It's Christmas Eve, 1968. The Apollo 8 spacecraft has successfully completed its first three orbits around the moon. Launched from Cape Canaveral three days before, this is the first time that humans have ever traveled beyond low Earth orbit. On the vessel's fourth pass, the Earth slowly comes into view and reveals itself above the Moon's horizon. Astronaut Bill Anders frantically asks his crewmates where their camera is, grabs the Hasselblad, points it towards the window, presses the shutter, and takes one of the most important photographs of all time: "Earthrise."
Đó là vào dịp giáng sinh năm 1968 Tàu không gian Apollo 8 đã thành công mỹ mãn trong việc bay 3 vòng quỹ đạo quanh mặt trăng. Được phóng từ Cape Canaveral 3 ngày trước đó, Đó là lần đầu tiên mà con người đã bay xuyên qua quỹ đạo Trái Đất. Trong chuyến viễn du lần thứ tư, Trái Đất từ từ hiện ra trước mắt và lộ diện trên đường chân trời của Mặt Trắng Phi hành gia Bill Anders vội vã hỏi đồng đội của mình xem máy ảnh ở đâu rồi, nhanh tay lấy cái máy ảnh Hasselblad, hướng nó về phía cửa sổ, nhấn nút chụp, và có được 1 trong những bức ảnh quan trọng nhất mọi thời đại “Earthrise.”
When the crew was safely home a few days later, they were asked about the mission. Anders famously replied, "We went to the moon, but we actually discovered Earth."
Khi các phi hành đoàn trở về nhà an toàn vài ngày sau đó. họ đã được hỏi về nhiệm vụ. Anders đã có 1 câu trả lời khá nổi tiếng, “Chúng tôi gọi là đi lên mặt trăng, nhưng thật ra là đi khám phá Trái Đất.”
What did he and his fellow crewmates feel in this incredible moment? In a study released just this past year, a team of researchers at the University of Pennsylvania examined the testimonies of hundreds of astronauts who had the opportunity to view the Earth from space. Their analysis uncovered three common feelings: first, a greater appreciation for Earth's beauty; second, an increased sense of connection to all other living beings; and third, an unexpected, often overwhelming sense of emotion. The researchers believe that seeing the Earth from a great distance provokes someone to develop new cognitive frameworks to understand what they are seeing. They believe these astronauts were forever changed by this new view, this new perspective, this new visual truth. This feeling is commonly referred to as the "overview effect."
Vậy anh ta và những phi hành đoàn có cảm nhận gì trong thời khắc tuyệt diệu đó? Trong 1 nghiên cứu được công khai chỉ mới năm ngoái, 1 nhóm các nhà nghiên cứu ở Đại Học Pennsylvania đã tham khảo từ lời tường thuật của hàng trăm phi hành gia những người có cơ hội ngắm nhìn Trái Đất từ ngoài vũ trụ. Phân tích của họ đã chỉ ra 3 loại cảm xúc phổ biến: Thứ nhất, đó là sự trân quý cho vẻ đẹp của Địa Cầu; Thứ 2, đó là sự gia tăng độ nhạy cảm nhằm gắn kết với những sinh vật sống khác; Và thứ 3, sự ngạc nhiên, cũng chính là thứ cảm xúc áp đảo nhất. Các nhà nghiên cứu tin rằng việc nhìn thấy Trái Đất từ khoảng cách xa như thế có thể kích thích khai phá thêm những khung tư duy mới nhằm hiểu được cái mà họ đang thấy là gì. Họ tin rằng những phi hành gia trên đã mãi mãi thay đổi bởi một cảnh tượng mới, một thế giới quan mới, một góc nhìn mới. Cảm giác này được biết đến rộng rãi với cái tên “Hiệu ứng toàn cảnh.”
Only 558 people have ever been to outer space. 558 people had the opportunity to gaze down in awe, to wonder at our planet floating in an infinite sea of darkness. But what if that number were bigger?
Chỉ mới có 558 người từng bay ra ngoài không gian. 558 người đã có cơ hội nhìn xuống chân mình với sự kinh ngạc, hòng thưởng lãm vẻ đẹp của hành tinh này trôi nổi trong một đại dương bóng tối vô tận. Nhưng sẽ ra sao nếu con số đó còn lớn hơn?
