Beau Lotto: So, this game is very simple. All you have to do is read what you see. Right? So, I'm going to count to you, so we don't all do it together.
Ta gra jest bardzo prosta. Wystarczy przeczytać to co zobaczycie. Dobrze? Odliczę, żebyśmy zrobili to wszyscy naraz.
Okay, one, two, three.Audience: Can you read this?
Dobrze, raz, dwa, trzy. Publiczność: Czy możesz to przeczytać?
BL: Amazing. What about this one? One, two, three.Audience: You are not reading this.
Niesamowite. A teraz? Raz, dwa, trzy. Publiczność: Nie czytasz tego.
BL: All right. One, two, three. (Laughter) If you were Portuguese, right? How about this one? One, two, three.
No dobrze. Raz, dwa, trzy. (śmiech) Jakbyście byli Portugalczykami, prawda? A to? Raz, dwa, trzy.
Audience: What are you reading?
Publiczność: Co czytasz?
BL: What are you reading? There are no words there. I said, read what you're seeing. Right? It literally says, "Wat ar ou rea in?" (Laughter) Right? That's what you should have said. Right? Why is this?
Co czytasz? Tam nie ma żadnych słów, Powiedziałem przeczytajcie to co zobaczycie, prawda? Tam jest napisane "Co czyasz" (śmiech), prawda? To powinniście powiedzieć, prawda? Czemu tak jest?
It's because perception is grounded in our experience. Right? The brain takes meaningless information and makes meaning out of it, which means we never see what's there, we never see information, we only ever see what was useful to see in the past. All right? Which means, when it comes to perception, we're all like this frog. (Laughter) Right? It's getting information. It's generating behavior that's useful. (Laughter) (Laughter)
Dzieje się tak dlatego, że percepcja jest ugruntowana w naszym doświadczeniu. Prawda? Mózg pobiera nic nieznaczące informacje i wydobywa z nich sens, co oznacza że nigdy nie widzimy co tam jest, nigdy nie widzimy informacji, dostrzegamy jedynie to, co było użyteczne w przeszłości. Dobrze? Oznacza to, że w temacie percepcji wszyscy jesteśmy jak ta żaba. (śmiech) No nie? Ona pobiera informacje. Generuje zachowanie, które jest przydatne. (śmiech) (śmiech)
(Video) Man: Ow! Ow! (Laughter) (Applause)
(video) O! O! (śmiech) (brawa)
BL: And sometimes, when things don't go our way, we get a little bit annoyed, right? But we're talking about perception here, right? And perception underpins everything we think, we know, we believe, our hopes, our dreams, the clothes we wear, falling in love, everything begins with perception. Now if perception is grounded in our history, it means we're only ever responding according to what we've done before. But actually, it's a tremendous problem, because how can we ever see differently?
A czasami, gdy nam się nie układa stajemy się troszkę rozdrażnieni, nieprawdaż? Ale rozmawiamy tu o percepcji, czyż nie? A percepcja stanowi fundament dla wszystkiego o czym myślimy, co wiemy, w co wierzymy, nasze nadzieje, marzenia, ubrania jakie nosimy, zakochanie, wszystko zaczyna się od percepcji. Jeśli percepcja jest zatem ugruntowana w naszej historii oznacza to, że reagujemy tylko w taki sposób, w jaki już to robiliśmy. Ale tak naprawdę, jest to ogromny problem, ponieważ jak możemy widzieć cokolwiek inaczej?
Now, I want to tell you a story about seeing differently, and all new perceptions begin in the same way. They begin with a question. The problem with questions is they create uncertainty. Now, uncertainty is a very bad thing. It's evolutionarily a bad thing. If you're not sure that's a predator, it's too late. Okay? (Laughter) Even seasickness is a consequence of uncertainty. Right? If you go down below on a boat, your inner ears are you telling you you're moving. Your eyes, because it's moving in register with the boat, say I'm standing still. Your brain cannot deal with the uncertainty of that information, and it gets ill. The question "why?" is one of the most dangerous things you can do, because it takes you into uncertainty. And yet, the irony is, the only way we can ever do anything new is to step into that space. So how can we ever do anything new? Well fortunately, evolution has given us an answer, right? And it enables us to address even the most difficult of questions. The best questions are the ones that create the most uncertainty. They're the ones that question the things we think to be true already. Right? It's easy to ask questions about how did life begin, or what extends beyond the universe, but to question what you think to be true already is really stepping into that space.
