy to know which ballast to drop and which altitude to take. Sometime we need friends, family members or a psychiatrist. Well, in balloons we need weather men, the one who calculate the direction of each layer of wind, at which altitude, in order to help the balloonist. But sometimes it's very paradoxical.
Ei bine, de mult timp am crezut în aceste lucruri. Dar într-adevăr a trebuit să călătoresc în jurul lumii într-un balon pentru a fi invitat să vorbesc despte asta. (Râsete) (Aplauze) Este clar că nu e uşor să ştii ce balast trebuie să arunci peste bord şi la ce altitudine să zbori. Uneori avem nevoie de prieteni, de familie sau de un psihiatru. Ei bine, în dirijabile avem nevoie de un meteorolog, cel care calculează direcţia fiecărui strat de curent, şi altitudinea, pentru a-l ajuta pe cel ce conduce dirijabilul. Dar uneori este paradoxal.
When Brian Jones and I were flying around the world, the weather man asked us, one day, to fly quite low, and very slow. And when we calculated we thought we're never going to make it around the world at that speed. So, we disobeyed. We flew much higher, and double the speed.
Atunci când zburam în jurul lumii cu Brian Jones, meteorologul ne-a cerut, într-o zi, să zburăm destul de jos şi foarte încet. Şi atunci când am calculat credeam că nu vom ajunge să înconjurăm lumea la acea viteză. Deci, nu l-am ascultat. Am zburat mai sus şi am dublat viteza.
And I was so proud to have found that jetstream that I called the weather man, and I told him, "Hey, guy, don't you think we're good pilots up there? We fly twice the speed you predicted." And he told me, "Don't do that. Go down immediately in order to slow down." And I started to argue. I said, "I'm not going to do that. We don't have enough gas to fly so slow." And he told me, "Yes, but with the low pressure you have on your left if you fly too fast, in a couple of hours you will turn left and end up at the North Pole. (Laughter) And then he asked me -- and this is something I will never forget in my life -- he just asked me, "You're the good pilot up there. What do you really want? You want to go very fast in the wrong direction, or slowly in the good direction? (Laughter) (Applause)
Şi am fost atât de mândru de mine că am dat de acel curent de aer că l-am sunat pe meteorolog, şi i-am zis: "Auzi tipule, nu-i aşa că suntem nişte buni piloţi? Am zburat cu o viteză de două ori mai mare decât cea pe care ai prevăzut-o." Şi mi-a zis, "Nu mai faceţi asta. Coborâţi imediat pentru a încetini." Şi am ripostat. I-am zis, "Nu voi face asta. Nu avem suficient combustibil pentru a zbura atât de încet." Şi mi-a zis, "Da, dar în stânga voastră aveţi un strat de joasă presiune şi dacă zburaţi prea repede, în câteva ore veţi face stânga şi veţi ajunge la Polul Nord. (Râsete) Şi apoi m-a întrebat: şi asta nu voi uita pentru tot restul vieţii mele -- doar atât m-a întrebat, "Tu eşti pilotul bun de acolo de sus. Ce vrei de fapt? Vrei să mergi foarte repede într-o direcţie greşită, sau vrei să mergi mai încet în direcţia bună?" (Râsete) (Aplauze)
And this is why you need weathermen. This is why you need people with long-term vision. And this is precisely what fails in the political visions we have now, in the political governments. We are burning, as you heard, so much energy, not understanding that such an unsustainable way of life cannot last for long. So, we went down actually. We slowed down. And we went through moments of fears because we had no idea how the little amount of gas we had in the balloon could allow us to travel 45,000 kilometers. But we were expected to have doubts; we're expected to have fears. And actually this is where the adventure really started.
Şi din această cauza ai nevoie de un meteorolog. Din această cauza ai nevoie de oameni care au o viziune pe termen lung. Şi exact acest lucru lipseşte viziunii politice actuale, în guvernele de azi. După cum aţi auzit, consumăm atât de multă energie, fără să înţelegem că un astfel de mod de viaţă nesustenabil nu poate ţine mult. Deci, am coborât. Şi am încetinit. Şi am trăit momente în care ne temeam deoarece nu ştiam dacă puţinul combustibil pe care îl mai aveam în dirijabil ne va fi suficient pentru a mai parcurge 45.000 kilometri. Dar ne aşteptam să avem dubii şi temeri. Şi de fapt atunci a început cu adevărat aventura.