Three years ago, I set off on my own mission: to see if I could bring this feeling of overwhelming scale and beauty to many more people just by using one small computer in my small New York City apartment. It was then, in 2013, that I launched "Daily Overview." Every day, I have used satellite imagery to create one expansive overhead view of our planet. More than 1,000 of these images have been created thus far, and more than 600,000 people tune in for this daily dose of perspectives. I create the imagery by curating photos from the massive archive of a satellite company called Digital Globe. They operate a constellation of five satellites, each roughly the size of an ambulance, that is constantly taking pictures of the Earth as they orbit at 28,000 kilometers per hour.
3 năm trước, tôi đã tiến hành nhiệm vụ đầu đời: xem thử liệu tôi có thể mang cái cảm giác vĩ mô và tuyệt đẹp này đến với nhiều người hơn chỉ bằng cách dùng 1 cái máy tính nhỏ tại căn hộ bé tí của tôi ở New York. Đó là vào năm 2013, tôi đã phóng 1 vệ tinh tên là “Tổng quan hằng ngày.” Mỗi ngày, tôi đều dùng những bức ảnh vệ tinh để tạo ra 1 góc nhìn trên không mở rộng của hành tinh. Hơn 1,000 trong số đó đã được tạo ra, Và hơn 600,000 người đã đón xem cái cảnh tượng đầy kích thích ấy. Tôi lấy ra các bức ảnh bằng cách chắt lọc chúng từ 1 kho dữ liệu khổng lồ của công ty vệ tinh có tên Digital Globe. họ vận hành một hệ thống vệ tinh gồm 5 cái, mỗi cái có kích cỡ bằng 1 chiếc xe cấp cứu, nó liên tục chụp ảnh của Trái Đất qua việc xoay quanh quỹ đạo với vận tốc 28,000 km/h
Now, what does this mean? Each of these satellites is equipped with a camera that has a focal length of 16 meters, so that's roughly 290 times greater than a DSLR camera equipped with a standard 55 millimeter lens. So if were able to attach one of their satellites to the roof of this theater in Oxford, we could take a picture of a football, clearly, on the pitch at the stadium in Amsterdam. That's 450 kilometers away. That's incredibly powerful technology. And I decided at the beginning of this project that I would use that incredible technology to focus on the places where humans have impacted the planet.
Vậy, điều này có nghĩa là gì? Mỗi vệ tinh đều được trang bị 1 cái camera camera có tiêu cự 16m tức là gấp khoảng 290 lần so với 1 cái camera DSLR chỉ có thấu kính tiêu chuẩn là 55 mm Thế nên nếu có thể gắn 1 trong số những vệ tinh trên lên mái của nhà hát Oxford này, ta có thể chụp được hình của cả 1 trận bóng, cực rõ, trên đường biên của sân vận động Amsterdam. Cách đây 450 km. Nó thực sự là 1 thứ công nghệ đáng kinh ngạc. Và tôi đã quyết định vào lúc dự án này bắt đầu rằng tôi sẽ tận dụng những công nghệ đáng kinh ngạc này để tập trung vào những nơi mà con người gây tác động lên hành tinh.
As a species, we dig and scrape the Earth for resources, we produce energy, we raise animals and cultivate crops for food, we build cities, we move around, we create waste. And in the process of doing all of these things, we shape landscapes and seascapes and cityscapes with increasing control and impunity. So with that in mind, I would like to share a few of my overviews with you now.
Là một chủng loài, ta đã đào bới và cào cấu Trái Đất lấy tài nguyên, ta tạo ra năng lượng, ta chăn nuôi và trồng trọt để kiếm ăn, Ta xây dựng các thành phố, ta di chuyển khắp nơi, ta tạo ra chất thải. Và trong cái quá trình mà ta làm ra tất cả những thứ trên, ta đã định dạng lại các vùng đất và vùng biển rồi vùng đô thị với sự kiểm soát và thảo phạt gia tăng. Với sự trăn trở ấy, tôi muốn chia sẻ một số góc nhìn tổng quát của mình với mọi người.
Here we see cargo ships and oil tankers waiting outside the entry to the port of Singapore. This facility is the second-busiest in the world by terms of total tonnage, accounting for one-fifth of the world's shipping containers and one half of the annual supply of crude oil.
Ở đây ta có thể thấy mấy con tàu chở hàng và tàu chở dầu đang đợi ngoài cổng vào cảng ở Singapore. Đây là khu giao thương náo nhiệt thứ 2 trên thế giới tính theo tổng trọng tải, theo tính toán thì ở đây có đến 1/5 tàu chở hàng trên thế giới và chiếm một nửa lượng cung hằng năm về dầu thô.