Chciałbym wam teraz opowiedzieć historię o postrzeganiu w inny sposób i całkiem nowe percepcje powstają w ten właśnie sposób. Zaczynają się od pytania. Problem pytań polega na tym, że tworzą one niepewność. Niepewność jest bardzo zła, ewolucyjnie zła. Jeśli nie jesteście pewni czy to drapieżnik, już jest za późno. Dobrze? (śmiech) Nawet choroba morska jest skutkiem niepewności. Czyż nie? Jeśli zejdziecie pod pokład, wasze ucho wewnętrzne mówi wam że się poruszacie. Wasze oczy, ponieważ poruszają się razem z łódką, mówią wam, że stoicie w miejscu. Wasz mózg nie może sobie poradzić z niepewnością tych informacji, i choruje. Pytanie "dlaczego" jest jedną z najbardziej niebezpiecznych rzeczy, jakie możecie zrobić ponieważ zabiera was w świat niepewności. A jednak, jak na ironię, jedynym sposobem, żeby stworzyć coś nowego jest wkroczenie w tą przestrzeń. Jak więc możemy kiedykolwiek stworzyć coś nowego? Na szczęście, ewolucja dała nam odpowiedź, prawda? I umożliwia nam ona adresowanie nawet najtrudniejszych pytań. Najlepsze pytania to te, które kreują najwięcej niepewności. To te, które kwestionują rzeczy, które uważamy za pewne. Łatwo zadać pytanie na temat początków życia, lub co znajduje się poza wszechświatem, ale kwestionowanie tego, co uważacie za pewne jest prawdziwym wkraczaniem w ten obszar.
So what is evolution's answer to the problem of uncertainty? It's play. Now play is not simply a process. Experts in play will tell you that actually it's a way of being. Play is one of the only human endeavors where uncertainty is actually celebrated. Uncertainty is what makes play fun. Right? It's adaptable to change. Right? It opens possibility, and it's cooperative. It's actually how we do our social bonding, and it's intrinsically motivated. What that means is that we play to play. Play is its own reward.
Jaka jest więc odpowiedź ewolucji na problem niepewności? To zabawa. Zabawa nie jest po prostu procesem. Eksperci od zabawy powiedzą wam, że jest to styl bycia. Zabawa jest jedną z ludzkich czynności, gdzie niepewność jest czczona. To niepewność czyni zabawę radosną. Prawda? Jest podatna na zmiany. Prawda? Otwiera możliwości i jest chętna do współpracy. Dzięki niej tak naprawdę tworzymy relacje międzyludzkie, i jest motywowana wewnętrznie. Oznacza to, że bawimy się dla samej zabawy. Zabawa jest sama w sobie nagrodą.
Now if you look at these five ways of being, these are the exact same ways of being you need in order to be a good scientist. Science is not defined by the method section of a paper. It's actually a way of being, which is here, and this is true for anything that is creative. So if you add rules to play, you have a game. That's actually what an experiment is.
Jeśli spojrzycie na te pięć stylów bycia, są to te same style bycia potrzebne aby zostać dobrym naukowcem. Nauka nie jest definiowana poprzez część metodologiczną pracy naukowej. Tak naprawdę jest to obecny tutaj styl bycia, i jest to prawdziwe dla każdej kreatywnej rzeczy. Jeśli zatem dodamy reguły do zabawy, otrzymujemy grę. Tym właściwie jest eksperyment.
So armed with these two ideas, that science is a way of being and experiments are play, we asked, can anyone become a scientist? And who better to ask than 25 eight- to 10-year-old children? Because they're experts in play. So I took my bee arena down to a small school in Devon, and the aim of this was to not just get the kids to see science differently, but, through the process of science, to see themselves differently. Right?