When we were flying over the Sahara and India it was nice holidays. We could land anytime and fly back home with an airplane. In the middle of the Pacific, when you don't have the good winds, you cannot land, you cannot go back. That's a crisis. That's the moment when you have to wake up from the automatic way of thinking. That's the moment when you have to motivate your inner potential, your creativity. That's when you throw out all the ballast, all the certainties, in order to adapt to the new situation.
Când zburam deasupra Saharei şi apoi în India eram ca într-o vacanţă. Am fi putut să aterizăm oricând şi să ne întoarcem acasă cu avionul. Când eşti în mijlocul Pacificului, şi nu ai curenţi potriviţi, nu poţi ateriza, nu te mai poţi întoarce. Aceasta ar fi o criză. Acesta este momentul in care trebuie să te trezesti din gândirea ta mecanică. Acesta este momentul care trebuie să-ţi trezeşti potenţialul interior, creativitatea. Acesta e momentul în care arunci tot balastul, toate certitudinile, pentru a te adapta noii situaţii.
And actually, we changed completely our flight plan. We changed completely our strategy. And after 20 days we landed successfully in Egypt. But if I show you this picture it's not to tell you how happy we were. It's to show you how much gas was left in the last bottles. We took off with 3.7 tons of liquid propane. We landed with 40 kilos.
Şi de fapt, ne-am schimbat strategia de zbor complet. Ne-am schimbat complet strategia. Şi după 20 de zile, am aterizat cu bine în Egipt. Dar dacă vă arăt această fotografie nu este pentru a vă spune cât de fericiţi eram. Este pentru a vă zice cât combustibil mai aveam în ultimele recipiente. Am avut cu noi 3.7 tone de propan lichid. Am aterizat cu doar 40 kilograme.
When I saw that, I made a promise to myself. I made a promise that the next time I would fly around the world, it would be with no fuel, independent from fossil energies, in order to be safe, not to be threatened by the fuel gauge. I had no idea how it was possible. I just thought it's a dream and I want to do it.
Atunci când am văzut asta, mi-am promis ceva. Mi-am promis că data viitoare când voi înconjura în zbor lumea o voi face fără combustibil, fără combustibil fosil, pentru a fi în siguranţă, şi pentru nu a fi limitaţi de combustibil. Nu ştiam cum ar fi posibil asta. Mă gândeam că e un vis şi vroiam să fac asta.
And when the capsule of my balloon was introduced officially in the Air and Space Museum in Washington, together with the airplane of Charles Lindbergh, with Apollo 11, with the Wright Brothers' Flyer, with Chuck Yeager's 61, I had really a thought then. I thought, well, the 20th century, that was brilliant. It allowed to do all those things there. But it will not be possible in the future any more. It takes too much energy. It will cost too much. It will be prohibited because we'll have to save our natural resources in a few decades from now.
Şi când nacela balonului meu a intrat în mod oficial în Muzeul Aerului şi Spaţiului din Washington, lângă avionul lui Charles Lindbergh lângă Apollo 11, lângă aeroplanul fraţilor Wright lângă avionul X-1 al lui Chuck Yeager, atunci mi-am dat seama. Am realizat că secolul 20 a fost senzaţional. S-au făcut toate lucrurile acestea. Dar în viitor nu vor mai fi posibile. Este nevoie de atât de multă energie. Ar costa prea mult. Va fi interzis deoarece va trebui să ne economisim resursele naturale timp de câteva decenii de acum înainte.
So how can we perpetuate this pioneering spirit with something that will be independent from fossil energy? And this is when the project Solar Impulse really started to turn in my head. And I think it's a nice metaphor also for the 21st century. Pioneering spirit should continue, but on another level. Not to conquer the planet or space, not anymore, it has been done, but rather to improve the quality of life. How can we go through the ice of certainty in order to make the most incredible a possible thing? What is today completely impossible -- get rid of our dependency on fossil energy.
Deci cum am putea perpetua acest spirit de pionier folosind ceva independent de energia fosilă? Atunci a început să se contureze proiectul Impulsul Solar în capul meu. Şi cred că este o metaforă frumoasă pentru secolul 21. Spiritul de pionier ar trebui să continue, dar la un alt nivel. Nu spre cucerirea planetei sau spaţiului. Gata, asta a fost făcut, ci îndeosebi pentru îmbunătăţirea calităţii vieţii. Cum putem trece de gheaţa siguranţei pentru a face incredibilul posibil? Ceea ce este astăzi complet imposibil -- să ne eliberăm de dependenţa de combustibilul fosil.
