Two years ago, I was invited as an artist to participate in an exhibition commemorating 100 years of Islamic art in Europe. The curator had only one condition: I had to use the Arabic script for my artwork. Now, as an artist, a woman, an Arab, or a human being living in the world in 2010, I only had one thing to say: I wanted to say no. And in Arabic, to say "no," we say "no, and a thousand times no."
Twee jaar geleden werd ik als kunstenaar uitgenodigd om deel te nemen aan een tentoonstelling over 100 jaar islamitische kunst in Europa. De curator had één voorwaarde: ik moest het Arabische schrift gebruiken voor mijn kunst. Als kunstenaar, vrouw, Arabische, een mens die in 2010 leeft, had ik maar één antwoord: ik wilde nee zeggen. In het Arabisch klinkt 'nee' als 'nee, en duizend keer nee'.
So I decided to look for a thousand different noes. on everything ever produced under Islamic or Arab patronage in the past 1,400 years, from Spain to the borders of China. I collected my findings in a book, placed them chronologically, stating the name, the patron, the medium and the date. Now, the book sat on a small shelf next to the installation, which stood three by seven meters, in Munich, Germany, in September of 2010.
Dus besloot ik te zoeken naar duizend verschillende 'nee'-s, op alles wat ooit is geproduceerd onder islamitische of Arabische patronage, de jongste 1400 jaar, van Spanje tot de grenzen van China. Ik verzamelde mijn bevindingen in een boek, ordende ze chronologisch, vermeldde de naam, de patroon, het medium en de datum. Het boek lag op een plankje naast de installatie van 3 bij 7 meter in München, Duitsland, in september 2010.
Now, in January, 2011, the revolution started, and life stopped for 18 days, and on the 12th of February, we naively celebrated on the streets of Cairo, believing that the revolution had succeeded.
In januari 2011 begon de revolutie en stopte het leven 18 dagen lang. Op 12 februari vierden we naïef in de straten van Caïro, in de overtuiging dat de revolutie geslaagd was.
Nine months later I found myself spraying messages in Tahrir Square. The reason for this act was this image that I saw in my newsfeed. I did not feel that I could live in a city where people were being killed and thrown like garbage on the street. So I took one "no" off a tombstone from the Islamic Museum in Cairo, and I added a message to it: "no to military rule." And I started spraying that on the streets in Cairo. But that led to a series of no, coming out of the book like ammunition, and adding messages to them, and I started spraying them on the walls. So I'll be sharing some of these noes with you.
9 maanden later spoot ik boodschappen op het Tahrirplein. De reden daarvoor was dit beeld dat ik in mijn nieuwsfeed aantrof. Ik vond dat ik niet kon leven in een stad waar mensen werden gedood en als afval op straat werden geworpen. Dus nam ik een 'nee' van een grafsteen in het Islamitisch Museum van Caïro en voegde er een boodschap aan toe: 'nee aan het militaire bewind'. Ik begon dat op de straten van Caïro te spuiten. Dat leidde tot een reeks van 'nee', vanuit het boek, als was het munitie. Ik voegde er boodschappen aan toe en begon ze op de muren te spuiten. Vandaag deel ik een paar van die 'nee'-s met jullie.
No to a new Pharaoh, because whoever comes next should understand that we will never be ruled by another dictator.
Nee aan een nieuwe farao, want wie de volgende ook is, hij moet begrijpen dat we ons nooit meer door een dictator laten regeren.
No to violence: Ramy Essam came to Tahrir on the second day of the revolution, and he sat there with this guitar, singing. One month after Mubarak stepped down, this was his reward.
Nee aan geweld: Ramy Essam kwam naar Tahrir op de tweede dag van de revolutie en zat daar te zingen met zijn gitaar. Een maand na het aftreden van Mubarak was dit zijn loon.
No to blinding heroes. Ahmed Harara lost his right eye on the 28th of January, and he lost his left eye on the 19th of November, by two different snipers.
Nee aan verblindende helden. Ahmed Harara verloor zijn rechteroog op 28 januari, en zijn linkeroog op 19 november, door twee verschillende sluipschutters.