Uzbrojeni w te dwie idee, że nauka jest stylem bycia i eksperymenty są zabawą zapytaliśmy, czy każdy może zostać naukowcem? A kogo lepiej o to zapytać niż 25 dzieci w wieku od 8 do 10 roku życia? Są oni bowiem ekspertami w temacie zabawy. Zabrałem więc swoje rzeczy do małej szkoły w Devon, a celem tego nie było jedynie inne spojrzenie dzieci na naukę, ale poprzez naukę, zobaczenie samych siebie w innym świetle. Prawda?
The first step was to ask a question.
Pierwszym krokiem było zadanie pytania.
Now, I should say that we didn't get funding for this study because the scientists said small children couldn't make a useful contribution to science, and the teachers said kids couldn't do it. So we did it anyway. Right? Of course.
Teraz muszę powiedzieć, że nie dostaliśmy dofinansowania do tych badań, bo naukowcy stwierdzili, że małe dzieci nie są w stanie przysłużyć się nauce, a nauczyciele powiedzieli, że dzieci nie mogą tego zrobić. Więc i tak to zrobiliśmy. Prawda? Oczywiście.
So, here are some of the questions. I put them in small print so you wouldn't bother reading it. Point is that five of the questions that the kids came up with were actually the basis of science publication the last five to 15 years. Right? So they were asking questions that were significant to expert scientists.
Tu są zatem niektóre z pytań. Napisałem je małą czcionką żebyście nie musieli ich czytać. Ważne jest to, że 5 pytań, które wymyśliły dzieci, to podstawy publikacji naukowych opublikowanych od 5 do 15 lat temu. Prawda? Zadawali więc pytania, które były ważne dla ekspertów naukowych.
Now here, I want to share the stage with someone quite special. Right? She was one of the young people who was involved in this study, and she's now one of the youngest published scientists in the world. Right? She will now, once she comes onto stage, will be the youngest person to ever speak at TED. Right? Now, science and asking questions is about courage. Now she is the personification of courage, because she's going to stand up here and talk to you all. So Amy, would you please come up? (Applause) (Applause) So Amy's going to help me tell the story of what we call the Blackawton Bees Project, and first she's going to tell you the question that they came up with. So go ahead, Amy.
Chcę teraz przedstawić kogoś dosyć wyjątkowego. Dobrze? Jest ona jedną z młodych osób, które uczestniczyły w tych badaniach, i jest teraz jedną z najmłodszych publikujących naukowców na świecie. Dobrze? Gdy wejdzie teraz na scenę, będzie najmłodszą osobą przemawiającą na TED. Prawda? Teraz, nauka i zadawanie pytań wymaga odwagi. Ona jest ucieleśnieniem odwagi, ponieważ zamierza stanąć przed wami i przemawiać. Więc Amy, możesz się pokazać? (brawa) (brawa) Zatem Amy pomoże mi opowiedzieć historię o projekcie Blackawton Bees, ale najpierw opowie wam o pytaniu jakie wymyślili. Zatem śmiało Amy.
Amy O'Toole: Thank you, Beau. We thought that it was easy to see the link between humans and apes in the way that we think, because we look alike. But we wondered if there's a possible link with other animals. It'd be amazing if humans and bees thought similar, since they seem so different from us. So we asked if humans and bees might solve complex problems in the same way. Really, we wanted to know if bees can also adapt themselves to new situations using previously learned rules and conditions. So what if bees can think like us? Well, it'd be amazing, since we're talking about an insect with only one million brain cells. But it actually makes a lot of sense they should, because bees, like us, can recognize a good flower regardless of the time of day, the light, the weather, or from any angle they approach it from. (Applause)
Dziękuję Beau. Pomyśleliśmy, że łatwo jest dostrzec podobieństwo między ludźmi i małpami w sposobie w jakim myślimy, bo wyglądamy podobnie. Ale zastanawialiśmy się, czy istnieje podobieństwo do innych zwierząt. Byłoby niesamowite, gdyby ludzie i pszczoły myśleli podobnie choć wyglądają całkiem inaczej niż my. Zapytaliśmy więc, czy ludzie i pszczoły mogą rozwiązywać złożone problemy w ten sam sposób. Tak naprawdę, chcieliśmy się dowiedzieć, czy pszczoły mogą przystosować się do nowych sytuacji używając wyuczonych wcześniej reguł i okoliczności. Co więc, jeśli pszczoły potrafią myśleć tak jak my? Cóż, byłoby to niesamowite, biorąc pod uwagę owady, które mają zaledwie milion komórek mózgowych. Ale tak naprawdę jest dużo sensu w tym, że powinny ponieważ pszczoły, tak jak my, potrafią rozpoznać właściwy kwiatek niezależnie od pory dnia, światła, pogody, czy kąta z jakim do niego podlatują. (brawa)
BL: So the next step was to design an experiment, which is a game. So the kids went off and they designed this experiment, and so -- well, game -- and so, Amy, can you tell us what the game was, and the puzzle that you set the bees?