If you look closely at this overview, you'll see a lot of little specks. Those are actually cows at a feedlot in Summerfield, Texas, in the United States. So once cows reach a particular weight, roughly 300 kilograms, they are moved here and placed on a specialized diet. Over the next three to four months, the cows gain an additional 180 kilograms before they are shipped off to slaughter. You're also probably wondering about this glowing pool at the top there. That gets its color from a unique combination of manure, chemicals and a particular type of algae that grows in the stagnant water.
Nếu mọi người nhìn kĩ hơn vào tổng thể, mọi người sẽ thấy rất nhiều đốm nhỏ. Chúng chính là lũ bò của 1 trại chăn nuôi ở Summerfield, Texas, Hoa Kỳ. Khi lũ bò đạt đến 1 cân nặng nhất định tầm 300 kg, chúng sẽ được chuyển đến đây và được nuôi với 1 khẩu phần ăn đặc biệt. Khoảng hơn 3 4 tháng sau đó, lũ bò sẽ tăng thêm 180 kg trước khi bị đem đi và làm thịt. Chắc mọi người cũng đang thắc mắc về cái hồ bơi phát sáng ở góc trên ha. Nó có màu như vậy là do sự dung hòa độc đáo của phân bón, hóa chất cùng 1 loại tảo hay mọc ở vùng nước đọng.
This is the Mount Whaleback iron ore mine in the Pilbara region of Western Australia, a beautiful yet scary scar on the face of the Earth. Of the world's mined iron ore, 98 percent is used to make steel and is therefore a major component in the construction of buildings, automobiles or appliances such as your dishwasher or refrigerator.
Đây là quặng sắt trên đỉnh Whaleback ở khu Pilbara, miền tây nước Úc, một vết sẹo đẹp đến hãi hùng trên bề mặt Trái Đất. Với các quặng sắt trên thế giới, 98% được dùng để làm thép và đó cũng là bộ phận chính trong việc xây dựng các tòa nhà, ô tô hay đồ gia dụng như máy rửa chén và tủ lạnh.
This is a solar concentrator in Seville, Spain. So this facility contains 2,650 mirrors which are arrayed in concentric circles around an 140-meter-tall tower at its center. At the top of the tower, there is a capsule of molten salt that gets heated by the beams of light reflected upwards from the mirrors below. From there, the salt circulates to a storage tank underground, where it produces steam, which spins turbines and generates enough electricity to power 70,000 homes and offsets 30,000 tons of carbon dioxide emissions every year.
Đây là bộ thu năng lượng mặt trời ở Seville, Tây Ban Nha. Cơ sở này bao gồm 2,650 tấm gương chiếu được xếp thành các vòng tròn đồng tâm quanh 1 tòa tháp cao 140 m ngay tại phần giữa của nó. Trên đỉnh tòa tháp, có 1 viên nhộng từ muối nóng chảy được gia cố nhiệt bởi các chùm ánh sáng phản xạ lên trên bởi các tấm gương bên dưới. Từ đó, muối sẽ tuần hoàn đến 1 bể chứa dưới lòng đất, nơi nó sản xuất ra hơi nước, làm quay các tua-bin và chuyển hóa điện lượng đến 70,000 hộ gia đình và bù đắp 30.000 tấn lượng khí thải carbon dioxide mỗi năm.
This overview shows deforestation in Santa Cruz, Bolivia immediately adjacent to untouched tracts of rainforest. Deforestation in the country has primarily been driven by the expansion of mechanized agriculture and cattle ranching, so as the country tries to meet the demand of its growing population and feed them, the sacrificial destruction of its rainforest has taken place to do so. It is estimated that the country lost 4.5 million acres of rainforest in one decade alone from 2000 until 2010.
Mô hình tổng quát này cho thấy nạn phá rừng ở Santa Cruz, Bolivia liền kề với đó là những vùng rừng nhiệt đới hoang sơ. Nạn phá rừng trên cả nước bị thúc đẩy chủ yếu bởi việc mở rộng cơ giới hóa nông nghiệp và chăn thả gia súc, do cả nước phải cố đáp ứng lượng cầu gia tăng bởi sự bùng nổ dân số và nhu cầu ăn uống, sự phá hủy của vùng rừng nhiệt đới chính là để đáp ứng nhu cầu đó. Ước tính cả nước đã mất 4.5 triệu đất cày cấy thuộc vùng rừng nhiệt đới chỉ trong vòng 1 thập kỉ từ năm 2000 đến 2010.