If you tell to people, we want to be independent from fossil energy in our world, people will laugh at you, except here, where crazy people are invited to speak. (Laughter) So, the idea is that if we fly around the world in a solar powered airplane, using absolutely no fuel, nobody ever could say in the future that it's impossible to do it for cars, for heating systems, for computers, and so on and so on.
Dacă ai spune oamenilor, că vrem să nu mai depindem în lumea noastră de energia fosilă, ţi-ar râde în faţă, mai puţin aici, unde sunt invitaţi să vorbească nebuni. (Râsete) Deci, ideea e că dacă zburăm în jurul lumii într-un avion propulsat de energie solară, fără a folosi niciun combustibil, n-ar mai putea spune nimeni în viitor că asta e imposibil la maşini, la sisteme de încălzire, la calculatoare, şi aşa mai departe.
Well, solar power airplanes are not new. They have flown in the past, but without saving capabilities, without batteries. Which means that they have more proven the limits of renewable energies than the potential of it. If we want to show the potential, we have to fly day and night. That means to load the batteries during the flight, in order to spend the night on the batteries, and fly the next day again. It has been made, already, on remote controlled little airplane models, without pilots.
Ei bine, aeronavele care funcţionează cu energie solară nu sunt o noutate. S-au mai ridicat în aer în trecut, dar fără capacitate de stocare, fără baterii. Ceea ce înseamnă că mai degrabă au demonstrat limitele energiei regenerabile decât potenţialul ei. Dacă vrem să-i arătăm potenţialul, trebuie să zburăm zi şi noapte. Asta înseamnă că încărcăm bateriile în timpul zborului, pentru a petrece noaptea cu ajutorul lor, şi să zburăm a doua zi din nou. Asta s-a întâmplat deja, cu avioane cu telecomandă machete de avioane mici, fără piloţi.
But it stays an anecdote because the public couldn't identify to it. I think you need a pilot in the plane that can talk to the universities, that can talk to students, talk to politicians during the flight, and really make it a human adventure. For that, unfortunately, four meters wingspan is not enough. You need 64 meter wingspan. 64 meter wingspan to carry one pilot, the batteries, flies slowly enough with the aerodynamic efficiency. Why that? Because fuel is not easy to replace. That's for sure. And with 200 square meters of solar power on our plane, we can produce the same energy than 200 little lightbulbs. That means a Christmas tree, a big Christmas tree.
Dar a rămas ca şi o glumă deoarece publicul nu s-a putut identifica cu asta. Cred că avem nevoie de un pilot în avion care poate vorbi cu universităţile, care poate vorbi cu studenţii, cu politicienii în timpul zborului, şi să transforme asta într-o aventură umană. Pentru asta, din păcate, o anvergură de patru metri nu este suficientă. Avem nevoie de o anvergură de 64 de metri. Anvergura de 64 metri pentru a duce un pilot, bateriile, zboară destul de încet ca eficienţă aerodinamică. De ce? Pentru că nu este uşor să înlocuieşti combustibilul. Asta-i sigur. Şi cu 200 metri pătraţi de putere solară pe avion, producem aceeaşi cantitate de energie ca şi 200 de beculeţe. Adică un brad de Crăciun, unul mare.
So the question is, how can you carry a pilot around the world with an airplane that uses the same amount of energy as a big Christmas tree? People will tell you it's impossible, and that's exactly why we try to do it. We launched the project with my colleague Andre Borschberg six years ago. We have now 70 people in the team working on it. We have gone through the stages of simulation, design, computing, preparing the construction of the first prototype. That has been achieved after two years of work. Cockpit, propeller, engine. Just the fuselage here, it's so light. It's not designed by an artist, but it could be. 50 kilos for the entire fuselage. Couple of kilos more for the wing spars.