Zatem kolejnym krokiem było zaprojektowanie eksperymentu, który jest grą. Dzieci więc zaprojektowały ten eksperyment, i... w zasadzie grę..., zatem Amy, czy możesz nam powiedzieć czym była ta gra i zagadka, którą daliście pszczołom?
AO: The puzzle we came up with was an if-then rule. We asked the bees to learn not just to go to a certain color, but to a certain color flower only when it's in a certain pattern. They were only rewarded if they went to the yellow flowers if the yellow flowers were surrounded by the blue, or if the blue flowers were surrounded by the yellow. Now there's a number of different rules the bees can learn to solve this puzzle. The interesting question is, which? What was really exciting about this project was we, and Beau, had no idea whether it would work. It was completely new, and no one had done it before, including adults. (Laughter)
Zagadką na jaką wpadliśmy była zasada jeżeli-to. Chcieliśmy, aby pszczoły nauczyły się nie tylko kierowania się kolorem, ale kierowania się do kwiatów danego koloru, kiedy układają się w pewien wzór. Były nagradzane jedynie wtedy, gdy poleciały do żółtych kwiatów otoczonych przez niebieskie kwiaty lub gdy niebieskie kwiaty były otoczone przez żółte. Istnieje pewna liczba różnych zasad, które pszczoły mogą przyswoić aby rozwiązać tą zagadkę. Interesującym pytaniem jest - które? Naprawdę ekscytujące przy tym projekcie było to, że ani my ani Beau nie wiedzieliśmy czy to zadziała. To było coś zupełnie nowego, i nikt nie robił tego wcześniej, wliczając w to dorosłych. (śmiech)
BL: Including the teachers, and that was really hard for the teachers. It's easy for a scientist to go in and not have a clue what he's doing, because that's what we do in the lab, but for a teacher not to know what's going to happen at the end of the day -- so much of the credit goes to Dave Strudwick, who was the collaborator on this project. Okay? So I'm not going to go through the whole details of the study because actually you can read about it, but the next step is observation. So here are some of the students doing the observations. They're recording the data of where the bees fly.
Wliczając nauczycieli, a to było dla nich bardzo trudne. Naukowcowi łatwo jest iść i robić coś nie mając o tym pojęcia, ponieważ robimy to w laboratoriach, ale dla nauczyciela brak pojęcia co stanie się pod koniec dnia... wielkie podziękowania dla Dave'a Strudwick'a, naszego współpracownika przy tym projekcie. OK? Nie zamierzam więc brnąć przez wszystkie szczegóły badań, bo możecie o nich poczytać, a następnym krokiem jest obserwacja. Tutaj są niektórzy uczniowie, którzy dokonują obserwacji. Zbierają oni dane dotyczące miejsc, w które latają pszczoły.
(Video) Dave Strudwick: So what we're going to do —Student: 5C.
(wideo) Dave Strudwick: Co zamierzamy zrobić? uczeń: 5C.
Dave Strudwick: Is she still going up here?Student: Yeah.
Dave Strudwick: Wciąż tu zmierza? Uczeń: Tak.
Dave Strudwick: So you keep track of each.Student: Henry, can you help me here?
Dave Strudwick: Śledź każdą z nich. Uczeń: Henry, czy możesz mi tutaj pomóc?
BL: "Can you help me, Henry?" What good scientist says that, right?
BL: "Czy możesz mi pomóc Henry?" Który porządny naukowiec mówi coś takiego, prawda?