This is the Eixample district in Barcelona, Spain. So the overview perspective can be incredibly helpful to help us understand how cities function and how we can devise smarter solutions for urban planning, and this will become only more relevant as it is expected that 4.9 billion people will live in cities around the world by the year 2030. This area of Barcelona is characterized by its strict grid pattern, apartments with communal courtyards and these octagonal intersections which allow for more sunlight, better ventilation and additional parking at street level.
Đây là huyện Eixample ở Barcelona, Tây Ban Nha. Mô hình tổng thể có thể cực kì hữu dụng nhằm giúp ta hiểu được cách các thành phố vận hành và nghĩ ra những giải pháp thông minh hơn trong việc kế hoạch hóa đô thị. và mô hình này sẽ có thể còn hữu dụng hơn khi mà theo dự đoán thì sẽ có đến 4.9 tỉ người sống tại các thành phố trên thế giới vào năm 2030. Khu vực này ở Barcelona được cơ cấu bởi 1 mô hình lưới nghiêm ngặt, các khu chung cư với sân chung và những giao lộ hình bát giác này có thể hấp thụ nhiều ánh dương và thông gió tốt hơn thêm vào đó là bãi đỗ xe quy mô đường phố.
And here we see that grid pattern but under much different circumstances. This is the Dadaab Refugee Camp in northern Kenya, the largest such facility of its kind in the world. To cope with the influx of refugees who are fleeing Somalia, where there is famine and conflict, the UN has built this area gridded out at left called the LFO extension to house more and more refugees who are arriving and occupying these white dots, which are actually tents which will slowly fill up the area over time.
Và đây ta có thể thấy mô hình lưới trên nhưng ở một tình huống khác. Nơi đây là trại tị nạn Dadaab Refugee ở Bắc Kenya, là trại tị nạn lớn nhất trên thế giới. Hòng đối phó với dòng người tị nạn những người đang chạy trốn khỏi Somalia, nơi đang bị ảnh hưởng bởi nạn đói và xung đột, Liên hợp quốc đã xây lên khu vực này kẻ lưới bên trái gọi là mở rộng LFO hòng làm nhà cho những người tị nạn những người đến và lắp đầy những chấm trắng kia chúng chính là những túp lều và sẽ từ từ lắp đầy khu vực này theo thời gian
So if you have one of these overviews, you have a moment in time. If we have two overviews, however, we are able to tell stories about changes in time. I call that feature of the project "Juxtapose," and we'll share a few examples of it with you now.
Nên nếu bạn có 1 trong những mô hình tổng quát trên, bạn sẽ bắt được nhiều thời khắc đấy. Còn nếu có tới 2 cái thì sao, dẫu sao, ta cũng có thể kể những câu chuyện về sự thay đổi theo thời gian. Tôi gọi tính năng đó của dự án là “Juxtapose,” và bây giờ tôi sẽ đưa ra 1 số ví dụ cho mọi người
So the tulip fields in Netherlands bloom every year in April. So we take an image captured in March a few weeks before and contrast it to one taken a few weeks later. We're able to watch the flowers bloom in this magnificent cascade of color. It is estimated that the Dutch produce 4.3 billion tulip bulbs every year.
Những cánh đồng hoa tulip ở Hà Lan nở vào tháng tư mỗi năm. Nên bọn tôi đã chụp 1 bức ảnh vào tháng 3 trước đó ít tuần rồi so sánh nó với tấm mà bọn tôi chụp vài tuần sau đó. Chúng ta có thể ngắm hoa nở dưới 1 góc độ tuyệt diệu và đầy màu sắc như trên. Theo ước tính thì người Hà Lan trồng tới 4.3 triệu củ hoa tulip mỗi năm.
In 2015, two dams collapsed at an iron ore mine in southeastern Brazil, causing one of the worst environmental disasters in the history of the country. It is estimated that 62 million cubic meters of waste were released when the dams broke, destroying numerous villages in the process, including Bento Rodrigues, seen here before ... and after the flood. Ultimately, 19 people were killed in this disaster. Half a million people did not have access to clean drinking water for an extended period of time, and the waste soon entered into the Doce River, extended for 650 kilometers all the way into the sea, killing unknowable amounts of plant and animal life along the way.