Deci întrebarea este, cum poţi căra un pilot în jurul lumii cu un avion care foloseşte aceeaşi cantitate de energie ca şi un mare brad de Crăciun? Ţi se va zice că este imposibil, şi exact de asta vrem să o facem. Am lansat proiectul cu colegul meu Andre Borschberg cu şase ani în urmă. Acum avem 70 de oameni în echipă care lucrează la asta. Am trecut prin etapele de simulare, design, calcule, pregătirea construcţiei primului prototip. Acestea sunt realizările a doi ani de muncă. Carlinga, elicea, motorul. Chiar şi acest fuzelaj, este atât de uşor, Nu este realizat de un artist, dar ar putea fi. 50 de kilograme întregul fuselaj. Câteva kilograme în plus pentru vergile aripilor.
This is the complete structure of the airplane. And one month ago we have unveiled it. You cannot imagine how it is for a team who has been working six years on it to show that it's not only a dream and a vision, it's a real airplane. A real airplane that we could finally present.
Aceasta este structura completă a avionului. În urmă cu o lună l-am prezentat. Nu vă puteţi imagina ce a însemnat pentru o echipă care timp de şase ani a lucrat la asta pentru a demonstra că nu este doar un vis şi o viziune, ci un avion adevărat. Un avion real pe care l-am prezentat în final.
And what's the goal now? The goal is to take off, end of this year for the first test, but mainly next year, spring or summer, take off, on our own power, without additional help, without being towed, climb to 9,000 meters altitude. The same time we load the batteries, we run the engines, and when we get at the maximum height, we arrive at the beginning of the night. And there, there will be just one goal, just one: reach the next sunrise before the batteries are empty. (Laughter)
Şi care este acum scopul? Scopul este să decolăm, la finalul acestui an ca un prim test, dar în principiu anul viitor, în primăvară sau vară, să decolăm cu forţe proprii, fără suport adiţional, fără să fim tractaţi, să urcăm până la 9000 de metri altitudine, în acelaşi timp ne încărcăm bateriile, rulăm motoarele, şi când ajungem la înălţimea maximă, suntem pe înserat. Şi atunci vom avea un singur scop, doar unul, să rezistăm până la răsărit înainte să se golească bateriile. (Râsete)
And this is exactly the symbol of our world. If our airplane is too heavy, if the pilot wastes energy, we'll never make it through the night. And in our world, if we keep on spoiling, wasting our energy resources, if we keep on building things that consume so much energy that most of the companies now go bankrupt, it's clear that we'll never give the planet to the next generation without a major problem.
Şi fix asta este simbolul lumii noastre, dacă aeronava noastră este prea grea, dacă pilotul iroseşte energia, nu vom rezista până la finalul nopţii. Şi în lumea noastră, dacă vom irosi în continuare, dacă ne vom bate joc de resursele energetice, dacă vom construi în continuare lucruri care consumă atât de multă energie încât majoritatea companiilor dau acum faliment, este clar că nu vom preda planeta următoarei generaţii fără probleme majore.
So, you see that this airplane is more a symbol. I don't think it will transport 200 people in the next years. But when Lindbergh crossed the Atlantic, the payload was also just sufficient for one person and some fuel. And 20 years later there were 200 people in every airplane crossing the Atlantic.
Deci, vedeţi că acest avion este mai mult un simbol. Nu cred că va transporta 200 de oameni în următorii ani. Dar când Lindberg a traversat Atlanticul sarcina utilă era de asemenea suficientă doar pentru o persoană şi ceva combustibil. Şi peste 20 de ani, câte 200 de oameni traversau Atlanticul în avion.
So, we have to start, and show the example. A little bit like on this picture here. This is a painting from Magritte, in the museum in Holland that I love so much. It's a pipe, and it's written, "This is not a pipe." This is not an airplane. This is a symbol of what we can achieve when we believe in the impossible, when we have a team, when we have pioneering spirit, and especially when we understand that all the certainties we have should be thrown overboard.
Deci, trebuie să începem şi să dăm exemplu. Puţin ca în fotografia aceasta. Este o pictură a lui Magritte, într-un muzeu în Olanda, care îmi place foarte mult. Este o pipă şi este scris, "Aceasta nu este o pipă". Acesta nu este un avion, Este un simbol a ceea ce putem realiza când credem în imposibil, când avem o echipă, când avem spirit de pionier, şi mai ales când înţelegem că toate certitudinile pe care le avem trebuie aruncate peste bord.
What pleases me very much is that in the beginning I thought that we would have to fly around the world with no fuel in order to have our message been understood. And more and more, we're invited around the world with Andre to talk about that project, to talk about the symbol of it, invited by politicians, invited in energy forums, in order to show that it's not anymore completely stupid to think about getting rid of the dependency on fossil energies.