Student: There's two up there. And three in here.
Uczeń: Tam jest dwójka. I trzy tutaj.
BL: Right? So we've got our observations. We've got our data. They do the simple mathematics, averaging, etc., etc. And now we want to share. That's the next step. So we're going to write this up and try to submit this for publication. Right? So we have to write it up. So we go, of course, to the pub. All right? (Laughter) The one on the left is mine, okay? (Laughter)
BL: Prawda? Mamy więc nasze obserwacje. Mamy nasze dane. Oni robią proste obliczenia, uśrednienia, itp., itd. A teraz chcemy się tym podzielić. To jest kolejny krok. Spróbujemy to więc spisać i przedłożyć do publikacji. Prawda? Musimy to więc spisać. Idziemy zatem oczywiście do pubu. W porządku? (śmiech) Ten po lewej jest mój, ok? (śmiech)
Now, I tell them, a paper has four different sections: an introduction, a methods, a results, a discussion. The introduction says, what's the question and why? Methods, what did you do? Results, what was the observation? And the discussion is, who cares? Right? That's a science paper, basically. (Laughter)
Mówię im teraz, że praca ma 4 różne sekcje: wprowadzenie, metodologię, wyniki i dyskusję. Wprowadzenie mówi jakie stawiamy pytanie i dlaczego? Metodologia, co zrobiliście? Wyniki, jakie były obserwacje? A dyskusja, komu na tym zależy? Prawda? To jest w zasadzie praca naukowa. (śmiech)
So the kids give me the words, right? I put it into a narrative, which means that this paper is written in kidspeak. It's not written by me. It's written by Amy and the other students in the class. As a consequence, this science paper begins, "Once upon a time ... " (Laughter) The results section, it says: "Training phase, the puzzle ... duh duh duuuuuhhh." Right? (Laughter) And the methods, it says, "Then we put the bees into the fridge (and made bee pie)," smiley face. Right? (Laughter) This is a science paper. We're going to try to get it published. So here's the title page. We have a number of authors there. All the ones in bold are eight to 10 years old. The first author is Blackawton Primary School, because if it were ever referenced, it would be "Blackawton et al," and not one individual. So we submit it to a public access journal, and it says this. It said many things, but it said this. "I'm afraid the paper fails our initial quality control checks in several different ways." (Laughter) In other words, it starts off "once upon a time," the figures are in crayon, etc. (Laughter)
Dzieci dały mi zatem słowa, prawda? Zmieniam je w narrację, co oznacza, że ta praca jest napisana w języku używanym przez dzieci. Nie jest napisana przeze mnie. Jest napisana przez Amy i innych uczniów w klasie. W konsekwencji ta praca naukowa zaczyna się od słów "Pewnego razu..." (śmiech) Sekcja wyników mówi: "Faza treningu, zagadka... duh duh duuuuuhhh." Prawda? (śmiech) A metodyka mówi: "Wtedy umieściliśmy pszczoły w lodówce (i zrobiliśmy pszczeli placek)," uśmiechnięta buzia. Prawda? (śmiech) To jest praca naukowa. Spróbujemy ją opublikować. Tutaj jest strona tytułowa. Mamy tu wielu autorów. Wszyscy wypisani tłustym drukiem mają od 8 do 10 lat. Pierwszym autorem jest Szkoła Podstawowa Blackawton, ponieważ w odnośnikach byłoby "wszyscy z Blackawton", a nie każdy z osobna. Przedłożyliśmy więc to magazynowi o dostępie ogólnym i oto co powiedzieli. Powiedzieli wiele, ale powiedzieli to. "Obawiam się, że praca nie przeszła naszych testów jakościowych z wielu przyczyn." (śmiech) Innymi słowy, zaczyna się od "pewnego razu," ilustracje są kolorowane kredkami, itp. (śmiech)
So we said, we'll get it reviewed. So I sent it to Dale Purves, who is at the National Academy of Science, one of the leading neuroscientists in the world, and he says, "This is the most original science paper I have ever read" — (Laughter) — "and it certainly deserves wide exposure." Larry Maloney, expert in vision, says, "The paper is magnificent. The work would be publishable if done by adults."