Năm 2015, có 2 đập đã bị vỡ tại một mỏ quặng sắt ở đông nam Brazil, dẫn đến 1 trong những thảm họa tự nhiên tồi tệ nhất trong lịch sử nước này. Người ta ước tính rằng có đến 62 triệu mét khối chất thải bị thải ra khi đập bị vỡ, đã hủy hoại vô số ngôi làng trong quá trình đó, bao gồm Bento Rodrigues, mọi người nhìn nhé đây là trước ... và đây là sau trận lũ. Tổng kết, có 19 người đã chết trong thảm họa này. Hơn nửa triệu người thì không còn nguồn nước sạch để sử dụng trong suốt 1 khoảng thời gian dài, và chất thải sớm lan đến khu vực sông Doce, lan rộng 650 km nữa lan cả ra tới biển, giết chết 1 lượng đáng kể thực và động vật sống trên đường đi.
And lastly, here is a story related to the crisis in Syria, a conflict which has claimed the lives of hundreds of thousands of people and displaced millions. So this patch of desert is seen in Mafraq, Jordan in 2011, the year the conflict started, and when we compare it to an image captured just this year in 2017, we see the construction of the Zaatari refugee camp.
Và cuối cùng, đây là câu chuyện liên quan tới cuộc nổi dậy ở Syria, một cuộc xung đột đã cướp đi mạng sống của hàng trăm ngàn người và khiến hàng triệu người mất chỗ ở. Vùng sa mạc này được nhìn thấy ở Mafraq, Jordan vào năm 2011, là lúc mà cuộc xung đột trên bắt đầu, và khi ta so sánh nó với 1 bức ảnh mới được chụp năm nay 2017, ta có thể thấy hiện trạng của trại tị nạn Zaatari
So just as the astronauts of Apollo 8 watched the Earth rising above the lunar landscape for the first time, there is no way that you could have imagined what the places I just showed you look like from outer space. And while you may enjoy the aesthetics of an image, once you learn exactly what it is you're seeing, you may struggle with the fact that you still like it. And that's the tension I want to create with my work, because I believe it is that contemplation, that internal dialogue that will lead to greater interest in our planet and more awareness of what we're doing to it.
Cũng giống như những phi hành gia của tàu Apollo 8 ngắm cảnh Trái Đất mọc từ trên mặt trăng lần đầu tiên, sẽ không có cách nào để mà mọi người tưởng tượng ra cái nơi mà tôi vừa cho mọi người thấy trông ra sao khi nhìn từ ngoài không gian. Và khi mà các bạn đang hứng thú với tính thẩm mỹ của tấm ảnh, rồi bỗng các bạn ngộ ra cái mình đang thấy là gì, các bạn sẽ sớm bối rối với cái sự thật rằng mình có còn nên thích nó không. Và đó chính là thứ sức ép mà tôi muốn tạo ra cùng với việc này, vì tôi tin rằng chính những cái suy tư đó, chính những cuộc đối thoại nội tâm đó sẽ giúp ta phần nào để tâm hơn tới hành tinh này và nhận thức sâu hơn về cái mà ta đang làm.
I believe that viewing the Earth from the overview perspective is more important now than ever before. Through the incredible technology of these high-flying cameras, we can see, monitor and expose the unprecedented impact that we are having. And whether we are scientists or engineers or policymakers or investors or artists, if we can adopt a more expansive perspective, embrace the truth of what is going on and contemplate the long-term health of our planet, we will create a better and safer and smarter future for our one and only home.
Tôi tin rằng việc quan sát Trái Đất từ góc nhìn tổng thể là điều quan trọng nhất mà ta nên làm lúc này. Thông qua công nghệ tiên tiến và những chiếc camera bay như trên, ta có thể nhìn, theo dõi và phát giác những tác động chưa từng có mà chúng ta đang trải qua. Và bất kể dù ta có là nhà khoa học kĩ sư hay người làm luật hay nhà đầu từ hay là nghệ sĩ, Nếu ta có thể thích ứng với 1 thế giới quan rộng mở hơn, hiểu được sự thật về những điều đang diễn ra và có suy nghĩ dài hạn cho sức sống của hành tinh này, ta có thể kiến tạo nên 1 tương lai an toàn và thông suốt hơn nữa cho mái nhà duy nhất này của chúng ta.
Thank you.
Cảm ơn mọi người.
(Applause)
(Vỗ tay)