Şi ce mă încântă foarte mult este că la început credeam că va trebui să zburăm în jurul lumii fără combustibil pentru ca mesajul nostru să fie înteles. Şi din ce în ce mai mult, impreună cu Andre, suntem invitaţi prin lume să vorbim despre proiectul acesta, să vorbim despre simbolul lui, suntem invitaţi de politiceni, suntem invitaţi în forumuri despre energie, pentru a demonstra că nu mai este complet stupid să gândeşti că scăpăm de dependenţa de energiile fosile.
So, through speeches like this one today, through interviews, through meetings, our goal is to get as many people possible on the team. The success will not come if we "just," quote, unquote, fly around the world in a solar-powered airplane. No, the success will come if enough people are motivated to do exactly the same in their daily life, save energy, go to renewables. And this is possible. You know, with the technologies we have today, we can save between 30 and 50 percent of the energy of a country in Europe, and we can solve half of the rest with renewables. It leaves 25 or 30 percent for oil, gas, coal, nuclear, or whatever. This is acceptable.
Deci, prin discursurile ca acesta de azi, prin interviuri, prin întâlniri, ţelul nostru este să adunăm cât mai mulţi oameni în echipă. Victoria nu va veni dacă "doar", citez, închid citatul, vom zbura în jurul lumii într-un avion pe energie solară. Nu, victoria va veni dacă destui oameni sunt motivaţi să facă exact acelaşi lucru în viata lor de zi cu zi, să economisească energia, să treacă la cea regenerabilă. Şi acest lucru este posibil. Ştiţi, cu tehnologiile pe care le avem azi putem economisi între 30 şi 50 la sută din energia unei ţări din Europa, şi putem rezolva jumătate din restul cu energie regenerabilă. Mai rămâne 25 sau 30 la sută pentru petrol, gaz, cărbune, nucleară sau oricare. Este acceptabil.
This is why all the people who believe in this type of spirit are welcome to be on that team. You can just go on SolarImpulse.com, subscribe to just be informed of what we're doing. But much more, to get advices, to give your comments, to spread the word that if it's possible in the air, of course it's possible in the ground.
Deaceea toţi oamenii care cred în acest fel de spirit sunt bine veniţi să facă parte din acea echipă. Mergeţi pe SolarImpulse.com, înregistraţi-vă pentru a fi informaţi asupra a ceea ce facem. Şi chiar mai mult, pentru a primi sfaturi, să faceţi comentarii, să duceţi vorba că dacă este posibil în aer este posibil desigur şi pe uscat.
And each time we have some ice in the future, we have to know that life will be great, and the success will be brilliant if we dare to overcome our fear of the ice, to go through the obstacle, to go through the problem, in order to see what there is on the other side. So, you see, this is what we're doing on our side. Everyone has his goal, has his dreams, has his visions.
Şi de fiecare dată în viitor atunci când dăm peste gheată, trebuie să ştim că viaţa va fi minunată, şi succesul va fi senzaţional dacă îndrăznim să ne depăşim frica de gheată, să depăşim obstacolul, să trecem prin problemă, pentru a vedea ce este de cealaltă parte a ei. Deci, vedeţi, asta facem noi din partea noastră. Fiecare are ţelul său, fiecare are visele sale, are viziunile sale.
The question I leave you with now is which is the ballast you would like to throw overboard? Which will be the altitude at which you would like to fly in your life, to get to the success that you wish to have, to get to the point that really belongs to you, with the potential you have, and the one you can really fulfill? Because the most renewable energy we have is our own potential, and our own passion. So, let's go for it, and I wish you an excellent adventure in the wings of the future. Thank you. (Applause)
Întrebarea la care vă las să răspundeţi acum este care este balastul vostru pe care aţi vrea să-l aruncaţi peste bord? Şi la care altitudine aţi vrea să zburaţi în viată, să obţineţi succesul pe care doriţi să îl aveţi, să ajungeţi la nivelul care vă aparţine, cu potenţialul pe care îl aveţi şi care îl puteţi realiza? Pentru că energia cea mai regenerabilă pe care o avem este potenţialul nostru, pasiunea noastră. Deci, să o facem şi pe asta, şi vă doresc o aventură superbă pe aripile viitorului. Mulţumesc. (Aplauze)