Powiedzieliśmy że zdobędziemy jej recenzję. Więc wysłałem ją do Dale'a Purves'a, który pracuje w Państwowej Akademii Nauk, i jest jednym z najlepszych na świecie neuronaukowców, a on powiedział, "To jest najbardziej oryginalna praca naukowa jaką kiedykolwiek czytałem" (śmiech) "i zdecydowanie zasługuje na szerszą ekspozycję". Larry Maloney, ekspert od widzenia powiedział, że "ta praca jest wyśmienita, byłaby opublikowana, jeśli napisaliby ją dorośli".
So what did we do? We send it back to the editor. They say no. So we asked Larry and Natalie Hempel to write a commentary situating the findings for scientists, right, putting in the references, and we submit it to Biology Letters. And there, it was reviewed by five independent referees, and it was published. Okay? (Applause) (Applause)
Co zatem zrobiliśmy? Odesłaliśmy ją do edytora. Odmówiono nam. Poprosiliśmy więc Larry'ego i Natalie Hempel o napisanie komentarza dla naukowców opisującego dokonane odkrycia, prawda, umieściliśmy to w odwołaniach i przedłożyliśmy do Biology Letters. I tam, została ona zrecenzowana przez pięciu niezależnych recenzentów, i opublikowana. OK? (brawa) (brawa)
It took four months to do the science, two years to get it published. (Laughter) Typical science, actually, right? So this makes Amy and her friends the youngest published scientists in the world. What was the feedback like? Well, it was published two days before Christmas, downloaded 30,000 times in the first day, right? It was the Editors' Choice in Science, which is a top science magazine. It's forever freely accessible by Biology Letters. It's the only paper that will ever be freely accessible by this journal. Last year, it was the second-most downloaded paper by Biology Letters, and the feedback from not just scientists and teachers but the public as well. And I'll just read one.
Część naukowa zajęła nam 4 miesiące, a 2 lata opublikowanie jej. (śmiech) W zasadzie jest to typowa nauka, prawda? To czyni Amy i jej kolegów najmłodszymi publikującymi naukowcami na świecie. Jaka była odpowiedź na tę pracę? Cóż, została opublikowana na 2 dni przed świętami, pobrana 30 000 razy pierwszego dnia, prawda? Zdobyła tytuł Wybór Edytorów w Science, który jest topowym magazynem naukowym. Jest na zawsze dostępna za darmo w Biology Letters. Jest to jedyna praca jaka będzie kiedykolwiek dostępna za darmo w tym piśmie. W zeszłym roku, była ona drugą najczęściej pobieraną pracą z Biology Letters, z odbiorem nie tylko wśród naukowców i nauczycieli, ale też społeczeństwa. A ja przeczytam tylko jedną opinię.
"I have read 'Blackawton Bees' recently. I don't have words to explain exactly how I am feeling right now. What you guys have done is real, true and amazing. Curiosity, interest, innocence and zeal are the most basic and most important things to do science. Who else can have these qualities more than children? Please congratulate your children's team from my side."
"Przeczytałem niedawno "Blackawton Bees". Nie mam słów żeby opisać dokładnie jak się teraz czuję. To co zrobiliście jest prawdziwe, szczere i niezwykłe. Ciekawość, zainteresowanie, niewinność i zapał to najbardziej podstawowe i najważniejsze rzeczy w nauce. Kto ma więcej tych cech niż dzieci? Proszę pogratulować ode mnie Pańskiemu zespołowi dzieci".
So I'd like to conclude with a physical metaphor. Can I do it on you? (Laughter) Oh yeah, yeah, yeah, come on. Yeah yeah. Okay. Now, science is about taking risks, so this is an incredible risk, right? (Laughter) For me, not for him. Right? Because we've only done this once before. (Laughter) And you like technology, right?
Chciałbym więc zakończyć fizyczną metaforą. Czy mogę to wam zrobić? (śmiech) Oj tak, tak, no dalej. Tak. OK. Nauka polega na podejmowaniu ryzyka, więc to jest niesamowite ryzyko, prawda? (śmiech) Dla mnie, nie dla niego. Prawda? Ponieważ robiliśmy to przedtem tylko raz. (śmiech) A ty lubisz technologię, prawda?