No to killing, in this case no to killing men of religion, because Sheikh Ahmed Adina Refaat was shot on December 16th, during a demonstration, leaving behind three orphans and a widow.
Nee aan het uitmoorden, in dit geval van clerici, want Sheikh Ahmed Adina Refaat werd neergeschoten op 16 december tijdens een betoging. Hij laat drie wezen en een weduwe na.
No to burning books. The Institute of Egypt was burned on December 17th, a huge cultural loss.
Nee aan de boekverbrandingen. Het Egypte-Instituut werd in brand gestoken op 17 december, een groot cultureel verlies.
No to stripping the people, and the blue bra is to remind us of our shame as a nation when we allow a veiled woman to be stripped and beaten on the street, and the footprint reads, "Long live a peaceful revolution," because we will never retaliate with violence.
Nee aan het uitkleden van mensen, en de blauwe bh herinnert aan onze schaamte, als natie, toen we toelieten dat een gesluierde vrouw werd uitgekleed en geslagen op straat. Op het voetspoor staat 'Leve de vredevolle revolutie', want we zullen nooit geweld met geweld vergelden.
No to barrier walls. On February 5th, concrete roadblocks were set up in Cairo to protect the Ministry of Defense from protesters.
Nee aan muren. Op 5 februari werden betonnen wegversperringen opgezet in Caïro om het Ministerie van Defensie tegen demonstranten te beschermen.
Now, speaking of walls, I want to share with you the story of one wall in Cairo. A group of artists decided to paint a life-size tank on a wall. It's one to one. In front of this tank there's a man on a bicycle with a breadbasket on his head. To any passerby, there's no problem with this visual. After acts of violence, another artist came, painted blood, protesters being run over by the tank, demonstrators, and a message that read, "Starting tomorrow, I wear the new face, the face of every martyr. I exist." Authority comes, paints the wall white, leaves the tank and adds a message: "Army and people, one hand. Egypt for Egyptians." Another artist comes, paints the head of the military as a monster eating a maiden in a river of blood in front of the tank. Authority comes, paints the wall white, leaves the tank, leaves the suit, and throws a bucket of black paint just to hide the face of the monster. So I come with my stencils, and I spray them on the suit, on the tank, and on the whole wall, and this is how it stands today until further notice. (Laughter)
Van muren gesproken, ik deel graag het verhaal van één muur in Caïro. Een groep kunstenaars schilderde een levensgrote tank op een muur. Eén op één. Voor die tank staat een man op een fiets met een broodmand op zijn hoofd. Geen enkele voorbijganger heeft een probleem met dat beeld. Na gewelddaden kwam een andere artist bloed schilderen, betogers die verpletterd werden door de tank, en deze boodschap: "Vanaf morgen draag ik het nieuwe gezicht, het gezicht van elke martelaar. Ik besta." De overheid komt de muur wit schilderen, laat de tank staan en voegt eraan toe: "Leger en volk, hand in hand. Egypte voor de Egyptenaren." Een andere artiest komt het hoofd van de militairen afschilderen als een monster dat een maagd opvreet in een rivier van bloed voor de tank. De overheid komt de muur uitschilderen, laat de tank staan, houdt het pak en gooit er een emmer zwarte verf over om het gezicht van het monster te verbergen. Ik kom met mijn stencils, spuit ze op het pak, op de tank en op de hele muur, en zo staat het er vandaag bij, tot nader bericht. (Gelach)
Now, I want to leave you with a final no. I found Neruda scribbled on a piece of paper in a field hospital in Tahrir, and I decided to take a no of Mamluk Mausoleum in Cairo. The message reads, [Arabic] "You can crush the flowers, but you can't delay spring."
Ik sluit af met een finaal nee. Ik vond Neruda gekribbeld op een stuk papier in een veldhospitaal in Tahrir, en besloot een nee te nemen van het Mamelukkenmausoleum in Caïro. Het bericht is [Arabisch] "Je kan de bloemen vertrappelen, maar je kan de lente niet uitstellen."
Thank you. (Applause) (Applause) Thank you. Shukran. (Applause)
Dankuwel. (Applaus) (Applaus) Dankuwel. Shukran. (Applaus)