From space, our planet appears to be more ocean than Earth. But despite the water covering 71% of the planet’s surface, more than half the world’s population endures extreme water scarcity for at least one month a year. And current estimates predict that by 2040, up to 20 more countries could be experiencing water shortages. Taken together, these bleak statistics raise a startling question: are we running out of clean water?
Vanuit de ruimte lijkt onze planeet meer uit water te bestaan dan uit land. Maar ondanks dat het water 71% van het aardoppervlak bedekt, heeft de helft van de wereldbevolking een ernstig tekort aan water voor minstens één maand per jaar. En de huidige schattingen voorspellen dat tegen 2040, nog 20 extra landen te maken krijgen met watertekorten. Alles bij elkaar roepen deze statistieken een schokkende vraag op: raakt het schone water op?
Well yes, and no. At a planetary scale, Earth can’t run out of freshwater thanks to the water cycle, a system that continuously produces and recycles water, morphing it from vapour, to liquid, to ice as it circulates around the globe. So this isn’t really a question of how much water there is, but of how much of it is accessible to us. 97% of earth’s liquid is saltwater, too loaded with minerals for humans to drink or use in agriculture. Of the remaining 3% of potentially usable freshwater, more than two-thirds is frozen in ice caps and glaciers. That leaves less than 1% available for sustaining all life on Earth, spread across our planet in rivers, lakes, underground aquifers, ground ice and permafrost. It’s these sources of water that are being rapidly depleted by humans, but slowly replenished by rain and snowfall.
Nou, ja en nee. De aarde kan niet zonder zoet water komen te zitten dankzij de watercyclus, een systeem dat continu water produceert en recyclet, van damp, naar vloeistof, naar ijs, terwijl het rond de aardbol circuleert. Dus dit is niet echt een kwestie van hoeveel water er is, maar van hoeveel er bruikbaar is voor ons. 97% van alle vloeistoffen op aarde is zout water, te rijk aan mineralen voor drinkwater of landbouwgebruik. Van de overige 3% mogelijk bruikbaar zoet water, zit meer dan twee derde bevroren in ijskappen en gletsjers. Dan blijft er minder dan 1% over om het leven op aarde in stand te houden, verspreid over onze planeet in rivieren, meren, ondergrondse watervoerende lagen, grondijs en permafrost. Deze waterbronnen raken snel uitgeput door de mens, maar worden slechts langzaam aangevuld door regen en sneeuwval.
And this limited supply isn’t distributed evenly around the globe. Diverse climates and geography provide some regions with more rainfall and natural water sources, while other areas have geographic features that make transporting water much more difficult. And supplying the infrastructure and energy it would take to move water across these regions is extremely expensive.
En deze beperkte voorraad is niet gelijkmatig over de wereld verdeeld. Verschillende klimaten en geografiën voorzien sommige regio’s van meer neerslag en waterbronnen, terwijl andere gebieden geografische kenmerken hebben die het transport van water veel moeilijker maken. Het leveren van de infrastructuur en energie die nodig is om water door deze gebieden te transporteren is extreem duur.
In many of these water-poor areas, as well as some with greater access to water, humanity is guzzling up the local water supply faster than it can be replenished. And when more quickly renewed sources can’t meet the demand, we start pumping it out of our finite underground reserves. Of Earth’s 37 major underground reservoirs, 21 are on track to be irreversibly emptied. So while it’s true that our planet isn’t actually losing water, we are depleting the water sources we rely on at an unsustainable pace.
In veel van deze waterarme gebieden, maar ook in meer waterrijke gebieden, slurpt de mensheid de lokale watervoorraad sneller op dan het kan worden aangevuld. En wanneer snellere hernieuwde bronnen niet aan de vraag kunnen voldoen, pompen we het uit onze eindige ondergrondse reserves. Van de 37 grootste ondergrondse reservoirs op aarde, zijn er 21 op weg om onomkeerbaar leeg te raken. Hoewel het dus waar is dat onze planeet niet echt water kwijt raakt, putten we de schaarse bronnen in een onhoudbaar tempo uit.
This might seem surprising – after all, on average, people only drink about two liters of water a day. But water plays a hidden role in our daily lives, and in that same 24 hours, most people will actually consume an estimated 3000 liters of water. In fact, household water – which we use to drink, cook, and clean – accounts for only 3.6% of humanity’s water consumption. Another 4.4% goes to the wide range of factories which make the products we buy each day. But the remaining 92% of our water consumption is all spent on a single industry: agriculture.
Dit lijkt misschien verrassend - mensen drinken gemiddeld maar ongeveer twee liter water per dag. Maar water speelt een verborgen rol in ons dagelijks leven, en in diezelfde 24 uur, verbruiken de meeste mensen naar schatting 3000 liter water. In feite maakt huishoudelijk water – om te drinken, koken en schoonmaken – slechts 3,6% uit van het waterverbruik van de mens. Nog eens 4,4% gaat naar diverse fabrieken die de producten maken die we elke dag kopen. Maar de overige 92% van ons waterverbruik gaat naar één enkele industrie: de landbouw.
Our farms drain the equivalent of 3.3 billion Olympic-sized swimming pools every year, all of it swallowed up by crops and livestock to feed Earth’s growing population. Agriculture currently covers 37% of Earth’s land area, posing the biggest threat to our regional water supplies. And yet, it’s also a necessity. So how do we limit agriculture’s thirst while still feeding those who rely on it?
Onze boerderijen verbruiken het equivalent van 3,3 miljard zwembaden van olympische afmetingen per jaar, allemaal verzwolgen door de gewassen en het vee om de groeiende wereldbevolking te voeden. De landbouw beslaat momenteel 37% van het aardoppervlak, maar is de grootste bedreiging voor onze lokale watervoorraad. Toch is het een noodzakelijk kwaad. Hoe lessen we de dorst van de landbouw en blijven we degenen voeden die er afhankelijk van zijn?
Farmers are already finding ingenious ways to reduce their impact, like using special irrigation techniques to grow “more crop per drop”, and breeding new crops that are less thirsty. Other industries are following suit, adopting production processes that reuse and recycle water. On a personal level, reducing food waste is the first step to reducing water use, since one-third of the food that leaves farms is currently wasted or thrown away. You might also want to consider eating less water-intensive foods like shelled nuts and red meat. Adopting a vegetarian lifestyle could reduce up to one third of your water footprint. Our planet may never run out of water, but it doesn’t have to for individuals to go thirsty. Solving this local problem requires a global solution, and small day-to-day decisions can affect reservoirs around the world.
Boeren ontwikkelen slimme manieren om hun impact te verminderen, door het gebruik van irrigatietechnieken om meer gewas per druppel te verbouwen, en nieuwe gewassen te kweken die minder water nodig hebben. Andere industrieën volgen dit voorbeeld, en gebruiken productieprocessen die water hergebruiken en recyclen. Op persoonlijk vlak, is minder voedselverspilling de eerste stap naar minder waterverbruik, omdat een derde van de landbouwproducten nu wordt verspild of weggegooid. Je kunt ook proberen om minder waterintensief voedsel te eten zoals noten en rood vlees. Een vegetarische levensstijl aannemen kan je watervoetafdruk een derde verlagen. Onze planeet zal misschien niet uitdrogen, maar dat hoeft ook niet om individuen dorst te laten lijden. Het oplossen van dit lokale probleem vraagt een wereldwijde aanpak, en kleine dagelijkse beslissingen