Shimon Schocken: Right, but I like myself.
Shimon Schocken: Tak, ale lubię siebie.
BL: This is the epitome of technology. Right. Okay. Now ... (Laughter) Okay. (Laughter)
BL: To jest zarys technologii. Prawda. OK. Teraz.... (śmiech) OK. (śmiech)
Now, we're going to do a little demonstration, right? You have to close your eyes, and you have to point where you hear me clapping. All right?
Teraz zrobimy niewielką demonstrację, dobrze? Musisz zamknąć oczy i wskazać miejsce, w którym słyszysz moje klaskanie. Dobrze?
(Clapping)
(klaskanie)
(Clapping)
(klaskanie)
Okay, how about if everyone over there shouts. One, two, three?
Dobrze, a gdyby tak wszyscy z tej strony zaczęli krzyczeć. Raz, dwa, trzy?
Audience: (Shouts) (Laughter)
(krzyki) (śmiech)
(Shouts) (Laughter)
(krzyki) (śmiech)
Brilliant. Now, open your eyes. We'll do it one more time. Everyone over there shout. (Shouts) Where's the sound coming from? (Laughter) (Applause)
Genialnie. Teraz otwórz oczy. Zrobimy to jeszcze raz. Wszyscy stamtąd krzyczą. (krzyki) Skąd dochodzi dźwięk? (śmiech) (brawa)
Thank you very much. (Applause)
Dziękuję bardzo. (brawa)
What's the point? The point is what science does for us. Right? We normally walk through life responding, but if we ever want to do anything different, we have to step into uncertainty. When he opened his eyes, he was able to see the world in a new way. That's what science offers us. It offers the possibility to step on uncertainty through the process of play, right?
O co chodziło? Chodziło o to, co nauka robi dla nas. Prawda? Normalnie idziemy przez życie reagując, ale gdybyśmy kiedykolwiek chcieli zrobić coś inaczej, musimy wkroczyć w niepewność. Gdy otworzył oczy był w stanie spojrzeć na świat pod innym kątem. To oferuje nam nauka. Oferuje możliwość wkroczenia w niepewność poprzez zabawę, prawda?
Now, true science education I think should be about giving people a voice and enabling to express that voice, so I've asked Amy to be the last voice in this short story. So, Amy?
Prawdziwa edukacja w zakresie nauk ścisłych powinna polegać według mnie na dawaniu ludziom głosu i możliwości jego wyrażenia, więc poprosiłem Amy aby była ostatnim głosem w tej krótkiej opowieści. Zatem, Amy?
AO: This project was really exciting for me, because it brought the process of discovery to life, and it showed me that anyone, and I mean anyone, has the potential to discover something new, and that a small question can lead into a big discovery. Changing the way a person thinks about something can be easy or hard. It all depends on the way the person feels about change. But changing the way I thought about science was surprisingly easy. Once we played the games and then started to think about the puzzle, I then realized that science isn't just a boring subject, and that anyone can discover something new. You just need an opportunity. My opportunity came in the form of Beau, and the Blackawton Bee Project.
AO: Ten projekt był dla mnie bardzo ekscytujący, ponieważ pobudził do życia proces odkrywania, i pokazał mi że każdy, dosłownie każdy, ma w sobie potencjał żeby odkryć coś nowego, i że małe pytanie może doprowadzić do dużego odkrycia. Zmiana sposobu postrzegania czegoś przez daną osobę może być łatwa lub trudna. Wszystko zależy od tego, jak ta osoba znosi zmiany. Ale zmiana mojego sposobu postrzegania nauki była zaskakująco łatwa. Gdy graliśmy w gry a potem myśleliśmy nad zagadką zrozumiałam, że nauka nie jest tylko nudnym przedmiotem, i że każdy może odkryć coś nowego. Potrzebujecie tylko szansy. Moja szansa przybyła jako Beau i Projekt Blackawton Bee.
Thank you.BL: Thank you very much. (Applause)
Dziękuję. BL: Dziękujemy bardzo. (brawa)
(Applause)
(brawa)